poor val zwaar gehandicapt Zilveren medaille na ongelijke strijd Porter stopt nu definitief STAM EN DE WIT DE KANSHEBBERS Zilver voor Keetie van Oosten wereldkampioen- SEhoppen wielrennen door Hein Groothuis SPORTPAGINA VAN MAANDAG 27 AUGUSTUS 1973 DOMME PECH VOOR RENE (Van onze speciale verslaggevers) SAN SEBASTIAN Dom- Be pech heelt Bené Pijnen tfteliouden van een reële jlnjd in de finale van de prof' achtervolging- tegen de Engels man Hush Porter. De Brit, die imter aehtervolgingscapacitei- l,n bezit en in feite weinig interesse in het fietsen heeft jij nam niet eens deel aaa je Engelse kampioenschappen ion gemakkelijk zijn vier de wereldtitel veroveren, Jwriat de Nederlander zwaar gehandicapt was door een val. Pijnen kreeg na ongeveer 720 meter in de eindstrijd, toen lij een voorsprong had van 1,1! sec. op Porter, een lekke voorband. De onfortuinlijke Hoogerheidenaar smakte even later met fiets en al tegen het beton. Pijnen: „Ik kreeg geen kans meer op het vlakke te komen. Mij voorband liep er af en doordat ik met mijn Hugh Portervoor de vierde maal wereldkampioen voeten vast in de toeelips zat, ging ik met fiets en al onder uit". Pijnen verdraaide zijn knie daarbij en ondervond daarvan in de overgereden race als Pijnen lek had gereden tussen de tweede en derde kilometer was de strijd hervat met het op dat mom-ent heersende ver schil ontzettend veel last. Pijnen: „Ik kon totaal geen macht overbrengen op mijn rechterbeen. Met die knie kon ik niets doen. Die blokkeerde helemaal. Ik had er spijt van, dat ik opnieuw begonnen was. Ik dacht er nog een moment aan te stoppen, maar dat kun je natuurlijk niet doen". De Nederlandse ploegleider overzag de blessure van de Brabander niet, want anders had hij zeker om uitstel van de finale verzocht. Die moge lijkheid bestaat nl. als er een doktersverklaring wordt over- gölegld. Jan Derksen heeft in zijn gloriejaren eens twee maanden na de wereldkampi oenschappen zijn finale gere den- In het geval Pijnen werd opschuiven van de eindstrijd nliet eens overwogen. Baan- coach Mahn daarover: „We dachten, dat het weer ging". Daar leek het in het begin van de overgereden rit ook veel op, want Pijnen zette slow-starter Porter in de ope ningsfase op een aanzienlijk grotere achterstand dan in de afgeschoten race. Na drie volle, ronden had Pijnen al een winst van 3.60 sec. opgebouwd. Dat was ech ter tevens zijn maximale voor sprong. Porter, van wie ver teld wordt, dat hij als training voor de achtervolging in weg wedstrijden altijd in de twee de groep kruipt om dan te proberen de koplopers in te lopen, kwam toen in zijn rit me en maakte al snel een einde aan de illusies in het Nederlandse kamp. En het scheelde zelfs niet veel of Pij nen was nog ingelopen, zo groot werd het verschil: 6.02,97 voor Porter tegen 6.12,47 voor Pijnen. Pijnen, die naar adem liep te snakken, toen hij van de fiets stapte „toen kreeg Ik last van die kou" ver klaarde dat zijn furieuze tweede start misleidend was geweest. Pijnen: „Ik was erg overstuur door die val. Ik was helemaal de kluts kwijt. Ik ben vertrokken als een waan zinnige, maar kon niet in ca dans komen". Pijnen, die in de halve finales Ferdinand Bracke een lesje had gegeven 6.11.28 tegen 6.16.83 was bijzonder teleurgesteld dat hij, hoewel hij nieuwkomer was. niet verder reikte dan het zil ver. „Ik had nu eenmaal in mijn kop gezet wereldkampi oen te worden- Dat was mijn enige doel. De rest interes seerde me niet. Ik had toch gedacht te kunnen winnen. Maar die val heeft alles ver knoeid. Als dat niet gebeurd (Van onze speciale verslaggever) SAN SEBASTIAN De 33- j.,_5e Hugh Porter, die vorig Ifn0k aI '!a{l aangekondigd Vol» stoppen, heeft nu J,.,®? zeggen althans >e i k' besloten zijn earriè- if tl indigen. Hij verklaar de» de zesdaagse van Lon- ïtin c'n laatste wedstrijd zal fern weet nu al hoe '"i IHj a,een deel van zijn vrije 2al doorbrengen. „Ik ga schrijven. En de titel 12 ias "schappen". jaar wereldkainpi- Porter stak bij het rijden van zijn ereronde triomfante lijk vier vingers omhoog. Dat was niet om het publiek te late.1 weten, dat hij zijn vier de wereldtitel had behaald. Het was een gebaar voor de t.v.-camera's bedoeld om zijn thuis in Wolverhampton geble ven echtgenote Anita Lonsbo- rough, die bij het zwemmen ,twee Olympische titels en een Gemenebesttitel vergaarde, duidelijk te maken, dat hij nu één gouden plak meer heeft dan zij. Porter, die zijn dagelijks brood verdient met een fiet- senzaak hij zet fietsen van het merk Vandel (zijn spon sor) in elkaar en verkoopt die reed zijn eerste wedstrijd bij de profs in Gent. Daarvoor kreeg hij een honorarium van f 300,-, terwijl zijn reis niet werd vergoed. Met kunstgre pen lukte het Porter toch nog wat aan zijn prof-debuut over te houden. Zo demonteerde hij zijn fiets voor de oversteek per boot (anders had hij vijf tien gulden voor het vervoer van zijn fiets moeten betalen), en liftte. „Daardoor hield ik nog ongever 5 pond (toen nog circa f 50,-, red.) over", aldus de Brit. was, had ik een veel snellere tijd gemaakt. Ik had nu mijn slechtste tijd uit het hele toer nooi. Zelfs mijn tijd tegen Bracke, toen ik met mijn vin gers in mijn neus reed ik gaf geen trap was beter. Ook tegen Baert, toen ik 6.04.85 maakte, heb ik me niet helemaal gegeven. De laatste twee ronden lette ik alleen maar op Baert. Ik had daar door gehoopt nog een stuk on der die tijd te komen". Pijnen, die Mogens Frey, met wie korte metten werd gemaakt door Porter, als zijn grootste concurrent had be schouwd, had overigens grote bewondering voo-r de winnaar van het goud. „Ik had niet gedacht, dat hij zo snel was' Om er wat spijtig aan toe te voegen: „Porter heeft echtor niets aan zijn titel, omdat hij in zesdaagsen niet mee kan komen. Als ik wereldkampi oen was geworden, was ik er wel veel beter van geworden, omdat ik tot de beste zesdaae- se-renners behoor. Dan was die titel aangeslagen". Maar Pijnen, die toch niet vond dat hij zich voor niets zo grondig had voorbereid Pij nen: „Ik heb ontzettend veel geleerd, vooral mijn zenuwen wat in bedwang te houden. Wat heb ik door de spanning afgezien" troostte zich met de gedachte, dat hij als 28- jarige nog alle tijd heeft een keer wereldkampioen te wor den. „Ik geloof zeker dat ik het nog een keer kan worden met de conditie, die ik nu heb- En volgend jaar doe ik in ieder geval weer mee", aldus Pijnen, die werkelijk zijn krachten met Porter kan me ten tijdens de revanches op 3 september in Amsterdam. Gaby Minneboo, derde bij de amateur-stayers, krijgt zo wel in Amsterdam (3 septem ber) als in Rotterdam een re vanche tegen de Duitser Horst Gnas (goud) en Rainer Pod- lesch (zilver). In Rotterdam gebeurt dat op 28 september, op welke datum Peter Post een groot baanprogramma houdt in het sportpaleis Ahoy, waaraan o.a. Eddy Merckx, Luis Ocana en Joop Zoetemelk mee zullen doen. Rene Pijnen in zijn ongelijke strijd tegen Hugh Porter. (Van onze speciale verslaggever) SAN SEBASTIAN De fi nale van de prof-stayers, die vanavond als afsluiting van de baankampioenschappen plaats vindt, zal zo goed als zeker een puur Nederlandse aangele- (Van onze speciale verslaggevers) SAN SEBASTIAN Voor de derde maal in successie heeft Keetie van Oosten- Hage slechts aan het goud mogen ruiken op de dames achtervolging. Voor de der de keer in evenzovele jaren moest de dinsdag 24 jaar geworden Zeeuwse in de fi nale haar meerdere erken nen in de Russische Tama ra Garkoetsjina. Keetie van Oosten, die de Russin nog nooit verslagen heeft, smaak te echter de voldoening dat het verschil kleiner was dan ooit tevoren, nog geen 3 seconden: 4.01.60 tegen 4.04.48. „En", sprak Keetie lachend, „ik heb ook nog een stukje voorgelegen. Dat is nog nooit gebeurd". Keetie van Oosten had in het begin inderdaad een zij het kleine voorsprong. Zij slaagde erin die tot onge veer halverwege de race vast te houden, maar daarna was het met haar gebeurd. Op de tandem was er geen medaille voor Nederland weg gelegd. Rini Langkruis en Gerrie Fens kenden tot de halve finales geen problemen ze wonnen in de serie van de Italianen Marino en Rossi en in de kwartfinales van de Polen Bek en Konkolewski; beide keren in twee ritten maar dolven daarna in twee ritten het onderspit tegen de Russen Kopylov en Semenets, die in de eindstrijd van de bijzonder goed en gedurfd rij dende Tsjechen Vackar en Vy- mazal verloren. In de strijd om de defde plaats leden de Nederlanders vervolgens een kansloze nederlaag tegen de Oostduitsers Geschke en Otto, die in twee ritten wonnen. genheid worden. Een strijd tussen Cees Stam en Piet de Wit, beiden oud-wereldkampi oen bij de amateurs. De Belg Bomain de Loof lijkt alleen in staat een wig tussen de twee Oranjerenners te kunnen drij ven. De Loof werd in de door Piet de Wit gewonnen tweede .serie tweede op slechts 45 me ter. Cees Stam won op veel overtuigender wijze, maar dat zegt nog weinig over de titel van de Zaankanter, die wel als de grote favoriet wordt beschouwd, want hij had geen tegenstand van betekenis en maakte bovendien een langza mere tijd dan De Wit. Het zal in ieder geval wel zwaar worden voor De Loof roet in het eten van de Neder landers te gooien, want hij moet in zijn eentje optornen tegen drie man. De derde Ne derlandse vertegenwoordiger Nico Been haalde ook de eind strijd. Zij het via de herkan sing, waarin twee van de drie renners overgingen, en waarin de Duitser Krause al in het begin, nadat hij tweemaal was gedubbeld, afstapte. De her kansing duurde maar kort, want de jury had, omdat de reglementen in een dergelijk geval niet voorzien, tevoren bepaald, dat als de renner de strijd zou staken, de overblij vende twee nog vijftien ron den zouden rijden. En door die bepaling werd het programma gered, want het was door be slissende en overgereden rit ten op sprint en tandem aan zienlijk uitgelopen. Been had in de serie van De Wit geen rol van betekenis gespeeld. Hij werd daarin vijfde en laatste op ruim 15 ronden. Dat was evenwel niet zo'n ver schrikkelijke schande als het lijkt. Hij had zich gespaard voor de herkansing. Nadat hij vlak voor het plaats nemen achter de motor ten val was gekomen, had hij met stayers- coach Martiin Wierstra afge sproken, dat hij het kalm-aan zou doen, zodra hij niet meer bij de eerste drie zou liggen. En dat was al spoedig het geval met de ook zonder zijn val al flink gedemoraliseerde Groninger. Been: „Eerst zou ik achter Ruiter rijden, toen ach ter De Graaf en uiteindelijk werd het toch Ruiter. Zoiets is goed voor je moraal". Dat Been, niet achter De Graaf terechtkwam, werd veroorzaakt doo.r het feit, dat renner en gangmaker geen prijs konden overeenkomen. In de herkansing had Been nu achter Walraven weinig moeite zich voor de finale kwalificeren- ta Keetie van Oosten - Hage wordt gefeliciteerd door Frans Mahn. Lagen de verrichtingen der stayers in de lijn der ver wachtingen, het feit, dat de Nederlandse achtervolgings- ploeg tot de halve finales doordrong, waarin zij uitkomt tegen de Engelsen, was een complete sensatie. Het kwartet Ponsteen, Schuiten, Breur, Nieuwenhuis was met de acht ste tijd maar ternauwernod door de kwalificatie heen ge komen. De kansen op een vol gende ronde leken daardoor nihil, met Oost-Duitsland. tweede bij de Olympische Spelen, als tegenstander. Maar een verandering in de samen stelling van de formatie Dekkers, die de eerste keer niet was ingezet in verband met een steenpuist in plaats van Breur, die de hoofdsohul- tijd in de kwal zdige was aan de zeer matige dige was aan de zeer matige tijd in de kwalificatie ver richtte wonderen. .De Oostduitsers die een jaar lang trainden op dit num- |mer, tegen de Nederlanders slechts twee maanden wer den verslagen. Ondanks het feit, dalt Dekkers „Ik kwam op het laatst macht tekort, doordat ik een week niet ge traind heb" op twee ronden voor het eind moest afhaken. Dat kwam voor het leeuwe- deel op het conto van Herman Ponsteen, die bijna twee volle ronden op kop doorging. Pon steen sprak eenvoudig: „Het kwam toevallig uit, dat Dek kers twee ronden voor het einde eraan ging. Toen ben ik maar zo lang mogelijk op kop gebleven". Het resultaat was dat Nederland nog vrij royaal won van de Oostduitsers, die op het eind kracht tekort kwamen: 4.26.88 tegen 4.27.48. Oranje realiseerde daarmede een wereldtijd, die nog nooit door een Nederlandse equipe op de klokken was gezet. De onverwachte overwin ning ontroerde Frans Mahn dermate, dat hij huilde van vreugde. Zijn zorgenkind de Nederlandse achtervolgings- ploeg kwam de laatste jaren nooit verder dan de kwartfi nales was geen zorgenkind meer. Over het feit dat Dekkers weer deel uitmaakte van de ploeg zei Emi Nieuwenhuis: „Als die formatie maar blijft, «aat het wel goed. Het liep voortreffelijk. Dat maakte een neel verschil met de kwalifi catie"- De halve eindstrijd tussen Nederland en Engeland kan oijzonder interessant worden. Ie Britten, die de Russen uit- chakelden, hielden Nederland verleden jaar bij de Olympi- ;che Spelen in München met ;en bijzonder gering verschil van de halve finales af. Ook m liepen de tijden van beide inden zeer weinig uiteen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 15