Een spoor van tranen HU GLASACTIES HEBBEN WEL DEGELIJK NUT Van Agt zit klem tussen oude en nieuwe kabinet PRONK: 2,7 MILJARD VOOR ARME LANDEN ATOOMWAPENS RUJVEN DEFENSIEVE DREIGING Stichting Natuur en Milieu reageert: Krant en huisarts GRATIE WDM'ers, KRAAKWETTEN, VOORLOPIGE HECHTENIS ver Vredeling aan Tweede Kamer: Stomme honden blaffen niet \N b.v. p of te huur >UW B.V. W b.v. VLAANDEREN: binnenland TE HEIKANT W. VROOME Bijdrage Juwelendieven hij toeval gepakt Overgang Geweten KAHANE VRIJ 10 zaterdag 7 juli 1973 Makelaars N.B.M. en FIABG TERNEUZEN TEIEX 55121 geheel Zeeland bouwd kunnen wo-den, Makelaars N.B.M. en FIABCI TERNEUZEN TELEX 55121 ats te koop met prachtig o.n. 56 5, badkamer met ligbad, o.n. n kap aan de van Middel- :n, badkamer met ligbad, uw 1 augustus 1973. 4 slaapkamers, tuin groot met garage en tuin alow, fraai gelegen »rs, grote tuin rondom ■aarden. 11 :ht, zeer fraai afgewerkt. mers, berging, ers, billijke prijs Lange r, 2 slaapkamers, berging met 3 slaapkamers, grote i3. fraai uitzicht ipkamers, berging Se en c.v. iterkamer, 5 slaapkamers, age, c.v. en berging, mkamer, keuken, 3 slaap- r, keuken, 3 slaapkamers, g, 4 slaapkamers, badka- ingen met 4 slaapkamers, oi gelegen, met garage. L-vormige woonkamer, an 400 m2. irage, c.v. grote tuin. gelegen nieuwe woning, Schelde, vrij te aanvaar- rs, garage/berging, c.v., imers, staat geheel vrij. hikt, zeer ruim pand met mooie woning. .00 x 6.00 m., grote woon- ling en 4 slaapkamers, in 'oonhuis, gunstige ligging, vloeroppervlakte, uiterst Bedrijfspand met boven- Met de benoeming van de ruige Andrew Jackson in 1829 tot president van de V.S. kwam een beslissende omwen teling in de confrontatiepoli tiek t.a.v. de Indianen. De stammen in het zuiden hadden zijn harde hand aan den lijve ondervonden. Onder het com mando van „Scherp Mes" zoals zij hem noemden waren dui zenden zuidelijke Indianen door soldaten over de kling gejaagd. Op voorstel van Jack son accepteerde het Congres op 28 mei 1830 de Removal Act, een wet die de president de macht gaf om alle stammen van het zuid-oosten naar het gebied ten westen van de Mis sissippi over te brengen. „Scherp Mes", die tijdens zijn militaire carrière al vaker met dit bijltje had gehakt, wist welk een tragedie deze volks verhuizing met zich zou bren gen. Met de uitvoering van deze wet werden verscheidene verdragen met Cherokezen, Creeks, Seminolen en Choc- taws gebroken, maar Jackson meende dat dit paardemiddel de enige remedie was om de betrokken stammen in hun woongebied voor uitroeiing te behoeden. De blanke opmars was onstuitbaar. „Scherp Mes" was een kind van het woud. Hij was geboren in een blokhut, had een zeer gebrek kige opvoeding genoten, vloekte als een ketter, maar bracht het tot schoolmeester en vervolgens tot rechter. Jackson was een man van het westen. Hij verkende het land te paard, overnachtte met zijn geweer naast zich onder de blote hemel, was niet bang voor een duel op leven en dood, maar was ridderlijk In het gevecht en uiterst hoffe lijk tegenover vrouwen. Met de Removal Act gaf hij de Indianen de belofte van een eeuwige grens tussen hun gebieden en de opdringende kolonisten. Voor talrijke stam men betekende de exodus naar het beloofde land achter de brede Mississippi een lij densweg, een spoor van tra nen. Ze waren niet in staat de lange tocht in een seizoen af te leggen en moesten in geïm proviseerde onderkomens werd door de Sioux, kwa min hongersnood te verkeren. Zwarte Havik besloot toch weer de brede rivier over te steken in de hoop er een gras vlakte te vinden waar hij mais zou kunnen zaaien. In het voorjaar van 1832 waagde hij de oversteek met 1000 stamge noten. Een compagnie soldaten onder leiding van Lincoln opende de jacht, achtervolgde Zwarte Havik met zijn men sen tot in Wisconsin en gaf de Indianen een bloedige afstraf fing. Zwarte Havik werd voor 20 paarden en honderd dollar De vier grote Indiaanse na ties van de zuid-oosten, de Chickasaws, de Creeks, de Choctaws en de Cherokezen, stelden Jackson voor een ern stig probleem. De eersten die de lange reis begonnen waren de Choctaws die in november 1831 onder de grootste tegen spoed emigreerden. In 1832 werd een verdrag gesloten met de Creeks, die vier jaar later op weg gingen. In 1837 was het de beurt aan de Choc taws. De Cherokezen gingen in beroep bij het Hoog Gerechts- overwinteren. Tot overmaat van ramp brak er in 1832 onder de Indianen een chole- ra-epidemie uit die honderden slachtoffers maakte. In totaal moesten circa 100.000 roodhui den worden overgeplaatst. Tij dens deze landverhuizing bra ken vijandelijkheden uit. Zwarte Havik, opperhoofd van de Sauk- en Fox, had beloofd dat hij nooit meer in Illinois zou terugkeren na voor zijn wlnterjacht de Missislppi te zijn overgestoken. Maar zijn stam, die bovendien bedreigd verraden door enkele Winne bago's en gevangen genomen. Hij kreeg echter spoedig de vrijheid en als bezienswaar digheid reisde hij door ver schillende steden. Zwarte Ha vik bracht zelfs een bezoek aan president Jackson. Deze schonk hem een degen en een medaille, maar zijn woonge bied was hij definitief kwijt. Na zijn dood in 1838 kreeg het skelet van Zwarte Havik een plaatsje in het kantoor van de gouverneur van de staat Io wa. hof. De president van dit rechtscollege, John Marshall, erkende hun rechten op hun grond in het zuid-oosten. An drew Jackson stoorde zich echter niet aan deze uitspraak. De overbrenging van de dui zenden Cherokezen werd ver haast toen er in hun gebied goud werd gevonden. Eind 1838 werden de toch nog ge vreesde Cherokezen in kam pen bijeengedreven. Toen be gon ook voor hen de ver schrikkelijke reis naar de an dere zijde van de Indian Fron teer. Eén op de vier Cheroke zen bezweek aan kou en uit putting. Niet voor niets noem den ze deze tocht „het spoor van tranen". De Seminolen in Florida be sloten hun huid duur te verko pen In deze oorlog onder scheidde zich him leider Osce ola, tot hij op verradelijke wijze door de Amerikanen werd gevangen genomen tij dens onderhandelingen over een wapenstilstand. Hij stierf in de gevangenis. De strijd eindigde pas in 1842. Toen hadden 1500 Amerikaanse sol daten het leven verloren en waren de V.S. 50 miljoen dol lar aan oorlogskosten kwijtge raakt. Tot op heden wonen de Seminolen nog in de Evergla des. In 1841, aan het eind van het presidentschap van Van Buren, meende men dat het Indiaanse probleem was opge lost. Alle oostelijke stammen hadden zich geïnstalleerd ach ter een barrière die zich uit strekte van het Bovenmeer tot in het zuiden langs de oevers van de Mississippi. Ook de Miami's, de Delawares en de Huronen in het noorden had den zich naar de andere kant van de eeuwige grens bege ven. Achter deze lijn, zo was de Indianen gegarandeerd, zouden zij bezit hebben van de grond „zolang de bomen 9 Seminolen-leider Osceola werd verraden en stierf in een Amerikaanse gevangenis. zouden groeien en rivieren zouden stromen". (De vorige afleveringen tn de kranten van 16, 19, 20, 26, 27, 30 juni en 5 juli). HULST, 1973 n.m. 4 uur in het cafe van Troost aan de Julianastraat W ten verzoeke van zijn princi' aar verkopen: -WINKELPAND nbehoren, erf en tuin aan cant gelegen naast de kerk, ge»] m. St. Jansteen, sectie E nu»' re; met de aanwezige winkel' loeltoonbank en diepvrieskas1- s voorheen gevestigd een krui' gisterij. jntruimd na de betaling def ekening van koper vanaf 1 3331 g met dhr. P. F. van Goethe»' te Heikant gem. Hulst, binnen een maand en onkoste" veiling, ten kantore van de notan- 2106). (Van een onzer verslaggevers) ongeveer vijf procent per jaar) toeneemt Met het oog hierop zou het nuttig zijn toch door te gaan met het verzamelen van gebruikt glas. AMSTERDAM „Het is wat ongenuanceerd te stel len, dat het verzamelen van gebruikt glas een nutteloze zaak is", meent mejuffrouw M. Brunt van de stichting Natuur en Milieu. Zij reageert op de vraag onzerzijds of de Consumentenbond gelijk heeft met de stelling, dat LrCCU OplOSSing glasacties onnuttig zijn en dat dergelijke acties een extra-helasting vormen voor de huisvrouw. „Het ligt er maar aan hoe je het bekijkt", aldus een medewerker van de Stichting Verwijdering Afvalstoffen in Amersfoort. Glas geeft geen probleem bij de afvalverwij dering. Het verteert niet, vervuilt niet en bij verbran ding is glas zelfs een gewil de grondstof, omdat het gro tere stevigheid geeft aan verbrande stoffen. De we genbouwers zijn er blij mee. Vanuit dit oogpunt heeft de Consumentenbond inder daad gelijk. Maai' er bestaat i»g een argument. Dat van. de grondstoffenvermindering. En daar tilt de Consumenten bond voor was glas betreft niet zo zwaar aan, omdat het hoofdbestanddeel van glas zand is, en aan zand heeft men geen gebrek. Toch schuilt er een addertje onder het gras. De medewerker van de Stichting Verwijde ring Afvalstoffen daarover: „Voor het vervaardigen van glas kun je niet zo maar zand gebruiken. Er is een speciale soort zand voor nodig, dat niet overal voor het oprapen ligt". Het zand voor glas moet afgegraven worden. Daarmee tast men het landschap aan en de natuur. Men kan zich afvragen in hoeverre die aantasting van natuur en landschap kan blijven door gaan. Te meer daar het huis houdelijk gebruik van glas jaarlijks met sprongen (zo Dr. G.H. Vonkman schrijft in de periodiek Natuur en Landschap, een uitgave van de Stichting Natuur en Mi lieu: „Waar de recycling geen remedie is bij een groeiende produktbehoefte, moeten we stellen dat het overgaan op een kringloop- produktie geen oplossing is van het energie- en grond- stoffenprobleem, maar ons wel wat meer tijd kan geven om tot werkelijke oplossin gen te komen. Daar tijdwinst echter niet te versmaden is, zullen kringloopprodukties zeker moeten worden bevor derd in die gevallen waar dat zowel uit een oogpunt van grondstofferibesparing als energetisch verantwoord is". En: „Wel zal men daarbij in het oog moeten houden dat afgedwongen kringloop processen de gemeenschap altijd geld kosten, zodat men van geval tot geval dient af te wegen o£ dit geld niet op andere wijze nuttiger kan worden besteed ten behoeve van het milieu". Mej. Brunt ziet als nadelen van glasacties, dat de glas grondstoffen niet de meest bedreigde zijn en dat verza meld glas grote, zware hoe veelheden oplevert. Daar staat als voordeel tegenover aldus de S.V.A. in Amers foort minder sjouwen van afval door de vuilnisman, wamt glas neemt een beilang rijke plaats in het huisvuil in. Het grootste voordeel is evenwel nog niet genoemd. Mej. Brunt daarover: „Einde lijk hadden de huisvrouwen het idee daadwerkelijk een bijdrage te kunnen leveren aan verbetering van het leef milieu. Een niet te verwaar lozen psychologisch element. Ik kan me voorstellen hoe teleurgesteld velen nu zijn na de publikatie van de Con sumentenbond. Zij zullen niet weten op welke manier ze wel een noodzakelijke bij drage aan milieuverbetering kunnen leveren en verder de hele problematiek laten voor wat ze is". Volgens mejuffrouw Brunt hadden de glasacties een aanzet kunnen zijn tot acties, die meer hout snijden: het ophalen van papier (dat spaart bomen), ijzer, enz. De tijd was rijp om de mensen erop te wijzen zuiniger te zijn met materiaal in het al gemeen. Met andere woor den: er bestond een mooie gelegenheid tot het aanpak ken van ongebreidelde con sumptie, die zoals men ver moeden kan grondstoffen verslindt. In dat opzicht zou de publifcaitie van de Consu mentenbond aldus Natuur en Milieu nadelig kunnen werken. Mej. Brunt: „Dat is jammer. Maar het laatste woord over nut en onnut van glasacties is nog niet ge zegd". AMSTERDAM (ANP) Twee tot dusverre steeds succesvoUe inbrekers, die inmiddels hebben bekend sinds 20 mei een tiental flinke kraken te hebben ge pleegd in plaatsen verspreid over het hele land, zijn hij sim pele verkeerscontrole in de Rijnstraat te Amsterdam in d# val gelopen. Twee agenten, die eind vori ge maand bij deze uitvalsweg naar Utrecht automobilisten op rijbewijzen controleerden, hiel den een wagen aan, waarin de 24-jarige Tsjech M. F. en diens even oude Nederlandse makker W.S. zaten. Op de achtex'bank zagen de agenten losjes rondge strooide juweliersdozen liggen, waarin zich bij inspectie zeer kostbare juwelen bevonden. De beide inzittenden werden bij gebrek aan een pasklare ver klaring voor deze rijkdommen meegenomen naar het politie bureau, waar bleek, dat het de gehele buit betrof ter waarde van f 60.000,. die vorige maand ontvreemd was bij een juwe lier in het Overijsselse Harden- berg. Nader aan de tand gevoeld, bekende het Tsjechisch-Neder- landse duo nog een tiental in braken, waaronder die in een juwelierszaak in Joure, waar vorige maand f 15.000.- aan ju. welen verdween. Aanvankelijk werd van de ge roofde artikelen niets terugge vonden. De beide arrestanten bleken door de wol geverfde „keiharde rakkers" zoals een politieman het uitdrukte. Toch gingen zij tenslotte door de knieën: de politie heeft althans een heler weten op te sporen. Het is de 5I-jarige Amsterdam, mer zonder beroep B.O., in wiens huis een aanzienlijk deei van het nog niet doorverkochte gestolen goed is aangetroffen. Daaronder bevindt zich ook een aantal van de in Joure gestolen juwelen. Ook de heler is onder arrest gesteld. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Minister Ran Agt van Justitie mede- Isfondlegger van het kabinet- Den Uyl weet wat hij zich Rif heeft aangedaan. Na nau- I welijks twee maanden als vice- I Premier en minister van Justl- |lie in het kabinet van Den Uyl |te hebben doorgebracht, heeft „nieuwe" minister weinig jreden tot juichen, afgezien nog Pan zijn overwerkt zijn. De 1 Tweede Kamer zit hem voort- Parend achter z'n broek, heeft JoS niet één wetsontwerp van 1% hand zonder ernstige krl- I "ek ontvangen. Moest Van Agt drie weken Rieden optornen tegen een P'loed van kritiek van de l meerderheid in de Tweede I Hamer op zijn wetsontwerp IJ'er de voorlopige hechtenis, 1 'eze week uitten de Kamer- IWmmissies van Justitie en Ialkshuisvesting felle kritiek PP de kraakwetten van de be- I andsman. En daar tussendoor P'ordt hij heen en weer 'ge- rlingerd tussen links en rechts r!s het gaat om gratieverle- P™S voor de WDM'ers, die rl!s veroordeeld wegens hun pWi-groetacties vorig jaar. het is duidelijk: minister Van Agt zit klem tussen het oude kabinet-Biesheuvel en het nieuwe kabinet-Den Uyl, tussen het oude beleid en het nieuwe beleid, tussen de WD en de PvdA. De minister ge draagt zich ondanks die ern stige handicap erg manmoedig, maar Haagse politieke kringen althans sommige achten zijn geloofwaardigheid toch wel wat aangetast. Terwijl men hem toch niet kan ver wijten dat hij de conservatief ste minister uit het kabinet van Biesheuvel was. Andere ministers uit de club van Den Uyl, die de overstap ook aandurfden Boersma en Westerterp, en staatssecretaris Van der Stee hebben dui delijk minder moeite met die overgang. Boersma bijvoor beeld verkondigt na het tot stand komen van het kabinet- Den Uyl met evenveel enthou siasme, dat er meer voor de bestrijding van de werkloos heid moet worden gedaan, ter wijl diezelfde minister in de nadagen van de club van Bies heuvel zei, dat er vooralsnog genoeg aan die werkloosheids bestrijding is gedaan. Hij Boersma valt het beleid van het vorige kabinet niet aan, maar hij prijst het ook niet. Van Westerterp is bekend dat hij zich zonder al te veel moeite aan veranderende situ aties aangepast en Van der Stees functie binnen het kabi net is van zo'n gering belang, dat diens overgang meer tech nisch dan politiek bekeken moet worden. De medegrondlegger van het kabinet-Den Uyl heeft het echter aanzienlijk moeilijker. Hij moet nu beslissingen ne men, die indruisen tegen het beleid, dat hij nauwelijks drie maanden geleden onder Bies heuvel voerde. Dat hem dat niet al te best afgaat, pleit overigens wel voor zijn instel ling als politicus. Aan de an dere kant, toen hij zichzelf belastte met de functie van vice-ministerpresident en mi nister van Justitie, wist hij dat hij radicaal zou moeten breken met zijn politieke ver leden. reep moest afwijzen. Nu worstelt hij met de vraag, op welke manier hij dat besluit met goed fatsoen weer onge daan kan maken, zonder dat hij zijn gezicht verliest en het Neem het al dan niet verle nen van gratie aan de WDM'ers, een gratie, die hij onder druk van de WD-mi- nisters en van Biesheuvel zelf als minister van het vorige kabinet nota bene op de val- mikpunt wordt van VVD-hoon. Besluit hij nu wel tot gratië- ring over te gaan, dan houdt dat in, dat het vorige besluit geen gratie op juridische gronden onjuist zou zijn ge weest. En die erkenning kan hij zich eigenlijk als „juri disch geweten" van het kabinet niet permitteren. Deze week waren het de kraakwetten van de bewinds man, die hem in het defensief drongen. Als minister van het oude kabinet diende hij nogal behoudende voorstellen in, die onder druk van de VVD-rai- nisters tot stand .waren geko men. Ook de toenmalige CH- minister Udink ook niet de progressiefste uit het kabinet- Biesheuvel speelde daarbij een grote rol. In die wetsontwerpen was Van Agt gedwongen het hand haven van de wet te stellen boven de morele verplichting van elke regering, de oorzaken weg te nemen, die tot die wetsovertreding leiden. Nu 2egt zelfs de eigen partij van de minister de KVP dat het zeer onredelijke voorstel len zijn en dat de minister er beter aan zou doen zich wat meer te laten leiden door de reële nood van de krakers dan door de kleine lettertjes van de wet. Er is overigens een troost voor minister Van Agt: binnen een halfjaar zullen de onder het oude kabinet ingediende voorstellen van zijn hand „op" zijn en kan hij met een schone lei beginnen. En een tweede misschien wel belangrijker troost is de voor de pro gressieve partijen haast onuit staanbare kwalificatie, die de KVP-fractie zonder ophouden aan het nieuwe kabinet geeft: het kabinet-Den Uyl-Van Agt PIETER-JAN DEKKERS SCHIPHOL Minister drs. J. P. Pronk van Ontwikke lingssamenwerking is uit Ge- nève op Schiphol teruggekeerd van de eerste vergaderdag van de Economische Sociale Raad van de V.N. de ECOSOC. De Nederlandse bewindsman hield daar een toespraak, waarin hij voor de vergade ring het Nederlandse rege ringsstandpunt uiteenzette voor de herstructurering van de rijke landen mede wat be treft het creëren van aanvul lende werkgelegenheid. „Ie dereen is het eens met de noodzaak daarvan, maar er wordt geen begin mee ge maakt omdat het geld kost om voor de zwakkere bedrijfstak ken aanvullende werkgelegen heid te scheppen. De minister heeft daarnaast de regeringsplannen om in 1976 een bedrag van om streeks 2,7 miljard gulden aan ontwikkelingssamenwerking te besteden aan de vergadering meegedeeld. Dit bedrag zou dan 1,5 procent van het netto Nationaal Inkomen uitmaken. UTRECHT Hoofdredac teur F.A. Bol (arts) van Me disch Contact, het officieel orgaan van de Kon. Ned. Mij tot Bevordering der Genees kunst, is blijkens een hoofd artikel in de jongste afleve ring van Medisch Contact niet gelukkig met de wijze waarop in De Stem aandacht is besteed aan de kwestie van het tot tweemaal toe niet verschijnen van een huisarts op een dringende oproep van twee patiënten. Beide patiën ten zijn overleden. „Vanwege zijn voorlichten de taak en met het geven van goede informatie kan de journalist de risico's waar mee de mens leeft verklei nen. Zo ook de arts, die door zijn diagnostiek en therapie en met het geven van voor lichting aan de patiënt deze risico's tracht te verminde ren. Zo gezien lopen beider taken gedeeltelijk parallel. Bij het uitvoeren van die taken treden er van tijd tot tijd wel eens spanningen op". Van die spanningen wordt dan gewag gemaakt in een schrijven van de afde ling Breda en Omstreken van de KNMG en van de Plaatselijke Huisartsen Vere niging in Medisch Contact. Daarin worden publikaties van De Stem en de reactie daarop van beide verenigin gen van artsen in extenso afgedrukt. Hoofdredacteur Bol van Medisch Contact vervolgt: „Wij betreuren met de brief schrijvers de door hen ge wraakte wijze van publiceren. Zij het wellicht op iets ande re gronden. Het publiek heeft recht op informatie ook als deze informatie veront rustend is. We leven met ri sico's. De wijze waarop ver ontrustende informatie wordt overgebracht is bepalend of men hiermede deze risico's kan verkleinen. Dat is hier niet gebeurd," meent de hoofd redacteur van Medisch Con tact, die verder schrijft: „Bij het in de openbaarheid bren gen van de omstandigheden, waaronder zo'n calamiteit zich heeft voltrokken, is ui terste prudentie geboden. Daarbij behoren naar onze mening niet: publikaties, waarin de betrokken perso nen met naam en toenaam zijn vermeld". (In Medisch Contact wordt in de beschrij ving van de gevallen dan ook zeer nadrukkelijk alleen over mevrouw A, dokter B, dokter C gesproken). Boven dien kan dit soort publika ties „emotionele reacties" bij derden oproepen, vreest Me disch Contact. Als zodanig wordt dan genoemd „het ver zoek van de Ned. Hartpatiën- t envereniging om patiënten zelf het recht te geven een hart-wagen te ontbieden". „Hoewel de redactie van het betreffende dagblad op redelijke wijze hoor en we derhoor heeft toegepast, is zij in 't redactionele naschrift op de brief van de protesteren de collegae tendentieus", be sluit het hoofdartikel in Me disch Contact. „Zich plaat send op de stoel van de rechter meent zij de plicht te hebben om te signaleren dat „aan een dringend verzoek om medische bijstand geen gehoor is gegeven". Uit haar eigen publikaties blijkt dat niet. Dat de redactie op grond van het ontbrekenvan een formele uitnodiging reeds langer bestaande span ningen tussen haar en plaat selijke artsen nog niet heeft uitgepraat, lijkt niet in over eenstemming met de verant woordelijkheid die wij de redactie van een zo veelgele zen regionale krant toeden ken". Aldus het hoofdartikel in Medisch Contact. Redactioneel naschrift: dit artikel geeft ons aanleiding tot de volgende kanttekenin gen: a) Wij constateren met vol doening dat Medisch Con tact het recht van het pu bliek erkent op informatie als in deze affaire be doeld. b) Wij zetten een vraagteken achter de stelling dat in dit soort publikaties niet de naam vermeld mag worden van de arts, die gefaald zou hebben. Indien volstaan zou worden met de mededeling, dat tegen een arts in Breda een aan klacht is ingediend zouden alle artsen in Breda van dit falen verdacht kunnen worden. c) Het is ons volstrekt on duidelijk waar de beschul diging op stoelt dat wij „tendentieus" zijn geweest door te signaleren dat aan een dringend verzoek om medische bijstand geen ge hoor is gegeven en dat hiervan in onze publikaties niets is gebleken. Bedoelde publikaties zijn nota bene geïnspireerd door de aan klacht dat aan een dringend verzoek geen gehoor zou zijn gegeven. i) Mediscr Contact is onjuist geïnformeerd over de z.g. onwil van onze redactie om „spanningen" niet uit te praten. Die bereidheid was en is aanwezig (De redactie). DEN HAAG De huidige NAVO-strategie van de „flexi bele respons" heeft sedert het tot stand gekomen nuclear WASHINGTON (REUTER) De Amerikaanse lucht- macht is van plan 200 jonge honden aan te schaffen, die zullen worden gebruikt om gas te onderzoeken, voorname lijk in vliegtuigbenzine. Een lid van het congres heeft hiertegen bij de minister voor de luchtmacht geprotes teerd. Hij had vernomen dat de honden aan hun stemban den geopereerd zouden wor den zodat ze geen geluid meer konden geven. Een woordvoerder van het ministerie van defensie zei dat de stembandoperatie nodig is om overmatig lawaai in de laboratoria tegen te gaan en dat de operatie pijnloos is. Volgens het congreslid wor den de stembanden van de honden echter weggenomen om er voor te zorgen dat ze „niet gillen van de pijn en daardoor de rust van het labo ratorium verstoren". JERUZALEM Het Israëli sche hooggerechtshof heeft vrij dag in hoger beroep een von nis van een lagere rechtbank gewijzigd en de voorlopige in vrijheidstelling gelast van de extremistische rabbijn Meir Ka- hane, voorzitter van de joodse defensie liga, op borgtocht vaD 100.000 Israëlische ponden. evenwicht tussen de Verenig de Staten van Amerika en de Sovjet Unie geen wijziging ondergaan. Zij laat de moge lijkheid open van het defen sief gebruik van nucleaire wa pens wanneer een aanval zou worden gedaan van zodanige aard en omvang, dat deze niet met conventionele middelen zou kunnen worden gekeerd. Minister Vredeling van de fensie zegt dit in antwoord op schriftelijke vragen van de Tweede-Kamerleden Dankert en Ter Beek (PvdA). Hij wijst erop dat tactische atoom wapens primair een afschrik kingsfunctie hebben en wel in die zin, dat zij in een crisissi tuatie ertoe kunnen bijdragen de wederpartij van een aanval te weerhouden juist omdat on zekerheid bestaat over de vraag of, en zo ja, wanneer, en in welke omstandigheden de fensief gebruik van deze wa pens zou worden overwogen. „In bondgenootschappelijk verband is overigens herhaal delijk gewezen op de nood zaak van een zodanige conven tionele krachtsinspanning, dat de zogenaamde nucleaire drempel niet wordt verlaagd", aldus minister Vredeling. In zijn antwoord herinnert de bewindsman eraan, dat de problematiek van zogenaamde tactische nucleaire wapens voortdurend voorwerp van studies is. die in het kader van de Nucleair Planning Group van de NAVO worden Verricht. Verder brengt hij in herin nering, dat het kabinet zich voorstelt op korte termijn een adviesaanvraag te richten tot het Nederlands Instituut voor Vredesvraagstukken over de rol van de nucleaire wapens in de NAVO-strategie van het advies zal met name ook aan dacht moeten worden besteed aan de betekenis en conse quenties van eventuele verkla ringen van NAVO en War schaupact niet als eerste kern wapens te zullen gebruiken, zulks mede in het licht van de conventionele krachtsverhou dingen in Europa", aldus mi nister Vredeling.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 11