AND
De vlucht van Geronimo
De verdwaalde beer
was een symbool:
Alaska is nog
wild en onbedorven
Russische
Mars
verkenners
op stapel
Europese
milieu
ministers:
Tot hier en
niet verder
verpleegster
b.v.
Het wrede paradijs
Amerika neemt
maatregelen
tegen
voedselschaarste
binnenland
buitenland
D B.V.
Hulst
HUUR:
Schoondijke.
Ned. B.V.,
Hulst,
zoekt
WOONRUIMTE
LAANDEREN:
•reJTaï&'PE
Zf
Voorpost
„GRIJP 5"
Rabobank
lanceert
nieuwe
spaarvorm
Program
Fel verzet
Niet eens
Harmoniseren
papier
oor uw pen
V.O.S.
9
K
in bezit te zijn van
Je vereiste vestigings.
12 - Tel. 01140-3151.
van september 1973 t/m
februari 1974
in Terneuzen. Liefst sist
eigen keuken.
Brieven aan: de Jongestt.
8, Terneuzen.
Makelaars N.B.M. en FIABCI
RNEUZEN
TELEX 55121
lafs te koop met prachtig uit-
5.
'5, badkamer met ligbad.
één kap aan de van Midctel-
ler. open keuken, badkamer
uw
augustus 1973.
etveldenstraat.
46 m binnenwerks) met moge*
4 slaapkamers. Centraie ver-
aremie voor eigenaar/bewoner.
4 slaapkamers, tuin
w met garage en tuin.
i ga low, fraai gelegen.
:icht, zeer fraai afgewerkt.
japkamers, berging,
mers, billijke prijs.
woonkamer, 2 slaapkamer»,
ling met 3 slaapkamers, grot#
8 m3.
ners, fraai uitzicht,
laapkamers, berging,
age en c.v.
garage, c.v. en berging,
achtertuin, 5 slaapkamers,
woonkamer, keuken, 3 slaap*
kamer, keuken, 3 slaapkamer»,
ning, 4 slaapkamers, badkamer
woningen met 4 slaapkamers
mooi gelegen, met garage.
L-vormige woonkamer, keuken
400 m2.
3, garage, c.v., grote tuin-
vrij gelegen nieuwe woning» 5
de Schelde, vrij te aanvaarden,
ers. garage/berging, c.v.
apkamers, staat geheel vrij.
sr, open keuken, douche.
geschikt, zeer ruim pa^d
iet mooie woning.
ge 9.00 x 6.00 m. grote woon
woning, 4 slaapkamers.
woonhuis, gunstige Uggin9*
>00 m2 vloeroppervlakte,
jiterst
Al slaagde het Amerikaanse
Jer erin op de grote vlakten
Seine Indiaanse kampen on
verhoeds te overvallen en te
joeg de kolonisten en
goudzoekers al de doodsschrik
En wie kent de «amen
van' hun opperhoofden Cochise
en Geronimo niet?
Geboren voor de oorlog, wa
rm het toch minder nobele
kriigers dan bijvoorbeeld de
Sioux of Cheyennes. Voor de
Apachen was de oorlog een
manier van leven, een beroep.
pe bergen en sierra's van het
zuidwesten zijn uiterst on
vruchtbaar. Dus leerden de
kriigers al jong te leven van
plunderingen en roofoverval
len. Tweehonderdvijftig jaar
lang hadden de Apachen strijd
sevoerd tegen de Spanjaarden.
pie hadden aan den lijve de
kunst van het martelen ge-
j icerd, ook al waren ze er nooit
in geslaagd hen te onderwer
pen Jonge Apachen werden
aan verschillende harde proe
ven onderworpen. Zo moesten
ze onder andere lange marsen
maken bij een verschroeiende
hitte met een vat water op
hun rug, waar ze niet van
mochten drinken. Deze voor
bereiding maakte van de Apa
che een gednchte tegenstan
der. Zijn reputatie was zo af
schrikwekkend dat lange tijd
niemand zich binnen hun ge
bied waagde. Rond 1837
werden de Apachen zeer
agressief. De Mexicaanse rege
ring reageerde daarop door
100 dollar op het hoofd van
een krijger te zetten, 50 dollar
op dat van een vrouw en 25
dollar op de scalp van een
kind. Hebzuchtige blanken,
onder wie de vallenzetter Jes
se Johnson, werden door het
scalpengeid aangetrokken.
Johnson had vriendschap we-
Cochise, naar een schilde
ring uit zijn tijd.
ten te sluiten met een Apache-
stam. Op een feestje deelde
hij kwistig vuurwater uit en
toen de Indianen dronken wa
ren, blies hij het hele kamp
op met staven dynamiet. De
weinige overlevenden stelden
opperhoofd Mangas Colorado
op de hoogte van dit afschu
welijke voorval. Mangas zwoer
dat Johnson met zijn leven
zou boeten. Hij werd tenslotte
vermoord op een „vredesbe
spreking in Fort MacLean.
De befaamde Cochise was
het opperhoofd van de Chirica-
hua-stam. Hij bezat evenveel
invloed als Zittende Stier bij
de Sioux. Met slechts 200 krij
gers wist Cochise tien jaar
lang het hoofd te bieden aan
het Amerikaanse leger. Cochi
se vertrouwde de blanken
niet en zag geen heil in vredes
onderhandelingen. AI die tijd
voerde Cochise een soort guer
rilla-oorlog en kwam alleen in
de buurt van Amerikaanse
forten om er vee te stelen. In
juni 1871 arriveerde generaal
Crook in Arizona om orde op
zaken te stellen. Hij gaf vijf
cavaleriecompagnieën de op
dracht het Chiricafcua-gebergte
uit te kammen. Cochise week
uit naar het Alamosa-dal in
Nieuw-Mexico en nodigde ge
neraal Gordon uit voor onder
handelingen. Hij wilde vrede:
„De zon is zeer heet geweest
op mijn hoofd en heeft mij in
vuur en vlam gezet; mijn
bloed kookte, maar nu ben ik
naar dit dal gekomen. Ik heb
gedronken van deze wateren
en ik heb mij erin gewassen,
zodat mijn woede bekoelde.
Nu ben ik koel, ben ik naar u
toegekomen met mijn handen
open, om met u in vrede te le
ven. Ik spreek onomwonden
1874 stierf waren de meeste
Apache-stammen in reservaten
ondergebracht.
Nu de krachtige hand van
Cochise er niet meer was, be
gonnen kleine groepen onrus
tige krijgers her en der over
vallen uit te voeren. Dat was
voor de regering het excuus
om alle Apachen over te bren
gen naar het noordelijk gele
gen reservaat van San Carlos.
En dat deed de lont in het
krankzinnige. Op 14 oktober
1880 omsingelden Mexicaanse
soldaten zijn schuilplaats. Ie
dereen werd afgeslacht, ook
Victorio zelf. Het handjevol
krijgers dat ontsnapte kreeg
later nieuwe steun en sloot zich
uiteindelijk aan bij Geroni
mo.
Geronimo, die door de sol
daten „de Tijger" werd ge
noemd, speelde het klaar om
en wil niet misleiden en niet
misleid worden. Ik wil een
goede krachtige en duurzame
vrede".
Maar de regering stelde de
Apachen voor naar een reser
vaat in het noorden te verhui
zen. Cochise wilde echter geen
afscheid nemen van zijn land.
Pas in 1872 werd de vrede
gesloten onder de voorwaar
den dat de Apachen in het
Chiricahua-gebergte mochten
blijven en Cochise's blanke
vriend Tom Jeffords hun
agent werd. Toen Cochise in
kruitvat weer ontbranden. Ve
le krijgers vluchtten naar
Mexico, waar twee guerrilla
groepen ontstonden Victorio
en Geronimo waren hun lei
ders. De groep van Victorio
groeide snel. In 1879 voerde
hij met tweehonderd mannen
raids uit in Arizona en Nieuw-
Mexico. Zij doodden iedere
kolonist die ze tegenkwamen
verschillende cavalerie-eenhe-
den werden in de val gelokt.
Victorio werd een niemand
ontziende moordenaar. Velen
beschouwden hem als een
met 18 krijgers één jaar lang
de 5000 soldaten van generaal
Miles om de tuin te leiden. De
soldaten dachten met een
geest te doen te hebben. Gero
nimo ging de geschiedenis in
als de meest bloeddorstige In.
diaan van het Westen. De
groep Chiricahua's groeide
steeds verder met vluchtelin
gen uit de reservaten. Maar na
een bevrijdingsactie in San
Carlos sloeg het noodlot toe.
Achtervolgd door soldaten
trokken de vluchtelingen over
de zuidgrens. Een Mexicaans
regiment doodde daar de
meeste van de vooroprijdende
vrouwen en kinderen.
De Apachen namen zo bloe
dig wraak dat de Amerikaanse
regering generaal Crook weer
inschakelde. Crook zag in dat
het vrijwel onmogelijk zou
zijn hen weer te onderwerpen
in het ruige en onbegaanbare
land. „Er staan zoveel belan
gen op het spel, dat wij ons
geen oorlog tegen hen kunnen
veroorloven", gaf hij toe. „Wij
zijn, als natie, te zeer schuldig
aan de bestaande situartie".
Crook wilde Geronimo's ver
trouwen winnen. En terwijl
Geronimo een aanval uitvoer
de op Mexicaanse veeboeren,
veroverde Crook zijn kamp en
nam vrouwen en kinderen ge
vangen. Bij de daaropvolgende
besprekingen moest Geronimo
toegeven en keerde zijn stam
weer terug naar San Carlos.
Dat was in 1884.
Gedurende de lente werden
de Chiricahua's steeds onrusti
ger en Geronimo vertrok met
enkelen van hen naar Mexico.
Zijn vlucht was in Arizona
aanleiding voor de wildste ge
ruchten. Kranten brachten
vette koppen: De Apachen
zijn uitgebroken! De angst
kwam weer over de bevol
king. Crook kreeg uit Was
hington de order: dood alle
vluchtelingen of dwing hen tot
overgave. Maar hij wilde lie
ver onderhandelen. Op 25
maart 1886 ontmoette Crook
Geronimo: „Ik leg mijn lot in
uw handen", zei Geronimo.
„Doe met mij wat u wilt. Ik
geef me over. Eens zwierf ik
rond als de wind. Nu geef ik
mij aan u over, en dat is
alles". De onderhandelaars
kwamen overeen dat Geroni
mo en zijn mannen na twee
jaar gevangenschap weer te
rug mochten keren naar het
reservaat. Maar Washington
ging niet akkoord.
Crook nam ontslag en Gero
nimo vluchtte verder. In april
nam generaal Nelson Miles het
bevel in Arizona over. Met
vijfduizend soldaten wist hij
de schuilplaats van Geronimo
en zijn mannen op te sporen.
Geronimo gaf zich voor de
laatste keer over. De Grote
Vader in Washington (Cleve
land) wilde hem ophangen.
Maar zijn adviseurs brachten
hem tot andere gedachten en
alle Apachen werden overge
bracht naar Fort Marion in
Florida. Honderden van hen
stierven ten gevolge van het
slechte klimaat. Toen hun
vroegere vijanden de Kiowa's
en de Comanches vernamen
hoe slecht de Chiricahua's er
aan toe waren, boden zij hen
een gedeelte van hun reser
vaat aan. In 1894 bracht Gero
nimo de overlevenden naar
Fort Sill. Daar stierf hij in
1909 als krijgsgevangene en
werd begraven op de Apache
begraafplaats. Hij was de laat
ste van hun opperhoofden.
De vorige afleveringen ston
den in de kranten van 16, 19,
20, 26, 27 en 30 juni en 5, 7,
10, 14, 18 en 19 juli.
De namen van kleine
I nederzettingen duiden
op de hardheid van het
bestaan: Dood Paard,
Vagevuur, Oudewijven-
hut, verbrande Klauw.
HANCHORA GE In de
I maand waarin het ijs op
de rivieren van Alaska be
gon te smelten, veroor.
aakte een bruine beer een
lichte paniek op de Noor-
derlichtlaan in Hanchora-
;e. De politie moest er aan
I te pas komen; de beer
werd een verdovend mid
del in de bil geschoten en
daarna zonder moeilijkhe
den uit het stadsbeeld
verwijderd. De verdwaal
de beer was een symbool:
Alaska is nog wild en on
bedorven.
De rivieren in Alaska zijn
aelder als kristal; de beren
die zich erin laven drinken
oeter water dan wat in de
Meeste Amerikaanse steden
tot de kraan komt. Er is
n vervuilde lucht in Alas-
,..want wanneer de zon
schijnt kan men op een af-
I Lsni1 van honderd mijl de
achtige berg McKinley
grazen enorme kudden
1 ""dieren in dit grote land;
dwalen grizzly beren; men
«au er de Amerikaanse elan-
31 zien wroeten in de on-
ePe plassen op de toendra
- bonkige beesten, met
-n£e, aartslelijke gelaten,
geschapen moeten zijn
"co God in een vrolijke bui
K tvas.
w 'isbeer is nog meester op
p' witte plafond van de
n V°or de kusten
rvmmen walvissen, in de
I n>ifren rei2en zalmen en fo-
i>.i; De poolvos deelt het
I njwel iege land met de
I "re wolf, de lemming
I van j w>'de kat. Het roet
B niet til !??schaving is nog
B Een Alaska doorgedron-
nog woest en ruig, maar de
beschaving klopt aan de deur
van wat tot voor kort als een
gigantische, onherbergzame
ijskast werd beschouwd. In
1968 zijnin het wrede
noorden, aan de rand van de
Poolzee, olievelden aange
boord die rijker zijn dan de
grootste olieschatten die ooit
in Amerika zijn aangetrof
fen.
I Men' 17 de Aleoeten noe-
Lanij Alyska, het Grote
Js voor de meeste
lets dat zeer groot,
|5poou!I etl zeer koud is-
U>en api de boezem
I Mnernn machtige Yukon her-
I rond j eraan, dat Alaska
reJfeieuWseeAiw wisselin g _we-
9 werd geweest, want
ït toen goud gevonden.
I his in steeds goudzoe-
I "1 tl» Alaska, maar zelfs
reVil?UElpri'is op de we"
I (ut "°ger is dan ooit
en, bedrijfspand met bov®n
I tihirna f"?® van de dollar
I ving S 's "r geen ople-
K® goudkoorts te
!m f.n- Het is zwart
"iio da' Alaska sedert
Md i. „n aan de vergetel-
L e't ontrukt. Alaska is
De olie lokt de beschaving
aan. Anchorage is de voor
post van de beschaving in
Alaska. De stad fungeert als
schakel in het luchtverkeer
via de Pool van Europa naar
het Verre Oosten en ver
wacht tegen 1985 twee mil
joen doorgaande reizigers.
Maar de stad staat nog
steeds met één been in de
sfeer die het Wilde Westen
van Amerika honderd jaar
geleden kenmerkte. Nieuw
zijn de hotels en de zwoele
massagepaleizen die namen
dragen als „The Bodyshop"
en „Sin Sue" en Anchorage
heeft, evenals New York en
Chicago, een „skid row", een
boulevard van doorlopend
dronken mannen, een glij
baan naar alcoholisch ver
derf. Maar er is ook nog een
buurt, Spenard, waar een ou
derwetse en barse vorm van
echtscheiding bestaat die
door de wet wordt onder
schreven: een vrouw die
haar man een kogel door de
bast jaagt, op grond waarvan
het slachtoffer overlijdt,
krijgt zelden meer dan zes
maanden voorwaardelijk,
mits het feit niet bij herha
ling wordt gepleegd. De au
toriteiten nemen gemeenlijk
aan, dat een Spenardse
vrouw die haar echtgenoot
over de kling jaagt, daar een
zeer goede reden voor moet
hebben.
Buiten de steden Anchorage,
Fairbanks en Juneau is de
tijd in Alaska stil blijven
staan. De namen van kleine
nederzettingen duiden op de
hardheid van het bestaan:
Dood Paard, Vagevuur, Ou
dewij venhut, Verbrande
Klauw, Landing op een Dub
beltje. In de hoofdstad Ju
neau (rond 6.000 inwoners)
kan men zich een stuk in de
kraag drinken in „De Rode
Hond" of „De Hoge Hoed",
maar wanneer het vriest in
Dood Paard of Oudewijven-
hut is grote voorzichtigheid
geboden. Menig driest drin
ker heeft daar zijn kater pas
in het Vagevuur ontmoet.
Alaska is zeer groot. Het is
groter dan Engeland, Frank
rijk, Italië en Duitsiand bij
elkaar en geprojecteerd op
de kaart van Europa reikt
Alaska van Londen tot Ko
penhagen in het noorden en
van Lissabon tot Athene in
het zuiden. In dit reusachtige
gebied wonen nog geen
280.000 mensen, waarvan bij
na de helft in de stad An
chorage. Rond 20 proeent van
de bevolking is niet blank:
de Eskimo's, Indianen en
Aleoeten, die in kleine ne
derzettingen wonen. Een Es
kimo-stam, de Nunamiuk,
die zich voornamelijk bezig
houdt met de jacht op ren
dieren, heeft een bevolkings
dichtheid van een persoon op
de honderd vierkante kilo
meter.
Alaska ligt ver verwijderd
van de „lagere 48", zoals de
Anchorieten wat neerbuigend
de rest van het Amerikaanse
vasteland noemen. Aan de
Beringstraat ligt het vaste
land van Alaska op 90 kilo
meter van Siberië. De inter
nationale datumgrens maakt
een krasse omweg, langs de
Aleoeten en door de Bering
straat, zodat het in Alaska
niet tegelijkertijd zondag en
maandag behoeft te zijn. In
de Beringstraat liggen twee
eilanden, waarvan het ene,
Groot Diomedes, Russisch en
het andere, Klein Diomedes,
Amerikaans grondgebied is.
De eilanden liggen vier kilo
meter van elkaar verwijderd,
maar het tijdsverschil is een
dag.
De geschiedenis van Alaska
is een verhaal van uitbuiting
en verwaarlozing. Russische
bonthandelaars begonnen in
het midden van de achttien
de eeuw de zeehond e de
zee-otter uit te roeien. Door
een wonderlijke saemenloop
van omstandigheden, kon
Amerika het gebied in
1867 van Rusland kopen voor
het bedrag van 7.200.00C dol
lar of ongeveer 4 cent per
hectare. Dat blijkt achteraf
buitengewoon goedkoop te
zijp geweest, want de waar
de van de in Alaska gevon
den olie wordt conservatief
geschat op 60 miljard dollar.
Amerika verdiende de inves
tering in Alaska trouwens
binnen 25 jaar terug aan de
opbrengst van pelzen.
In het zuiden van Alaska
rijzen bergen, gekroond met
sneeuw en ijs, kaarsrecht op
uit de zee. Rond de Golf van
Alaska, meer naar het wes
ten, kromt zich een machtige
bergrug over een afstand van
duizend kilometer. Nog wes
telijker strekken zich de
woeste, vulkanische Aleoeten
uit, die Japan tot op 1600
kilometer benaderen. Het is
een barre keten eilanden,
waarop geen bomen willen
groeien. De zee voor de kus
ten is stormachtig en men
zegt dat hier de winden van
het noordelijk halfrond wor
den geboren.
Noordelijk van de gekromde
Alaska-bergrug ligt Centraal
Alaska, waar de machtige
Yukon stroomt door een ge
bied van wouden en toen
dra's. Nog verder noord
waarts, boven de poolcirkel,
ligt een groots bergland, dat
via voetheuvels en een deso
late poolwoertijn afglijdt
naar de poolzee. Dat gebied,
de North Slope, is een lap
toendra van duizend bij drie
honderd kilometer. De
noordelijke rand van dit ge
bied, waar het de Prudhoe
Baai ontmoet, bevat de olie-
schatten die een nieuwe, dit
maal zwarte, goudkoorts heb
ben veroorzaakt.
Alaska weet nog niet hoe
rijk het is en welke prijs er
voor het aftappen van de
oliebronnen moet worden be
taald. Het land is nog woest
en leeg en grote gebieden
zijn sedert de schepping niet
meer teruggezien; het zijn
witte plekken op de kaart.
In grote delen van Alaska
krijgt men nog een premie
van veertig dollar voor een
wolvevel. De beschaving is
tot dusver goeddeels aan
Alaska voorbijgegaan; Alas
ka is mooi gebleven. De Nu
namiuk in de bergpas van
Anaktuvuk nodigen de een
zame reiziger nog graag uit
voor eén stukje rendierbout.
ofschoon de tijd waarin men
verplicht was om, in ant
woord op de ijzeren wet van
de gastvrijheid, de slaaphui-
den met de vrouw des nuizes
te delen, nu voorbij is. Zij
zal u echter van uw laarzen
ontdoen en de zolen kauwen
met haar wonderlijk platte
kiezen en desgewenst naar
ongedierte zoeken in uw par
ka. Men zegt dat olie en de
beschaving Alaska zullen
veranderen.
(Van onze
ruimtevaartmedewerker)
MOSKOU Tussen zaterdag 21
juli en dinsdag 31 juli zullen de
Russen naar alle waarschijn
lijkheid nieuwe onbemande
verkenners in de richting van
de planeet Mars lanceren. Het
gaat waarschijnlijk om twee
drie toestellen die met tussen
pozen van enkele dagen zullen
starten om ongeveer een half
jaar later in de buurt van
Mars te arriveren. Speciaal
uitgeruste Russische schepen
die gewoonlijk ingezet worden
voor het volgen van interpla
netaire voertuigen, zijn op de
oceanen waargenomen. De
Mars-4 en zijn opvolger(s)
zullen elk een capsule afstoten
die een zachte landing op
Mars moet maken. Een deel
van de verkenners zal als een
kunstmaan een baan om Mars
gaan draaien.
Eind 1971 boekten de Russen
een gedeeltelijk succes met
hun Mars-2 en Mars-3. De
capsule van de Mars-2 werd
niet voldoende afgeremd en
sloeg op het oppervlak van
Mars te pletter. De Mars-3
bracht het er beter af, maar
de zenders hiervan vielen bin
nen twee minuten na de lan
ding uit. De moederschepen
van beide toestellen, die nu
nog om Mars draaien, hebben
echter maandenlang gegevens
naar de aarde gezonden.
Mede op basis van deze gege
vens en op grond van de
waarnemingen van de Ameri
kaanse Marskunstmaan Mari
ner 9 hebben de Russen ge
perfectioneerde Marsverken
ners geconstrueerd. Als alles
nu volgens plan loopt, zullen
de Sowvjets eind januari-begin
februari 1974 voor het eerst
over vanaf het oppervlak van
Mars te maken foto's beschik
ken. De Amerikaanse tegen
hanger van de Russische
Marsverkenners, Viking, zal
pas in 1976 op de rode planeet
landen.
(Van onze redactie
binnenland)
EINDHOVEN Bij het be
gin van het nieuwe schooljaar
introduceren de Rabobanken
een nieuwe spaarvorm onder
de naam „Grijp 5".
Door deze spaarvorm, waar
aan jeugdigen van 11 tot en
met 14 jaar en tot 31 decem
ber 1976 ook jongeren van 15
t/m 18 j. meedoen. De deel
nemers kunnen na vijf j. be
halve de gebruikelijke rente
een premie van vijf gulden
voor elke gespaarde honderd
gulden ontvangen. Per jaar
kan maximaal tweehonderd
gulden gespaard worden. In
het kader van de„Grijp 5" be
staat ook de mogelijkheid het
spaartegoed of een deel daar
van te gebruiken om reizen,
georganiseerd door de Stich
ting voor Educatieve Reizen,
te betalen. De extra premie
van vijf gulden voor iedere
honderd gulden wordt daar
mee nJet tenietgedaan.
J
9 Minister Vorrink.
BRUSSEL (ANP) —Na
14 uur vergaderen zijn de
Europese ministers het vrij
dagochtend eens geworden
over een gemeenschappelijk
Europees milieuprogram. Een
van de voornaamste strijd
punten bij het overleg in
Brussel was niet de inhoud
van het al lang van te voren
voorbereide milieuprogram,
maar de vraag of dit pro
gram in zijn geheel een ge
meenschappelijke zaak zou
moeten zijn of een zaak
waarin deels de Europese
Gemeenschap en deels de
lidstaten het laatste woord
zouden moeten hebben.
De Gemeenschap moet in
deze zaken het laatste woord
hebben en dwingend kunnen
optreden zo luidde van het
begin af aan het Nederlandse
standpunt. De Nederlandse
delegatie (minister Vorrink
en staatssecretaris Brink
horst) meende dat na deze
14 uur vergadering de Fran
se minister Robert Poujade
het onderspit had moeten
delven, anders gezegd, dat
Nederland met forse Duitse
steun de overige EEG-Iidsta-
ten en tenslotte ook Frank
rijk mee wist te krijgen voor
zijn standpunt dat Europa
zoveel mogelijk op een ge
meenschappelijk program
moet werken. Overigens wa
ren minister Vorrink en
staatssecretaris Brinkhorst
het erover eens dat het voor
naamste wat in de nacht van
donderdag op vrijdag bereikt
is nog slechts een stand-still
is, d.w.z. dat de raad ver
klaard heeft dat de lidstaten
er voor zullen waken dat de
huidige kwaliteit van het mi
lieu (water, bodem en lucht)
niet verder mag verslechte
ren.
het onderspit had moeten
delven. De gevonden oplos
sing was naar zijn mening
immers een duidelijk com
promis tussen de scherp te
genover elkaar staande
standpunten van Frankrijk
en Nederland. Dit compromis
was kort na middernacht op
tafel gelegd door de (Fran
se) voorzitter van de Euro
pese Commissie Francois Xa
vier Ortoli met de verklaring
dat „de raad en de vertegen
woordigers van de regerin
gen der lidstaten constateren
dat bepaalde acties van het
program van communautaire
aard zijn en andere van nati
onale aard". Alle delegaties
konden zich hiermee vereni
gen: het Europese milieube
leid was van de grond.
Minister Vorrink refereer
de in dit verband aan de in
het Belgische Ternaaicn ge
plande Ibramco-raffinaderij
waartegen de Nederlandse
regering fel verzet heeft aan
getekend. Zij gaf echter toe
dat Nederland zijn standpunt
in deze niet juridisch van
België kan afdwingen. De
Belgische minister voor
Volksgezondheid De Saeger
weigerde ieder commentaar
op het bericht van donderdag
dat Den Haag alle middelen
zai gebruiken om een eenzij
dige Belgische beslissing in
deze te voorkomen.
Mevrouw Vorink vond het
resultaat van de vergadering
wel hoopgevend. Men heef
naar haar mening nu bereikt
dat het milieu op hetzelfde
niveau gewaardeerd gaat
worden als het economisch
belang waarvan de Europese
Gemeenschap tot dusverre is
uitgegaan. Ze vond het een
volledige omwenteling in het
denken.
De Franse minister Pouja
de was het bepaald niet eens
met de mening van de Ne
derlandse delegatie dat hij
De acties die in het kader
van dit beleid moeten wor
den ondernomen zijn neerge
legd in een volumineus pro
gram (140 pagina's) dat te
gelijkertijd de algemene
principes opsomt van een
Europese milieupolitiek en
nauwkeurig doelstellingen
aangeeft die in de komende
twee jaar moeten worden be
reikt. Enkele van de princi
pes die het program aan de
negen EEG-landen oplegt
zijn:
Eerder een preventieve
strijd tegen de vervuilingen
organiseren dan een genezen
de strijd.
De bescherming van het-
miiieu in acht nemen bij het
opstellen van Europese plan
nen.
Afzien van elke actie
van een land die in een na
burig land tot vervuiling kan
leiden.
Op lange termijn de na
tionale programs harmonise
ren betreffende het milieu
en de verbetering van de leef
kwaliteit.
De te voeren acties zijn in
vier rubrieken onder te ver
delen:
De normen harmoniseren:
De Negen moeten het bij
voorbeeld eens worden over
het punt waarop het geluids
niveau vervuilend wordt.
Criteria definiëren en
harmoniseren: Men kan van
mening verschillen over de
methoden om geluid te me
ten.
Studies uitvoeren teneinde
tot het opstellen van geza
menlijke -egels te komen
voor het beperken van ver
vuiling door lood, insectici
den, koolwaterstoffen stik-
stofoxyden, kwik.
De Europese Commissie
normen laten bestuderen
voor de industriële handelin
gen en produkten die geen
belemmeringen vormen voor
de handel (het verbod van
een sterk vervuilend produkt
in een land kan een groter
opstakel zijn dan een doua
nerecht) en die niet concur
rentievervalsend zijn.
>y
litii
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatite zullen dezn
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bi|
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactite het in alle gevallen
eens is met inhoud, cq. strekking.
Ongeveer 75 van de Ne
derlandse bevolking wil dat
radio Veronica blijft. Er blijft
een kleine kans dat Veronica
niet geheel verdwijnt. Maar
dan moeten alle mensen die
Veronica een warm hart toe
dragen lid worden van de
VOS. Als de VOS veel leden
krijgt kan Veronica op de vas
te wal blijven bestaan.
at
-,V:
et
IÏM
e:
sV
ROOSENDAAL
N. VIEL
WASHINGTON (AFP)
De V.S. hebben een serie
maatregelen genomen om te
voorkomen dat volgend jaar
de schaarste aan landbouwpro-
dukten even groot zou worden
als dit jaar.
De belangrijkste maatregel
is bekendgemaakt door de mi
nister van landbouw, Earl
Butz. Aan de boeren wordt
gevraagd 7,7 miljoen ha. op
nieuw in cultuur te brengen,
grond die was uitgeschakeld
op verzoek van de regering.
Deze oppervlakte zal voor
namelijk worden beplant met
graan, katoen en voedergra-
nen. Verwacht wordt dat eind
1974 ongeveer 15 procent van
de Amerikaanse export daar
mee wordit verkregen.
Volgend jaar zou de export
van voedergranen er met 5
procent mee kunnen worden
vergroot.
