Als pontons opgeslagen korden kan men caravans niet weigeren iSTE DOCUMENTATIECENTRUM IN GEBRUIK GENOMEN Openbaar vervoer via waterwegen zeeuws Blinde maakt blinden gelukkig met geluid CAMPINGHOUDERS OOSTBURG: ERSE&DE cte£erkM*m' Axel ■tea REL IN VLAAMS DORPJE OVER INKORTEN VAN DORPSFILM erken in eebrugge fervat stad streek cadzand-oostburg. 11 Knipoogje uit Vlaanderen 15 februari 1973 T uitend in serie gebouwd, gesparend, maar het 'n greintje persoonlijkheid. In het L P kijkhuis zietU jelijkheden om van Uw Onze interieur dienen. Natuurlijk kunt U ei van onderstaande bon. li/ja een onzer verslaggevers) „Wanneer toestemmingi ,0rdt verleend voor het op- j,an van een groot aantal teen pontons zomaar op weiland, dan kan ook m drukte meer gemaakt Korden over het overwinte- Bn van stacaravans op Lpings." [pit was gisteren de eerste jadie van het bestuur van dr ideniring van Campingex 'oitanten in Oostburg op het (richt dat een militaire In- jatte toestemming had ge aaid bij bet gemeentebestuur n Oostburg om een fors aan- _l pontons, in oorlogstijd te .bruiken voor het aanleggen u een noodhaven, te mogen «laan op een terrein in de ingeving van CadzandRe- Paicbement. zouden het echt he ren als toestemming voor opslag wordt gegeven, _4 't zal bepaald landschap- tierend werken," zo ver ijl het bestuur. Blij is men t je eerste reactie van bur- ■eester A. Schipper, die iklaard heeft dat zijn ge rente mag gevrijwaard blij- van deze grote hoop i jze- iblokken. KWij hopen dat b en w. en raad afwijzend zullen be ften op dit verzoek" aJ- het bestuur van de vereni- Cg. Overigens staat niet al- Jen het bestuur van de cam- Ijhoudersvereniginig afwij- Td tegenover het verzoek- i fractievoorzitter van de VP. in de Oostburgse ge- ïsiteraad, de heer G. van laick zegt kort en bondig: militair gedoe in onze ante. Onze rustige recrea- eek moet niet met die hoeveelheid pontons .ji opgescheept". heer Almekimders, voor- t van de Z.L.M. in west- .OTsch-Vlaanderen, zei het fe niet toe te juichen. „Het 'lap zal er zeker niet op --jsien". Van de andere ft vond de heer Almekin- die overigens een per- lijk commentaar gaf, dat eigenaar van een stuk W voorzover dit binnen de feade voorschriften moge- ra, hierover mag be kken naar eigen goeddun- ,,Ik ken overigens de be- ■te plek niet en het is Tsttóen best mogelijk dat J san het oog onttrokken Ji worden, door bosschages liet) dergelijks," zo besloot s "I k® SP Ica. 500 medewerkers. |en vakature voor een VRAAGT: venst De salariëring is hoemen. ■1 ien Tel. 01600-79310, ■Schriftelijke sollied3* mies te richten aar1 Tfd. Personeelszaken Ian Ambac B.V., Ier fieijdenseweg 169, preda. JÏEEBRTGGE De graaf- 'lamheden aan de ko- toe voeren naar de toe- pi?® nieuwe zeesluis in rNge zijn hervat. Men U" ^hter nog niet hoe te- W worden gegaan om grondwater af te voeren F™1® de eigenlijke zeesluis f «orden gebouwd. bekend heeft enige -Wen de bouwmaat- W de werkzaamheden I Mh °m^ab verzakkingen I Bei '§e huizen optraden. Pi it ontst()nd toen een dispuut tussen aanne- K Tt 1?nister'e van Open werken over de schuld- »u te graven sleuvel, van breed met een lengte 1 kilometer gaai. muierung be- "uctercom missies k""" kleuterscho- Klein van's ""derling au QUti "Penbare l"M,inapr" en n Axel is besloent gemeenschappelijke van beide kleuter- worden gehouden v'ndt plaats op 21 s avonds om 20.00 a"e avond is 3 A.G.C. tot acntjar Veel aandacht aan de - naar uitgeno Kappen- et Regio- Centrum uiteenzetting Het onderwijs achtjarigen" J--"t wor- over- basis- van de heer gelegenheid n6V.„ft,et steUen van Rituele discussie. (Van een onzer verslaggevers) EEDE Met enig officieel vertoon is het documentatie centrum van de r.-k. Sint-Jo- sephsehool in Eede in gebruik genomen. Dit gebeurde in aan wezigheid van het r.-k. school bestuur, gemeentesecretaris J. Paridaen, onderwijswethouder J. van der Bliek, het onder wijzend personeel en last but not least de vele dames en middelbare scholieren die bij het opzetten van het documen tatiecentrum zo'n groot aan deel hebben gehad. Hoofd der school W. Stae- lens toonde zich in zijn toe spraak tot het gezelschap een uiterst tevreden man, die dui delijk trots was op deze nieu we voorziening aan zijn school, waardoor zeer modern onderwijs mogelijk was. Ook wethouder J. van der Bliek sprak zijn waardering uit voor het vele werk dat hier belan geloos was verricht. Gemeen tesecretaris Paridaen sloot zich bij zijn woorden aan. Na afloop van dit officiële gedeelte begaf het gezelschap zich naar het documentatie centrum waar men uitvoerig de keurig gerangschikte gege vens in ogenschouw nam. Mo menteel speelt men met de gedachte het centrum een avond in de week voor ieder een open te stellen, zodat niet alleen de lagere schooljeugd maar de gehele Eede van de aanwezigheid van dit centrum kan profiteren. BRUGGE Burgemeester M. van Maele van Brugge heeft tijdens een persconfe rentie aangekondigd dat de technische dienst van de stad in samenwerking met een stu diebureau bezig is met het uitwerken van een plan om de stadsreien (de grachten) te gebruiken voor het openbaar vervoer.Men denkt aan het ge bruik van kleine snelvarende boten, die maximaal 20 men sen kunnen vervoeren. Zij zouden op verschillende plaat sen langs de grachten kunnen aanleggen voor het laden en lossen van passagiers. Zoals bekend zijn er plan nen om in de loop van komen de jaren de Brugse binnen stad- een monument van oude bouwkunst, geheel autovrij te maken. Dit betekent dat ook geen bussen meer worden toe gelaten. Ten behoeve van de automobilisten zullen aan de rand van de stad vijf grote ondergrondse parkeerterreinen worden aangelegd. Dat eventuele buspassagiers last zullen hebben van de stank, waarom de Brugse rei en de laatste jaren berucht zijn geworden, wordt prak tisch uitgesloten geacht. Door intensief baggeren en de ver nieuwing van de stadsriole- ring, geen enkel riool mondt meer uit in de reien, zijn ze praktisch gesaneerd. Zuiver water uit beken en vijvers ten zuiden van Brugge stromen reeds de riemen binnen. Een „waterbusdienst'' schept technisch veel problemen en gezegd werd dat er nog wel wat jaartjes overheen zullen gaan voor die verwezenlijkt kan worden. Een van die pro blemen vormen de talloze draaibruggen over de reien, waarvan vele al tientallen ja ren buiten gebruik zijn. Die draaibruggen zouden vervan gen moeten worden door vaste bruggen, waar de „waterbus sen" ongehinderd onderdoor kunnen varen. „Een gedurfd plan, dat technisch en finan cieel toch grote problemen zal stellen", aldus de heer Van Maele. Meegedeeld werd voorts dat de Brugse politic de beschik king zai krijgen over twee motorboten, die gaan patrouil leren op de gereinigde reien. Men wil absoluut voorkomen dat mensen klakkeloos hun vuil weer in de reien gaan gooien, nadat de gemeente ve le miljoenen franks heeft be steed die reien te zuiveren. Wordt iemand op heterdaad be trapt dan zullen er strenge straffen vallen, zo besloot de Brugse burgemeester. In de voorkamer van de woning van de heer A. de Putter (Vlooswijkstraat 24, Terneuzep) staat een aantal kostbare apparaten. De heer De Putter (58), zelf reeds een aantal jaren blind, gebruikt deze apparatuur om ge luidsbandjes te maken voor een zestigtal Zeeuwse blin den, die over een bandrecorder beschikken en zijn band jes kunnen afdraaien. Hoewel hij alleen het dag licht kan onderscheiden is de heer De Putter, ondanks zijn verschrikkelijke handicap, enorm actief. Al van 's mor gens vroeg is hij bezig om opnamen te verzorgen van vergaderingen van de blin- denbond, van andere bijeen komsten, uitstapjes door blinden enz. Hij neemt dit allemaal „li fe" op en verdeelt de opna men later vanaf de moeder band over diverse bandjes, die hij naar zijn „klanten" stuurt. Klanten, die er niks voor behoeven te betalen en meteen zijn toegewijde vrienden zijn. „Ik kan u verzekeren dat blinde mensen erg dankbaar zijn als je iets voor hen doet", verzekert de heer De Putter. „Je zou eens mee moeten gaan als zij een uit stapje maken. Het onderling contact is veel hechter dan bij andere mensen. Misschien komt dat door hun handi cap", zegt hij. De heer De Putter zal van rijn menslievend werk niet rijk worden, hetgeen ook geenszins zijn bedoeling is. „Het kost mij geld, want de bandjes moet ik zelf kopen. Die kosten mij jaarlijks en kele honderden guldens en die kan ik eigenlijk niet missen." Maar wat hij nog minder wil missen is de dankbaar heid en vooral de vriend schap van zijn lotgenoten, die, telkens als zij zo'n band je thuis krijgen, gedurende vier uren naar een verslag van een blindenactiviteit kunnen luisteren, in vele ge vallen afgewisseld door een stukje muziek. In een kast heeft de heer De Putter een groot aantal „moederbanden" over allerlei onderwerpen. Dat kan over de provincie Zeeland zijn, maar ook over bloemen. „Ik zou die graag op andere bandjes overbrengen en er op die manier een biblio theek van maken, maar het geld ontbreekt me er ten enenmale voor", zegt hij spijtig. „Ik krijg van nie mand subsidie. In een rek staan de door mevrouw De Putter (die haar man hierbij voortdurend helpt) van kar tonnen dozen gefabriceerde vei pakkingen om de bandjes te verzenden. De heer De Putter kan honderd uit vertellen over zijn hobby. Hij blijkt een uitstekend vakman te zijn geweest. Voor hij door ziekte werd getroffen had hij een eigen zaak in België. Ook in de achterkamer staat nog al lerlei opname-apparatuur, die hij met grote kennis van za ken bedient. „Als je door "een kwaal als de mijne wordt getroffen, krijg je een opdoffer, die heel veel mensen niet te bo ven komen. Ik had geen zin om nutteloos in een stoel te gaan zitten. Ik doe wat ik kan en ik ben blij dat ik andere blinden nog een beet je levensvreugde kan geven" zegt hij. Dat dit zo is, be wijst een brief, die hij op zijn verjaai-dag van een an dere blinde kreeg. Een brief vol dankbaarheid, die hij heeft ingelijst en een ere plaats in zijn werkkamer zal geven. „Dergelijke brieven heb ik al lxeel veel gehad", zo besluit hij. G. WIJNE eindredactie bas augustijn Ofschoon het nieuwe jaar nog maar amper een paar weken oud is, is in een Vlaams dorpje nabij de Nederlandse grens van een rustig dorpsleven geen sprake meer. In het boerendorpje met de mooie kreken maakt men zich enorm druk over de censuur, toegepast door de burgemeester. Wat de censuur be treft beperkt de Belgische overheid er zich gewoonlijk toe toneelvertoningen met eel naaktscènes te erbieden, sommige publikaties (die dan aak uit Nederland komen) uit de boeken winkels te laten weghalen of, zoals onlangs te Gent het geval was, erg „onthullende" films in beslag te nemen. In het Vlaamse dorpje, waarvan we u de naam niet noemen omdat het alleen gaat om de manier waarop in België soms nog wordt ge werkt, vond de burgemeester het echter nodig om twee stukken te laten knippen uit de film, die over zijn ge meente was gemaakt. „Voor het weizijn van de gemeente en om de rust onder de in woners te bewaren", zo luid de de burgervaderlijke ver klaring. Om iets van de achtergron den te kunnen begrijpen even het volgende: de burge meester zelf heeft een be drijf, waarachter de afval stoffen van de fabriek op een vuilnisbeltje worden ge stort. Op deze vuilnisbelt is weieens brand ontstaan. De belt past eigenlijk wat moei lijk in de gemeente, waarvan de gemeentebestuurderen volmondig ja knikken als het plaatsje als voorbeeld wordt genoemd van een gebied, dat nog niet door de milieu vervuiling is aangetast Als fabrikant meent de burge meester echter dat welvaart boven welzijn gaat en vaak hoort men van hem het argu. ment dat de fabriek aan een aantal inwoners dan toch maar werk verschaft. Wat heeft dit te maken met de film- waar de burge meester twee stukken uit liet halen, zo vraagt u zich nu waarschijnlijk terecht af. Welnu, in de film werd ook aandacht besteed aan de vuilnisbelt achter de fabriek van de burgemeester. Dit tot grote ergernis van de burge meester uiteraard. Ook was hij boos over het feit dat in de film beelden waren ge monteerd van inwoners van het dorp, die in de sexshop van Sas van Gent hun voor raad prikkellectuur aan het aanvullen waren. De burgemeester vroeg de film te mogen keuren, toen hij op de hoogte kwam van de inhoud ervan. Dit werd hem geweigerd. Daarna nam hij alle middelen te baat om de twee door hem gewraakte scenes toch uit het celluloid te laten knippen. Het middel, waarmee hij succes had, was een „bespreking" met de echtgenote van een van de filmmakers, die als „bedien de" in zijn fabriek werkte. De film werd dus korter, maar de filmmakers lieten zich niet kennen. Bij de plaatselijke première, waar bij de burgemeester als ere gast °P de eerste rij zat, vertelde een van de filmers aan het publiek: „De vrij heid is ln ons dorp sinds enkele dagen van bovenuit beknot. Wij werden gedwon gen twee stukken uit de film te knippen. Wij betreuren ten zeerste deze vorm van censuur." De burgemeester had deze verklaring niet verwacht. Nu werd bij toch in zijn hemd gezet, want alle aanwezigen wisten wat met „van boven uit" werd bedoeld. Men her innerde zich ook een vroege re film over het dorp, waar na de beelden van het plan ten van bomen door de bur gemeester de symbolische daad om de gemeente na tuurzuiver te houden de vuilnisbelt met het industri ële afval van het bedrijf van de burgemeester werd ge toond. Ook verderop in de film werd een beetje de spot gedreven met de geachte burgemeester. Ter verdediging tijdens deze filmpremière voerde de burgemeester aan- ..Deze censuurmaatregel was inge geven door bezorgdheid over het handhaven van de open bare orde in het belang van de gemeente en van de gees telijken. Als de mensen de scenes zouden zien, zouden zij wei eens op het idee kun nen komen om met de teer- borstel op pad te gaan. Slechte voorbeelden werken aanstekelijk". Deze opmerking had be trekking op het stukje film over de vuilnisbelt, waaraan beelden waren gekoppeld van een teeractie tegen mi lieuverontreiniging. Over het verwijderen van de opna men, gemaakt van bewoners van het dorp in de sexboe- tiek, zei de burgemeester: „Ik heb helemaal niets tegen sexwinkels en ik stap er ook weieens binnen en kijk dan zo'n boekje in. Maar het is toch niet goed dat de mensen hier in het dorp andere in woners op de film herken nen. Wat moeten onze kinde ren daarvan denken als ze dat zien?" Het burgemeesterlijke cen sureren van de film is door de politieke tegenstanders van de burgemeester een dankbaar gegeven om eens fel tegen hem van leer te trekken. De strijd met de politieke medestanders van de burgemeester is in volle gang. in een plaatselijk café iverden op de muren kreten gekalkt in do geest van: „Weg met de burgemeester." De caféhouder weigerde de tekst te venvijderen, zelfs niet nadat de burgemeester een „onderhoud" had gehad met de dochter van de kaste lein, die bij hem in de fa briek werkte Werkte..want de dochter werd later ontsla gen. En nu de moraal van het verhaal: het systeem van een gekozen burgemeester, zoals men dat in Belgic kent, heeft heel wat nadelen. Een burge meester heeft er soms aan meer dingen te denken dan alleen aan het belang van de gemeente.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 9