„EEN MISLUKT LEVEN... middenstanders in r GESLAAGDE NIEUWE NEDERLANDSE SPEELFILM ontmaskering van de burgerlijke zekerheden AMINS MINISTERS NA VAKANTIE MINISTER-AF j Ook thuisland-premier Matanzima waarschuit Zuidafrikaanse regering Kampi en PORION Doorgeprikt Gluren Wonderlqk vulmiddel voor vakman en gezin A ii Doodkist Lot en binnenland buitenland Wijk opbouwen Doormodderen Tweede permani, Navo- marinesiïialdeel „VREES VOOR BLOEDBAD Rechtse betoginj in Madrid Uw Kunstgebt K 1 Dinsdag S mei 1973 Een forse, nog jonge man. Een bleek gezicht. Levendige ogen die de bezoeker scherp opne men. Hij kan slecht rustig blijven zitten, is nervues. Hij praat zonder veel intonatie, wat vlak. Maar achter die schijnbare onaandoenlijkheid, dat blijkt spoedig, smeult on vrede en opstandigheid. Hij is brood- en banketbakker. Een heel goed vakman. .,lk heb er in mijn jeugdja ren voor gewerkt om dat te kunnen worden. De mensen weten dat niet. maar een op leiding om volledig vakman te worden duurt vele jaren. En je moet dat in je vrije tijd doen, zonder één keer te mis lukken. Daarna de militaire dienst. Ik had toen al in m'n hoofd dat ik zelf ergens een eigen bedrijf wilde beginnen. Ik had een meisje en die was het met mij eens. Dat moest ook, want zij zou de winkel moeten drijven". Ze zijn, vrij snel nadat hij uit dienst kwam, getrouwd Een fris stel. Hij kon in een oudere wijk een winkel met bovenhuis huren. Er was ach ter ruimte voor een bakkerij- tje. Met geldelijke hulp van familie en dank zij aardig wat spaarcentjes ,,m'n vrouw had jaren gewerkt en was erg zuinig geweest" lukte het- Er ging natuurlijk in dat bak- kerijtje toch nog heel wat geld zitten. Er moest daanoor een flinke lening worden gesloten. ,.We zagen daar niet tegenop. We waren immers jong en be reid flink aan te pakken". Dat hebben ze beiden bedaan. Hij werkte van 's morgens heel vroeg tot laat in de avond. In de bakkerij. En te gelijkertijd bouwde hij rond de winkel, in de wijk, een goede klantenkring op. „Ik ging er elke dag, na het bak ken. met de kar op uit. Om brood te bezorgen en, wat veel belangrijker was, om allerlei wat wij noemen bijpro- dukten aan de vrouw te bren gen". Hij vertelt van de moeilijke beginjaren. Van het langzaam maar zeker aflossen van de aangegane schulden. „We werkten allebei hard. Lisette deed het prima in de winkel. Ze kon uitstekend met de mensen opschieten. Het werd al vrij snel een goed-beklante zaak. Elke week kon ik wat meer baaltjes meel verwerken. Toen we om en nabij de der tig waren, hadden we, zo voel den we het echt, de benen onder het lijf. Er deed zich een kans voor het pand te kopen- Dat hebben we gedaan, met een hypotheek". Er kwamen vrij snel achter elkaar twee kinderen. Een meisje en daarna een jongen: „Een koningswens. We waren er gelukkig mee. Hoewel het af en toe tijdens de zwanger schap wel eens moeilijk was. We hebben voor de winkel een hulpje genomen. Voor die moeilijke tijd, want eigenlijk kon dat er niet goed af". Tij- len. Ik hoef u niet te zeggen wat dat allemaal betekende. Ze kon in de winkel en het bedrijf niets meer doen. Ze kon ook het gezinnetje niet meer aan. Ik was voor alles, evenals zij trouwens op ande- dens de laatste zwangerschap ging m'n vrouw sukkelen. Het was, zoals hij zelf nu zegt, val len en opstaan. Een maand of wat nadat Fritsje. het zoontje, was gebo ren, werd Lisette plotseling erg ziek. „Ze raakte in een coma en werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Het was, zo vertelde de artsen, mis met de nieren. Die werkten niet meer. Lisette was nierpa- tiënte geworden. Ze moest om de twee dagen een dag naar het dialysecentrum om te spoe- ren aangewezen. Broers en zusters hielpen wat ze konden- Maar ja. die hadden hun eigen gezinnen. Dat kon wel voor een korte tijd, maar niet voor lang. Ik zag alles achteruit hollen. Hoe we dat meer dan een jaar hebben volgehouden, begrijp ik nog steeds niet. Ik had menigmaal geen rust meer als ik de wijk deed. Wie weet wat er thuis aan de hand was? En vooral de dagen dat Lisette in het dialysecentrum was, waren erg. Na drie maanden moesten we besluiten in ieder geval de kinderen bij familie te doen. Dat was, voor ons beiden, een zware beslissing. Maar ja, het ging, dat begre pen we langzamerhand, om ons bestaan". Met vallen en opkrabbelen zijn ze zo een goed jaar door gemodderd. „De inkomsten van de winkel liepen achter uit. Want goede hulp kon ia niet betalen. Wat een verdriet en ergernis dit voor ons bei den is geweest, kan ik niet vertellen. Je ziet in enkele maanden dat wat je in jaren van hard werken hebt opge bouwd, als sneeuw voor de zon verdwijnen. Lisette was machteloos door haar ellendige ziekte. Ik was dat eigenlijk ook. Want zo'n eigen zaak en alles wat erbij hoort, kun je als kleine man alleen maar goed drijven als je het samen doet. Daarop was dit alles ook gebaseerd. Ik heb er tijdens die ziekteperiode als een gek aan vastgehouden". Hij zwijgt- Steekt zijn zo veelste sigaret op. Het duurt even voordat hij z'n verhaal vervolgt. „Na een goed jaar moest Lisette plotseling naar Nijmegen. ,Er zou een nier transplantatie worden uitge voerd. Dat is gebeurd. Ik be spaar u de bijzonderheden over de zenuwentoestand. Hoofdzaak is dat de operatie volledig slaagde. Lisette kwam na weken weer thuis. Maar, zo vertelde de professor, ze zou toch nooit meer in de winkel kunnen staan. We hebben dat moeten verwerken. Hebben echt gehuild, toen we alleen waren en we tenslotte begre pen dat er maar een oplossing was: alles opdoeken. Want die winkel was de basis van alles. Zonder de inkomsten eruit was het doorgaan met de bak kerij onmogelijk. Ik heb er nog enkele maanden mee ge treuzeld. Je geeft niet een, twee, drie op wat je in jaren hebt opgebouwd. Ik tenminste niet. We hebben steeds maar gehoopt dat die professor het misschien wel mis zou heb ben". Maar die hoop was ijdel. Lisette is geen patiënte meer- Ze moet af en toe voor contro le naar het ziekenhuis. Mag alles weer eten en drinken. Kan voor de kinderen het ge zinnetje zorgen. Maar ze mag zich niet vermoeien. Moet zich toch in acht namen. „We hebben de winkel ge sloten. Een goed jaar geleden. Ik stopte toen meteen met de bakkerij. Ben gaan werken als ovenist. bij een grote machina le bakkerij. Ik ben er een van de velen. Voel me er doodon gelukkig. M'n vakmanschap speelt daar nauwelijks mee. M'n leven is totaal veranderd. Ik voel me. en ik bedoel daar mee niets verkeerds, een on geschoolde arbeider. Met men sen kom ik niet meer in contact. Met klanten bedoel ik. Ik krijg m'n loon en daarmee basta. Ik vind het werk af schuwelijk eentonig. Heb ik daarvoor nou al die jaren ge leerd en gezwoegd?" De winkel- en bakkerij-in ventaris zijn een week of wat geleden verkocht. „U bent zo juist door die lege winkel bin nengekomen. We zullen dit huis ook wel verkopen. Het is nu allemaal veel te groot ge worden. Er zit bedrijfsruimte in. Er is geen bedrijf meer. Lisette heeft veel verdriet van dit alles. En ik ben vaak on handelbaar en onredelijk te gen haar. Ik weet ook wel dat ze er niets aan kan doen, maar ik kan maar niet van de bijge dachte af dat zij van deze ondergang de schuld is. Dat heeft, ik voel dat sterk, tot wrijving geleid, tot ruzies ook. De verhouding tussen ons is niet goed meer. Dat is niet juist van me, maar ik moet er niet aan denken dat ik verder m'n leven lang in die massa bakkerij moet slijten, een nummer, een naamloze. Ik ben nu een stuk in de dertig. Het is uitzichtloos. Een mislukt le ven? Niet door eigen schuld, maar door iets waaraan nie mand wat kan doen..-." JACQUES LEVIJ (Van een onzer vcrslagjey^ DEN HAAG De zal op 11 mei in Brussel tweede permanente interim, nale maritieme eenheid dienst stellen. Deze intens nale eenheid heet Stamt-, chan. bestaat uit drie jagers terwijl Nederig geland en België de déeln mende landen zijn. De inauguratie van 4e 4 we eenheid zal gescfa door de bevelvoerend mandant in het Kanaal at raai sir Edward Ashmo're werkterrein van de eei ligt in het gebied vat y Kanaal en de Noordzee, 5 opgedragen taak is om bij c sisbeheersing onmiddellijk; zetbaar te kunnen zijn - eerste commandant van eenheid is de Belgische foj kapitein F. J. van Begin commando en de sarnenstt van de vloot zullen re; wisselen. Bij de imaiuguraitieph heid op 11 mei zullen a... zig zijn z.k-h. Prins All van België. NAVO se generaal mr. J. Luns en bevelhebbers der krachten van de 4 landen. Dinsdag 8 mei 1973 Nereo Rocco (op deze archieffoto li douane-formaliteiten), wiens straf ne I lerugggebracht ANGELA 0 Angela (Barbara Seagul) en Harm (Sandy v. d. Linden). „Het is allemaal zo ont zettend menselijk. Een film over mensen, gemaakt door een cast waarvan de spelers en speelsters in een sterke onderlinge betrokkenhid on gelooflijk intens bezig wa ren met het gegeven". Re gisseur Nicolai van der Hey- de zegt dit over zijn nieuwe Nederlandse speelfilm An gela, die sedert een week in België volle zalen trekt en in september naar Neder land komt. Deze film slaat in ieder geval alles wat er tot nu toe aan Nederlands talige speelfilms verschenen is, door de wijze waarop zij gemaakt is en waarop aan de inhoud vorm is gegeven. Geen volmaakte, maar wel een erg goede film en een verademing na de vele com merciële opkrikkers waar mee ons land de laatste tijd overspoeld is. Nikolai heeft op de middag van ons geslrek in het Ant werpse Studio-theater weer zitten kijken naar...mensen; hun reacties op de film. Komt het over? „In leven maakte ik mee", vertelt hij, „dat de reac tiesonder de film dikwijls zo intens (applaus b.v.) waren, dat stukken tekst verloren gingen". Wat moet er dan over komen? Nikolai met de vinger naar Henk Bos: „Eerst moet ik nog kwijt, dat het voor een zeer groot deel aan hem te danken is geweest, dat deze film zó tot stand is gekomen. Ik ben vijf jaar bezig geweest met het script en niemand zag het zitten. Henk heeft het doorgedrukt; en hoe „Wat er over moet komen? Het is eigenlijk een zeer per soonlijke film. In 1959 ben ik zelf van huis weggelopen. Ik kon er niet meer tegen steeds mensen om me heen te heb ben, die alles schenen te be grijpen; alles wisten; voor wie er geen onzekerheden leken te bestaan. In zes jaar zwerven door Europa ontmoette ik voor het eerst mensen (niet veel) die veel wisten, omdat ze er van overtuigd waren, dat ze niets wisten. De betrekkelijk heid v-an alle waarden, zeker heden, menselijke verhoudin gen (man-vrouw) is me in die zestiger jaren duidelijk gewor den; ik heb leren kiezen. Wij leven niu in een wereld, die geweldig en ook zeer angstige trekken heeft. Een wereld vol leugens, die door de filmin dustrie ondersteund wordt, omdat wat niet zo geweldig is toch als zodanig wordt voorge steld. Met deze gedachten heb ik geprobeerd een zo eerlijk mogelijke film te maken. Ik hoef er echt geen miljonair mee te worden. Als ik in staat blijf om de verantwoordelijk heid voor mijn dochtertje te dragen en weer een nieuwe film kan maken, ben ik tevre den. Ditwas mijn eerste film. Misschien is het ook de laat ste...." zegt Nikolai van der Heyde, die al diverse films op zijn naam neen. Het verhaal van de film speelt zich af in 1926. Een romantisch verhaal, maar geen valse romantiek; deze wordt alleen maar doorgeprikt. Met een bijna ongeloofwaardige precisie heeft Van der Heyde de sfeer en entourage uit de twintiger jaren gereconstru eerd in een Fries dorpje. „Tocih" zegt Hij, „is het een film van 1973. In 1926 is na melijk een ontwikkeling inge zet, die meteen onderbre king door de wrede oorlog tot vandaag voortduurt. Met 1926 zeg ik dus iets van van daag". In het spel heeft hij dan ook „storende" elementen ingebouwd, die een zekere af stand oproepen ten aanzien van hetgeen daar gebeurt. Ni kolai brengt j,e terug naar de tijd die bevoorbeeld door een Hemmingway, Fitzgerald (lost generation) extreem beschre ven is, maar zijn vertakkingen had naar het kleinste dorp en gehucht. Amerika was daarbij een magisch begrip. In het Friese dorpje van de film be staat een gesloten leefgemeen schap; vaste zeden, vaste ge woonten in het zichtbare maatschappelijke leven. Er spelen zich in dat dorpje en kele gebewtenissen af, die het traditionele en gesanctioneerde patroon doorbreken; de „ze kerheden" worden ondergra ven. Dat duit die gemeenschap niet; wie niet in de pas loopt, wordt tot de orde geroepen; individuele vrijheid en inzicht worden door de collectieve (schijn) norm letterlijk ge lyncht. Harm Wouters (Sandy van der Linden) student te Delft, wordt na zijn examen feeste lijk ingehaald in de dorpsge meenschap. Hij is echter ge- sjeest. Maar de „schande van de familie" wordt verdonker maand. Het feest gaat gewoon door. Tegenover de schijnver toning van een bourgeoisie- oultuur staat de wat naieve onbevangenheid van Harm; onthutst is hij. Met veel un derstatement spelen zich kri- tisch-geestige scènes af. Met een bijna perfect gevoel voor de grens tussen geestig en ba naal uitgebuit effect komen de karakteristieken naar voren. Harm's vader Menno (Ward de Ravet) en zijn moeder Louise (Kitty Jansen) zijn uitge sproken vertegenwoordigers van die generatie; autoriteit en schijn. Van der Heyde heeft er geen karikaturen van gemaakt. Een grote verdienste, want het thema van de film leent zich voor zwart-witteke- ningen. Je blijft in ze geloven, ook al heb je een afschuw van hun levenshouding. Te midden van die sfeer van „wie niet horen wil moet maar voelen" en „wie werkt wordt zalig" wordt Harm door zijn vader, directeur van een plaatselijke melk- en kaasfa- briek, als knecht bij zijn per soneel ingedeeld. Het bewust wordingsproces bij Harm gaat door, gesteund door het onbe vangen enthousiasme van Wie- be (Frans Mulder), de Gro ningse theologiestudent van de plaatselijke dominee (Onno Molenkamp); Wiebe ziet het ook niet meer zitten. Het in nerlijk conflict van beide jon gens wordt zichtbaar gemaakt en aangepunt door het bezoek van Ben Hoeksma, die na 20 jaar Amerika (de Nieuwe We reld) zijn geboortedorp weer eens komt opzoeken. Hij brengt zijn „stiefdochter" An gela mee. Deze beide rollen worden gespeeld door twee „raspaar den" uit de Amerikaanse film wereld, respectievelijk Ralph Meeker en Barbara Seagull (Hershey). Ze spreken Ameri kaans. Dit „taaiconflict" wordt in de film geestig opgelost en in de goede zin van het woord „uitgebuit". De Engelse titel van de film luidt: Loves comes quietly (groeiproces liefde). Dat the ma ontwikkelt zich in de groeiende liefde van een onbe vangen Angela en Harm, die in een voortdurende verwon dering leeft. De onbevangen liefde voor elkaar en de na tuurlijke wereld waarin zij leven, waarin alles ademt, krijgt ruimte. Samen ont vluchten zij de benauwde co de-sfeer van zekerheden, waarin het Harm bevoorbeeld niet is toegestaan, dat hij zich verheugd over het feit, dat hij zijn moeder eindelijk weer eens toevallig zag vrijen met oude-liefde Ben. Beide jonge- mensen ondergaan het Friese landschap gaan er in op en leven ervan. Camera-man Jörgen Persson (o.a. Elvira Madigan) heeft dit enieke décor geweldig ge filmd. Sommige kijkers erva ren deze momenten als een vertraging in de film, als een doorbreken van het ritme. Ni colai: „Wij zijn ook met het filmen in zo'n consumptieve sfeer terecht gekomen, dat het aantal secondes, dat een shot mag duren steeds beperkter wordt. Ik heb hier bewust de rust van het ondergaan inge bouwd. Wat zijn we toch aan het doen met de natuur! Friesland heeft nog een stuk ongerept heid. Maar tijdens het filmen heb ik daar enkele klappen gekregen. Voor de vlucht van Angela en Harm had ik een auto, volgeladen met manden met kippen Als de chauffeur plotseling stopt om zijn beide lifters eruit te zetten, zoals je op de film ziet, moesten de manden eraf schieten en de kip pen de vrijheid nemen; een symbolisch gebaar. Wat ge beurt er? De manden schieten eraf en de kippen blijven met angstig samengeknepen poten naar de lucht staren. Opgefokt in donkere hokken wisten ze niet eens meer wat vrijheid was..." zwangerschap) niet meer kun nen beleven. Wie uit de pas loopt van een bepaalde maatschappij moet boeten. Angela en Karin on dergaan tot slot een wrede wraakneming van de dorpsge meenschap, die haar zekerhe den ziet aangetast; wie zich niet inpast in de bestaande orde wordt gelyncht. Dat ge beurt tegen een utopisch droombeeld, waarbij alle con troversiële figuren uit de film elkaar in een paradijselijke toestand terugvinden. Angela en Harm melken de koeien op het land, zwem men naakt in een meer, pluk ken en eten het groen uit de wilde natuur. De bewoners gluren door struiken, likken hun lippen, maar...dulden het niet. Veel mensen, die naar deze film kijken, hebben mo menteel dezelfde reacties. Zij vinden het „gênant" of „vies" als de hoogzwangere Angela naakt in het gras ligt. En Ni colai vertelt, hoe de doorsnee film de sex éénzijdig geïdeali seerd heeft in schijnvoorstel- lingen, zodat de meeste men sen de totaliteit (inclusief Er wordt in deze film ge weldig geacteerd. Als je dat vergelijkt met het geen er tot nu toe aan spel te zien was in de Nederlandse film...Barbare Seagull en Ralph Meeker, met hun grote filmervaringen, heb ben inspirerend gewerkt. De regie van Nicolai van der Meyden was gevoelsmatig en beheerst tegelijk. Het is hem gelukt om een probleem, dat niet nieuwis en in de litera tuur vaak aan de orde was en is, om te zetten in een eerlijk en geloofwaardig verhaal, dat de meeste mensen wel iets of veel zal doen. De muziek van George Delerue (zijn 109e film, waarvoor hij muziek schreef) sluit zich volkomen aan bij het beeld. „Er is zo veel gebeurd tussen de men sen, die met deze film bezig waren", zegt Nicolai. „En dan wordt er maar snel geschre ven: Nicolai is verliefd op Barbara; maar er was veel meer aan de hand". Hij heeft nu zoveel afstand van de film genomen, dat hij zegt: „Ik had zelf graag zo'n film in de bios coop gezien". Amerikanen, die in België naar de film kwamen kijken, hebben hem na afloop een aanbod gedaan voor regie in de Verenigde Staten. HENK EGBERS NAIROBI (RTR) De mi nisters van Oeganda, die door president Idi Amin twee maanden verplicht met vakan tie waren gestuurd, hebben na hun terugkeer te horen gekre gen dat ze hun departement zijn kwijtgeraakt. Amin ver telde hen dat „98 procent van hen" niet zal terugkeren op hun oude ministerie en „som migen worden misschien hele maal geen minister meer". Amin had zijn ministers maandagochtend om 6.00 uur in militair uniform ontboden in zijn huis. Na zijn staats greep in 1971 Met Amin alle ministers bij het leger inlij ven. In Amins huis kregen de ministers te horen dat ze na hun vakantie hun oude taak niet weer konden opvatten, zo meldt radio Oeganda. In af wachting van de vorming van een nieuw kabinet zullen hoge ambtenaren de departe menten blijven leiden. De mi nisters moeten in twee com missies gaan werken die zich bezig zullen houden met de problemen die voortvloeien uit het overnemen van meer dan 30 Britse bedrijven in het af gelopen half jaar en met de kwesties betreffende de bezit tingen die de 40.000 uitgewe zen Aziaten in Oeganda heb ben achtergelaten. Amins bewind is de laat tijd in moeilijkheden gekom door het aftreden van enk vooraanstaande persoonlijkhe den. Onlangs traden twee mi nister af, Kibedi van buiten landse zaken en Roegoemayo van onderwijs. Vorige week nam de voorzitter van de Oost- afrikaanse spoorwegen, de Oegandees Naboedere, zijn ontslag uit protest tegen de onopgehelderde verdwijning van vier van zijn stafmede werkers in Oeganda. Bovendien is gemeld dat de Oegandese ambassadeur in Bonn, John Barigye, zijn post heeft veria' ten na te hebben verklaard dat in Oeganda een „terreur' bewind" heerst. Amin, die Ba- rigye's vertrek maandag uit voerig met de ministers be sprak zei dat de diplomaat in de war was gebracht door „imperialistische propagan da". (Van onze redactie buitenland) OOST-LONDEN De premier van de Zuidafriksa® Bantoestan Transkei, Kaiser Matanzima, heeft de regeriq in Pretoria aangeraden nu de verlangens van de negen» te willigen om een bloedbad in het land te voorkomen,ft situatie, waarin een minderheid een meerderheid onfc drukt kan niet voor eeuwig getolereerd worden, zo zei Ij op een bijeenkomst in de Zuidafrikaanse plaats Oost-U den. (Va; Het Xhosa-Thuisland Trans kei wordt door de Zuidafri kaanse regering steeds gepre senteerd als het geslaagde mo del voor haar politiek Van „autonome thuislanden" voör de verschillende negerstam men. Het is voor het eerst dat premier Matanzima, die zich steeds in grote lijnen achter het beleid van Pretoria heeft gesteld, zich zo scherp uitlaat over de blanke regering. Transkei kreeg in 1963 een be perkte mate van zelfbestuur onder het stamhoofd Matanzi ma. In zijn rede zei hij dat Zuid-Afrika kan kiezen tussen twee mogelijkheden: een zoda nige verdeling van het land dat de zwarte meerderheid het grootste deel van het land krijgt, of een multiraciale staat, waarin blank en zwart gelijke rechten hebben, op ba sis van algemeen kiesrecht „Wij zeggen, verdeel het land en laat ons onszelf besturen" maar daarbij willen de negers aan de eonferentietafel zitten om overeenstemming te berei ken over de verdeling, anders zal het tot botsingen komen aldus Mantanzima. „Dit is een milde, realistische waarschu wing van een door de wol geverfd politiek denker. De blanke regering krijgt het ad vies ons nu voldoende te ge ven, anders zal er een bloed bad zijn in Zuid-Afrika" al dus Matanzima. Hoewel de negers bijna 80 procent van de bevolking van Zuid-Afrika uitmaken, is slechts 13 procent van het Zuidafrikaans grondgebied be stemd voor de Bantoestans. Negerleiders hebben in het (ADVERTENTIE) Om een idee te geven: Houtrot herstellen. Kieren afdichten tussen kozijn en muur of langs de trap. Scheuren en naden blijvend af dichten, ook rondom cv-pijpen. Trapleuning muurvast zetten. Be tonreparatie. Uitgesleten trap of vloer uitvlakken tot "nul" zonder afbrokkeling. Dat zag u op de TV- reklame! Van dik tot ragdun pla muren. Tegels zetten op hout of spaanplaat of betonemaille of over oude tegels. Spaanplaat naadloos verlijmen. Pleisterlaag repareren op muur of schoorsteen. Opnieuw voegen. Dakpan vastzetten. Stop verf bijwerken. Betonnen ramen beglazen. Dunne plek in goot repa reren. Lek balkon dichten. Latten tegen muur hechten. Nu gemakkelijker èn vlugger èn heter STOPPEN, AFDICHTEN, VOEGEN, UITVLAKKEN, PLEIS TEREN, PLAMUREN EN HER STELLEN met: PORION. de in Zwitserland ontwikkelde één-com- ponentige, dus een kant-en-klare, kunsthars vulpasta met enorme hechtkracht aan élk materiaal, droog of vochtig, binnen of buiten, ook aan glasl Blijvend thermoplas tisch en waterdicht. Krimpt niet, zet niet uit, scheurt niet, buig- en slijtvast. Onschadelijk voor de han den. In de emmer onbeperkt houd baar, dus geen restenverlies. q 1/2 kg 1 kg 2 kg 5 kg ƒ4,95 8,75 ƒ15,60 ƒ30,50 verleden herhaaldelijk dw grondgebied geëist, maar 4 zuiidairikaanse regering let geweigerd verandering It brengen in een regeling ut 1936, waarin (Ie teewpl van vaak verbrokkelde - gebieden voor de neger-thids- landen is vastgesteld. Matanzima riep ook het „afbreken van de gre tussen zwart en blank, cnaos te voorkomen, want toestand waarin een heid een meerderheid 01* drukt kan niet eeuwig reerd worden." De ri van de Transkei de regering van de repubiiti (in Pretoria) en zou gti'4 vreedzaam bestaan naast df regering. Maar de moeten nu Zuid-Afrika real doen, want onze zoenn 11* tegenover hen komen te en hen het land ontruk!®' aldus de premier. Mataiaia klaagde tevens over drag van de Zuidafrikai politie in de Transkei, vragen de politiemannen 0> de regering van de repub» ae Transkei te verlaten, ze hebben geen respect vt» de burgers van de Trans!» „Het Afrikaanse volk z' genoegen nemen met dan gelijkheid tussen 1 blank. We willen alles j van ons is in dit land. werken voor onafhanke# heid en vrijheid, maar ku®> aat niet krijgen totdat we t departementen in de Frans: kunnen besturen", aldus leider van Transkei. MILAAN A.C. Milaan zc [es binnen halen wat er maar te 1 ichap van Italië. Niet eens de ei in de finale tegen Leeds gewl [eert de Milanezen het deelnem erzuchtige Milan-spelers willen madelij ke nederlaag tegen Lazi an Rivera en trainer Rocco en ie nog drie zondagen moet wort Srentus. Elk ander sportgebeuren in Italië op wielrenge- ied en op hypisch terrein raar in Rome een groot in- emationaal ruiterfeest ilaatsvindt dat alles ijkt deze weken voor voet- Ten. De emoties zijn te- het eind van dit seizoen «voorstelbaar hoog opge- 'iaid. Natuurlijk omdat ee Europeese bekers bin- aan te handbereik zijn, maar dat eer nog door de verwik- het elingen rond de nationale lompetitie. dig in, ze wi [De nederlaag van Milan te- won jen Lazio was de eerste don- I0, jerslag. Belangrijker nog was de alh fct vervolg: in een bliksem- wi pnnis werd Rivera voor vier Romein! Mstrijden geschorst, wat erop verleng jeer kwam dat Milan haar kun- 'ige aanvoerder en aanvaller 1 hele rest van de competitie 1 moeten missen. MADRID (UPI) schatting 5.000 rechtse t hebben gisteren in Madrid N aftreden van de Spaanse r ring en de overname van macht door het leger gei Zij hadden spandoek zich waarop de regering '1' weten werd dat zij te za® opgetreden tegen de linkse» monstranten die op 1 politieman met messteken v den. Op een van de spande' stond dat de liberaal ge aartsbisschop van madrid, dinaal Vicente Tarancon, gen de muur gezet" taoet den. ner Rocco werd tot aan eind van het senzoen ver- iden zich op de reservebank j laten zien, beiden omdat ze óp niet toelaatbare wijze de leiding van scheids- 'hter Lo Bello hadden be eld. Heel Milaan kwam in jpstand. Er werd gerechtig- jeid geëist. Supporters sleep op macabere wijze met (tn doodkist voor de edel- jchtbare Lo Bello door het Mi- San Sïro-stadion. De hafcammissie van de Itali- voetbalbond kwatn tempt met een verzachtende rif die werd uitgesproken lat alle betrokkenen werden die werd oord _)1etfokk"'on nsroAtJk Lo Bello en zijn ^rechters die standpunt telefoniish dijkten "'ii "5g eens ver_ besten „L u storm van *>rden was h! 'Pyloedrijke L strafcommli;„mildheid van era een^SK®4® *°°r weïni- strijden verrassing- Ri- laatste com- en Rn"J"cu Weer mee- '«naal in o m*ag be8in juni "hHdigeJjf11?!® komen. De en St -Vlnger én Mi- 'dn^UBen| Saat u,iter" (ADVERTENTgL voelt U de Geen vrees meer, dar - ür-j van het gehemelte losl ',jsep# Geen onaangename^sjn^z(l!rjJ verschaft U een gevoc n,i bij het eten, lach^ «V U vergeet, dat U een ku Verkrijgbaar in discrete^.. L mot me fe d°or één ^k^our-boy Ri zou nu eenmaal niet «n M1? tic flacons, pri|s f. 2,67 bÜ "P' en drogisterijen- lopend op uit „pakken" en verkia „f®1 Milaan de ^se ®rbfede1tan de Sici' tijd dat t Ssta" »Het 3 huiten Sn»^° 6b-° maar .ant0I,aikelden fezet wordt", öiten. ïn60 de Müanese tv,l Xtai; &evai over- 'Wél 0lïl laanse voetbal- v°ortaan ile scheidsrech- r bij loting Milan al| punten, en Juvenj ten. Overigend de voeitbi trainera belangstel} tuurlijk, holm die gaat en v kenen, d| Herrera den ontsll lopen zon.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 12