Als pontons opgeslagen
korden kan men
caravans niet weigeren
iSTE
DOCUMENTATIECENTRUM
IN GEBRUIK GENOMEN
Openbaar vervoer
via waterwegen
zeeuws
Blinde maakt
blinden
gelukkig
met geluid
CAMPINGHOUDERS OOSTBURG:
ERSE&DE
cte£erkM*m'
Axel
■tea
REL IN VLAAMS DORPJE OVER
INKORTEN VAN DORPSFILM
erken in
eebrugge
fervat
stad
streek
cadzand-oostburg.
11
Knipoogje
uit
Vlaanderen
15 februari 1973
T
uitend in serie gebouwd,
gesparend, maar het
'n greintje persoonlijkheid.
In het L P kijkhuis zietU
jelijkheden om van Uw
Onze interieur
dienen. Natuurlijk kunt U
ei van onderstaande bon.
li/ja een onzer verslaggevers)
„Wanneer toestemmingi
,0rdt verleend voor het op-
j,an van een groot aantal
teen pontons zomaar op
weiland, dan kan ook
m drukte meer gemaakt
Korden over het overwinte-
Bn van stacaravans op
Lpings."
[pit was gisteren de eerste
jadie van het bestuur van dr
ideniring van Campingex
'oitanten in Oostburg op het
(richt dat een militaire In-
jatte toestemming had ge
aaid bij bet gemeentebestuur
n Oostburg om een fors aan-
_l pontons, in oorlogstijd te
.bruiken voor het aanleggen
u een noodhaven, te mogen
«laan op een terrein in de
ingeving van CadzandRe-
Paicbement.
zouden het echt he
ren als toestemming voor
opslag wordt gegeven,
_4 't zal bepaald landschap-
tierend werken," zo ver
ijl het bestuur. Blij is men
t je eerste reactie van bur-
■eester A. Schipper, die
iklaard heeft dat zijn ge
rente mag gevrijwaard blij-
van deze grote hoop i jze-
iblokken.
KWij hopen dat b en w. en
raad afwijzend zullen be
ften op dit verzoek" aJ-
het bestuur van de vereni-
Cg. Overigens staat niet al-
Jen het bestuur van de cam-
Ijhoudersvereniginig afwij-
Td tegenover het verzoek-
i fractievoorzitter van de
VP. in de Oostburgse ge-
ïsiteraad, de heer G. van
laick zegt kort en bondig:
militair gedoe in onze
ante. Onze rustige recrea-
eek moet niet met die
hoeveelheid pontons
.ji opgescheept".
heer Almekimders, voor-
t van de Z.L.M. in west-
.OTsch-Vlaanderen, zei het
fe niet toe te juichen. „Het
'lap zal er zeker niet op
--jsien". Van de andere
ft vond de heer Almekin-
die overigens een per-
lijk commentaar gaf, dat
eigenaar van een stuk
W voorzover dit binnen de
feade voorschriften moge-
ra, hierover mag be
kken naar eigen goeddun-
,,Ik ken overigens de be-
■te plek niet en het is
Tsttóen best mogelijk dat
J san het oog onttrokken
Ji worden, door bosschages
liet) dergelijks," zo besloot
s "I
k®
SP
Ica. 500 medewerkers.
|en vakature voor een
VRAAGT:
venst De salariëring is
hoemen.
■1 ien Tel. 01600-79310,
■Schriftelijke sollied3*
mies te richten aar1
Tfd. Personeelszaken
Ian Ambac B.V., Ier
fieijdenseweg 169,
preda.
JÏEEBRTGGE De graaf-
'lamheden aan de ko-
toe voeren naar de toe-
pi?® nieuwe zeesluis in
rNge zijn hervat. Men
U" ^hter nog niet hoe te-
W worden gegaan om
grondwater af te voeren
F™1® de eigenlijke zeesluis
f «orden gebouwd.
bekend heeft enige
-Wen de bouwmaat-
W de werkzaamheden
I Mh °m^ab verzakkingen
I Bei '§e huizen optraden.
Pi it ontst()nd toen een
dispuut tussen aanne-
K Tt 1?nister'e van Open
werken over de schuld-
»u te graven sleuvel, van
breed met een lengte
1 kilometer gaai.
muierung be-
"uctercom missies
k""" kleuterscho-
Klein
van's ""derling
au QUti
"Penbare
l"M,inapr" en
n Axel is besloent
gemeenschappelijke
van beide kleuter-
worden gehouden
v'ndt plaats op 21
s avonds om 20.00
a"e avond is
3 A.G.C.
tot acntjar
Veel aandacht
aan de
- naar
uitgeno
Kappen-
et Regio-
Centrum
uiteenzetting
Het onderwijs
achtjarigen"
J--"t wor-
over-
basis-
van de heer
gelegenheid
n6V.„ft,et steUen van
Rituele discussie.
(Van een onzer verslaggevers)
EEDE Met enig officieel
vertoon is het documentatie
centrum van de r.-k. Sint-Jo-
sephsehool in Eede in gebruik
genomen. Dit gebeurde in aan
wezigheid van het r.-k. school
bestuur, gemeentesecretaris J.
Paridaen, onderwijswethouder
J. van der Bliek, het onder
wijzend personeel en last but
not least de vele dames en
middelbare scholieren die bij
het opzetten van het documen
tatiecentrum zo'n groot aan
deel hebben gehad.
Hoofd der school W. Stae-
lens toonde zich in zijn toe
spraak tot het gezelschap een
uiterst tevreden man, die dui
delijk trots was op deze nieu
we voorziening aan zijn
school, waardoor zeer modern
onderwijs mogelijk was. Ook
wethouder J. van der Bliek
sprak zijn waardering uit voor
het vele werk dat hier belan
geloos was verricht. Gemeen
tesecretaris Paridaen sloot zich
bij zijn woorden aan.
Na afloop van dit officiële
gedeelte begaf het gezelschap
zich naar het documentatie
centrum waar men uitvoerig
de keurig gerangschikte gege
vens in ogenschouw nam. Mo
menteel speelt men met de
gedachte het centrum een
avond in de week voor ieder
een open te stellen, zodat niet
alleen de lagere schooljeugd
maar de gehele
Eede van de aanwezigheid van
dit centrum kan profiteren.
BRUGGE Burgemeester
M. van Maele van Brugge
heeft tijdens een persconfe
rentie aangekondigd dat de
technische dienst van de stad
in samenwerking met een stu
diebureau bezig is met het
uitwerken van een plan om de
stadsreien (de grachten) te
gebruiken voor het openbaar
vervoer.Men denkt aan het ge
bruik van kleine snelvarende
boten, die maximaal 20 men
sen kunnen vervoeren. Zij
zouden op verschillende plaat
sen langs de grachten kunnen
aanleggen voor het laden en
lossen van passagiers.
Zoals bekend zijn er plan
nen om in de loop van komen
de jaren de Brugse binnen
stad- een monument van oude
bouwkunst, geheel autovrij te
maken. Dit betekent dat ook
geen bussen meer worden toe
gelaten. Ten behoeve van de
automobilisten zullen aan de
rand van de stad vijf grote
ondergrondse parkeerterreinen
worden aangelegd.
Dat eventuele buspassagiers
last zullen hebben van de
stank, waarom de Brugse rei
en de laatste jaren berucht
zijn geworden, wordt prak
tisch uitgesloten geacht. Door
intensief baggeren en de ver
nieuwing van de stadsriole-
ring, geen enkel riool mondt
meer uit in de reien, zijn ze
praktisch gesaneerd. Zuiver
water uit beken en vijvers ten
zuiden van Brugge stromen
reeds de riemen binnen.
Een „waterbusdienst'' schept
technisch veel problemen en
gezegd werd dat er nog wel
wat jaartjes overheen zullen
gaan voor die verwezenlijkt
kan worden. Een van die pro
blemen vormen de talloze
draaibruggen over de reien,
waarvan vele al tientallen ja
ren buiten gebruik zijn. Die
draaibruggen zouden vervan
gen moeten worden door vaste
bruggen, waar de „waterbus
sen" ongehinderd onderdoor
kunnen varen. „Een gedurfd
plan, dat technisch en finan
cieel toch grote problemen zal
stellen", aldus de heer Van
Maele.
Meegedeeld werd voorts dat
de Brugse politic de beschik
king zai krijgen over twee
motorboten, die gaan patrouil
leren op de gereinigde reien.
Men wil absoluut voorkomen
dat mensen klakkeloos hun
vuil weer in de reien gaan
gooien, nadat de gemeente ve
le miljoenen franks heeft be
steed die reien te zuiveren.
Wordt iemand op heterdaad be
trapt dan zullen er strenge
straffen vallen, zo besloot de
Brugse burgemeester.
In de voorkamer van de woning van de heer A. de
Putter (Vlooswijkstraat 24, Terneuzep) staat een aantal
kostbare apparaten. De heer De Putter (58), zelf reeds
een aantal jaren blind, gebruikt deze apparatuur om ge
luidsbandjes te maken voor een zestigtal Zeeuwse blin
den, die over een bandrecorder beschikken en zijn band
jes kunnen afdraaien.
Hoewel hij alleen het dag
licht kan onderscheiden is de
heer De Putter, ondanks zijn
verschrikkelijke handicap,
enorm actief. Al van 's mor
gens vroeg is hij bezig om
opnamen te verzorgen van
vergaderingen van de blin-
denbond, van andere bijeen
komsten, uitstapjes door
blinden enz.
Hij neemt dit allemaal „li
fe" op en verdeelt de opna
men later vanaf de moeder
band over diverse bandjes,
die hij naar zijn „klanten"
stuurt. Klanten, die er niks
voor behoeven te betalen en
meteen zijn toegewijde
vrienden zijn.
„Ik kan u verzekeren dat
blinde mensen erg dankbaar
zijn als je iets voor hen
doet", verzekert de heer De
Putter. „Je zou eens mee
moeten gaan als zij een uit
stapje maken. Het onderling
contact is veel hechter dan
bij andere mensen. Misschien
komt dat door hun handi
cap", zegt hij.
De heer De Putter zal van
rijn menslievend werk niet
rijk worden, hetgeen ook
geenszins zijn bedoeling is.
„Het kost mij geld, want de
bandjes moet ik zelf kopen.
Die kosten mij jaarlijks en
kele honderden guldens en
die kan ik eigenlijk niet
missen."
Maar wat hij nog minder
wil missen is de dankbaar
heid en vooral de vriend
schap van zijn lotgenoten,
die, telkens als zij zo'n band
je thuis krijgen, gedurende
vier uren naar een verslag
van een blindenactiviteit
kunnen luisteren, in vele ge
vallen afgewisseld door een
stukje muziek.
In een kast heeft de heer
De Putter een groot aantal
„moederbanden" over allerlei
onderwerpen. Dat kan over
de provincie Zeeland zijn,
maar ook over bloemen. „Ik
zou die graag op andere
bandjes overbrengen en er
op die manier een biblio
theek van maken, maar het
geld ontbreekt me er ten
enenmale voor", zegt hij
spijtig. „Ik krijg van nie
mand subsidie. In een rek
staan de door mevrouw De
Putter (die haar man hierbij
voortdurend helpt) van kar
tonnen dozen gefabriceerde
vei pakkingen om de bandjes
te verzenden.
De heer De Putter kan
honderd uit vertellen over
zijn hobby. Hij blijkt een
uitstekend vakman te zijn
geweest. Voor hij door ziekte
werd getroffen had hij een
eigen zaak in België. Ook in
de achterkamer staat nog al
lerlei opname-apparatuur, die
hij met grote kennis van za
ken bedient.
„Als je door "een kwaal als
de mijne wordt getroffen,
krijg je een opdoffer, die
heel veel mensen niet te bo
ven komen. Ik had geen zin
om nutteloos in een stoel te
gaan zitten. Ik doe wat ik
kan en ik ben blij dat ik
andere blinden nog een beet
je levensvreugde kan geven"
zegt hij. Dat dit zo is, be
wijst een brief, die hij op
zijn verjaai-dag van een an
dere blinde kreeg. Een brief
vol dankbaarheid, die hij
heeft ingelijst en een ere
plaats in zijn werkkamer zal
geven. „Dergelijke brieven
heb ik al lxeel veel gehad",
zo besluit hij.
G. WIJNE
eindredactie
bas augustijn
Ofschoon het nieuwe jaar nog maar amper een paar weken
oud is, is in een Vlaams dorpje nabij de Nederlandse grens van
een rustig dorpsleven geen sprake meer. In het boerendorpje
met de mooie kreken maakt men zich enorm druk over de
censuur, toegepast door de burgemeester. Wat de censuur be
treft beperkt de Belgische overheid er zich gewoonlijk toe
toneelvertoningen met eel naaktscènes te erbieden, sommige
publikaties (die dan aak uit Nederland komen) uit de boeken
winkels te laten weghalen of, zoals onlangs te Gent het geval
was, erg „onthullende" films in beslag te nemen.
In het Vlaamse dorpje,
waarvan we u de naam niet
noemen omdat het alleen
gaat om de manier waarop in
België soms nog wordt ge
werkt, vond de burgemeester
het echter nodig om twee
stukken te laten knippen uit
de film, die over zijn ge
meente was gemaakt. „Voor
het weizijn van de gemeente
en om de rust onder de in
woners te bewaren", zo luid
de de burgervaderlijke ver
klaring.
Om iets van de achtergron
den te kunnen begrijpen
even het volgende: de burge
meester zelf heeft een be
drijf, waarachter de afval
stoffen van de fabriek op
een vuilnisbeltje worden ge
stort. Op deze vuilnisbelt is
weieens brand ontstaan. De
belt past eigenlijk wat moei
lijk in de gemeente, waarvan
de gemeentebestuurderen
volmondig ja knikken als het
plaatsje als voorbeeld wordt
genoemd van een gebied, dat
nog niet door de milieu
vervuiling is aangetast Als
fabrikant meent de burge
meester echter dat welvaart
boven welzijn gaat en vaak
hoort men van hem het argu.
ment dat de fabriek aan een
aantal inwoners dan toch
maar werk verschaft.
Wat heeft dit te maken
met de film- waar de burge
meester twee stukken uit liet
halen, zo vraagt u zich nu
waarschijnlijk terecht af.
Welnu, in de film werd ook
aandacht besteed aan de
vuilnisbelt achter de fabriek
van de burgemeester. Dit tot
grote ergernis van de burge
meester uiteraard. Ook was
hij boos over het feit dat in
de film beelden waren ge
monteerd van inwoners van
het dorp, die in de sexshop
van Sas van Gent hun voor
raad prikkellectuur aan het
aanvullen waren.
De burgemeester vroeg de
film te mogen keuren, toen
hij op de hoogte kwam van
de inhoud ervan. Dit werd
hem geweigerd. Daarna nam
hij alle middelen te baat om
de twee door hem gewraakte
scenes toch uit het celluloid
te laten knippen. Het middel,
waarmee hij succes had, was
een „bespreking" met de
echtgenote van een van de
filmmakers, die als „bedien
de" in zijn fabriek werkte.
De film werd dus korter,
maar de filmmakers lieten
zich niet kennen. Bij de
plaatselijke première, waar
bij de burgemeester als ere
gast °P de eerste rij zat,
vertelde een van de filmers
aan het publiek: „De vrij
heid is ln ons dorp sinds
enkele dagen van bovenuit
beknot. Wij werden gedwon
gen twee stukken uit de film
te knippen. Wij betreuren
ten zeerste deze vorm van
censuur."
De burgemeester had deze
verklaring niet verwacht. Nu
werd bij toch in zijn hemd
gezet, want alle aanwezigen
wisten wat met „van boven
uit" werd bedoeld. Men her
innerde zich ook een vroege
re film over het dorp, waar
na de beelden van het plan
ten van bomen door de bur
gemeester de symbolische
daad om de gemeente na
tuurzuiver te houden de
vuilnisbelt met het industri
ële afval van het bedrijf van
de burgemeester werd ge
toond. Ook verderop in de
film werd een beetje de spot
gedreven met de geachte
burgemeester.
Ter verdediging tijdens
deze filmpremière voerde de
burgemeester aan- ..Deze
censuurmaatregel was inge
geven door bezorgdheid over
het handhaven van de open
bare orde in het belang van
de gemeente en van de gees
telijken. Als de mensen de
scenes zouden zien, zouden
zij wei eens op het idee kun
nen komen om met de teer-
borstel op pad te gaan.
Slechte voorbeelden werken
aanstekelijk".
Deze opmerking had be
trekking op het stukje film
over de vuilnisbelt, waaraan
beelden waren gekoppeld
van een teeractie tegen mi
lieuverontreiniging. Over het
verwijderen van de opna
men, gemaakt van bewoners
van het dorp in de sexboe-
tiek, zei de burgemeester:
„Ik heb helemaal niets tegen
sexwinkels en ik stap er ook
weieens binnen en kijk dan
zo'n boekje in. Maar het is
toch niet goed dat de mensen
hier in het dorp andere in
woners op de film herken
nen. Wat moeten onze kinde
ren daarvan denken als ze
dat zien?"
Het burgemeesterlijke cen
sureren van de film is door
de politieke tegenstanders
van de burgemeester een
dankbaar gegeven om eens
fel tegen hem van leer te
trekken. De strijd met de
politieke medestanders van
de burgemeester is in volle
gang.
in een plaatselijk café
iverden op de muren kreten
gekalkt in do geest van:
„Weg met de burgemeester."
De caféhouder weigerde de
tekst te venvijderen, zelfs
niet nadat de burgemeester
een „onderhoud" had gehad
met de dochter van de kaste
lein, die bij hem in de fa
briek werkte Werkte..want
de dochter werd later ontsla
gen.
En nu de moraal van het
verhaal: het systeem van een
gekozen burgemeester, zoals
men dat in Belgic kent, heeft
heel wat nadelen. Een burge
meester heeft er soms aan
meer dingen te denken dan
alleen aan het belang van de
gemeente.