B
s
roloog
Toneel
als wapen
in de
klassen
strijd
mco
lil
n
)KD WORDT HEI MAATSCHAPPIJTEGENSlïlLINCffl OM DE OREN GESLAGEN
Tijdelijke pleegouders
gezocht voor
Algerijnse kinderen
uit Parijse sloppen
Centrale verkeersdienst
voor beloodsing op
Nieuwe Waterweg
HIC
van
mens
tot
mens
15'
binnenland
buitenland
UITNODIGING
/UMHG
I9A-Z
Smal
Revolutie
Goed
Versimpeling
Kritisch
Schakel
Verwijf
Geen discussie
BOMMEN IN
SYDNEY
Kaas
met ster-allures
Y
li
13
i
aten, wanneer
neemt.
berechten - dat
is het ook
en braden,
at, uitgekiend
s er bijvoor-
n handig nassi
s maar maken
le voordelige
'elpannen.
vant ze worden
n(08376-9103/3109)
sdijDjpmos
(óIZJO)
npsiuojspx
uisSutsjEEjd
aubb op aip
-V jo/ua -e
JOOA 5JOO
'3lZ3A\UEE
sqajqaS fig
L US§EIA Cl^
na najapnijj
il -jijo -jojj
A3XHVMZ
uAvaivaa
(Van onze kunstredactie)
fJWeelwerkgroep Proloog krijgt weer voor één
jaar subsidie. Maar daarmee is het conflict
rond de maatschappij-opvatting van Proloog en
vooral de wijze waarop de groep deze aan de man
wil brengen, niet opgelost.
„Wij doen geen stap terug" liet Proloog tijdens de
discussies, bij monde van leider Rik Hancké, weten. Nieu
we conflicten liggen voor de hand. Het afwijzen van een
reeds opgenomen t.v.-uitzending dezer dagen door de Ne
derlandse Onderwijs Televisie bevestigt dit vermoeden.
Het actiecomité „Handen
af van Proloog" heeft de
mouwen opgestroopt om als
„georganiseerd verband van
anti-kapitalistische werkers"
de strijd aan te binden tegen
allen, die een kritische bena
dering van de maatschappij,
zoals Proloog die hanteert, in
de weg staan. Proloog is na
melijk maar een klein onder
deeltje van een beweging,
die zich manifesteert op
hogescholen (tentoonstelling
Utopie momenteel in Techni
sche Hogeschool Eindhoven
h.v,), volkshogescholen, vor
mingswerk e.d.
Het gaat daarbij om een
botsing tussen twee maat
schappij-opvattingen (ex
treem kapitalistische tegeno
ver extreem socialistische)
en de wijze waarop reactio
naire groepen hun alternatief
willen doordrukken. Proloog
zet zich af tegen de bestaan
de kapitalistische maatschap
pij, die aldus Proloog
bestaat uit een kleine groep
onderdrukkers en een grote
groep onderdrukten. Omstre
den is niet zozeer het recht
van Proloog op een andere
maatschappij-opvatting, maar
wel de wijze waarop deze
wordt overgebracht bij de
Jeugd. Begrippen als „discus
sie", „open informatie" en
„vrijheid" zijn de stenen des
aanstoots. Ook deze begrip
pen worden geladen door de
maatschappij-opvatting, die
men aanhangt. Daarom is er
veel begripsverwarring tij
dens de discussies. Uit het
volgende kan mogelijk Wij-
hen, dat Proloog er meestal
Wat anders dan gebruikelijk
onder verstaat; gedwongen
door zijn uitgangspunten.
maak je de beste openingen
voor een andere maatschap
pij.
Het stelselmatig ontkennen
van deze opgave je merk
te dat tijdens discussies
behoort tot de taktiek. De
jongens met hersens bij Pro
loog weten dat echt wel. Bij
de, meestal zwijgzame, rest
krijg je de indruk van een
stuk naïeviteit, het niet be
wust zijn van de uiterste
consequenties van hun op
stelling. Ook de wijze waar
op vaak vijandig gereageerd
wordt op mensen, die het
niet helemaal of helemaal
niet met hen eens zijn of
proberen in het publiek
b.v. via een krant duide
lijkheid te scheppen, past in
dit beeld. Het is allemaal zo
grimmig. Om misverstand te
voorkomen: persoonlijk vind
ik Proloog als bijstuurgroep
een gezonde correctie op de
bestaande maatschappelijke
verhoudingen. Er komen dik
wijls verhelderende analy
ses uit van situaties, die in
derdaad hemeltergend zijn-
Het extreme alternatief, dat
onderhuids aanwezig is, gaat
me echter te ver. Mag het?
Het is te rechtlijnig en
mondt uit in een maatschap-
pijvorm, die evenzeer slacht
offers maakt. Welke maat-
schappijvorm zal dat overi
gens niet doen?
Proloog heeft bij zijn
werk voor de jeugd de klas
senstrijd ingebouwd. De strijd
voor een sociale revolutie.
Daar gaat echter aan vooraf
een strijd tussen de opvattin-
Gen van de heersende klas
sen en de nieuwe ideeën van
oe revolutionairen. Dat is
een strijd, die verder gaat
ban b.v. een centen- en pro-
eentenkwestie. Daarbij wordt
immers alleen maar de be
staande kapitalistische maat
schappij gesocialiseerd. Met
andere woorden: de buit van
deze maatschappij een beetje
redelijker verdeeld. Het gaat
°m een wezenlijk andere
maatschappij; een (totalitai
re) socialistische maatschap-
Pij.
Een van de belangrijkste
middelen om_zo redeneert
"oloog déze socialistische
maatschappij vorm vlees en
Woed te laten worden is de
Pedagogiek, het opvoedend
omgaan met kinderen. Daar
door ben je nl. het best in
staat om de jongeren vooral
emotioneel los te weken van
de bestaande maatschappij
trover debatteren is te vrij
blijvend, je moet er van
Gaan walgen met al de vezels
Van je bestaan. Daarmee
De kritiek van Proloog op
de bestaande kapitalistische
maatschappij en de daarin
werkzame parlementaire de
mocratie, wordt gevoed door
een cultuur-pessimisme, een
haat tegen de liberale indus
triecultuur. Anderzijds door
een geloof in vernieuwing
via revolutie. Er is verwant
schap met een mentaliteit,
die nog niet zo lang geleden
tot de kreet om een „conser
vatieve revolutie" geleid
heeft. Nietzsche heeft dat
beschreven als het Nihilisme.
De gepreekte nieuwe maat
schappij wordt nogal vaag
aangeduid. De basis ervoor is
smal: die van de produktie-
verhoudingen. Een nieuwe
maatschappij, waarbinnen de
heerschappij van de ene
mens over de andere mens,
waarin de uitbuiting van de
ene mens door de andere
mens is opgeheven Weten
schappelijk onderzoek heeft
evenwel aangetoond, dat in
élke maatschappelijke groe
pering de machten samen-
klitten (samenzweren) en de
minder machtigen op afstand
worden gehouden. De minder
machtigen spiegelen zich aan
de machtigen tot ze er ge
noeg van krijgen en in op
stand komen. Dat beeld ver
toont ook een socialistische
maatschappij. Dat demon
streert zich b.v. ook binnen
het collectief Proloog, waar
van enkele spelers het voor
recht krijgen om openbaar
hun mond te openen bij dis
cussies; de rest moet de
mond houden. Het geprezen
collectief wordt gestuurd
door een minderheid.
Illustratief. Als Proloog
hijvoorbeeld stelt, dat er in
de maatschappij geprodu
ceerd moet worden naar be
hoeften en niet om winst te
maken, dan vraag je je af:
wie bepaalt die behoeften?
Dat de reclame in deze
maatschappij daarbij een fu
neste rol speelt, daarvan zijn
heel wat mensen overtuigd.
Binnen een collectieve socia
listische maatschappij wor
den de behoeften tenslotte
bepaald door de machtigsten,
de elite met de grootste waf
fel en de briljantste ideeën.
Zij bepalen wat „valse" en
wat „echte" behoeften zijn.
V tetstaat wel, dat wat in de
haÉiige maatschappip als be
hoeften geziien wordt, 'groten-'
deels „valse!' behoeften
zijnbinnen deze opvat
ting.
De ideeën van Proloog zijn
eigenlijk al terug te vinden
bij de lyrische theoreticus
van de revolutie Rousseau
(1717-1778), waaraan Marx
ook een deel van zijn roman
tische instelling te danken
heeft. Simpel gezegd komt
het neer op dit uitgangspunt:
de mens is van nature goed.
En hij zal opgroeien als kool
in een hem passende natuur
lijke omgeving (maatschap
pij). De vraag rijst dan: wie
bepaalt de „hem passende
natuurlijke omgeving? De
praktijk: een uitverkoren
groep of uitverkoren perso
nen. Zo zag je hoe bij de
openbare discussies, die Pro
loog organiseerde, er vaak.
een bepalende invloed uit
ging van een ingehuurde en
strategisch tussen het pu
bliek opgestelde Loek Zon
neveld (o.a. maker van het
boek „De school in het kapi
talisme). Zo merkte je dat
Proloog voor een deel zijn
eigen uitverkoren publiek
organiseerde; voor de de
monstratieve voorstelling in
Breda kocht Proloog zelf 200
kaarten op.
De fascistoïde en dictatori
ale trekken, die een kapita
listische maatschappij onge
twijfeld ook heeft, zijn dui
delijk in een (totalitaire) so
cialistische maatschappij niet
te vermijden. De ene dicta
tuur wordt voor de andere
ingeruild.
Is dit een simplificeren
van tegenstellingen? Dan be
vind ik me in goed gezel
schap. Proloog zeigt zelf, dat
versimpeling nodig is om be
paalde zaken van deze maat
schappij duidelijk te maken.
Het „wapen bij uitstek: de
opvoedkunde, de pedagogiek.
Deze is anti-autoritair. Dat
wil zeggen: een collectief op
voedingssysteem, waarin een
aantal ouders gezamenlijk el
kanders kinderen opvoeden.
Maar dan in die zin, dat de
kinderen zelf zoveel moge
lijk de gelegenheid krijgen
om los van het gezag
hun eigen gedragspatroon te
bepalen. Gezag in de geijkte
zin van het woord is een
besmet idee van de huidige
maatschappij; een vorm van
machtsmisbruik. Voor velen
in deze maatschappij, die
zelf met een aantal opvoe
dingsfrustraties zitten, nog
helemaal niet zo'n gek idee.
Zo zijn er anti-autoritaire
crèches, waarbinnen ouders
en kinderen samen qp zoek
zijn naar nieuwe relaties tus
sen ouders en kinderen
Vaak eilandjes, omdat je niet
kunt opvoeden los van be
staande maatschappijstruc
turen.
Strikt genomen maakt deze
opvoedkundige methode dan
ook deel uit van een anti-
autoritaire beweging, die ge
grondvest is op waarde- en
begripsbepalingen uit o.a. so
cialisme, communisme en
anarchisme. Is dus maat
schappijkritisch; dat wil
zeggen: vijandig tegenover
de bestaande maatschappij,
die aldus het anti-autori
tair manifest bepaald
wordt door het kapitalisme
met zijn fascistische, liberale
en fundamentele ongelijk-
heidstheorieën, uitmondend
in hiërarchie, economische en
dictatoriale machten. Voor
naamste doel van de anti-
hutoritaire-opvoeding is „het
omverwerpen van de psychi
sche structuren', waarmee
de mens aan deze maat
schappij gebonden is. Met
andere woorden: het gaat er
niet om, dat je leert kanke
ren op deze maatschappij; je
moet, aldus Proloog, er van
leren walgen. Daarna is het
pas mogelijk deze maat
schappij zelf omver te kege
len.
In dit systeem wordt de
school dan ook gezien als een
broeikas voor kinderen,
waarin zij leren zelfstandig
en kritisch de strijd om het
bestaan te voeren. Zo wil
Proloog het onderwijs ook
benaderen. De school gezien
als los van de burgerlijke
opvoedkunde; los van de le
raar als norm; los van alle
methodes die je in- en aan
passen aan de bestaande
maatschappij (argwaan tegen
expressievakken als „versie
ring van het leven'). De
school is er niet om je klaar
te stomen voor het bestaande
produktieproces, waarin be
grippen als deskundig en
competent een ongezonde
competitiestrijd (hogere
functies, meer geld) in de
band werken.
Een belangrijk punt bin
nen deze opvatting is: niet
de individuele ontplooiing,
groep, het collectief, staat
daarbij op de voorgrond.
Daarbij zit in het achter
hoofd de opvatting van En
gels, dat de geschiedenis be
paald wordt door materialis
tische tendensen en daarom
een economische geschiede
nis genoemd moet worden.
Daarbij wordt dus het indi
vidu opgeofferd aan de ge
meenschap. Dat komt onge
twijfeld in een kapitalisti
sche maatschappij ook voor.
Een keuze uit twee kwaden?
Of het afwegen van gradatie-
verschillen?
De anti-autoritaire opvoe
ding is in deze gedachten-
gang dan ook maar als een
tijdelijk middel te zien. Het
zal in de geschiedenisboekjes
staan, zodra het doel van een
(totalitaire) socialistische
maatschappij bereikt is. Wie
dat ontkent heeft oogkleppen
op of weet niet waarmee hij
bezig is. Het laatste nummer
van tijdschrift Strukkel
met twee bijdragen van Pro
loog-medewerkers illus
treert dat duidelijk in het
opschrift: „Van anti-autori
taire opvoeding naar socialis
tische opvoeding". Die anti-
autoritaire opvoeding kan
zelfs geen plaats meer krij
gen in die socialistische
maatschappij. De normen
van een anti-autoritaire op
voeding (zelfbestemmings-
recht, mondigheid, kritische
rationaliteit) passen niet
meer in dit systeem. Anti-
autoritaire opvoeding is dus
niet vrijblijvend en daarom
wel wat meer dan een mo
dieuze stroming bij de, in
derdaad, te verbeteren op
voedingspraktijken. Het is
maar een schakel, een mid
del, geheiligd door het
doel.
Dat doel ligt bij Proloog
vast, zoals omschreven is. Je
kunt daar bezwaren tegen
hebben (zoals dat het geval
is) consequent is het wel
vanuit de geschetste ontwik
keling. Er zijn meer levens
overtuigingen in het verleden
door dik en dun verdedigd.
Je kiunt hoogstens zeggen,
dat binnen het kader van de
huidige opvattingen rond het
begrip „vrijheid" de metho
dieken die Proloog toepast
wat ouderwets aandoen. Al
moet je daar voorzichtig mee
zijn, als je ziet wie de ge
vangenissen en kampen over
de gehele wereld bevolken;
en waarom? Maar het gaat
hier om Nederland, waar be
grippen als vrijheid en tole
rantie tot de hoogst gewaar
deerde behoren, ook al man
keert er in de praktijk wel
wat aan. Een van de moei
lijkheden bij de discussies
over „vrijheid" is echter, dat
redenerend vanuit verschil
lende maatschappij-opvattin
gen Proloog onder „vrijheid"
iets anders zal verstaan dan
de opponenten.
Proloog krijgt, met name
uit onderwijskringen, vaak
het verwijt te horen dat het
de kinderen geen vrijblijven
de informatie aanbiedt,
waaruit de jeugd naar eigen
inzicht kan kiezen. Maar
waarschijnlijk is het duide
lijk geworden, na het voor
gaande, dat Proloog niet of
nauwelijks anders meer kan.
Het heeft tegenover „de hei
denen van het kapitalisme"
het missdonariskostuum aan
getrokken. „We kunnen niet
uit meerdere monden tege
lijk praten", zegt Proloog. De
niet vrijblijvende maar vast
gepinde doelstellingen van
Proloog, zullen door de groep
juist gezien worden als het
realiseren van de vrijheid.
Als de maatschappij opge
bouwd wordt zoals wij (Pro
loog) haar zien, zul je pas
echt vrij zijn. Het anti-auto
ritaire standpunt wordt dus
verlaten en ingeruild voor
een autoritaire houding.
Het begrip „vrijheid"
wordt door Proloog dus nogal
rationeel, verstandelijk bena
derd en bepaald. Dat kan
link zijn. Toen, nog niet zo
lang geleden, prof. Goedewaa-
gen,^ het begrip „zedelijk
heid" op dezelfde rationele
wijze wilde verklaren, kwam
hij bij de NSB uit. Uiteinde
lijk is de ander, de mede
mens, de grens van onze
vrijheid. Je kunt best, zoals
Proloog, maatschappelijke si
tuaties uiteenrafelen en bekri
tiseren uitstekend
maar je mag daarna nooit
het begrip „vrijheid" voor de
ander invullen, bepalen en
vastbinden aan de door jou
gewenste situatie. De parle
mentaire democratie, zoals
ons land die kent, tracht
juist die openheid tot eigen
keuze-vrijheid waar te ma
ken. Uiteraard zijn op de
achtergrond daarbij verbor
gen krachten aanwezig die
dit proberen te ondermijnen.
Maar dan heb je de vrijheid
en de mogelijkheid om deze
door te prikken. De vrijheid
0 „Overal zijn groepen bezig,
studenten en arbeiders. Daar
om moeten ook jullie met ac
tie op scholen beginnen. Het
begint nu pas goed." Zo be
sluit Neus de nieuwe produk-
tie van Proloog „Neus en Ko
op zoek naar verzwegen
nieuws". De acteurs zijn: Mar
lies Hamelynck en Dries
Smits.
binnen de gepreekte socialis
tische maatschappij is veel
benauwder afgegrensd.
Proloog wil socialistisch
kindertheater. Dat is 'éen
vaag begrip, waartegen jé op
het eerste gezicht nauwelijks
'bezwaren kunt inbrengen. In
het genoemde tijdschrift
Strukkel maakt Jan Srneets
(Proloog) duidelijk wat daar
o.a. mee bedoeld wordt en
dan zullen er ongetwijfeld
vraagtekens komen. Smeets:
„Socialistisch kindertheater
zal teruggaan op een socialis
tische pedagogiek. Dat wil
zeggen, dat wie door the
ater kinderen wil informeren
over maatschappelijke ver
houdingen en middelen wil
geven die te wijzigen, be
drijft socialistische pedago
giek door theater. Wat de
inhoud betreft is het duide
lijk dat hij de socialistische
maatschappij-analyse zal
moeten overdragen en ter
discussie stellen".
En dan schrijft hij over
deze discussie heet hang
ijzer tijdens de deiniing
rond Proloog „Bij het kin
dertheater betekent dat dis
cussie (de grote truc) in het
kader van de socialistische
opvoeding géén uitwisselen
van meningen is, maar een
toetsing van wat begrepen is.
het geven van aanvullend
kennen en meemaken van de
informatie, het helpen her
analyses en het komen tot
een gezamenlijke strategie"
Met andere woorden: Proloog
kan de doelstelling niet ter
discussie stellen in de geijk
te zin van het woord. Want,
aldus Smeets: „Onder het
motto: hoor beide standpun
ten en kies dan de midden
weg, worden feiten en me
ningen gedegradeerd en fun
damentele tegenstellingen
verbloemd. In oorsprong is
er tussen de onderdrukker
en de onderdrukte geen dis
cussie. De tactiek van de
repressieve tolerantie heeft
echter een discussie op gang
gebracht, die slechts tot ver
dere geraffineerde onder
drukking leidt". De huidige
maatschappij moet er dus
wel een van kwade trouw
zijnDoor dit wantrouwen
lijkt ieder redelijk gesprek
in de kiem gesmoord.
Peter van Hoven (Proloog)
schrijft in hetzelfde tijd
schrift: „Kreativiteit bete
kent sociale actie, geënt op
een socialistisch bewustzijn.
Het simulatiespel biedt gele
genheid tot directe sociale
organisatie van de leerlin
gen". In een voorbeeld van
zo'n spel is een fictieve brief
van minister Van Veen aan
kinderen en ouders opgeno
men, met als laatste zin:
„Vinden jullie het goed, als
ik alle onderwijzers af
schaf?" En dan is Proloog
nog quasi-verbaasd dat er
onderwijzers zijn, die Pro
loog willen afschaffen
HENK EGBERS
Dat kinderen de dupe wor
den van gebeurtenissen en
situaties blijft een onver-
dragelijke gedachte. We
hoeven ons slechts de vele
televisiebeelden uit Vietnam
voor de geest te halen om te
beseffen hoeveel kinderen
feitelijk slachtoffer zijn ge
worden van bijvoorbeeld een
oorlog. Vietnam is duidelijk.
Maar Frankrijk ook?
„Frankrijk", zult u zeggen
daar hebben ze toch niet
met dit probleem te maken."
Toch is dit het geval, hoe
ongelooflijk het ook klinkt.
Gedurende de Algerijnse
vrijheidsoorlog zijn nogal
wat Algerijnen naar Frank-
voor de Algerijnse kinderen
uit de Parijse sloppen. Kin
deren boven de 6 jaar kan
men gedurende de vakantie
(Kerstmis, Pasen of grote
vakantie) een tijd lang gast
vrijheid verlenen. Gastvrij
heid waardoor deze kinderen
een keer krijgen wat ze echt
nodig hebben. Voor kinderen
beneden de 6 jaar zoekt De
Vreugdezaaier tijdelijke
pleegouders. Tijdelijk, want
het is de bedoeling dat deze
pleegouders een stuk taak op
zich nemen die de eigen ou
ders noodgedwongen moeten
laten liggen. Kinderen bene
den de 6 jaar kan men voor
ten hoogste drie maanden
achter elkaar adopteren,
rijk gegaan. Maar ook daar
voor waren een behoorlijk
aantal Algerijnen in Frank
rijk woonachtig. Toen al wa
ren het in feite gastarbei
ders. Deze mensen zijn lang
zaam maar zeker terechtge
komen in de zogenaamde Bi
donvilles van Parijs. Dat zijn
sloppenwijken. Armoede,
slechte huisvesting en weinig
hoop op een betere toekomst
is het lot van deze mensen.
En vooral van de kinderen.
Dat zijn wel de grootste
slachtoffers. Frankrijk be
hoort toch tot de welvarende
landen. Dat land moet deze
situatie toch vlot uit de we
reld kunnen helpen. De Bel
gische pater René Delooz
wilde daarop niet wachten.
Hij heeft „De Vreugdezaai
er" opgericht; een organisatie
die daadwerkelijk voor deze
kinderen iets wil doen. Het
werk van deze organisatie
begint ook in Nederland
weerklank te vinden. Op
Twëè manieren kan men via
De Vreugdezaaier iets doen
waarna ze tenminste twee
maanden weer naar hun ei
gen ouders teruggaan. De or
ganisatie De Vreugdezaaier
wil hulp bieden. Ook en
vooral in deze zin dat de
kinderen van de eigen ou
ders blijven en bij hen
steeds terugkeren en uitein
delijk definitief bij hen te
rugkeren. De vruchten van
de hulpverlening zijn niet
voor de hulpverlener. En dat
is eigenlijk toch hulpverle
ning in de ware zin van het
woord. Degenen die schrifte
lijk informatie willen krijgen
over het werk en de moge
lijkheden, die de Vreugde
zaaier kan bieden, kunnen
schrijven naar Casinoplein 26
in Gent (België), telefoon
09-329238738. Het contact
adres in Nederland, waar men
ook alle informatie kan ge
ven, is de familie Adriaan-
sen, Kolfbaanstraat 72. Bre
da, telefoon W1600)-30709.
REDACTIE VAN MENS
TOT MENS
ROTTERDAM (ANP)
Het college van b. en w. van
Rotterdam zou graag zien
dat de beloodsing van zee
schepen op de Nieuwe Wa
terweg, die in handen is van
het rijksloodswezen en de
havenloodsdienst van Rot'
terdam, wordt gecoördineerd
door een centrale verkeers
leiding. Daarin zouden zo
wel rijk als gemeente zeg
genschap moeten hebben.
In een nota over de proble
matiek rond het loodsen van
zeeschepen zeggen B. en W.
diat zo'n centrale verkeers
dienst een veilige en efficiënte
afwikkeling van het scheep
vaartverkeer kan hevorde-
ren.
De niata is een antwoord van
het Rotterdamse college op het
voorstel van het tweede ka
merlid ir H. van Rossum om
de gemeentelijke havendienst
van Rotterdam op te doeken
en daarmee vijf miljoen gul
den per jaar te besparen.
Met dit doel voor ogen stel
de ir. Van Rossum voriig jaar
november een initiatief-wets
ontwerp op, dat in Rotterdam
uiterst slecht viel. „De heer
Vain Rossum denkt met een
eenvoudige wetswijziging de
gehele problematiek op te los
sen", stelt als repliek de Rot
terdamse wethouder voor de
haven en de economische ont
wikkelingen H.J. Viersen.
Eerder gaf het Rotterdamse
gemeentebestuur te kennen,
dat het voorstel Van Rossum
een „grove inbreuk" zou bete
kenen op de zelfstandigheid
van Rotterdam als havenbe
heerder". Men schoof het initi-
NEGENTIG werknemers van
de fabriek Mektrom in Gent
zijn tijdelijk werkloos geraakt
nadat een felle brand gister
ochtend hun bedrijf in korte
tijd volledig vernielde.
VIER mannen, die 's nachts de
Max Innbar aan de Nieuwe
Binnenweg in Rotterdam bin
nendrongen, hebben tijdens
een vechtpartij enkele schoten
gelost. Niemand werd gtwond.
In verband hiermede zijn twee
Portugezen aangehouden.
atief-wetsontwerp als „onaan
vaardbaar" terzijda.
SYDNEY (RTR) De au
toriteiten in Sydney hebben
gisteren op het laatste nipper
tje een andere route moeten
uitstippelen voor de hertog
van Edinburgh, omdat men
langs de weg die hij van het
vliegveld naar de stad zou rij
den, een bom had gevonden.
Men ontdekte ook nog een
bom op het hoofdstation van
de stad. Volgens de politie
ging het hier om geligniet- en
spijkerbommen, die zeer ge
vaarlijk zijn. „Wij hebben met
een gek te doen. Maar dan
met een die weet hoe hij bom
men moet maken, aldus de
woordvoerder van de politie.
De politie vond de bommen na
een anoniem telefoontje met
de mededeling dat er bommen
zouden ontploffen als de her
tog van Edinburgh in Sydney
was.
(ADVERTENTIE)
niet vergeten. JFrico eten
4
m'
Y
M
w
