den: NIKS VOOR NIKS: HET SPEL EN DE KNIKKERS 1960 iaiïa 3GEN I I iMife Sps*ngt er fris tMl De Cat: Schoon en geluidloos vervoersmiddel amro pierson fund amro-piersoifuii zilveren balans ivona, Moeder doodde haar vijf kinderen binnenland buitenland De Niet nandeur Leeuw belofte voor oierhaar WfUA Gokje wagen Wettelijl Maatschappelijk werk •WW t WM ImMMt mm Her*. Sta; t; Inflatie ra nieuwe, kloeke hele literfles of handig, koelmeeneem-blik of beker oftetrapak' wel iets beter dan de rest dat weten jullie best! Geen chauffeur Concur rem papier oor uw pen Buitenspel Merijn UITBREIDING DIKKER EN THIJS-GROEP Vier gevallen van straatroof in Amsterdam «oensdag 12 september 19/ 11 begrijpen dat u wei- xeten kunt verwach- ag. De berichten uit n op het moment dat ;ven werd, buitenge- vard en summier. Ze- oen wel dat er bom en gevallen. Dat is de simpelste manier ilat te krijgen: bom- kleine hoogte zie je niet meer wat je was u moet dat I onthouden op sche manier gekozen Chileense volk. >at zonnigs op deze g zorgde Paul Kars. ie ons een aanzicht- het zeer zonnige Flo- etjes uit zonnig Flo- reef hij achterop. En irote plas kwam die ons. Met hartelijke Kars. it-Brittannië zijn gis- zomervakanties van geëindigd. Drom- ieren bevolken de weer. Sommigen wel wat anders uit ren weggegaan. 14-jarige Andrew Londen die opdaagde paarse en „gepiekte" in navolging van zijn Dotits Bowie, Valerie verscheen idem dito etzelfde. Ze werden :r huis gestuurd. Iroefenis van de bei- aren die protesteer- ■ouw Crawford vond dochter er „fraai en itzag. kan ik u nog melden loruitzichten voor de wijnen van dit jaar Zowel wat de om- de oogst betreft als waliteit aangaat. De handigheden zouden geweest. ik u groet. MERIJN parlementaire re- AAG Bij zijn af- voorzitter van de mier is mr. M. de ud-burgemeester van in bevorderd tot ur in de orde van landse Leeuw. Mr. rordt voorlopig opge- de KVP-senator Th. L.M. Thurlings, aan, de Landbouw te Wageningen. et blijft wel lid van Samer. van een rechts be- gesteund werd door ikaanse kapitaal) en die aanstuurde op de van een dictatuur iroletariaat teneinde Chileense revolutie" stroomversnelling te ngen. imisten hebben in elijk gekregen, dat et slachtoffer is ge- an de polarisatie, óór of tegen Allen- andere mening was an vandaag zo lang ui tgeslo ten. situatie kon de bin- vrede maar moeilijk blijven. Bijna elke n wel ergens in het partijen plaats, het- ïigen ertoe bracht te ,de burgeroorlog n was". nocratisch gekozen verpletterd door dat zijn ideaal roepen en dat door rachten in Chili, zo- aks als van rechts is ld Je krijgt in onze samen leving niks voor niks. Er heeft na de oor log een aanzienlijke stij ging van de welvaart plaats gehad. Je kunt, terecht, op de spreiding van de wel - vaartsstijging kritiek heb ben. Maar je moet toch ook eerlijk erkennen dat de mensen er materieel stuk- ten beter aan toe zijn dan voor de oorlog. Die medaille heeft echter een belangrijke keerzijde. Ik vind dat die welvaartsstijging ook geleid heeft tot een flink stuk ver- materialisering. IJu, achter af, moeten we concluderen dat het allemaal misschien ivat te snel is gegaan. Zo snel dat we niet de kans hebben gehad geestelijk op die welvaartsexplosie in te spelen." Dat zegt J. A. Mid delhuis, voorzitter NKV van 1952 tot 1964. Hoe snel het allemaal wel gegaan is met die vulling van onze portemonnees, met onze welvaartstoename, toont 'n berekening die iets laat zien over de loongroei en de ge zinsconsumptie. We nemen 1870 (het jaar van de eerste "vans-Duitse oorlog) als uitgangspunt. In dat jaar verdiende een arbeider over werknemers spraken we toen nog niet, laat staan over medewerkers gemiddeld f 6,50 per week. Het consumptie-prijsniveau in dat jaar stellen wij voor zijn gezin op 1. Toen in 1939 de oorlog uitbrak was dat week loon, weer gemiddeld natuur lijk, f 23 en het indexcijfer van zijn gezinsgebruik was 1,2, In 1947 waren die getallen respectievelijk f 48,50 en 2,3. In 1972 waren ze gestegen tot f 264 en 7,1- En oo-k als we die cijfertjes met de nodige voor zichtigheid hanteren, komen we er toch niet onderuit dat ze aangeven dat we in de 25 i na-oorlogse jaren tussen 1948 en nu heel wat mee „te verte ren" hebben gekregen! En dat we ook in die kwarteeuw sterk bezitsbewust zijn gewor- den, is voor ieder die zich daarin nog eens verdiept zo klaar als wat. Het is merkwaardig dat, naarmate we menen dat we „het vrije spel van de maat schappelijke krachten" aan handen hebben gelegd, we aan ie andere kant graag ons ver sapen aan allerlei mogelijkhe- ien om zoals dat heet arbeidsloos inkomen te ver wetven. Neemt u nou eens die loterij an alles waarvoor die staat, baten we dan beginnen met ie voetbalpool. We begonnen ej'_ laat mee in ons land. In "57. Er was geen houden J®er aan. Week-in, week-uit Wachten de kranten ons Jieuws over gelukkigen in het buitenland, Groot-Brit-tannië au Duitsland, die met een in- 2et van enkele pennies of wat warken plotseling miljonair waren geworden. Over dat batstaan van de sporttoto zei is directeur van de Nationale Sporttotalisator, de heer P Lut, onlangs dat die „voetbal pool" in ons land is ontstaan om voor de sport meer geld ter beschikking te krijgeu. „Met name de regering bleef gedurende lange tijd achter met het treffen van noodzake lijke financiële maatregelen. Dit hield verband met het feit, dat pas sinds kort de sport als een maatschappelijk verschijn sel wordt gezien en uit de huidige samenleving niet meer is weg te denken. Veel te lang heeft de sport op elke over heidsbegroting als een sluit post gestaan". Enfin, die sport ging naar eisen stellen en daarvoor was geen, of te weinig, geld. Men had zich aan een bestedings patroon gewend dat moeilijk te doorbreken was. De voet balpool zou enigszins in die nood gaan voorzien. Op het paardentotailisator. Ook die zag in 25 jaar de omzetten aan zienlijk stijgen. In 1949 be steedden bezoekers van de rennen samen 3% miljoen aan hun speciale gok. In 1972 stop ten ze samen-75% miljoen in de toto. In totaal werd er in die kwart eeuw ook zo'n ruim 800 miljoen „op paarden" ge wed in ons land. 79% van de inzet werd aan prijzen uitge keerd, 17%, ging naar d-e paar- desport en naar volksgezond- heidobjecten. De belangrijkste plaats on der dó „liefdadige" loterijen in ons land is voor de Alge mene loterij Nederland, een giroloterij. 63% van haar op brengst gaat naar een goed doel, zoals de kankerbestrij ding, de reumabestrijding of het Rode Kruis, Die loterij keert maar 23% van de totale inleg aan prijzen uit. Men neemt aan, op grond van be- ogenblik is 45 procent van de inleg bestemd voor sport en culturele doeleinden. En er moest een gokje worden inge voerd, omdat we nou eenmaal niet bereid zijn met z'n allen dat geld zonder tegenprestatie een kansje op een prijs bijeen te brengen- In I960 gingen we dat wet telijk regelen. N-a veel gehar rewar volgens goed vader lands politiek gebruik, en na dat de Tweede Kamer aanvan kelijk een wetsontwerp had verworpen. Er werden allerlei barrières opgeworpen om mis bruik tegen te gaan. In feite leidde dat er toe dat de sport toto in ons land weinig kansen kreeg te groeien. De laatste jaren is het aantal deelnemers 'afgenomen evenals het totaal van de inleg. In de 13 jaar dat ze draait w-as de inleg ruim 600 miljoen. We krijgen nu een lotto. Daarover straks nog iets. Een loterij zonder hindernis sen is de nu 246-jarige staats loterij. Die heeft zich, om in de termen te blijven, helemaal ingespeeld op de kennelijk ruime markt waarop het ge woonte is een gokje te wagen. De omzet van die loterij, die 68 procent van de totale inleg uitkeert aan prijzen en 23 pro cent in de schatkist brengt, had in 1948 een omzet van ongeveer 20 miljoen gulden. Tot nu toe waren er 6 trekkin gen per jaar met een geldomzet van zeker 300 miljoen. De nieu we regeling opent de gelegen heid elke maand een trekking te houden. Men mag aannemen dat ongeveer de helft van alle Nederlanders iets te maken heeft met die loterij, via een huisgenoot die een lot heeft, ge kocht bij een collecteur of ge woon besteld via een automati sche girostorting. Een derde manier om een gooi te doen naar een lekker bedrag waarvoor men niet heeft hoeven te zwoegen is de kende cijfers en een aanvaard baar „-go-kje" naar wat er aan niet geregistreerde loterijen plaatsvindt, dat er op het ogenblik in ons land zelf elk jaar zo'n half miljard wordt verspeeld in loterijen en to to's. Men schat dat goede Ne derlandse guldens daarvoor ook nog in buitenlandse kans spelen worden gestoken, zoals enkeie Duitse loterijen en de Duitse lotto, alsmede in de Nationale loterij België. Zo'n 60 tot 70 miljoen per ja-ar. De kansspelen ontwikkelen zich goed. Dat is natuurlijk ook een gevolg van de geste gen welvaart. Er worden, naast de genoemde grote kans spelen, elk jaar door ons mi nisterie van Justitie vergun ningen gegeven voor het hou den van loterijen. Dat aantal loopt gestadig op. Van 136 in 1967 tot 242 in 1971. Ook het aantal winkelweekacties stijgt, van 33 in eerstgenoemd jaar tot 55 in 1971, Of, om het in geld uit te drukken, van een opbrengst bruto van ruim 11% miljoen in 1965 tot ruim 22 miljoen in 1969- De Tweede-Kamerleden Van Schaik en Geurtsen hebben het initiatief genomen om in ■de Wet op de Kansspelen ook de lotto getallenreeks lote rij in te voeren en het spelen via de roulette moge lijk te maken. Er zijn nog vele andere „kansspelen". Weke lijks vergapen honderdduizen den zioh aan teevee-quizzes. De Berend Boudewijn-show is misschien wel de meest be kende. Een spel waarin de bij ons allen in de loop der jaren gegroeide consumenten-menta liteit hoogtij viert. Reeksen cadeaus voor de winnaars. Het kan niet op: wasmachines, ra dio's, cassetterecorders, brom mers, ameublementen, koste lijke buitenlandse reizen. Vult u zelf maar aan. En in al die shows geldt dart men echt „niks voor niks" krijgt. Want in feite zijn de deelnemers aan dat soort spelen goedkope artiesten. Ze vullen, samen. een goed stuk dure zendtijd, krijgen geen gage, maar wor den- als ze winnen be loond met verhuiswagens vol „prijzen". Ook in het maatschappelijke is die mentaliteit v-an „niks voor niks" razend snel ge groeid. Natuurlijk er zijn ge lukkig nog heel wat mensen die best bereid zijn de buur vrouw, buurman, vriend of kennis even te helpen. Maar het is voor iedereen die zich in het organisatieleven be weegt steeds minder die dat aotief willen doen! dui delijk dat het aantal bestuur ders die het zonder enige ver goeding 'willen doen steeds minder is geworden. En dat geldt ook, om maar een voor beeld 'te noemen, in grote sec toren van het jeugdwerk. Misschien is dat wel een gevolg va-n de professionalise ring v-an het maatschappelijk werk. Maar ook van het feit dat de doorsnee burger steeds meer is ingeprent dat alles steeds duurder, steeds groter, steeds ingewikkelder moet. Het zou interessant zijn als eens werd uitgezocht in hoe verre de overheid aan het on derstrepen van die opvatting zelf schuld heeft- Die overheid immers heeft de afgelopen jaren met steeds stijgende tarieven gewerkt. Soms was die tariefstij ging gerechtvaardigd, maar het ge voel bestaat dat zij in een aantal gevallen volkomen mis plaatst is geweest en zwaar werd overtrokken. Men denke, om maar iets te noemen, aan het opvoeren van een aantal leges, zoals de kosten van een paspoort of van allerlei ver gunningen. ISliiillÉIIIIW IWBIÜIi a-*sir Een jaar waarin de dood formidabel toesloeg in de rijen der schrij vers: Piet Bakker. Vicky Baum, Anna Blaman, Kees van Bruggen, Al- bert Camus, Willem Els- schot, Henri de Monther- lant, Boris Pasternak. Jaar ook van Olympi sche Spelen met weinig opmerkelijke prestaties, afgezien dan van Sjouk- jes zilver. Jaar van het huwelijk waarop de Zuiderburen hadden ge vlast: Boudewijn en Fa- biola. Jaar van de ver kiezing van Kennedy, John. tot president van 's werelds machtigste staat. Jaar van de aan schaffing van de Star- fighter, tot teleurstelling van Frankrijk. En, op de valreep, jaar van Wim Kans geweldige uitsmij ter „Lijmen Jan", om de onbenullige kabinetscri sis van december 1960 te vereeuwigen. Jaar ook van de officiële goed keuring van de voetbal toto. symbool van een langzaam maar zeker naar, het strikt materiële toe wentelende wereld. In deze dertiende afle vering van onze reeks Zilveren Balans schetst onze redacteur Jacques Levij de geleidelijke overgang van de jaren van de vrijwillige schaarste-economie na de bevrijding naar de consumptiemaatschappij van heden. ken, dreigt de milieuvervui ling toe te nemen. Maar als we, milieubewust, besluiten kostbare installaties te maken om die vervuiling tegen te gaan, stijgen onafwendbaar de prijzen. öeze man, Piet de Jager uit Rotterdam, won in 1970 twee ton in de toto. Hij scoorde 13 pun e" in de vierde kolom. Uit die hele mentaliteitsver andering, nog gevoed door de steeds zwaardere druk van de verschillende belastingen en de kosten van de sociale voor zieningen, is het verschijnsel ontstaan van de „afwenteling". Het pogen door doorbereke ning, onder andere, een deel van die uitgaven via derden terug te „verdienen". Op alle gebieden geldt eigenlijk dat er „niks voor niks" wordt gege ven. Onze gestegen en nog •teeds stijgende welvaart ko pen we met verschijnselen die duiden op een vervlakking van ons normbesef. Materiële zaken en hun bezit lijken voor 'elen het meest begeremswaar- "ug. Die welvaart moet verdiend vorden. Letterlijk. Dat bete cent dat wij als volk moeten n-odueeren. Dat eist fabrieken. Jan-uit een oogpunt van md- ieuihygiëne wordt echter te len het vestigen van produk- iebedrijven door actiegroepen /eel-al bezwaar gemaakt, want ook die welvaart krijgen we n-iet voor niets. Er staan pro blemen tegenover die we ken nelijk niet willen oplossen, in ieder geval nog miet. Als we meer verbruiksgoederen ma- ADVERTENTIE) „Het grote schandaal van de inflatie oo-k weer een ge volg van het feit d-at we nu een-maal „niks voor niks" krij gen vind ik dat juist de kleine man er de dupe van is", zegt de heer Middelhuis. „Het is trouwens opvallend als je daarover ik bedoel dat elke medaille een keerzij de heeft gaat nadenken dat je -ontdekt dat dii-t bijna overal voor geldt- Neem nu de EEG. Er zijn niet zo-veel mensen te gen die -grotere internationale samenwerking. Maar die EEG- ontwiilokeling heeft een bu reaucratie doen ontstaan die haar eigen vakjargon gebruikt en die d-oor geen gewoon mens nog kan worden begrepen. Die bureaucratie is, zo geloof ik, niet goed meer te hanteren. Je kunt in zulk een internatio naal verband niet buiten die eigen ambtenaren. Maar hoe belet j-e dat ze het beleid gaan uitmaken? Hoe belet je dat ze he'- ontwikkelen van een echte voor iedereen duidelijk waar neembare samenwerking en groei naar eenheid in de weg gaan staan?" Een ander voorbeeld van de niks-voor-niks stelling. „Ik ben voor inspraak en mede zeggenschap. Op alle niveaus. Ik vind dat de roep om demo cratisering gehonoreerd moet wordenBuitenparlementa ire a-otie kan problemen duidelijk maken. Maar ik vind ook dat men moet beseffen dat er be stuurd moet worden, dat er geregeerd dus gekozen moet worden. En ik vraag me de laatste tijd wel -eens af, of dat nog kan. Want als een beleidsfiguur voor een bepaal de oplossing kiest, lopen de tegenstanders va-n die oplos sing tegen hem te hoop. Er is een vertrouwenscrisis ont staan. Dat vind ik de keerzij de van de medaille waarop inspraak en democratisering staat gestempeld. Weet u, ook d-e vakbeweging heeft wel iets gedaan om de werknemers mondiger te ma ken, zou ik zeggen. Maar voor haar betekent dat duidelijk verlies van invloed. Ook een keerzijde. Wilt u er nog een? Als het gevecht om centen of procen ten in volle gang is, blijkt na een berekening dat inwilliging van die eis va-n centen in plaats van procenten d-e schat kist van de staat ma-ar liefst 40C miljoen zal kosten- Ik zeg niet dat dat doorslaggevend zal moeten zijn bij een zoeken naar een nieuwe inkomenspo litiek. Maar wel, dat hieruit blijkt, hoe in onze gecompli ceerde geïndustrialiseerde sa menleving het een van het an der afhangt. En ook dat je niet aan het ene kunt gaan sleute len zonder een lawine te ont ketenen". Wij hebben onze hoge le vensstandaard niet v-oor niets gekregen. Ook onze unieke so ciale voorzieningen niet. Wij hebben, met z'n allen, een stuk zekerheid geschapen va-n de wieg tot het graf. Het zijn regelingen waaraan ethische uitgangspunten ten grondslag liggen. M-aar in hun uitwer king zij-n ze sterk materieel gericht. En iedereen tracht uit die levensloterij dé prijs te trekken. sinas citroen grapefruit cassis cerise (Van onze correspondent) BONN In een buitenwijk van de Ruhrstad Hagen wordt de idylle van een stad zonder rumoerig en dampend rijdend verkeer geoefend. Een zekerheid hebben de inge nieurs intussen al: technisch is het mogelijk en de stedelij ke vaderen zien weliswaar gigantische kosten op zich afko men, maar nog altijd in dimensies, die de rijke Bondsrepu bliek wei kan verwerken. JACQUES LEVIJ Het ei van Columbus, dat de grote steden in een oase van rust moet omtoveren, heet „Cat" en dit is een afkoring van „cabine-taxide naam, die ingenieurs van de Münchense vliegtuigfabriek Messersehmi-dt het niet meer zo futurologische verkeersmid del gaven. In Hagen zoemen de cabines op een proeftraject van 80 me ter met uiterste vreedzaam heid op en neer, maar binnen kort zal he-t verlengd worden en na beëindiging van de tests in 1975 hoopt de -stad zo spoe dig mogelijk te beginnen met d-e aan-leg van het geplande traject van 138 kilometer, dat de belastingbetaler ongeveer 1 miljard gulden gaat kosten. Zo juist de betiteling „cabine" wegens de grote vensters is, zo misleidend is die van „■taxi", want het voertuig heeft geen chauffeur nodig, omdat het automaisch zijn weg door de straten kiest. Het Hagense proeftraject is een boven grondse „rails", waaronder een van de cabines hangt terwijl de andere er zich bovenop be weegt. Zij worden aangedre ven door een elektrische mo tor, die zo weinig geruis maakt, dat het geluid van het rijdende voertuig alleen maar met dat van een fiets vergele ken kan worden. Dankzij de electrisohe motor hoeft men zijn longen ook niet langer aan schadelijke uitlaatgassen bloot te stellen. Het vervoersysteem is even simpel als ingenieus en daar om in zijn doelmatigheid wel wee-r met een taxi te vergelij ken. Het is namelijk de be doeling, dat het zoveel stations krijgt dat men er praktisch elk gewenst punt in de stad mee bereiken kan. Voor Hagen be tekent dat alleen al 182 stations. Op de plaats van vertrek moet men via een automaat het sta tion van bestemming kiezen en wanneer men het tarief be taald heeft, ontvangt men een magnetische kaart, die men in de gereedsaande cabine steekt. Een computer „leest" de gegevens van de kaart en wanneer de passagier o-p d-e starfknop gedrukt heeft, gaan d-e deuren automatisch dicht en begint de rit. In de cabine kunnen drie personen plaats vinden, mar er is tevens ruimte genoeg voor dë bagage en zelfs voor de in Duitsland onmisbare ski's. Een bezetting van drie perso nen is uiteraard de meest effi ciënte omdat men de hele cabi ne betalen moet. Voo-r een drietal passagiers is de rit, zo berekende een Hagense ver-- keersspecia-list, met zijn tarief van ongeveer 19 cent per kilo meter, even goedkoop als drie plaatsen in de stadsbus. Dat betekent dus wel dat een indi viduele reiziger het drievoudi ge betaalt. In Hagen heeft men echter ook berekend, dat de cabine tegenover de bus nog goedkoper zal worden, omdat men hier niet met stij gende loonkosten te maken heeft. Zo automatisch als het kopen van kaartjes en d-e besturing functioneert, zo zelfstandig worden wederom via de com puter de wissels van het ge wenste traject gesteld, alleen de snelheid van 36 kilometer per uur lijkt wat gering, maar aangezien men nergens hoeft te stoppen en overstappen ook niet meer nodig is, heeft men zijn doel heel wat eerder be reikt dan met een taxi. Ook de omstandigheid dat men geen parkeerplaats meer hoeft te zoeken spaart een massa tijd. Deskundigen beschouwen de „Cat" dan ook als de eerste serieuze concurrent van de particuliere auto, omdat geen enkel verkeersmiddel de auto mobilist zo sterk van zijn zoi gen bevrijdt als dit. Zelfs de zorg voor botsingen hoeft hij niet te hebben want een ge- rafinnerde elektrisch gestuur de afstandsregeling zorgt er voor, dat de cabines elkaar n-iet te n-a komen. Een niet te onderschatten voordeel is het tenslotte ook dat de cabine-taxi's dag en nacht beschikbaar zijn. Ook daarom i-s men in Hagen vai. mening, dat de toekomst al begonnen is. Dezelfde overtui ging koesteren andere grote steden in de Bondsrepubliek die hun verkeersproblemen eveneens met de „Cat' uit dt wereld willen helpen. Brieven voor rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij publikatite zullen dezn vermeld worden. Slechts bij hoge uit* zondering zal van deze regel worden afgeweken. Naam en adres zijn dan bi| de redactie bekend. Publikatie van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redacti'e het In alle gevallen •ens is met inhoud, c.q. «trekking. In geen enkel land ter we reld, zelfs in het meest onder ontwikkelde, heeft ooit 'n re gering bij een nationaal her denkingsfeest zich zo buiten de gemeenschap geplaatst als het kabinet-Den Uyl bij het jubileum van Koningin Julia- BREDA Drs. E. CAMPERT Wanneer Merijn zijn vrien den of vriendinnen opwekt om eens te praten over de mensen welke achter de prod-ukten zit ten die wij -kopen, adviseer ik hem om dit niet meer te doen over de mensen uit Angola of Zuid-Afrika, maar daarbij ook de mensen te betrekken die de Hongaarse jam maken, het Tsjechisch glas-werk, de Bul gaarse wijn, de Chinese gem ber enz. enz. ETTEN-LEUR AMSTERDAM (ANP) De hotels, café's en restaurants die verenigd zijn in de Dikker en Thijs-groep met bedrijven in Amsterdam, Den Haag, Scheveninigen, Heelsum, Door- werth en Oegstgeest, zullen binnenkort een onderneming in Nijmegen en nog drie ande re elders in ons land aan deze keten toevoegen. Bovendien zullen 50 Westduitse bedrijven aan het werk van de groen saan deelnemen AMSTERDAM (ANP) Am sterdam is in de nacht van maandag op dinsdag weer het toneel geweest van diverse straatroverijen. In de Oude Brugsteeg werd een 22-jarige vrouw beroofd van haar hand tas met 150. Een 31-jarige man werd op de Zeedijk met zijn auto tegengehouden door drie mannen. Hij kreeg een klap in het gezicht en miste daarna 200 uit het borstzakje van zijn nachtclub in de Warmoesstraat overhemd. In het toilet van een Duitse matroos van 220 Dm en beroofden enige mannen een zijn paspoort. In verband hier mee werd aangehouden de 21- jarige U. R. In de Falckstraat werd een 21-jarige Fransman aangeval len door twee onbekenden, die hem zijn portefeuille afhandig maakten. Een van de rovers stak hem met een mes in het gezicht. RIO DE JANEIRO (DPA) Een 26-jarige moeder heeft in Nitroi, hoofdstad van de Bra ziliaanse provincie Rio de Ja neiro. haar vijf kinderen ge dood. De kinderen waren tus sen zeven maanden en vijf jaar oud. Tegenover de politie verklaar de de vrouw dat zij haar kinde ren van het leven had beroofd om ze voor een leven van ar moe te sparen. Ze had de kin deren in een zes meter diepe waterput gegooid en daarna getracht zelfmoord te plegen door de gaskraan open te zet- en. Dat was niet gelukt door dat haar echtgenoot onver wachts thuis kwam. (ADVERTENTIE) Een op researchtaciliteiten en know-how van beide banken gefundeerd beleggingsfonds. Waarbij de belangen internatio naal gespreid zijn. En de .beleggers participeren in het totale pakket van hoogwaardige, zorgvuldig geselekteerde aandelen. solide vermogensbeheer.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 11