Smerige
lucht
bedreigt
ook de
eeuwig
zingende
bossen
Massamoord op Franse wegen
j^gs, jfe
Hoe Feli
Ontdek oc
binnenland!
buitenland
&L i
'm
Ernstig
Opvoering
Verbrokkeling
NEDERLANDSE K
Vrijdag 27 juli 1973
Verbijsterende chaos
bij de post in Mexico
(Van onze correspondent)
MEXICO De inspecteur
ider Mexicaanse Posterijen
verwittigde pas de minister
van communicatie, E. Men-
dez, ervan, dat de Ameri
kaanse posterijen aan de
Mexicaanse hebben bericht
dat 30 procent der corres
pondentie voor Amerikanen
in Mexico wordt geschon
den en gestolen.
De inspecteur, J. Ibarra, ver
wees de minister tevens naar
een schrijven, dat het beeld
van de anarchie en corruptie
welke in de posterijen heerst,
completeerde, en waardoor de
goede internationale betrek
kingen, welke president Eche-
verria tracht te bewerken,
worden beschadigd. Hetgeen
commercieel gesproken, mild is
uitgedrukt: een Canadees za
kenman klaagde dat de „com
municatie met Mexico zo moei
lijk was, omdat hjj nooit ant
woord kreeg".
Maar hoe kan men antwoorden
als men geen brieven ontvangt,
daar de postbodes vele van die
brieven ook bezittenswaardig
achten.
Maar merkwaardig genoeg,
hoewel men in Mexico al jaren
bekend is met de chaos en roof
der posterijen en deze corres
pondent er in vele jaren de
barste staaltjes van heeft be
leefd, is in die tijd de zaak
ten hoogste erger geworden.
Wat denkt u van per luchtpost
aangetekend gezonden pakjes
uit Holland die pas na 4 maan
den aankomen of, als er iets
boeienders in zit dan boeken,
nóóit aankomen Wat denkt u
van postbodes, die met vuile
schoenen boven op hoopjes
post zitten, luchtpostbrieven
en zo, die onder de tafels zijn
gevallen waaraan ze de post
uitzoeken En die, wanneer
hun baas, de administrateur
(lees: hoofd postkantoor) ze
erop attent maakt, deze post
nog niet oprapen Wat denkt u
van een postbode (mijn eigen)
die om 10 uur 's ochtends te
midden van het publiek lang
uit op een postkar ligt te ro
ken en te praten met een even
actieve vriend Wat vindt u
van legio verzekerde en/of
aangetekende brieven met of
zonder contanten en cheques
die spoorloos verdwijnen, ter
wijl geen autoriteit in het
postkantoor, van hoog tot laag,
er iets aan „kan" doen. En
wanneer men insisteert op een
onderzoek, dit nooit iets uit
haalt? Wat vindt u van een
per post verzonden tijdschrift,
dat opeens ruim 80 klachten
ontvangt van abonnees omdat
een bepaald nummer noodt was
afgeleverd (want het was ook
bij de posterijen bekend dat in
dat nummer een geschenkje
was ingesloten). En wat denkt
u van postbodes die te lui zijn
om de post per flat te bezor
gen en die dan, toevallig vuil
nisbakken bij de ingang van
het flatgebouw ziend, de post
voor 12 families daarop depo
neren; of die de brieven bij
een hek aan de straat neerleg
gen om niet de voortuin in te
hoeven, zodat de brieven in de
regenplassen waaien. En wat
vindt u van de postbeambte,
die een fooi ontvangend voor
de snelle verzending van een
aangetekende luchtpostbrief,
die brief na zes weken nog
niet blijkt te hebben verzon
den Enz.
t ki - 1
Mexico-City: rechtlijniger dan de post.
Klaagt het pubhek niet? De
buitenlanders wel, maar indi
vidueel valt niets te onderne
men: op geschreven klachten
komt geen antwoord. De Mexi
canen zelf zijn te indolent om
schriftelijke klachten in te die
nen en vrezen van de regen in
de drup te komen: wraakzuch
tige postbeambten zijn nog er
ger dan onverschillige. En de
administrateur heeft praktisch
geen autoriteit.
En nu op een ander niveau:
wat zegt u ervan als posterij-
en-vehikels niet kunnen wor
den gerepareerd omdat een
deel van het geld, bestemd
voor de aankoop van onderde
len, is ingehouden door de
chef aan wie het hoofd der re
paratie-afdeling zijn baantje te
danken heeft? En baantjes
verschaffen is een welbetaalde
gunst in MexicoDe man die
voor zijn aanschaf van onder
delen natuurlijk een groot be
drag tekort komt, redt zich
echter ingenieuzerwijze: hij
haalt die onderdelen uit ande
re wagens die om een of ande
re kleinigheid buiten dienst
zijn en gerepareerd moeten
wordenSoms staan postau
to's ook ongebruikt door ben
zinetekort. Wat niet weg
neemt, dat hoge ambtenaren
der posterijen onder ogen van
het personeel er van tijd tot
tijd hun privéauto's met benzi
ne der posterijen komen vul
len. Het is ook niet ongewoon
om auto's der posterijen voor
privégebruik dienst te laten
doen, verhuizen b.v.
Dat over deze misbruiken
nooit iets bekend wordt in
Mexico, is omdat niemand in
de posterijen van hoog tot laag
over de „zonden" der anderen
een woord loslaat, dan is hij
zelf ook beschermd. (Zelfs be
staat het ritueel dat postbodes
bij voorbaat niet uit eigen
posttas stelen, maar uit die
van de kameraden). Vandaar
dat degeen die de oorzaken
der misstanden tracht te on
derzoeken op zwijgend verzet
en solidariteit stoot en op een
„stilte" zoals men die in de
Mafia kent. Aldus pleegt me
nigeen, die met de hem ontroof
de pakketten, cheques of con
tanten de Mexicaanse posterij
en „subsidieert", deze stand
van zaken met de onderbeta
ling te verklaren. (Het basissa
laris van een postbode is iets
van 350 gulden p. mrad; en van
een beginnend administrateur
ongeveer 500 gulden p. mnd.).
De meeste postbodes hebben
daarom een tweede baantje er
bij, wat goed werk in de post
kantoren ook al niet bevordert.
Toch is het niet aan de onder
betaling maair aan een onge
loofwaardig syndicaal systeem
dat de corruptie vooral ont
springt: waarbij het syndicaat
is veroorloofd om van elke 100
posten in de posterijen er 85 te
vullen. Het ministerie (elk
heeft zijn eigen syndicaat) van
Communicatie heeft slechts
het recht om voor 15 posten
lieden te benoemen. Dit zijn
dan de „vertrouwensposten"
zoals dat heet, de hoofden der
postkantoren e.d. Het syndicaat
heeft dus de macht om X of Y
posten te plaatsen, waarvoor
ze om welke reden ook totaal
ongeschikt kunnen zijn.
Wat is het gevolg? Dat 85%
van het personeel van de
goodwill der syndicaten af
hangt. Hun „baas" is in feite
het syndicaat, hoewel ze be
taald worden door de staat;
maar het kan ze hartelijk wei
nig schelen of het hoofd van
het postkantoor wel of niet te
vreden met ze is. In conflicten
tussen het hoofd der postkan
toren of inspecteurs met perso
neel steunt het syndicaat a pri
ori de eigen lieden: het syndi
caat heeft ook de stem van dit
personeel in verkiezingen no
dig; menig afgevaardigde en
senator zijn uit deze syndica
ten voortgekomen. (Die, na
tuurlijk doorgaans de rege
ringspartij steunen).
Als dus een employé een dag
vrijaf vraagt aan de admini
strateur, die moet weigeren
omdat er te veel werk is, ge
beurt het wel dat de employé
naar het syndicaat gaat en met
twee dagen vrijaf eindigt. Een
keer stond ik erbij toen op een
klein postkantoor een beambte
een paar mensen weigerde te
bedienen; het hoofd kwam er
bij te pas maar bleek mach
teloos de beambte zijn plicht
te doen vervullen.
Deze machteloosheid hangt sa
men met het feit dat de supe
rieuren der z.g. „vertrouwens
mannen" ze zelden steunen.
Dat is waarom hoofden van
postkantoren beambten liever
niet vermanen, want °zij staan
direct klaar om met enkele ka
meraden naair het syndicaat te
lopen en hun beklag te doen.
Wordt de superieur van het
hoofd dan ingelicht over het
beklag door het syndicaat, dan
neigt de superieur in de mees
te gevallen er toe de zaak niet
verder te onderzoeken, want
hij wil geen onaangenaamhe
den met het syndicaat; de su
perieur zal eerder tot het syn
dicaat zeggen: okay, ik zal
hem wel overplaatsenMen
kan dus nagaan dat op deze
manier zelfs vertrouwenslie
den zich niet tot plichtvervul
ling voelen aangemoedigd.
M.a.w. de corruptie in de
posterijen kan alleen worden
aangepakt via een fundamen
tele structuurverandering, on
dernomen via wetsveranderin
gen. Maar om politieke rede
nen is het niet aan te nemen
dat het 'hier van zal komen,
want de syndicaten leveren de
massa's stemmen voor de rege
ringspartij.
Sommigen menen dat alleen 's
lands president er iets aan kan
doen: door het benoemen van
inspecteurs die slechts aan
hemzelf zouden verantwoorde
lijk zijn en van niemand an
ders afhankelijk. Maar de er
varing in andere gevallen
toont aan dat zulke door de
president benoemde lieden, on
danks capaciteit en goede wil,
weinig resultaat tonen daar ze
niet genoeg „insider" van het
betrokken bureaucratisch ap
paraat zijn. (Als ze zich al
niet te veel door eigen vriend
jes laten meehelpen).
Zo ziet het er naar uit, dat
zelfs de klacht der Ameri
kaanse posterijen weinig resul
taat in de vorm van vermin
derde roof bij de Mexicaanse
posterijen zal opleveren.
(Van onze speciale
verslaggever)
JOENKOEPING De uit
gestrekte bossen in Zuid-Zwe
den, ogenschynHjk "n groene
oase in het ge'industraliseerde
Europa, worden aangetast
door luchtvervuiling.
Als gevolg van de neerslag
van zwavel-dioxyde groeien
de naaldbomen trager en loopt
de visstand in de meren ach
teruit. Het Zweedse Ministerie
van Ruimtelijke Ordening
vermoedt dat deze vervuiling
grotendeels afkomstig is van
industrie-gebieden in Midden-
Europa, zoals het Roergebied.
Het waterdichte bewijs daar-
roor is nog niet geleverd, maar
men heeft geen andere ver
klaring voor de geconstateerde
tragere groei.
De eigen industrie, vooral
geconcentreerd langs de west-,
zuid- en oostkust, zou slechts
in beperkte mate verantwoor
delijk kunnen zijn voor deze
aanslag op het milieu. De
grootste vervuilers van de
Zweedse industrie zijn name
lijk in het gebied van Stock
holm gevestigd, maar de bos
gebieden rond de hoofdstad
lijken niet aangetast door de
luchtverontreiniging.
Als de huidige mate van
luchtvervuiling voortduurt
zullen de bossen in Zuid-Zwe
den in de komende 30 jaar 10
a 15 procent minder hout
voortbrengen, zo schat het mi
nisterie voor Ruimteiyke Or
dening.
Internationaal overleg over
deze vervuiling is, anders dan
het geval is met bijvoorbeeld
de Rijn of de Oostzee, pas in
het stadium van de uitwisse
ling van studiegevens. Een
van de redenen daarvoor is
dat de herkomst van de giftige
stoffen in het water gemakke-
lijker aantoonbaar is dan die
in de lucht.
Een dergelijke teruggang in
de produktiviteit van de bos
sen zou ernstige gevolgen kun
nen hebben voor de Zweedse
economie, die voor een kwart
van de export-opbrengst af
hankelijk is van hout en hout-
produkten. Als gevolg van kli
matologische omstandigheden
zijn Zuid- en Midden-Zweden
nameiyk belangrijke voor de
houtproduktie dan het noor
den. Een den of spar in het
zuiden is na 60 a 80 jaar kap-
rijp terwijl bomen in het noor
den 120 tot 140 jaar nodig
hebben om dezelfde omvang
te bereiken. Bovendien groei
en er in het zuiden meer bo
men per hectare en is de eco
nomische betekenis van de
zuidelijke bossen groter van
wege de lagere transportkos
ten.
Zweden streeft juist naar
opvoering van de produktivi-
teit van de bossen door toe
passing van moderne bos-
bouw-technieken.
Verscheidene nieuwe technie
ken wc-rden enkele weken ge
leden gedemonstreerd op de
bosbouw- en houltexpositic
„Elmia" in de Zweedse stad
Joenkoeping. De bosbouw is
de laatste jaren sterk geme
chaniseerd, onder druk van
de snel stijgende arbeidskos
ten. In 1950 werkte 20 procent
van de bevolking in landbouw
bosbouw en visserij, in 1970
9 procent en in 1975 zal hun
aantal tot 6 procent zijn ge
daald. De bosbouw kende veel
seizoenarbeid van kleine boe
ren en landarbeiders die zo
mers op hun boerderij en 's
winters in de bossen werkten.
Moderne technieken vergen
echer grote gespecialiseerde
vakkennis Geschoolde vaklie
den hebben dan ook groten
deels de plaats van de seizoen
arbeid ingenomen.
De afgelopen 20 jaar is de
produktviteit in de bosbouw
mede als gevolg van de me
chanisatie, planning, rationa
lisering en scholing sterk toe
genomen. In 1950 produceerde
een bosa rbeider gemiddeld
een kubieke meter hout per
man per dag, op het ogenblik
vier kubieke meter en tegen
het eind van de jaren zevenltig
wordt een produktie van 10
kubieke meter per man per
dag verwacht. Intussen zijn de
Ionen, anders dan in de land
bouw, niet achtergebleven bij
die in de industrie.
Mechanisatie kan bovendien
bijdragen tot veiliger werk
omstandigheden. Bosarbeid is
relatief gevaarlijkmet de
Mynbouw heeft de bosbouw
de ongustigste ongevallen-sta
tistieken.
Aanplanten, uitdunnen en
kappen is in Zweden nog
hoofdzakelijk handwerk.
De mechanisatie was vooral
gericht op het machjnaal af
zagen van takken, en het in
stukken zagen en transporte
ren van de gekapte bomen.
De laatste jaren zijn echte
ook machines ontwikkeld voor
machinaal kappen, waarvan e
nu een honderdtal in gebruik
zijn. Kappen gebeurt nog voor
65 procent met een elektri
sche hand-kettingzaag.
Mechanisaüe heeft ook als be
langrijk voordeel dat hei
werk in de bossen minder ah
hankelijk wordt van weers
omstandigheden en seizoenen.
Met verdelgingsmiddelen
wordt voorkomen dat sneller
groeiende gewassen als ber
kebomen jonge aanplantte-
gen van sparren en dennen
overwoekeren. De laatste tien
jaar wordt op grote schaal
kunstmest gebruikt, waardoor
de groei van de bossen met 3)
tot 50 procent is toegenomen,
Per jaar worden 100.000 ha
bossen, vooral de wat oudere
bossen, met stikstof bewerkt.
Een behandeling die ongeveer
elke zeven jaar wordt her
haald. Vliegtuigen nemen he;
strooien van kunstmest boven
95 procent van dit oppervlak
voor hun rekening, tractoren
verzorgen de resterende vij!
procent. In Nederland blijft
het gebruik van kunstmest in
bossen nog hoofdzakelijk be
perkt tot jongen aanplantte-
gen.
Een complicerende factor bij
de rationalisatie is de sterke
verbrokkeling van heit bos-
bezit. Er zijn 230.000 kleine
bosbezitters, die samen ruim
50 procent van het bosbezit
in handen hebben.
Particuliere ondernemingen
bezitten nog eens 25 proeent
en de rest is staatseigendom.
59 procent van de gronden
van de kleine „bosboeren" is
kleiner dan 25 ha en leent zich
dus niet voor efficiënte me
chanisatie.
Door de vorming van coö
peraties, het gezamenlijk be
zit van machines, en de moge
lijkheid een beroep te doeo
op deskundige adviseurs in
overheidsdienst, wordt deze
moeilijkheid grotendeels over
wonnen. De bossen van jlc
kleine bosboeren leveren hl
procent van de totale hout
produktie van Zweden.
Hun bezittingen liggen voor
namelijk in Zuid-Zweden,
waar de klimatologische om-
standighede een hogere pro-
duktiviteit mogelijk maken.
Om hun afzetmogeiykheden
te garanderen gaan de samen
werkende kleine boeren ook
steeds meer over tot oprich
ting van eigen houtindus
trieën.
Behalve door verbeterde
technieken wordt de Zweedse
houtproduktie ook vergroot
door uitbreiding van hot be
boste areaalvroegere heide
gronden in het zuiden en mar
ginale landbouwgronden zijn
met succes bebost. Op het
ogenblik is Zweden voor 60
procent met bos bedekt.
Daarme; is het beboste opper
vlak groter dan voor de twee
de wereldoorlog.
(Van onze correspondent)
PARIJS Zestienduizend
Fransen zijn in 1972 om het
leven gekomen als gevolg
van verkeersongelukken en
de televisie heeft het aan
schouwelijk gemaakt door
zestienduizend „lijken" in
de straten van een kleine
stad op het scherm te bren-
gen.
Men had de bewoners van
het Zuid-Franse Mazamet. dat
zestienduizend inwoners telt,
gevraagd als figuranten op te
treden. Mazamet was akkoord,
enkele uren lang werd heel de
stad stilgelegd en de inwoners
gingen op de straten en stoe
pen liggen in vaak groteske
houdingen om de zestiendui
zend doden van het wegver
keer van het afgelopen jaar te
symboliseren.
Ongeveer tegelijk met het ver
tonen van dit filmpje heeft de
Franse regrieng besloten dras
tische maatregelen te bestude
ren om de verkeersveiligheid,
die in Frankrijk één van de
laagste of dé laagste van Euro
pa is, te verhogen. En men is
van plan ze vrijwel onmiddel
lijk van kracht te verklaren
om te voorkomen dat de ko
mende vacantie-uittocht ertoe
bijdraagt het ontstellende re-
kord van verleden jaar te bre
ken.
Al geruime tijd geleden zijn er
opiniepeilingen doorgevoerd
om na te gaan hoeveel Fransen
voor algemene snelheidsbeper
kingen zijn, ofschoon aan de
resultaten van dit onderzoek
weinig of geen ruchtbaarheid
gegeven is, misschien om pre
sident Pompidou niet te misha
gen, die een verwoed voorstan
der van hoge snelheden is.
Maar de ijveraars voor snel
heidsbeperkingen hebben, ver
klaard dat „de massamoord als
gevolg van het automobilisme
de vormen van genocide heeft
aangenomen," dat een en ander
het gevolg is van de monster
lijke mateloosheid van de wer
kelijke behoefte van het zich
zelfstandig verplaatsen, van
het aantal particuliere auto's.
Dit alles en het onvermogen
van 90% van de bestuurders
om hun wagen bij hoge snelhe
den in bedwang te houden
zijn, volgens de voorstanders
van de snelheidsbeperking, de
oorzaak van de zich dagelijks
herhalende ramp. Zij stellen
zeven maatregelen voor om
het getij te keren: het ver
meerderen van de openbare
transportmiddelen, het weer
populair en aantrekkelijk ma
ken van het spoorwegverkeer,
het genadeloos afwijzen van
allen die niet geschikt zijn een
automobiel te besturen, het
verbieden van het baseren we
gennet. verzwaring van straf
fen en boetes voor verkeerso
vertredingen en een internatio-
naale overeenkomst om het
vermogen en de snelheden van
alle vracht- en bestelwagens te
beperken.
De overheid zal deze eisen
moeilijk kunnen onderschrij
ven, waarbij het economisch
aspect, zoals steeds, in verre
gaande mate doorslaggevend
is. Zij overweegt niettemin
ernstig maximumsnelheden in
te stellen voor alle verkeers
wegen, met inbegrip van de
autosnelwegen, maar deze
snelheden zullen niet overal
dezelfde zijn en aangepast
worden aan plaatselijke en an
dere omstandigheden. Het
vastgorden van de veiligheids
riemen wil men verplicht stel
len, vooral nadat het Australi
sche experiment uitgewezen
heeft dat daar het aantal dode
lijke ongelukken met 67% ver
minderd is nadat het vastma
ken van de veiligheidsgordels
verplicht gesteld was. In
Frankrijk blijkt maar 17% van
de automobilisten wier wagens
met veiligheidsriemen uitge
rust zijn, deze systematisch
vast te maken. Daarnaast wil
men het plaatsnemen van kin
deren naast de bestuurder ver
bieden. De maatregelen om na
te gaan of een bestuurder on
der invloed van sterke drank
verkeert, wil men sterk uit
breiden en de straffen aan
zienlijk verzwaren. Ernstige
verkeersvergrijpen, waarvan
een lijst opgesteld wordt, zul
len gesanctioneerd worden met
het intrekken van het rijbe
wijs. Het goederenvervoer op
de weg zal nauwgezet gecon
troleerd en de controle-appa-
ratuur voor zware trucks zal
verplichtend gesteld worden.
Tenslotte zal er een systemati
sche keuring ingesteld worden
voor tweede hands wagens.
Dit laatste punt heeft de ge
moederen aanzienlijk verhit,
omdat de garagehouders daar
in de kans menen te zien hun
inkomsten belangrijk te verho
gen, maar ook het gevaar dat
deze hoop de bodem wordt in
geslagen als de overheid te
dien aanzien „te strenge richt
lijnen" opstelt. Van overheids
wege gaat het vooralsnog om
twee beginselen: 1. het invoe
ren van een keuringssysteern
dat doeltreffend is en waaro
ver iedereen het eens is, 2. de
modaliteiten van het uitvoeren
van deze keuring, die norma
lerwijze onder de bevoegdhe
den van het Ministerie van
Verkeerswezen zou moeten
vallen, maar waarmee kolossa
le particuliere belangen (die
van de reparateurs en garage
houders) gemoeid zijn. Al
drie-en-een-half jaar geleden
werden voorstellen gedaan om
in heel het land keuringscen
trales te stichten voor oude
wagens, tweedehands wagens
en wagens die na een ongeval
gerepareerd waren. Deze cen
trales zouden na keuring ver
gunningen moeten afgeven
waarin de snelheden van de
gekeurde wagens, al naar ge
lang hun conditie, beperkt
zouden worden tot 90 km of
130 km per uur.
Er zijn nu in Frankrijk vijf
miljoen „oude" wagens en drie
miljoen die na beschadegingen
gerepareerd zijn. Met de keu
ring daarvan zouden elk jaar
650 miljoen gulden gemoeid
zijn. Men begrijpt dat de repa
rateurs deze kans niet graag
voorbij willen laten gaan,
maar daar wordt tegen de vei
ligheids- of keuringscertifica
ten afgeven, die voor de over
heid, voor de verzekerings
maatschappijen en enkele an
dere organismen een officieel
karakter behoren te hebben.
Men wijst erop dat de moge
lijkheid tot omkoperij bestaat,
dat er geen algemene maatsta
ven bestaan voor de vakbe
kwaamheid en de betrouw
baarheid van de reparateurs.
Met name de verzekerings
maatschappijen eisen een offi
cieel certificaat. In 1972 heb
ben elf miljoen verkeersonge
vallen de verzekeringen zes-
en-een-half miljard gulden
gekost, en een derde van de
ongelukken was het gevolg
van de slechte conditie waarin
de betrokken auto's verkeer
den. Een behoorlijk toezicht,
een nauwgezette keuring zou
dus logischerwijze het aantal
ongelukken aanzienlijk moeten
beperken, mensenlevens red
den en tot aanmerkelijke be
sparingen leiden.
De garagehouders die één
ogenblik lang de kans meen
den waar te nemen hun inko
mens in belangrijke mate te
verhogen, zijn nu in hevige
ongerustheid geraakt, omdat
zij vrezen dat de kans hun
ontglipt omdat een „officiële
keuring" geëist wordt. Zij or
ganiseren een grote voorlich
tingsbijeenkomst in Marseille,
waar het hele probleem ter ta
fel gebracht zal worden en
waar het hun eerste taak is.
zich als bekwame en betrouw
bare vaklieden voor te doen.
Hetgeen voorwaar geen klei
nigheid zal blijken! De over
heid zal intussen de beslissing
moeten nemen, wie de keuring
uiteindelijk zal verrichten.
Vermoedelijk zal men het eens
worden over een soort com
promis en een systeem invoe-
Parijs maar ook het platteland.
ren zoals dat voor reparatie en
onderhoud van luchtvaartui
gen bestaat: werkzaamheden
te verrichten volgens een offi
cieel schema, bepaalde repara
ties uitsluitend door te voeren
door „erkende bedrijven" en
de uiteindelijke keuring te
verrichten door een officiële
inspecteur van het Ministerie
van Verkeerswezen. Maar meB
heeft nog maar weinig tijd om
te beslissen, want de moorden»
de zomervacantie staat voor
de deur.
«GERESTAUREERDE Weef-
in Nuenen opent vana-
Jnnd zomertentoonstelling met
!?erk van Frans Verhaak, Bre-
Z en Gerard Prrncée; res
pectievelijk beeldhouwwerk
p! g0Uaches-pentekeningen.
SL t 7 september: dagelijks
•an 1°"18 uur en in weekend
ian 14-17 uur.
RENAISSANCE-muziek, kunst
ambacht, heet de manifes
tatie gedurende de augustus
maand in wooncentrum Abts-
woude in Delft Instrumenten-
bouwers, ensembles, deskundi
gen solisten, concerten en nog
®eei meer staan op het pro-
gramma.
DAAN Manneke, Breda en
I ucas Vis houden van 20-24
augustus in het Arnhemse Mu
sis Sacrum samen met Het
Gelderse Orkest een workshop
moderne muziek. Daarbij
wordt o.a. het werk Sine No-
mine van Daan Manneke inge
studeerd. Er kan gediscussi- i
eerd worden met componisten,
dirigenten en orkestleden. Op
de slotmanifestatie werden Si
ne Nomine en Summer Con
certo van Joep Straesser uit
gevoerd.
HELP!, de dokter verzuipt,
het succesrijke boek van Toon
Kortooms wordt verfilmd. De
opnamen beginnen de volgen
de maand onder regie van Ni-
colai van der Heyde, wiens
Angela we in september in
Nederland te zien krijgen.
Produktie: Henk Bos en Jan
Dorresteijn.
BRABANTSE Dag in Heeze;
dit jaar van 17 tot 24 augus
tus. Omdat het thema is: Bra
bantse Bonte Historie op Wie
len, mag minister Westerterp
openen. Er komt een tentoon
stelling Rijdend in en door
Brabant, een internationaal
Troubadourfestival, Brabantse
antiekmarkt en Edelambach-
tendorp, een historische op
tocht en nog veel meer.
STAATSPRIJS voor film
wordt dit jaar niet meer uitge
reikt op de Anrhemse film-
week (eind augustus). De
vraag is of er nog ooit staats
prijzen voor films worden
verleend. Angela van Nicolai
van der Heyde en Het Dwaal
licht van Frans Buy ens krij
gen er hun première in ons
land. Cineclub en Fugitive
willen er tegelijk een alterna
tief festival organiseren
0 CONTINENTAL Singers, 40
studenten uit de VS, houden
momenteel een tournee door
ons land. Ze zijn o.a. nog te
beluisteren in Rotterdam
(Doelen, 3 aug.).
FELIX TIMMERMANS is
voor velen eem begrip; de
leurder in kant uit Lier, die
alom bekend werd door zijn
Pallidter (1916). Na dit succes
is hij schrijver gebleven, maar
vergat zijn oorspronkelijke in
tentie omschilder te worden
daarna niet helemaal. Naast
zijn auteurschap als beroep
bleef hij schilderen en teke
nen als hobby. Van deze schil
der-hobbyist Timmermans zijn
momentcel tot 16 septem
ber e<en zestigtal oliever
ven, waterverven en tekenin
gen te zien in het Noordbra
bantse museum te Den Bosch.
Op zich vrij pretentieloos
werk, maar in relatie tot zijn
boeken een interessante ten
toonstelling, omdat je hiervan
uit een andere dimensie de
sfeer van zijn boeken
proeft..
De reorganisatie van de Ne
derlandse Kunst Stichting is
thans afgerond. De stichting
functioneert voortaan a(g lan
delijke tentoonstellingsdienst.
In het eerste jaar van tiaar
bestaan circuleerden meer dan
100 tentoonstellingen van de
NKS, met een totaal van bijna
^00 tentoonstell'ngsweken,
door ons land. Een tweede col-
lectieprogramma ligt klaar.
Zoals bekend kan iedere in
stelling e.d. voor f 125.- per
Soms word je bij het zien
van, met name oude, tapijten
°f muurschilderingen getroffen
door de bijzondere sfeer, die
van de kleuren uitgaat. Je
™bt dan praktisch zeker te
maken rhet verfsoorten, die
ontstaan zijn direct uit de na
tuurlijke grondstoffen. Nu wij
'n deze tijd, uit een gevoel
Van zelfbehoud, weer wat
meer oog krijgen voor alles
Wat groeit en bloeit, het zoge
naamde „onkruid" weer met
andere waarderingen gaan
taxeren kon het niet uitblijven
of de oude stiel van het zelf
vervaardigen van verf uit de
natuur krijgt weer aandacht-
fe kunt daarvoor weer en
thousiast worden door de goe
de handleiding van FRANS
SMEETS: WOL EN PLANT
AARDIG VERVEN (Uitg.
t-antecleer B.V. - f 9,50).
Waarschuwing vooraf: het is
Seen hobby voor een achter
middag. Er komt het een en
ander bij kijken. Maar wie
2lch de tijd gunt en niet enkel
