ur
iel
A
\M
idbureau
Drama Tabak
OCANA REKENT
ONGENADIG AF
MET DE
CONCURRENTIE
tour vandaag
GEMAN
S-SLAG
Fuente geeft
de moed niet
op„Ik blijf
aanvallen"
Van km tot km
LIJDENSWEG VOOR
DE NEDERLANDERS
Italiaanse pers eist sluiting circuit Moma
Poupou
verre
van
gek
fISSEN
JLENDAM met
OORRUIMTl
horloges,
getest
gegarandeerd
verzekerd.
rolex
omega
iwc.
seiko
heetmanïV
Uitgedunde
karavaan
bureau
ES
sl BEDIENDEN
Dinsdag 10 juli 1973
om 8.00 uur vanuit di
ren naar de Noordzee.
,is een speciaal voor de sport
erbouwde coaster van a: 4
met ruime accommodatie.
20.00 p.p.
ers en kinderen 10.00
engels aan boord te huur.
n en inlichtingen telefooi I
1844 b.g.g. 010 - 508937
5L VEEL MAKREEL
rofiteer ook van alle ASB
itzendvoordelen zoals hoog
urtarief, alle sociale ze-
terheden en vakantiegeld.
7ij vragen
ctromonteurs
idgieters
Monteurs
pkwerkers
ïstr.-Bankwerkers
sers
atwerkers
:zers
ierhoudsmonteurs
nlichtingen
emarktstraat 36 - Breda
Tel. 01600 - 38051
19 uur tel. 01600 - 49JTO0
de omgeving van het station
lakte 60 m2 a 100 m2.
25345 bureau van dit blad
f Ocana,
bier. Hij
die de Tour in zijn voordeel beslist lijkt te hebben, aan de leiding van de kopgroep bij de beklimming van de Gali-
wordt gevolgd oor Fuente, Thevenet en Zoetemelk.
(Van onze speciale
verslaggever)
LES ORRES Op zijn
wonden aan linkerschouder,
arm en heen krioelden tien
tallen zwarte, irriterende vlie
gen. Tino Tabak, de grootste
ongeluksvogel van deze Tour,
kreeg gisteren in de afdaling
van de Galibier bij een snel
heid van zeker zeventig een
lekke band en kwam ten val.
Tabak schoof tientallen meters
door over het wegdek. Zijn
lichaam werd aan de linker
kant helemaal opengescheurd.
Het bloed stroomde uit vele
openingen, zijn kleurige ren
nerstenue was aan flarden ge
reten. Tabak, die in deze Tour
een geweldige vorm aan de
dag legde en erg strijdlustig
was, verloor veel tijd door de
behandeling van de Tourarts,
maar zette de strijd toch
voort. Hij kon nog slechts met
zijn rechterbeen kracht zetten
op de pedalen. Tabak knokte
echter door. Hoe hij de ver
schrikkelijke col Izoard en de
laatste beklimming naar Les
Orres nog kon opkomen mag
een wonder heten. Tabak kon
hel zelf ook niet verklaren.
„Voor de laatste berg wilde ik
opgeven, maar het kwam er
gewoon niet van. Waarom, dat
weet ik ook niet. Ik probeerde
alleen maar vooruit te komen,
het ging helemaal niet. Want
met de linkerkant van mijn
lichaam kon ik niets doen.
Maar in al die bochten was ik
toch verplicht om met beide
handen te sturen. Anders was ik
zo een ravijn ingereden. Het
was een grote verschrikking.
De mensen langs de kant
hadden ook helemaal geen me
delijden met me. Wat ze riepen
was allemaal niet zo prettig.
Nu zegt men wel eens dat
wielrenners ruige kerels zijn,
maar kreten als „ga door, je
ligt maar twee minuten ach
ter" demoraliseren je toch
enorm. Ik heb toch ook pech
dit jaar. Dit was al de vierde
keer dat ik ten val kwam en
de Tour is nog maar negen
dagen oud. Is dat niet erg?"
En Tino Tabak keek met
een zielige blik in zijn ogen
naar de journalisten. Hij was
twee minuten te Iaat binnen
en' officieel uit de strijd, maar
hij kreeg toch waardering. Hij
mag vandaag opnieuw starten.
Die beslissing van de Tourlei
ding gaf Tabak, die het metier
gisteren in Les Orres helemaal
niet meer zag zitten, weer een
beetje moed, maar of hij van
daag de finish in Nice zal
halen valt sterk te betwijfe
len. Zijn linkerdijbeen was ze
ker vijf centimeter gezwollen,
zijn armen en schouder lagen
open. Zei hij tenslotte met
meewarige stem: „Wel of niet
starten, ik ontmoet toch geen
geluk."
(Van onze speciale verslaggever)
LES ORRES Zonder dat het Belgische fenomeen aanwezig is, lijkt in de Tour 19731
|de tjjd-Eddy Merckx te herleven. De jaren 1969/1970 met name, waarin het hele pelo-j
al na enkele bergritten kansloos was voor het algemeen klassement. Want dat is
hetgeen Luis Ocana gisteren bewerkstelligde. Ongenadig rekende hij af met alles wat,
t voor dat moment de concurrentie heette te zijn. Joop Zoetemelk was een der slacht- i
offers, die bijna 20 minuten na hem in Les Orres, arriveerde. Andere favorieten die
verpletterd werden waren Lucien van Impe, Poulidor, Herman van Springel, Regis
Ovion.
Bernard Thevenet zag kans zijn achterstand tot een kleine zeven minuten te heper-l
hen, (te enige die de ijzersterke Spanjaard in zijn imponerende race kon volgen was
Idimgeit José Manuel Fuente. Dat hij uiteindelijk toch ook nog 58 seconden na zijn
[landgenoot boven op de top van Les Orres arriveerde, was te wijten aan een lekke
hand die hij 40 km voor de finish opliep, waarna Ocana alleen was doorgegaan.
vorden
Ontgoooheld met een gezicht
waar de teleurstelling vanaf
was te lezen, sprak Joop Zoe-
Itemelk later: „De Tour is be
slist voor wat mij betreft. Het
[enige wat ik nu nog kan doen
te proberen een ritje te
winnen". De Nederlander
[zocht overigens niet naar ex-
is. Eenmaal op verhaal ge
komen deed hij zijn verhaal.
'Het verhaal van de man, die
i de Tour begonnen was in
het vaste vertrouwen dat hij
begin tot het eind een
elangrijk aandeel zou hebben
het gevecht om de Tourzege,
naar die nu na de achtste
e tot de conclusie moest
homen, dat hij te hoog had
Jgegrepen.
Zoetemelk: „Het spel begon
halverwege de beklimming
van de Col du Telegraph na
longeveer 80 km. Steeds weer
[attaqueerden Fuente en Ocana.
[Iedere keer opnieuw sprong ik
haar ze toe. Eerst lukte dat
wel, maar bij de beklimming
van de Galibier ging het mis.
afd. gebruikte wagens.
e Jongh.
onze PRIJSSLAG KONSU-
gelmatig onze winkelteams
;e KONSUMENTENMARK-
lOES voor direkt nog enige
den als
ietaalde baan vindt in het
Irijt goede carrièremogelijk-
U VRIJBLIJVEND welkom
dag 10 juli a.s., van
DEGEM", BEURSPLEIN 7,
DE MOGELIJKHEID, DAT
LTIS PLAATSVINDT,
zijn wij bereikbaar onder
Ze bleven aanvallen. Iedere
keer opnieuw. Thevenet en
Van Impe bleven rustig zitten.
Die deden niets. Steeds moest
lk er weer achteraan. Op het
laatst ging het niet meer. Oca
na en Fuente, ze hebben mij
op die manier gewoon kapot
gemaakt".
Het verhaal Zoetemelk
wordt bevestigd door Herman
van Springel, die zegt: „Joop
was de enige, die steeds weer
reageerde op de tussensprints
van Fuente en Ocana. Ik
denk dat hem dat teveel ver
moeid heeft".
Eenmaal samen weg bouw
den de twee Spanjaarden al
op de Galibier een fikse voor
sprong op. Ocana loste zijn
landgenoot vlak voor de top,
waarna het tweetal in de afda
ling weer samen verder ging.
Thevenet, Lopez-Carril en
Martinez, die de achtervolging
hadden ingezet, volgden op
1.20 min, terwijl Joop Zoete
melk toen al dik 4 minuten
aan zijn broek had. Het drama
begon zich toen al af te teke
nen. Luis Ocana, die twee jaar
geleden eveneens in een zware
Alpenrit acht minuten wegliep
van Eddy Merckx en in de
afgelopen dagen ook de aanval
niet had geschuwd, besloot
door te gaan. Constant gaf hij
het tempo aan. De kleine Fu
ente, die achteraf toch niet ten
onrechte had voorspeld dat de
verschillen in deze zware Al
penritten niet in minuten
maar in kwartieren geteld
moesten worden, nam nauwe
lijks kop over. Even leek het
erop of het groepje-Thevenet
nog aansluiting zou vinden.
Men kwam zelfs tot een mi
nuut, maar toen was het plotse
ling gedaan. Lopez-Carril
moest afhaken en toen de be
klimming van de Col d'Izoard
eenmaal begonnen was, liep
het leidende tweetal plotseling
steeds verder uit. De groep-
Zoetemc-lk raakte ook steeds
verder achter. Verklaring van
Zoetemelk later: „Er werd
niet gereden, omdat er teveel
ploegmakkers van Fuente en
Ocana in onze groep zaten".
Ook Lucien van Impe, met
Zoetemelk het grootste slacht
offer van deze nieuwe coupe
van Ocana, liet zich niet zien.
Na afloop klaagde hij dat hij
de hele dag last had gehad
van buikpijn. „Ik heb wel 50
tabletten geslikt vandaag. Ik
weet niet allemaal wat".
Terwijl het peloton in stuk
ken gescheurd verder zwoegde
en op steeds grotere afstand
werd gezet sloeg het noodlot
voor Fuente toe. In de afda
ling van d'Izoafd reed bij lek.
Een affaire die hem 23 secon
den koste en mogelijk de
etappe-overwinning, want Luis
Ocana, dat was wei duidelijk,
zat er op het laatst duidelijk
door. De ruim 2 minuten voor
sprong die hij op zeker mo
ment op Fuente had, bedroeg
op de eindstreep nog maar 58
seconden. Maar Fuente, num
mer twee in het eindklasse
ment na de rit van gisteren op
ruim negen minuten van Oca
na, weigert de moed op te
geven. „Morgen is er weer een
zware Alpenrit. Dan val ik
weer aan", Commentaar Oca
na: „Ik heb tot nu steeds aan
gevallen. Voor mij is nu de
tijd gekomen om de trui te
gaan verdedigen. Ik ben niet
bang voor Fuente".
JACQUES VAN LEEUWEN
0 José Manuel Fuente, de enige die Ocana kon volgen, maar door een lekke band achterop raak
te, acht zich nog niet kansloos voor de eindzege: „Er komen nog meer zware etappes en ik blijf
aanvallen."
Etappe Meribel-les-Allues
Les Orres 236,5 km
35 km: Dan Guillaume komt
als eerste boven op de Col de
la Madeleine (2e categorie)
gevolgd door Van Impe, Pust-
jens, Martins en Fuente.
56 m: Aimar en Carletti
springen weg en krijgen een
voorsprong van 45 seconden.
Ze worden later achterhaald
door Genty en Balague.
66 km: Peloton weer geher
groepeerd.
78 km: Vliegende sprint wordt
gewonnen door Hoban voor
Pollentier, Lopez Carril, Bala
gue, Teirlinck en Genty.
80 km: Fuente begint aan te
vallen, later volgt Ocana. Zoe
temelk beantwoordt deze atta
que.
89 km: Op de top van de Col
du Télégraphe is Fuente het
eerst boven gevolgd door Oca
na, Thevenet, Zoetemelk en
Ovion op lichte afstand. Later
komt deze eerste groep weer
bijeen in de afdaling.
100 km: Bij de beklimming
van de Col du Galibier sprin
gen Ocana en Fuente weg.
Thevenet en Lopez Carril vol
gen vlak achter deze twee,
direct daarna komt o.a. Zoete
melk.
Ill km: Doorkomst op de top
van de Galibier: 1. Ocana, 2.
Fuente, 3. op 1.10 Thevenet,
op 1.45 Lopez Carril en Marti
nez. In de afdaling wordt The
venet door de twee anderen
ingelopen.
160 km: Fuente en Ocana heb
ben een voorsprong van 2.25
op Martinez en Thevenet die
Lopez Carril hebben gelost. De
groep Zoetemelk zit op 8 mi
nuten.
168 km: Doorkomst Col de TI-
zoard: 1. Ocana, 2. op 5 secon
den Fuente. op 4.15 Thevenet
en Martinez en op 9.20 groep
Zoetemelk.
200 km: Fuente krijgt lekke
band, die hem 23 seconden
kost. Ocana gaat alleen door.
236,5 km: Ocana wint de rit
vóór Fuente met een voor
sprong van 58 seconden.
Wielrennen In de adspi-
rantenronde van Schaijk ging
de overwinning naar Mario
van Vliimmeren uit Hoeven.
Het was overigens een volledi
ge aangelegenheid van Wilfe-
brord Wil Vooruit. Phyl de
Jong werd tweede en Leon
Veeke derfie, terwijl Petw
Heeren als dertiende over de
streep kwam.
(ADVERTENTIE)
o.a. een uitgebreide collectie
mooie dameshorloges in geel
goud, witgoud en'brillant.
edelsteenkundige f.g.a.g.g.
diamantexpert g.i.a. lijnbaan 92 -
tel. 1166 70 oostzeedijk 155 -
tel. 12 23 44 rotterdam.
(Van onze speciale verslag
gever).
LES ORRES Zwart van
het stof, een doffe blik in de
ogen. Zo kwamen de Neder
landers een voor een in Les
Orres, het Alpendorp dat zich
gisteren tegen de avond koes
terde in een heerlijk zonnetje.
Het was geen fietsen meer wat
ze deden. Ze zwalkten maar
wat over de weg. Hun versuf
te hersens beseften nauwelijks
dat ze in deze verschrikkelij
ke etappe urenlang dicht bij
de dood waren geweest. De
Nederlanders. Ze hadden ge
vochten met de moed der wan
hoop. Ze lieten zonder er een
cent aan te verdienen, bloed,
emmers zweet en tranen. Op
de streep in Les Orres, waar
ze volkomen stijf en uitgeput
van hun fiets tuimelden, was
er niemand die voor hen klap
te. En voor drie van hen bleek
het ook nog vergeefse moeite
te zijn. Het wielerleven was
jaren nooit zo hard.
Jo Vrancken was zo versuft
dat hij de schillen van de
bananen gewoon opat. Mathijs
MONZA (UPI) De Itali-
"Bse dagbladen hebben
"uandag een verbod geëist
Motorwedstrijden op het
"PMsnelle circuit van Monza,
aar zeven weken tijd vijf
lionreUrS 'le' 'even lieten. Drie
|L.se Italiaanse amateurs
li» ■en zondag bij een bot-
L ,n l>rec'es dezelfde bocht,
|Aar de beroemde Fin Jarno
I. armen en de Italiaan Renzo
B- "nni op 20 mei jl de dood
Idi" Motorrijders beklaag-
i» z'([| er tijdens de training
zaterdag over dat de
te riskant was, omdat
zij na het rechte stuk waarop
snelheden worden bereikt van
220 tot 230 km-uur niet tijdig
terug konden schakelen.
„Waarom durven wij het
geen moord te noemen". Die
vraag stelde La Stampa uit
Turijn maandag in een artikel,
waarvan de titel luidde: „een
tragedie, die vermeden had
moeten worden."
De krant zegt dat de baan
waarop werd gereden precies
dezelfde was, als waarop Saa-
rinen en Pasolini stierven. De
veiligheidsmaatregelen waren
gelijk of minder en het asfalt
was in een slechtere staat.
„Een fout maken is iets dat
iedereen kan overkomen..Maar
opnieuw een fout van deze
omvang maken, is een mis
daad" aldus La Stampa, die
verder zegt: „Het was weer
zinwekkend te vernemen, dat
de organisators de races wil
den laten doorgaan, ten koste
van alles..ten koste van wie
weet hoeveel meer slachtof
fers".
De Carrière Dello Sport uit
Rome zegt onder de kop:
„Monza doodt weer dit kan
niet doorgaan" dat de organi
sators zich gerealiseerd moeten
hebben dat het circuit waarop
Pasolini en Saarinen stierven
te gevaarlijk was voor „junior
racers" met minder ervaring
dan de professionals. In som
mige gevalle waren het uitge
sproken beginnelingen, die aan
de start kwamen op motorfiet
sen, die dezelfde snelheden
kunnen ontwikkelen als die
van de grand prix-bolides".
Het Milanese La Gazzeta
Dello Sport meldt, dat twee
voorstellen om de snelheden
op het circuit van Monza in te
perken door de organisators
van de race van zondag waren
verworpen. „Een feit is dat
het circuit van Monza geheel
is omgeven door vangrails en
dat er voor degene, die een
fout maakt, geen mogelijkheid
bestaat om van de baan af te
komen." De Gazzetta zegt:
„Het is absurd om een sport
in competitieverband te be
drijven. waarin de kleinste
foutjes met de dood worden
betaald. Monza moet voor mo-
torrennen worden gesloten."
de Konig zei: „Ik ben zo el
lendig dat ik mezelf niet eens
hoor praten". Jan Krekels
noemde het moordenaarswerk
en Mathieu Pustjens begroef
van pure ellende zijn roodge
huilde ogen in zijn petje. Zijn
lippen trilden, Pustjens, de
hoop van Nederland in de ber
gen, was te laat gekomen. Hij
schaamde zich daarvoor.
Vrancken van wie de mees
te volgens verwachtten dat hij
deze immens zware rit alleen
maar in de bezemwagen kon
beëindigen, viel een meter na
de finish van zijn fiets en
zakte daarna door zijn knie
ën.
Pas na een kwartier was hij
in staat om in hakkelende be
woordingen te vertellen dat hij
van vermoeidheid verschillen
de keren bijna onderuit was
gegaan. „Zo'n koers is toch
niet meer normaal. Dat is on
menselijk. Ik dacht maar aan
een ding: op tijd zijn en Pa
rijs halen". Dat zei Vancken
toen hij half bewusteloos op
een trapje zat. Een half uur la
ter besliste de Tourleiding dat
hij en ook De Koning en Jan
broers uit de strijd werden
genomen omdat ze zich af en
toe door een auto hadden laten
trekken. Deze beslissing trof
vooral Vrancken als een mo
kerslag. De tranen sprongen
hem in de ogen. „Heb ik daar
voor zo gebloed? Heb ik me
daarvoor zo afgebeuld?" jam
merde hij.
Mathijs de Koning en Ben
Janbroers de andere slachtof
fers van de commissarissen
vonden het minder erg.
Jan Krekels kon al evenmin
op zijn benen blijven staan.
Hij had door een blessure aan
de linkerknie heengebeten.
Krekels: „Ik had last van mijn
knie en zelfs de kleinste stij
ging irriteerde me. Ik heb
maar steeds in mijn eigen
tempo gereden en geprobeerd
niet te forceren. Ik ben daar
om blij dat ik nog op tijd
ben".
Theo van der Leeuw, die als
eerste Nederlander na Zoete
melk in Les Orres arriveerde,
was de enige die een optimis
tisch geluid liet horen. Hij zei:
„Ik heb veel pijn gehad, maar
dat hoort nu eenmaal bij mijn
vak. Ik ben profrenner en bij
de profs is niets te gek. Dus
zal ik maar niet klagen".
LES ORRES. De commissa
rissen van de Tour de France
besloten gisteravond 12 ren
ners uit de strijd te nemen en
50 francs boete te geven om
dat ze zich door een auto lie
ten trekken. Daarbij zijn drie
Nederlanders, Janbroers,
Vrancken en De Koning. De
overige negen zijn Doyen,
(België), Opdebeerk (België)
Planckaerl (België), Verstrae-
ten (België), Bellone (Frank
rijk), Millard (Frankrijk),
Carletti (Frankrijk), Aja
(Spanje) en Zurano (Spanje).
Dit besluit deed Ton Vissers,
de ploegleider van Canada-
Dry in woede uitbarsten. Hij
zei: „Het was toch al zwaar
genoeg. Waarom moet men die
jongens, die zich allemaal te
pletter hebben gewerkt uit de
strijd nemen, maar ja, ik zie
het wel in. Er zijn tot nu toe
veel te weinig renners uitge
vallen en dit kost de organisa
tie alleen maar geld. Daarom
nemen ze zulke strenge be
sluiten. Maar correct kan ik
het toch niet vinden". Opgege
ven hebben: Guimard (Fr.),
De Brouwer (B) De Geest
(B) en Wim Schepers.
(Van onze speciale
medewerker)
BRUSSEL Er ver
toeven in ons midden
personen, die Eddy
Merckx, vooral nadat hij
in Rome en elders uit
spraken deed waaraan
de paus een punt kon
zuigen, beschouwen als
een moderne, met apos
tolaat oververzadigde
St.-Aloysius, maar dan
op een koersfiets. In fei
te is Merckx een gewo
ne, wat stille, maar bik
kelharde fietsmachine en
een koele Gannef in de
Shylockiaanse zin van
dat woord. Zo denken
velen ook van Raymond
Poulidor, dat hij maar
net de dans van de
dorpsgek ontsprongen en
zo een goedigaard ge
worden is, die zich te
recht siert met de berus
tende glimlach van de
droeve clown, die altijd
pech heeft.
Dat klopt ook ai niet.
Zoveel pech als Poulidor
kaïn, een mens niet heb
ben, PoUlidior's pech is
niets anders dan dat
kleine beetje wat hij
mist om een caimpioms-
siimo te zijn. Pouspou is
bovendien geen goedig
aard, geen clown en hij
is verre van gek. Hij is
een man, die al fietsend
bijzonder goed boerde
en alle schapen op het
droge heeft. Poulidor
heeft ook vaak net niet
gewonnen, omdat hij
ziah niet wilde of niet
kon leegrijden. Waar an
deren meer gaven dan
ze hadden, daar hield
Poulidor nog altijd iets
over om in stijl te kun
nen afstappen. Als deze
Raymond Poulidior met
het niets ontziend ge
weld van een Simpson
gevlamd had, had hij
vaak gewonnen, maar
was hij mogelijk ook al
dood geweest. Deze Pou
lidor, eenvoudige boe
renzoon, rijdt niet op zijn
instincten, maar op het
computertje in zijn
vriendelijke kop.
Merckx kan er bij tijd
en wijle in fatalistische
overgave alles uithalen
wat hij heeft en soms
zelfs nog iets meer. Pou
lidor wil en ban dat niet
en dat houdt hem als
renner kleiner, maar dat
maakt hem als mens
wellicht groter.
Toch een vreemde vo
gel die Poulidor. Eens
werd hij tijdens een
Tour vergezeld door
Martial. Lach niet, want
die Martial is een in
Frankrijk en daarbuiten
een wijdvermaarde hyp
notiseur en handopleg
ger, die toen hij voor de
rechtbank moest ver
schijnen wegens onbe
voegd uitoefenen van de
geneeskunde zijn drie
rechters prompt binnen
de drie minuten in slaap
keek. En dat is geen
verzinsel, maar een even
sterk als waar verhaal.
Wat deed deze Martial
met Poupou in die Tour?
Hij legde hem voortdu
rend de handen op
schouders en hoofd en
keek hem daarbij zeer
diep in de ogen. Gehol
pen heeft het niet.
Er zijn veel mensen,
die vrij onschuldige wit
te pilletjes slikken. Er
zijn veel renners, die
vrij onschuldige witte
pilletjes slikken. De
sterker opjuinende groe
ne pil is ook in en som
mige renners grijpen bij
tijd en wijle zelfs naar
de tierig makende rode
pil. In geval van nood
wordt waarachtig ook
wel eens beroep gedaan
op de zwarte pil, die de
renner afwezig doet
grijnzen, maar hem
sterk maakt als een ho-
ningbeer. Naast deze
chemische middelen
werd ook de metallurgie
als hulpwetenschap aan
getrokken. Dat zijn de
onder tafels doorgescho
ven gouden dukaten, die
sommige wieltjes snel
Ier, andere langzamer
doen draaien. Martial
heeft aan dat alles nog
een derde dimensie toe
gevoegd door zijn hyp
nose en handopleggerij.
Gino Bartali schoof dit
alles indertijd ter zijde
en hield zich uitsluitend
aan zijn eigen gebed en
aan dat van zijn moe
der.
Ilij won vaak.
JAN WINTRAECKEN
