Insluipers en
'WIJZER H
EETVADER
U
1DIENST
schrijving van
irlingen
Zaterdagbijlage van 10 maart
J..B. 4-rijen
d appelfrees
TRACTOR-
lAUFFEUR
md en Zn.
mgemeenschap
IMOND"
Fabeltje
Dood
iar modern bedrijf;
..-tyiW.
voorzieningen
afstandsvergoeding
deding
ips-artikelen
rt-Pieters), Molenstraat 2,
iplantsoen 2
Hof te Zandeplein 24
iieuwstraat 13
113.30 uur tot 17.00 uur.
45 uur op onze afdeling
[Terneuzen.
iet katholiek basisonderwijs te
IANT GEMEENTE HULST:
VANAF vandaag zijn
de studenten die
hun collegeid nog
niet hebben betaald en
toch onderwijs volgen in
sluipers. Zo noemt minis
ter Van Veen ze ten
minste.
De aanmeldingsfase is
nu officieel voorbij, al
heeft dan ook geen enkele
universiteit of hogeschool
intussen precies gedaan
wat mr. Ven Veen in zijn
eindeloze reeks brieven
allemaal heeft voorge
steld, gevraagd en geëist.
Maar daar leek de minis
ter zich niet zoveel van
aan te trekken. Integen
deel: hoe korter zijn leven
als minister leek te wor
den, hoe driester zijn uit
spraken.
Een paar weken geleden
zei hij in de Haagsche
Courant zonder blikken of
blozen: „Boycotters na
15 maart nog aanwezig in
universiteiten en hoge
scholen zullen behandeld
worden naar wat ze zijn:
insluipers."
Eergisteren moesten de
Colleges van Bestuur
klas 2 en 3
Indiensttreding
li of 1 augustus 1973.
lichten aan
het schoolbestuur,
- Heikant - Gem. Hulst
[telers en landbouwers
voorjaar staan wij voor u klaar
en Sproeibedrijf
01140 3121 3584.
B, Havo en Mavo)
Elding van leerlingen voor
tan het schooljaar 1973-1974
len op DINSDAG 27 en VKW
Jiaart van 19.00 tot 21.00 iW®
■RDAG 31 maart van W.MJ?
lin het gebouw aan de Brou
2 te Vlissingen.
It verzocht het trouwboekje ffl®
Als de leerling psycho-M"
Tnderzocht, gelieve men ook
't over te leggen.
'nste inlichtingen, met naino o®
"neming aan het Rijksboe
bij de aanmelding te verkrijg
AAR HAVO jj
fct voornemen hebben mJ;v-gt
(cursus plaats te nemen w
LEERJAAR HAVO dienen
llPRIL 1973 hiervoor aantel
lie administratie van de s
laarstraat 2). Zij dienen ee
t afschrift van de twee la I
ngen rapporten over te leg
bn lijst van zes gekozen va
fe is, organisatorische bezw
uden, in principe vrij, me ,.rnt
dat Nederlands en één mo I
Icht zijn. j I
Iht wordt er op gevestigd, da
Ig na 1 april '73 in de meeSL.eIi.
[mogelijkheid van eigen vat»
beperkt zijn.
ISEN
Ig van leerlingen voor de
kan schriftelijk of ,m0*L del
bij de administratie v vaJ
[gelijks (behalve zaterdag8'
f30 en van 14.00 tot 16.3« V
De rector, A. F. J. 3AC°U
I Daar is het verhaal over de
doordrijver minister De
Brauw, die met behulp van
chantage-methoden een wet
door het parlement kreeg,
die zo lek is als een mandje.
Zint dat verhaal U niet, dan
wijst U er even op dat de
oppositie op 30 januari toch
maar mooi de mist in ging.
Mr. Masman van de PvdA
had op die dag geen succes
met zijn interpellatie. Puin
ruimer Van Veen mocht van
de meerderheid van de
Tweede Kamer gewoon door-
t Daar is het verhaal over de
brave burgers, die bijna stik
ken van schijnheiligheid. Met
overslaande stem roepen ze
dat die smeerlappen van stu
denten mooi-weer proberen
te spelen van de door ons
allen met bloed, zweet en
tranen aangedragen belas
tingcentjes. Maar, zo klinkt
het bijna in koor, welke Ne
derlander vindt 't niet heer
lijk om eens voor niks met
de tram mee te rijden? Wets
ontduiking, zo doceert dr.
Kees Schuyt, is een alge
meen probleem in onze sa
menleving. Natuurlijk moe
ten wetten worden nage
leefd, maar we maken graag
een uitzondering voor ons
zelf. Middenstanders en hun
BTW, fabrieksdirecteuren en
hun veiligheidswetten, tv-be-
zittera en hun kijkgeld, con
cerns in Rotterdam en hun
hinderwetten, het zijn allé-
Haal mensen, die zonder
kaartje met de tram mee
willen. Waarom mogen de
studenten dan geen lekke
collegegeldwet ontduiken?
I Ben mooi staaltje van dub-
belmoraal.
Baar is ook het verhaal van
oo studenten die zo nodig
solidair willen zijn met de
«overige arbeiders". Maar, zo
hoont Tessel Polmann, een
I «eri? Bezettingen heeft dui-
"olijk gemaakt dat „de po
litieke studentenbeweging
"an weleer is verworven tot
een vereniging ter beharti-
5'ng van de belangen van de
bevoorrechte klasse van
straks". Dr Ferry Hoogen-
oijk doet daar graag nog een
schopje bovenop: „Thans
bon we dat er een kleine
Broep in de universitaire we-
cold bewust bezig is de wor
tels van onze democratie aan
(o tasten. Een intellectuele
c'ite die misbruik maakt van
haar bevoorrechte positie.
™sbruik ten koste van de
®edeburgers. Medeburgers
®e werken in fabrieken en
antoren. Medeburgers, die
t® belastingelden misbruikt
>on door enerzijds kwaad
willende intellectuelen en
Bitatoren, en anderzijds
f^willende meelopers".
Uk-snik. Applaus. Boeoeh.
j ^1-
echter Vrij Nederland
I Wordt a 'er te§en heeft, dan
'en p tfttturiyk wel oppas-
aw' irr staat veel meer op het
a die duizend ballen. In-
Ci]j, p' zegt ASVA-voorzitster
SerinJ\a'es.t°0t: „Het hele re-
Berrinn 5 wordt steeds on-
voor her- Het gaat stapje
'aiten aP'16, A'les wordt maar
haan" Parlement om ge-
I terpan8^"' Z° ze®^ miuis-
komt c
15t\ti pj ^oop na vijftien maart
weer eens opdraven, de
ze keer om te vernemen
welke sancties de minis
ter wil toepassen op de
duizenden studenten, die
nog altijd niet over de
brug zijn gekomen.
Veel tijd wil de minis
ter kennelijk niet meer
verliezen. Vanaf vandaag
zijn die niet-betalers in
sluipers, vanaf aanstaan
de donderdag moeten ze
al merken wat dat bete
kent. Het is overigens
zeer de vraag of er bui
ten de minister wel
iemand te vinden is, die
de toepassing van de col
legegeldwet - door mr.
Masman van de PvdA bij
zijn interpellatie zeer te
recht „juridische gaten
kaas" genoemd - zozeer
naar de letter denkt te
kunnen uitvoeren. Niette
min heeft de Utrechtse
studentenbond voor dins
dag maar alvast een grote
actievergadering uitge
schreven. De volgende
ronde van het schimmen
spel is ingegaan. Jos
Ahlers zet alles nog eens
op een rijtje en zoekt naar
de achtergronden.
ET verhaal over de toestanden rond het college
geld lijkt op een grabbelton. Een grabbelton met
prijzen in plastic zakjes, zonder dat een blinddoek
verplicht is. Iedereen kan dan ook precies grijpen
wat hem het best te pas komt.
neti beginnen. Dat zal hard no
dig zijn, want er wachten be
langrijke zaken. De democrati
sering van de universiteit bij
voorbeeld". Bovendien, wil hij
zijn dagelijks zwemuurtje te
rug, dat er de laatste tijd door
al dat gedoe bij is ingescho
ten
•t V
Het grabbelton-effect zet door.
Iedereen signaleert wat in zijn
straatje te pas komt. De Haag
sche Courant begon het inter
view met minister van Veen als
volgt: „In Nederland wordt op
het ogenblik niet of nauwelijks
gestudeerd. De ene universiteit
of hogeschool na de andere
wordt bezet door studenten, die
weigeren de 1000 gulden colle
gegeld te betalen. De studieboe
ken zijn vervangen door slaap
zakken". Dat verhaal is even
onwaar als de bewering, dat er
in dit land niet of nauwelijks
nog wordt gewerkt. Bouwvak
kers luisteren naar Hilversum-
3 of kletsen over voetbal. Ko
men al die huizen dan vanzelf
uit de grond?
De zelf
moord
van de
studentenbeweging
0 Dit soort beelden zouden eigenlijk wel wat sympathie voor de boycottende studenten moe
ten opbrengen. Als minister Van Veen zijn zin krijgt zijn dergelijke toestanden vanaf de vol
gende week schering en inslag. Vanaf vandaag zijn studenten die het collegegeld niet betaald
hebben, volgens de minister immers insluipers, die verwijderd moeten worden.
Er zullen best studenten zijn,
die bang zijn voor een Haagse
greep naar de macht en daar via
de boycot van de collegegeld-
wet tegen proberen te waar
schuwen. Er zullen eveneens
studenten zijn, die gewoon geen
kans zien om de super-prijs-
opdrijver in Den Haag op zijn
wenken te bedienen: tot voor
kort betaalde je vier maal twee
honderd gulden, nu moet op
eens zes of meer keer duizend
gulden neertellen. Er zullen ten
slotte ook studenten zijn, die
hun geld veel liever in bier af
andere niet te versmaden za
ken wensen te steken en daar
om wat aanlullen over gratis
onderwijs, terwijl ze al dromen
van de ton die ze straks gaan
verdienen. Maar zelfs in hun ge
val is die collegegeldwet geen
goed idee.
Het is heel zinnig om wat geld
dat je in de opleiding van stu-
Bezettingen
van
iniversi-
eitsgebou-
ioen zijn al
)ijna een
lormale
:aak
leworden.
Zr zijn
ook erg
ioepele
mrianten
levonden:
n
Nijmegen
oerd de
nila bezet,
naar alle
oerkzaam-
leden
zonden
lewoon
loorgaan.
n Utrecht,
heiden en
kroningen
laarentegen
wam de
tolitie
raan te
>as.
n Leiden
vas dat het
teval, om-
lat een
jroepje van
iet
litstervende
*as van
orps-
studenten
ich op vol-
zomen
ouderwetse
le bezette
miversiteit
n gingen
echten
len stukje
dlklare dus.
Va tr 'cgi uur minis-
latj. J1 Veen, „door al die agi-
drang j- studie in het ae-
studie in het ge-
P na vijftien maart
een schone lei te kun-
De ontwikkeling aan de univer
siteiten is de laatste jaren hard
gegaan. Te hard misschien. Na
de hoogtijdagen van de studen
tenbeweging. met als uitschie
ter de bezetting van het Maag
denhuis, zakte die beweging
haast nog sneller weer in, dan
ze was ontstaan Cilia Galesloot
erkent dat: „Dankzij de college
geld-boycot is de' studenten
oppositie weer iets gaan bete-
Kenen in ons land. Na een lange
periode van sectarische twisten,
door de massa van de studenten
met groeiende weerzin gadege
slagen, hebben de plaatselijke
studentenvakbonden zoals de
AS VA in Amsterdam door hun
vindingrijke guerrilla tegen mi-
nistar Van Veen langzamerhand
bij hun achterban enig vertrou
wen herwonnen". Die uitlatin
gen van Cilia in de Haagse Post
kloppen voor zover het over die
weerzin gaat. Ik betwijfel of de
collegegeld-boycot de zaak in-,
derdaad weer tot leven heeft
gewekt.
De studentenbeweging i» dood
en lijkt dood te blijven. Al in
1969 voorspelde de Leidse so
cioloog prof. Lammers dat we
in de zeventiger jaren geen
grootscheeps georganiseerde
stüdentenprotest-bewegingen
zullen zien, wel wat optredens
van guerrilla-achtig opereren
de actiegroepen. Twee jaar la
ter zei de Groningse psycholoog
prof. Snijders in een boek, dat
de studentenoppositie niet echt
dood was. „Encounter" had kort
tevoren de vraag gesteld: Who
killed the student movement?
Volgens prof. Snijders was er
maar één antwoord: als de pa
tiënt inderdaad overleden is,
dan is het zelfmoord geweest.
denten steekt, terug proberen
te krijgen. Je zou van dat geld
bijvoorbeeld eindelijk eens iets
kunnen gaan doen ten behoeve
van het kleuter- en basisonder
wijs en van de werkende jon
geren. Je zou er middenschool
experimenten van kunnen fi
nancieren. Maar je moet dan
wel een beetje uitkijken wat je
doet. Je moet niet iiet fabeltje
in leven proberen te houden,
dat studenten zulke rijke lui
zijn. Heel wat studenten lijden
een minimaal bestaan. Ze moe
ten thuis of bij de staat hun
hand ophouden, zonder de ver
zekering dat ze het straks alle
maal dubbel en dwars terug
kunnen betalen. Het wordt heel
anders als je zegt: wie straks
duidelijk voordeel van zijn stu
die heeft gehad, die zullen we
weten te vinden. Maar dat doet
de collegegeldwet niet. Die wet
doet alsof de zoon van de chi
rurg en van de winkelier om
de hoek het even goed hebben
en de wet maakt evenmin ver
schil of de studie naar een
schamel salaris als dominee
voert of naar een luxe bestaan
als super-specialist. De grote
fout van die wet is, dat er geen
stelsel van studiefinanciering
aangekoppeld zit en dat was
wél beloofd. Ook door de club
van Biesheuvel, De Brauw en
Van Veen.
Over die wet dus geen goed
woord, maar er spelen wel an
dere zaken mee.
Het gebruikte vergif was dog
matisering in een veel te grote
dosering. De studentenbladen
stonden in die tijd stijf van de
beschouwingen over ideologische
en tactische problemen van de
revolutie. De studentenbewe
ging sloot zich naar buiten af
van de rest van de wereld en
versplinterde van binnenuit.
Niet zo lang daarna verschenen
er meesmuilende berichten over
de uiteindelijke bestemming van
de grote leiders: een paar zit
ten keurig op het ministerie van
onderwijs en wetenschappen en
bedenken nu wetjes om hun op
volgers te knevelen, anderen
zitten op een sjiek advocaten
kantoor of rijden vermomd als
filmster in poenige auto's.
Wietske Miedema, thans een
zorgende moeder met een revo
lutionaire uitweg in het Pales-
tina-comité, zei toen ze de voor
zittershamer van de ASVA neer
legde: „Er was het fenomeen
van de allesoverheersende strijd.
Er werden meer voorhoedes
naar binnen gevormd dan naar
buiten".
De nieuwe lichtingen studenten
zijn geen willige slachtoffers
meer, niet van ontgroening,
maar evenmin van indoctrina
tie. Op dat moment blijkt de
studentenbeweging inderdaad
nog niet helemaal dood. De
Brauw en Van Veen zorgden
voor een bloedtransfusie in de
vorm van de collegegeldwet.
Maar het lijkt er veel op dat
de spartelende patiënt opnieuw
vergif heeft geslikt. De acties
tegen de duizend gulden lijken
alleen maar geschikt om ieder
een van iedereen te vervreem
den:
de studenten die wel betaald
hebben en dat is nu eenmaal
de overgrote meerderheid,
moeten wel flink de smoor
in hebben;
de studenten die blijven wei
geren, zullen het bijltje er
zeker bij neergooien als ze
daar toch nog nadelen van
gaan ondervinden en wat dat
betreft zijn er in sommige
universiteitssteden boze
plannetjes;
binnen de universiteiten wor
den de verschillende partijen
uit elkaar gedreven omdat
er nu eenmaal verschillende
belangen zijn. Het College
van Bestuur heeft geld no
dig, de docent rust in plaats
van chaos;
de buitenwacht, de meest
belangrijke en meest verge
ten groep, is met de dag
minder bereid om offers voor
het .wetenschappelijk onder
wijs te brengen. Het gehan
nes rond het collegegeld
heeft het zicht op dg werke
lijk belangrijke zaken ver
troebeld.
Kees Schuyt, de man van het
proefschrift over burgerlijke
ongehoorzaamheid, typeerde de
situatie als volgt: Ex-minister
De Brauw begon gemeen te
spelen, maar de scheidsrechter,
in dit geval het parlement, liet
doorspelen. Nu begint de tegen
partij ook vals te spelen, te
schelden, te treiteren en beentje
te lichten als de scheidsrechter
niet kijkt. Minister Van Veen
krijgt een blauwe scheen ge
trapt. Hij trapt terug. Het ver
toonde spel begint onaangenaam
te worden.
Tekst:
JOS AHLERS
Foto's:
't STICHT
