Drinkt u
caffeine
vrije
koffie?
Knokke's burgemeester
legt zijn ambt neer
zeeuws
Oostburgse Frederik Willem Krull:
artistiek typograaf en fotograaf
Klasseschieting
finale Ovezande
SUPRA
NA 27 JAAR
V&KNELLE
VEELZIJDIGE
R'DAMSE
„ZEEUW"
Muziekavond
in Kieldrecht
stad
streek
Supra,debekende
vacuumgemalen
kwaliteitskoffie,
iserookin
caffeine vrije vorm.
Koffiediehetvolle
pond geeft aan
smaak en geur
Geniet er maar
rustig van!
caffeine vrij
f2,88 per pak.
POKUSAJ
OOSTBURG
NAM
AFSCHEID
VAN
MEVR. LAAN EN
Fransen komen
niet
naar Oostburg
WOENSDAG 14 MAakI ly/d
3
eindredactie
bas augustijn
0 Dit is Meriam Schillemans (18) uit Hulst, die als enige Zeeuw,
se deelneemster door de voorselectie is gekomen van een'lande
lijke wedstrijd, uitgeschreven door een vrouwenblad. Het is een
creativiteitswedstrijd, waaraan Meriam zoals we gisteren
schreven meedoet met een wandkleed, dat ze „Moederschap"
heeft gedoopt. Haar werlcstuk is momenteel met de 59 andere
inzendingen te zien op een tentoonstelling in Venlo.
De finale van de klasse
schieting te Ovezande ging
over zes concoursen. De vol
gende schutters gingen met de
prijzen naar huis.
Op de kleppen: 1 H. v. Stee
van Diana uiit Yerseke, 2 L. de
Kraker van Vios uit 's-Heer-
enhoek, 3 J. de Koeyar van
Diana uit Yenseke, 4 P. de
Koeyer van Diana uit Yerseke,
5 S. de Jonge-Rijk van Willem
Teil uiit Ovezande.
Op de vogels waren het de
heren Wi liam Voet van Sora-
nus uit Heinkenszand, 2 F
Koens van Spes-Nostra uit
Ovezande, 3 J. Rijk van Zee-
landia uit Ovezande, 4 A. v.
Zunderen van Spes-Nostra uit
Ovezande, 5 G. Geys van So-
ranus uit Heinkenszand.
De uitslag van de eerste
wip. Hoofdvogel: H. v. Stee
van Diana uit Yerseke. Ie zij-
vogel: Wi'lliiaim Voet van Sora
nus uit Heinkenszand. 2e zij
vogel: C. P. Timmerman van
Vioa uit 's-Heerenhoek. Ie bo-
venlcal: G. Geys van Soranus
uit Heinkenszand. 2e boven
ka!: Henk Koens van Spes-
Nostra uit Ovezande. Ie on-
derkal: M. Steenbakker van
Victoria uit Kwaden damme. 2t
onderkal: C. Rentmeester van
Willem-Tel uit Ovezande. Ie
Mep: H. v. Stee van Diana uit
Yerseke. 2e kiep: L. de Kra
ker van Vios uit 's-Heeren
hoek. 3e klep: W. de Jonge
van AU.L.M. uit Kwademdam-
me.
Meeste kleine vogels: Wdilfc
am Voet van Soranus uit
Heinkenszand, zeven vogels.
Uitsilag van de tweede wip. Ie
hoofdvogel: L. de Kraker van
Vios uit 's-Heerenhoek, 2e
hoofdvogel: L. Vermuë van
Spes-Nostra uit Ovezande. Ie
zijvoge W. de Jonge van
A.D.L.M. uit Kwadendaimme.
2e zijvogel: H. v. d. Walie van
Eendracht uit Vlissdngen. 3e
zij vogel: A. Martens van Vios
uit 's-Heerenhoek. Ie kal: P.
Repkens van Victoria uit
Kwadendamme. 2e kal: R.
Vermuë van Victoria uit Kwa
dendamme. 3e kal: A. de Jon
ge Az van Soranus uit Hein
kenszand. 4e kal: C. Steenbak
ker van Victoria uit Kwaden-
diamme. Meeste kleine vogels:
Sj. v. Eykeren van Vrije
Schutters uit 's-Heerenhoek,
zes vogels. De vliegende vo-
gelprijzen waren voor A. de
Jonge - Rijk van Wi lem Teil
uit Ovezande en J. Korstanje
van Spes-Nostra uit Ovezan
de.
Koffiebranderijen einde 1782
(Van een onzer verslaggevers)
KNOKKE Na bijna
27 jaar deel te hebben uit
gemaakt van het hoogste be
stuurscollege in de Belgische
badplaats Knokke zal burge
meester dr. E. Mattelaer per
19 maart aanstaande zijn ambt
neerleggen. Tijdens een af
scheidsreden, uitgesproken in
de laatste raadsvergadering,
deelde de burgemeester dit de
raad mee.
In zijn speech brak de heer
Mattelaer een lans voor een
vernieuwing met betrekking
tot het ambt van (Belgische)
burgemeester. „Het burge
meestersambt is een full-time
job geworden", zo zei hij.
„Daarom opteer ik voor 100
pi-ocent voor de stelling dat
een burgemeester van een stad
van meer dan 25.000 inwoners
liefst niet meer verkozen
wordt, maar wordt benoemd
door de koning. Als dit onde
mocratisch lijkt en indien de
burgemeester dan toch recht
streeks door het volk gekozen
moet worden, zou dit voor een
ambtstermijn van minstens
tien of twaalf jaar moeten
zijn", aldus de heer Matte
laer.
heb mogen werken en waarbij
ik bijna dagelijks het stadhuis
bezocht".
Met de heer Mattelaer ver
dwijnt de laatste schakel met
het verleden, want van de ou
de garde van direct na de
oorlog maakt niemand meer
deel uit van het college van
burgemeester en schepenen.
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG Het comité,
dat al toebereidselen aan het
maken was voor een ontvangst
van een delegatie van het
Franse Evron kan zijn werk
zaamheden staken. Gisteren
werd bericht uit Frankrijk
ontvangen dat men toch afziet
van een bezoek aan Oostburg
dit jaar.
OOSTBURG Mevrouw
Tineke Laanen uit Vlissingen
heeft afscheid genomen als
dansleidster van de volksdans
groep Pokusaj uit Oostburg.
Voorzitter Wim Haak bedank
te mevrouw Laanen voor haar
enthousiast gegeven lessen en
bood haar bloemen aan.
De heer Laanen, die tijdens
de danslessen de muziek ver
zorgde via grammofoon en
bandrecorder, kreeg als dank
Franse kaas, hem aangeboden
door Pokusaj. Op de afscheids
avond, gehouden in de zaal
van het K.W.L. in Oostburg
kwam de heer O. Vosveld uit
Vogelwaarde de dansleiding
overnemen.
(Van onze correspondent)
KIELDRECHT Zaterdag
24 maart organiseert de konink
lijke harmonie St.-Cecilia in
Kieldrecht haar twaalfde con
certavond. Deze begint om
20.00 uur in zaal „de Gouden
Fluim".
Behalve de harmonie treedt
ook het jeugdorkest op, beide
onder leiding van P. Heyn-
drickx. Het optredende jon
genskoor „de Poldervinken"
staat onder leiding van V. van
Walle.
In zijn toespraak tot de
raad, waarvan d,e aftredende
burgemeester voorlopig als ge
woon raadslid nog deel blijft
uitmaken, blikte de heer Mat
telaer terug op het werk dat
in Knokke is verzet, nadat de
stad zwaargeschonden uit de
tweede wereldoorlog tevoor
schijn was gekomen.
Het ontslag werd door de
heer Mattelaer ingediend op
verzoek van zijn politieke
groepering in de raad, „en
daar leg ik mij bij neer", zo
zei hij.
De heer Mattelaer wordt op
gevolgd door eerste schepen
Desutter, door de scheidende
burgemeester jong en enthou
siast genoemd. „Ik ga heen,
hoogst voldaan over de 10.000
dagen die ik in het college
Van Franse zijde zag men
nogal wat problemen met be
trekking tot kosten en duur
van de reis. Gehoopt werd dat
volgend jaar wel een bezoek
aan Oostburg gemaakt kon
wórden-
Aanvankelijk zou een har
monie, aangevuld met 'n groot
koor een bezoek aan Oostburg
brengen, nadat een afvaardi
ging van deze gemeente vorig
jaar luister bijzette bij de
„vleesfeesten" van Evron. Pro
bleem was ook dat een week
na het geplande bezoek aan
Nederland deelgenomen moest
worden aan een concours.
"Volgend jaar zien we dan
wel weer", zo werd gisteren
in Oostburg gezegd.
(ADVERTENTIE)
positie kreeg werkte hij al ja.
ren als chef van de drukke
rij bij de firma Pieters.
„Ja", herinnert Krull zich,
„ik ben in 1957 naar Oost
burg gekomen, eerlijk ge
zegd omdat hier een huis ter
beschikking was. Ik was
toen pas met mijn wakkere
Alice getrouwd. In Rotter
dam waar we allebei van
daan komen was daar geen
schijn van kans op. En ik
ben nog altijd blij dat we
hier naar toe zijn getrokken,
ik zou hier niet meer weg
willen, ik ben dol op de
natuur, het strand en de dui
nen en de zee en hier is nog
frisse lucht, ik ben voor
driekwart Zeeuwsch-Vlaming
geworden".
„En daarvóór lag uw stu
dietijd"
„Ja, na de lagere school en
een paar jaar mulo heb ik de
Grafische Dagschool in Den
Haag gedaan met als oplei
ding handzetter, daarna
kreeg ik in Rotterdam mijn
opleiding als machinezetter
bij Wegelinks Drukkerijen in
Kralingse Veer en in de loop
van de jaren hier heb ik nog
mijn drukkerspatroonsdiplo
ma gehaald, zodat ik helemaal
zelfstandig kan werken. Dat
is een fijn gevoel dat je het
hele vak kent, dat je b.v.
zelf helemaal op je eentje
een boek kunt maken van
het ontwerpen over het
drukken tot en met het bin
den".
„Wat doet u nu het
liefst"?
„Ja, dat is een moeilijke
vraag. Ik ben gek op het
ontwerpen van drukwerken
en boeken, maar ja, als je
dan gaat drukken zie je het
resultaat vwn je ideëen en
dat is ook weer fijn. Ook het
maken van een tijdschrift is
een enorm prettig werk.
Neem nou b.v. de Westkoe
rier en de Badkoeirer...Die
heb ik in de jaren dat ik
bedrijfsleider was van de in
middels opgeheven drukkerij
Reprint te Cadzand typogra
fisch en redaktioneel hele
maal op poten gezet. Die
blijf ik nu hier doo rmaken,
we hebben een nieuwe re-
daktie en we maken er een
leuk leesbaar streekmaand-
blad voor West-Zeeuwsch-
Vlaanderen van met veel in
formatie ook en foto's".
„Die foto's maakt u
zelf"?
„Ja, met veel liefde en
plezier".
De kleine magere beweeglijke man met achter
zijn brilleglazen altijd lachende bruine ogen kijkt
scherp naar de iveinig indrukwekkende klein-off-
setpers, die staat te tuffen als een landelijk tram-
lokomotief je uit vroeger dagen. Hij houdt de gang
van het papier van rechts naar links, van onbe
drukte vellen tot bedrukte pagina's scherp in de
gaten, terwijl hij zo nu en dan een felle trek aan
zijn sigaret doet.
Na een poosje zet hij met
een knopdruk de machine op
non-actief, haalt een pagina
uit de la met bedrukte blad
zijden, bekijkt die nauwkeu
rig, knikt goedkeurend, ruikt
even aan het blad en zegt tot
mij, die er- bij staat te kijken:
„Lekker ruikt dat, hè" Geeft
een druk op de knop en zegt
vrolijk: „Ja, draaien maar"!
En de Gstettner tuft weer.
Die man aan de drukpers
is Frederik Willem Krull, in
de wandeling Wim Krull ge
noemd.
„Dat dingentje loopt toch
lekker, hè?" zegt hij met
een hoofdbeweging van de
pers naar mij. „Je staat er
verstelt van wat je met zo'n
minimachine kunt doen. Ik
heb er al van alles mee uit
gehaald"!
Inderdaad heeft Krull met
behulp van deze machine al
prachtig drukwerk tevoor
schijn getoverd. Maar alleen
omdat hij een all-round vak
man is met een ingeboren
liefde voor alles wat typo
grafie en drukwerk heet en
omdat hij begiftigd is met
artistiek gevoel en smaak.
Overigens is Krull de om
gang met grotere drukpersen
ook niet vreemd, want voor
hij zijn nieuwe zelfstandige
0 Wim Krull aan het werk met zijn nieuwe pers.
0 Een fraaie, door Wim Krull gemaakte foto van een knotwilg,
een boom, die langzaam uit het Zeeutusch-Vlaamse landschap
dreigt te verdwijnen.
In de woonkamer, waar
wakker vrouwtje Alice (die
haar man ook in zijn werk
krachtig terzijde staat) met
haar verzameling van stenen
schelpen, en fossielen letter
lijk haar steentje aan de ar
tistieke sfeer bijdraagt, bekij
ken we nog wat typografi
sche scheppingen van Fre
derik Willem Krull. Boeken
die hij in opdracht van de fir
ma Pieters ontwierp en ook
een boek waarop hij zelf bi
zonder trots is, omdat hij het
helemaal op de klein offset
pers maakte: het Groot
Wasknijperboek van Jan
Bruens met de sublieme re-
produkties van diens teke
ningen.
En na die ontmoeting met
een zo veelzijdig man die
bovendien nog een zo prettig
mens is in de omgang, wordt
het wel duidelijk dat Frede
rik Willem Krull in West-
Zeeuwsch-Vlaandereh tot die
kultuurspreiders behoort die
men niet genoeg waarderen
kan.
WILLEM ENZINCK
0 Wim Krull weet de schoonheid van de knotwilg uitstekend op de foto vast te leggen.
„Dat is ze duidelijk aan te
zien, maar hoe bent u behal
ve dat u als offsetdrukker
vanzelf met fotoprocédé's in
aanraking komt tot de foto
grafie gekomen"?
„Och", zegt Wim Krull
met een weemoedig glim
lachje in de herinnering te
rugduikend, „ik ben als kind
om Zo te zeggen met de foto
grafie opgegroeid. Mijn va
der was namelijk persfoto
graaf bij het Rotterdams
Nieuwsblad. Als hij een kin
dermodel nodig had koos hij
mij nogal eens een keer, dat
was makkelijkdicht bij de
hand".
„Kijk," zegt Krull en haalt
uit een map een krant uit de
jaren vijftig en vouwt die
open. Op de voorpagina als
nieuwjaarsgroet aan de le
zers staat de kleine Frederik
Willem Krull die zijn hoofd
door een krantepagina
steekt.
„Och", vervolgt hij, „en
toen ben ik met een collega
uit liefhebberij gaan fotogra
feren en zelf afdrukken en
vergroten. Ik weet nog goed:
onze eerste opdrachtgeefster
was een familie die kinderen
in Zuvd-Afrï).a had en die
interieurfoto's van hun huis
wilden hebben om die op te
sturen. Een moeilijke op
dracht natuurlijk voor jonge
amateurtjes, maar we hebben
het er goed afgebracht en
kregen zelfs nabestellingen
en dan ga je verder..."
Krull ging van het reporta
gewerk (de foto's van men
sen, dingen, gebeurtenissen
zoals men die regelmatig in
de bladen de Westkoerier en
'de Badkoerier aantreftver
der naar de eigen vrije foto
grafie, waarin hij helemaal
zichzelf kan zijn. Als vrij
fotograaf gaat zijn belang
stelling vooral uit naar die
ren en naar de natuur, land
schappen en vooral bomen.
In de gezellig en artistiek
ingerichte woonkamer van
de familie Krull is één wand
geheel in beslag genomen
door Krulls opnamen van
knotwilgen, de in Zeeuwsch-
Vlaanderen helaas hoe langer
hoe meer verdwijnende bo
men. Krull inventariseert als
het ware deze laatste der
mohikanen met hun spreken
de expressieve vormen waar
bij zijn eigen visie en zijn
gevoed voor vormcompositie,
eh zwart-wit verdeling in
het oog springen. Zo aan de
wand, op groot formaat op
spaanderplaat opgeplakt,
hebben ze een sterke artis
tieke zeggingskracht.