Ton Frenken: brugfunktie Zambia bezorgd over samenzwering tussen vorsten en Rhodesië Ukeroi voor een Veilige frisse adem Winstonvan jochie tot held TWEE HUWELIJKS-ROMANS ALS DEBUUT GOEDE VANGST Cyprische bisschop in Athene 9 cultuur 4 ■■HM CULTURELE INTEGRATIE IN DE BEYERD, DIE OPBREEKT xpositie eleid oek ijdschrift w Muntenvondst in Estland VRIJPAG 16 MAART 1973 VANAVOND première De Aannemer", van Da- m Story door Zuidelijk To neel Globe in de stadsschouw- burg van Eindhoven. Regie Jo Dua. Spelers o.a. Siem Vroom, jeroen Krabbé, Magda Jans- ,CIis, Hans Kemna en Ineke Co hen GIGANTISCHE lichtballen (75 meter hoog en 8 meter breed) staat 24 maart opge beld in Kurzaal Scheveningen 15 (jet Residentie-orkest Skri- ibine's Prometheus uitvoert. 7(an dit spektakel werken ver der o.a. mee de pianist Fr. [(einders en het Haags Toon- 'kunstkoor I HERMAN de Man, zijn le ren en werken, is het onder- werp van een tentoonstelling in Achter de Stadswal, Markt J7 Den Bosch. Tot en met 31 majrt dagelijks (behalve de maandagmorgen) van 10—12 tn 14—17 uur. Zondags jicht. I HELMOND van alle mark- (e„ thuis: De traditionele kunstmarkt bij het oude kas- teel-raadliuis op zondag 29 april. Tevens openluchtexposi- met polyester speelplastie- ken van Pieter Kortekaas. UNIEKE Mattheus-Passion uitvoering door de Groninger Bachvereniging op 31 maart in Sappermeer: met een authen tiek instrumentarium, ge vormd door Leonhardt-consort, Musica da Camera en Alarius- tnsemble. I VOKALISTEN Concours Ihet 20e internationale): van 1 tot en met 12 september in Den Bosch. In de jury: Manus Wiliemsen, Gino Bechi, Lore Fischer. Arta Florescu, Leonce Gras, John Kentish, Pierre llolet en Gré Brouwenstijn. Onlangs is een pleidooi ge houden voor een of andere commissie, die de culturele in tegratie aan weerszijden van de Vlaams-, Nederlandse grens moet bevorderen. Zestien Bel gen hebben met het geweld van een stormram inmiddels cultureel centrum De Beyerd in Breda al „bezet". Zes zalen en zaaltjes, gangetjes en over lopen vol met schilderijen, te keningen en objecten, beeld houwwerken, etsen, grafiek, aouaches, pastels en keramiek. Bij mijn eerste bezoek ben ik brullend van ePende wegge hold. Houd die culturele inte gratie in godsnaam nog wa! tegen.- Omdat ik, beroepshalve zo veel van die culturele centra moet binnensjouwen en lang zamerhand mijn eigen normen ook een beetje moet gaan wantrouwen, ben ik de vol gende dag, maar eens terugge gaan. Je kunt nooit weten. En inderdaad: „ze" zullen het wel mooi vinden, als je dan b.v. ziet dat een Rita van de Ven, die in grote lijnen wel tot de goede uitzonderingen behoort, zo ongeveer het slechtse sink uit haar collectie heeft ver kocht. Je ziet er de bomen van het bos ook niet meer. En je vraagt je dan af, wie die keuze van meer dan twee hon derd werken, van rijp tot groen, van mateloze kitsch tot aannemelijke vormen, op zijn geweten heeft- Waarschijnlijk heeft het iets te maken met het ongenuanceerde levensge voel in het Vlaamse land. Met het ongerichte in de hele kunstwereld, met de algemene teneur in Vlaanderen om ui- een verouderd leefpatroon te komen en dan zonder dat het vlees en bloed van jezelf is „modern" te gaan doen In zoverre geeft deze expositie ee aardig beeld vao de ratje toe, die het hele leven mo menteel vult. Er is niet aan te beginnen om binnen een Kort bestek lol een overzichtelijke ontrafeling te komen van deze overdaad. Ik doe daarmee de spaarzame goede dingen, de vaak ook wel sympathieke dingen op deze expositie tekort. Namen zullen waarschijnlijk weinig zeggen, maar wie weet zit ei wel een of andere huurman, be kende, kroegvriend of geécrde huisvriend onder. Daarom sec de namen en voor de rest mag iedereen er van denken wat hij - zij wil. R. Bazin, Harr.v Buyck, Marleen de Yree-Roex, Ward de Dobbelaer, Arthur Frank, Jan Hoogsteyns, Gloria Ines Mejia, Joos Janssen?, Bard Maréchal, Ortrud Malé chal, Rudolf Meerbergen. Li-o Nelen, Petrus Quick, José van Roy, Rita v. d. Ven. Jozef Verswijvel. Enkelen uit deze rij zouden een kans moeten krijgen om alleen en wat se lectiever terug te kunnen ko men. H. E. „Het mislukken (of, vanuit het particulier bedrijfsleven geredeneerd, gelukken) van ie ruimtelijke ordening in Ne derland is het gevolg van wat men wel „intern kolonialisme" noemt. De staat kan niet ver hinderen c.q. stimuleert dat West-Brabant en Zeeland ge degradeerd worden tot toele- teringsgebieden voor Rijn mond, waar het kapitaal zich concentreert. De Shell-vesti- ging bij Moerdijk heeft met de werkloosheid in West-Bra- lant net zo weinig van doen 115 plaatsen, die dan ook log door 15 mensen van elders nrden bezet) als met een ra tioneel beleid van ruimtelijke ordening. Dit soort „fouten" kan in ieder geval niet ver- Haard worden uit de burgerlij ke middenstandsideologie van ie planners, wat b.v. met de vorming van de Bijlmer mis- schien wel het geval is". uit TA-BK-25-26 „Een reden tot zorg heb ik nog wel over de vraag: als de culturele raad en de andere provinciale raden straks op volle toeren draaien en hun adviezen en suggesties aan het provinciaal bestuur afleveren, zal er dan een aangepaste op vang in het provinciehuis aan wezig zijn om deze te verwer ken? De afdeling cultuur bij het provinciaal bestuur is bij voorbeeld nog steeds onderbe zet. „Dat is de zorg van mr. Ton Frenken, de eerste direc teur van de eerste volledig georganiseerde provinciale culturele raad, die de provin cie Noord-Brabant sedert ja nuari '73 bezit. Ook al merk je er naar huiten nog niet zo veel van, er wordt al immens hard gewerkt, met name door de werkcommissies, aldus Ton Frenken. „In een tempo, waar van ik me afvraag of dat vol gehouden wordt?" Hoe zie je zelf je nieuwe functie? Ton Frenken: „Als een soort brugfunctie tussen overheid en de culturele werkers in het veld. Bij de cultureel betrok kenen zijn er nogal wat, die vreemd tegen een overheid aankijken: soms vijandig. Denken, dat daar alle geld zit etc. Ik moet daarin helderheid brengen- Het is verder be kend, dat er in de kunstwe reld veel fantasie leeft, een vorm van utopistisch denken. De culturele raad moet geen utopistische club worden. Het is de taak wezenlijke punten voor een beleid te formuleren en reële wensen vanuit het veld door te spelen". Is een onafhankelijke op stelling mogelijk? En heb je niet een beetje de schijn te gen, omdat je als consulent in overheidsdienst was? Ton Frenken: „Totale onaf hankelijkheid is niet mogelijk. Partijdig zijn wil zeggen: op de bres staan voor cultuur als een bijdrage voor de leefbaar heid. Natuurlijk wek ik de indruk aan de kant van gede puteerde Willems te zitten. Maar ik speel ook een beetje advocaat van de duivel; dat gevoel heb ik. Overal verrij zen kunsthuizen etc. We moe ten realistisch blijven en niet fantaseren". 9 Hoe zie je het begrip „cul tuur"; wordt de culturele raad een kunstraad? Ton Frenken: „De opzet van de raad is al tamelijk breed, doordat er bijvoorbeeld secties ziin voor volksontwikkelingen, culturele spreiding e.d. Nee, per së geen kunstraad. Maar ook waken voor die vage alge meenheid bij sociaal culturele werkers („creatieve kunst is niet nodig" etc). Het is niet óf-óf, maar èn-èn. Vanuit een sociale bewogenheid wordt maar al te vaak getrapt tegen creatieve kunst". Is de opzet: scheiding tus sen advies- en uitvoerende functie bij cultuurbeleid niet via een achterdeur weer bin nengehaald, doordat in de werkcommissies een groot aantal belanghebbenden zich ingedekt heeft. Is de democra tische opzet van deze commis sies eigenlijk niet mislukt? Ton Frenken: „Of het zo is, weten we nog niet. De schijn zit tegen- De culturele raad zal attent moeten zijn. Pre-advie- zen passeren vaak meerdere commissies. Een andere veilig heidsklep is: de leden van de commissies kort laten zitten. Voortdurend evolueren en kri tisch blijven. Omdat er een klacht kwam van de West- Brabantse kunstenaars, dat zij niet vertegenwoordigd zijn, wordt bijvoorbeeld de volgen de vergadering van de sector Beeldende Kunst en Architec tuur in West-Brabant gehou den. Dan moeten de betrokke nen het zelf maar weten". Hoe wordt de openbaar heid van de vergaderingen ge garandeerd? Ton Frenken: „We zullen de agenda's van de raadsverga deringen en zo gewenst ook van de werkcommissies aan de pers sturen, zodat ie dereen op de hoogte kan ko men van plaats, tijd en inhoud van de vergaderingen. En wanneer de raad een eigen tehuis heeft het zit erin, dat dit in de zomer aan de Bossche Oude Dieze het geval kan zijn hoop ik er een open tehuis van te maken, waar iedereen inzage in de stukken kan krijgen". „Is er een prioriteiten-pro gramma?" Ton Frenken: „Nee. Bewust niet. Er liggen een aantal be langrijke zaken, waar de pro vincie op korte termijn advies over wil hebben, o.a. de me moranda over HBO, Globe en Proloog; stichting Beeldende Kunsten; Provinciaal Genoot schap, filmconsulent-filmo- theek, museum-consulent. Ver der moet o.a. bekeken worden de taak van de provincie. Mijns inziens moet de provin cie hierbij initiërend werken en dit blijven doen tot het plaatselijk kan worden over genomen. Er wordt in de provincie wat gemopperd, dat burge meester -L- v.d. Laar en Ton Frenken beiden lid van de voorbereidingscommissie cul turele raad met de heren Schampers en Sies elkaar de balletjes van respectieve lijk voorzitter en directeur hebben toegespeeld. Ton Frenken: „Er is een discussie geweest over het voorzitterschap. Er is door een aantal mensen flink getrokken aan V.d. Laar, als de man, die op talrijke terreinen thuis is en bovendien als mede-samen steller van de cultuurnota de hele ontwikkeling kent. Statu tair is hij door de raad als voorzitter aan GS voorgedra- WINSTON CHURCHILL stierf acht jaar geleden. Voor riend en vijand een histori sche figuur. De' ronde man let een streep grimmigheid 'lor zijn toch wel goedmoe- %e gezicht, waarin een grote stjaar steekt; de hand opgehe- Jjtn met het V-teken. Zo leeft «ij vooral voort in de herinne- '®g van velen; als de man, in de tweede Wereldoor- 'S de zaak overeind hield zijn bezieling. Op het mo ment, dat Winston (27) zijn eerste grote sigaar opsteekt, 'a zijn maidenspeech in het nouse of Commons, eindigt de Mm YOUNG WINSTON die nu 8 gaan draaien. Een monster- Produktie van Carl Foreman "a. The Guns of Navarone) M Richard Attenborough (o.a. Mi! What a Lovely War). Eer. (Ustorisch portret van z'ijn idigdjaren thuis, op school e) kct leger, openenend en 'Mend met archief-opnamen Jan Churchill, zoals hij in de erinnering leeft. Een bio>. neimwee naar het good-old- Jjghnd met bijna thrlbc*r- l'ge momenten, ieder*een jjnsprekend, maar ook met ermatig gedetailleerde mo- en^n, hoogstens interessant <®r historici. De vraag is of Churchill al ,'sch genoeg is om eto gelijke film te kunnen ver ben. Foreman heeft dit kennelijk aangevoeld, warneer hij zegt: „Deze film is niei gemaakt als hulde aan de stari van een groot man, maar als een relaas over menselijke be trekkingen, dat interessant zou zijn in iedere tijd en op welke piaats dan ook"- Churchill zou dan min of meer de persoon lijkheid zijn, waaraan een ty pische jeugdontwikkellng is opgehangen. Die momenten zitten er ongetwijfeld in. Fo reman en Attenborough zijn vakmensen genoeg om zich vooral baserend op Churchiil's boek My Early Life, een goed gemaakte film af te leveren, waaraan zeker kosten noch moeite gespaard zijn: al was het alleen maar de bijna 600 lokaties waar gefilmd werd en de 35.000 liter water, die aan gevoerd moesten worden bii het filmen in Marokko Een intiem epos, noémt de maker deze film. De geschie denis van een kind en zijn eenzaamheid. De zelt-voldane vader, lord Randolph (ge soeeld door Robert Shaw - o.a. Henry VIII in A man of alt seasons) is door zichzelf er de omstandigheden tragisch ge noeg om Winstons leven nega tief te doorkruisen. De relatie met zijn moeder, lady Jennie (gespeeld door Anne Bancroft - o.a. mrs. Robinson in The Graduate) komt pas tot stand als zijn vader gelukkig dood is en Winston zijn eerst* grote sigaar opsteekt. Interessant is af en toe toch wel de schilde ring van de Engelse society uit die jaren, het kostschoolleven, het politieke debat in dn ka mer e.d. De jonge Winston, die wat onzeker en verloren rond loopt in dat decor is nu ook weer niet zo'n grote uitzonde ring in het milieu van die dagen. De bravourstukjes en daarmee de aanzet tot de zelf bewuste man, die Churchill werd zijn te vinden in de periode, die hij als soldaat en oorlogscorrespondent aan het front was in India, de Soedan en de Boerenoorlog. Daar lig gen ook de bravourstukjes van de filmmakers met vaak tu multueuze scènes- Churchill, die zich alleen staande houdt met een Mauserpistool; Win ston ontvluchtend uit krijgsge vangenschap op een trein etc. De man, die vecht voor zijn vrijheid, niet alleen fysiek, maar ook psychisch, uit de greep van zijn jeugd probeert te komen. Een viertal Chur- chillls kom enin het stuk van zijn jeugd voor, waarvan het Simon Ward als de jonge Winston Churchill. leeuwedeel gespeeld wordt door de jonge acteur Si mon Ward die - gekozen uit 400 kandidaten - uitstekend zijn grote filmdebuut maakte. Onlangs stond hij met Cuinnes in The Last Ten Days on Hit ler. Winston Churchill wist van de filmplannen, die Carl Fore man had. Het was een teleur stelling voor hem, dat Fore man geen kans zag om binr.en enkele maanden dit plan te realiseren. Het zou wel inte ressant geweest zijn om Win ston commentaar te horen ge ven op deze geschilderde ont wikkeling van ondervoed kind, via onzekere jeugd tot een wat arrogante en soms branie achtige jongeman. Je zult wel Engelsman moeten zijn en dan nog uit de glorierijke jaren van de Commonwealth, om de ze film met glinsterende ogen te kunnen volgen. HENK EGBERS Twee debuten van twee «■debutanten. Acteur-regis- Dolf de Vries (35) en «ost van Altena (40). die al ,5 literaire werkstukken tijn naam heeft staan irei-pn ieder hun eerste rn- Twee lezenswaardige if. 1 over alsof ze het ,S«*e„ hebben ont- nl,e huwelijkssituaties Zto u Van Va" Alte"a Sb? !- ter. inhoudelijk, con- lin»C en Door taalbehande- si met kop en schouder u" dat van Dolf ERNST van altena- dl TL'SSEN TWEE (uitp htact - f 15) „Een menselij ke tout, zegt de politic. Een menselijke fout...." Zo eindigt dit boekje ironisch zo eindigt het huwelijk van Petra en Er ik. Het is jammer, d.at Ernst van Altena deze deus ex ma china (de dood van Petra) no dig had om het gestelde pro bleem „op te lossen". De ad vocaat Erik Vanderloo is met zijn 15 jaar oudere cliënte Pe tra, na haar echtscheidingspro cedure, getrouwd. Petra's doch ter Inge werd de vader toege wezen; zij was de voortduren de inzet tussen de vader en moeder-strijd. De geschiedenis van dit boek speelt zich af in Frankrijk, waar Erik met de 15 jaar oudere Petra en de 15 jaar jongere Inge (hij is zelf 30 jaar) een vakantie 'door brengt. Subtiel beschrijft Van Altena de frustraties tussen Erik en Petra en de onbevan genheid van Inge ten opzichte van Erik, die daardoor weer een stuk van zichzelf ontdekt. Toch blijft hij gefrusteerd voor het fenomeen vrouw, qm- dat hij tenslotte in Inge niet veel meer kan zien dan „een Petra is aanbouw". Een inte ressant thema, dat door Ernst van Altena heel menselijk en met vaak indringende gedach- tenstromen bijna als één groot chanson wordt behandeld, maar waar hij m.i. niet goed uitgekomen is. DOLF DE VRIES: KNOPEN TELLEN (uitg. Nijgh en van Ditmar - f 17,90). De geschie denis, die De Vries beschrijft, heeft iets van een overbodig heid. Het zoveelste verhaal op hetzelfde thema, zonder er iets wezenlijks aan toe te voegen. In een soort praterig Neder lands met nogal willekeurige interpuncties, wordt het wel en wee van een driehoeksver houding in een burgelij ke maatschappij, breed uitge meten. Leo en Herman, com pagnons, in een uitgeverij van kunstboeken, staan zwart-wit tegenover elkaar. Leo de bla bla „grote versierder" en met gen. Nee, er kwamen op de voordracht niet méér namen voor. De sollicitaties voor het directeurschap moesten gezon den worden aan secretaris van de commissie (Frenken). die zelf kandidaat was. Capabele kandidaten, die dat wisten zouden daarom een sollicitatie achterwege gelaten hebben. Een belangstellende, die Fren ken belde zou als antwoord gekregen hebben: „U kun na tuurlijk wel solliciteren, maar we hebben al iemand op het oog". Ton Frenken: „Ik ben als normale sollicitant behandeld. Heb achteraf pas inzage gehad in de sollicitaties, die door juffrouw Donders werden doorgestuurd. Van dat tele foontje weet ik niets en als bepaalde mensen niet gesolli citeerd hebben is dat hun zaak. Ja, er zijn enkele sollici- tatie-gesprekken geweest. In de advertentie voor di recteurschap wordt als rang genoemd „administrateur". Voordracht is nu de beter betaalde rang van administra teur-a; zo heet het. Ton Frenken: „Dat is een kwestie van onderhandelen, zoals iedere sollicitant zal doen bij een sollicitatie-ge sprek. Voor een bepaald be drag doe ik deze baan wel of niet, want het is geen sinecu re- Natuurlijk speelt er ja loersheid mee. Ik heb deze baan geambieerd, maar achter af gezien zijn er nog zoveel banen op dit gebied in de provincie. Een van de grote zorgen zal in de toekomst ook zijn: hoe krijgen we alle pos ten goed bezet? Het is de verdienste van gedeputeerde Willems geweest, dat hij veel dingen op het spoor gezet heeft. Wanneer dit beleid in gevuld moet worden zullen er nog veel mensen nodig zijn in Brabant". HENK EGBERS JEUGD EN SAMENLE- VING-2: „We zitten in een vicieuze cirkel: de gelaagde maatschappij schept een cate goraal onderwijssysteem en dit continueert de gelaagdheid in de maatschappij", aldus L. v.d. Bosch in Experimenten participatie-onderwijs. Wer kende meisje ziet seksualiteit meer als middel dan als doel, staat o.a. te lezen in een ana lyse van drs. Bram Buunk over Sex-gedrag en -beleving bij ongeschoolde werkende jeugd. Noor van Crevel houdt een pleidooi voor „de strategit van de ervaring" in het artikel Vrouwenbeweging: analyse van een weerstand. Verder nog ervaringen met onderwijs projecten en kanttekeningen bij het verschijnsel jongeren bladen (J. en S„ Maliesingel 13, Utrecht). FOTO-3: De fotograaf John Wey bracht enkele dagen door in de trappistenabdij Zundert en legde het klooster leven 73 vast op een aantal treffende platen, waarbij de abt een tekst schreef. Lode- wijk Cornelissen laat kleur rijk zien en vertelt hoe hij het einddiploma Fachschule für Photographie in Keulen haal de. Verder o.a. aandacht voor mooi werk van de Belgen Leslie Dauw en Jacques Evrard, de debutant Arnold Altena (landschappen) en drie jonge Praagse fotografen. Ge test werden Linhof camera's. (Foto, Postbus 4 Doetinchem). chem) DE GIDS 1: De opgave om de geschiedenis het bewust zijn van de sociale weten schappen te reconstrueren is ge diend met kennis over de re laties tussen beide weten schappen en de 19e eeuwse Romantiek, meent Alvin Couldner. Hij onderzoekt die relaties uitvoerig in „Roman tiek en Classicisme: diepte structuren in de sociale weten schappen". Peter Schumacher meent „het zit verkeerd met de culturele politiek in Indo nesia" en illustreert dat in ge lijkluidend verhaald. Hessel Miedema geeft een overzicht van de stand van wetenschap over „naar het leven"-tekenin- gen. Verder o.a. bijdragen van Hidde v.d. Ploeg, Wim Hazeu (tv-drama) en A. Constandse (Bloedige koude oorlog) - (De Gids: Beulingstr 2 Amster dam) KRUISPUNT SUMIER-45: Weer een dertigtal pagina's poëzie en proza van jonge scri benten, afgesloten door be- sperkingen van nieuw werk, met tegenspel van de auteurs. (KS: Amelterhout 76 As sen) BRABANTS HEEM-6: Bij dragen over o.a. Mussen- en mollengilden Oud-Brabants dorpsleven; Behandelen en herstellen van oude papieren; St. Maartensviering in Oerle en nieuws uit de kringen (B.H.: Burg. Cantersl. 15. Ois- terwijk). een soort domme ongecompli ceerdheid en Herman, de ge- frusteerde jongen. Met een groot aantal flash-backs ge richt op een, uiteraard calvi nistische jeugd, wordt vooral de figuur van Herman uitge licht. Hij heeft een mislukt huwelijk achter de rug en raakt nu verkikkerd op Leo's vrouw Gabrielle. Alles natuur lijk in de stiekeme sfeer, zoals dat in een burgerlijke maat schappij van schone schijn past. Ook De Vries heeft een deus ex machina nodig om al les „op te lossen". Herman verongelukt en dan ziet Leo voor de eerste keer zijn plaats in het geheel. Een hoek als een beter stuk ontspannings lectuur. H. E. DE OPERA Benvenuto Cellini van Hector Berlioz is voor de eerste keer compleet opgenomen op 4 lp's (Philips 6707—019 f 99,60) In de reeks Berlioz-opnamen, die in '69 begon olv van Colin Davis, artistiek leider van de Covent Garden Opera London, komt deze uitvoering na die van De Trojanen. Het in de Franse taal gezongen libretto heeft een sterke cast gekregen met Nicolai Gedda (titelrol), Christiane Eda-Pierre, Jane Berbié, Jules Bastin, Roger Soyer en Robert Massard. Ver der werken mee het BBC Symphony Orchestra en het koor van de Covent Garden opera. Deze opera wordt maar zelden uitgevoerd, Davis wijt dit aan de gecompliceerdheid van de partituur. „Dat is jam mer", zegt hij, „want het is heerlijke muziek". Frankrijk heeft deze opname al met een Grand Prix onderscheiden. HET BOEK van de Maand in april heet „In den beginne". Het omvat 94 uitzonderlijke fotopagina's in kleur (500 fo to's) van Hans Samson en Laura Rous. De begeleidende tekst is de volledige inhoud van Genesis 1 en 2 uit de Bijbel. Een verbeelding van wat was en werd, zonder ver dere interpretatie. Een vertel lend boek, waarin de lezer met zijn fantasie zelf uitleg kan geven aan woord en beeld. Het formaat is groot (18 x 41 cm). Vanaf donderdag 5 april is het in de boekhandel verkrijgbaar voor f 12,50. Na 12 mei gaat het f 22.50 kosten. Oplage 65.000 exemplaren. SIMON WIESENTHAL schreef een boek over Colum bus (Zeilen der hoop), waar van binnenkort een Neder-) landse vertaling uitkomt (Becht). Hing de reis van Co lumbus samen met de joden vervolging? is een van de vra gen, die hij zich daarbij stel de. Discussiestof. In Duitsland en Frankrijk heeft het boek ai grote aandacht getrokken. A eindredactie henk egbers ENSCHEDE „Oude" Geert Smit (85) zag kans gisteren, op de laatste dag van het visseizoen, in de binnenwateren een karper van ruim twintig pond aan een vaste stok en na een strijd van een halfuur uit het Twentekanaal te slepen. LOESAKA (Reuter) President Kenneth Kaoenda van Zambia heeft verklaard, dat Zuid-Afrika en Rhodesië een samenzwering op touw zetten om Zambia onder een of ander voorwendsel aan te vallen. -;- 'OV Er zou slechts een klein in cidentje nodig zij-n dat door Zuidafrikaanse en Rhodesische troepen zou worden aangegre pen voor een aanval op bevol kingscentra in Zambia, onder het voorwendsel dat het guer rillabases zijn. Op een persconferentie in Loesaka waarschuwde Kaoen da dat zuidelijk Afrika de eer ste stappen zet naar een trage die als zich in Vietnam heeft afgespeeld. Sinds 11 januari zij-n dertien Zamb-ianen door landmijnen langs de grens met Rhodesië om het leven geko PAYDE (TASS) Bij graafwerkzaamheden is bij Payde in Estland op 50 cm diepte een grote koperen ketel gevonden met munten en sie raden. De ketel bevatte onder meer 326 zilveren munten die in het begin va-n de elfde eeuw in Keulen waren gesla gen- ATHENE (UPI) De Grieks orthodoxe bisschoppen van Cy prus die vorige week besloten aartsbisschop Makarios uit zijn geestelijk ambt te ontzetten, hebben gisteren verklaard dat ze geen kerkleider meer kun nen tolereren die gewapende bewakers nodig heeft en die wapens heeft ingevoerd om tegen zijn eigen kudde te ge bruiken. Metropoliet Anthimos van Kitium, lid van de heilige sy node van de Cyprische kerk, kwam gisteren uit Cyprus aan in Athene, om, vergezeld van bisschop Gennadius van Pa- phis, het optreden van de sy node tegen Makarios ten over staan van de Griekse kerklei ders en de Griekse regering, toe te lichten. Anthimos zei dat aartsbis schop Ieronymos van Athene en andere Griekse bisschoppen te oordelen naar recente uitla tingen, „de werkelijke feiten niet kennen". De metropoliet is de woord voerder van de drie Cyprische bisschoppen die Makarios uit zijn geestelijke waardigheid ontsloegen omdat hij weigerde zijn burgerlijke functie van president van de republiek, op te geven. men, zo zei hij. Volgens Ka oenda worden de 4000 man Zuidafrikaanse troepen die in Rhodesië gelegerd zouden zijn, nu teruggetrokken en vervan gen door huurlingen die in Zuid-Afrika en elders worden geworven. Het is moeilijk te voorspel len hoe de militaire situatie langs de Zambesi (de grens met Rhodesië) zich zal ont wikkelen, aldus Kaoenda. „We hebben te maken met wanhopige mensen die in een ogenblik van wanhoop in staat zijn tot wanhoopsdaden. Naar mijn mening hangt veel ervan at wat de grote mogendheden die de minderheidsregeringen kunnen beïnvloeden, zul len doen. Als zij voldoende in vloed kunnen uitoefenen op deze regimes, verwachten we vrede. Anders, als we worden aangevallen, zullen we terug moeten slaan". (ADVERTENTIE) vochtige of scherpe wind Een verraderlijke bries. Lucht die kil is van het vocht. Gure wind schuurt, 'n Kriebelige keel dreigt, laat in ieder geval Lakerol smelten in uw mond. Fris en veilig. Daar ademt u van óp Lekkere Lakerol in de smaken: Special en Forte. Special een zachte frisse smaak

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 15