poor val zwaar gehandicapt
Zilveren medaille
na ongelijke strijd
Porter stopt
nu definitief
STAM EN DE WIT
DE KANSHEBBERS
Zilver voor
Keetie
van
Oosten
wereldkampioen-
SEhoppen
wielrennen
door
Hein Groothuis
SPORTPAGINA VAN MAANDAG 27 AUGUSTUS 1973
DOMME PECH VOOR RENE
(Van onze speciale
verslaggevers)
SAN SEBASTIAN Dom-
Be pech heelt Bené Pijnen
tfteliouden van een reële
jlnjd in de finale van de prof'
achtervolging- tegen de Engels
man Hush Porter. De Brit, die
imter aehtervolgingscapacitei-
l,n bezit en in feite weinig
interesse in het fietsen heeft
jij nam niet eens deel aaa
je Engelse kampioenschappen
ion gemakkelijk zijn vier
de wereldtitel veroveren,
Jwriat de Nederlander zwaar
gehandicapt was door een val.
Pijnen kreeg na ongeveer 720
meter in de eindstrijd, toen
lij een voorsprong had van
1,1! sec. op Porter, een lekke
voorband. De onfortuinlijke
Hoogerheidenaar smakte even
later met fiets en al tegen het
beton. Pijnen: „Ik kreeg geen
kans meer op het vlakke te
komen. Mij voorband liep er
af en doordat ik met mijn
Hugh Portervoor de vierde maal wereldkampioen
voeten vast in de toeelips zat,
ging ik met fiets en al onder
uit".
Pijnen verdraaide zijn knie
daarbij en ondervond daarvan
in de overgereden race als
Pijnen lek had gereden tussen
de tweede en derde kilometer
was de strijd hervat met het
op dat mom-ent heersende ver
schil ontzettend veel last.
Pijnen: „Ik kon totaal geen
macht overbrengen op mijn
rechterbeen. Met die knie kon
ik niets doen. Die blokkeerde
helemaal. Ik had er spijt van,
dat ik opnieuw begonnen was.
Ik dacht er nog een moment
aan te stoppen, maar dat kun
je natuurlijk niet doen".
De Nederlandse ploegleider
overzag de blessure van de
Brabander niet, want anders
had hij zeker om uitstel van
de finale verzocht. Die moge
lijkheid bestaat nl. als er een
doktersverklaring wordt over-
gölegld. Jan Derksen heeft in
zijn gloriejaren eens twee
maanden na de wereldkampi
oenschappen zijn finale gere
den- In het geval Pijnen werd
opschuiven van de eindstrijd
nliet eens overwogen. Baan-
coach Mahn daarover: „We
dachten, dat het weer ging".
Daar leek het in het begin
van de overgereden rit ook
veel op, want Pijnen zette
slow-starter Porter in de ope
ningsfase op een aanzienlijk
grotere achterstand dan in de
afgeschoten race.
Na drie volle, ronden had
Pijnen al een winst van 3.60
sec. opgebouwd. Dat was ech
ter tevens zijn maximale voor
sprong. Porter, van wie ver
teld wordt, dat hij als training
voor de achtervolging in weg
wedstrijden altijd in de twee
de groep kruipt om dan te
proberen de koplopers in te
lopen, kwam toen in zijn rit
me en maakte al snel een
einde aan de illusies in het
Nederlandse kamp. En het
scheelde zelfs niet veel of Pij
nen was nog ingelopen, zo
groot werd het verschil:
6.02,97 voor Porter tegen
6.12,47 voor Pijnen.
Pijnen, die naar adem liep
te snakken, toen hij van de
fiets stapte „toen kreeg Ik
last van die kou" ver
klaarde dat zijn furieuze
tweede start misleidend was
geweest. Pijnen: „Ik was erg
overstuur door die val. Ik was
helemaal de kluts kwijt. Ik
ben vertrokken als een waan
zinnige, maar kon niet in ca
dans komen". Pijnen, die in
de halve finales Ferdinand
Bracke een lesje had gegeven
6.11.28 tegen 6.16.83 was
bijzonder teleurgesteld dat hij,
hoewel hij nieuwkomer was.
niet verder reikte dan het zil
ver. „Ik had nu eenmaal in
mijn kop gezet wereldkampi
oen te worden- Dat was mijn
enige doel. De rest interes
seerde me niet. Ik had toch
gedacht te kunnen winnen.
Maar die val heeft alles ver
knoeid. Als dat niet gebeurd
(Van onze speciale
verslaggever)
SAN SEBASTIAN De 33-
j.,_5e Hugh Porter, die vorig
Ifn0k aI '!a{l aangekondigd
Vol» stoppen, heeft nu
J,.,®? zeggen althans
>e i k' besloten zijn earriè-
if tl indigen. Hij verklaar
de» de zesdaagse van Lon-
ïtin c'n laatste wedstrijd zal
fern weet nu al hoe '"i
IHj a,een deel van zijn vrije
2al doorbrengen. „Ik ga
schrijven. En de titel
12 ias
"schappen".
jaar wereldkainpi-
Porter stak bij het rijden
van zijn ereronde triomfante
lijk vier vingers omhoog. Dat
was niet om het publiek te
late.1 weten, dat hij zijn vier
de wereldtitel had behaald.
Het was een gebaar voor de
t.v.-camera's bedoeld om zijn
thuis in Wolverhampton geble
ven echtgenote Anita Lonsbo-
rough, die bij het zwemmen
,twee Olympische titels en een
Gemenebesttitel vergaarde,
duidelijk te maken, dat hij nu
één gouden plak meer heeft
dan zij.
Porter, die zijn dagelijks
brood verdient met een fiet-
senzaak hij zet fietsen van
het merk Vandel (zijn spon
sor) in elkaar en verkoopt die
reed zijn eerste wedstrijd
bij de profs in Gent. Daarvoor
kreeg hij een honorarium van
f 300,-, terwijl zijn reis niet
werd vergoed. Met kunstgre
pen lukte het Porter toch nog
wat aan zijn prof-debuut over
te houden. Zo demonteerde hij
zijn fiets voor de oversteek
per boot (anders had hij vijf
tien gulden voor het vervoer
van zijn fiets moeten betalen),
en liftte. „Daardoor hield ik
nog ongever 5 pond (toen nog
circa f 50,-, red.) over", aldus
de Brit.
was, had ik een veel snellere
tijd gemaakt. Ik had nu mijn
slechtste tijd uit het hele toer
nooi. Zelfs mijn tijd tegen
Bracke, toen ik met mijn vin
gers in mijn neus reed ik
gaf geen trap was beter.
Ook tegen Baert, toen ik
6.04.85 maakte, heb ik me niet
helemaal gegeven. De laatste
twee ronden lette ik alleen
maar op Baert. Ik had daar
door gehoopt nog een stuk on
der die tijd te komen".
Pijnen, die Mogens Frey,
met wie korte metten werd
gemaakt door Porter, als zijn
grootste concurrent had be
schouwd, had overigens grote
bewondering voo-r de winnaar
van het goud. „Ik had niet
gedacht, dat hij zo snel was'
Om er wat spijtig aan toe te
voegen: „Porter heeft echtor
niets aan zijn titel, omdat hij
in zesdaagsen niet mee kan
komen. Als ik wereldkampi
oen was geworden, was ik er
wel veel beter van geworden,
omdat ik tot de beste zesdaae-
se-renners behoor. Dan was
die titel aangeslagen".
Maar Pijnen, die toch niet
vond dat hij zich voor niets zo
grondig had voorbereid Pij
nen: „Ik heb ontzettend veel
geleerd, vooral mijn zenuwen
wat in bedwang te houden.
Wat heb ik door de spanning
afgezien" troostte zich met
de gedachte, dat hij als 28-
jarige nog alle tijd heeft een
keer wereldkampioen te wor
den. „Ik geloof zeker dat ik
het nog een keer kan worden
met de conditie, die ik nu heb-
En volgend jaar doe ik in
ieder geval weer mee", aldus
Pijnen, die werkelijk zijn
krachten met Porter kan me
ten tijdens de revanches op 3
september in Amsterdam.
Gaby Minneboo, derde bij
de amateur-stayers, krijgt zo
wel in Amsterdam (3 septem
ber) als in Rotterdam een re
vanche tegen de Duitser Horst
Gnas (goud) en Rainer Pod-
lesch (zilver). In Rotterdam
gebeurt dat op 28 september,
op welke datum Peter Post
een groot baanprogramma
houdt in het sportpaleis Ahoy,
waaraan o.a. Eddy Merckx,
Luis Ocana en Joop Zoetemelk
mee zullen doen.
Rene Pijnen in zijn ongelijke strijd tegen Hugh Porter.
(Van onze speciale
verslaggever)
SAN SEBASTIAN De fi
nale van de prof-stayers, die
vanavond als afsluiting van de
baankampioenschappen plaats
vindt, zal zo goed als zeker
een puur Nederlandse aangele-
(Van onze speciale
verslaggevers)
SAN SEBASTIAN Voor
de derde maal in successie
heeft Keetie van Oosten-
Hage slechts aan het goud
mogen ruiken op de dames
achtervolging. Voor de der
de keer in evenzovele jaren
moest de dinsdag 24 jaar
geworden Zeeuwse in de fi
nale haar meerdere erken
nen in de Russische Tama
ra Garkoetsjina. Keetie van
Oosten, die de Russin nog
nooit verslagen heeft, smaak
te echter de voldoening dat
het verschil kleiner was
dan ooit tevoren, nog geen
3 seconden: 4.01.60 tegen
4.04.48. „En", sprak Keetie
lachend, „ik heb ook nog
een stukje voorgelegen. Dat
is nog nooit gebeurd".
Keetie van Oosten had in
het begin inderdaad een
zij het kleine voorsprong.
Zij slaagde erin die tot onge
veer halverwege de race vast
te houden, maar daarna was
het met haar gebeurd.
Op de tandem was er geen
medaille voor Nederland weg
gelegd. Rini Langkruis en
Gerrie Fens kenden tot de
halve finales geen problemen
ze wonnen in de serie van
de Italianen Marino en Rossi
en in de kwartfinales van de
Polen Bek en Konkolewski;
beide keren in twee ritten
maar dolven daarna in twee
ritten het onderspit tegen de
Russen Kopylov en Semenets,
die in de eindstrijd van de
bijzonder goed en gedurfd rij
dende Tsjechen Vackar en Vy-
mazal verloren. In de strijd
om de defde plaats leden de
Nederlanders vervolgens een
kansloze nederlaag tegen de
Oostduitsers Geschke en Otto,
die in twee ritten wonnen.
genheid worden. Een strijd
tussen Cees Stam en Piet de
Wit, beiden oud-wereldkampi
oen bij de amateurs. De Belg
Bomain de Loof lijkt alleen in
staat een wig tussen de twee
Oranjerenners te kunnen drij
ven. De Loof werd in de door
Piet de Wit gewonnen tweede
.serie tweede op slechts 45 me
ter. Cees Stam won op veel
overtuigender wijze, maar dat
zegt nog weinig over de titel
van de Zaankanter, die wel
als de grote favoriet wordt
beschouwd, want hij had geen
tegenstand van betekenis en
maakte bovendien een langza
mere tijd dan De Wit.
Het zal in ieder geval wel
zwaar worden voor De Loof
roet in het eten van de Neder
landers te gooien, want hij
moet in zijn eentje optornen
tegen drie man. De derde Ne
derlandse vertegenwoordiger
Nico Been haalde ook de eind
strijd. Zij het via de herkan
sing, waarin twee van de drie
renners overgingen, en waarin
de Duitser Krause al in het
begin, nadat hij tweemaal was
gedubbeld, afstapte. De her
kansing duurde maar kort,
want de jury had, omdat de
reglementen in een dergelijk
geval niet voorzien, tevoren
bepaald, dat als de renner de
strijd zou staken, de overblij
vende twee nog vijftien ron
den zouden rijden. En door die
bepaling werd het programma
gered, want het was door be
slissende en overgereden rit
ten op sprint en tandem aan
zienlijk uitgelopen. Been had
in de serie van De Wit geen
rol van betekenis gespeeld.
Hij werd daarin vijfde en
laatste op ruim 15 ronden. Dat
was evenwel niet zo'n ver
schrikkelijke schande als het
lijkt. Hij had zich gespaard
voor de herkansing. Nadat hij
vlak voor het plaats nemen
achter de motor ten val was
gekomen, had hij met stayers-
coach Martiin Wierstra afge
sproken, dat hij het kalm-aan
zou doen, zodra hij niet meer
bij de eerste drie zou liggen.
En dat was al spoedig het
geval met de ook zonder zijn
val al flink gedemoraliseerde
Groninger. Been: „Eerst zou ik
achter Ruiter rijden, toen ach
ter De Graaf en uiteindelijk
werd het toch Ruiter. Zoiets is
goed voor je moraal".
Dat Been, niet achter De
Graaf terechtkwam, werd
veroorzaakt doo.r het feit, dat
renner en gangmaker geen
prijs konden overeenkomen.
In de herkansing had Been
nu achter Walraven weinig
moeite zich voor de finale
kwalificeren-
ta
Keetie van Oosten - Hage wordt gefeliciteerd door Frans Mahn.
Lagen de verrichtingen der
stayers in de lijn der ver
wachtingen, het feit, dat de
Nederlandse achtervolgings-
ploeg tot de halve finales
doordrong, waarin zij uitkomt
tegen de Engelsen, was een
complete sensatie. Het kwartet
Ponsteen, Schuiten, Breur,
Nieuwenhuis was met de acht
ste tijd maar ternauwernod
door de kwalificatie heen ge
komen. De kansen op een vol
gende ronde leken daardoor
nihil, met Oost-Duitsland.
tweede bij de Olympische
Spelen, als tegenstander. Maar
een verandering in de samen
stelling van de formatie
Dekkers, die de eerste keer
niet was ingezet in verband
met een steenpuist in plaats
van Breur, die de hoofdsohul-
tijd in de kwal
zdige was aan de zeer matige
dige was aan de zeer matige
tijd in de kwalificatie ver
richtte wonderen.
.De Oostduitsers die een
jaar lang trainden op dit num-
|mer, tegen de Nederlanders
slechts twee maanden wer
den verslagen. Ondanks het
feit, dalt Dekkers „Ik kwam
op het laatst macht tekort,
doordat ik een week niet ge
traind heb" op twee ronden
voor het eind moest afhaken.
Dat kwam voor het leeuwe-
deel op het conto van Herman
Ponsteen, die bijna twee volle
ronden op kop doorging. Pon
steen sprak eenvoudig: „Het
kwam toevallig uit, dat Dek
kers twee ronden voor het
einde eraan ging. Toen ben ik
maar zo lang mogelijk op kop
gebleven". Het resultaat was
dat Nederland nog vrij royaal
won van de Oostduitsers, die
op het eind kracht tekort
kwamen: 4.26.88 tegen 4.27.48.
Oranje realiseerde daarmede
een wereldtijd, die nog nooit
door een Nederlandse equipe
op de klokken was gezet.
De onverwachte overwin
ning ontroerde Frans Mahn
dermate, dat hij huilde van
vreugde. Zijn zorgenkind
de Nederlandse achtervolgings-
ploeg kwam de laatste jaren
nooit verder dan de kwartfi
nales was geen zorgenkind
meer.
Over het feit dat Dekkers
weer deel uitmaakte van de
ploeg zei Emi Nieuwenhuis:
„Als die formatie maar blijft,
«aat het wel goed. Het liep
voortreffelijk. Dat maakte een
neel verschil met de kwalifi
catie"-
De halve eindstrijd tussen
Nederland en Engeland kan
oijzonder interessant worden.
Ie Britten, die de Russen uit-
chakelden, hielden Nederland
verleden jaar bij de Olympi-
;che Spelen in München met
;en bijzonder gering verschil
van de halve finales af. Ook
m liepen de tijden van beide
inden zeer weinig uiteen.