„EEN MISLUKT LEVEN...
middenstanders in
r
GESLAAGDE NIEUWE NEDERLANDSE SPEELFILM
ontmaskering
van de
burgerlijke
zekerheden
AMINS MINISTERS NA VAKANTIE MINISTER-AF
j
Ook thuisland-premier
Matanzima waarschuit
Zuidafrikaanse regering
Kampi
en
PORION
Doorgeprikt
Gluren
Wonderlqk vulmiddel
voor vakman en gezin
A
ii
Doodkist
Lot
en
binnenland
buitenland
Wijk opbouwen
Doormodderen
Tweede permani,
Navo-
marinesiïialdeel
„VREES VOOR BLOEDBAD
Rechtse betoginj
in Madrid
Uw Kunstgebt
K
1
Dinsdag S mei 1973
Een forse, nog jonge man. Een
bleek gezicht. Levendige ogen
die de bezoeker scherp opne
men. Hij kan slecht rustig
blijven zitten, is nervues. Hij
praat zonder veel intonatie,
wat vlak. Maar achter die
schijnbare onaandoenlijkheid,
dat blijkt spoedig, smeult on
vrede en opstandigheid. Hij is
brood- en banketbakker. Een
heel goed vakman.
.,lk heb er in mijn jeugdja
ren voor gewerkt om dat te
kunnen worden. De mensen
weten dat niet. maar een op
leiding om volledig vakman te
worden duurt vele jaren. En
je moet dat in je vrije tijd
doen, zonder één keer te mis
lukken. Daarna de militaire
dienst. Ik had toen al in m'n
hoofd dat ik zelf ergens een
eigen bedrijf wilde beginnen.
Ik had een meisje en die was
het met mij eens. Dat moest
ook, want zij zou de winkel
moeten drijven".
Ze zijn, vrij snel nadat hij
uit dienst kwam, getrouwd
Een fris stel. Hij kon in een
oudere wijk een winkel met
bovenhuis huren. Er was ach
ter ruimte voor een bakkerij-
tje. Met geldelijke hulp van
familie en dank zij aardig wat
spaarcentjes ,,m'n vrouw
had jaren gewerkt en was erg
zuinig geweest" lukte
het-
Er ging natuurlijk in dat bak-
kerijtje toch nog heel wat geld
zitten. Er moest daanoor een
flinke lening worden gesloten.
,.We zagen daar niet tegenop.
We waren immers jong en be
reid flink aan te pakken". Dat
hebben ze beiden bedaan.
Hij werkte van 's morgens
heel vroeg tot laat in de
avond. In de bakkerij. En te
gelijkertijd bouwde hij rond
de winkel, in de wijk, een
goede klantenkring op. „Ik
ging er elke dag, na het bak
ken. met de kar op uit. Om
brood te bezorgen en, wat veel
belangrijker was, om allerlei
wat wij noemen bijpro-
dukten aan de vrouw te bren
gen".
Hij vertelt van de moeilijke
beginjaren. Van het langzaam
maar zeker aflossen van de
aangegane schulden. „We
werkten allebei hard. Lisette
deed het prima in de winkel.
Ze kon uitstekend met de
mensen opschieten. Het werd
al vrij snel een goed-beklante
zaak. Elke week kon ik wat
meer baaltjes meel verwerken.
Toen we om en nabij de der
tig waren, hadden we, zo voel
den we het echt, de benen
onder het lijf. Er deed zich
een kans voor het pand te
kopen- Dat hebben we gedaan,
met een hypotheek".
Er kwamen vrij snel achter
elkaar twee kinderen. Een
meisje en daarna een jongen:
„Een koningswens. We waren
er gelukkig mee. Hoewel het
af en toe tijdens de zwanger
schap wel eens moeilijk was.
We hebben voor de winkel
een hulpje genomen. Voor die
moeilijke tijd, want eigenlijk
kon dat er niet goed af". Tij-
len. Ik hoef u niet te zeggen
wat dat allemaal betekende.
Ze kon in de winkel en het
bedrijf niets meer doen. Ze
kon ook het gezinnetje niet
meer aan. Ik was voor alles,
evenals zij trouwens op ande-
dens de laatste zwangerschap
ging m'n vrouw sukkelen. Het
was, zoals hij zelf nu zegt, val
len en opstaan.
Een maand of wat nadat
Fritsje. het zoontje, was gebo
ren, werd Lisette plotseling
erg ziek. „Ze raakte in een
coma en werd met spoed naar
het ziekenhuis gebracht. Het
was, zo vertelde de artsen, mis
met de nieren. Die werkten
niet meer. Lisette was nierpa-
tiënte geworden. Ze moest om
de twee dagen een dag naar
het dialysecentrum om te spoe-
ren aangewezen. Broers en
zusters hielpen wat ze konden-
Maar ja. die hadden hun eigen
gezinnen. Dat kon wel voor
een korte tijd, maar niet voor
lang. Ik zag alles achteruit
hollen. Hoe we dat meer dan
een jaar hebben volgehouden,
begrijp ik nog steeds niet. Ik
had menigmaal geen rust meer
als ik de wijk deed. Wie weet
wat er thuis aan de hand was?
En vooral de dagen dat Lisette
in het dialysecentrum was,
waren erg. Na drie maanden
moesten we besluiten in ieder
geval de kinderen bij familie
te doen. Dat was, voor ons
beiden, een zware beslissing.
Maar ja, het ging, dat begre
pen we langzamerhand, om
ons bestaan".
Met vallen en opkrabbelen
zijn ze zo een goed jaar door
gemodderd. „De inkomsten
van de winkel liepen achter
uit. Want goede hulp kon ia
niet betalen. Wat een verdriet
en ergernis dit voor ons bei
den is geweest, kan ik niet
vertellen. Je ziet in enkele
maanden dat wat je in jaren
van hard werken hebt opge
bouwd, als sneeuw voor de
zon verdwijnen. Lisette was
machteloos door haar ellendige
ziekte. Ik was dat eigenlijk
ook. Want zo'n eigen zaak en
alles wat erbij hoort, kun je
als kleine man alleen maar
goed drijven als je het samen
doet. Daarop was dit alles ook
gebaseerd. Ik heb er tijdens
die ziekteperiode als een gek
aan vastgehouden".
Hij zwijgt- Steekt zijn zo
veelste sigaret op. Het duurt
even voordat hij z'n verhaal
vervolgt. „Na een goed jaar
moest Lisette plotseling naar
Nijmegen. ,Er zou een nier
transplantatie worden uitge
voerd. Dat is gebeurd. Ik be
spaar u de bijzonderheden
over de zenuwentoestand.
Hoofdzaak is dat de operatie
volledig slaagde. Lisette kwam
na weken weer thuis. Maar, zo
vertelde de professor, ze zou
toch nooit meer in de winkel
kunnen staan. We hebben dat
moeten verwerken. Hebben
echt gehuild, toen we alleen
waren en we tenslotte begre
pen dat er maar een oplossing
was: alles opdoeken. Want die
winkel was de basis van alles.
Zonder de inkomsten eruit
was het doorgaan met de bak
kerij onmogelijk. Ik heb er
nog enkele maanden mee ge
treuzeld. Je geeft niet een,
twee, drie op wat je in jaren
hebt opgebouwd. Ik tenminste
niet. We hebben steeds maar
gehoopt dat die professor het
misschien wel mis zou heb
ben". Maar die hoop was ijdel.
Lisette is geen patiënte meer-
Ze moet af en toe voor contro
le naar het ziekenhuis. Mag
alles weer eten en drinken.
Kan voor de kinderen het ge
zinnetje zorgen. Maar ze mag
zich niet vermoeien. Moet zich
toch in acht namen.
„We hebben de winkel ge
sloten. Een goed jaar geleden.
Ik stopte toen meteen met de
bakkerij. Ben gaan werken als
ovenist. bij een grote machina
le bakkerij. Ik ben er een van
de velen. Voel me er doodon
gelukkig. M'n vakmanschap
speelt daar nauwelijks mee.
M'n leven is totaal veranderd.
Ik voel me. en ik bedoel daar
mee niets verkeerds, een on
geschoolde arbeider. Met men
sen kom ik niet meer in
contact. Met klanten bedoel ik.
Ik krijg m'n loon en daarmee
basta. Ik vind het werk af
schuwelijk eentonig. Heb ik
daarvoor nou al die jaren ge
leerd en gezwoegd?"
De winkel- en bakkerij-in
ventaris zijn een week of wat
geleden verkocht. „U bent zo
juist door die lege winkel bin
nengekomen. We zullen dit
huis ook wel verkopen. Het is
nu allemaal veel te groot ge
worden. Er zit bedrijfsruimte
in. Er is geen bedrijf meer.
Lisette heeft veel verdriet van
dit alles. En ik ben vaak on
handelbaar en onredelijk te
gen haar. Ik weet ook wel dat
ze er niets aan kan doen, maar
ik kan maar niet van de bijge
dachte af dat zij van deze
ondergang de schuld is. Dat
heeft, ik voel dat sterk, tot
wrijving geleid, tot ruzies ook.
De verhouding tussen ons is
niet goed meer. Dat is niet
juist van me, maar ik moet er
niet aan denken dat ik verder
m'n leven lang in die massa
bakkerij moet slijten, een
nummer, een naamloze. Ik ben
nu een stuk in de dertig. Het
is uitzichtloos. Een mislukt le
ven? Niet door eigen schuld,
maar door iets waaraan nie
mand wat kan doen..-."
JACQUES LEVIJ
(Van een onzer vcrslagjey^
DEN HAAG De
zal op 11 mei in Brussel
tweede permanente interim,
nale maritieme eenheid
dienst stellen. Deze intens
nale eenheid heet Stamt-,
chan. bestaat uit drie
jagers terwijl Nederig
geland en België de déeln
mende landen zijn.
De inauguratie van 4e 4
we eenheid zal gescfa
door de bevelvoerend
mandant in het Kanaal at
raai sir Edward Ashmo're
werkterrein van de eei
ligt in het gebied vat y
Kanaal en de Noordzee, 5
opgedragen taak is om bij c
sisbeheersing onmiddellijk;
zetbaar te kunnen zijn -
eerste commandant van
eenheid is de Belgische foj
kapitein F. J. van Begin
commando en de sarnenstt
van de vloot zullen re;
wisselen.
Bij de imaiuguraitieph
heid op 11 mei zullen a...
zig zijn z.k-h. Prins All
van België. NAVO se
generaal mr. J. Luns en
bevelhebbers der
krachten van de 4
landen.
Dinsdag 8 mei 1973
Nereo Rocco (op deze archieffoto li
douane-formaliteiten), wiens straf ne
I lerugggebracht
ANGELA
0 Angela (Barbara Seagul) en Harm (Sandy v. d. Linden).
„Het is allemaal zo ont
zettend menselijk. Een film
over mensen, gemaakt door
een cast waarvan de spelers
en speelsters in een sterke
onderlinge betrokkenhid on
gelooflijk intens bezig wa
ren met het gegeven". Re
gisseur Nicolai van der Hey-
de zegt dit over zijn nieuwe
Nederlandse speelfilm An
gela, die sedert een week in
België volle zalen trekt en
in september naar Neder
land komt. Deze film slaat
in ieder geval alles wat er
tot nu toe aan Nederlands
talige speelfilms verschenen
is, door de wijze waarop zij
gemaakt is en waarop aan
de inhoud vorm is gegeven.
Geen volmaakte, maar wel
een erg goede film en een
verademing na de vele com
merciële opkrikkers waar
mee ons land de laatste tijd
overspoeld is.
Nikolai heeft op de middag
van ons geslrek in het Ant
werpse Studio-theater weer
zitten kijken naar...mensen;
hun reacties op de film. Komt
het over? „In leven maakte ik
mee", vertelt hij, „dat de reac
tiesonder de film dikwijls zo
intens (applaus b.v.) waren,
dat stukken tekst verloren
gingen". Wat moet er dan over
komen? Nikolai met de vinger
naar Henk Bos: „Eerst moet ik
nog kwijt, dat het voor een
zeer groot deel aan hem te
danken is geweest, dat deze
film zó tot stand is gekomen.
Ik ben vijf jaar bezig geweest
met het script en niemand zag
het zitten. Henk heeft het
doorgedrukt; en hoe
„Wat er over moet komen?
Het is eigenlijk een zeer per
soonlijke film. In 1959 ben ik
zelf van huis weggelopen. Ik
kon er niet meer tegen steeds
mensen om me heen te heb
ben, die alles schenen te be
grijpen; alles wisten; voor wie
er geen onzekerheden leken te
bestaan. In zes jaar zwerven
door Europa ontmoette ik voor
het eerst mensen (niet veel)
die veel wisten, omdat ze er
van overtuigd waren, dat ze
niets wisten. De betrekkelijk
heid v-an alle waarden, zeker
heden, menselijke verhoudin
gen (man-vrouw) is me in die
zestiger jaren duidelijk gewor
den; ik heb leren kiezen. Wij
leven niu in een wereld, die
geweldig en ook zeer angstige
trekken heeft. Een wereld vol
leugens, die door de filmin
dustrie ondersteund wordt,
omdat wat niet zo geweldig is
toch als zodanig wordt voorge
steld. Met deze gedachten heb
ik geprobeerd een zo eerlijk
mogelijke film te maken. Ik
hoef er echt geen miljonair
mee te worden. Als ik in staat
blijf om de verantwoordelijk
heid voor mijn dochtertje te
dragen en weer een nieuwe
film kan maken, ben ik tevre
den. Ditwas mijn eerste film.
Misschien is het ook de laat
ste...." zegt Nikolai van der
Heyde, die al diverse films op
zijn naam neen.
Het verhaal van de film
speelt zich af in 1926. Een
romantisch verhaal, maar geen
valse romantiek; deze wordt
alleen maar doorgeprikt. Met
een bijna ongeloofwaardige
precisie heeft Van der Heyde
de sfeer en entourage uit de
twintiger jaren gereconstru
eerd in een Fries dorpje.
„Tocih" zegt Hij, „is het een
film van 1973. In 1926 is na
melijk een ontwikkeling inge
zet, die meteen onderbre
king door de wrede oorlog
tot vandaag voortduurt. Met
1926 zeg ik dus iets van van
daag". In het spel heeft hij
dan ook „storende" elementen
ingebouwd, die een zekere af
stand oproepen ten aanzien
van hetgeen daar gebeurt. Ni
kolai brengt j,e terug naar de
tijd die bevoorbeeld door een
Hemmingway, Fitzgerald (lost
generation) extreem beschre
ven is, maar zijn vertakkingen
had naar het kleinste dorp en
gehucht. Amerika was daarbij
een magisch begrip. In het
Friese dorpje van de film be
staat een gesloten leefgemeen
schap; vaste zeden, vaste ge
woonten in het zichtbare
maatschappelijke leven. Er
spelen zich in dat dorpje en
kele gebewtenissen af, die het
traditionele en gesanctioneerde
patroon doorbreken; de „ze
kerheden" worden ondergra
ven. Dat duit die gemeenschap
niet; wie niet in de pas loopt,
wordt tot de orde geroepen;
individuele vrijheid en inzicht
worden door de collectieve
(schijn) norm letterlijk ge
lyncht.
Harm Wouters (Sandy van
der Linden) student te Delft,
wordt na zijn examen feeste
lijk ingehaald in de dorpsge
meenschap. Hij is echter ge-
sjeest. Maar de „schande van
de familie" wordt verdonker
maand. Het feest gaat gewoon
door. Tegenover de schijnver
toning van een bourgeoisie-
oultuur staat de wat naieve
onbevangenheid van Harm;
onthutst is hij. Met veel un
derstatement spelen zich kri-
tisch-geestige scènes af. Met
een bijna perfect gevoel voor
de grens tussen geestig en ba
naal uitgebuit effect komen de
karakteristieken naar voren.
Harm's vader Menno (Ward de
Ravet) en zijn moeder Louise
(Kitty Jansen) zijn uitge
sproken vertegenwoordigers
van die generatie; autoriteit
en schijn. Van der Heyde
heeft er geen karikaturen van
gemaakt. Een grote verdienste,
want het thema van de film
leent zich voor zwart-witteke-
ningen. Je blijft in ze geloven,
ook al heb je een afschuw van
hun levenshouding.
Te midden van die sfeer
van „wie niet horen wil moet
maar voelen" en „wie werkt
wordt zalig" wordt Harm door
zijn vader, directeur van een
plaatselijke melk- en kaasfa-
briek, als knecht bij zijn per
soneel ingedeeld. Het bewust
wordingsproces bij Harm gaat
door, gesteund door het onbe
vangen enthousiasme van Wie-
be (Frans Mulder), de Gro
ningse theologiestudent van de
plaatselijke dominee (Onno
Molenkamp); Wiebe ziet het
ook niet meer zitten. Het in
nerlijk conflict van beide jon
gens wordt zichtbaar gemaakt
en aangepunt door het bezoek
van Ben Hoeksma, die na 20
jaar Amerika (de Nieuwe We
reld) zijn geboortedorp weer
eens komt opzoeken. Hij
brengt zijn „stiefdochter" An
gela mee.
Deze beide rollen worden
gespeeld door twee „raspaar
den" uit de Amerikaanse film
wereld, respectievelijk Ralph
Meeker en Barbara Seagull
(Hershey). Ze spreken Ameri
kaans. Dit „taaiconflict" wordt
in de film geestig opgelost en
in de goede zin van het woord
„uitgebuit".
De Engelse titel van de film
luidt: Loves comes quietly
(groeiproces liefde). Dat the
ma ontwikkelt zich in de
groeiende liefde van een onbe
vangen Angela en Harm, die
in een voortdurende verwon
dering leeft. De onbevangen
liefde voor elkaar en de na
tuurlijke wereld waarin zij
leven, waarin alles ademt,
krijgt ruimte. Samen ont
vluchten zij de benauwde co
de-sfeer van zekerheden,
waarin het Harm bevoorbeeld
niet is toegestaan, dat hij zich
verheugd over het feit, dat hij
zijn moeder eindelijk weer
eens toevallig zag vrijen met
oude-liefde Ben. Beide jonge-
mensen ondergaan het Friese
landschap gaan er in op en
leven ervan.
Camera-man Jörgen Persson
(o.a. Elvira Madigan) heeft dit
enieke décor geweldig ge
filmd. Sommige kijkers erva
ren deze momenten als een
vertraging in de film, als een
doorbreken van het ritme. Ni
colai: „Wij zijn ook met het
filmen in zo'n consumptieve
sfeer terecht gekomen, dat het
aantal secondes, dat een shot
mag duren steeds beperkter
wordt. Ik heb hier bewust de
rust van het ondergaan inge
bouwd.
Wat zijn we toch aan het
doen met de natuur! Friesland
heeft nog een stuk ongerept
heid. Maar tijdens het filmen
heb ik daar enkele klappen
gekregen. Voor de vlucht van
Angela en Harm had ik een
auto, volgeladen met manden
met kippen Als de chauffeur
plotseling stopt om zijn beide
lifters eruit te zetten, zoals je
op de film ziet, moesten de
manden eraf schieten en de kip
pen de vrijheid nemen; een
symbolisch gebaar. Wat ge
beurt er? De manden schieten
eraf en de kippen blijven met
angstig samengeknepen poten
naar de lucht staren. Opgefokt
in donkere hokken wisten ze
niet eens meer wat vrijheid
was..."
zwangerschap) niet meer kun
nen beleven.
Wie uit de pas loopt van een
bepaalde maatschappij moet
boeten. Angela en Karin on
dergaan tot slot een wrede
wraakneming van de dorpsge
meenschap, die haar zekerhe
den ziet aangetast; wie zich
niet inpast in de bestaande
orde wordt gelyncht. Dat ge
beurt tegen een utopisch
droombeeld, waarbij alle con
troversiële figuren uit de film
elkaar in een paradijselijke
toestand terugvinden.
Angela en Harm melken
de koeien op het land, zwem
men naakt in een meer, pluk
ken en eten het groen uit de
wilde natuur. De bewoners
gluren door struiken, likken
hun lippen, maar...dulden het
niet. Veel mensen, die naar
deze film kijken, hebben mo
menteel dezelfde reacties. Zij
vinden het „gênant" of „vies"
als de hoogzwangere Angela
naakt in het gras ligt. En Ni
colai vertelt, hoe de doorsnee
film de sex éénzijdig geïdeali
seerd heeft in schijnvoorstel-
lingen, zodat de meeste men
sen de totaliteit (inclusief
Er wordt in deze film ge
weldig geacteerd. Als je dat
vergelijkt met het geen er tot
nu toe aan spel te zien was in
de Nederlandse film...Barbare
Seagull en Ralph Meeker, met
hun grote filmervaringen, heb
ben inspirerend gewerkt. De
regie van Nicolai van der
Meyden was gevoelsmatig en
beheerst tegelijk. Het is hem
gelukt om een probleem, dat
niet nieuwis en in de litera
tuur vaak aan de orde was en
is, om te zetten in een eerlijk
en geloofwaardig verhaal, dat
de meeste mensen wel iets of
veel zal doen. De muziek van
George Delerue (zijn 109e
film, waarvoor hij muziek
schreef) sluit zich volkomen
aan bij het beeld. „Er is zo
veel gebeurd tussen de men
sen, die met deze film bezig
waren", zegt Nicolai. „En dan
wordt er maar snel geschre
ven: Nicolai is verliefd op
Barbara; maar er was veel
meer aan de hand". Hij heeft
nu zoveel afstand van de film
genomen, dat hij zegt: „Ik had
zelf graag zo'n film in de bios
coop gezien". Amerikanen,
die in België naar de film
kwamen kijken, hebben hem
na afloop een aanbod gedaan
voor regie in de Verenigde
Staten.
HENK EGBERS
NAIROBI (RTR) De mi
nisters van Oeganda, die door
president Idi Amin twee
maanden verplicht met vakan
tie waren gestuurd, hebben na
hun terugkeer te horen gekre
gen dat ze hun departement
zijn kwijtgeraakt. Amin ver
telde hen dat „98 procent van
hen" niet zal terugkeren op
hun oude ministerie en „som
migen worden misschien hele
maal geen minister meer".
Amin had zijn ministers
maandagochtend om 6.00 uur
in militair uniform ontboden
in zijn huis. Na zijn staats
greep in 1971 Met Amin alle
ministers bij het leger inlij
ven.
In Amins huis kregen de
ministers te horen dat ze na
hun vakantie hun oude taak
niet weer konden opvatten, zo
meldt radio Oeganda. In af
wachting van de vorming van
een nieuw kabinet zullen hoge
ambtenaren de departe
menten blijven leiden. De mi
nisters moeten in twee com
missies gaan werken die zich
bezig zullen houden met de
problemen die voortvloeien uit
het overnemen van meer dan
30 Britse bedrijven in het af
gelopen half jaar en met de
kwesties betreffende de bezit
tingen die de 40.000 uitgewe
zen Aziaten in Oeganda heb
ben achtergelaten.
Amins bewind is de laat
tijd in moeilijkheden gekom
door het aftreden van enk
vooraanstaande persoonlijkhe
den. Onlangs traden twee mi
nister af, Kibedi van buiten
landse zaken en Roegoemayo
van onderwijs. Vorige week
nam de voorzitter van de Oost-
afrikaanse spoorwegen, de
Oegandees Naboedere, zijn
ontslag uit protest tegen de
onopgehelderde verdwijning
van vier van zijn stafmede
werkers in Oeganda. Bovendien
is gemeld dat de Oegandese
ambassadeur in Bonn, John
Barigye, zijn post heeft veria'
ten na te hebben verklaard
dat in Oeganda een „terreur'
bewind" heerst. Amin, die Ba-
rigye's vertrek maandag uit
voerig met de ministers be
sprak zei dat de diplomaat in
de war was gebracht door
„imperialistische propagan
da".
(Van onze redactie buitenland)
OOST-LONDEN De premier van de Zuidafriksa®
Bantoestan Transkei, Kaiser Matanzima, heeft de regeriq
in Pretoria aangeraden nu de verlangens van de negen»
te willigen om een bloedbad in het land te voorkomen,ft
situatie, waarin een minderheid een meerderheid onfc
drukt kan niet voor eeuwig getolereerd worden, zo zei Ij
op een bijeenkomst in de Zuidafrikaanse plaats Oost-U
den.
(Va;
Het Xhosa-Thuisland Trans
kei wordt door de Zuidafri
kaanse regering steeds gepre
senteerd als het geslaagde mo
del voor haar politiek Van
„autonome thuislanden" voör
de verschillende negerstam
men. Het is voor het eerst dat
premier Matanzima, die zich
steeds in grote lijnen achter
het beleid van Pretoria heeft
gesteld, zich zo scherp uitlaat
over de blanke regering.
Transkei kreeg in 1963 een be
perkte mate van zelfbestuur
onder het stamhoofd Matanzi
ma.
In zijn rede zei hij dat
Zuid-Afrika kan kiezen tussen
twee mogelijkheden: een zoda
nige verdeling van het land
dat de zwarte meerderheid het
grootste deel van het land
krijgt, of een multiraciale
staat, waarin blank en zwart
gelijke rechten hebben, op ba
sis van algemeen kiesrecht
„Wij zeggen, verdeel het land
en laat ons onszelf besturen"
maar daarbij willen de negers
aan de eonferentietafel zitten
om overeenstemming te berei
ken over de verdeling, anders
zal het tot botsingen komen
aldus Mantanzima. „Dit is een
milde, realistische waarschu
wing van een door de wol
geverfd politiek denker. De
blanke regering krijgt het ad
vies ons nu voldoende te ge
ven, anders zal er een bloed
bad zijn in Zuid-Afrika" al
dus Matanzima.
Hoewel de negers bijna 80
procent van de bevolking van
Zuid-Afrika uitmaken, is
slechts 13 procent van het
Zuidafrikaans grondgebied be
stemd voor de Bantoestans.
Negerleiders hebben in het
(ADVERTENTIE)
Om een idee te geven: Houtrot
herstellen. Kieren afdichten tussen
kozijn en muur of langs de trap.
Scheuren en naden blijvend af
dichten, ook rondom cv-pijpen.
Trapleuning muurvast zetten. Be
tonreparatie. Uitgesleten trap of
vloer uitvlakken tot "nul" zonder
afbrokkeling. Dat zag u op de TV-
reklame! Van dik tot ragdun pla
muren. Tegels zetten op hout of
spaanplaat of betonemaille of over
oude tegels. Spaanplaat naadloos
verlijmen. Pleisterlaag repareren
op muur of schoorsteen. Opnieuw
voegen. Dakpan vastzetten. Stop
verf bijwerken. Betonnen ramen
beglazen. Dunne plek in goot repa
reren. Lek balkon dichten. Latten
tegen muur hechten.
Nu gemakkelijker èn vlugger èn
heter STOPPEN, AFDICHTEN,
VOEGEN, UITVLAKKEN, PLEIS
TEREN, PLAMUREN EN HER
STELLEN met: PORION. de in
Zwitserland ontwikkelde één-com-
ponentige, dus een kant-en-klare,
kunsthars vulpasta met enorme
hechtkracht aan élk materiaal,
droog of vochtig, binnen of buiten,
ook aan glasl Blijvend thermoplas
tisch en waterdicht. Krimpt niet,
zet niet uit, scheurt niet, buig- en
slijtvast. Onschadelijk voor de han
den. In de emmer onbeperkt houd
baar, dus geen restenverlies. q
1/2 kg 1 kg 2 kg 5 kg
ƒ4,95 8,75 ƒ15,60 ƒ30,50
verleden herhaaldelijk dw
grondgebied geëist, maar 4
zuiidairikaanse regering let
geweigerd verandering It
brengen in een regeling ut
1936, waarin (Ie teewpl
van vaak verbrokkelde -
gebieden voor de neger-thids-
landen is vastgesteld.
Matanzima riep ook
het „afbreken van de gre
tussen zwart en blank,
cnaos te voorkomen, want
toestand waarin een
heid een meerderheid 01*
drukt kan niet eeuwig
reerd worden." De ri
van de Transkei
de regering van de repubiiti
(in Pretoria) en zou gti'4
vreedzaam bestaan naast df
regering. Maar de
moeten nu Zuid-Afrika real
doen, want onze zoenn 11*
tegenover hen komen te
en hen het land ontruk!®'
aldus de premier. Mataiaia
klaagde tevens over
drag van de Zuidafrikai
politie in de Transkei,
vragen de politiemannen 0>
de regering van de repub»
ae Transkei te verlaten,
ze hebben geen respect vt»
de burgers van de Trans!»
„Het Afrikaanse volk z'
genoegen nemen met
dan gelijkheid tussen 1
blank. We willen alles j
van ons is in dit land.
werken voor onafhanke#
heid en vrijheid, maar ku®>
aat niet krijgen totdat we t
departementen in de Frans:
kunnen besturen", aldus
leider van Transkei.
MILAAN A.C. Milaan zc
[es binnen halen wat er maar te 1
ichap van Italië. Niet eens de
ei in de finale tegen Leeds gewl
[eert de Milanezen het deelnem
erzuchtige Milan-spelers willen
madelij ke nederlaag tegen Lazi
an Rivera en trainer Rocco en
ie nog drie zondagen moet wort
Srentus.
Elk ander sportgebeuren
in Italië op wielrenge-
ied en op hypisch terrein
raar in Rome een groot in-
emationaal ruiterfeest
ilaatsvindt dat alles
ijkt deze weken voor voet-
Ten. De emoties zijn te-
het eind van dit seizoen
«voorstelbaar hoog opge-
'iaid. Natuurlijk omdat
ee Europeese bekers bin- aan te
handbereik zijn, maar dat
eer nog door de verwik- het
elingen rond de nationale
lompetitie. dig in,
ze wi
[De nederlaag van Milan te- won
jen Lazio was de eerste don- I0,
jerslag. Belangrijker nog was de alh
fct vervolg: in een bliksem- wi
pnnis werd Rivera voor vier Romein!
Mstrijden geschorst, wat erop verleng
jeer kwam dat Milan haar kun-
'ige aanvoerder en aanvaller
1 hele rest van de competitie
1 moeten missen.
MADRID (UPI)
schatting 5.000 rechtse t
hebben gisteren in Madrid N
aftreden van de Spaanse r
ring en de overname van
macht door het leger gei
Zij hadden spandoek
zich waarop de regering '1'
weten werd dat zij te za®
opgetreden tegen de linkse»
monstranten die op 1
politieman met messteken v
den. Op een van de spande'
stond dat de liberaal ge
aartsbisschop van madrid,
dinaal Vicente Tarancon,
gen de muur gezet" taoet
den.
ner Rocco werd tot aan
eind van het senzoen ver-
iden zich op de reservebank
j laten zien, beiden omdat ze
óp niet toelaatbare wijze
de leiding van scheids-
'hter Lo Bello hadden be
eld. Heel Milaan kwam in
jpstand. Er werd gerechtig-
jeid geëist. Supporters sleep
op macabere wijze met
(tn doodkist voor de edel-
jchtbare Lo Bello door het Mi-
San Sïro-stadion. De
hafcammissie van de Itali-
voetbalbond kwatn
tempt met een verzachtende
rif die werd uitgesproken
lat alle betrokkenen werden
die werd
oord _)1etfokk"'on
nsroAtJk Lo Bello en zijn
^rechters die
standpunt
telefoniish
dijkten "'ii "5g eens ver_
besten „L u storm van
*>rden was h! 'Pyloedrijke
L strafcommli;„mildheid van
era
een^SK®4® *°°r weïni-
strijden
verrassing- Ri-
laatste com-
en Rn"J"cu Weer mee-
'«naal in o m*ag be8in juni
"hHdigeJjf11?!® komen. De
en St -Vlnger én Mi-
'dn^UBen| Saat u,iter"
(ADVERTENTgL
voelt U de
Geen vrees meer, dar - ür-j
van het gehemelte losl ',jsep#
Geen onaangename^sjn^z(l!rjJ
verschaft U een gevoc n,i
bij het eten, lach^ «V
U vergeet, dat U een ku
Verkrijgbaar in discrete^..
L mot me
fe d°or één ^k^our-boy Ri
zou nu
eenmaal niet
«n
M1?
tic flacons, pri|s f. 2,67 bÜ "P'
en drogisterijen-
lopend op uit
„pakken" en
verkia „f®1 Milaan de
^se ®rbfede1tan de Sici'
tijd dat t Ssta" »Het
3 huiten Sn»^° 6b-° maar
.ant0I,aikelden fezet wordt",
öiten. ïn60 de Müanese
tv,l Xtai; &evai over-
'Wél 0lïl laanse voetbal-
v°ortaan ile scheidsrech-
r bij loting
Milan al|
punten,
en Juvenj
ten.
Overigend
de voeitbi
trainera
belangstel}
tuurlijk,
holm die
gaat en v
kenen, d|
Herrera
den ontsll
lopen zon.