Kalfsvlees gaat voor meer dan 99% naar buitenland
Het „gouden" kalf is nog
nooit zo duur geweest
;te/
niste
AGTEKENS IN GOIRLE EN IN KAMER
OITER ENGELS' KABEL-TV-PLANNEN
811*1
Verbod voor lozen van
gevaarlijke
stoffen in zee
HOOGTIJD
Werkgroep gaat
schaven aan
1000 gulden -wet
NS-Minïtrips
in eigen land
Milieu-werkgroep
Geldermalsen gaat
olievervuiling tegen
Britse journalist
moet
Oeganda uit
binnenland
buitenland
ïSISTENTEN
ITROIEUR
GSTER
.EFA" B.V.
>R caravans
inior prijzen
[Betekenis
Industrie
Vergoeding
Boxen jreld
Consument
"^sen-Boerenlee
voordelig uit met NS
papier
/oor uw pen
„Carnavalspriesters"
Te laat
de veiligste trap.
ONTSLAG VOOR
26 MENSEN
25
ZATERDAG 10 MAART 1973
mis-
lent
TtUS
-ker,
ïout,
aald
uld-
aats
16
:nng
n op
3 te
lo-
hts-
Kosteloos.
13
Bij vonnis van de Arron.
dissements Rechtbank tè
Breda d.d. 2 maart 1973 is
Jacobus Hendrikus Mekes
geboren te Geertruiden'
berg op 18 juni 1945 en
wonende te Oosterhout aan
de Sperwerstraat no. 32
van beroep draglinemachni
nist, in staat van faillisse'
ment verklaard met be
noeming van Mr. A. No\n
wen, rechter in voormeld»
Rechtbank tot Rechter.
Kommissaris, en onderst
tekende tot curator.
Mr. W. A. M. J. Meijer
Baronielaan 133,
reda
aats voor een
PLUSSER
halve dagen).
rkzaamheden o.a. terrein-
ouden van onze show-wagens
onisch aanmelden:
CARAVANBEDRIJF
1- Chaam - Telefoon 01619-248
Diepvriesprodukten
hdersteuning van de kwaliteits-
t Hoofd van de kwaliteitsdienst
ornamelijk in 2-ploegendienst
|bben over de fysische kontrole
i tot eindprodukt. Als dus-
Bi ze de controleuses en hebben
jntact met de bedrijfsleiding en
's De functionarissen werken
tdig en zijn verantwoording ver
in het hoofd van de kwaliteits-
Ide contactuele eigenschappen
ling kunnen geven
delbare tuinbouwschool, MTS
mie, of gelijkwaardige opleiding
Ttijd 22 - 35 jaar
runnen bogen op een langdurige
-aring kunnen solliciteren.
(Van een onzer verslaggevers)
Wie bij de slager vraagt om 'n pondje kalfsvlees,
krijgt tegenwoordig vaak te horen: „Het spijt me,
maar dat hebben wij niet in voorraad." Als motief
wordt dan meestal aangevoerd, dat kalfsvlees nauwe
lijks door de klant wordt verlangd, voornamelijk van
wege de hoge prijs.
Maar intussen zorgt het kalf er voor, dat een ge
deelte van de landbouwsector op het ogenblik gouden
tijden beleeft. Veehouders zijn er als de kippen bij
om de dierenarts te bewegen tot verlossing per keizer
snede, wanneer zich bij de bevalling van een koe
st complicaties dreigen voor te doen: ten koste
i van alles moet het kalf levend ter wereld komen,
aangezien er in de handel grof geld aan kan worden
verdiend. Nederland beleeft de tijd van het Gouden
iet bedrijf in Breda voor het
idig uitvoeren van controles.
liervoor een energieke persoon
een op controle gerichte opkl
aring. Leeftijd 20 tot 25 jaar,
Tden in 2 ploegendienst.
funkties bieden wij aantrekke-
■arden.
sollicitaties te richten aan het
le kwaliteitsdienst van
9 - XI, Zundert
(zorgenden en enige leerlingen
wil komen werken.
[zaken, De Klencke 11, Amster-
fl3.
o.m. modische tiener-
akt, is per 1 mei een
een meisje van 17 tot
ze taak wil vervullen en
Eninistratief werk wil
op prijs, maar is geen
Lalaris en hebben goede
oorwaarden Bedrijfs"
lities bij de direktie van
Ir vel.
„Zeer opvallend is, dat
I tegenover de grote produktie
in Nederland een geringe
tonsumptie staat," zo signa
leert het Produktschap voor
I Veevoeders in een brochure
die de resultaten be-
I vat van een enquête onder
taisvrouwen en slagers.
Behalve het prijsniveau blijkt
ook het verschil in eetgewoon-
:n het verbruik in ongunstige
n te beïnvloeden. In het bui-
aland (aldus het rapport) eet
I tien kwalitatief beter, maakt
I men meer werk van de maal-
i en heeft men meer geld
over voor vleesingrediënten.
iwit lapje kalfsvlees tussen
e piepers en groenten, het
vaderlandse standaardmenu,
ïpt niet bepaald smakelijk
e conveniëren. En omdat de
aeeste Nederlandse huisvrou-
|nn in deze omstandigheden
I Prijzen van 20,voor een
I kilo kalfsvlees iets te veel van
Ijitt goede vmden, gaat de zaak
I» de expert,
zal de kalvermesters, die
deels in het zuiden des
(Gelderland, Noord-Bra-
M', Limburg) geconcentreerd
«en, een zorg zijn waar hun
«eindelijk afzetgebied ligt.
JJ kunnen met tevredenheid
«stellen, dat hun bedrijfstak
in nauwelijks 15 jaar
ontwikkeld tot een vitaal
van de Nederlandse
deze opbloei hebben ver
stalde partijen tegelijk
i'wcn profiteren. De slacht-
™rae van een nuchter kalf
[Ws van de moederkoe)
®i in 1971 niet ver boven
tachtig gulden uit, maar in
doorverkoop naar de kal-
'bnesterijen haalde zo'n
E® prijzen van rond de
L,n "e sterke vraag naar
palveren gaf de rundvee
houders dus een flinke econo
mische stoot in de rug. Een
echte hausse bracht het jaar
1972, toen er zelfs prijzen tot
590,voor een nuchter kalf
werden neergeteld. In de eer
ste twee maanden van dit jaar
zakte het peil naar plm.
350,,maar dat is altijd nog
lucratief genoeg.
In 1972 werden in ons land
.950.000 kalveren vet gemest,
85% stiertjes. De jarenlange
overschotsituatie op de EEG-
zuivelmarkt maakte uitbrei
ding van de rundveestapel niet
erg aantrekkelijk, zodat mo
menteel ook de helft van alle
pasgeboren vaarskalveren voor
de mesterij wordt bestemd.
Daarmee is, vanuit veehou
dersstandpunt gezien, op het
ogenblik méér verdiend dan in
de opfok tot volwaardige
melkproducenten.
De kalvermesterij is ontstaan
op de Veluwe, waar nog altijd
het zwaartepunt van deze be
drijfstak ligt. Bijna 50% van
de landelijke mesterij business
vindt men in de provincie Gel
derland, met Noord-Brabant
op de tweede plaats. Was er
aanvankelijk sprake van een
zuiver particuliere bedrijf
zet, nu geschiedt de kalver
mesterij grotendeels in de
vorm van contractproduktie,
waarmee een vaste commercië
le relatie tot stand is gebracht
tussen de ondernemer en de
voederindustrie. De industrie
heeft hier een gunstige markt
aangetroffen (en daarna zelf
mede ontwikkeldom be
paalde produkten te kunnen
afzetten. Zij is nu in feite, zo
als dat ook in b.v. de varkens-
en de pluimveehouderij het ge
val is, de regulerende groot
macht, die de kalvermester
flink onder de arm heeft ge
grepen.
In dit geval gaat het speciaal
om de melkverwerkende in
dustrie, die in de mesterij
kunstmelk en magere melk
poeder kan slijten volgens ei
gen prijsnormen. Grootste pro
ducent van kalvermelkpoeder
in Zuid-Nederland is wel de
Zuidnederlandse Melkindustrie
N.V. te Veghel (D.M.V.), waar
men van de coöperatieve zui
velindustrieën jaarlijks rond
950.000 ton ondermelk en kaas
wei betrekt voor de fabricage
van talrijke produkten. De
commercie in deze sector is
dermate hard, dat de D.M.V.
bij nader inzien toch maar lie
ver geen exacte cijfers over
omvang van poederafzet, con-
tractmesterij en aantallen
mestkalveren prijs gaf.
Het zijn echter enkele honder
den ondernemers, die met de
D.M.V. een verbintenis hebben
aangegaan, in de drie zuide
lijke provincies. Het zijn vele
tienduizenden kalveren, die
krachtens zulke contracten
worden vet gemest. En het
zijn ook tienduizenden tonnen
melkpoeder, die de Veghelse
melkindustrie langs deze weg
jaarlijks kan afzetten. Toen
het bedrijf daarmee in
19611962 begon, stond de
kalvermesterij nog geheel in
de kinderschoenen, voor een
nuchter kalfje werd de spot
prijs van 88,betaald, ter
wijl het gemiddeld aantal die
ren per bedrijf in Nederland
niet boven de 10 uitkwam. Nu
is een mesterij met 250 kalver-
plaatsen hoogstens nog als
middelgroot te kwalificeren.
De kalvermelkindustrie heeft
van deze bedrijfstak big busi
ness gemaakt, door bij te
springen op het vlak van de fi
nanciering.
De heer J. Hartmanns, ver
koopleider veevoeders van de
D.M.V., zegt: „De particuliere
ondernemer kan onmogelijk
grote risico's dragen. Hij heeft
uiteindelijk een enorm kapi
taal nodig, dat alleen wat op
brengt wanneer alles goed
gaat. Zeker in de kalvermeste
rij is de risicofactor erg groot,
omdat de handel praktisch
uitsluitend op de export is ge
richt".
Kalveren in hun mestboxen.
De poedermelkindustrieën
hadden uiteraard belang bij
een zo groot mogelijke markt
voor hun produkten, zorgden
derhalve met hun marketing-
apparaat voor verruiming
van de kalfsvleesmarkt binnen
de E.E.G., en schiepen daar
mee in de kalvermesterij de
mogelijkheden (c.q. de nood
zaak) tot schaalvergroting, be-
drijfsrationaliseren, etc.,
waaruit de particuliere onder
nemer veelal slechts één con
sequentie kon trekken: over
schakelen op contractproduk
tie.
In zekere zin is de man nu te
beschouwen als een verzorger
(soort zetbaas), die de mest
kalveren als een goed huisva
der voeding en huisvesting
verschaft. De melkindustrie
zorgt zelf voor de aankoop
van nuchtere kalveren en leent
ze aan de bedrijven uit. In de
mestperiode van 20 tot 22 we
ken zorgt de boer voor opti
male condities in de stallen,
zodat de dieren straks beant
woorden aan de eisen van de
markt. En in die tijd consume
ren de kalveren uitsluitend het
melkpoeder, dat de contractant
uit eigen fabricage aan de be
drijven levert.
Dikke winsten zitten er voor
de industrie gewoon niet in,
wanneer men de totale kost
prijs afzet tegen de uiteinde
lijke slachtwaarde. In 1972
ging het zwartbonte mestkalf
(gem. 175 kg) van de hand te
gen kiloprijzen tussen ƒ4,95 en
5,10. Zo'n dier leverde dus
bruto omstreeks 875,op.
Een roodbont kalf kwam op
een kleine 1.000,.Maar in
tussen hadden de dieren prak
tisch een even groot bedrag
aan inkoop, voederkosten, con
tractvergoedingen, etc. gekost.
De kalvermester, die op con
tract werkt, hoeft van derge
lijke achtergronden niet wak
ker te liggen. Hij ontvangt een
tevoren vastgesteld „boxen-
geld.", dat bij de Veghelse
D.M.V. begint met 120,per
jaar per mestplaats. Deze ver
goeding komt erop neer, dat
iemand met een stal voor 300
tot 400 kalveren, kan rekenen
op een arbeidsinkomen van
omstreeks 25.000,per jaar.
In de dans om het Gouden
Kalf komt hij er dus bepaald
niet bekaaid vanaf, m^ar het is
nu ook weer geen regelrechte
goudmijn. Ook de kalvermelk
industrie verdient recht
streeks nauwelijks of niet aan
het kalf.
Wat de industrie betreft, zou
den de prijzen voor nuchtere
kalveren best omlaag mogen,
terwijl de consumptieprijzen
voor kalfsvlees eigenlijk niet
hoo-g genoeg kunnen zijn. Het
is een „opgeschroefde" situatie,
waarvan op de eerste plaats de
rundveehouderij het dikste
profijt wegsleept.
En de consument? In 1971,
toen de kalvermesterij nog van
de grond moest komen en het
vleesaanbod dus veel geringer
was dan nu, werd in Neder
land nog 1,7 kilo kalfsvlees per
hoofd van de bevolking veror
berd. Momenteel is het niet
méér dan 2 tot 3 ons per man
per jaar. Er wordt zelfs 12
maal meer paardevlees gege
ten. In 1971 ging ons kalfsvlees
voor 46% naar Italië, eveneens
voor 46% naar West-Duitsland.
voor 7% naar Frankrijk, In de
hele Benelux werd 1% afge
zet.
„Kennelijk is kalfsvlees toch
iets voor een andere keuken",
constateert DMV-verkooplei-
der Hartmanns. Nederland
werpt zich liever op varkens
vlees (29,3 kilo per man) en
proeft meer smaak aan 'n run
derstukje (18,4 kg). Wat van
het kalf komt, is ons gauw te
duur en daarom nauwelijks
verkrijgbaar.
Wij mesten met genoegen het
Gouden Kalf, om er in het bui
tenland ons voordeel mee te
doen. Wij hebben het liever in
de beurs dan op het bord.
p'fen onzer verslaggevers)
i - Burgemeester
n'''in Wildenberg van
I, J ,ls .verheugd aver het
|B,„ Ain gemeente aange-
"i worden als experi-
^ADVERTENTIE)
5a
V*$TENAKTIE
kiSl5850' utr®«ht
3 HOEVEN
icht) tel. 01659-457
c. - Boerenleenbank,
eindhoven
menteergemeente voor kabel
radio en televisie. Hij ziet
daarin positieve mogelijkhe
den. Hij wijst er echter ook
op dat het Goirlese gemeente
bestuur bepaald niet zonder
aarzeling tegenover deze mo
gelijkheid staat. Heel duide
lijk is dat de gemeente Goirle,
voordat op het aanbod van de
minister wordt ingegaan, wil
weten wat de consequenties
van het aanvaarden zijn. Daar
om moet nog duchtig worden
gepraat met het ministerie van
CRM.
Vraagtekens zet Goirle
o.m. achter: de financië
le consequenties op langere
termijn; het toezicht op het
experimenteel instituut; de
manier waarop de instelling
die moet gaan zenden, moet
worden aangewezen.
Men heeft in Goirle bere
kend dat 3'/2 uur zenden per
week, waarbij gebruik ge
maakt wordt van geschoolde
amateurkrachten, jaarlijks ze
ker f 70.000 zal gaan kosten,
dat is ongeveer f 8,75 per jaar
per aangeslotene. Als men
van professionele krachten ge
bruik zou maken, zou dat per
jaar zeker f 350.000 gaat kos
ten.
De machtiging om experi
menteel te gaan zenden wordt
afgegeven aan de gemeente,
maar die gemeente moet een
cultureel representatieve in
stelling aanwijzen om de uit
zendingen te verzorgen. Daar
toe is in Goirle de vereniging
Locale Omroep Goirle opge
richt. In die vereniging 2itten
alle stromingen en culturele
organisaties van de gemeente.
Dit L.O.G. staat op het stand
punt dat de uitzendingen een
duidelijk lokaal karakter moe
ten dragen en dat ze op ama
teurbasis moet worden ge
maakt.
Nu reeds zijn door het
L.O.G. enkele mensen aange
wezen die om zich in dit soort
technieken te bekwamen een
cursus volgen. Want, zo zegt
men in Goirle, ook deze lokale
uitzendingen moeten een kwa
liteit hebben die verantwoord
is. Zeer duidelijk wil de ge
meente Goirle weten wie de
kosten van deze uitzendingen
moeten gaan betalen als het
eerste jaar van het experiment
voorbij is. In de gedachten
van de minister zal dat de
gemeente zijn.
De meerderheid van de
Tweede Kamercommissie twij
felt sterk aan de betekenis
van de experimenten met ka
beltelevisie, zoals minister En
gels deze week in een beslo
ten vergadering heeft uiteen
gezet. Dwars door de politieke
partijen heen vraagt men zich
af wat de resultaten van het
experiment voor het bepalen
van het toekomstig beleid voor
de regionale omroep zullen
zijn, nu deze experimenten
zich alleen beperken tot ka
beltelevisie en kabelomroep.
De meerderheid van de
commissie is van mening, dat
tegelijk met deze kabelexperi
menten ook vergunningen zou
den moeten worden verstrekt
voor experimenten via de
ether ten behoeve van de regi
onale omroepen. Dat zijn om
roepen volgens artikel 47 van
de omroepwet. Zij maken een
zelfstandig programma. Wel
kunnen dergelijke omroepen
gebruik maken van het tech
nisch en personele equipment
van de N.O.S.
Vele bezwaren maakte de
commissie ook tegen het be
perkt geografische karakter
van het kabeltelevisi-experi-
ment- Voorwaarde is namelijk
dat de programma's in hoofd
zaak betrekking moeten heb
ben op het gebied waarbinnen
de kabelinrichting zich be
vindt. De heer Voogd voorzit
ter van deze bijzondere ka
mercommissie, was van me
ning dat door d eze beperking
een groot stuk van het regio
nale karakter verloren gaat.
Tijdens de commissieverga
dering met minister Engels is
ook niet uit dé verf gekomen
de mogelijke invloed op de
programma's van degenen die
de kabels in de grond legt of
exploiteert. „Dat baart velen
grote zorg", zei de socialist
Voogd. Minister Engels kon
hierop geen duidelijke ant
woorden geven. Die vraag
werd alleen afgedaan met het
antwoord, dat er nog regels
zullen worden opgesteld over
de wijze waarop toezicht op
deze programma's zal worden
uitgevoerd.
In het midden is ook geble
ven de verdeling van de be
voegdheden tussen de zgn. re
presentatieve culturele instel
ling, de burgemeester van de
gemeente en da minister van
C.R.M.
Krachtens art. 22 van de
gemeentewet is de burgemees
ter bevoegd en verplicht toe
zicht te houden op de goede
zeden etc. De minister heeft
krachtens de omroepwet soort
gelijke bevoegdheden (men
herinnere zich de Barend Ser
vetshow. Hoe verhouden dis
bevoegdheden zich tot elkaar?
Ook daarop bleef de minister
het antwoord schuldig. De so
cialist Voogd is echter van
oordeel, dat deze bevoegdhe
den geheel uit de wet dienen
te verdwijnen. De meerder
heid van de commissie is dan
ook bevreesd dat de burge
meesters van de gemeenten
die een toewijzing voor deze
experimenten krijgen een soort
programmacommisarissen voor
het omroepwezen in het klein
worden. Ook in Goirle kijkt
men zeer sceptisch aan tegen
de rol die de burgemeester
hierin krijgt.
(Van onze redactie binnen
land)
DEN HAAG Nederlandse
schepen of vliegtuigen mogen,
waar ter wereld ook, bepaalde
stoffen, die bijzonder gevaar
lijk zijn voor het zeemilieu en
daar levende organismen, niet
meer in zee lozen. Dat is de
strekking van een wetsont
werp, dat nu bij de Tweede
Kamer is ingediend. Het is
gebaseerd op het een iaar ge
leden te Oslo tot stand geko
men verdrag ter voorkoming
van verontreiniging van de
zee-
Lozing van andere dan de
GELDERMALSEN (ANP)
Ongeveer 15 garagehouders
in de Betuwe hebben een op-
vangstation ingericht voor het
verzamelen van afgewerkte
motorolie van doe-het-zelf-au-
tomobilisten. Hun motief is
het tegengaan van verdere mi
lieuvervuiling door olie. Olie,
dat via slootjes en rioleringen
in oppervlaktewater terecht
komt, sluit het water af van
de lucht, waardoor planten en
vissen geen zuurstof meer
krijgen en sterven.
Bovendien bevat motorolie
chemische toevoegingen.
Het milieubewuste initiatief
ls genomen door de werkgroep
milieu Geldermalsen en om
streken. Van Geldermalsen.
waar direct zes garagebedrij
ven meededen, breidde de ac
tie zich uit tot plaatsen in de
wijde omgeving: Oosterhout,
Valburg, Zetten, Dodewaard,
Andelst en Lienden. Alle deel
nemende garagehouders zijn
kenbaar aan een speciaal voor
hen ontworpen raambiljet.
Volgens de heer H. ten Berge,
van de werkgroep Milieu Gel
dermalsen en omstreken, zul
len de garagehouders zorgen,
dat de afgewerkte olie terecht
komt bij een speciaal oliever
werkingsbedrijf. De afgewerk
te olie wordt volgens de heer
Ten Berge gereinigd via een
centrifugesysteem, waarna
ze weer bruikbaar is, onder
meer als stookolie.
bedoelde stoffen op het noor-
oostelijk deel van de Atlanti
sche Oceaan met inbegrip van
do Noordzee moet aan een
vergunning worden gebonden.
Deze kan worden verstrekt
door de directie Noordzee van
Rijkswaterstaat, na advies van
het Rijksinstituut voor Zuive
ring van Afvalwater en het
Rijksinstituut voor Visserijon
derzoek.
Om ook te kunnen optreden
tegen buitenlandse schepen en
vaartuigen die verboden stof
fen in volle zee buiten net
Nederlandse gebied willen lo
zen, is ook een verbod opgeno
men voor het laden van derge
lijke stoffen in een Nederland
se haven of in de Nederlandse
territoriale wateren.
Het is de bedoeling overtre
dingen van de nieuwe wet aan
te merken al» economische de
licten, zodat zij berecht wor
den door de economische
strafrechter. Het toezicht op
de voorschriften is volgens het
voorstel in de eerste plaats de
zorg van rijkswaterstaat, die
bijstand kan vragen van de
rijkspolitie te water en zo no
dig van de marine.
Bij het toezicht op het aan
boord nemen kan assistentie
worden verleend door het
korps controleurs gevaarlijke
stoffen en de douanedienst.
NAIROBI (UPI-RTR) De
Britse journalist Philip Short
moet Oeganda onmiddellijk
verlaten, zo heeft de Oegande-
se regering vrijdag bekendge
maakt.
Short is correspondent van
het Amerikaanse persbureau
UPI, van het Britse persbu
reau Reuter en van de Britse
televisie- en omroepmaat
schappij BBC.
Volgens radio Oeganda vindt
de Oegandese regering, dat
Short voor Oeganda schadelij
ke berichten heeft uitgezonden
en dat Short wellicht in con
tact heeft gestaan met guerril
lastrijders in Oeganda, die te
gen het huidige bewind zijn
gekant.
(Van onze
onderwijsredacteur)
TILBURG Een werk
groep gaat schaven aan de
kreupele wet op de collegegel
den. Die stuciecommissie
waarin zowel de instellingen
van hoger wetenschappelijk
onderwijs als het ministerie
van Onderwijs en Wetenschap
pen zullen zijn vertegenwoor
digd, moet voor het begin van
(ADVERTENTIE)
Volledig verzorgd, dus
Incl. reis van ieder
station, logies en
maaltijden.
2 dagen
Amsterdam v.a. f 45.-*
Den Haag/Scheveningen
v.a. f 46.-*
3 dagen
Zuid-Limburg v.a. f 55.-
Twente v.a. f 56.-
Drepte v.a. f 59.-
Montferland v.a. f 61.-
Bergen (N.H.) v.a. f 62.-*
Zeeland v.a. f 64.-
Friesland v.a. f 71.-
Brabant v.a. f 73.-
Giethoorn v.a. f 78.-
5 dagen
Terschelling v.a. f 97.-
Schiermonnikoog
v.a. f102.-
Ameland v.a. f 105.-
Vertrek dagelijks
t/m 10 mei 1973/
t/m 30 maart 1973.
Alle informatie in de
brochure„ToerenmetNS"
op het station.
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen deze
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatta van brte-
ven (verkort of onverkort) beiekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
eens is met inhoud, c.q. strekking.
Zoals gewoonlijk waren de
carnavalsdagen voor mij pret
tige dagen en was de carna
valsoptocht met z'n grollen en
grappen, gepaard gaande aan
wiat gemoedelijke kritiek, een
echt feestelijke gebeurtenis.
Alleen vraag ito mij af, waar
om men het nodig achitte te
vens de spot te drijven met
het celibaat c.q. het priester
schap en de destijds voor
priesters dwingend voorge
schreven kleding. Bij een dis
cussie met een atheïst, spre
kende over de r.-k. kerk en
uitgetreden priesters, merkte
deze op: „de ratten verlaten
het zinkende schip". Misschien
kunt u begrijpen, dat ik over
deze opmerking, zacht uitge
drukt, hevig ontstemd was.
Ik heb zeer vele jonge men
sen gekend met een groots
ideaal; die hun leven wildien
wijden aan de dienst van God.
Nu kun je hierover dentoen
hoe je wilt, doch deze jonge
mensen waren toch voor het
overgrote deel echte idealise
ten. Velen van hen werden
hun gelofte ontrouw maar wie
van de door mij gewraakte
namaakpriesternarren kan
zeggen in welk een gewetens
nood uitgetreden priesters ver
keerd hebben en welk een
strijd zij gestreden hebben, al
vorens tot een beslissing te
komen? Moeten zij dan be
schouwd worden als de door
de atheïst bedoelde ratten en
in het openbaar door enkele
onbeschaafde lieden in een
merendeels katholieke bevol
king bespot worden? Of wil
len deze lieden en met hen De
Stem (foto 6 maart) atlleen
maar bewijzen, dat de atheïst
gelijk'had: de Kerk een zin
kend schip en uitgetreden
priesters de ratten? In zaken
als godsdienst moet men waar
dering en achting hebben voor
ieders eerlijke overtuiging.
Voor mij zijn de „carnavals-
priesiters" met hun „wijwa-
terskwast" en „bruid (of mai-
tresse?)" niet leuk, doch al
leen on beschaafd en grof!!
BREDA CH. WILLEMSEN
het nieuwe studiejaar, 1973-
1974 dus klaar zijn. Het is de
bedoeling dat zij komt met
aanbevelingen tot wetswijzi
ging die de collegegeldwet
technisch uitvoerbaar moet
maken zonder in conflict te
komen met de eisen die de
wet op het wetenschappelijk
onderwijs stelt voor de toe
gankelijkheid van colleges op
universiteiten en hoge scho
len.
Dat is het resultaat van een
urenlange, soms zeer verhitte
gedachtenwisseling die minis
ter C. van Veen (O. en W.)
heeft gevoerd met vertegen
woordigers van de universitai
re bestuurscolleges en voorzit
ters van de universiteits- en
hogeschoolraden. Een gesprek
dat bovendien werd bemoei
lijkt door de onwil van de
minister om te erkennen dat
de huidige wet op de collegel-
den met name voor de studie
richting in de alphavakken in
feite onuitvoerbaar is.
Voor ons is wel duidelijk
dat deze minister zich nooit
echt in de bepalingen van de
wet en onze positie als univer
siteiten heeft verdiept. Hij zit
met de erfenis van minister
De Brauw. Hij is het er duide
lijk niet mee eens en heeft
gezegd dat hij dit nooit zo zou
hebben gedaan. Hij kan als
demissionair bewindsman niet
anders dan eisen dat de wet
wordt uitgevoerd," aldus een
lid van het universiteitsbe
stuurscollege dat de vergade
ring bijwoonde. Er is niemand
in de kring van de colleges
van bestuur die de wet wil
saboteren. Maar ze is vaak
onuitvoerbaar. De woordvoer
ders van de rijksuniver
siteit Utrecht stelden daarom
de minister voor dit studiejaar
een soort godsvrede te aan
vaarden. Een werkgroep moet
dan, aldus de Utrechtse sugge
stie, in enkele maanden een
studie van het vraagstuk ma
ken. Die studie moet dan lei
den tot een latere collegeld-
wet. Daarbij moet dan ook de
mogelijkheid worden geopend
de niet-betalers van dit jaar
toch nog tot betalen te dwin
gen. Controle op betaling zou
dan eenvoudig kunnen plaats
vinden bij het afstudeer-exa-
men. De kandidaten zouden
dan ook het bewijs overleggen
dat ze vier of vijf maal colle-
geld hebben betaald.
(ADVERTENTIE)
Oerdegelijke aluminium
trappen, ladders en ZIG-ZAG
zoldertrappen.
0 Beneluxstraat 8
Voor brochure: tel. 04242 - 3283
Dag en nacht bereikbaar;
H^Wj^RANDS BV OISTERWIJK
V
Naar aanleiding van uw be
richt „medische hulp kwam te
laat" van vrijdag 2 maart
1973, mag ik er op wijzen, dat
wij nog verontwaardigder zijn
geworden. Ten eerste deed de
ziekenauto er geen half uur
over, maar drie kwartier. Ten
tweede deed dr Kok over de
rit van Axel naar de Steen
ovens geen uur, maar slechts
1,5 uur. Nu gaat het mij toch
te ver, dat men in 1973 1,5
uur op een arts moet wachten,
als het op minuten aankomt,
daar de patiënt nog ruim 20
minuten heeft geleefd. De be
wering in uw krant van dr.
Kok, dat hij al eerder ter
plaatse geweest zou zijn, is
m.i. onwaar. Daar er voortdu
rend iemand op de uitkijk
heeft gestaan en deze arts bij
de daar opvolgende dringende
telefoontjes steeds thuis was,
lijkt het me niet logisch, dat
hij op de steenovens geweest
is, vooral omdat de plaats van
de patiënt aan de arts bekend
was- En nu vraagt men zich
toch wel af, als een arts het zo
druk met zijn spreekuur heeft,
of hij zulke spoedgevallen niet
aan een ambitieuzer arts kan
overdragen. Dan blijven wij
op de steenovens ook met
spoedgevallen niet verstoken
van medische hulp.
AXEL F. BENTE
(Van onze redactie binnen
land).
HAARLEM Een toegeno
men vraag naar lasdraad ls
voor Hilarius Draadindustrie
en Handelmaatschappij bv in
Haarlem aanleiding geweest
de produktiefaciliteiten voor
dit draad uit te breiden- Om
deze capaciteitsvergroting mo
gelijk te maken is het nodig de
produktie van laselektroden
elders onder te brengen. Dit
betekent dat 26 personeelsle
den ontslagen zullen moeten
worden. Met de vakorganisa
ties is overeenstèmming be
reikt over een sociaal plan
7'
