IK ONTMOETTE OVERAL ONVERSCHILLIGHEID"
HOTEL
ZON
DER
NAAM
SPOEDIG BEMANNING
NAAR SAIJOET 2
BUURT IN OPSTAND: CENTRUM GASTARBEIDERS DICHT
IK GELOOF ER NAUWELIJKS MEER IN"
VAKANTIE VOOR BEJAARDEN EN MINDER
VALIDEN AAN SPAANSE KUST IN:
Brit Dick Taverne
in
Europa-parlement
Méér rente (51/4%) met een
ABN Spaar-Extra-Rekening.
Algemene Bank Nederland
binnenland
buitenland
Verbaasd
Informatie
Ingericht
Keuken
Mediscli
Schuld
2 gu
Iden
voordeel
11,95
Handel in drugs
Twee Belgen
veroordeeld
15
„Toen Ik twee jaar geleden
uit het klooster trad, was ik
17 jaar broeder geweest, van
m'n vijftiende tot m'n 32ste.
Ik ben dus nu 34 jaar. In het
klooster had ik een praktische
opleiding tot elektricien ge
kregen. Ik was dus een pri
ma vakman, inaar had geen
enkel diploma. Nou daarop
ken ik meteen toen de kloos
terdeur achter me dicht ging,
gestruikeld. Wat kan men
beginnen met een man van
ever de dertig die bijna twin
tig jaar uit de roulatie is ge
weest en die op geen stukken
na weet, hoe het in de maat-
«liappij allemaal toegaat?".
Een schrale man, wat traag
van beweging Een vriende
tijk gezicht waarop de sporen
van een recent verleden vol
geestelijke spanning duidelijk
tc zien zijn. Hij vertelt, zon
der ophef, dat hij het klooster
heeft verlaten, omdat hij het
niet langer kon volhouden.
„Ik heb er maanden tegen
aan gelopen. Ileb er slapeloze
nachten van gehad. Kon er
eigenlijk met niemand uit
mijn omgeving over praten.
Deed dat tenslotte met m'n
biechtvader. Die had begrip,
probeerde tc helpen. Lichtte
m'n overste in. Die snapte er
niet veel van. Dat was wel
vreemd, want ik was echt niet
de eerste die uittrad. Ik heb
hem keer op keer duidelijk
proberen te maken dat ik echt
mijn geloof niet verloren had.
Maar dan ik het kloosterleven
niet kon volhouden".
IUl zucht. „I ben nog
steeds naar mijn mening een
goed katholiek, een gelovig
mens. Ik heb niet met de kerk
gebroken. Ik heb alleen een
andere levensstaat aangeno
men".
Wat hij niet vertelt Is dat
hij van de ene dag op de
andere het beschutte leven
van het klooster de rug toe
keerde Men liet hem gaan.
Zonder enige begeleiding, zon
der enig geld, zonder andere
kleding dan het oude pak dat
hij aan had. Als hij daarnaar
gevraagd wordt, aarzelt hij
met zijn antwoord.
„Ach ja, maar dat gebeurt
nou niet meer",is het enige
dat hij opmerkt. Zijn familie.
Hij was een van de dertien kin
deren uit een arbeidersgezin,
wilde niets meer van hem we
ten. „De schande, weet u! Ik
ben thuis geweest en daar werd
me door moeder gezegd dat ik
er maar beter aan zou doen
niet meer te komen. Met m'n
broers en zussen was het wei
nig anders.
Ik ben er niet meer naar toe
gegaan. Toch had ik juist in
die tijd wat hulp, wat begrip,
zo hard nodig".
Hij heeft in die eerste
maanden stad en land afge
sjouwd om aan de slag te
komen. Overal ontmoette hij
onverschilligheid, en het feit
dat hij geen vakdiploma's had,
deed de rest. Hij kreeg aan
vankelijk geen werk. Tenslot
te was de eigenaar van een
klein bedrijf bereid hem aan
te nemen. Hij moet in het fa
briekje gaan werken voor een
bedrag dat veel minder was
dan het minimumloon. Hij
aanvaardde dat. „Wat had ik
anders moeten doen en be-
vendien wist ik van toeten
noch blazen. Later maakten
enkele mede-arbeiders mij
wijzer. Van die mensen heb ik
voor het eerst, begrip en sym
pathie gekregen. Ik deed in
die fabriek het werk van een
hooggeschoold elektricien en
kreeg daarvoor minder geld
dan een leerling van een jaar
of zestien".
Er waren enkele collega's
die er iets aan wilden doen.
Hij bezwoer ze dat achterwege
te laten. Zo bang was hij die
baan tc verliezen. Ik woonde
op een armoedig kamertje, op
een zolderverdieping. Moest
daarvoor - en voor de kost - f
250 in de maand betalen. Dat
betekende dat ik iets meer
dan honderd gulden overhield
om van te kunnen leven en er
kleding van te kopen. Ik heb
in die tijd voor liet eerst van
mijn leven bittere armoede
gekend. Ook vertwijfeling en
- soms verbittering".
Langzaam leerde hij een
beetje z'n weg vinden in de
samenleving dlc hij helemaal
ontwend was. Hij kreeg wat
kennissen. Een hunner gaf
hem de raad een vrouw te
zoeken.
de pastoor. Was bang dal ik
als ex-frater opnieuw onbe
grip zou stuiten".
Op een avond las hij in de
krant een advertentie van een
erkend huwclijkscontactcen-
trum. „Heb die mevrouw ge
beld. Maakte een afspraak.
Dat gesprek heeft eindelijk de
zo dringend noodzakelijk
had in het vormingswerk. Hij
vroeg me van alles. Over me
zelf, m'n werk in het klooster.
Tenslotte vroeg hij, of ik er
voor zou voelen een baan te
aanvaarden in dat vormings
werk. Ik zei daar zonder enige
aarzeling ja op. Later besefte
ik dat ik niet eens had ge
vraagd wat voor werk ik dan
55
Een lezer schrijft ons het
volgende: „Ook ik probeer een
partner te vinden. Adverteer
daarvoor. Als er gereageerd
wordt door dames en je maakt
contact, zo blijkt mij, gebeurt
het volgende. De dames willen
niet in een dorp wonen. Of ze
vinden je „wel aardig". Dan
willen ze 's avonds dansen. Je
gaat mee. Ze doen zich te
goed en hebben een leuke
avond. De volgende dag ko
men ze tot de ontdekking dat
ze niet naar Zeeland willen.
Een andere ervaring. De da
me met wie ik naar Zeeland
rijd eerste contact! stelt
tijdens de autotocht al voor
„vannacht maar samen te sla
pen". Ik ben een gezonde nor
male man en had reeds lang
geen sexuele omgang gehad.
Dus ik ben op dat voorstel
ingegaan. Heb de dame de
volgende dag naar huis ge
bracht en er zelf een streep
onder gezet. Want dat was ook
niet wat ik zocht.
Nog een ervaring. Een dame
logeert hel weekeind bij mij.
De afstand naar Zeeland van
uit haar woonplaats maakt dat
noodzakelijk. Keurig in aparte
slaapkamer. De volgende och
tend laat ze doorschemeren
dat ze mij „vannacht wel had
verwacht".
Allemaal dames uit de „be
tere stand". Als je ze vertelt
dat je wilt trouwen en een
familieleven wilt opbouwen,
met kinderen, dan reageren ze
allesbehalve enthousiast.
Ik meen dat het vandaag-
de-dag zó is dat door de voor
treffelijke sociale voorzienin
gen de meeste ongehuwde
vrouwen wel met een man uit
willen en naar bed willen,
maar dat ze er niet aan den
ken een gezin te vormen. Ik
weet dat ik verbitterd ben.
Mijn generatie is volkomen
materialistisch ingesteld. Ik
twijfel er zo langzamerhand
aan of er nog vrouwen zijn,
met kinderen, die een goede
num willen hebben en een fij
ne vader voor die kinderen. Ik
ben 46 jaar en heb zoveel
teleurstellende ervaringen in
m'n contacten met „huwelijks
kandidaten" gehad dat ik er
nog maar nauwelijks in ge
loof.
.,Ik was stom verbaasd, toen
hij dat zei. Liet dat kennelijk
duidelijk blijken. Wc hebben
er vrij lang over gepraat.
Daarvan bleef me toch wel bij
de opmerking dat ik nog jong
was en dat ik ais ik een
gezinnetje zou stichten waar
schijnlijk wel zou leren wat
meer te vechten voor een
plaatsje dat me een redelijk
inkomen zou bezorgen".
Maar hoe komt een man die
bijna twintig jaar uit de we
reld is geweest, in kennis met
een vrouw? „Ik had geen
vrouwelijke kennissen. Zat in
geen enkele vereniging. Had
wel contact met de kerk ais
gewoon kerkganger. Ik durfde
niet eens te gaan praten met
wending in mijn leven ge
bracht. Hoe gaat dat in zo'n
gesprek? Ik had er erg tegen
op gezien. Om als volwassen
man in de dertig aan een da
me tc vertellen wat ik voor
een soort vrouw zou willen
hebben. De consulente was zelf
getrouwd, had al volwassen
kinderen en ze praatte meer
over m'n maatschappelijke si
tuatie dan over m'n huwelijks
wensen".
Hij werd bij het bureau in
geschreven Met de mededeling
dat zijn huidige inkomen het
vrijwel onmogelijk zou maken
een partner voor hem te vin
den.
„Na een week of wat belde
de consulente mij op. Via de
administratie van de zaak. Er
was een meneer die eens met
me wilde praten. Ik kreeg geen
adres en ging er op af. Het
was me niet duidelijk wat
voor man het was. Het bleek
iemand tc zijn die een functie
zou krijgen en wat ik kon
gaan verdienen".
Nog geen veertien dagen la
ten werd hij opnieuw uitgeno
digd voor een gesprek. Men
had informaties ingewonnen
en die waren buitengewoon
gunstig geweest. „Van toen af
kreeg ik maatschappelijk de
kans verder tc komen. Het
werk in die instelling is pret
tig. Bovendien begon ik al vrij
snel met het volgen van een
cursus zodat ik op den duur
een vakdiploma kan halen. Ik
ging meteen, voor mijn begrip,
een prachtig salaris verdie
nen".
Hij heeft de consulente tele
fonisch bedankt voor haar be
moeienis. „Per slot van reke
ning hoefde ze dat voor mij
niet te doen". Een week of
wat daarna kreeg hij de de
medeling dat een cliënte van
liet bureau een kennisma-
klngsvoorstel had aanvaard.
„Nou zo kwam ik in aanra
king met Jeanne. Ze is van
mijn leeftijd. Ex-non. We zijn
getrouwd. Hebben een leuke
flat en houden van elkaar. Zij
verricht met m'n salaris won
deren, vind ik. Want ik be
grijp nu wei dat mijn inko
men redelijk is, maar dat ik be
slist niet overhou.
Ik kan nu studeren en ben
van plan zo snel mogelijk de
papieren te halen die in ons
land nu eenmaal worden ge
vraagd. We zijn samen een
nieuw leven bcgonnw. Het
voordeel daarbij is dat "e bei
den min of meer dezelfde
voorgeschiedenis hebben. Wc
begrijpen daardoor heel goed
eikaars zorgen en angsten om
dat verleden.
Weet, laatst kreeg ik onver
wacht een ex-medebroeder op
bezoek. Ik stond daarvan eerst
nogal te kijken. Hij is blijven
eten. Sindsdien heb ik contact
met m'n oude klooster. Dat
vind ik fijn. Ik heb er per slot
van rekening een stuk van
m'n jeugd liggen en er ook
heel mooie jaren gehad.
Ik heb geem moment spijt
gcliad van m'n besluit uit te
treden. Wel denk ik nog af en
toe met wat verbazing terug
aan het feit dat men mij zon
der meer, zonder hulp, liet
gaan. Maar ja, ze hebben dat
waarschijnlijk ook moeten le
ren".
JACQUES LEVIJ
(De vorige afleveringen in
deze serie stonden in de kran
ten van 27 en 28 maart en 3
april).
CUBELLAS (Spanje)
Cubellas is een klein, rus
tig plaatsje, gelegen in een
zacht glooiend gebied, vijf
envijftig kilometer ten zui
den van Barcelona, vlakbij
de Middellandse Zee. Je
komt er vanuit Barcelona
via een vaak sterk stijgen
de bergweg dwars door
wat ongetwijfeld een van
de mooiste gebieden van
Spanje is. Aan de ene kant
ruige, vaak onbegroeide
rotsachtige bergwanden,
aan de andere kant, soms
als een diepe afgrond, de
diepgroene Middellandse
Zee.
Vlakbij dat dorpje, dat ligt
tussen internationaal beken
de badplaatsen Calafell en
Sitges, staat een Nederlands
hotel. Weliswaar Spaans van
uiterlijk, maar verder geheel
Nederlands; het personeel,
de gasten, de sfeer, het voed
sel en noem maar op.
Het is het hotel Sin Nom-
bre, het hotel zonder naam,
gebouwd door de Nederland
se Bond Zonder Naam, speci
aal voor die groepen, die er
in de meeste toeristenoor
den niet of nauwelijks aan te
pas komen: de bejaarden en
de mindervaliden. Het hotel
is afgelopen maandag, op de
dag dat de Bond Zonder
Naam zijn zevende lustrum
vierde, officieel geopend
door de oprichter van de
bond, de nu tachtigjarige
maar dat zie je hem niet aan
pater Henri de Greeve.
Het hotel is niet alleen be
stemd voor bejaarden en
mindervalide gasten, het is
er ook volledig op ingericht.
Overal is rekening gehouden
met de vaak niet zo goed
meer ter been zijnde gasten.
Drempels vindt je in het he
le gebouw niet, deuren en
liften zijn overal breed ge
noeg om een invalidewagen
door te laten verschillende
toegangsdeuren gaan automa
tisch open en dicht en op
enkele plaatsen waar de gan
gen wat hellen, zijn takelin-
stalaties qangebracht, die de
mindervalide in zijn wagen
9 Hotel Sin Nombre, waaraan de laatste hand gelegd wordt.
helpen die barrière te over
winnen.
Douches en het bij het ho
tel horende zwembad zijn
per invalidewagen bereik
baar. Pas op het moment dat
men te water gaat, hoeft
men de wagen te verlaten,
waarbij stevige goed aange
brachte steunen de nodige
houvast geven. Ook iin het
gebouw zelf treft men overal
handgrepen, waaraan men
zich zonodig kan vastgrijpen.
En mocht er wat misgaan, dan
zitten overal alarmknoppen.
Een druk daarop is voldoende
O De 80-jarige pater Henri
de Greeve, die het hotel deze
week heeft geopend.
om deskundig personeel
vaak verpleegsters, die een
maand lang vrijwilig in het
hotel komen helpen te
doen toesnellen.
Het hotel heeft 39 apparte
menten voor minimaal twee,
maximaal vier personen. Elk
appartement bevat een zitka
mer, waarin zo nodig twee
bedden kunnen wonden ge
plaatst, een slaapkamer met
twee bedden, een badkamer
met douche, zitbad, toilet en
wasgelegenheid, een kleine
keuken en een balkon met
uitzicht op de zee. Wanneer
dat nodig (en voor de Bond
financieel haalbaar) nuocht
blijken, kan het complex nog
met een tweede vleugel wor
den uitgebreid, waardoor de
capaciteit verdubbeld kan
worden.
Elke gast kan als hij dat
wil zelf in zijn eigen keuken
koken, maar dat hoeft niet.
Er is een centraal restaurant,
waarin alle mogelijke maal
tijden ook voor diëetpa-
tiënten worden opge
diend. Men ban er Spaans
eten, als men diat wil, maar
er is rekening mee gehouden,
dat de meeste gasten Hol
landse kost zullen prefere
ren.
Aan ruime ontspannings
mogelijkheden is uitgebreid
gedacht. Er is zoals ge
zegd een eigen zwembad,
terwijl de zee op slechts 250
m van het hotel ligt. Er is 'n
tv-kamer, waar behalve
Spaanse programma's regel
matig videobanden met Ne
derlandse uitzendingen ge
toond worden, 'n recreatiezaal
een biljartkamer en een hob
byruimte. En als men zo
maar wil liggen zonnen, ban
men terecht op twee ruime
terrassen, een beneden voor
het hotel en een op het dak
van het vier verdiepingen
hoge gebouw.
Tenslotte is er nog een
winkelcentrum, de „Kalver-
straat" waar men een biblio
theek annex souvenirshop,
een wasserette, een bank,
een supermarkt, en een da
mes- en herenikapsalon aan
treft. Wanneer het centrum
niet genoeg keuze biedt, kan
men nog altijd naar de nabij
gelegen dorpen Cubellas en
Villanueva met een eigen
gratis busdienst.
Belangrijk in het hotel is
de eigen medische dienst. Er
is een medisch centrum met
een spreekkamer, onderzoek-
kamer, verpleegsterskamer,
wachtkamer en apotheek.
Een Nederlandse arts en een
verpleegkundige hulp zijn
altijd aanwezig.
Niet alleen het hotel is aan
gepast aan zijn gasten, ook
de logiesprijs is dat. Een
maand in Hotel Sin Nombre,
alles inclusief (ook vliegreis
en verzekeringen) kost per
persoon 555 gulden. Dat
houdit wel in, dat de exploit-
tie van hert hotel voor de
Bond Zonder Naam geen ge
ringe opgave is. Om de ex
ploitatie enigszins te verlich
ten, stelt men het hotel in de
zomermaanden veel oude
ren vinden het in Spanje dan
toch te warm open voor
„gewone" toeristen, gasten
van een Nederlands reisbu
reau, die normale toeristische
zomerprijzen betalen. Buiten
die zomermaanden (juni tot
en met september) is het
hotel het hele jaar open voor
de bejaarden en mindervali
den.
Het hele hotelcomplex
dat bij de officiële opening
nog niet helemaal voltooid
was: de al aanwezige gasten
verblijven tijdelijk in hotel
Caüpolis in Sitges kost
vier miljoen. Drie miljoen is
al binnen via giften en een
obligatielening tegen geringe
rente. Rest nog een miljoen
schuld én een nog wat zor
gen barende exploitatie.
Dat verhindert het bestuur
van de Bond Zonder Naam
echter niet de toekomst opti
mistisch tegemoet te zien. En
Henrl de Greeve, die 35 jaar
geleden in een flits op 't idee
kwam de bond op te richten,
die tot doel moest hebben
daadwerkelijke naastenliefde
te propageren en in de prak
tijk te brengen, was zo ver-
de officiële opening spontaan
heugd dat hij op de dag van
de officiële opening spontaan
eerst in zijn leven de
flamenco danste.
WILLEM VERHALLEN
(Van een onzer verslaggevers)
GELDEROF In de Sovjet-
Unie wordt nogal vaag gespro
ken over de bedoeling van de
lancering, dinsdag, van het
ruimtestation Saljoet 2. Het
ligt echter in de verwachting
dat het op zeer korte termijn -
mogelijk binnen een paar da
gen -een bemanning van twee
of drie koppen omhoog zou
gaan om het ruimtestation te
gaan bemannen. Dat zal dan
gebeuren met de Sojoez 12 die
aan de Saljoet moet vastha
ken. Het 100 m3 leefruimte
biedende ruimtestation vliegt
nu in een baan om de aarde
op hoogten variërend tussen
215 en 260 km.
De lancering van Saljoet 2
komt na een periode van stilte
in de Russische ruimtevaart
diie bijna 2 jaar heeft geduurd.
Op 19 april 1971 werd de Sal
joet 1 gelanceerd, waaraan
vier dagen later Sojoez 10
vastmaakte. Waarschijnlijk
vanwege technische problemen
stapte de bemanning van dit
ruimteschip niet over in het
ruimtestation. Wel deed dat de
bemanning wan Sojoez 11 die
op 6 juni 1971 werd gelan
ceerd. De kosmonauten Dobro-
volski, Voltav en Patsajev
bleven 24 diagen aan boord
van de Saljoet 1, een absoluut
record. Het drietal kwam ech
ter op het laatste moment om
het leven, doordat viia een fa
lende druferegelaar de lucht
uit hun naar de aarde terugke
rende Sojoez 11 ontsnapte.
Sinds die tijd hebben Sov
jet-technici het hele ruimte
schip Sojoez aan een minitieus
onderzoek onderworpen en
tal van verbeteringen aange
bracht.
Kort geleden heeft de Russi
sche professor Leonid Sedov
verklaard dat de nieuwe Sal
joet twee keer zal worden be
mand, telkens voor een periode
van 30 dagen. Dat is dan twee
dagen langer dan de periode
die deze leinte drie Amerika
nen voor het eerst aan boord
van het Amerikaanse ruimte
station Skylab gaan doorbren
gen. Volgens de huddiige plan
nen moet Skylab op 14 mei
omhoog. Een dag later ver
trekt de bemanning met de
Apollo naar het ruimtestati
on.
Zowel met de Saljoet als
met de Skylab wordt veel we
tenschappelijk werk gedaan
op biologisch, astronomisch en
milieugebied. In deze ruimte-
vaartprogramma's is de aarde
het belangrijkste onderzoek
object.
Het lijkt niet uitgesloten dat
er in de tweede helft wan mei
dus twee bemande ruimtestati
ons om dc aarde zullen draai
en. Ook Skylab zal meer dan
eens bemand worden: de
tweede bemanning moet 56
dagen aan boord blijven, de
derde bemanning eveneens.
Het tweede Amerikaanse trio
moet omhoog gaan binnen
twee maanden nadat het eer
ste drieta is teruggekeerd.
Op welke vluchtduur de
voorraden aan boord van de
nu rond de aarde koersende
Saljoet 2 zijn berekend is niet
bekend. De eerste Saljoet func
tioneerde zonder haperen een
half j aar in de ruimte.
(ADVERTENTIE)
op een
acryl truitje
met kort mouwtje
en U-halsje,
t/m 11 april
normale prijs
13,95
Breda -Tilburg Goes
Roosendaal Middelburg
NVV-besluurder A. T. Kupc-
rus zal inderdaad op verzoek
van de Surinaamse regering
voor drie jaar naar Suriname
gaan voor het verlenen van ad
vies aan de Surinaamse vak
bond. Dit heeft minister Geert-
scma (Surinaamse en Antilli
aanse zaken) geantwoord op
vragen van Tweede-Kamerlid
Waalkens (VVD).
(Van een onzer verslaggevers)
STEKENE Twee inwo
ners van het Belgische Steke-
ne, D. M. en D. R. zijn giste
ren door de rechtbank van
Dendermonde veroordeeld tot
respectievelijk zeven en vijf
tien maanden gevangenisstraf
voor handel in drugs.
D. R. kreeg er nog eens
bijna f 5000 boete bij of zes
maanden gevangenisstraf.
M. en R. hebben bekend te
hebben meegewerkt aan de
drughandel tussen België en
Nederland. Een en ander
kwam aan hét licht, door de
1 moord op een Surinamer in
Amsterdam, een zekere Van
Loswijk. De Nederlandse re
cherche stelde naar aanleiding
van die moord een rapport op
van 270 bladzijden en dat re
sulteerde in januari j.l. in een
huiszoeking lij beide personen
in Slekene. Daar werden wel
iswaar geen verdovende mid
delen gevonden maar wel wa
ren er voldoende bewijzen
voorhanden om beide personen
te veroordelen. R. is in 1958 al
eens veroordeeld voor eenzelf
de feit. Bovendien moest hij
zich verantwoorden voor ver
boden wapenbezit en doodsbe
dreigingen.
LONDEN (AFP) Dick
Taverne, de Britse Lagerhuis
afgevaardigde van Neder
landse afkomst die de Labour-
partdj de rug heeft toegekeerd
wegens haar verzet tegen En-
gelands toetreding tot de EEG,
Js aangewezen als lid van de
Britse afvaardiging naar het
Europese parlement. De La-
bourpartij, onder oud-premier
Harold Wilson, boycot dit par
lement.
De motie waarin werd voor
gesteld Taverne op te nemen
in de Britse delegatie werd
zonder debat aanvaard.
(ADVERTENTIE)
De nieuwe ABN Spaar-Extra-
Rekening levert u meer rente op dan
een gewone rekening of spaarboekje.
Toch mag u geld van uw tegoed
opnemen wanneer u dat maar wilt.
U profiteert dus van hogere rente
maar u hoeft uw spaargeld niet vast te
zetten. Aan dit aantrekkelijke voordeel
is één voorwaarde verbonden: als
u geld van uw rekening afhaalt,
wordt op dit bedrag 1%
retourrente in mindering
gebracht. De retour
rente maakt deze
nieuwe rekening niet voor alle
spaarders even geschikt. Wie
gewoonlijk zijn inleg weer snel op
neemt, kan 't beter bij een spaarboekje
houden. De ABN Spaar-Extra-Rekening
is dus echt bedoeld voor trouwe
spaarders die hun geld lang op de bank
willen laten staan. Het openen van een
ABN Spaar-Extra-Rekening kost
weinig tijd of moeite. U
ervoor terecht op elk
ABN-kantoor, waar
men u graag
nader inlicht.
ROTTERDAM (ANP) De
stichting Hulp aan Buitenland
se Werknemers in Rotterdam
heeft besloten een ontmoe
tingscentrum voor Spaanse
gastarbeiders in de wijk
„Het Oude Noorden" te sluiten
om botsingen tussen de Span
jaarden en buurtbewoners te
voorkomen. Het afgelopen
weekeinde kwam het bijna zo
ver, toen ongeveer 40 Neder
landse bewoners van de wijk
de straat waren opgegaan om
het gebouw, waarin zich op
dat moment ruim 200 Span
jaarden bevonden, te bestor
men. Het wijkorgaan kon hen
bijtijds van dit voornemen af
brengen.
Voor de stichting die het
centrum op poten heeft gezet,
was de situatie aanleiding een
punt achter de zaak te zetten.
Het gebouween oude schooi
gaat volgende week maan
dag op slot. „Wij willen erger
voorkomen", verklaarde stich
tingsdirecteur T. H. Verweij-
Hij vertelde dat er ai vanaf
de opening van het centrum in
juni 1971 wantrouwen bestaat
bij de omwonenden. Bij de
politie werd een reeks klach
ten ingediend, die voorname
lijk betrekking hadden op de
lawaaioverlast in de weekein
den, wanneer de Spanjaarden
dansavonden hielden, een po
ging van de stichting Hulp aan
Buitenlandse Werknemers om
ook de Nederlandse buurtbe
woners „warm" te maken voor
het centrum, mislukte. „Zij
kwamen wel maar de argwaan
bleef", aldus de heer Ver
weij.