V.s. kan gehandicapten weigeren op meerdaagse trips
SferWWW8
;R KOMEN NOG 'MAAR' 47 AFLEVERINGEN
an Peyton Place
erd 60 miljoen
ollar verdiend
hristelijke samenwerking is
an rooms-rood opgeofferd
ERSTE „SUCCES" VAN POLARISATIE
binnenland
buitenland
sthesie-team
10 miljoen
Erfenis
Doodsteek
I (W onze parlementaire
redactie}
Oppositie
Duister
papier
■oor w pen
Niet sportief
Hartewens?
Medelijden en
een vraag (2)
Brandweer
13
[terdag 28 april 1973
telefoon 01850-40044
SCHAPPIJ
IL
X en PENOTTI boterham-
itbreiding van de verkoop-
is. Verkoper en adviseur in
t een grote zelfstandigheid
«rede marge tot het on -
if.
UZEBUREAU
EINDHOVEN
(Van een onzer
verslaggevers)
twrFCHT De mogelijk-
VITrttaat dat het voor
d sXese vakantiereizen,
n, NShebben namelijk een
»e "van de ANVR (A1-
tmcneNederlandse Vereni-
„mg voor Reisbureaus)
tan folders opgenomen die
erop neerkomt, dat een dee -
femer die fysieke of psychi
sch afwijkingen vertoont of
ch aan wangedrag schu dig
maakt, van deelneming kan
worden uitgesloten.
Een woordvoerder van de
NS vond het vreemd dat de
ze clausule nu pas problemen
gaat oproepen. „Sinds jaar en
dag is deze clausule in de
programma's van een groot
aantal reisbureaus opgeno
men, en nu pas valt de bepa
ling op in de folders van de
NS".
Volgens de woordvoerder
zijn de Nederlandse Spoor
wegen gedwongen deze clau
sule op te nemen. „We kre
gen klachten van andere rei
zigers, die vertelden dat de
besproken reis niet aan hun
verwachtingen had beant
woord, door dat dergelijke
(gehandicapte) mensen zich
onder het reisgezelschap be
vonden.
Verschillende klachten
kwamen ook van de reislei
ders, die de Nederlandse
Spoorwegen met deze reizen
meesturen .„Het is voor hen
moeilijk om zich tijdens ex
cursies verstaanbaar te ma
ken, als er bijvoorbeeld een
aantal geestelijk gehandicap
ten meereizen, die hun ge
noegen over de bezienswaar
digheden dikwijls nogal luid
ruchtig uiten, waardoor het
gesproken woord van de
reisleider voor de overige
passagiers onverstaanbaar
wordt". Op de gewone bin
nenlandse trajecten van de
NS speelt de terughoudend
heid ten opzichte van geeste
lijk en lichamelijk gehandi
capten vrijwel niet, volgens
de woordvoerder van de NS.
„Uiteraard zijn er ook hier
mensen die zich ergeren, an
deren zijn wat toleranter,
maar als de reiziger de
plaats van bestemming be
reikt heeft, stapt hij uit en
denkt niet meer aan de ge
handicapte medereiziger. Er
zijn er ook die reeds gedu
rende de reis een andere
plaats in de trein zoeken.
Anders is het, volgens de
woordvoerder, bij de acht
daagse vakantiereizen. „De
reizigers grekken de gehele
vakantie met elkaar op. Ver
blijven in hetzelfde hotel, en
doen alles gezamenlijk".
Ook verscheidene hoteliers
hebben op de Nederlandse
Spoorwegen druk uitgeoe
fend deze clausule op te ne
men. De N.S.-woordvoerde.
vertelde dat diverse hoteliers
de NS verzocht hebben niet
meer met gehandicapten te
komen. „Dan lopen de klan
ten weg", aldus de hoteliers.
„De NS heeft met tegenzin
deze clausule opgenomen",
aldus de woordvoerder. „Er
zal dan ook getracht worden
de formulering te wijzigen
zodat het minder hard aan
komt: die mensen kunnen er
immers ook niets aan doen".
Elke aanmelding voor deze
meerdaagse vakantiereizen
zal volgens de woordvoerder
worden bekeken en met de
reisleider worden overlegd.
„Er is tot nu toe nog nie
mand categorisch gewei
gerd". De NS hebben overi
gens aparte reizen voor ge
handicapten, eveneens meer
daagse reizen ,„mits er vol
doende belangstelling is". De
reizen waarop de gewraakte
clausule betrekking heeft
zijn acht- en vijftiendaagse
reizen in binnen- en buiten
land, die 198 gulden tot 775
gulden kosten. (Zie ook com
mentaar)
(Van onze correspondent in Washington)
liet verpletterende succes van Peyton Place is volgens
|en Amerikaanse t.v.-man te danken aan het feit dat het
(en zindelijke, moralistische vertelling" is, „waarin de
I wordt gestraft en het goede beloond".
|Dat schijnt een mate van heimwee te veroorzaken in een Rcpiltclti©
preld waarin zulks niet altijd het geval is. Mijn buurvrouw
«telt me dat Peyton Place voor haar een dagelijks bezoek is
«vrienden en kennissen die niet kwaad worden wanneer ze
i visite overslaat.
tieken van de uitgevers wer
den er rond de 10.000.000
exemplaren van Peyton Place
verkocht, waarmee uitgevers
successen als God's little
acre" en „Gone with the wind"
werden overtroffen.
|t< ontrouw van de kijker
«it nauwelijks gestraft,
)tl verhaal ontwikkelt zich
genoeg om tijdens een
intie de draad niet te ver-
Kn.
«schepper van de televisie-
Jrsie van Peyton Place, Paul
[onash, heeft de boeken „Pey-
t Place" en „Return to Pey-
k Place" van wijlen Grace
■etalious nooit gelezen, maar
Tb gebaseerd op een verfil-
|ng van Grace Metaliou's hut-
P>t van aanranding, moord en
Ifmoord, dat in 1956 de besi-
Ber van de eeuw wend.
F typeert de betrekkelijke
TEcnuld van de late vijftiger
Jen dat Metalious' Peyton
pce in een aantal Ameri-
lanse gewesten werd uitge-
Imen als obscene lectuur. Er
■Men niet al te zorgwekken-
Tdingen in, hoewel er wreed
p gekust en, naar ik me
Inner, een voortijdig geon-
rer van verleidelijke heu-
f jyd gestagneerd door een
pttel. Grace Metalious
i een vernietigende kri
tiek, maar dankzij liet schrille
protest tegen haar epos van
zedenverwildering werden er
binnen achttien maanden ruim
zes miljoen exemplaren van
Peyton Place verkocht.
Peyton Place verscheen ln
druk rond de herverkiezing
van Dwight D. Eisenhower,
eind 1956, nadat vijf uitgevers
het manuscript hadden terug
gestuurd. Mrs. Kathryn Mess-
ner, echtgenote van een onbe
kende uitgever, betaalde 1500
dollar voor het werkstuk,
werkte gedurende een iaar met
een rood potlood in het ma
nuscript en de „explosieve best
seller over het geniepe leven
in een dorp in New Hampshi
re", met onthullingen over alle
mogelijke vormen van wange
drag verscheen in de boekwin
kels. Peyton Place werd verbo
den in Providence in de staat
Rhode Islands, in Omaha in de
staat Nebraska en in geheel
Canada. Volgens de doorgaans
niet al te betrouwbare statis-
Er kwam een filmversie, met
Lana Turner in de hoofdrol.
Voor ABC schreef Paul Mo-
nash, die het boek verafschuw
de, de prototypen van de tele
visieserie op basis vam het film
verhaal. Het enige dat van
Grace Metalious' Peyton Place
overbleef was de notoire repu
tatie, die in de tv-serie verder
op geen enkele manier werd
ondersteund. De activiteiten
van Monash kunnen worden
vergeleken met die van ie
mand die de geschriften van
de Markies de Sade geschikt
maakt voor presentatie door
Pipo de Clown.
De uitgewassen, gesaneerde
versie voor de beeldbuis kwam
aanvankelijk tweemaal en la
ter driemaal per week in het
ABC-programma en herhalin
gen zijn thans vijf maal per
week via het netwerk van
NBC te zien. Volgens kijkdicht-
heidspedlingen trokken de
schokkendste Vietnamverkla-
ringcn van Lyndon Johnson
minder aandacht van t.v.-kij-
kers in Amerika dan de afle
veringen van Peyton Place.
Grace Metalious werd in sep
tember 1924 geboren in Man
chester. een slordige indus
triestad In New Hampshire.
Haar vader was een Frans
sprekende Canadees en haar
moeder was van Duitse af
komst. Zij gaven Grace de on
waarschijnlijke naam Grace
Marie Antoinette Jeanne d'Arc
de Repentigny. Ze trouwde
met George Metalious, een on
derwijzer van Griekse af
komst. Ze schreef Peyton Pla
ce in grote armoede. Het dage
lijks menu bestond uit vrijwel
uitsluitend spaghetti. In de
schaarse aantekeningen om
trent haar loven wordt gesug
gereerd dat Grace Metalious
zeer aanzienlijk dronk. Zij
overleed op 21 februari 1964 in
een ziekenhuis in Boston aan
een leveraandoening. Men be
grootte haar nalatenschap aan
vankelijk op ruim 1.000.000
dollar, maar achteiraf bleek
zij slechts een belastingschuld
te hebben.
Grace Metalious heeft geen en
kele aflevering van Peyton
Place op de beeldbuis gezien.
Er is na haar dood meer dan
60 miljoen dollar aan de naam
van haar boek verdiend, niet
alleen door Twentieth Century
Fox en ABC, maar ook door
schrijvers die een snelle duit
wilden verdienen aan boeken
met titels als „Carnaval in
Peyton Place" en „Verleidin-
ton Place", „Geheimen van
Peyton Place' en „Verleidin
gen in Peyton Place'.
In 1968, toen er een kleine 500
afleveringen van Peyton Place
op de beeldbuis waren geweest
en de oude Martin Peyton naar
zijn elegante auto strompelde,
schreef „Life" dat Peyton Pla-
V
.4;
Normem en Rita uit de tv-serie Peyton Place.
ce uit de tijd was. De produ
cers kondigden toen aan dat er
opwindende nieuwe dingen
zouden gaan gebeuren. Er
zouden actuele vraagstukken
aan de orde komen: de oorlog,
de dienstplicht, God en godde
loosheid, een losgeslagen gees
telijke. En er verscheen een
zwarte familie: heit gezin van
een zwarte neurochirurg, af
komstig uit Canada, want getto
negers bestaan wat de televi
sie betreft alleen in nieuws
programma's.
Grace Maria Antoinette Jean
ne d'Arc de Repentigny verliet
George Metalious toen het in
zondelijke Peyton Place bin
nen enkele weken bij Dell in
drie miljoen exemplaren werd
gedrukt. Ze trouwde met een
disc jockey en keerde na korte
tijd naar haar oorspronkelijke
echtgenoot terug. Aan haar
sterfbed zat John Rees, corres
pondent van de Manchester
Free Press. Voordat zij haar
laatste adem uitblies liet zij
hem een advocaat halen die
een nieuw testament moest op
stellen. Rees werd de erfge
naam van haar gehele nalaten
schap, onder beding dat hij
voor haar kinderen zou zor
gen. De erfenis bleek achteraf
een belastingschuld en of Rees
die heeft ingelost is niet be
kend. Het verhaal van Grace
Metalious klinkt als een nog
niet uitgezonden serie afleve
ringen uit Peyton Place, het
eindeloos voortkabbelende te
levisie-epos, dat aan haar zijn
naam te danken heeft.
BERT VAN VELSEN
zal zijn, die de samenwerking
met Den Uyl zou willen ver
breken. Evenals bij de CHU is
ook de achterban van de ARP
langzaam wakker aan het
worden. En Biesheuvel' gaat
nou wel uit de politiek, maar
dat betekent geenszins dat
zijn invloed bij de mannebroa-
ders tanende is.
■fee! IIAl\G Drie con-
fl.,1 na het dramatische
3 van de CHU bij de
h PW Tn het kabi«et-
Rtisrl christen-demo-
Bkt ,,i A samenwerking
VBO gmaakt 16 heb"
«sten' "schcidin£ der
de'oad CHU WOrdt
Wij v ®Ude conservatieve
Wetn T°eRer 611 het
s vÏÏ61? Uyl heeft een
an slagen.
^""'"";ad«LWeek de eerste
snl ,van dat ka-
u-flrH, succes bc-
Perkvn* nüe
masp|iA van"dat" ka-
r00nd Worm succes he-
V Veflithtin„ A- de zucht
hWlev,,,, L.Sf dp no*
pSeerdi, A Pohhek-geïnte-
K» la'dw zifAl waarschijn-
A'i'knars ,'n dan het tan-
Ï'VVD. Ruil. 1 hijvoorbeeld
l A dagen lang
k lei> en cjneren, bek-
\z A,A'emaken bl'i-
"nd niefe temet helemaal
e nJn geweest.
Wat eigenlijk al tijdens de
kabinetscrisis van half 1972
had moeten geschieden, is nu
door het kwartet Burger-Rup-
pers-Van Agt-Albeda voor el
kaar gebokst. Een scheiding
der geesten binnen de drie
christen-democratische partij
en lijkt een feit. De partijbe
sturen van KVP, ARP en
CHU zullen dan nog wel de ko
mende maanden officieel elkaar
hun christen-democratische lief
de bekennen zelfs in de Tweede
Kamer zullen de drie fracties
vooral in het begin nog wel
met elkaar samenwerken,
maar de ongedeelde, christelij
ke en vooruitstrevende partij,
zoals KVP-voorzitter Dick de
Zeeuw, die voor ogen stond, is
een illusie gebleken.
Door het doordrammen van
de heren informateurs en for
mateurs is de mogelijkheid
van een nieuw politiek kader
ontstaan. De politieke verhou
dingen in Nederland zijn ver
nieuwd: de linkse drie hebben
een deel van hun kiezersbelof
ten moeten inslikken, hun tra
ditionele afkeer voor de con
fessionele partijen is omgebo
gen in een schuchtere toenade
ring, de KVP heeft eindelijk
een keuze durven maken en
de ARP is nog nooit zo ver
deeld als vandaag. De CHU
daarentegen keert terug naar
de vaderen: de partij wordt
weer een echte unie, rechts,
bezadigd, minzaam conserva
tief. D'66 verliest het imago
van „bommenwerper": niet de
democraten maar de forma
teurs hebben de oude politieke
verhoudingen laten ploffen. De
PPR tenslotte lijkt de laatste
maanden minder radicaal,
meer meegaand, verdraagza
mer.
lang leven beschoren te ach
ten. Den Uyl zal er de eerste
tijd wel voor oppassen om met
controversiële zaken in het
parlement te komen. Aan de
Alleen de WD kan bogen
op een onveranderde positie.
Maar men zou van de libera
len van Wiegel moeilijk an
ders hebben kunnen verwach
ten. De partij gaat in de oppo-
sitie en dat levert meestal bij \yinSt
verkiezingen wel wat winst
op.
Niet, dat er nu zo snel1 ver
kiezingen zullen komen. Zelfs
de politieke pessimist gaat
momenteel zover om het kabi
net-Den Uyl een behoorlijk
andere kant hebben beide con
fessionele regeringspartners
KVP en ARP overal behoefte
aan. behalve aan verkiezingen
(Van onze parlementaire
op korte termijn. De tijd dat
Den Uyl in het Catshuis zit.
kan worden benut om verder
te werken aan nieuwe partii-
verkiezingen.
immers een begin van „suc
ces" geboekt. De KVP-invloe-
den in het kabinet-Den Uyl
hoe gering ook kunnen er
voor zorgen, dat de socialisten
wat meer gouvernementeier
ingesteld raken. Wat dat be
treft zou men de KVP kunnen
vergelijken met de liberale
FDP in de Bondsrepubliek,
die de afgelopen jaren wel
heeft laten zien, hoe je door-
drammende socialisten moet
afremmen. En dat heeft die
FDP nog winst opgeleverd
ook.
Een ander positief punt is,
dat de PvdA de door deze
partij op gang gezette polari
satie niet verder hoeft door te
zetten. Die polarisatie heeft nu
Een duistere zaak blijft de
positie van de ARP. Deze par
tij is hopeloos verdeeld: de
helft wil wel met Den Uyl de
andere helft zou liever de stap
van de CHU volgen. Staat het
voor de KVP zo goed als vast
dat deze partij —als ze in het
kabinet-Den Uyl stapt —dat
ook zullen steunen, van de
ARP is men daar allerminst
zeker van. Het is bepaald niet
uitgesloten, dat er over een
paar maanden een meerder
heid in de fractie te vinden
Het besluit van de CH-frac-
tie mag door veel christen
democratische politici dan wel
worden gekwalificeerd als de
doodsteek voor de christelijke
samenwerking, in feite is die
beslissing de enig juiste die
Tilanus cs, hadden kunnen ne
men. De CHU heeft, samen
met de KVP, lang genoeg op
de ARP gewacht voor die sa
menwerking. Steeds weer
slaagde de AR er in het op de
lange baan te schuiven. Daar
bij komt dat de CHU altijd
een voorstander is geweest
van samenwerking in een ka
binet met de VVD en ook
deze keer heeft Tilanus dat
niet onder stoelen of banken
gestoken. Uiteindelijk zal zijn
partij weinig meer kunnen
verliezen. Integendeel, veel
CH-spijtstemmeirs zullen de
komende tijd in de CHU weer
hun Unie gaan herkennen.
Blijft de ARP meedoen aan
het kabinet-Den Uyl, dan zul
len ongetwijfeld veel anti-re
volutionairen overlopen naar
de Unie, zoals veel katholie
ken hun heil bij de WD zul
len gaan zoeken. Volgende
maand zullen de drie partijen
een definitief besluit over de
samenwerking moeten menen
Komt dat besluit er, dan zal
de betekenis gering zijn: het
zal niet uitgevoerd kunnen
worden. De samenwerking
blijft een papieren tijger.
PIETER-JAN DEKKERS
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatïe zullen deze
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
eens is met inhoud, c.q. strekking.
Naar aanleiding van het in
terview met Ad van de Broek
van Veerse-Boys in „de Stem"
van 19 dezer, wil ik het vol
gende opmerken. Dit is de
tweede maal dat Van de Broek
in uw krant schampere opmer
kingen meent te moeten ma
ken over de voetbalvereniging
Baronie. Ook nu weer wijt hij
zijn falen destijds in het be
taalde voetbal aan de begelei
ding, elftalcommissie en finan
ciën bij de Bredase club. Dat
zijn uitlatingen bepaald niet
met de waarheid stroken, mo
ge blijken uit het volgende-
Ad van de Broek speelde de
seizoenen 19651966 en
1966—1967 bij Baronie. Zijn
trainers waren achtereenvol
gens Jan Blom en George
Knobel, mannen die echt geen
elftalcommissie nodig hadden
om het le elftal samen te
stellen. Er was wel een elftal
commissie voor de lagere elf
tallen omdat de hoofdtrainer
zich daar niet mee bemoeide.
Van de Broek had destijds een
goed schot, maar zijn overige
capaciteiten waren gering. In
zicht had hij weinig en het
gebeurde dat hij in een wed
strijd wel 20 keer in de bui-
tenspelval liep. Ten einde raad
heeft Knobel hem toen als
back geprobeerd, wat ook al
geen succes was. Toen Van de
Broek meer en meer op de
reserve-bank kwam te zitten,
gaf hij te kennen terug te
willen naar de amateurs. Het
Baronie-bestuur heeft toen al
le medewerking verleend om
hem te laten gaan. Door aan
bieding van een minimum-
contract had men van de
Broek nog twee jaar tegen
kunnen houden.
Wat de financiën betreft
kan men moeilijk een verge
lijking maken met de huidige
spelerssalardssen. Baronie be
taalde echter destijds meer
dan 70% van de overige 2e
divisieclubs. Jn de jaren
19651966 toen de gemiddelde
arbeiderslonen plm. f 125 per
week bedroegen, keerde Baro
nie toch nog altijd f 100 per
speler uit voor een gewonnen
wedstrijd. Ad van de Broek is
nooit een cent aan zijn con-
tractgeld te kort gekomen,
Daar hij in Dussen woonde
kreeg hij ook zijn reiskosten
volledig vergoed. Het is dan
ook niet sportief van hem,
zich zo over Baronie uit te
laten-
werp a,ls zodanig wens ik niet
normerend in te gaan.
BREDA C. GOOSSENS-GOOS-
SENS.
De bedoeling van dit com
mentaar Was de mensen aan
het denken te zetten (redactie).
BREDA.
A. GRAUWMANS
BARONIE.
Het actiecomité „Rondom
Alfrink" wil een bedrag van
enkele miljoenen bijeen trom
melen voor een zgn. „commu
nicatiecentrum", dat voor
gunstige voorlichting over on
ze kerkprovincie zal gaan zor
gen. Zo'n centrum zou volgens
het comité een „hartewens'
zijn van de kardinaal. We
kunnen dit moeilijk geloven,
zo met diens recente vasten
brief nog vers in ons hoofd.
Schrijft het comité hier zijn
eigen wens niet ten onrechte
aan de kardinaal toe? Want in
de geest van diens vasten
boodschap zijn er toch legio
bestemmingen voor zo'n kapi
taal bedrag te vinden, die heel
wat méér inspirerend en „e
vangelisch solidair" zijn dan
zo'n reclamebureau-voor-ons-
zelf. En die dus beslist veel
meer naar het hart van de
kardinaal moeten zijn en daar
om veel eerder als een hem
aan te bieden feestgave kun
nen dienen.
BERGEN OP ZOOM J. SMIT
Juist omdat Ideeën als ver
vat in de vastenboodschap uit
gedragen moeten worden wil
len zij effect hebben, is dit
communicatiecentrum inder
daad een hartewens,, van de
kardinaal (redactie).
Naar aanleiding van het
stuk onder de rubriek: Com
mentaar, van zaterdag 21 april
j.l. een reactie aan het adres
van de schrijver. Weet u dat u
met dat stuk even beïnvloe
dend werkt op de zgn. makke
lijk beïnvloedbare jonge men
sen? Uw vraag is m.i. erg
suggestief gesteld. We weten
toch dat ieder keuze een risico
met zich meebrengt? Zo ook
deze keuze. Door uw commen
taar zullen er weer heel veel
mensen worden beïnvloed. Is
dit uw bedoeling geweest? Ik
vind dit ook een vorm van
„aanpraten". Op het onder-
Dat in Hoofdplaat, 15 april
j.1. een grote brand os geweest
is uiteraard aan een ieder be
kend en dat de brandweerkorp
sen van de omringende kernen
laat aanwezig waren is ook
iedereen bekend. Dit is nu
echter niet het punt, waarover
ik wilde uitwijden, maar wel
dat het een zeer grote schande
is dait er niet in iedere kern
een eigen brandweerkorps met
auto meer is, daar dit zoals
terdege gebleken is toch
echt geen overbodige luxe is.
In de 3e Westkoenier van dit
jaar is onder meer opgenomen,
onder agendapunt nr. 24, dat
zonder hoofdelijke stemming
werd besloten „HET OVER
TOLLIGE BRANDWEERMA
TERIAAL" van de kernen
Waterlandkerkje, IJzendijke,
Hoofdplaat en Zuidzande te
verkopen. Maar...wat wordt
bedoeld met „overtollig" daar
men in Hoofdplaat over geen
enkel materiaal van de brand
weer meer beschikt, enkel de
laarzen, maar moet men daar
een uitslaande brand mee
blussen?
De brandweerauto van
Hoofdplaat is verkocht voor de
lage som van f. 3000,- aan
Corn Product Compagny te
Sas van Gent. Thans rijst de
vraag of een eigen brandweer
wel zo overtollig is, zoals hier
boven aangeduid, waarmee
men de inwoners van een be
paalde kern enige mate van
zekerheid ontneemt en is dan
onze brandweerauto niet meer
modern genoeg om alhier een
brand te blussen? Trouwens,
kan het moderne opwegen te
gen het degelijke? Een groot
fabriekscomplex bevond deze
auto echter wel goed. Indien
het brandweermateriaal in
slechte staat verkeerde en niet
bedrijfszeker was hetgeen
werd tegengesproken door in
gewijden zou zo'n fabriek
dan tot aankoop zijn overge
gaan? Ook op de leeftijd van
de leden van het brandweer
korps moet men het niet ste
ken. daar de overgrote meer
derheid bestond uit leden tus
sen 25 en 45 jaar. Beschikt
men op deze leeftijd reeds
over een verminderd reactie
vermogen?
Dat de opzet van de brand
weer goed is, daaraan wordt
niet getwijfeld. Ook aan de
melding kan niets veranderd
worden. Het feit, dat men niet
in minder dan een half uur
alhier ter plaatse kan zijn.
speelt al een veel grotere rol.
Indien men verwonderd is
over de houding van sommige
toeschouwers, kan ik hierop
ook een antwoord geven, want
toen de brandweerkorpsen na
verloop van tijd ter plaatse
verschenen, woegen enige
brandweerlieden aan de om
standers „waar bier in Hoofd
plaat de brandweer-putten la
gen"? Dat vind ik toch wel
een zeer grove fout van de
leidinggevenden.
In het rapport dat zondag
nacht, 15 april j.l. nog zou zijn
samengesteld, stond o.m. ver
meld dat om 23.50 uur een
oud-brandweerman op de sire
ne drukte. Dit kan ik echter
pertinent tegenspreken. In een
dagblad van 18 april stond
vermeld, dat „de reorganisatie
van de brandweer dn de prak
tijk een verbetering van de
brandbestrijding betekent"
hetgeen hier echter zondag
niet is gebleken, want we zijn
met de huidige organisatie
zeer veel achteruit gegaan,
want het eigen brandweer
korps was steeds bij brand
tussen 3 en 7 minuten ter
plaatse. Dit is echter voor de
korpsen van de omringende
kernen onmogelijk, daar de af
stand te groot is.
Dat er door de bezoekers
van het café zo weinig van het
inventaris (materiaal van ver
enigingen, ais dit het belang
rijkste is) gered is, is te
wijten aan het feit dat de
materialen waren onderge
bracht in de lokaliteit, gren
zende aan de keuken waar de
brand is ontstaan. Door de be
zoekers werden met gevaar
voor eigen leven en het feit
dat alle lichten waren uitge
vallen nog 11 constateurs
van de duivenvereniging ge
red, daar deze het verst van
de brand verwijderd lagen. De
overige materialen konden
niet meer bijtijds bereikt wor
den, daar het vuur ontzettend
snel om zich heen greep, de
blussing, met aanwezige blus-
apparaten door de caféhouder
en een bezoeker ten spijt. De
heer A. de Bruijcker is zelfs
tot driemaal toe in de vlam
men en de rook gedoken,
waarbij hij brandwonden op
liep aan het aangezicht. Ook
de heer A. Hamelijnck heeft
nog getracht materialen te
redden, maar moest dit opge
ven en zijn eigen overjas aan
de vlammen overlaten, zodat
wel degelijk eerst aan de ma
terialen en de inventaris werd
gedacht. Waarom beschikt ie
dere kern in Oost-Zeeuwsch-
Vlaanderen wsl over een ei-
gen brandweerkorps met toe
behoren?
Als er in een bepaalde kern
op veie kilometers van een
brandweerkorps, waarop men
dan is aangewezen, brand uit
breekt en er hangt een dikike
mist met een zicht van minder
dan 50 meter of als er een
sneeuwstorm woedt?* Moeten
k® 1jlwon?ra dan eerst het
brandweerkorps onderweg ko
men uitgraven en menig ge.
bouw een prooi van de
vlammen laten worden?
HOOFDPLAAT A. DE SMIT
