BOERENBRUILOFT BIJ
OPENING STREEK-
LANDBOUWMUSEUM
MIDDELBURG WINT
VETERANENTOERNOOl
bestuur sluisse v.y.y. uit
bezorgdheid over hoge huren
zeeuws
Mevrouw Boon heeft als
mentrix veel te regelen
„Op visite"
O.L.S. OOSTBURG
WINT SLUISSE
HANDBAL TOERNOOI
Echte Cadzandse ceremonie
Rans op algemeen
W.-Z.-Vlaanderen
Belgische pelotons
schoten succesvol
in IJzendijke
door
NETTY VAN
ZALINGE
Aardenburg
Franjes
Sfeer
eindredactie
bas augustijn
(Van een onzer verslaggevers)
AARDENBURG Aan de
feestelijke opening van het
streektendbouwmuseum in
Me zal een heuse ouderwet
se Cadzandse boerenbruiloft
stoet voorafgaan. ..Wij hebben
het in de agrarische sfeer wil
len houden, iets willen hren-
dat aansluit hij het
streeklandbouwmuseum zelf',
aldus de heer E. Cuelenaere,
voorzitter van het Evenemen-
tacomité Aardenburg.
Bruid, bruidegom en getui-
gen zullen, gedeeltelijk te
pard en gedeeltelijk met een
ouderwetse Zeeuwse land
wagen zaterdagmiddag
om 11.00 uur vertrekken vanaf
Markt, richting De Elder-
schans. Dit zal gebeuren onder
de feestelijk muzikale tonen
van Apollo uit Sluis, Veronica
uit Zuidzande en de Konink
lijke Aardenburgse Fanfa
ren.
Het streeklandbouwmuseum
In Heille wordt geëxploiteerd
door een stichting, waarin de
drie west-Zeeuwsch-Vlaamse
gemeenten participeren. De
opening van het museum,
waarin een keur van oude
landbouwwerktuigen Is opge
nomen, zal geschieden door
gedeputeerde mr. J. Schllnge-
mann.
De bruiloftstoet zal na De
Elderschana zijn uitgebreid
omdat de genodigden zich er
bij zullen aansluiten. Vandaar
gaat hét richting museum,
waar om 15.00 uur de opening
zal plaatsvinden.
Na de opening trekt de stoet
naar Sluis waar een rondgang
door dit stadje wordt gemaakt.
Na de rondgang gaat men
weer terug naar het museum
waar in de bij het museum
gelegen uitspanning De
Schaapskooi „het bruilofts
maal" genoten zal worden.
Over de exacte openingstij
den van het museum is nog
geen p definitief uitsluitsel be
kend. Wel zal het iedere dag
geopend zijn, de tijden waarop
is nog onduidelijk. Het
streeklandbouwmuseum ligt
gunstig want de toeristische
Schelderoute voert erlangs.
(Van onze correspondent)
SLUIS De openbare iage-
school van Oostburg werd
tinnaar van het handbaltoer-
tooi, dat voor de meisjesleer-
""™n van de West-Zeeuwsch-
mse lagere scholen in
™us werd gehouden. 32 teams
■amen deel aan deze wedstrij-
die werden gehouden op
gemeentelijk sportterrein
le Sluis.
Oodburg bereikte de finale
0r de meisjes van de r.-k.
Xe ®cbl0°l IJzendijke door
1 van straf worpen te
wslaan, want ook na verlen-
s ig was de strijd tussen deze
«ams nog onbeslist (1—1).
De andere finalist, de r.-k.
,.5ere school Aardenburg had
lL,,r'"k- sch001 Sluis een
«Mkehjker tegenstander,
ii.fwonnen met maar
aJj Oostburg versloeg
Aardenburg in de finale met
1-0. In de strijd om de derde
en vierde plaats wist Sluis
met 1-0 te winnen van IJzen
dijke.
De ledder van het toernooi,
sportleraar J. Henry uit Sluis,
reikte na afloop de wisselbe
ker uit aan de aanvoerster van
het Oostburgse team. De
speelsters van de teams, die
bij de eerste drie eindigden,
ontvingen een herinneningsme-
daille. De overige deelneem-
stertjes kregen een herhnne
ringslint in de Sluisse kleuren
rood-wit-
Zwembad Het gemeente
lijk zwembad heeft tengevolge
van het minder goede weer
een slechte start gemaakt. In
de periode sinds de openstel
ling op 19 mei werden slechts
2213 baders geteld.
(Van onze correspondent)
VLISSINGEN Het jaar
lijkse pupil 1 entoernooi voor ti
en D-pupillen, georganiseerd
door de jeugdcommissie van
de voetbalvereniging Walche
ren uit Vlissingen, dat zater
dag op de terreinen van sport
park Bonedijke gehouden had
moeten worden, kon vanwege
de slechte gesteldheid van de
terreinen geen doorgang vin
den.
Zondagavond was nog niet
precies bekend voor wanneer
dit toernooi opnieuiw vastge
steld zal moeten worden. Viel
het pupillentoernooi geheel in
het water, de veteranen kwa
men de dag daarop wel in
actie. Aan dit jaarlijkse vete
ranen/voetbaltoernooi namen
acht teams deel.
Winnaar in poule 1 werd
Middel-burg en in poule 2 was
OOSTBURG Een speciaal
in het leven te roepen com
missie zal gaan bestuderen of
er mogelijkheden bestaan voor
een op te richten stichting Ai-
gemeen Bejaardenwerk West-
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Dit deelde wethouder J. J.
Vergouwe mee tijdens de in
stallatie van de bejaardenraad
in Oostburg.
De commissie is dus niet
bedoeld om na te gaan of bei
de sozen van Aardenbnrg zou
den kunnen samengaan, zoals
zaterdag door ons abusievelijk
werd gemeld. Voorts deelde
de heer G. Verduijn ons mee
dat in Retranchement onge
veer een half jaar geleden een
kleine maar actieve groep het
sozenwerk voor bejaarden is
begonnen.
dat Zeelandia. De finale ging
dus tussen Middelburg en
stadgenoot Zeelandia. De Mid
delburgera wonnen deze fina
lepartij met 20 en schreven
dit toernooi dus op hun naam.
Middelburg nam zo de wissel
beker van Uiterton, vorig jaar
winnaar van dit toernooi, over.
De volledige eindstand ziet er
als volgt uit: 1 Middelburg, 2
Zeelandia, 3 Vlissingen, 4 Zee-
landsport, 5 Uiterton, 6 Wal
cheren, 7 RCS en 8 LVV.
Na afloop reikte de voorzit
ter van de veteranencommissie
van de v.v. Walcheren, de
heer Corv-eleijn, in het club
huis van Walcheren de prijzen
uit. Tot de sportiefste ploeg
van het toernooi werd Uiter
ton uitgeroepen, dat zo in het
bezit kwam van een stan
daard.
Het arbitrale trio, dat het
voortreffelijk had gedaan, ont
ving veel lof.
(Van onze correspondent)
IJZENDIJKE In het
„Hofzichtfcheater" werd een
schieting gehouden met een
deelname van 42 schutters en
12 pelotons.
Een tweetal Belgische pelo
tons schoot zeer succesvol. Met
name de leden van het peloton
van „Real 13" uit Everghem,
die de hoofdvogel, tweede zij
vogel en het meeste aantal
kleine vogels schoten, door
respectievelijk J. Scheepers, J
Sonnevdjle en A. Stal-laert. De
eerste zijvogel was voor G,
van Durmen van „Café Elian-
ne" te Zelzate.
van'"Ü!ScT.In het jaarverslag
aan -t,Sluisse VVV- waar-
aai1(]a ?s steeds veel zorg en
Cr w is besteed' wordt
lezoriJn, .bestuur de ernstige
2e uitgesproken over
tiumw- h°£er wordende
nieUi~)zen die exploitanten-
vni|. Wnaars moeten betalen
Van Sluis Ve" 'n bet centrum
niet\rrdt °P gewezen dat
Haar dok" .exP,oitante".
WcW eigenaars-ver-
woordeliinfe-j grote verant-
■okT Jkheid hebben en er
hebbw dafr<u°tSte-.belang bi'
l°ttisten^. S zl-ln naam
Ven- Dnr> jUm kan handha-
°Pdriiviv?5 or>gemotiveerde
""Wng van de huurprijzen
kan volgens de mening van
het V.V.V.-bestuur ernstig na
deel aan de gunstige positie van
Sluis worden getornd.
De Sluisse V.V.V. houdt
vanavond in Het Hof van
Brussel zijn jaarvergadering,
die om 20.30 uur begint. Het
bestuur wil het aantal be
stuursleden, thans zes, uitbrei
den tot zeven. Behalve in deze
uitbreiding zal ook voorzien
moeten worden in een drietal
ontstane vacatures.
De heer A. J. Verwilst is
niet meer herkiesbaar en de
heren L. Voogt en G. Buskens
stellen, door hun vertrek naar
elders, hun zetels eveneens ter
beschikking.
De heer Buskens was sinds
de reorganisatie van de V.V.V.
in 1961 vice-voorzitter en in
hem verliest men een actief
en bekwaam bestuurslid. De
heer Verwilst was bijna 8 jaar
bestuurslid en kan zich door
drukke nevenactiviteiten, hij
is ook voorzitter van Apollo,
niet meer herkiesbaar stel
len.
Door het bestuur worden als
nieuwe kandidaten voorgesteld
de heren W. Mesuere (voorzit
ter middenstandsvereniging),
J. L. Herrebout (midden-
standsvereniging) en G. Cok
(directeur van Slavenburgs
Bank).
De gewone en buitengewone
begroting voor 1973 omvat een
bedrag van bijna f 30.000, een
bedrag dat zonder subsidie
door de Sluisse middenstand is
bijeengebracht om de activi
teiten van hun V.V.V. te fi
nancieren.
Voor evenementen, reclame
en advertentiekosten wordt
voor 1973 een bedrag geraamd
van f 20.000,-.
„Het functioneren van de
V.V.V. in Sluis", zo stelt het
bestuur in het jaarverslag,
„heeft de laatste jaren een
meer bedrijfsmatig karakter
gekregen. De stroom toeristen
die Sluis jaarlijks te verwer
ken krijgt stelt aan het
V.V.V.-apparaat extra-eisen en
inspanningen, die financiële
consequenties hebben" Het
bestuur toont zich verheugd
dat een belangrijk aantal van
de leden hiervoor hun onmis
bare bijdrage leveren.
Dinsdag 5 juni 1973
onderling veel praten met el
kaar. Dat zie je in de con
versatiezaal, waar iedereen
elkaar altijd opzoekt". De te
levisiekamer vindt daarbij
niet eens zoveel aftrek. De
kamer van mevrouw Boon
blijkt voor vele dames een
vaste pleisterplaats te zijn.
Ze draagt het uitdrukkelijke
stempel van de bewoonster
en het open uitzicht over het
veld noodt als het ware tot
een open gesprek. De ver
pleegsters en verzorgsters
eten allemaal gezamenlijk in
de kantine van het nieuwe
ziekenhuis. Mevrouw Boon
moet 's avonds dikwijls bij
springen om de hongerige
magen niet al te zeer te la
ten verzwakken. Feesten
kunnen ze ook in de flat. Er
is een hele aparte bar in het
gebouw, die met feestjes,
voor iedereen open wordt ge
steld. Elk half jaar worden
de ouders in de flat ver
wacht voor een feest bij de
uitreiking van de diploma's
en de speld.
Voor een mentrix valt er
nog heel wat na te lopen.
Dan vergeet er een het strijk
ijzer af te zetten, een ander
valt met haar sigaretje aan
ln slaap Mevrouw Boon
heeft er dan ook een ge
woonte van gemaakt om 's
nachts, als de lichten om
halftwaalf uitgaan, nog even
een rondje door het huis te
gaan maken. De een heeft
een oppeppertje nodig voor
het examen, de ander moet
weten, dat er na deze enige,
echte, ware liefde heus wel
weer een volgende komt, die
misschien veel beter en veel
aardiger is dan degene, die
haar zojuist de bons heeft
gegeven.
En degene, die niet in
slaap kan komen, omdat ze
denkt, dat zij tekort is ge
schoten, die moet weten, dat
Keulen en Aken ook niet op
een dag zijn gebouwd. Zo
zijn er duizend grote en klei
ne dingen te regelen voor
een mentrix. Wat te denken
van de herhaaldelijk terug
kerende feesten voor alle
personeelsleden. Het bal, dat
de verpleegstersflat twee
maal per jaar op haar grond
vesten doet schudden, de ge
zamenlijke reizen en noem
maar op. Ja, als je zo alle
gegevens bij elkaar optelt,
dan kan ik het me best voor
stellen dat „die kinderen" er
wild op zijn om in Oostburg
te komen werken.
Het inrichten van het restaurant in de voormalige schaapskooi.
Wie zou er eigenlijk niet graag weten, wat er zich da
gelijks afspeelt in een flat, waar 70 vrouwen samenwo
nen en een enkele loslopende man? Daar komt nog bij,
dat het grootste deel van deze bewoners verkeert in de
leeftijd tussen de 17 en de 35 jaar. Daar moet toch heel
wat gebeuren zou je denken. En dat is ook eigenlijk wel
zo. Wie is er nu in staat om de teugels van zo'n steige
rend karretje goed in de hand te houden, zonder daar
bij al te grote brokken te maken?
langs 'n gezamenlijke eucha
ristieviering hebben opge
zet. De rector hoefde er hele
maal niets aan te doen. Een
gereformeerde verpleegster
las het evangelie voor en de
sfeer was zo ongelooflijk
fijn, dat het voor ons een
openbaring was".
Tijdens deze uitlatingen
vallen mij de openhartige
uitspraken van de religieuze
zr. Mariëtte op. „Nee", zegt
ze, „ik heb helemaal geen
spijt van alle vernieuwingen
in de kerk. Ik vind het wel
fijn zo. Er valt een enorme
ballast weg, al die franjes en
tierelantijnen, al dat uiterlijk
vertoon, dat hoeft voor mij
niet meer".
„Je ziet het aan de jonge
ren, die willen dat niet meer.
Ik geloof, dat de kerk uit
deze strijd herboren te voor
schijn zal komen. Het geloof
lijkt nu al veel intensiever te
worden, het zit binnen in de
mensen als ik hier in het
rond kijk dan denk ik wel
eens: als dat geen waarachtig
geloof is, dan weet ik het
niet meer".
„Ik merk", zegt mevrouw
Boon, „dat de meisjes ook
De meisjes werken alle
maal als verpleegsters of ver
zorgsters in het verpleegte
huis of ziekenhuis St.-Anto-
nius in Oostburg en ze wo
nen sinds januari van dit
jaar in de nieuwe verpleeg
stersflat, waarvoor al wel
een prachtige naam is be
dacht, door de leidster van
dit tehuis, maar die nog niet
officieel openbaar gemaakt
mag worden. De leidster, ook
wel mentrix genoemd, is nu
de koetsier, die de teugels
van dit verpleegsters-karre
tje in de hand heeft. Het is
mevrouw J. Boon-Strnys uit
Cadzand.
Ze wordt met raad en daad
terzijde gestaan door zr. Ma
riëtte, verpleegkundig direc
trice van het St.Antoniuszie-
kenhuis. De twee vriendin
nen zitten samen op de bank,
als ze mij ontvangen voor
een gesprekje en ze vullen
elkaar herhaaldelijk aan, om
toch vooral ieder misver
stand te vermijden. Eigenlijk
is het wel leuk om dit twee
samen te horen vertellen
over „die kinderen".
Veertig procent van de be
woonsters van de flat is af
komstig uit België. De rest
komt uit alle delen van Ne
derland. De Oostburgse An-
toniushuizen zijn bijzonder
in trek bij de leerlingverple-
genden en -verzorgenden.
Waar andere ziekenhuizen
kampen met een groot tekort
aan personeel, daar moet
men in Oostburg brieven la
ten uitgaan naar de sollici
tanten in de trant van: „Het
spijt ons u te moeten mede
delen, dat onze opleiding is
volgeboekt voor dit leer
jaar".
Gaat het dan allemaal zo
losjes en vrij toe in Oost
burg? „Wis en waarachtig
niet", zegt mevrouw Boon
gedecideerd. „De meisjes
moeten normaal altijd om
half elf thuis zijn. Moet er
eens een uitzondering op de
regel worden gemaakt dan
kan dat best, maar dan wel
na onderling overleg. Er mo
gen geen jongens op de ka
mers komen. Maken de meis
jes daar bezwaar tegen, dan
zeg ik: best, als je ouders
het goed vinden, breng dan
maar een briefje mee van
thuis. Zo'n briefje heb ik
overigens nog nooit ontvan
gen hoor" .lacht ze.
weer tegenover mijn eigen
kinderen zit".
Mevrouw Boon is weduwe
en heeft twee grote zoons.
„Je kunt zo fijn met die
jongelui praten. Dat ervaar
Met uitzondering van deze
strenge thuiskomregel is het
dan ook wel gebeurd met de
strengheid. De bewoonsters
zijn hun vrijheid waard,
want de sfeer in de flat is
geweldig, vindt mevrouw
Boon.
„Ik hou van die kinderen.
Vooral als ze verdrietig zijn
en dat gebeurt natuurlijk in
zo'n grote gemeenschap altijd
wel eens. Dan is de verke
ring uit en zijn ze helemaal
kapot. Dan gaan de lessen
niet zoals ze zelf verwacht
hebben, soms zitten ze alleen
maar met zichzelf overhoop.
Vaak komen ze dan bij me
en dan is het precies of ik
ik steeds weer als een vera
deming". Zr. Mariëtte valt
haar bij. „De jeugd leeft te
genwoordig zo intensief. Ze
maken veel meer mee dan
hun ouders vroeger. Ze staan
midden in deze tijd. Daarom
heb ik zo'n enorme bewonde
ring voor die kinderen, dat ze
toch weer dit zware beroep
kiezen, waarin ze zichzelf
constant moeten opofferen en
waarin ze keihard moeten
werken. En dat die kinderen
ondanks deze tijd, waarin al
les ons zo voor de wind
schrijnt te gaan, toch de ver
antwoording op zich willen
nemen voor de oude of de
zieke medemens. Daar neem
ik diep mijn petje voor af.
Je moet ze soms zien bin
nenkomen aan het eind van
hun eerste werkdagen. O, ja
ze zijn nog steeds keurig in
het wit, maar ze kunnen
zichzelf bijna niet meer over
de drempel van de flat heen-
gesleept krijgen van moe
heid. We staan er ook steeds
weer verbaasd van, hoe deze
jongelui hun geloof beleven.
Want uiteindelijk willen wij
ook heus wel modern zijn en
ze dus geen bepaalde ge-
loofs- of gedragsregels aan
praten. We hebben het zelfs
gehad, dat de plegen zelf on-
