IK ONTMOETTE OVERAL ONVERSCHILLIGHEID" HOTEL ZON DER NAAM SPOEDIG BEMANNING NAAR SAIJOET 2 BUURT IN OPSTAND: CENTRUM GASTARBEIDERS DICHT IK GELOOF ER NAUWELIJKS MEER IN" VAKANTIE VOOR BEJAARDEN EN MINDER VALIDEN AAN SPAANSE KUST IN: Brit Dick Taverne in Europa-parlement Méér rente (51/4%) met een ABN Spaar-Extra-Rekening. Algemene Bank Nederland binnenland buitenland Verbaasd Informatie Ingericht Keuken Mediscli Schuld 2 gu Iden voordeel 11,95 Handel in drugs Twee Belgen veroordeeld 15 „Toen Ik twee jaar geleden uit het klooster trad, was ik 17 jaar broeder geweest, van m'n vijftiende tot m'n 32ste. Ik ben dus nu 34 jaar. In het klooster had ik een praktische opleiding tot elektricien ge kregen. Ik was dus een pri ma vakman, inaar had geen enkel diploma. Nou daarop ken ik meteen toen de kloos terdeur achter me dicht ging, gestruikeld. Wat kan men beginnen met een man van ever de dertig die bijna twin tig jaar uit de roulatie is ge weest en die op geen stukken na weet, hoe het in de maat- «liappij allemaal toegaat?". Een schrale man, wat traag van beweging Een vriende tijk gezicht waarop de sporen van een recent verleden vol geestelijke spanning duidelijk tc zien zijn. Hij vertelt, zon der ophef, dat hij het klooster heeft verlaten, omdat hij het niet langer kon volhouden. „Ik heb er maanden tegen aan gelopen. Ileb er slapeloze nachten van gehad. Kon er eigenlijk met niemand uit mijn omgeving over praten. Deed dat tenslotte met m'n biechtvader. Die had begrip, probeerde tc helpen. Lichtte m'n overste in. Die snapte er niet veel van. Dat was wel vreemd, want ik was echt niet de eerste die uittrad. Ik heb hem keer op keer duidelijk proberen te maken dat ik echt mijn geloof niet verloren had. Maar dan ik het kloosterleven niet kon volhouden". IUl zucht. „I ben nog steeds naar mijn mening een goed katholiek, een gelovig mens. Ik heb niet met de kerk gebroken. Ik heb alleen een andere levensstaat aangeno men". Wat hij niet vertelt Is dat hij van de ene dag op de andere het beschutte leven van het klooster de rug toe keerde Men liet hem gaan. Zonder enige begeleiding, zon der enig geld, zonder andere kleding dan het oude pak dat hij aan had. Als hij daarnaar gevraagd wordt, aarzelt hij met zijn antwoord. „Ach ja, maar dat gebeurt nou niet meer",is het enige dat hij opmerkt. Zijn familie. Hij was een van de dertien kin deren uit een arbeidersgezin, wilde niets meer van hem we ten. „De schande, weet u! Ik ben thuis geweest en daar werd me door moeder gezegd dat ik er maar beter aan zou doen niet meer te komen. Met m'n broers en zussen was het wei nig anders. Ik ben er niet meer naar toe gegaan. Toch had ik juist in die tijd wat hulp, wat begrip, zo hard nodig". Hij heeft in die eerste maanden stad en land afge sjouwd om aan de slag te komen. Overal ontmoette hij onverschilligheid, en het feit dat hij geen vakdiploma's had, deed de rest. Hij kreeg aan vankelijk geen werk. Tenslot te was de eigenaar van een klein bedrijf bereid hem aan te nemen. Hij moet in het fa briekje gaan werken voor een bedrag dat veel minder was dan het minimumloon. Hij aanvaardde dat. „Wat had ik anders moeten doen en be- vendien wist ik van toeten noch blazen. Later maakten enkele mede-arbeiders mij wijzer. Van die mensen heb ik voor het eerst, begrip en sym pathie gekregen. Ik deed in die fabriek het werk van een hooggeschoold elektricien en kreeg daarvoor minder geld dan een leerling van een jaar of zestien". Er waren enkele collega's die er iets aan wilden doen. Hij bezwoer ze dat achterwege te laten. Zo bang was hij die baan tc verliezen. Ik woonde op een armoedig kamertje, op een zolderverdieping. Moest daarvoor - en voor de kost - f 250 in de maand betalen. Dat betekende dat ik iets meer dan honderd gulden overhield om van te kunnen leven en er kleding van te kopen. Ik heb in die tijd voor liet eerst van mijn leven bittere armoede gekend. Ook vertwijfeling en - soms verbittering". Langzaam leerde hij een beetje z'n weg vinden in de samenleving dlc hij helemaal ontwend was. Hij kreeg wat kennissen. Een hunner gaf hem de raad een vrouw te zoeken. de pastoor. Was bang dal ik als ex-frater opnieuw onbe grip zou stuiten". Op een avond las hij in de krant een advertentie van een erkend huwclijkscontactcen- trum. „Heb die mevrouw ge beld. Maakte een afspraak. Dat gesprek heeft eindelijk de zo dringend noodzakelijk had in het vormingswerk. Hij vroeg me van alles. Over me zelf, m'n werk in het klooster. Tenslotte vroeg hij, of ik er voor zou voelen een baan te aanvaarden in dat vormings werk. Ik zei daar zonder enige aarzeling ja op. Later besefte ik dat ik niet eens had ge vraagd wat voor werk ik dan 55 Een lezer schrijft ons het volgende: „Ook ik probeer een partner te vinden. Adverteer daarvoor. Als er gereageerd wordt door dames en je maakt contact, zo blijkt mij, gebeurt het volgende. De dames willen niet in een dorp wonen. Of ze vinden je „wel aardig". Dan willen ze 's avonds dansen. Je gaat mee. Ze doen zich te goed en hebben een leuke avond. De volgende dag ko men ze tot de ontdekking dat ze niet naar Zeeland willen. Een andere ervaring. De da me met wie ik naar Zeeland rijd eerste contact! stelt tijdens de autotocht al voor „vannacht maar samen te sla pen". Ik ben een gezonde nor male man en had reeds lang geen sexuele omgang gehad. Dus ik ben op dat voorstel ingegaan. Heb de dame de volgende dag naar huis ge bracht en er zelf een streep onder gezet. Want dat was ook niet wat ik zocht. Nog een ervaring. Een dame logeert hel weekeind bij mij. De afstand naar Zeeland van uit haar woonplaats maakt dat noodzakelijk. Keurig in aparte slaapkamer. De volgende och tend laat ze doorschemeren dat ze mij „vannacht wel had verwacht". Allemaal dames uit de „be tere stand". Als je ze vertelt dat je wilt trouwen en een familieleven wilt opbouwen, met kinderen, dan reageren ze allesbehalve enthousiast. Ik meen dat het vandaag- de-dag zó is dat door de voor treffelijke sociale voorzienin gen de meeste ongehuwde vrouwen wel met een man uit willen en naar bed willen, maar dat ze er niet aan den ken een gezin te vormen. Ik weet dat ik verbitterd ben. Mijn generatie is volkomen materialistisch ingesteld. Ik twijfel er zo langzamerhand aan of er nog vrouwen zijn, met kinderen, die een goede num willen hebben en een fij ne vader voor die kinderen. Ik ben 46 jaar en heb zoveel teleurstellende ervaringen in m'n contacten met „huwelijks kandidaten" gehad dat ik er nog maar nauwelijks in ge loof. .,Ik was stom verbaasd, toen hij dat zei. Liet dat kennelijk duidelijk blijken. Wc hebben er vrij lang over gepraat. Daarvan bleef me toch wel bij de opmerking dat ik nog jong was en dat ik ais ik een gezinnetje zou stichten waar schijnlijk wel zou leren wat meer te vechten voor een plaatsje dat me een redelijk inkomen zou bezorgen". Maar hoe komt een man die bijna twintig jaar uit de we reld is geweest, in kennis met een vrouw? „Ik had geen vrouwelijke kennissen. Zat in geen enkele vereniging. Had wel contact met de kerk ais gewoon kerkganger. Ik durfde niet eens te gaan praten met wending in mijn leven ge bracht. Hoe gaat dat in zo'n gesprek? Ik had er erg tegen op gezien. Om als volwassen man in de dertig aan een da me tc vertellen wat ik voor een soort vrouw zou willen hebben. De consulente was zelf getrouwd, had al volwassen kinderen en ze praatte meer over m'n maatschappelijke si tuatie dan over m'n huwelijks wensen". Hij werd bij het bureau in geschreven Met de mededeling dat zijn huidige inkomen het vrijwel onmogelijk zou maken een partner voor hem te vin den. „Na een week of wat belde de consulente mij op. Via de administratie van de zaak. Er was een meneer die eens met me wilde praten. Ik kreeg geen adres en ging er op af. Het was me niet duidelijk wat voor man het was. Het bleek iemand tc zijn die een functie zou krijgen en wat ik kon gaan verdienen". Nog geen veertien dagen la ten werd hij opnieuw uitgeno digd voor een gesprek. Men had informaties ingewonnen en die waren buitengewoon gunstig geweest. „Van toen af kreeg ik maatschappelijk de kans verder tc komen. Het werk in die instelling is pret tig. Bovendien begon ik al vrij snel met het volgen van een cursus zodat ik op den duur een vakdiploma kan halen. Ik ging meteen, voor mijn begrip, een prachtig salaris verdie nen". Hij heeft de consulente tele fonisch bedankt voor haar be moeienis. „Per slot van reke ning hoefde ze dat voor mij niet te doen". Een week of wat daarna kreeg hij de de medeling dat een cliënte van liet bureau een kennisma- klngsvoorstel had aanvaard. „Nou zo kwam ik in aanra king met Jeanne. Ze is van mijn leeftijd. Ex-non. We zijn getrouwd. Hebben een leuke flat en houden van elkaar. Zij verricht met m'n salaris won deren, vind ik. Want ik be grijp nu wei dat mijn inko men redelijk is, maar dat ik be slist niet overhou. Ik kan nu studeren en ben van plan zo snel mogelijk de papieren te halen die in ons land nu eenmaal worden ge vraagd. We zijn samen een nieuw leven bcgonnw. Het voordeel daarbij is dat "e bei den min of meer dezelfde voorgeschiedenis hebben. Wc begrijpen daardoor heel goed eikaars zorgen en angsten om dat verleden. Weet, laatst kreeg ik onver wacht een ex-medebroeder op bezoek. Ik stond daarvan eerst nogal te kijken. Hij is blijven eten. Sindsdien heb ik contact met m'n oude klooster. Dat vind ik fijn. Ik heb er per slot van rekening een stuk van m'n jeugd liggen en er ook heel mooie jaren gehad. Ik heb geem moment spijt gcliad van m'n besluit uit te treden. Wel denk ik nog af en toe met wat verbazing terug aan het feit dat men mij zon der meer, zonder hulp, liet gaan. Maar ja, ze hebben dat waarschijnlijk ook moeten le ren". JACQUES LEVIJ (De vorige afleveringen in deze serie stonden in de kran ten van 27 en 28 maart en 3 april). CUBELLAS (Spanje) Cubellas is een klein, rus tig plaatsje, gelegen in een zacht glooiend gebied, vijf envijftig kilometer ten zui den van Barcelona, vlakbij de Middellandse Zee. Je komt er vanuit Barcelona via een vaak sterk stijgen de bergweg dwars door wat ongetwijfeld een van de mooiste gebieden van Spanje is. Aan de ene kant ruige, vaak onbegroeide rotsachtige bergwanden, aan de andere kant, soms als een diepe afgrond, de diepgroene Middellandse Zee. Vlakbij dat dorpje, dat ligt tussen internationaal beken de badplaatsen Calafell en Sitges, staat een Nederlands hotel. Weliswaar Spaans van uiterlijk, maar verder geheel Nederlands; het personeel, de gasten, de sfeer, het voed sel en noem maar op. Het is het hotel Sin Nom- bre, het hotel zonder naam, gebouwd door de Nederland se Bond Zonder Naam, speci aal voor die groepen, die er in de meeste toeristenoor den niet of nauwelijks aan te pas komen: de bejaarden en de mindervaliden. Het hotel is afgelopen maandag, op de dag dat de Bond Zonder Naam zijn zevende lustrum vierde, officieel geopend door de oprichter van de bond, de nu tachtigjarige maar dat zie je hem niet aan pater Henri de Greeve. Het hotel is niet alleen be stemd voor bejaarden en mindervalide gasten, het is er ook volledig op ingericht. Overal is rekening gehouden met de vaak niet zo goed meer ter been zijnde gasten. Drempels vindt je in het he le gebouw niet, deuren en liften zijn overal breed ge noeg om een invalidewagen door te laten verschillende toegangsdeuren gaan automa tisch open en dicht en op enkele plaatsen waar de gan gen wat hellen, zijn takelin- stalaties qangebracht, die de mindervalide in zijn wagen 9 Hotel Sin Nombre, waaraan de laatste hand gelegd wordt. helpen die barrière te over winnen. Douches en het bij het ho tel horende zwembad zijn per invalidewagen bereik baar. Pas op het moment dat men te water gaat, hoeft men de wagen te verlaten, waarbij stevige goed aange brachte steunen de nodige houvast geven. Ook iin het gebouw zelf treft men overal handgrepen, waaraan men zich zonodig kan vastgrijpen. En mocht er wat misgaan, dan zitten overal alarmknoppen. Een druk daarop is voldoende O De 80-jarige pater Henri de Greeve, die het hotel deze week heeft geopend. om deskundig personeel vaak verpleegsters, die een maand lang vrijwilig in het hotel komen helpen te doen toesnellen. Het hotel heeft 39 apparte menten voor minimaal twee, maximaal vier personen. Elk appartement bevat een zitka mer, waarin zo nodig twee bedden kunnen wonden ge plaatst, een slaapkamer met twee bedden, een badkamer met douche, zitbad, toilet en wasgelegenheid, een kleine keuken en een balkon met uitzicht op de zee. Wanneer dat nodig (en voor de Bond financieel haalbaar) nuocht blijken, kan het complex nog met een tweede vleugel wor den uitgebreid, waardoor de capaciteit verdubbeld kan worden. Elke gast kan als hij dat wil zelf in zijn eigen keuken koken, maar dat hoeft niet. Er is een centraal restaurant, waarin alle mogelijke maal tijden ook voor diëetpa- tiënten worden opge diend. Men ban er Spaans eten, als men diat wil, maar er is rekening mee gehouden, dat de meeste gasten Hol landse kost zullen prefere ren. Aan ruime ontspannings mogelijkheden is uitgebreid gedacht. Er is zoals ge zegd een eigen zwembad, terwijl de zee op slechts 250 m van het hotel ligt. Er is 'n tv-kamer, waar behalve Spaanse programma's regel matig videobanden met Ne derlandse uitzendingen ge toond worden, 'n recreatiezaal een biljartkamer en een hob byruimte. En als men zo maar wil liggen zonnen, ban men terecht op twee ruime terrassen, een beneden voor het hotel en een op het dak van het vier verdiepingen hoge gebouw. Tenslotte is er nog een winkelcentrum, de „Kalver- straat" waar men een biblio theek annex souvenirshop, een wasserette, een bank, een supermarkt, en een da mes- en herenikapsalon aan treft. Wanneer het centrum niet genoeg keuze biedt, kan men nog altijd naar de nabij gelegen dorpen Cubellas en Villanueva met een eigen gratis busdienst. Belangrijk in het hotel is de eigen medische dienst. Er is een medisch centrum met een spreekkamer, onderzoek- kamer, verpleegsterskamer, wachtkamer en apotheek. Een Nederlandse arts en een verpleegkundige hulp zijn altijd aanwezig. Niet alleen het hotel is aan gepast aan zijn gasten, ook de logiesprijs is dat. Een maand in Hotel Sin Nombre, alles inclusief (ook vliegreis en verzekeringen) kost per persoon 555 gulden. Dat houdit wel in, dat de exploit- tie van hert hotel voor de Bond Zonder Naam geen ge ringe opgave is. Om de ex ploitatie enigszins te verlich ten, stelt men het hotel in de zomermaanden veel oude ren vinden het in Spanje dan toch te warm open voor „gewone" toeristen, gasten van een Nederlands reisbu reau, die normale toeristische zomerprijzen betalen. Buiten die zomermaanden (juni tot en met september) is het hotel het hele jaar open voor de bejaarden en mindervali den. Het hele hotelcomplex dat bij de officiële opening nog niet helemaal voltooid was: de al aanwezige gasten verblijven tijdelijk in hotel Caüpolis in Sitges kost vier miljoen. Drie miljoen is al binnen via giften en een obligatielening tegen geringe rente. Rest nog een miljoen schuld én een nog wat zor gen barende exploitatie. Dat verhindert het bestuur van de Bond Zonder Naam echter niet de toekomst opti mistisch tegemoet te zien. En Henrl de Greeve, die 35 jaar geleden in een flits op 't idee kwam de bond op te richten, die tot doel moest hebben daadwerkelijke naastenliefde te propageren en in de prak tijk te brengen, was zo ver- de officiële opening spontaan heugd dat hij op de dag van de officiële opening spontaan eerst in zijn leven de flamenco danste. WILLEM VERHALLEN (Van een onzer verslaggevers) GELDEROF In de Sovjet- Unie wordt nogal vaag gespro ken over de bedoeling van de lancering, dinsdag, van het ruimtestation Saljoet 2. Het ligt echter in de verwachting dat het op zeer korte termijn - mogelijk binnen een paar da gen -een bemanning van twee of drie koppen omhoog zou gaan om het ruimtestation te gaan bemannen. Dat zal dan gebeuren met de Sojoez 12 die aan de Saljoet moet vastha ken. Het 100 m3 leefruimte biedende ruimtestation vliegt nu in een baan om de aarde op hoogten variërend tussen 215 en 260 km. De lancering van Saljoet 2 komt na een periode van stilte in de Russische ruimtevaart diie bijna 2 jaar heeft geduurd. Op 19 april 1971 werd de Sal joet 1 gelanceerd, waaraan vier dagen later Sojoez 10 vastmaakte. Waarschijnlijk vanwege technische problemen stapte de bemanning van dit ruimteschip niet over in het ruimtestation. Wel deed dat de bemanning wan Sojoez 11 die op 6 juni 1971 werd gelan ceerd. De kosmonauten Dobro- volski, Voltav en Patsajev bleven 24 diagen aan boord van de Saljoet 1, een absoluut record. Het drietal kwam ech ter op het laatste moment om het leven, doordat viia een fa lende druferegelaar de lucht uit hun naar de aarde terugke rende Sojoez 11 ontsnapte. Sinds die tijd hebben Sov jet-technici het hele ruimte schip Sojoez aan een minitieus onderzoek onderworpen en tal van verbeteringen aange bracht. Kort geleden heeft de Russi sche professor Leonid Sedov verklaard dat de nieuwe Sal joet twee keer zal worden be mand, telkens voor een periode van 30 dagen. Dat is dan twee dagen langer dan de periode die deze leinte drie Amerika nen voor het eerst aan boord van het Amerikaanse ruimte station Skylab gaan doorbren gen. Volgens de huddiige plan nen moet Skylab op 14 mei omhoog. Een dag later ver trekt de bemanning met de Apollo naar het ruimtestati on. Zowel met de Saljoet als met de Skylab wordt veel we tenschappelijk werk gedaan op biologisch, astronomisch en milieugebied. In deze ruimte- vaartprogramma's is de aarde het belangrijkste onderzoek object. Het lijkt niet uitgesloten dat er in de tweede helft wan mei dus twee bemande ruimtestati ons om dc aarde zullen draai en. Ook Skylab zal meer dan eens bemand worden: de tweede bemanning moet 56 dagen aan boord blijven, de derde bemanning eveneens. Het tweede Amerikaanse trio moet omhoog gaan binnen twee maanden nadat het eer ste drieta is teruggekeerd. Op welke vluchtduur de voorraden aan boord van de nu rond de aarde koersende Saljoet 2 zijn berekend is niet bekend. De eerste Saljoet func tioneerde zonder haperen een half j aar in de ruimte. (ADVERTENTIE) op een acryl truitje met kort mouwtje en U-halsje, t/m 11 april normale prijs 13,95 Breda -Tilburg Goes Roosendaal Middelburg NVV-besluurder A. T. Kupc- rus zal inderdaad op verzoek van de Surinaamse regering voor drie jaar naar Suriname gaan voor het verlenen van ad vies aan de Surinaamse vak bond. Dit heeft minister Geert- scma (Surinaamse en Antilli aanse zaken) geantwoord op vragen van Tweede-Kamerlid Waalkens (VVD). (Van een onzer verslaggevers) STEKENE Twee inwo ners van het Belgische Steke- ne, D. M. en D. R. zijn giste ren door de rechtbank van Dendermonde veroordeeld tot respectievelijk zeven en vijf tien maanden gevangenisstraf voor handel in drugs. D. R. kreeg er nog eens bijna f 5000 boete bij of zes maanden gevangenisstraf. M. en R. hebben bekend te hebben meegewerkt aan de drughandel tussen België en Nederland. Een en ander kwam aan hét licht, door de 1 moord op een Surinamer in Amsterdam, een zekere Van Loswijk. De Nederlandse re cherche stelde naar aanleiding van die moord een rapport op van 270 bladzijden en dat re sulteerde in januari j.l. in een huiszoeking lij beide personen in Slekene. Daar werden wel iswaar geen verdovende mid delen gevonden maar wel wa ren er voldoende bewijzen voorhanden om beide personen te veroordelen. R. is in 1958 al eens veroordeeld voor eenzelf de feit. Bovendien moest hij zich verantwoorden voor ver boden wapenbezit en doodsbe dreigingen. LONDEN (AFP) Dick Taverne, de Britse Lagerhuis afgevaardigde van Neder landse afkomst die de Labour- partdj de rug heeft toegekeerd wegens haar verzet tegen En- gelands toetreding tot de EEG, Js aangewezen als lid van de Britse afvaardiging naar het Europese parlement. De La- bourpartij, onder oud-premier Harold Wilson, boycot dit par lement. De motie waarin werd voor gesteld Taverne op te nemen in de Britse delegatie werd zonder debat aanvaard. (ADVERTENTIE) De nieuwe ABN Spaar-Extra- Rekening levert u meer rente op dan een gewone rekening of spaarboekje. Toch mag u geld van uw tegoed opnemen wanneer u dat maar wilt. U profiteert dus van hogere rente maar u hoeft uw spaargeld niet vast te zetten. Aan dit aantrekkelijke voordeel is één voorwaarde verbonden: als u geld van uw rekening afhaalt, wordt op dit bedrag 1% retourrente in mindering gebracht. De retour rente maakt deze nieuwe rekening niet voor alle spaarders even geschikt. Wie gewoonlijk zijn inleg weer snel op neemt, kan 't beter bij een spaarboekje houden. De ABN Spaar-Extra-Rekening is dus echt bedoeld voor trouwe spaarders die hun geld lang op de bank willen laten staan. Het openen van een ABN Spaar-Extra-Rekening kost weinig tijd of moeite. U ervoor terecht op elk ABN-kantoor, waar men u graag nader inlicht. ROTTERDAM (ANP) De stichting Hulp aan Buitenland se Werknemers in Rotterdam heeft besloten een ontmoe tingscentrum voor Spaanse gastarbeiders in de wijk „Het Oude Noorden" te sluiten om botsingen tussen de Span jaarden en buurtbewoners te voorkomen. Het afgelopen weekeinde kwam het bijna zo ver, toen ongeveer 40 Neder landse bewoners van de wijk de straat waren opgegaan om het gebouw, waarin zich op dat moment ruim 200 Span jaarden bevonden, te bestor men. Het wijkorgaan kon hen bijtijds van dit voornemen af brengen. Voor de stichting die het centrum op poten heeft gezet, was de situatie aanleiding een punt achter de zaak te zetten. Het gebouween oude schooi gaat volgende week maan dag op slot. „Wij willen erger voorkomen", verklaarde stich tingsdirecteur T. H. Verweij- Hij vertelde dat er ai vanaf de opening van het centrum in juni 1971 wantrouwen bestaat bij de omwonenden. Bij de politie werd een reeks klach ten ingediend, die voorname lijk betrekking hadden op de lawaaioverlast in de weekein den, wanneer de Spanjaarden dansavonden hielden, een po ging van de stichting Hulp aan Buitenlandse Werknemers om ook de Nederlandse buurtbe woners „warm" te maken voor het centrum, mislukte. „Zij kwamen wel maar de argwaan bleef", aldus de heer Ver weij.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 15