zeeuws
Jacqueline van Langevelde op
weg naar textielplastieken
PAROCHIE
KAMPT
KLEIN
HORT
Jovelio vindt
onderdak in
gemeentehuis
Zeeuwse
keerde
terug
Maatschappelijk
werker
weg uit Breskens
Ledenvergadering Sint-Sebastiaan
stad
streék
Aardenburg
BEROEP
litslag van
schieting in
Aarclenburg
JONGEREN IN
HOOFDPLAAT
Plattelands
vrouwen in
Schoondijke
Opleiding
Reizen
Abstract
Plannen
Woensdag 7 februari 1973
eindredactie
bas augustijn
(Van onze correspondent)
AARDENBURG „De
financiële positie van onze
parochie is door enkele be
zuinigingen, die het afgelo
pen jaar werden doorge
voerd, tamelijk gezond.
Wanneer men echter de be
groting voor 1973 bekijkt,
komt men tot de ontdekking
dat er een vrij groot tekort
is, ontstaan door de steeds
stijgende loonindex en de
sociale lasten. De sociale
voorzieningen lieten in het
verleden nogal eens te wen.
sen over".
Dit schrijft het r.k. kerkbe
stuur Aardenburg in een sten
cil, die een dezer dagen bij de
parochianen van de H. Maria
Hemelvaart in de bus zal glij
den. Het kerkbestuur richt
zich tot de parochianen onder
overlegging van de rekening
1971 en de begroting voor
1973.
Over 1971 heeft de parochie
een klein tekort geleden, na
melijk een bedrag van -
5.991,83. De inkomsten belie
pen in dat jaar f 86.949,05, de
uitgaven f 92.940,97. Zoals ge
zegd, de begroting 1973 geeft
een vrij groot tekort aan.
Niettemin spreekt het kerk
bestuur er zijn voldoening
over uit dat 80 procent van de
Aardenburgse parochianen bij
draagt in het zogenaamde pa
rochiefonds. In dit fonds werd
in 1971 in totaal f 31.905,18
„Wij doen een beroep op die
20 procent parochianen om
vanaf dit ogenblik niet meer
achterwege te blijven en de
lasten niet af te schuiven op
de ander, maar persoonlijk uw
steun en bijdrage te leveren",
zo schrijft het kerkbestuur in
de oproep.
Erop gewezen wordt dat het
1 goed functioneren van de
plaatselijke kerk, de parochie,
slechts mogelijk wordt door
steeds grotere investeringen.
Sommige parochies, zo schrijft
het kerkbestuur, werden opge
heven of met anderen vere
nigd, omdat het kerkbestuur
niet meer in staat was de
pastoor te onderhouden. Nood
zakelijke werken bleven ach
terwege omdat er geen geld
aanwezig was. „Dan - dikwijls
te laat - gingen de ogen van
de parochianen open en werd
er gezegd: Had ik dat maar
j geweten".
j Het is duidelijk dat het
Aardenburgse kerkbestuur
hoopt en vertrouwt dat het
zover in Aardenburg nooit zal
komen.
(Van onze correspondent)
AARDENBUEG Het
schuttersgilde heeft de negen-
lif: Puntensehieting gehouden
voor het kampioenschap- Sint-
Mbastiaan hield gelijktijdig
j™, "e klepscliieting, die aan
pt eind van het seizoen ook
kampioen moet opleveren.
e uitslagen waren als
volgt:
Puntensehieting: Hoogvogel:
J- tattoor, zijvogels: J. Cattoor
van Iwaarden, kallen:
Rii ,)hondt en Rob de
'jeke, meeste kleine vogels:
IL™1 '"aarden, R. de Wispe-
Heiihn de Rijcke en J.
Hbjboer (alIen 4 stuks).
schan ,VT het kampioen-
u o 'u van Iwaarden, 52
^"pe?aeeret5ke' 47' 3"
de Se? k'epschieticg: 1. H.
linh e' van Iwaarden,
ieder R,'icke en P. Blondeel,
het ul-:'eppe.n- stand voor
- meppen, ötana voor
toor j1Mpi0«schap: 1. J- Cat-
3 P ui' van Iwaarden 18,
1 r- Blondeel 17
Het voormalige gemeentehuis in Hoofdplaat.
HOOFDPLAAT De Jon
gerenvereniging Hoofdplaat
(Jovelio) heeft tijdelijk een
onderdak gevonden in het
voormalige gemeentehuis. Ie.
dere vrijdagavond kunnen
daar voorlopig hun wekelijkse
bijeenkomsten doorgaan. Hier
voor is ondermeer overleg ge
pleegd met de Hoofdplaatse
bejaarden die regelmatig de
ruimte in het gemeentehuis in
gebruik hebben.
De jongeren, die als defini
tief onderdak het oog hebben
laten vallen op de brandweer
garaige naiast het gemeente
huis, zijn op straat komen te
staan omda htun oude onder
komen in de school aan de
Oostlangeweg niet langer be
schikbaar was.
In samenwerking met de
Stichting Streekj eugdcentrale
SCHOONDIJKE In zaal
Wijffels te Schoondijke heeft
de afdeling West-Zeeuwsch-
Vlaanderen van de Nederland
se Bond van Plattelandsvrou
wen een bijeenkomst gehou
den.
Voorzitster mevro-uw I.
Oo-ms-Siebenga heette de aan
wezigen welkom en deelde
mee dat de tuln-eursus, die
voor de leden van -de afdeling
iis georganiseerd, geheel is vol
geboekt. Well kuhvnen zich nog
gegadigden opgeven voor de
cursus „Weet wa-t u eet". De
algemene jaarvergadering van
de afdeling zal op 27 februari
in Oostburg worden gehouden.
De dames komen voorts nog
voor een koffiemorgen bijeen
in de loop van de maand
maart.
In de vacatures die zijn ont
staan in de kascommissie wer
den benoemd de dames C. Sa-
lomé-d-e Hullu en M. Puyen-
broek-Lofcerse.
Na het huishoudelijke ge
deelte van de vergadering
hield de heer ph-an-n uit Mid
delburg, regiion-aal consulent
van Verlig Verkeer Nederland,
een lezing over „Het kind in
het verkeer". De lezing werd
geïllustreerd met dia's. Daar
naast besteedde hij aandacht
aan het gebruik van autogor
dels.
is inmiddels aan het gemeen
tebestuur van Oostburg een
begroting gestuurd van de
kosten die gemaakt moeten
worden om van de brandweer-
garage een echt „home" te
maken. Schilderwerk etc. zul
len de jongeren in eigen be
heer uitvoeren.
Joveho telt ongeveer 40 le
den, waarvan er regelmatig 25
tot 30 iedere vrijdagavond bij
eenkomen. Voor de leden wor
den gespreksavonden en crea
tieve bezigheden georgani
seerd, terwijl van tijd tot tijd
ook een plaatje beluisterd
Het is de bedoeling van de
Hoofdiplaatse jongeren, wan
neer zij een definitief onder
komen hebben activiteiten te
gaan ondernemen voor de
jeugd van de lagere school
leeftijd. „Iets wat voor ons
eigenilij-k erg interessant is",
aldus Joop Wiel akker van de
Streekj eugdcentrale. Zoals be
kend is mede dank zij het
stimulerende werk van de
S.J.C. vandaag begonnen met
het clubhuiswerk in Groede.
„Misschien zit zoiets er in de
toekomst voor Hoofdplaat ook
wel in", zo werd gisteren op
gemerkt.
BRESKENS De heer J.
Meyeren, maatschappelijk
werker bij de Stichting
Dienstverlening aan Bejaarden
in Breskens is met ingang van
1 maart benoemd bij het open-
bejaardenwerk in Goirle.
De heer Meyeren is in de
cember 1970 in dienst getre
den bij de Breskense stichting.
Tijdens zijn diensttijd heeft
hij vele activiteiten aan de
dag gelegd ten behoeve van
het Breskense bejaarden-
werk.
Op woensdag 21 februari
zullen de bejaarden afscheid
nemen van de heer Meyeren
tijdens een middag die wordt
belegd in „De Uitkomst". De
heer Meyeren zal de dag daar
op door het stichtingsbestuur
worden uitgewuifd tijdens een
bijeenkomst in het bejaarden-
dienstencentrum „Goedertijt"
in Breskens.
<Van on?e correspondent)
AeAa&U.R? Tijdens
van ju'Ü'*116 'edenvergadering
"isinjr i?e.nbur£s oudste vere-
Si«-SÈtasLSChuttersgilde van
ïerinsLi ?an' werden de
'eden p ,a."redende bestuurs-
bure I^PPens uit Aarden-
herkozen. Blondeel Eede
daan H;,mededelin.gen ge-
I ble<* datTf* dei ,ver§aderinê
Iseniorledonfug e thans 32
petinin» 6n 6 iunioI,en
[iets SóvgmeeSter liet ee'
Geblel-o81'"^!.® §eluid hr
I "coleken is dat het afgc
lopen verenigingsjaar moest
afgesloten worden met een na
delig saldo van f 628,-. Niette
min bleef de minimumcontri
butie gehandhaafd op f 15,-
per jaar.
In het afgelopen jaar namen
de schutters een gloednieuwe
kantine aan de Bewester Eede
in gebruik en voorzitter I.
Puijenbroek werd gekozen in
het afdelingsbestuur van de
Zeeuwsch-Vlaamse bond van
Wipschutters.
Het is duidelijk dat schut
ters niet voor een vergaderijg
ujeeiikv 'i om alleen maar
te praten. Geschoten werd er
ook door 20 schutters die deel
namen aan een prijsschieting.
De uitslag hiervan was als
volgt:
Hoogvogel: J. van Iwaarden,
zijvogels: H. van Iwaarden en
J. Houg, kallen: H van Iwaar
den (2x), meeste kleine vo
gels: H. van Iwaarden jr. (4
stuks), prijsvogels - geschon
ken door lokaalhouder P.
Blondeel -: H. Lippens, R. de
Wispelaere, J. Houg, P. Blon
deel. De prijs, die beschikbaar
was gesteld door de heer P.
v.d. Walle uit Breskens werd
afgeschoten door A. Ballegeer
uit Heille.
Op de Kersttentoonstelling van de Zeeuwse Kunstkring te
Middelburg hingen een aantal zeer grote, uit touw vervaar
digde wandkleden met maskerachtige voorstellingen die de
aandacht trokken van ingewijden en belangstellende leken.
De maakster ervan was Jacqueline van Langevelde, die sinds
kort tot de jongere garde van het aloude Zeeuwse kunste
naarsgenootschap behoort en op deze expositie haar debuut
maakte.
Jacqueline (30) woont in
een tot een ruime artistieke
woning verbouwde boerderij
aan de weg van Breskens
naar Hoofdplaat, samen met
haar vriend Albert Goudri-
aan, een telg uit de roem
ruchte redersfamilie, die na
dat hij tengevolge van een
fusie als firmant uit het fa
miliebedrijf terugtrad, een
kleine eigen rederij in Bres
kens begon.
In het grote vertrek waar
Albert Goudriaan (grijs haar,
grijs baardje), gezellig ver
schanst achter een paar vitri
nes met scheepsmodellen,
aan zijn schrijftafel zit te
scharrelen, praten Jacqueline
van Langevelde en ik aan
een tafel voor het raam. Die
per in de kamer staat bij de
haard een leren bankstel,
nog verder hangen zware ge
knoopte kleden van de zolde
ring naar benedenklare en
nog niet afgewerkte, want
een deel van de woonkamer
is ook haar atelier.
„Weet je, ik kan niet al
leen zijn, dat vind ik ver
schrikkelijk. ik vind het ge
zellig als Albert hier ook is,
terwijl ik bezig ben en bo
vendien is het gemakkelijk,
de keuken is vlak bij als je
een kop koffie of een sherry
wilt halen. Zit je in een
apart vertrek, dan is dat
weer een hele gang".
Hoe lang woont u hier
nu?" vraag ik.
„Ja", zucht ze en slaat
haar bruine blik even hulpe
loos omhoog, „van wanneer
af ook al weer?" Maar Al-
bert Goudriaan helpt haar op
dreef: „In '69, begin '69 zijn
we hier komen wonen".
„Dat is waar ook", valt
Jacqueline in. Ze spreekt
langzaam en duidelijk met
een donkere altstem. „Eigen
lijk moet ik zeggen dat ik
hier wéér woon, in
Zeeuwsch-Vlaanderen bedoel
ik, want ik ben ook in
Zeeuwsch-Vlaanderen gebo-
rr:i. In Zaamslag. Tot mijn
zestiende, zeventiende was
ik op de MMS in Terneu-
zen
„Daarna ging het de rich
ting van de beeldende kunst
op?"
„Ja, toen ben ik naar de
Academie in Arnhem gegaan,
maar ik was nog te jong en
daarom moest ik examen
doen. Ik slaagde en koos
toen mode-ontwerpen, maar
dat was me te commercieel
en toen ben ik overgegaan
naar de schilderklas. Maar ik
heb de academie niet afge
maakt, eigenlijk stom...'1
„Waarom? Een complete
academische opleiding doet
een kunstenaar gewoonlijk
meer kwaad dan goed want
hij blijft aan een zeker aca
demisme of aam zijn leraren
vastzitten en komt niet vroeg
genoeg geestelijk op eigen
benen te staan91
„Ja, dat is wel zo, maar
aan de andere kant mis je
veel op het punt van tech
niek, van verschillende tech
nieken. Je mist een stuk am
bachtelijkheid, ik had bij-
vc orbeeld graag grafiek ge
daan, maar dat kreeg je pas
in het derde jaar. Ik merk
dat ik bijvoorbeeld niet goed
genoeg tekenen kan91
„En na de academie?"
„Toen ben ïk nacur Enge
land gegaan, dat was om
streeks 1964. Daar woonde ik
in Colchester in het huis
waar Constable geboren
werdhet was een huis voor
studenten uit Cambridge en
daar werden kunstcursussen
gegeven. Ik heb er trouwens
meer model gezeten dan zelf
geschilderd. Onze buwrman
was de zoon van Churchill,
Randolf Churchill, de journa
list; hij liep altijd op blote
voeten, deed veel in zijn tuin
en dronk ook veel whisky1'.
Er glijdt een glimlach over
Jacqueline's gezicht. „Och,
het was wel een leuke, leer
rijke tijd1'.
„Was dat verblijf in Enge
land een preludium op meer
dere reizen?"
„Inderdaad, in '65 ben ik
nacur Parijs gegaan als stu
dente aan de Sorbonne en bij
de Alliance Frangaise, dat
was nodig voor een verblijfs
vergunning. Ik heb er ook
weinig geschilderd maar wel
de tentoonstellingen gevolgd
en maakte er de opkomst
mee van mensen als Liech
tenstein en Rauschenberg.
Na Engeland kwam ik in
Noorwegen terecht, in Oslo,
daar heb ik een soort au-pair
job gehad en... ik ben er ook
nog grimeuse geweest aan
een theater samen met een
grimeur, die bij Ingmar
Bcrgmann had gewerkt. Van
Oslo ben ik naar Stockholm
gegaan... Daar heb ik eigen
lijk goed gewerkt, veel gra
fiek, linoleumsneden en
aquarellen. Ik hoorde daar
bij een groep waar ik regel
matig mee exposeerde. Het
meeste werk uit die tijd is
verkocht, er is zo goed als
niets meer van over. Wel
jammer eigenlijk..."
„En hoe is het om na zo
veel jaren afwezigheid in het
buitenland weer in
Zeeuwsch-Vlaanderen te wo
nen?"
Jacqueline doet een lange
trek aan haar zoveelste siga
ret: „Och, dit is een streek,
waar je je zonder in cafés
over kunst te leuteren kunt
concentreren op je werk. Ik
vind het natuurlijk wel jam
mer dat je voor belangrijke
tentoonstellingen zover nawr
het noorden moet reizen".
„Wat vindt u van het cul
turele en artistieke klimaat
in Zeeuwsch-Vlaanderen?"
„In Middelburg, Terneuzen
en Hulst wordt allerlei ge
daan, maar hier in West-
Zeeuwsch-Vlaanderen, in
Oostburg gebeurt nooit iets,
het is hier de dood in de pot,
het lijkt soms wel een ach
tergebleven gebied. Er ge
beurt hier in West-
Zeeuwsch-Vlaanderen ten
minste nooit iets professio
neels, het blijft aan alle kan
ten een dilettantengedoe,
maar ja Ze maakt een
gebaar van: laten we er maar
niet meer over praten.
We verlaten de tafel en
beklimmen de open trap
naar de zolderruimte waar
verschillende grote wandkle
den hangen.
„Dat zijn mijn eerste,
hoor!" zegt Jacqueline, „het
zijn nog meer echt wandkle
den om tegen de wand te
hangen. Ofschoon er duidelij
ke plastische naar voren ste
kende elementen in zijn aan
gebracht zijn ze inderdaad
meer wandkleed in de tradi
tionele zin".
„Maar ik wil daarvan af",
zegt Jacqueline, „de wand
kleden waar ik nu aan werk
zijn ook heel anders, ik wil
meer naar touwplastieken in
de ruimte".
In de woonkamer hangt Zo".
een goed voorbeeld dat haar
opvatting illustreert, het is
een opengewerkte abstracte
compositie die op een kwart
van de kamer hangt en een
duidelijke ruimtelijke func
tie vervult. Jacqueline van
Langevelde volgt daarmee de
nieuwe richting in de tapis
seriekunst, zoals die door de
grote Poolse weefster me
vrouw Abakanowitsch voor
het eerst werd aangegeven.
„Waar stelt u zich voor dat
uw wandkleden en textiel
plastieken zouden kunnen
komen te hangen?"
„Nou, ik kan me voorstel
len dat mij oudere kleden
passen in gezellige, astistiek
ingerichte woonkamers, ter
wijl de dingen die ik urn
maak het best uitkomen in
hypermoderne interieurs met
witte strakke wanden en
Jacqueline van Langevelde
is voor grote formaten niet
vervaard, integendeel, ze
houdt er van, geen van haar
werkstukken heeft dan ook
de afmetingen van bijvoor
beeld een gemiddeld schilde
rij.
„Hoe bent u als schilderes
eigenlijk tot het wandkleed
gekomen?"
„Nou, eigenlijk door werk
van anderen te zien. Werk
van Annet Pienter of Margot
Stultien en wandkleden op
de Biennale de la Tapisserie
in Lausanne. En wat ik er in
wil overdragen is de schoon
heid van de eenvoud van het
touw.
Toekomstplannen
»0, ja, god, ik sta nog
maar aan het begin... ik zou
ook nog graag plastic gaan
verwerken. Waardoor alles
transparanter wordt, het licht
heeft dan meer kansen. En
knoopsels en weefsels van
plastic zou je ook buiten
kunnen hangen'1.
„Nóg meer toekomstplan
nen?'1
„Ja, m mei zal ik een ex
positie hebben in de galerie
't Boerenhöfken in Hulsber
gen in Limburg en ik wil
graag aan de reizende ten
toonstelling van de Zeeuwse
Kunstkring meedoen en dan
hoop ik in Godsnaam ook
nog wel eens op de Triënna-r
le van de Nederlandse wand
tapijtkunst te komen han
gen!'1
Als Jacqueline van Lange-
vzlde de thans door haar in
geslagen weg vervolgt zal
het daar zeker wel van ko
men. Haar werk, zo rijk aan
beloften, bergt alle kansen
daartoe in zich
