KIND MIDDELPUNT
'AN ACTIE
'EILIG VERKEER
starten
elijke lonen
uidvietnamese „derde macht" is vormeloos
POKOl
'EUT DOET
MEDICI
EEN NARCIS OP
)E VUILNISBELT
Tjiptie
krijgt
een
vriendje
Janneke en Jan
bij de toverheks
Steeds meer zelf
moorden
achter het stuur
De pastoraal, een
taak voor allen
SPROEIMB
VIETNAM
it manipuleer
Thema roepingendag:
TUIN EN GAZO
kleine
stem
««■■illlllillllBII
Bewijzen
Doorverwezen
DUIZENDPOOT
LUSJE MAAKT
EEN REISJE
Verzekering
Psychisch
I ^IGON \r
Van
,l» Sï® allT
En de-
Onmisbare ICC
„Liever Thieu"
9 mei 1973
in de gezondheidszorg a
_i in deze tijd niet dienst
dische macht vertegenWoo.
die daaraan onderwon™
1 Peters, waarnemend hoofd
aan het streekziekenhuis jj
meer actief te maken.
Het is trouwens frappant 1
specialisten in ziekenhui I
elkaar patiënten toespr
Daarbij de man of vrouw
bet over gaat volmaakt buita I
spel zettend., maar
slechte ervaringen
het bedrijf kunnen
hebben
zich n®
ten tot Dolle Mina. P®
1587, Den Haag. "f®*
klacht n zal aan het 1 ffCr
de actie een zwart»®
den samengesteld.
(advertentie^
r'
spitst op de financiën. Het ij i
tekenend, dat artsenkrijJ
uitbetaald naar het aantal A.J
ken dat ze hebben. Men zJ
beter het aantal genu
kunnen tellen".
Over ziek zijn: „Het mag
kend zijn, dat 35 tot 70 pj,
cent van de mensen die I
den doorverwezen naar j()
specialist lijden aan een ziéktti
op psycho-sociale basis. En het
is mijn overtuiging, dat bij e»>
gedemocratiseerde eerste-lijm
gezondheidszorg deze i
verwijzingen niet ho
plaats te vinden. Bij een j..
preventieve zorg hoeft die pi!
tiënt niet meteen het ziek
huis in.
Er is op het ogenblik
merkwaardige kloof tussenbet]
beleden belang van preventief'
werken en het feitelijk goed.
deels ontbreken van een wer-j
kelijk preventief gericht hel
pen. In feite komt men bij del
sociale geneeskunde niet vei.
der dan: voorkomen dat het)
erger .wordt. Volgens
speelt het financiële belang dé I
grootste rol. Stel je voor: alj
die lege ziekenhuisbedden!"
Zak a 3 kg.
Ter introduktie
van f 12,50
voorf 10,50
Zeer hoge
voedingswaarde
(NPK - 25+10+201. tie
Vraag ook inlichting® t_mg
unieke Pokon-Sproeua
bf.ndien-naarde^'
keft Verkeer Nederland houdt in deze maand en in juni een grote actie, waarin de kinde-
i in het middelpunt van de belangstelling staan.
„Het ziet er naar uit, dat de
overheid nog meer wil
managen in de ziekenhui
Dan blijft er helemaal
aandacht meer voor de patiënt, J
maar wordt het zietahi
nog meer een bedrijf danhefj
al' is.
Dat ziekenhuisbedden
moeten blijven is een overduii
delijke zaak. Als iemand
dinsdag geopereerd wort
moet hij vrijdag daaraan voorf
afgaand in het ziekenhuis zijnd
Dat is weer zoveel geld ver-j
diend. Ik pleit ervoor en i
daar ook aan meewerkei
wanneer ik hier weg ben,
zo weinig mogelijk mensen net
ziekenhuis in komen. Boven
dien is geen enkele patiënt o
zijn gemak in het ziekenhui
Hij is daar volmaakt ver
vreemd van zijn milieu.
Ik ben nu vijf jaar als fys»>j
therapeut bezig. Heb een dur
eigen praktijk gehad. WaargM
nomen in ziekenhuizen Kj
Boxtel en Helmond. Ik heb ge-j
zien dat het bij zeer vele
dici alleen maar om de r"
gaat. Ik wens daar niet roer
aan mee te doen".
En tot slot: „Als ergens et
minderheid zijn wil oplegt aun|
de meerderheid (het autorit»!
re model) dan is het wel m
gezondheidszorg."
schappelijke woonvoorziel
gen. t ijs
In samenwerking J
NW-vrouwensecretariaat <3
worden geprobeerd om T
mens tot de instelling van
ombudsvrouw. Vrouwe
I Ieder jaar komen bijna
jlhonderd kinderen om het
en in het verkeer. Boven-
j raken jaarlijks ongeveer
pjjuizend kinderen ge-
Jïid. Schrikbarend hoge cij
ns, Veilig Verkeer wil hier
is aan proberen te doen.
[iitamobiliistai, ouders, on-
Automobilisten, ouders, on-
L vragen zich met Veilig
f trkeer Nederland af wiat er
kan worden gedaan om er
voor te zongen, dat er zo
weinig mogelijk kinderen
sterven of gewond raken
door ongelukken.
Vender worden er tips ge
geven in brochures. Veel
kinderen hebben bijvoor
beeld op school kort geleden
een boekje voor hun ouders
gekregen. Er zijn ook onder
wijzers en onderwijzeressen,
die in deze maanden extra
ais een grote tuin.
l die grote tuin stonden,
rozen, narcissen,
|u5g veel meer.
a van die narcissen was
{eigenwijs. Hij mopperde,
Ibjd maar op dit ene plaats-
li te staan. Ik wil meer zien
de tuin. Maardaar
(on de vrouw aam vain wie
i was. Vlug verstopte
e t,)ré zich bij de rozen.
bleef tot de late
pffii bij de bloemen. Ze
d via alles te doen, ver
til, tajplanten enz.
[Tenslotte viel de narcis in
M
[De vrouw kwam bij de
Bea en zag de narcis lig-
Ze dacht dat het om-
pi was en gooide de nar-
ia de vuilnisbak. De vol
gen kwam de vuil-
»an en pakte de vuilnis-
'epte de vuilnisbak
e wagen. Toen de wagen
tor was kiepte de wagen
ps op de vuilnishoop. De
narcis rolde van de berg af.
Onderweg kwam hij een hal
ve stoelpoot tegen, die zei
niets leuk hé, tussen al die
rommel, maar och niets aan
te tdoen.
Nee, het is hier niets leuk,
zei de narcis, maar het is
mijn eigen schuld. Ook
kwam hij een verroeste wiel
teigen, die zei, ik ben hele
maal verroest door die rom
mel, ba, en nog eens bat
Toen was de narcis beneden.
Hij viel op een mooi stukje
grond. En daar groeide hij
tot een grote narcis op. Op
een dag kwaim een rijke man
aan wandelen en zag de nar
cis. Hij liet zijn vrouw de
narcis zien. De vrouw plantte
de narcis in een tuin. Daar
trouwde hij met een mooie
roos. Ze kregen twee kinder
tjes. Alle 4 leefden ze nog
lamig ein gelukkig.
ANITA WILLEMSE
BAARLE-NASSAU
10 JAAR
eindredactie
rieja van aart
aandacht aan het verkeer be
steden.
Het is natuurlijk allemaal
heel mooi, dat er over de
gevaren die je loopt, wordt
nagedacht, maar op de eerste
plaats moet je natuurlijk zelf
bekijken wat je aan het pro
bleem kunt doen.
Zo kun je bijvoorbeeld op
school of thuis eens vragen
of met de hele klas of het
hele gezin, de verkeerssitua
tie in de buurt eens kan
worden bekeken. Kom je
hierbij tot de ontdekking,
dat er in de omgeving bij
voorbeeld een zeer gevaarlij
ke oversteekplaats is, waar
nodig iets moet veranderen
dan kan er hulp worden ge
vraagd aan de telefonische
hulpdiensten, die op ver
schillende plaatsen in Neder
land zijn gevestigd. In Zee
land kan contact worden op
genomen, met de heer T.
Pfann, Brigdammestraat 7
Middelburg. Telefoon 01180-
5585. De mensen in Noord-
Brabant kunnen bellen naar
de heer F. v. d. Kroon, Bol-
siuslaan 13, Oisterwijk. Tele
foon 04242-3499. Na heide
adressen kan alleen worden
geheld tussen 9 en 12 uur
's morgens.
Er zijn natuurlijk nog an
dere initiatieven, die ervoor
kunnen zorgen dat er minder
doden en gewonden in het
verkeer vallen. Degenen, die
goede ideeën hebben, of met
een project bezig zijn, kun
nen dat aan ons melden. Wij
ruimen er graag een plaatsje
voor in, in de Kleine Stem.
Er was eens een duizend
poot
Die is 88 jaar en nog niet
dood
Hij woont in een boom
En houdt veel van room
Dat gaat hij soms bij men
sen pikken
Dan lekker smullen en zijn
pootjes aflikken
Nu ligt de duizendpoot op
zijn gemak
Op het rode dak.
Maar wat is dat een la
waai
Zo'n hard gekraai
Oo dat is de jager weer
Die schoot een vogel
.,eer
De mussen fluisterden, de
jager dat is Jaap
Maar de duizendpoot hoor
de dat niet
want hij lag in diepe
slaap.
LIESBETH SMEEKENS.
DIT DE TAMTAM.
Tjiptie is een vogeltje dat
z'n nestje in een hoge beuk
heeft. Het is een warm nest
je, er liggen grassprietjes,
takjes en veertjes in.
Ook heeft Tjiptie genoeg
eten. Wormen en vliegen en
soms ook wel zaadjes. Maar
hij heeft geen vriendje. En
dat vindt hij niet leuk. Nee,
natuurlijk met.
Maar op een dag als het
héél, héél hard waait, die re
gen langs zijn nestje stroomt
en Tjiptie met zijn kopje
tussen zijn veren zit, krijgt
'Tjiptie een vriendje.
Het nieuwe is een beschut
pleikje tegen het noodweer
aan het zoeken. Dan ziet hij
het nest van onze tjiptie. En
hij vliegt en steekt zijn kop
je omhoog. Hij ziet zijn nieu
we vriendje, en vraagt: „Wie
ben jij"? „Tjiptie", zegt
Tjiptie. „Laten we vriendjes
worden en bij elkaar blij
ven". „Goed, ik heb toch
geen eigen nest". Ze doen
het, en Tjiptie en Pietepiet
wonen nu gezellig sanaen in
het nest van 'Ijiptie.
CORINE BUTS
BREDA
9 JAAR
Er was eens een meisje
Ze heette Lijsje
Ze had een sijsje
Ze maakte een reisje
'Toen at ze een ijsje
MARGA PIEDERIET
BREDA
10 JAAR
Er was eens een meisje dat
een boerderij.
Jainineke ging met haar
buurjongen bomen planten.
En de buurjongen die heette
Jain en die woonde ook op
een boerderij. Maar waarom
gingen ze bomen planten.
Nou, heel eenvoudig, het was
boomplantdag. Maar het ging
helemaal verkeerd, luister
maar. Toen ze daar aankwa
men was het net afgelopen.
Maar wie is dat daar. Hen
drik Haan die pestkop.' Ze
wouden weglopen maar Kees
een vriendje van Hendrik
had hun al gezien. En kwam
naar hun toe. Maar ze liepen
hard weg.
Opeens stond er een oud
vrouwtje voor hum met een
kromme neus. Het leek wel
en heks. Toen moesten ze
stoppen. Kees kwam steeds
dichterbij. Opeens stond
Janneke heette. Ze woonde op
Kees stil. Wat is er met...-
Kees gebeurd stamelde Jan
neke tegen Jan. Ik weet het
niet zei Jan terug. Maar ik
wel zei een kraakstem. Ik
heb hem beitinkeld. Wat is
dat vroeg Janneke. O, dat is
toveren. Bent u dan een... een
toverheks vroeg Jan. Inder
daad een goeie toverheks
Stoevee. Gaan jullie mee
naar mijn huis. Nee, liever
niet. Ze renden hard naar
huis. En toverheks Stoevee
zette Kees weer in bewe
ging. En die rende ook naar
huis want Hendrik was ner
gens te zien. En Janneke en
Jan vertelden onder het eten
niks tegen hun ouders want
die geloofden het toch niet.
ESTHER VAN DE HELM
TERNEUZEN
9 JAAR
SR V-75 C.
Poppenkast spelen is erg leuk. Maar niet iedereen kan of vindt het leuk om ingewik
kelde poppen te maken. Het kan echter ook op een eenvoudige manier. Je neemt ge
woon een paar papieren zakken en tekent daarop, zoals op de tekening hierboven,
een figuur. Je maakt twee gaten waardoor je je vingers kunt steken en klaar is de pop.
(Van onze correspondent)
BONN In de Bondsrepu
bliek houden deskundigen zich
de laatste tijd hoe langer hoe
meer bezig met het lugubere
probleem dat zij „zelfmoord
achter het stuur" noemen. Zij
worden hiertoe aangespoord
door het steeds stijgende aan
tal dodelijke auto-ongevallen,
waarvoor zelfs de beste ver-
keersdeskundigen achteraf
geen enkele verklaring kunnen
vinden.
Hoewel heit onderzoek nauwe
lijks 't beginstadium heeft be
reikt, is men er zeker van, dat
minstens 200 Westduitse auto
mobilisten elk jaar vrijwillig
de dood achter het stuur zoe
ken, en men vermoedt dat dit
aantal nog veel hoger en wel
rond de 700 ligt.
De voornaamste gegevens over
dit onderwerp zijn afkomstig
van verzekeringsmaatschappij
en, omdat zij de enigen zijn,
die verkeersongevallen onder
zoeken wanneer de verdenking
bestaat dat de chauffeur zich
zelf om het leven heeft ge
bracht. Dit onderzoek vindt
echter ïang niet in alle geval
len plaats, omdat de kosten
dan veel te hoog zouden zijn.
Slechts wanneer een veronge
lukte kort voor zijn dood di
verse en bovendien hoge le
vensverzekeringen heeft afge
sloten, komen de particuliere
detectives van de maatschap
pijen in actie.
Wanneer in het politierapport
de lakonïeke mededeling „ver
ongelukt als gevolg van te ho
ge snelheid" vermeld staat,
dan is het maar in al te veel'
gevallen zo dat de chauffeur
moedwillig tegen een boom of
brugpijler is gereden. De nog
maar rudimentaire onderzoe-
kingeni die uiterst moeilijk en
vaak onmogelijk zijn, tonen in
zulke gevallen aan, dat het
slachtoffer bewust van het le
ven heeft willen scheiden, om
dat hij er niet meer tegenop
kon of omdat hij zijn familie
in het bezit van een uitkering
van de levensverzekering wil
de stellen.
Het een kan natuurlijk ook
verband met het andere hou
den wanneer iemand zodanig
met schulden is belast, dat hij
geen uitweg meer ziet. De ge
gevens tonen aan, dat dit hoe
langer hoe meer het geval is,
want terwijl het aantal uitke
ringen na een zelfmoord in
1964 nog geen 4 procent van
de totale prestaties van een
verzekeringsmaatschappij be
droeg, is dit inmiddels tot 5
procent gestegen. Waarschijn
lijk Ugt dit cijfer nog hoger,
maar men kan het niet met
zekerheid bewijzen. De om
standigheid, dat het percentage
zelfmoorden sinds jaren gelijk
blijft (1,8 procent van de sterf
gevallen), toont aan, dat de
onderhavige personen het
steeds meer op het verzeke
ringsgeld gemunt hebben.
Deze trend is voor de deskun
digen aanleiding te spréken
van een nieuwe variant bij de
zelfmoord per auto. Zij is na
melijk bewust gewild, terwijl
men tot voor kort praktisch al
leen maar te maken had met
het verschijnsel, dat autorijden
door diverse omstandigheden
vaak een vorm van „onvrijwil
lige zelfmoord" was. In dit
verband noemen zij het ge
bruik van alcohol, medicijnen
en van verdovende middelen,
slechte of gevaarlijke wegen
en agressief rijden.
Ook andere, prychische facto
ren kunnen tot dodelijke onge
vallen leiden, zoals een drei
gend echtscheidingsproces of
jobstijdingen, anderzijds kun
nen ook verheugende medede
lingen het gevaar vergroten:
automobilisten gaan dan dik
wijls in een euforistische stem
ming rijden en onderschatten
hierbij de gevaren.
DTRECHT (ANP) Zon
dag wordt overal in de katho
lieke kerk voor de tiende keer
de jaarlijkse roepingenzondag
gehouden. De Interdiocesane
Stichting voor Kerkelijke Roe
ping heeft, evenals de afgelo
pen jaren, een voorstel voor
een liturgieviering gemaakt.
Daarbij wordt uitgegaan van
de gedachte dat de pastoraal
een taak voor allen is.
De samenstellers van de li
turgie constateren dat het
woord „roeping" lange tijd
bijna uitsluitend gebruikt is
om de Jevensopgave van enke
len, de pastors, aan te duiden.
„Jaar in jaar uit werd op roe
pingszondag de aandacht ge
vraagd voor de noodzaak van
voorgangers binnen de kerk
gemeenschap. Toch zijn er
steeds minder voorgangers, om
allerlei redenen.
Een van de redenen zou
kunnen zijn, dat de taak van
de pastor als tamelijk exclu
sief werd gezien. Wat hij deed
konden anderen niet".
Volgens de Stichting voor
Kerkelijke Roeping, die onder
leiding staat van mgr. Th.
Zwartkruis, bisschop van
Haarlem, is pastoraal niet be
doeld als een exclusieve taak
voor enkelen, maar eigenlijk
voor allen „op de plaats waar
zij staan en op hun eigen ma
nier".
De voorgangers van straks,
clie maar de mening van de
stichting nodig blijven om hun
medemensen te stimuleren,
zullen alleen maar te voor
schijn worden geroepen in een
klimaat waarin mensen luiste
ren naar de roep van anderen.
„Je daartoe geroepen voelen is
veel wezenlijker dan je zorgen
maken over de voorgangers
van straiks. Als mensen voor
elkaar pastor zijn en dat
zijn er ook nu al heel veel
komen er vanzelf weer men
sen die deze „roeping" tot een
dagtaak willen maken".
Uit de inschrijvingen voor
het collegejaar 1973-1974
blijkt, dat het aantal theolo
giestudenten aan de 5 Neder
landse katholieke theologische
hogescholen en faculteiten vrij
constant is. Men constateert
een toename van het aantal
vrouwelijke studenten en van
degenen die voortkomen uit
minder kerkelijk gebonden
milieus, uit Pax Christikrin-
gen en de Jezusbeweging. Van
de afgestudeerden wordt een
groot percentage katecheet of
pastoraal werker. In 1971 wa
ren er in ons land reeds 209
pastorale werkers, een aantal
dat sindsdien aanzienlijk is
gestegen. Hoeveel studentan
uiteindelijk kiezen voor het
celibatadre priesterschap is on
bekend. Wel bleek uit een re
cente enquête van de Katho
liek Theologische Hogeschool
Amsterdam, dat van de afge
studeerden de helft priester is
of binnenkort gewijd zal wor
den.
Fe v d n' er *s no£ geen vrede. Nog maar een
re«e. En dus
V°0R „Al
Weer een nieuw kwaliteits
produkt van Pokon. I
Volkomen zuiver enë
oplosbaar,dusverbran' j
uitgesloten.
zelfs de „halive vrede" geen
nog een halve oorlog." „Die Vietna- langer kunnen bestaan,
omdat een globale schending
van het verdrag de wereldopi
nie resoluut tegen de schender
zou keren.
«de u' voor ^et eerst alléén voor, voor het schrik-
5 liet tj m van 'lun toekomst". „Beide kanten zjjn
het h V°0r vre<*e; lloe wreed dit ook klinken
'e_ ,'and is te vroeg gekomen". „Beide partijen
^twinidn '1Un *"us*e verloren, dat zij uiteindelijk de
11(|(izll"en behalen in een drama, waarin noch de
e andere kant ooit volstrekt zal zegevieren".
id ia (jg
lijke uitlatingen leiden tot de
conclusie, dat hoeveel tegen
stellingen, hoeveel vijandig
heid, bitterheid en haat, leed
en ontreddering onder hen
heerst, zij het althans over dit
éne, verschrikkelijke met elk
aar eens zijn: het is nog niet
uit -
oorlog van
de lang-
gen
om er een
1 Win. aan te ma-
""eedhei(i ®,a' deze baat
Shed? ,°nder dez* om-
én sia. ^wachten dat
«"ionawf8 ukoek en ei
;Sewo?d heeft deze
;,hem en niemand
vsn Sren 'afëezien
1 e" de a dansen in
,t> vw?kanen nu)'
,e een of ~r men dan
in Z ,re Partij de
J en"?„Opraken, ge-
van sociale
l ew °v«rhiioS enkpe®de
soorfge-
De ICCS, de Internationale
Commissie (bestaande uit Ca
nadezen, Hongaren, Indone
siërs en Polen) die toezich
moet uitoefenen op naleving
van het bestand en de uitvoe
ring vam de daarin vervatte
bepalingen, deze ICCS is
hoe moeizaam en hoe ondoel
treffend ook, omdat men haar
een onmogelijke taak heeft op
gedragen ongetwijfeld on
misbaar. Zonder haar zou
Dit neemt niet weg, dat er da
gelijks tientallen bestands
schendingen vain beide kanten
bedreven worden, kleinere en
grotere en alle tezamen vor
men ze de halve oorlog die
nog voortduurt en die de pes
simisten al tot de „derde Indo-
chinese oorlog" willen verkla
ren, hetgeen hun inderdaad
wat makkelijker gemaakt
wordt door het feit dat althans
in Cambodja inderdaad nog
een levensgrote ooi-log woedt.
De schendingen van het be
stand zijn, merkwaardig en
tragisch, voor elk van de beide
partijen „noodzakelijk" inzo-
verre het voor elk van het
grootste belang is zijn positie
zoveel mogelijk te versterken
teneinde de eindoplossing van
het probleem in zijn eigen
voordeel te doen doorslaan.
De eindoplossing is uiteraard
van politieke aard en zal mid
dels de desbetreffende bepalin
gen van de overeenkomst van
Parijs verwezenlijkt moeten
wonden door het organiseren
van vrije verkiezingen (het
zgn, „zelfbeschikkingsrecht"
in genoemde overeenkomst).
Artikel 9 b. van het akkoord
zegt letterlijk: „De Zuidviet-
namese bevolking bepaalt zelf
de politieke toekomst van
zuid-Vietnam middels algeme
ne en waarlijk vrije en demo
cratische verkiezingen onder
internationaal toezicht." En in
beginsel zouden deze eind au
gustus moeten plaatshebben.
Het houden van deze verkie
zingen is evenwel in aanzien
lijke mate afhankelijk van de
bilaterale onderhandelingen in
La Celle St. Cloud bij Parijs,
waar de vertegenwoordigers
van het Bevrijdingsfront en
die van Saigon overeenstem
ming moeten zien te vinden
over de stichting van de fa
meuze Raad van Verzoening.
Het verloop van deze bespre
kingen wettigt tot dusver wei
nig optimisme.
De politieke eindoplossing
blijft een soort utopisch streef
doel, waar maar weinigen in
Vietnam werkelijk aan gelo
ven. Zeker niet binnen de 120
dagen na de samenstelling van
de Raad van Verzoening, die
er praktisch al zijn moest.
Omdat noch de ene, noch de
andere kant „klaar" is voor
deze politieke oplossing. Die
Vietcong evenmin als Saigon.
Geen mens in Vietnam en dus
ook niet de verantwoordelijke
figuren van het Bevrijdings
front gelooft dat Zuid-Viet
nam, als er morgen verkiezin
gen gehouden werden als een
rijpe vrucht in de hamden vair
de communisten zou vallen.
Evenmin zou zich een over
weldigende meerderheid voor
het bewind van president
Thieu uitspreken, hoewel het
zo^ goed als zeker is, dat hij
méér stemmen zou krijgen dan
de tegenpartij.
Maar de grote „stilzwijgende
meerderheid" houdt zich afzij
dig, .neutraal', zo men wil. De
ze afzijdigheid wordt vanzelf
sprekend in verregaande mate
bepaald door de onevenwich
tigheid, de veranderlijkheid
van wat men nog moet noemen
„de militaire situatie". Maar
ook voor een niet te verwaar
lozen deel door een weigering
te kiezen tussen „de pest en de
cholera". En deze massa zou
dus de basis kruinen zijn van
een zg. derde macht, die een
meerderheid zou kunnen beha
len, indien zij bestond, indien
men redelijkerwijze zou mo
gen verwachten dat zij binnen
afzienbare tijd zou bestaan.
De derde macht, de midden
weg, waarvan men sedert eni
ge tijd veel spreekt, is niet se
rieus, niet geloofwaardig. Er
zijn bovendien verschillende
en soms uiteenlopende richtin
gen in deze nogal vage stro
ming. Het is een stroming diie
omhooggekomen is in het
Zuid-Vietnam van Thieu.
Daarmee wordt meteen gezegd
dat. zij anti-communistisch is.
In het andere geval zou zij
niet getolereerd worden (of
schoon deze „toleratie" ook
minimaal is, m.a.w. de stro
ming mag bestaan, heeft zelfs
parlementariërs, maar beschikt
bij gebrek aan persvrijheid
over generlei publiciteitsmid-
del). Maar zij zou geen „derde
weg" zijn als zij niet óók anti-
Thieu waren. Dat (l:s zij dan
ook, hoewel de felheid van het
anti-Thieu - zijn het nimmer
haalt bij de felheid van het
anti-communistisch zijn.
Maar, en dat is het grote pro
bleem: men ontkomt niet aan
de overtuiging dat als deze
middenwegstroming zou moe
ten kiezen tussen aanleunen
tegen de communisten en aan
leunen tegen Thieu, dat zij
zonder aarzelen dit laatste
zou kiezen. Onder protest en
met veel kritiek, tegen wil en
dank desnoods, maar „liever
Thieu dan de Vietcong".
Dit mag verleiden tot de
mening dat deze derde weg
een soort politieke vijfde ko-
lonne van Thieu is, want dit is
volstrekt niet het geval. Maar
zelfs in haar verwarde ge
daante is zij weinig geloof
waardig, wat natuurlijk nog
méér redenen heeft: nl. het af
wezig zijn van een concreet en
realistisch programma. Haar
ideologie is nevelig en lijkt
vaak uit schakeringen van nu
ances te bestaan, waarbij het
tactloos gevonden wordt, in
dien men vraagt „schakeringen
en nuances waarvan
Dit braakliggende potentieel
van de „stilzwijgende massa"
lijkt niet door een verdeelde,
nevelige, theoretiserende, „so
cialiserende" derde weg, die
soms met „linkse maar niet-
Marxistisehe" ideeën speelt,,
maar wier hart uiteindelijk
rechts is, politiek ontgonnen te
kunnen worden. Alles wijst er
op dat het huidige regime dit
evenmin kan, omdat het de
aanzienlijke liberalisering en
democratisering om velerlei
redenen niet durft en wil on
dernemen. De communisten
kunnen het (middels een de
mocratische weg) evenmin.
Misschien is deze massa het
potentieel dat revolutionair
veroverd moet worden. Maar
door wélk soort revolutie
De vorige aflevering in
deze reeks artikelen stond, in
de krant van 5 mei.