den:
NIKS VOOR NIKS:
HET SPEL EN DE
KNIKKERS
1960
iaiïa
3GEN
I
I
iMife
Sps*ngt
er fris
tMl
De Cat: Schoon
en geluidloos
vervoersmiddel
amro pierson fund
amro-piersoifuii
zilveren balans
ivona,
Moeder doodde haar
vijf kinderen
binnenland
buitenland
De Niet
nandeur
Leeuw
belofte voor
oierhaar
WfUA
Gokje wagen
Wettelijl
Maatschappelijk
werk
•WW t WM ImMMt mm Her*. Sta; t;
Inflatie
ra nieuwe,
kloeke hele literfles
of handig,
koelmeeneem-blik
of beker
oftetrapak'
wel iets beter dan de rest
dat weten jullie best!
Geen chauffeur
Concur rem
papier
oor uw pen
Buitenspel
Merijn
UITBREIDING
DIKKER EN
THIJS-GROEP
Vier gevallen
van straatroof
in Amsterdam
«oensdag 12 september 19/
11
begrijpen dat u wei-
xeten kunt verwach-
ag. De berichten uit
n op het moment dat
;ven werd, buitenge-
vard en summier. Ze-
oen wel dat er bom
en gevallen. Dat is
de simpelste manier
ilat te krijgen: bom-
kleine hoogte zie je
niet meer wat je
was u moet dat
I onthouden op
sche manier gekozen
Chileense volk.
>at zonnigs op deze
g zorgde Paul Kars.
ie ons een aanzicht-
het zeer zonnige Flo-
etjes uit zonnig Flo-
reef hij achterop. En
irote plas kwam die
ons. Met hartelijke
Kars.
it-Brittannië zijn gis-
zomervakanties van
geëindigd. Drom-
ieren bevolken de
weer. Sommigen
wel wat anders uit
ren weggegaan.
14-jarige Andrew
Londen die opdaagde
paarse en „gepiekte"
in navolging van zijn
Dotits Bowie, Valerie
verscheen idem dito
etzelfde. Ze werden
:r huis gestuurd.
Iroefenis van de bei-
aren die protesteer-
■ouw Crawford vond
dochter er „fraai en
itzag.
kan ik u nog melden
loruitzichten voor de
wijnen van dit jaar
Zowel wat de om-
de oogst betreft als
waliteit aangaat. De
handigheden zouden
geweest.
ik u groet.
MERIJN
parlementaire re-
AAG Bij zijn af-
voorzitter van de
mier is mr. M. de
ud-burgemeester van
in bevorderd tot
ur in de orde van
landse Leeuw. Mr.
rordt voorlopig opge-
de KVP-senator
Th. L.M. Thurlings,
aan, de Landbouw
te Wageningen.
et blijft wel lid van
Samer.
van een rechts be-
gesteund werd door
ikaanse kapitaal) en
die aanstuurde op de
van een dictatuur
iroletariaat teneinde
Chileense revolutie"
stroomversnelling te
ngen.
imisten hebben in
elijk gekregen, dat
et slachtoffer is ge-
an de polarisatie,
óór of tegen Allen-
andere mening was
an vandaag zo lang
ui tgeslo ten.
situatie kon de bin-
vrede maar moeilijk
blijven. Bijna elke
n wel ergens in het
partijen plaats, het-
ïigen ertoe bracht te
,de burgeroorlog
n was".
nocratisch gekozen
verpletterd door
dat zijn ideaal
roepen en dat door
rachten in Chili, zo-
aks als van rechts is
ld
Je krijgt in onze samen
leving niks voor niks.
Er heeft na de oor
log een aanzienlijke stij
ging van de welvaart plaats
gehad. Je kunt, terecht, op
de spreiding van de wel -
vaartsstijging kritiek heb
ben. Maar je moet toch ook
eerlijk erkennen dat de
mensen er materieel stuk-
ten beter aan toe zijn dan
voor de oorlog. Die medaille
heeft echter een belangrijke
keerzijde. Ik vind dat die
welvaartsstijging ook geleid
heeft tot een flink stuk ver-
materialisering. IJu, achter
af, moeten we concluderen
dat het allemaal misschien
ivat te snel is gegaan. Zo
snel dat we niet de kans
hebben gehad geestelijk op
die welvaartsexplosie in te
spelen." Dat zegt J. A. Mid
delhuis, voorzitter NKV
van 1952 tot 1964. Hoe snel
het allemaal wel gegaan is
met die vulling van onze
portemonnees, met onze
welvaartstoename, toont 'n
berekening die iets laat zien
over de loongroei en de ge
zinsconsumptie. We nemen
1870 (het jaar van de eerste
"vans-Duitse oorlog) als
uitgangspunt.
In dat jaar verdiende een
arbeider over werknemers
spraken we toen nog niet, laat
staan over medewerkers
gemiddeld f 6,50 per week.
Het consumptie-prijsniveau in
dat jaar stellen wij voor zijn
gezin op 1. Toen in 1939 de
oorlog uitbrak was dat week
loon, weer gemiddeld natuur
lijk, f 23 en het indexcijfer
van zijn gezinsgebruik was
1,2, In 1947 waren die getallen
respectievelijk f 48,50 en 2,3.
In 1972 waren ze gestegen tot
f 264 en 7,1- En oo-k als we die
cijfertjes met de nodige voor
zichtigheid hanteren, komen
we er toch niet onderuit dat
ze aangeven dat we in de 25
i na-oorlogse jaren tussen 1948
en nu heel wat mee „te verte
ren" hebben gekregen! En dat
we ook in die kwarteeuw
sterk bezitsbewust zijn gewor-
den, is voor ieder die zich
daarin nog eens verdiept zo
klaar als wat.
Het is merkwaardig dat,
naarmate we menen dat we
„het vrije spel van de maat
schappelijke krachten" aan
handen hebben gelegd, we aan
ie andere kant graag ons ver
sapen aan allerlei mogelijkhe-
ien om zoals dat heet
arbeidsloos inkomen te ver
wetven.
Neemt u nou eens die loterij
an alles waarvoor die staat,
baten we dan beginnen met
ie voetbalpool. We begonnen
ej'_ laat mee in ons land. In
"57. Er was geen houden
J®er aan. Week-in, week-uit
Wachten de kranten ons
Jieuws over gelukkigen in het
buitenland, Groot-Brit-tannië
au Duitsland, die met een in-
2et van enkele pennies of wat
warken plotseling miljonair
waren geworden. Over dat
batstaan van de sporttoto zei
is directeur van de Nationale
Sporttotalisator, de heer P
Lut, onlangs dat die „voetbal
pool" in ons land is ontstaan
om voor de sport meer geld
ter beschikking te krijgeu.
„Met name de regering bleef
gedurende lange tijd achter
met het treffen van noodzake
lijke financiële maatregelen.
Dit hield verband met het feit,
dat pas sinds kort de sport als
een maatschappelijk verschijn
sel wordt gezien en uit de
huidige samenleving niet meer
is weg te denken. Veel te lang
heeft de sport op elke over
heidsbegroting als een sluit
post gestaan".
Enfin, die sport ging naar
eisen stellen en daarvoor was
geen, of te weinig, geld. Men
had zich aan een bestedings
patroon gewend dat moeilijk
te doorbreken was. De voet
balpool zou enigszins in die
nood gaan voorzien. Op het
paardentotailisator. Ook die zag
in 25 jaar de omzetten aan
zienlijk stijgen. In 1949 be
steedden bezoekers van de
rennen samen 3% miljoen aan
hun speciale gok. In 1972 stop
ten ze samen-75% miljoen
in de toto. In totaal werd er in
die kwart eeuw ook zo'n ruim
800 miljoen „op paarden" ge
wed in ons land. 79% van de
inzet werd aan prijzen uitge
keerd, 17%, ging naar d-e paar-
desport en naar volksgezond-
heidobjecten.
De belangrijkste plaats on
der dó „liefdadige" loterijen
in ons land is voor de Alge
mene loterij Nederland, een
giroloterij. 63% van haar op
brengst gaat naar een goed
doel, zoals de kankerbestrij
ding, de reumabestrijding of
het Rode Kruis, Die loterij
keert maar 23% van de totale
inleg aan prijzen uit. Men
neemt aan, op grond van be-
ogenblik is 45 procent van de
inleg bestemd voor sport en
culturele doeleinden. En er
moest een gokje worden inge
voerd, omdat we nou eenmaal
niet bereid zijn met z'n allen
dat geld zonder tegenprestatie
een kansje op een prijs
bijeen te brengen-
In I960 gingen we dat wet
telijk regelen. N-a veel gehar
rewar volgens goed vader
lands politiek gebruik, en na
dat de Tweede Kamer aanvan
kelijk een wetsontwerp had
verworpen. Er werden allerlei
barrières opgeworpen om mis
bruik tegen te gaan. In feite
leidde dat er toe dat de sport
toto in ons land weinig kansen
kreeg te groeien. De laatste
jaren is het aantal deelnemers
'afgenomen evenals het totaal
van de inleg. In de 13 jaar dat
ze draait w-as de inleg ruim
600 miljoen. We krijgen nu
een lotto. Daarover straks nog
iets.
Een loterij zonder hindernis
sen is de nu 246-jarige staats
loterij. Die heeft zich, om in
de termen te blijven, helemaal
ingespeeld op de kennelijk
ruime markt waarop het ge
woonte is een gokje te wagen.
De omzet van die loterij, die
68 procent van de totale inleg
uitkeert aan prijzen en 23 pro
cent in de schatkist brengt,
had in 1948 een omzet van
ongeveer 20 miljoen gulden.
Tot nu toe waren er 6 trekkin
gen per jaar met een geldomzet
van zeker 300 miljoen. De nieu
we regeling opent de gelegen
heid elke maand een trekking
te houden. Men mag aannemen
dat ongeveer de helft van alle
Nederlanders iets te maken
heeft met die loterij, via een
huisgenoot die een lot heeft, ge
kocht bij een collecteur of ge
woon besteld via een automati
sche girostorting.
Een derde manier om een
gooi te doen naar een lekker
bedrag waarvoor men niet
heeft hoeven te zwoegen is de
kende cijfers en een aanvaard
baar „-go-kje" naar wat er aan
niet geregistreerde loterijen
plaatsvindt, dat er op het
ogenblik in ons land zelf elk
jaar zo'n half miljard wordt
verspeeld in loterijen en to
to's. Men schat dat goede Ne
derlandse guldens daarvoor
ook nog in buitenlandse kans
spelen worden gestoken, zoals
enkeie Duitse loterijen en de
Duitse lotto, alsmede in de
Nationale loterij België. Zo'n
60 tot 70 miljoen per ja-ar.
De kansspelen ontwikkelen
zich goed. Dat is natuurlijk
ook een gevolg van de geste
gen welvaart. Er worden,
naast de genoemde grote kans
spelen, elk jaar door ons mi
nisterie van Justitie vergun
ningen gegeven voor het hou
den van loterijen. Dat aantal
loopt gestadig op. Van 136 in
1967 tot 242 in 1971. Ook het
aantal winkelweekacties stijgt,
van 33 in eerstgenoemd jaar
tot 55 in 1971, Of, om het in
geld uit te drukken, van een
opbrengst bruto van ruim 11%
miljoen in 1965 tot ruim 22
miljoen in 1969-
De Tweede-Kamerleden Van
Schaik en Geurtsen hebben
het initiatief genomen om in
■de Wet op de Kansspelen ook
de lotto getallenreeks lote
rij in te voeren en het
spelen via de roulette moge
lijk te maken. Er zijn nog vele
andere „kansspelen". Weke
lijks vergapen honderdduizen
den zioh aan teevee-quizzes.
De Berend Boudewijn-show is
misschien wel de meest be
kende. Een spel waarin de bij
ons allen in de loop der jaren
gegroeide consumenten-menta
liteit hoogtij viert. Reeksen
cadeaus voor de winnaars. Het
kan niet op: wasmachines, ra
dio's, cassetterecorders, brom
mers, ameublementen, koste
lijke buitenlandse reizen. Vult
u zelf maar aan. En in al die
shows geldt dart men echt
„niks voor niks" krijgt. Want
in feite zijn de deelnemers
aan dat soort spelen goedkope
artiesten. Ze vullen, samen.
een goed stuk dure zendtijd,
krijgen geen gage, maar wor
den- als ze winnen be
loond met verhuiswagens vol
„prijzen".
Ook in het maatschappelijke
is die mentaliteit v-an „niks
voor niks" razend snel ge
groeid. Natuurlijk er zijn ge
lukkig nog heel wat mensen
die best bereid zijn de buur
vrouw, buurman, vriend of
kennis even te helpen. Maar
het is voor iedereen die zich
in het organisatieleven be
weegt steeds minder die
dat aotief willen doen! dui
delijk dat het aantal bestuur
ders die het zonder enige ver
goeding 'willen doen steeds
minder is geworden. En dat
geldt ook, om maar een voor
beeld 'te noemen, in grote sec
toren van het jeugdwerk.
Misschien is dat wel een
gevolg va-n de professionalise
ring v-an het maatschappelijk
werk. Maar ook van het feit
dat de doorsnee burger steeds
meer is ingeprent dat alles
steeds duurder, steeds groter,
steeds ingewikkelder moet.
Het zou interessant zijn als
eens werd uitgezocht in hoe
verre de overheid aan het on
derstrepen van die opvatting
zelf schuld heeft-
Die overheid immers heeft
de afgelopen jaren met steeds
stijgende tarieven gewerkt.
Soms was die tariefstij ging
gerechtvaardigd, maar het ge
voel bestaat dat zij in een
aantal gevallen volkomen mis
plaatst is geweest en zwaar
werd overtrokken. Men denke,
om maar iets te noemen, aan
het opvoeren van een aantal
leges, zoals de kosten van een
paspoort of van allerlei ver
gunningen.
ISliiillÉIIIIW IWBIÜIi
a-*sir
Een jaar waarin de
dood formidabel toesloeg
in de rijen der schrij
vers: Piet Bakker. Vicky
Baum, Anna Blaman,
Kees van Bruggen, Al-
bert Camus, Willem Els-
schot, Henri de Monther-
lant, Boris Pasternak.
Jaar ook van Olympi
sche Spelen met weinig
opmerkelijke prestaties,
afgezien dan van Sjouk-
jes zilver. Jaar van het
huwelijk waarop de
Zuiderburen hadden ge
vlast: Boudewijn en Fa-
biola. Jaar van de ver
kiezing van Kennedy,
John. tot president van
's werelds machtigste
staat. Jaar van de aan
schaffing van de Star-
fighter, tot teleurstelling
van Frankrijk. En, op de
valreep, jaar van Wim
Kans geweldige uitsmij
ter „Lijmen Jan", om de
onbenullige kabinetscri
sis van december 1960 te
vereeuwigen. Jaar ook
van de officiële goed
keuring van de voetbal
toto. symbool van een
langzaam maar zeker
naar, het strikt materiële
toe wentelende wereld.
In deze dertiende afle
vering van onze reeks
Zilveren Balans schetst
onze redacteur Jacques
Levij de geleidelijke
overgang van de jaren
van de vrijwillige
schaarste-economie na
de bevrijding naar de
consumptiemaatschappij
van heden.
ken, dreigt de milieuvervui
ling toe te nemen. Maar als
we, milieubewust, besluiten
kostbare installaties te maken
om die vervuiling tegen te
gaan, stijgen onafwendbaar de
prijzen.
öeze man, Piet de Jager uit Rotterdam, won in 1970 twee ton in de toto. Hij scoorde 13 pun
e" in de vierde kolom.
Uit die hele mentaliteitsver
andering, nog gevoed door de
steeds zwaardere druk van de
verschillende belastingen en
de kosten van de sociale voor
zieningen, is het verschijnsel
ontstaan van de „afwenteling".
Het pogen door doorbereke
ning, onder andere, een deel
van die uitgaven via derden
terug te „verdienen". Op alle
gebieden geldt eigenlijk dat er
„niks voor niks" wordt gege
ven. Onze gestegen en nog
•teeds stijgende welvaart ko
pen we met verschijnselen die
duiden op een vervlakking
van ons normbesef. Materiële
zaken en hun bezit lijken voor
'elen het meest begeremswaar-
"ug.
Die welvaart moet verdiend
vorden. Letterlijk. Dat bete
cent dat wij als volk moeten
n-odueeren. Dat eist fabrieken.
Jan-uit een oogpunt van md-
ieuihygiëne wordt echter te
len het vestigen van produk-
iebedrijven door actiegroepen
/eel-al bezwaar gemaakt, want
ook die welvaart krijgen we
n-iet voor niets. Er staan pro
blemen tegenover die we ken
nelijk niet willen oplossen, in
ieder geval nog miet. Als we
meer verbruiksgoederen ma-
ADVERTENTIE)
„Het grote schandaal van de
inflatie oo-k weer een ge
volg van het feit d-at we nu
een-maal „niks voor niks" krij
gen vind ik dat juist de
kleine man er de dupe van
is", zegt de heer Middelhuis.
„Het is trouwens opvallend
als je daarover ik bedoel
dat elke medaille een keerzij
de heeft gaat nadenken dat
je -ontdekt dat dii-t bijna overal
voor geldt- Neem nu de EEG.
Er zijn niet zo-veel mensen te
gen die -grotere internationale
samenwerking. Maar die EEG-
ontwiilokeling heeft een bu
reaucratie doen ontstaan die
haar eigen vakjargon gebruikt
en die d-oor geen gewoon mens
nog kan worden begrepen. Die
bureaucratie is, zo geloof ik,
niet goed meer te hanteren. Je
kunt in zulk een internatio
naal verband niet buiten die
eigen ambtenaren. Maar hoe
belet j-e dat ze het beleid gaan
uitmaken? Hoe belet je dat ze
he'- ontwikkelen van een echte
voor iedereen duidelijk waar
neembare samenwerking en
groei naar eenheid in de weg
gaan staan?"
Een ander voorbeeld van de
niks-voor-niks stelling. „Ik
ben voor inspraak en mede
zeggenschap. Op alle niveaus.
Ik vind dat de roep om demo
cratisering gehonoreerd moet
wordenBuitenparlementa ire
a-otie kan problemen duidelijk
maken. Maar ik vind ook dat
men moet beseffen dat er be
stuurd moet worden, dat er
geregeerd dus gekozen
moet worden. En ik vraag me
de laatste tijd wel -eens af, of
dat nog kan. Want als een
beleidsfiguur voor een bepaal
de oplossing kiest, lopen de
tegenstanders va-n die oplos
sing tegen hem te hoop. Er is
een vertrouwenscrisis ont
staan. Dat vind ik de keerzij
de van de medaille waarop
inspraak en democratisering
staat gestempeld.
Weet u, ook d-e vakbeweging
heeft wel iets gedaan om de
werknemers mondiger te ma
ken, zou ik zeggen. Maar voor
haar betekent dat duidelijk
verlies van invloed. Ook een
keerzijde.
Wilt u er nog een? Als het
gevecht om centen of procen
ten in volle gang is, blijkt na
een berekening dat inwilliging
van die eis va-n centen in
plaats van procenten d-e schat
kist van de staat ma-ar liefst
40C miljoen zal kosten- Ik zeg
niet dat dat doorslaggevend
zal moeten zijn bij een zoeken
naar een nieuwe inkomenspo
litiek. Maar wel, dat hieruit
blijkt, hoe in onze gecompli
ceerde geïndustrialiseerde sa
menleving het een van het an
der afhangt. En ook dat je niet
aan het ene kunt gaan sleute
len zonder een lawine te ont
ketenen".
Wij hebben onze hoge le
vensstandaard niet v-oor niets
gekregen. Ook onze unieke so
ciale voorzieningen niet. Wij
hebben, met z'n allen, een
stuk zekerheid geschapen va-n
de wieg tot het graf. Het zijn
regelingen waaraan ethische
uitgangspunten ten grondslag
liggen. M-aar in hun uitwer
king zij-n ze sterk materieel
gericht. En iedereen tracht uit
die levensloterij dé prijs te
trekken.
sinas
citroen
grapefruit
cassis
cerise
(Van onze correspondent)
BONN In een buitenwijk van de Ruhrstad Hagen
wordt de idylle van een stad zonder rumoerig en dampend
rijdend verkeer geoefend. Een zekerheid hebben de inge
nieurs intussen al: technisch is het mogelijk en de stedelij
ke vaderen zien weliswaar gigantische kosten op zich afko
men, maar nog altijd in dimensies, die de rijke Bondsrepu
bliek wei kan verwerken.
JACQUES LEVIJ
Het ei van Columbus, dat de
grote steden in een oase van
rust moet omtoveren, heet
„Cat" en dit is een afkoring
van „cabine-taxide naam,
die ingenieurs van de
Münchense vliegtuigfabriek
Messersehmi-dt het niet meer
zo futurologische verkeersmid
del gaven.
In Hagen zoemen de cabines
op een proeftraject van 80 me
ter met uiterste vreedzaam
heid op en neer, maar binnen
kort zal he-t verlengd worden
en na beëindiging van de tests
in 1975 hoopt de -stad zo spoe
dig mogelijk te beginnen met
d-e aan-leg van het geplande
traject van 138 kilometer, dat
de belastingbetaler ongeveer 1
miljard gulden gaat kosten.
Zo juist de betiteling „cabine"
wegens de grote vensters is,
zo misleidend is die van
„■taxi", want het voertuig heeft
geen chauffeur nodig, omdat
het automaisch zijn weg door
de straten kiest. Het Hagense
proeftraject is een boven
grondse „rails", waaronder een
van de cabines hangt terwijl
de andere er zich bovenop be
weegt. Zij worden aangedre
ven door een elektrische mo
tor, die zo weinig geruis
maakt, dat het geluid van het
rijdende voertuig alleen maar
met dat van een fiets vergele
ken kan worden. Dankzij de
electrisohe motor hoeft men
zijn longen ook niet langer
aan schadelijke uitlaatgassen
bloot te stellen.
Het vervoersysteem is even
simpel als ingenieus en daar
om in zijn doelmatigheid wel
wee-r met een taxi te vergelij
ken. Het is namelijk de be
doeling, dat het zoveel stations
krijgt dat men er praktisch elk
gewenst punt in de stad mee
bereiken kan. Voor Hagen be
tekent dat alleen al 182 stations.
Op de plaats van vertrek moet
men via een automaat het sta
tion van bestemming kiezen en
wanneer men het tarief be
taald heeft, ontvangt men een
magnetische kaart, die men in
de gereedsaande cabine
steekt. Een computer „leest"
de gegevens van de kaart en
wanneer de passagier o-p d-e
starfknop gedrukt heeft, gaan
d-e deuren automatisch dicht
en begint de rit. In de cabine
kunnen drie personen plaats
vinden, mar er is tevens
ruimte genoeg voor dë bagage
en zelfs voor de in Duitsland
onmisbare ski's.
Een bezetting van drie perso
nen is uiteraard de meest effi
ciënte omdat men de hele cabi
ne betalen moet. Voo-r een
drietal passagiers is de rit, zo
berekende een Hagense ver--
keersspecia-list, met zijn tarief
van ongeveer 19 cent per kilo
meter, even goedkoop als drie
plaatsen in de stadsbus. Dat
betekent dus wel dat een indi
viduele reiziger het drievoudi
ge betaalt. In Hagen heeft
men echter ook berekend, dat
de cabine tegenover de bus
nog goedkoper zal worden,
omdat men hier niet met stij
gende loonkosten te maken
heeft.
Zo automatisch als het kopen
van kaartjes en d-e besturing
functioneert, zo zelfstandig
worden wederom via de com
puter de wissels van het ge
wenste traject gesteld, alleen
de snelheid van 36 kilometer
per uur lijkt wat gering, maar
aangezien men nergens hoeft
te stoppen en overstappen ook
niet meer nodig is, heeft men
zijn doel heel wat eerder be
reikt dan met een taxi. Ook
de omstandigheid dat men
geen parkeerplaats meer hoeft
te zoeken spaart een massa
tijd.
Deskundigen beschouwen de
„Cat" dan ook als de eerste
serieuze concurrent van de
particuliere auto, omdat geen
enkel verkeersmiddel de auto
mobilist zo sterk van zijn zoi
gen bevrijdt als dit. Zelfs de
zorg voor botsingen hoeft hij
niet te hebben want een ge-
rafinnerde elektrisch gestuur
de afstandsregeling zorgt er
voor, dat de cabines elkaar
n-iet te n-a komen.
Een niet te onderschatten
voordeel is het tenslotte ook
dat de cabine-taxi's dag en
nacht beschikbaar zijn. Ook
daarom i-s men in Hagen vai.
mening, dat de toekomst al
begonnen is. Dezelfde overtui
ging koesteren andere grote
steden in de Bondsrepubliek
die hun verkeersproblemen
eveneens met de „Cat' uit dt
wereld willen helpen.
Brieven voor rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatite zullen dezn
vermeld worden. Slechts bij hoge uit*
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bi|
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redacti'e het In alle gevallen
•ens is met inhoud, c.q. «trekking.
In geen enkel land ter we
reld, zelfs in het meest onder
ontwikkelde, heeft ooit 'n re
gering bij een nationaal her
denkingsfeest zich zo buiten
de gemeenschap geplaatst als
het kabinet-Den Uyl bij het
jubileum van Koningin Julia-
BREDA
Drs. E. CAMPERT
Wanneer Merijn zijn vrien
den of vriendinnen opwekt om
eens te praten over de mensen
welke achter de prod-ukten zit
ten die wij -kopen, adviseer ik
hem om dit niet meer te doen
over de mensen uit Angola of
Zuid-Afrika, maar daarbij ook
de mensen te betrekken die
de Hongaarse jam maken, het
Tsjechisch glas-werk, de Bul
gaarse wijn, de Chinese gem
ber enz. enz.
ETTEN-LEUR
AMSTERDAM (ANP) De
hotels, café's en restaurants
die verenigd zijn in de Dikker
en Thijs-groep met bedrijven
in Amsterdam, Den Haag,
Scheveninigen, Heelsum, Door-
werth en Oegstgeest, zullen
binnenkort een onderneming
in Nijmegen en nog drie ande
re elders in ons land aan deze
keten toevoegen. Bovendien
zullen 50 Westduitse bedrijven
aan het werk van de groen
saan deelnemen
AMSTERDAM (ANP) Am
sterdam is in de nacht van
maandag op dinsdag weer het
toneel geweest van diverse
straatroverijen. In de Oude
Brugsteeg werd een 22-jarige
vrouw beroofd van haar hand
tas met 150. Een 31-jarige man
werd op de Zeedijk met zijn
auto tegengehouden door drie
mannen. Hij kreeg een klap in
het gezicht en miste daarna
200 uit het borstzakje van zijn
nachtclub in de Warmoesstraat
overhemd. In het toilet van een
Duitse matroos van 220 Dm en
beroofden enige mannen een
zijn paspoort. In verband hier
mee werd aangehouden de 21-
jarige U. R.
In de Falckstraat werd een
21-jarige Fransman aangeval
len door twee onbekenden, die
hem zijn portefeuille afhandig
maakten. Een van de rovers
stak hem met een mes in het
gezicht.
RIO DE JANEIRO (DPA)
Een 26-jarige moeder heeft in
Nitroi, hoofdstad van de Bra
ziliaanse provincie Rio de Ja
neiro. haar vijf kinderen ge
dood. De kinderen waren tus
sen zeven maanden en vijf jaar
oud.
Tegenover de politie verklaar
de de vrouw dat zij haar kinde
ren van het leven had beroofd
om ze voor een leven van ar
moe te sparen. Ze had de kin
deren in een zes meter diepe
waterput gegooid en daarna
getracht zelfmoord te plegen
door de gaskraan open te zet-
en. Dat was niet gelukt door
dat haar echtgenoot onver
wachts thuis kwam.
(ADVERTENTIE)
Een op researchtaciliteiten en
know-how van beide banken
gefundeerd beleggingsfonds.
Waarbij de belangen internatio
naal gespreid zijn. En de
.beleggers participeren in het
totale pakket van hoogwaardige,
zorgvuldig geselekteerde
aandelen.
solide vermogensbeheer.