KIND MIDDELPUNT 'AN ACTIE 'EILIG VERKEER starten elijke lonen uidvietnamese „derde macht" is vormeloos POKOl 'EUT DOET MEDICI EEN NARCIS OP )E VUILNISBELT Tjiptie krijgt een vriendje Janneke en Jan bij de toverheks Steeds meer zelf moorden achter het stuur De pastoraal, een taak voor allen SPROEIMB VIETNAM it manipuleer Thema roepingendag: TUIN EN GAZO kleine stem ««■■illlllillllBII Bewijzen Doorverwezen DUIZENDPOOT LUSJE MAAKT EEN REISJE Verzekering Psychisch I ^IGON \r Van ,l» Sï® allT En de- Onmisbare ICC „Liever Thieu" 9 mei 1973 in de gezondheidszorg a _i in deze tijd niet dienst dische macht vertegenWoo. die daaraan onderwon™ 1 Peters, waarnemend hoofd aan het streekziekenhuis jj meer actief te maken. Het is trouwens frappant 1 specialisten in ziekenhui I elkaar patiënten toespr Daarbij de man of vrouw bet over gaat volmaakt buita I spel zettend., maar slechte ervaringen het bedrijf kunnen hebben zich n® ten tot Dolle Mina. P® 1587, Den Haag. "f®* klacht n zal aan het 1 ffCr de actie een zwart»® den samengesteld. (advertentie^ r' spitst op de financiën. Het ij i tekenend, dat artsenkrijJ uitbetaald naar het aantal A.J ken dat ze hebben. Men zJ beter het aantal genu kunnen tellen". Over ziek zijn: „Het mag kend zijn, dat 35 tot 70 pj, cent van de mensen die I den doorverwezen naar j() specialist lijden aan een ziéktti op psycho-sociale basis. En het is mijn overtuiging, dat bij e»> gedemocratiseerde eerste-lijm gezondheidszorg deze i verwijzingen niet ho plaats te vinden. Bij een j.. preventieve zorg hoeft die pi! tiënt niet meteen het ziek huis in. Er is op het ogenblik merkwaardige kloof tussenbet] beleden belang van preventief' werken en het feitelijk goed. deels ontbreken van een wer-j kelijk preventief gericht hel pen. In feite komt men bij del sociale geneeskunde niet vei. der dan: voorkomen dat het) erger .wordt. Volgens speelt het financiële belang dé I grootste rol. Stel je voor: alj die lege ziekenhuisbedden!" Zak a 3 kg. Ter introduktie van f 12,50 voorf 10,50 Zeer hoge voedingswaarde (NPK - 25+10+201. tie Vraag ook inlichting® t_mg unieke Pokon-Sproeua bf.ndien-naarde^' keft Verkeer Nederland houdt in deze maand en in juni een grote actie, waarin de kinde- i in het middelpunt van de belangstelling staan. „Het ziet er naar uit, dat de overheid nog meer wil managen in de ziekenhui Dan blijft er helemaal aandacht meer voor de patiënt, J maar wordt het zietahi nog meer een bedrijf danhefj al' is. Dat ziekenhuisbedden moeten blijven is een overduii delijke zaak. Als iemand dinsdag geopereerd wort moet hij vrijdag daaraan voorf afgaand in het ziekenhuis zijnd Dat is weer zoveel geld ver-j diend. Ik pleit ervoor en i daar ook aan meewerkei wanneer ik hier weg ben, zo weinig mogelijk mensen net ziekenhuis in komen. Boven dien is geen enkele patiënt o zijn gemak in het ziekenhui Hij is daar volmaakt ver vreemd van zijn milieu. Ik ben nu vijf jaar als fys»>j therapeut bezig. Heb een dur eigen praktijk gehad. WaargM nomen in ziekenhuizen Kj Boxtel en Helmond. Ik heb ge-j zien dat het bij zeer vele dici alleen maar om de r" gaat. Ik wens daar niet roer aan mee te doen". En tot slot: „Als ergens et minderheid zijn wil oplegt aun| de meerderheid (het autorit»! re model) dan is het wel m gezondheidszorg." schappelijke woonvoorziel gen. t ijs In samenwerking J NW-vrouwensecretariaat <3 worden geprobeerd om T mens tot de instelling van ombudsvrouw. Vrouwe I Ieder jaar komen bijna jlhonderd kinderen om het en in het verkeer. Boven- j raken jaarlijks ongeveer pjjuizend kinderen ge- Jïid. Schrikbarend hoge cij ns, Veilig Verkeer wil hier is aan proberen te doen. [iitamobiliistai, ouders, on- Automobilisten, ouders, on- L vragen zich met Veilig f trkeer Nederland af wiat er kan worden gedaan om er voor te zongen, dat er zo weinig mogelijk kinderen sterven of gewond raken door ongelukken. Vender worden er tips ge geven in brochures. Veel kinderen hebben bijvoor beeld op school kort geleden een boekje voor hun ouders gekregen. Er zijn ook onder wijzers en onderwijzeressen, die in deze maanden extra ais een grote tuin. l die grote tuin stonden, rozen, narcissen, |u5g veel meer. a van die narcissen was {eigenwijs. Hij mopperde, Ibjd maar op dit ene plaats- li te staan. Ik wil meer zien de tuin. Maardaar (on de vrouw aam vain wie i was. Vlug verstopte e t,)ré zich bij de rozen. bleef tot de late pffii bij de bloemen. Ze d via alles te doen, ver til, tajplanten enz. [Tenslotte viel de narcis in M [De vrouw kwam bij de Bea en zag de narcis lig- Ze dacht dat het om- pi was en gooide de nar- ia de vuilnisbak. De vol gen kwam de vuil- »an en pakte de vuilnis- 'epte de vuilnisbak e wagen. Toen de wagen tor was kiepte de wagen ps op de vuilnishoop. De narcis rolde van de berg af. Onderweg kwam hij een hal ve stoelpoot tegen, die zei niets leuk hé, tussen al die rommel, maar och niets aan te tdoen. Nee, het is hier niets leuk, zei de narcis, maar het is mijn eigen schuld. Ook kwam hij een verroeste wiel teigen, die zei, ik ben hele maal verroest door die rom mel, ba, en nog eens bat Toen was de narcis beneden. Hij viel op een mooi stukje grond. En daar groeide hij tot een grote narcis op. Op een dag kwaim een rijke man aan wandelen en zag de nar cis. Hij liet zijn vrouw de narcis zien. De vrouw plantte de narcis in een tuin. Daar trouwde hij met een mooie roos. Ze kregen twee kinder tjes. Alle 4 leefden ze nog lamig ein gelukkig. ANITA WILLEMSE BAARLE-NASSAU 10 JAAR eindredactie rieja van aart aandacht aan het verkeer be steden. Het is natuurlijk allemaal heel mooi, dat er over de gevaren die je loopt, wordt nagedacht, maar op de eerste plaats moet je natuurlijk zelf bekijken wat je aan het pro bleem kunt doen. Zo kun je bijvoorbeeld op school of thuis eens vragen of met de hele klas of het hele gezin, de verkeerssitua tie in de buurt eens kan worden bekeken. Kom je hierbij tot de ontdekking, dat er in de omgeving bij voorbeeld een zeer gevaarlij ke oversteekplaats is, waar nodig iets moet veranderen dan kan er hulp worden ge vraagd aan de telefonische hulpdiensten, die op ver schillende plaatsen in Neder land zijn gevestigd. In Zee land kan contact worden op genomen, met de heer T. Pfann, Brigdammestraat 7 Middelburg. Telefoon 01180- 5585. De mensen in Noord- Brabant kunnen bellen naar de heer F. v. d. Kroon, Bol- siuslaan 13, Oisterwijk. Tele foon 04242-3499. Na heide adressen kan alleen worden geheld tussen 9 en 12 uur 's morgens. Er zijn natuurlijk nog an dere initiatieven, die ervoor kunnen zorgen dat er minder doden en gewonden in het verkeer vallen. Degenen, die goede ideeën hebben, of met een project bezig zijn, kun nen dat aan ons melden. Wij ruimen er graag een plaatsje voor in, in de Kleine Stem. Er was eens een duizend poot Die is 88 jaar en nog niet dood Hij woont in een boom En houdt veel van room Dat gaat hij soms bij men sen pikken Dan lekker smullen en zijn pootjes aflikken Nu ligt de duizendpoot op zijn gemak Op het rode dak. Maar wat is dat een la waai Zo'n hard gekraai Oo dat is de jager weer Die schoot een vogel .,eer De mussen fluisterden, de jager dat is Jaap Maar de duizendpoot hoor de dat niet want hij lag in diepe slaap. LIESBETH SMEEKENS. DIT DE TAMTAM. Tjiptie is een vogeltje dat z'n nestje in een hoge beuk heeft. Het is een warm nest je, er liggen grassprietjes, takjes en veertjes in. Ook heeft Tjiptie genoeg eten. Wormen en vliegen en soms ook wel zaadjes. Maar hij heeft geen vriendje. En dat vindt hij niet leuk. Nee, natuurlijk met. Maar op een dag als het héél, héél hard waait, die re gen langs zijn nestje stroomt en Tjiptie met zijn kopje tussen zijn veren zit, krijgt 'Tjiptie een vriendje. Het nieuwe is een beschut pleikje tegen het noodweer aan het zoeken. Dan ziet hij het nest van onze tjiptie. En hij vliegt en steekt zijn kop je omhoog. Hij ziet zijn nieu we vriendje, en vraagt: „Wie ben jij"? „Tjiptie", zegt Tjiptie. „Laten we vriendjes worden en bij elkaar blij ven". „Goed, ik heb toch geen eigen nest". Ze doen het, en Tjiptie en Pietepiet wonen nu gezellig sanaen in het nest van 'Ijiptie. CORINE BUTS BREDA 9 JAAR Er was eens een meisje Ze heette Lijsje Ze had een sijsje Ze maakte een reisje 'Toen at ze een ijsje MARGA PIEDERIET BREDA 10 JAAR Er was eens een meisje dat een boerderij. Jainineke ging met haar buurjongen bomen planten. En de buurjongen die heette Jain en die woonde ook op een boerderij. Maar waarom gingen ze bomen planten. Nou, heel eenvoudig, het was boomplantdag. Maar het ging helemaal verkeerd, luister maar. Toen ze daar aankwa men was het net afgelopen. Maar wie is dat daar. Hen drik Haan die pestkop.' Ze wouden weglopen maar Kees een vriendje van Hendrik had hun al gezien. En kwam naar hun toe. Maar ze liepen hard weg. Opeens stond er een oud vrouwtje voor hum met een kromme neus. Het leek wel en heks. Toen moesten ze stoppen. Kees kwam steeds dichterbij. Opeens stond Janneke heette. Ze woonde op Kees stil. Wat is er met...- Kees gebeurd stamelde Jan neke tegen Jan. Ik weet het niet zei Jan terug. Maar ik wel zei een kraakstem. Ik heb hem beitinkeld. Wat is dat vroeg Janneke. O, dat is toveren. Bent u dan een... een toverheks vroeg Jan. Inder daad een goeie toverheks Stoevee. Gaan jullie mee naar mijn huis. Nee, liever niet. Ze renden hard naar huis. En toverheks Stoevee zette Kees weer in bewe ging. En die rende ook naar huis want Hendrik was ner gens te zien. En Janneke en Jan vertelden onder het eten niks tegen hun ouders want die geloofden het toch niet. ESTHER VAN DE HELM TERNEUZEN 9 JAAR SR V-75 C. Poppenkast spelen is erg leuk. Maar niet iedereen kan of vindt het leuk om ingewik kelde poppen te maken. Het kan echter ook op een eenvoudige manier. Je neemt ge woon een paar papieren zakken en tekent daarop, zoals op de tekening hierboven, een figuur. Je maakt twee gaten waardoor je je vingers kunt steken en klaar is de pop. (Van onze correspondent) BONN In de Bondsrepu bliek houden deskundigen zich de laatste tijd hoe langer hoe meer bezig met het lugubere probleem dat zij „zelfmoord achter het stuur" noemen. Zij worden hiertoe aangespoord door het steeds stijgende aan tal dodelijke auto-ongevallen, waarvoor zelfs de beste ver- keersdeskundigen achteraf geen enkele verklaring kunnen vinden. Hoewel heit onderzoek nauwe lijks 't beginstadium heeft be reikt, is men er zeker van, dat minstens 200 Westduitse auto mobilisten elk jaar vrijwillig de dood achter het stuur zoe ken, en men vermoedt dat dit aantal nog veel hoger en wel rond de 700 ligt. De voornaamste gegevens over dit onderwerp zijn afkomstig van verzekeringsmaatschappij en, omdat zij de enigen zijn, die verkeersongevallen onder zoeken wanneer de verdenking bestaat dat de chauffeur zich zelf om het leven heeft ge bracht. Dit onderzoek vindt echter ïang niet in alle geval len plaats, omdat de kosten dan veel te hoog zouden zijn. Slechts wanneer een veronge lukte kort voor zijn dood di verse en bovendien hoge le vensverzekeringen heeft afge sloten, komen de particuliere detectives van de maatschap pijen in actie. Wanneer in het politierapport de lakonïeke mededeling „ver ongelukt als gevolg van te ho ge snelheid" vermeld staat, dan is het maar in al te veel' gevallen zo dat de chauffeur moedwillig tegen een boom of brugpijler is gereden. De nog maar rudimentaire onderzoe- kingeni die uiterst moeilijk en vaak onmogelijk zijn, tonen in zulke gevallen aan, dat het slachtoffer bewust van het le ven heeft willen scheiden, om dat hij er niet meer tegenop kon of omdat hij zijn familie in het bezit van een uitkering van de levensverzekering wil de stellen. Het een kan natuurlijk ook verband met het andere hou den wanneer iemand zodanig met schulden is belast, dat hij geen uitweg meer ziet. De ge gevens tonen aan, dat dit hoe langer hoe meer het geval is, want terwijl het aantal uitke ringen na een zelfmoord in 1964 nog geen 4 procent van de totale prestaties van een verzekeringsmaatschappij be droeg, is dit inmiddels tot 5 procent gestegen. Waarschijn lijk Ugt dit cijfer nog hoger, maar men kan het niet met zekerheid bewijzen. De om standigheid, dat het percentage zelfmoorden sinds jaren gelijk blijft (1,8 procent van de sterf gevallen), toont aan, dat de onderhavige personen het steeds meer op het verzeke ringsgeld gemunt hebben. Deze trend is voor de deskun digen aanleiding te spréken van een nieuwe variant bij de zelfmoord per auto. Zij is na melijk bewust gewild, terwijl men tot voor kort praktisch al leen maar te maken had met het verschijnsel, dat autorijden door diverse omstandigheden vaak een vorm van „onvrijwil lige zelfmoord" was. In dit verband noemen zij het ge bruik van alcohol, medicijnen en van verdovende middelen, slechte of gevaarlijke wegen en agressief rijden. Ook andere, prychische facto ren kunnen tot dodelijke onge vallen leiden, zoals een drei gend echtscheidingsproces of jobstijdingen, anderzijds kun nen ook verheugende medede lingen het gevaar vergroten: automobilisten gaan dan dik wijls in een euforistische stem ming rijden en onderschatten hierbij de gevaren. DTRECHT (ANP) Zon dag wordt overal in de katho lieke kerk voor de tiende keer de jaarlijkse roepingenzondag gehouden. De Interdiocesane Stichting voor Kerkelijke Roe ping heeft, evenals de afgelo pen jaren, een voorstel voor een liturgieviering gemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de gedachte dat de pastoraal een taak voor allen is. De samenstellers van de li turgie constateren dat het woord „roeping" lange tijd bijna uitsluitend gebruikt is om de Jevensopgave van enke len, de pastors, aan te duiden. „Jaar in jaar uit werd op roe pingszondag de aandacht ge vraagd voor de noodzaak van voorgangers binnen de kerk gemeenschap. Toch zijn er steeds minder voorgangers, om allerlei redenen. Een van de redenen zou kunnen zijn, dat de taak van de pastor als tamelijk exclu sief werd gezien. Wat hij deed konden anderen niet". Volgens de Stichting voor Kerkelijke Roeping, die onder leiding staat van mgr. Th. Zwartkruis, bisschop van Haarlem, is pastoraal niet be doeld als een exclusieve taak voor enkelen, maar eigenlijk voor allen „op de plaats waar zij staan en op hun eigen ma nier". De voorgangers van straks, clie maar de mening van de stichting nodig blijven om hun medemensen te stimuleren, zullen alleen maar te voor schijn worden geroepen in een klimaat waarin mensen luiste ren naar de roep van anderen. „Je daartoe geroepen voelen is veel wezenlijker dan je zorgen maken over de voorgangers van straiks. Als mensen voor elkaar pastor zijn en dat zijn er ook nu al heel veel komen er vanzelf weer men sen die deze „roeping" tot een dagtaak willen maken". Uit de inschrijvingen voor het collegejaar 1973-1974 blijkt, dat het aantal theolo giestudenten aan de 5 Neder landse katholieke theologische hogescholen en faculteiten vrij constant is. Men constateert een toename van het aantal vrouwelijke studenten en van degenen die voortkomen uit minder kerkelijk gebonden milieus, uit Pax Christikrin- gen en de Jezusbeweging. Van de afgestudeerden wordt een groot percentage katecheet of pastoraal werker. In 1971 wa ren er in ons land reeds 209 pastorale werkers, een aantal dat sindsdien aanzienlijk is gestegen. Hoeveel studentan uiteindelijk kiezen voor het celibatadre priesterschap is on bekend. Wel bleek uit een re cente enquête van de Katho liek Theologische Hogeschool Amsterdam, dat van de afge studeerden de helft priester is of binnenkort gewijd zal wor den. Fe v d n' er *s no£ geen vrede. Nog maar een re«e. En dus V°0R „Al Weer een nieuw kwaliteits produkt van Pokon. I Volkomen zuiver enë oplosbaar,dusverbran' j uitgesloten. zelfs de „halive vrede" geen nog een halve oorlog." „Die Vietna- langer kunnen bestaan, omdat een globale schending van het verdrag de wereldopi nie resoluut tegen de schender zou keren. «de u' voor ^et eerst alléén voor, voor het schrik- 5 liet tj m van 'lun toekomst". „Beide kanten zjjn het h V°0r vre<*e; lloe wreed dit ook klinken 'e_ ,'and is te vroeg gekomen". „Beide partijen ^twinidn '1Un *"us*e verloren, dat zij uiteindelijk de 11(|(izll"en behalen in een drama, waarin noch de e andere kant ooit volstrekt zal zegevieren". id ia (jg lijke uitlatingen leiden tot de conclusie, dat hoeveel tegen stellingen, hoeveel vijandig heid, bitterheid en haat, leed en ontreddering onder hen heerst, zij het althans over dit éne, verschrikkelijke met elk aar eens zijn: het is nog niet uit - oorlog van de lang- gen om er een 1 Win. aan te ma- ""eedhei(i ®,a' deze baat Shed? ,°nder dez* om- én sia. ^wachten dat «"ionawf8 ukoek en ei ;Sewo?d heeft deze ;,hem en niemand vsn Sren 'afëezien 1 e" de a dansen in ,t> vw?kanen nu)' ,e een of ~r men dan in Z ,re Partij de J en"?„Opraken, ge- van sociale l ew °v«rhiioS enkpe®de soorfge- De ICCS, de Internationale Commissie (bestaande uit Ca nadezen, Hongaren, Indone siërs en Polen) die toezich moet uitoefenen op naleving van het bestand en de uitvoe ring vam de daarin vervatte bepalingen, deze ICCS is hoe moeizaam en hoe ondoel treffend ook, omdat men haar een onmogelijke taak heeft op gedragen ongetwijfeld on misbaar. Zonder haar zou Dit neemt niet weg, dat er da gelijks tientallen bestands schendingen vain beide kanten bedreven worden, kleinere en grotere en alle tezamen vor men ze de halve oorlog die nog voortduurt en die de pes simisten al tot de „derde Indo- chinese oorlog" willen verkla ren, hetgeen hun inderdaad wat makkelijker gemaakt wordt door het feit dat althans in Cambodja inderdaad nog een levensgrote ooi-log woedt. De schendingen van het be stand zijn, merkwaardig en tragisch, voor elk van de beide partijen „noodzakelijk" inzo- verre het voor elk van het grootste belang is zijn positie zoveel mogelijk te versterken teneinde de eindoplossing van het probleem in zijn eigen voordeel te doen doorslaan. De eindoplossing is uiteraard van politieke aard en zal mid dels de desbetreffende bepalin gen van de overeenkomst van Parijs verwezenlijkt moeten wonden door het organiseren van vrije verkiezingen (het zgn, „zelfbeschikkingsrecht" in genoemde overeenkomst). Artikel 9 b. van het akkoord zegt letterlijk: „De Zuidviet- namese bevolking bepaalt zelf de politieke toekomst van zuid-Vietnam middels algeme ne en waarlijk vrije en demo cratische verkiezingen onder internationaal toezicht." En in beginsel zouden deze eind au gustus moeten plaatshebben. Het houden van deze verkie zingen is evenwel in aanzien lijke mate afhankelijk van de bilaterale onderhandelingen in La Celle St. Cloud bij Parijs, waar de vertegenwoordigers van het Bevrijdingsfront en die van Saigon overeenstem ming moeten zien te vinden over de stichting van de fa meuze Raad van Verzoening. Het verloop van deze bespre kingen wettigt tot dusver wei nig optimisme. De politieke eindoplossing blijft een soort utopisch streef doel, waar maar weinigen in Vietnam werkelijk aan gelo ven. Zeker niet binnen de 120 dagen na de samenstelling van de Raad van Verzoening, die er praktisch al zijn moest. Omdat noch de ene, noch de andere kant „klaar" is voor deze politieke oplossing. Die Vietcong evenmin als Saigon. Geen mens in Vietnam en dus ook niet de verantwoordelijke figuren van het Bevrijdings front gelooft dat Zuid-Viet nam, als er morgen verkiezin gen gehouden werden als een rijpe vrucht in de hamden vair de communisten zou vallen. Evenmin zou zich een over weldigende meerderheid voor het bewind van president Thieu uitspreken, hoewel het zo^ goed als zeker is, dat hij méér stemmen zou krijgen dan de tegenpartij. Maar de grote „stilzwijgende meerderheid" houdt zich afzij dig, .neutraal', zo men wil. De ze afzijdigheid wordt vanzelf sprekend in verregaande mate bepaald door de onevenwich tigheid, de veranderlijkheid van wat men nog moet noemen „de militaire situatie". Maar ook voor een niet te verwaar lozen deel door een weigering te kiezen tussen „de pest en de cholera". En deze massa zou dus de basis kruinen zijn van een zg. derde macht, die een meerderheid zou kunnen beha len, indien zij bestond, indien men redelijkerwijze zou mo gen verwachten dat zij binnen afzienbare tijd zou bestaan. De derde macht, de midden weg, waarvan men sedert eni ge tijd veel spreekt, is niet se rieus, niet geloofwaardig. Er zijn bovendien verschillende en soms uiteenlopende richtin gen in deze nogal vage stro ming. Het is een stroming diie omhooggekomen is in het Zuid-Vietnam van Thieu. Daarmee wordt meteen gezegd dat. zij anti-communistisch is. In het andere geval zou zij niet getolereerd worden (of schoon deze „toleratie" ook minimaal is, m.a.w. de stro ming mag bestaan, heeft zelfs parlementariërs, maar beschikt bij gebrek aan persvrijheid over generlei publiciteitsmid- del). Maar zij zou geen „derde weg" zijn als zij niet óók anti- Thieu waren. Dat (l:s zij dan ook, hoewel de felheid van het anti-Thieu - zijn het nimmer haalt bij de felheid van het anti-communistisch zijn. Maar, en dat is het grote pro bleem: men ontkomt niet aan de overtuiging dat als deze middenwegstroming zou moe ten kiezen tussen aanleunen tegen de communisten en aan leunen tegen Thieu, dat zij zonder aarzelen dit laatste zou kiezen. Onder protest en met veel kritiek, tegen wil en dank desnoods, maar „liever Thieu dan de Vietcong". Dit mag verleiden tot de mening dat deze derde weg een soort politieke vijfde ko- lonne van Thieu is, want dit is volstrekt niet het geval. Maar zelfs in haar verwarde ge daante is zij weinig geloof waardig, wat natuurlijk nog méér redenen heeft: nl. het af wezig zijn van een concreet en realistisch programma. Haar ideologie is nevelig en lijkt vaak uit schakeringen van nu ances te bestaan, waarbij het tactloos gevonden wordt, in dien men vraagt „schakeringen en nuances waarvan Dit braakliggende potentieel van de „stilzwijgende massa" lijkt niet door een verdeelde, nevelige, theoretiserende, „so cialiserende" derde weg, die soms met „linkse maar niet- Marxistisehe" ideeën speelt,, maar wier hart uiteindelijk rechts is, politiek ontgonnen te kunnen worden. Alles wijst er op dat het huidige regime dit evenmin kan, omdat het de aanzienlijke liberalisering en democratisering om velerlei redenen niet durft en wil on dernemen. De communisten kunnen het (middels een de mocratische weg) evenmin. Misschien is deze massa het potentieel dat revolutionair veroverd moet worden. Maar door wélk soort revolutie De vorige aflevering in deze reeks artikelen stond, in de krant van 5 mei.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 19