GEEN EXAMENVREES BIJ SCHOOUEUGD IN V.S. zeeuws Inschakelen ouders bij onderwijs succes bos! FILMEN: HET HELE GEZIN J 'S"'t 1 col' PARTICIPATIE OP O.L.S. stad streek Groeten van Monica Vroom Knipoogje uit Vlaanderen IJzendijke fderij Breskens I J«n d 1 afscheid genomen I Br«kens D!tV°plhalveIeniging b°den Niet alleen in Nederland, maar ook in de Verenigde Staten doen juist in deze tijd heel wat mensen examen. In Amerika hebben op de scholen de leerlingen echter geen last van exa menvrees. Hoe dat nu komt legt Monica Vroom uit in haar laatste brief, die we hieronder publiceren. Terwijl de Nederlandse schooljeugd de uitslag van het eindexamen met angst on beven tegemoet ziet, leggen de Amerikaanse Seniors zon der één spoortje van vrees de laatste loodjes om hun Graduation-ceremonie, de plechtigheid, die met het uit reiken van het Highschool diploma gepaard gaat, extra feestelijk te maken. Het Amerikaanse kleuter en lager onderwijs heeft veel met het Nederlandse gemeen. Maar" daarna werkt het sys teem anders. Er is geen keus in scholen voor middelbaar onderwijs. Automatisch wordt de Junoir Highschool (zesde en zevende klas) doorlopen en vervolgens de Senior Highschool (achtste tot en met de twaalfde). Elke klas in de Senior High is een soort club op zich en heeft zelfs zijn eigen naam. In de achtste ben je een nieuwkomer ,een Fresh man, je klimt op tot Sopho more, tot Junior en in de twaalfde mag je je eindelijk Senior noemen. Jaarlijks worden er verkiezingen ge houden voor het ambt van voorzitter, vice-voorzitter, se cretaris en penningmeester van de klas. Door auto's te wassen en gebakjes te ver kopen wordt de kas gespekt en per klas is men in staat feesten te organiseren voor de hele school. De klas is een eenheid en je strijdt voor de eer ervan. Het schooljaar bestaat uit twee helften, semesters. Per semester zoek je zes vakken uit (elk is vijf units, eenhe den, waard). Vlak vóór het rapport zijn er diverse proef werken en tezamen met de resultaten, die je gedurende de rest van het jaar hebt behaald, bepalen die je cij fer. Aan het einde van het jaar heb je zestig units ver gaard en ga je automatisch over. In de grote vakantie, die drie maanden duurt, kun je vrijwillig in de zomer school nog wat extra units erbij verdienen. Om je High- school-diploma te behalen heb je er in totaal 210 nodig. Voor een harde werker is het dus mogelijk gedurende het juniorjaar of halverwege het seniorjaar de school te verlaten. Maar als je tot het einde toe wilt blijven, zelfs als je teveel units hebt, dan kan dat ook. Zelf ben ik, hoewel ik mijn Nederlandse eindexa men al in mijn zak heb, in de Seniorklas terecht geko men. Hierdoor is mij de kans gegeven om het hele Ameri kaanse gebeuren aan den lij ve te ondervinden. Ik moet zeggen, het is wel even an ders. Allereerst weet je al maanden tevoren zeker dat je geslaagd bent en heb je geen enkele last van exa menzenuwen. (Je weet niet eens wat dat is). Ten tweede werk je dat jaar geen cent harder dan je deed in de voorgaande jaren. Het ontvangen van het Highschool-diploma is een van de mijlpalen in je leven. Dat laat je niet ongemerkt voorbij gaan Familieleden, kennissen en vrienden krij gen een deftige, bedrukte aankondiging, die twee we ken voor het feest wordt rondgezonden. Je persoonlij ke naamkaartje is erbij inge sloten. Op school bestel je ze en er wordt deskundig ad vies gegeven over lettertype, kleur en formaat. De manier waarop je uit- Steeds meer Nederlanders gaan filmen. Vooral in deze tijd, nu de vakantie weer gaat beginnen, worden vele camera's gekocht of weer voor de dag gehaald. Eigen lijk is filmen een activiteit voor het hele gezin en daaro ver wilden we het in deze rubriek nu hebben. Voorbereidingen voor het maken van een film begin nen al een paar dagen tevo ren. Met z'n allen bij elkaar zitten en opschrijven wat er allemaal op de film moet ko men. Een draaiboek maken dus. Ook moet dan bekeken worden hoe dat allemaal moet worden gefilmd, close- up, op afstand, met of zonder gebruik van zoomlens etc. Het opschrijven van dit alles is erg belangrijk omdat we al filmende weieens wat kunnen vergeten. Als we de drumband en de majorettes filmen, dan moe ten we ook een paar shots maken van één enkele ar tiest. Tijdens een roffel ne men we b.v. alleen de trom mel. De bolle wangen van een trompettist doen het ook goed. Zulke opnamen kan men het beste maken met de zoomlens in telestand. Om een dansend beeld te voorko men moet de camera zo stil mogelijk worden gehouden en dat kan het best met een statief. Is er dat niet dan moeten we zo gemakkelijk mogelijk gaan staan met de ellebogen tegen de zij ge drukt. Zoals gezegd: het hele ge zin doet mee. Pa bedient de camera, ma regisseert en kijkt dus uit waar de leukste opnamen kunnen worden ge maakt, de dochter houdt bij wat er is gefilmd en de zoon „regelt" het verkeer en zorgt dat er niemand ongewenst tegen pa botst. We moeten zorgen dat er een „verhaal" in de film zit. Een dag kan b.v. op de film beginnen met het aflopen van de wekker. Bij zonsondergang hoeft de filmerij nog lang niet afgelo pen te zijn. Er kan dan nog heel wat worden gefilmd, zo als b.v. vuurwerk. Bij het filmen van vuurwerk moet er goed worden opgelet. Zo dra we een vuurpijl omhoog zien gaan richten we de ca mera een beetje hoger, zodat hij het beeld inschiet. We blijven hem met de camera volgen totdat hij in een ster renregen uiteenspat. Dan houden we de camera stil, maar blijven doorgaan met filmen tot de sterren ver dwenen zijn. gedost zult zijn is een ander hoofdstuk. Elke senior be stelt zijn cap en gown (een platte hoed met een kwast eraan en een lang gewaad). Jongens in het blauw en meisjes in het rood, want dat zijn de schoolkleuren. Maar vóór de dag van de ceremonie is genaderd wor den er eerst inleidende fees ten gehouden. Je seniorjaar is namelijk het jaar bij uit stek voor actie: een avond waarop de juniors de seniors een zelfbereid diner aanbie den, één dag extra vrij ende Senior-Ball. Voor dat bal nodigt een jongen een meisje uit. Beiden krijgen ze nieuwe kleren: de jongen huurt een pak, het meisje maakt of koopt een nieuwe, lange jurk. Ze dineren in een van de duurste hotels in Sa cramento en gaan vervolgens naar het dansfeest. En dan7 juni. Dé grote dag voor Folsom. Overdag mag je thuis moed verzame len voor 's avonds. Aan één jongen en één meisje steeds tegelijk wordt het diploma overhandigd in de open lucht in het bijzijn van de hele school, de ouders en alle be kenden. Vele speeches wor den afgestoken, waaronder één door de scholier, die de beste prestaties heeft gele verd. Studiebeurzen worden aan de winnaars ervan gegeven en de band laat vrolijke no ten horen. Daarna verdwij nen de seniors naar een open plek bij het meer en het is feesten geblazen tot vroeg in de ochtend. Als je verstandig bent zoek je gedurende de volgende dag je bed op, want 8 juni om zes uur 's avonds is het volgende nóg grootser gebeuren: met de bus naar Sacramento, per vliegtuig naar Los Angeles en daar ga je in Disneyland de fijnste ogenblikken van je leven be leven. Van elf uur 's nachts tot vijf uur 's morgens. Want Disneyland is een begrip in heel Amerika. Het is een combinatie van een kolossale kermis, sprook jeswereld en technische won deren. Alles wat in je wild ste dromen voorkomt, zie je daar echt gebeuren. De door Walt Disney geschapen figu ren dansen er levensgroot rond. Disneyland, dat ge woonlijk duizenden mensen per dag verwerkt, is die nacht alleen open voor ge slaagde seniors uit alle sta ten. Extra specialiteit: je wordt gratis in alle kermis attracties toegelaten. Dit is het Mekka voor jong en oud. In de vroegten van 9 juni duik je vermoeid in je bed en je bedenkt dat je nu ein delijk in de wereld der vol wassenen bent opgenomen. Het heeft er alle schijn van dat binnen afzienbare tijd Belgisch-Vlaanderen een beetje minder aantrekkelijk wordt voor de Noorderburen van net over de grens. Dat komt doordat er een wetsvoorstel in de Belgische senaat is ingediend voor het instellen van een verplicht sluitingsuur voor alle winkel bedrijven met uitzondering van de horecasector. Een winkel mag volgens dit wetsvoorstel niet langer open zijn dan van 5 tot 20 uur. Na acht uur 's-avonds zal het dus - als het wetsvoor stel wordt aanvaard- onmo gelijk worden nog ergens wat eetwaar te kopen of bij de slijter een fles wijn of gedistilleerd te halen of zelfs maar een flesje bier om thuis de honger te stillen of de dorst te laven. Een facili teit, waarvan nu nog altijd gretig gebruik wordt ge maakt, zonder dat de Belgen ondertussen beseffen hoe ge makkelijk dat is. Nederlanders schijnen het wel te weten. Eén van de redenen waarom zij 's avonds zo snel over de ge meenschappelijke grens wip pen is waarschijnlijk wel het feit dat de winkelbedrijven en magazijnen hier soms tot 21 of 22 uur open zijn. „Er is alleen nog geen vergunning nodig om adem te halen," zei me onlangs een naar België uitgeweken Noordbrabantse middenstander over het feit dat in Nederland de winkels veel vroeger moeten sluiten. Dat wij in België dezelfde weg opgaan wordt door nie mand betwijfeld. De voort schrijdende integratie in Be- neluxverband en uitbreiding van de Europese Economi sche Gemeenschap zouden dit noodzakelijk maken. Al thans worden deze argumen ten onder andere gebruikt door een geacht lid van het Belgische parlement, dat overal zijn wetsvoorstel tot verplichte winkelsluiting bij de middenstanders gaat ver dedigen. „In Nederland, in Duitsland, in Italië en in En geland kunnen de handelaars 's avonds rustig van hun ge liefkoosde televisieprogram ma genieten en in Frankrijk zal dat weldra ook het geval zijn," is zijn mening. „Heb ben de Belgische handelaren dat recht niet?" vraagt hij aan de ijverig ja-knikkende winkeliers, die naar hem zijn komen luisteren. Hoe het komt dat een der gelijke verplichte winkelslui ting nog niet eerder in Bel gië is ingevoerd, is een vraag, die te verklaren is door het gebrek aan discipli ne bij de bewoners van dit kleine landje bij de zee. Als het er op aan komt geld te verdienen staan de handela ren vooraan. Er is altijd wel iemand, die zich niet houdt aan de afspraak van de plaatselijke middenstandsbond om niet langer dan een bepaald uur open te zijn. Temeer omdat er geen sancties mogelijk zijn. Daarom is er een wet nodig, die de overtreders in het rechte spoor kan hou den. Het meest worden echter door de nieuwe wet de wa renhuizen getroffen, of liever gezegd de supermarkten, die aan de randen van de Belgi sche steden de laatste jaren als paddestoelen uit de grond zijn verrezen. Zij blijven momenteel open tot 21 uur en hebben in enkele jaren tijd de koopgewoonten van de klanten weten om te bui gen. Het verwondert dan ook niemand dat het juist de wa renhuizen zijn, die een of fensief voeren tegen het wetsvoorstel en de verplichte winkelsluiting. Al gebeurt dat onder het mom van een „Unie ter Verdediging van de Verbruikersbelangen." De tegenaanval werd enke le weken geleden ingezet met een „voorlichtingscam pagne", die volgens de indie ner van het wetsvoorstel, de heer Akkermans, rond de twintig miljoen francs kostte. Volgens hem zal de verplich te winkelsluiting vooral in het nadeel uitvallen van de grote distributiebedrijven, iets dat de ook in België steeds meer in de verdruk king komende kleine winke liers graag horen. Het offensief van de Unie der Verbruikersbelangen ge tuigt echter niet van veel goede smaak. In een één pa gina beslaande advertentie, die een dezer dagen in enke le Belgische kranten ver scheen, staat onder de af beelding van een muilband voor honden dat dit tuig voor de kopers is bestemd als zij de actie niet steunen en neen zeggen tegen de verplichte winkelsluiting. De avondver koop wordt een sociaal winstpunt genoemd en het voorstel wordt „tegen de vooruitgang in" genoemd. De advertentie bevat bovendien een groot stembiljet met het woord: „NEEN", dat de klan ten in de stembussen van de supermarkten kunnen depo neren. De winkelsluiting wordt zodoende een strijd tussen de individuele hande laar en de machtige waren huizen. En wie zal winnen is nog moeilijk te voorspel len. De doorsnee Belg maalt er nog niet zo erg om. In het wetsvoorstel worden vele uitzonderingen gemaakt. De sluiting zou bijvoorbeeld niet gelden in toeristische stre ken, zoals aan de kust of in de Ardennen. Bovendien kan het gemeentebestuur uitzon deringen toestaan tot vijftien keer per jaar. Dit waarschijnlijk om de avondmarkten te laten door gaan, die dank zij de radde tong van de „advocaten van de straat" in Vlaanderen veel publiek trekken. En tenslotte wordt er geen vinger naar de horecasector uitgestoken. In Vlaanderen wil men graag 's avonds in een of ander café één of meerdere biertjes blijven consumeren. Toch zijn er ook wat dit betreft enkele wijzigingen zichtbaar. Er komen bijvoor beeld steeds meer privéclubs. Fraai voorbeeld is de zaak, die in Gent wordt geëxploi teerd door twee broers van de in Nederland wonende schrijver Hugo Claus, die zich zelfs liet zien tijdens de opening. Om de burgers, die de voorkeur aan de Franse taal geven te ontzien, werd de facade helemaal engels. De naam is Hotsy-Totsy-CIub en op de ramen staat in gro te letters: „Members only". De „beslotenheid" van de club wordt hiermee gede monstreerd. Als gast mag men er slechts éénmaal bin nen. Wie een tweede keer wil komen, moet lid worden. Dat kost je per jaar enkele honderden francs en de handtekening van zeven „pe ters". Bovendien mag geen enkel ander lid van de club bezwaar tegen je hebben Het belangrijkste is echter toch dat de zaak goed draait. En dat doet ze wel, want de gebroeders Claus verwachten binnen enkele jaren „bin nen" te zijn. C. VAN DER DONK Donderdag 7 juni 1973 Aandacht voor de „mevrouw" i.p.v. de juffrouw. (Van een onzer verslaggevers) BEESKENS „Op deze manier worden de ouders nog intensiever bij het onderwijs betrokken. Er wordt over ge praat thuis en dat op zijn beurt stimuleert de kinderen weer. Gezien de ervaringen die wij afgelopen maanden hiermee hebben opgedaan kan ik het iedere school aan bevelen". De heer J. Bobijn, hoofd van de openbare lagere school in Breskens, is enthousiast over de participatie door ou ders, met name door moeders van leerlingen, bij de weke lijkse handwerklessen. Acht dames assisteren de klasse-on derwijzeressen en zowel moe ders als leerkrachten zijn erg positief over de uitwerking daarvan. „De onderwijzeressen kun nen bepaalde randwerkzaam- hsden overdragen aan de ou ders en doordat behalve de onderwijzeres nu nog een ou dere in de klas aanwezig is krijgt ieder kind eigenlijk meer aandacht", aldus de heer Robijn. Volgens hem is deze partici patie bij de handwerklessen nog maar een begin. „De ver- 9 Foto links: vaardige han den. Foto onder: tussen telraam en schoolbord. nieuwingen bij het onderwijs gaan erg snel en het is juist dan zaak de ouders er meer en meer bij te betrekken. Wij vonden die handwerklessen een aardig beginpunt". Hij heeft alle lof voor de ouders van zijn leerlingen en in het bijzonder voor de ou dercommissie. „Die werkt fan tastisch" zo zei hij. Die ouder commissie verzorgt bijvoor beeld de schoolkrant en de idee om de ouders nog meer bij het onderwijs te betrekken is ook eerst met deze commis sie doorgesproken. De commis sie schreef een briefje aan de ouders met de vraag of er interesse was op deze manier de school (en de kinderen) te helpen. „De respons was enorm", zegt de heer Robijn. „Wij kregen meer aanmeldin gen dan wij eigenlijk nodig hadden en daarom hebben wij een soort rouleringssysteem opgezet. De acht dames die ons nu assisteren blijven dit doen tot het eind van het schooljaar. Dan is het de beurt aan een andere groep". De kinderen leren ervan, maar ook de ouders. Die krij gen door het wekelijks assis- teren op school een goede kijk op het gebeuren en ze merken beslist wel dat het anders is dan vroeger. Het mes snijdt op die manier aan twee kan ten. Tijdens een kort bezoekje aan beide klassen waar dins dag moeders handwerkles ga ven bleek, dat de dames al helemaal waren ingeburgerd. Zij zeiden het ook ontzettend graag te doen. „Het is een geweldige ervaring. De meeste meisjes ken ik wel, want mijn eigen dochtertje zit ook in de ze klas", aldus een der da mes. De kinderen zelf liepen met hun handwerkprobleempjes net zo gemakkelijk naar hun dagelijkse onderwijzeres als naar de aanwezige assistente. Het werkt prima. Dat is dui delijk. Collecte De te IJzendijke gehouden collecte ten bate van de A.V.O. heeft f 217,96 opge bracht. hg Milieudefensie: tel. 020-251069. lindiensttre- 1 afdelingen re eventueel agavond 3 jrs Modern uur. fuin te Ber- 21.00 uur. [mdaal van Fling Perso- i.V. ,'d recht I i«TzaTST, Zondag Hulst j et J°ngerenkoor uit •te IWUChamieviering in *>uaka=l „„T* P^hiekerk it^stèren. In deze J Heiidon kapelaan J. van de I Het them11 u'st voorgaan. I Trainer A. Cleel in eafi heurde offi- ^«'-iegroen L Zonneke. De commie^:. technische -ie w L iecamsche Iers *1 bestuur, voet- ,ll. Cl <1 li O ^schenken ^utrn Smits werd d™ Mevrouw bijlLIT Moemen- betnvwi feestehjk gebeu- fWgï?060; Name"s de H de heer ^PPorteS r?' Namens -

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 9