Drinkt u caffeine vrije koffie? Knokke's burgemeester legt zijn ambt neer zeeuws Oostburgse Frederik Willem Krull: artistiek typograaf en fotograaf Klasseschieting finale Ovezande SUPRA NA 27 JAAR V&KNELLE VEELZIJDIGE R'DAMSE „ZEEUW" Muziekavond in Kieldrecht stad streek Supra,debekende vacuumgemalen kwaliteitskoffie, iserookin caffeine vrije vorm. Koffiediehetvolle pond geeft aan smaak en geur Geniet er maar rustig van! caffeine vrij f2,88 per pak. POKUSAJ OOSTBURG NAM AFSCHEID VAN MEVR. LAAN EN Fransen komen niet naar Oostburg WOENSDAG 14 MAakI ly/d 3 eindredactie bas augustijn 0 Dit is Meriam Schillemans (18) uit Hulst, die als enige Zeeuw, se deelneemster door de voorselectie is gekomen van een'lande lijke wedstrijd, uitgeschreven door een vrouwenblad. Het is een creativiteitswedstrijd, waaraan Meriam zoals we gisteren schreven meedoet met een wandkleed, dat ze „Moederschap" heeft gedoopt. Haar werlcstuk is momenteel met de 59 andere inzendingen te zien op een tentoonstelling in Venlo. De finale van de klasse schieting te Ovezande ging over zes concoursen. De vol gende schutters gingen met de prijzen naar huis. Op de kleppen: 1 H. v. Stee van Diana uiit Yerseke, 2 L. de Kraker van Vios uit 's-Heer- enhoek, 3 J. de Koeyar van Diana uit Yenseke, 4 P. de Koeyer van Diana uit Yerseke, 5 S. de Jonge-Rijk van Willem Teil uiit Ovezande. Op de vogels waren het de heren Wi liam Voet van Sora- nus uit Heinkenszand, 2 F Koens van Spes-Nostra uit Ovezande, 3 J. Rijk van Zee- landia uit Ovezande, 4 A. v. Zunderen van Spes-Nostra uit Ovezande, 5 G. Geys van So- ranus uit Heinkenszand. De uitslag van de eerste wip. Hoofdvogel: H. v. Stee van Diana uit Yerseke. Ie zij- vogel: Wi'lliiaim Voet van Sora nus uit Heinkenszand. 2e zij vogel: C. P. Timmerman van Vioa uit 's-Heerenhoek. Ie bo- venlcal: G. Geys van Soranus uit Heinkenszand. 2e boven ka!: Henk Koens van Spes- Nostra uit Ovezande. Ie on- derkal: M. Steenbakker van Victoria uit Kwaden damme. 2t onderkal: C. Rentmeester van Willem-Tel uit Ovezande. Ie Mep: H. v. Stee van Diana uit Yerseke. 2e kiep: L. de Kra ker van Vios uit 's-Heeren hoek. 3e klep: W. de Jonge van AU.L.M. uit Kwademdam- me. Meeste kleine vogels: Wdilfc am Voet van Soranus uit Heinkenszand, zeven vogels. Uitsilag van de tweede wip. Ie hoofdvogel: L. de Kraker van Vios uit 's-Heerenhoek, 2e hoofdvogel: L. Vermuë van Spes-Nostra uit Ovezande. Ie zijvoge W. de Jonge van A.D.L.M. uit Kwadendaimme. 2e zijvogel: H. v. d. Walie van Eendracht uit Vlissdngen. 3e zij vogel: A. Martens van Vios uit 's-Heerenhoek. Ie kal: P. Repkens van Victoria uit Kwadendamme. 2e kal: R. Vermuë van Victoria uit Kwa dendamme. 3e kal: A. de Jon ge Az van Soranus uit Hein kenszand. 4e kal: C. Steenbak ker van Victoria uit Kwaden- diamme. Meeste kleine vogels: Sj. v. Eykeren van Vrije Schutters uit 's-Heerenhoek, zes vogels. De vliegende vo- gelprijzen waren voor A. de Jonge - Rijk van Wi lem Teil uit Ovezande en J. Korstanje van Spes-Nostra uit Ovezan de. Koffiebranderijen einde 1782 (Van een onzer verslaggevers) KNOKKE Na bijna 27 jaar deel te hebben uit gemaakt van het hoogste be stuurscollege in de Belgische badplaats Knokke zal burge meester dr. E. Mattelaer per 19 maart aanstaande zijn ambt neerleggen. Tijdens een af scheidsreden, uitgesproken in de laatste raadsvergadering, deelde de burgemeester dit de raad mee. In zijn speech brak de heer Mattelaer een lans voor een vernieuwing met betrekking tot het ambt van (Belgische) burgemeester. „Het burge meestersambt is een full-time job geworden", zo zei hij. „Daarom opteer ik voor 100 pi-ocent voor de stelling dat een burgemeester van een stad van meer dan 25.000 inwoners liefst niet meer verkozen wordt, maar wordt benoemd door de koning. Als dit onde mocratisch lijkt en indien de burgemeester dan toch recht streeks door het volk gekozen moet worden, zou dit voor een ambtstermijn van minstens tien of twaalf jaar moeten zijn", aldus de heer Matte laer. heb mogen werken en waarbij ik bijna dagelijks het stadhuis bezocht". Met de heer Mattelaer ver dwijnt de laatste schakel met het verleden, want van de ou de garde van direct na de oorlog maakt niemand meer deel uit van het college van burgemeester en schepenen. (Van een onzer verslaggevers) OOSTBURG Het comité, dat al toebereidselen aan het maken was voor een ontvangst van een delegatie van het Franse Evron kan zijn werk zaamheden staken. Gisteren werd bericht uit Frankrijk ontvangen dat men toch afziet van een bezoek aan Oostburg dit jaar. OOSTBURG Mevrouw Tineke Laanen uit Vlissingen heeft afscheid genomen als dansleidster van de volksdans groep Pokusaj uit Oostburg. Voorzitter Wim Haak bedank te mevrouw Laanen voor haar enthousiast gegeven lessen en bood haar bloemen aan. De heer Laanen, die tijdens de danslessen de muziek ver zorgde via grammofoon en bandrecorder, kreeg als dank Franse kaas, hem aangeboden door Pokusaj. Op de afscheids avond, gehouden in de zaal van het K.W.L. in Oostburg kwam de heer O. Vosveld uit Vogelwaarde de dansleiding overnemen. (Van onze correspondent) KIELDRECHT Zaterdag 24 maart organiseert de konink lijke harmonie St.-Cecilia in Kieldrecht haar twaalfde con certavond. Deze begint om 20.00 uur in zaal „de Gouden Fluim". Behalve de harmonie treedt ook het jeugdorkest op, beide onder leiding van P. Heyn- drickx. Het optredende jon genskoor „de Poldervinken" staat onder leiding van V. van Walle. In zijn toespraak tot de raad, waarvan d,e aftredende burgemeester voorlopig als ge woon raadslid nog deel blijft uitmaken, blikte de heer Mat telaer terug op het werk dat in Knokke is verzet, nadat de stad zwaargeschonden uit de tweede wereldoorlog tevoor schijn was gekomen. Het ontslag werd door de heer Mattelaer ingediend op verzoek van zijn politieke groepering in de raad, „en daar leg ik mij bij neer", zo zei hij. De heer Mattelaer wordt op gevolgd door eerste schepen Desutter, door de scheidende burgemeester jong en enthou siast genoemd. „Ik ga heen, hoogst voldaan over de 10.000 dagen die ik in het college Van Franse zijde zag men nogal wat problemen met be trekking tot kosten en duur van de reis. Gehoopt werd dat volgend jaar wel een bezoek aan Oostburg gemaakt kon wórden- Aanvankelijk zou een har monie, aangevuld met 'n groot koor een bezoek aan Oostburg brengen, nadat een afvaardi ging van deze gemeente vorig jaar luister bijzette bij de „vleesfeesten" van Evron. Pro bleem was ook dat een week na het geplande bezoek aan Nederland deelgenomen moest worden aan een concours. "Volgend jaar zien we dan wel weer", zo werd gisteren in Oostburg gezegd. (ADVERTENTIE) positie kreeg werkte hij al ja. ren als chef van de drukke rij bij de firma Pieters. „Ja", herinnert Krull zich, „ik ben in 1957 naar Oost burg gekomen, eerlijk ge zegd omdat hier een huis ter beschikking was. Ik was toen pas met mijn wakkere Alice getrouwd. In Rotter dam waar we allebei van daan komen was daar geen schijn van kans op. En ik ben nog altijd blij dat we hier naar toe zijn getrokken, ik zou hier niet meer weg willen, ik ben dol op de natuur, het strand en de dui nen en de zee en hier is nog frisse lucht, ik ben voor driekwart Zeeuwsch-Vlaming geworden". „En daarvóór lag uw stu dietijd" „Ja, na de lagere school en een paar jaar mulo heb ik de Grafische Dagschool in Den Haag gedaan met als oplei ding handzetter, daarna kreeg ik in Rotterdam mijn opleiding als machinezetter bij Wegelinks Drukkerijen in Kralingse Veer en in de loop van de jaren hier heb ik nog mijn drukkerspatroonsdiplo ma gehaald, zodat ik helemaal zelfstandig kan werken. Dat is een fijn gevoel dat je het hele vak kent, dat je b.v. zelf helemaal op je eentje een boek kunt maken van het ontwerpen over het drukken tot en met het bin den". „Wat doet u nu het liefst"? „Ja, dat is een moeilijke vraag. Ik ben gek op het ontwerpen van drukwerken en boeken, maar ja, als je dan gaat drukken zie je het resultaat vwn je ideëen en dat is ook weer fijn. Ook het maken van een tijdschrift is een enorm prettig werk. Neem nou b.v. de Westkoe rier en de Badkoeirer...Die heb ik in de jaren dat ik bedrijfsleider was van de in middels opgeheven drukkerij Reprint te Cadzand typogra fisch en redaktioneel hele maal op poten gezet. Die blijf ik nu hier doo rmaken, we hebben een nieuwe re- daktie en we maken er een leuk leesbaar streekmaand- blad voor West-Zeeuwsch- Vlaanderen van met veel in formatie ook en foto's". „Die foto's maakt u zelf"? „Ja, met veel liefde en plezier". De kleine magere beweeglijke man met achter zijn brilleglazen altijd lachende bruine ogen kijkt scherp naar de iveinig indrukwekkende klein-off- setpers, die staat te tuffen als een landelijk tram- lokomotief je uit vroeger dagen. Hij houdt de gang van het papier van rechts naar links, van onbe drukte vellen tot bedrukte pagina's scherp in de gaten, terwijl hij zo nu en dan een felle trek aan zijn sigaret doet. Na een poosje zet hij met een knopdruk de machine op non-actief, haalt een pagina uit de la met bedrukte blad zijden, bekijkt die nauwkeu rig, knikt goedkeurend, ruikt even aan het blad en zegt tot mij, die er- bij staat te kijken: „Lekker ruikt dat, hè" Geeft een druk op de knop en zegt vrolijk: „Ja, draaien maar"! En de Gstettner tuft weer. Die man aan de drukpers is Frederik Willem Krull, in de wandeling Wim Krull ge noemd. „Dat dingentje loopt toch lekker, hè?" zegt hij met een hoofdbeweging van de pers naar mij. „Je staat er verstelt van wat je met zo'n minimachine kunt doen. Ik heb er al van alles mee uit gehaald"! Inderdaad heeft Krull met behulp van deze machine al prachtig drukwerk tevoor schijn getoverd. Maar alleen omdat hij een all-round vak man is met een ingeboren liefde voor alles wat typo grafie en drukwerk heet en omdat hij begiftigd is met artistiek gevoel en smaak. Overigens is Krull de om gang met grotere drukpersen ook niet vreemd, want voor hij zijn nieuwe zelfstandige 0 Wim Krull aan het werk met zijn nieuwe pers. 0 Een fraaie, door Wim Krull gemaakte foto van een knotwilg, een boom, die langzaam uit het Zeeutusch-Vlaamse landschap dreigt te verdwijnen. In de woonkamer, waar wakker vrouwtje Alice (die haar man ook in zijn werk krachtig terzijde staat) met haar verzameling van stenen schelpen, en fossielen letter lijk haar steentje aan de ar tistieke sfeer bijdraagt, bekij ken we nog wat typografi sche scheppingen van Fre derik Willem Krull. Boeken die hij in opdracht van de fir ma Pieters ontwierp en ook een boek waarop hij zelf bi zonder trots is, omdat hij het helemaal op de klein offset pers maakte: het Groot Wasknijperboek van Jan Bruens met de sublieme re- produkties van diens teke ningen. En na die ontmoeting met een zo veelzijdig man die bovendien nog een zo prettig mens is in de omgang, wordt het wel duidelijk dat Frede rik Willem Krull in West- Zeeuwsch-Vlaandereh tot die kultuurspreiders behoort die men niet genoeg waarderen kan. WILLEM ENZINCK 0 Wim Krull weet de schoonheid van de knotwilg uitstekend op de foto vast te leggen. „Dat is ze duidelijk aan te zien, maar hoe bent u behal ve dat u als offsetdrukker vanzelf met fotoprocédé's in aanraking komt tot de foto grafie gekomen"? „Och", zegt Wim Krull met een weemoedig glim lachje in de herinnering te rugduikend, „ik ben als kind om Zo te zeggen met de foto grafie opgegroeid. Mijn va der was namelijk persfoto graaf bij het Rotterdams Nieuwsblad. Als hij een kin dermodel nodig had koos hij mij nogal eens een keer, dat was makkelijkdicht bij de hand". „Kijk," zegt Krull en haalt uit een map een krant uit de jaren vijftig en vouwt die open. Op de voorpagina als nieuwjaarsgroet aan de le zers staat de kleine Frederik Willem Krull die zijn hoofd door een krantepagina steekt. „Och", vervolgt hij, „en toen ben ik met een collega uit liefhebberij gaan fotogra feren en zelf afdrukken en vergroten. Ik weet nog goed: onze eerste opdrachtgeefster was een familie die kinderen in Zuvd-Afrï).a had en die interieurfoto's van hun huis wilden hebben om die op te sturen. Een moeilijke op dracht natuurlijk voor jonge amateurtjes, maar we hebben het er goed afgebracht en kregen zelfs nabestellingen en dan ga je verder..." Krull ging van het reporta gewerk (de foto's van men sen, dingen, gebeurtenissen zoals men die regelmatig in de bladen de Westkoerier en 'de Badkoerier aantreftver der naar de eigen vrije foto grafie, waarin hij helemaal zichzelf kan zijn. Als vrij fotograaf gaat zijn belang stelling vooral uit naar die ren en naar de natuur, land schappen en vooral bomen. In de gezellig en artistiek ingerichte woonkamer van de familie Krull is één wand geheel in beslag genomen door Krulls opnamen van knotwilgen, de in Zeeuwsch- Vlaanderen helaas hoe langer hoe meer verdwijnende bo men. Krull inventariseert als het ware deze laatste der mohikanen met hun spreken de expressieve vormen waar bij zijn eigen visie en zijn gevoed voor vormcompositie, eh zwart-wit verdeling in het oog springen. Zo aan de wand, op groot formaat op spaanderplaat opgeplakt, hebben ze een sterke artis tieke zeggingskracht.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 8