WAAROM 'N ZUUR
GEZICHT ALS
HET VREDE IS?
Portugese onderdrukking in
Afrika aan de kaak gesteld
NAVO en Warschau-Pact naar troepenvernrinderinj
Gedichten over Vietnam FT EEN KLAS WAAR
a/s*/,
JE ALLES MAG
Sprinkhanenalarm
Stap Jordaanse
vorst j
verbaast Israël
kleine
stem
LELIJKE
EENDJIE
DE PRINSES
EN DE
AARDBEIEN
VERSLAGGEVER DONALD
KOE WIL MARGRIETJE
PIET NAAR DE DOKTER
Voorbereiding
Klimaat gunstig
Geen bezwaar
Woensdag 31 januari 197C
KEES /An BAfLl
|,ggtfI"1
hij bleef weg, wat was
moeder eend ongerust want
hij zat in het ijs.
op een dag vonden
twee kinderen hem.
Ze namen een bijl
sloegen het ijs kapot.
ze namen hem mee en
gingen naar huis
Maar de vader van de
kinderen wou hem slach
ten en toen liep hij weg.
(Wordt vervolgd)
||||llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Iedereen heeft het op de televisie kunnen zién en in de krant kunnen lezen: het vredesver
drag in getekend, de oorlog in Vietnam is afgelopen. De oorlog is echter in werkelijkheid nog
steeds niet voorbij. Er wordt nog steeds gevochten en er vallen nog steeds doden. Toch moe
ten we blij zijn, dat het verdrag is gesloten. De leerlingen van de Agnesschool in Breda vin
den dat ook. Zij schreven een aantal gedichten over de vrede in Vietnam. Hieronder volgen
de gedichten.
Heden heb ik vernomen N-Hang tocih buiten de vlag.
dat de vrede is gekomen.
Nu ben ik o zo blij
Er is weer een land vrij.
Vrij van oorlog en geweld
Er worden nu geen mensen
meer geveld.
Het is vandaag een fijna
dag
Tooh zijn er mensen die niet
gelukkig zijn.
Ze vinden deze dag niet
fijn
Ze weten niet dat het vreda
is
Ze zijn nog niet fris.
Nu zal ik het met rijmen
iimillllllllllllllllllllllllIIIIMIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIi
Marianne Bossers, Lage-Zwaluwe, 4 jaar.
laten, maar ik hoop dat wat
ik geschreven heb zal ba
ten.
Dirk Krijnen.
Het is vrede in Vietnam.
Eindelijk vrede.
Ik wou dat er op de hele
wereld vrede was. Altijd
vrede.
Moniaue Grebben
Mensen wees toch blij
De oorlog is voorbij.
Waarom zo'n zuur gezicht
als 't vrede is?
Verstaat u het woord vrede
niet?
Maar in Vietnam is het ge
schied.
Ze zijn weer vrolijk, er is
geen haait
maar ze weten wat er
staat.
Melanie Simon
Beste inwoners van Breda,
Nixon heeft de vrede gete
kend maar geen mens stond
de volgende dag te juichen.
Hadiden ze het nieuws wel
geboord? of trokken ze zich
er niets van aan? Ik dacht
toen ik wa>k!ker werd: ieder
een juicht en is vrolijk maar
niks' hoor, het was een
flop.
Benry Tempelaars
De oorlog is voorbij
De mensen zijn niet blij.
Ze lopen met een lang ge
zicht
dat bepaald niet prettig is.
De soldaten houden op
maar het is bij ons een
flop
Ze lopen met ellenlange ge
zichten rond
In plaats van dans eens lek
ker iin het rond.
Mensen de oorlog is voor
bij.
Wees nu eindelijk eens
blij.
Hanneke Stoop
De oorlog is voorbij
en iedereen is blij,
Miaar de Vietnamezen het
meest
want niemand is meer be
vreesd.
Iedereen die zingt nu fijn
want over is nu alle pijn.
Alle Amerikanen gaan nu
vlug
naar hun land terug
en over is de ooriogsvlucht
En hand in hand roept ieder
een
Kom wees toch blij en dans
toch mee
en treur niet langer,
HIEP HIEP HOEZEE.
Annie-Marie Bossers, Lage-Zwaluwe, 9 jaar.
eindredactie
riejaa van aart
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Lodewijk Emmen uit
Roosendaal heeft ons ge
vraagd of wij hem het
een en ander willen laten
weten over de schrijver
van. Suske en Wiske. We
kunnen niet onmiddellijk
aan zijn verzoek voldoen.
Maar binnenkort bestaan
Suske en Wiske 25 jaar.
Als het zover is, zullen
we jullie er meer over
laten weten.
Caroline Mariens 'lillllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Heel lang geleden stond er
in een heel groot bos een
prachtig kasteel. In het kas
teel, woonde de koning, de
koningin en prinses Brigitte-
Martine. Op een dag kwam
de koningin terug van de
fruitmarkt. Ze had twee
mandj es aardbeien meege-
braaht. Brigitte-Martine was
erg dol op aardbeien. Maar
moeder verbood haar er voor
het avondeten aan te zitten.
Toen zei de koningin: „Ga
maar lekker nog even in de
tuin spelen". Maar dat deed
Brigitte-Martine niet. Ze
sloop naar de ijskast en pak
te 13 aardbeien. En nog die
zelfde avond kreeg ze geen
aardbeien.
Ineke Kaas Philippine, 9 jaar.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Er was eens een klas waar
je alles mag. (de klas van
juffrouw Barendse). Om ne
gen uur stonden alle kinde
ren van de Sint-Jozefschool
in de rij. Behalve de rij van
juffrouw Barendse. Die kinde-
r n stonden in een lange
sliert. En gingen zingend
naar binnen.
Toen ze in de Idas waren,
liet Piet een paar muizen los.
Haast alle meisjes gingen op
hun bankje staan. Want ze
waren bang van muizen. Jo-
landa en Petra pakten een
potje, gingen er mee naar de
juffrouw en opende het. Er
kwamen een hele hoop spin
nen uit. (de juffrouw was
bang van spinnen). Ze gib-
gen op een stoel staan. En
zetten het potje omgekeerd
op de jufs haar hoofd. De juf
gilde het uit. „Boe, ba, jak
kes, spinnen. Ik ga meteen
onder de kraan. Want dan
gaan de spinnen dood. Ba
spinnen!!"
Alle kinderen deden iets
ondeugends. Maar ze kregen
geen standje.
Maar op een goede dag of
liever gezegd op een kwade
dag, kwam opeens het hoofd
binnen, De meneer riep boos:
„Jullie kletsen aan een stuk
door. Juffr. zult u ze geen
straf geven. Hij keek vol-
Straffend naar de juffrouw.
„En die juffrouw van jullie
gaat va>n school af. Ik weet
heus dat jullie altijd lolletjes
maken. Ik zal hier voortaan
les geven. Anders leren jul
lie niks. Overmorgen ben ik
hier. Dan geef ik jullie
les".
Toen de juffrouw voor het
laatst in de klas stond zei ze
tegen de kinderen: „Ik heb
een plannetje bedacht. Ik ga
morgen een andere school
opzoeken. Als ik weet hoe
die school heet, zeg ik het
tegen jullie. Komen jullie
dan op het eind van dit jaar
naar die school?" „Ja, dat
doen we, dat doen we, ja, ja,
ja, ja." Zo riepen alle kinde
ren. En zo gebeurde het, net
zoals de juffrouw had ge
zegd.
Christien Post,
Dongen, 9 jaar.
minim ii mi in iiiiiiiimiiiiiMiiiii'
Donald Duck werkt bij de
krant als verslaggever. Hij
moet dingen in de krant
schrijven. Maar vandaag was
er niets gebeurd.
Donald zei wat moet ik nu
schrijven? Na lang denken
wist hij het, hij schreef:
Marsmannetjes geland op
aarde. Dat zal de baas vast
goed vinden. Zo laat eens
zien wat je hebt, zei hij.
Wat! Marsmannetjes op aar
de! Weg met die onzin. Weg!
Maar er is vandaag niets ge
beurd. Je bent ontslagen!.
De andere week was er
een andere verslaggever. Er
gebeurde weer niets die
dag. Hii schreef: Jupiterman-
netjes geland! Weg met die
troep, zei de baas. Je bent
ontslagen! Weg!. Nu mocht
Donald Duck terug komen
werken, wamt de andere ver
slaggever was nog slechter.
Wim Hamelink,
Terneuzen, 11 jaar.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMMiiiiimiig
Er was eens een bloempje
dat Margrietje heette. Mar
grietje stond in een heel
groot weiland. Daar stonden
nog meer bloemen.
Op een dag kwam er een
koe aan en die vroeg aan
Margrietje wat zij in de wei
deed. Margrietje zei: „Dat zie
je toch, ik sta hier doodge
woon in de wei." De koe zei
zeer boos: „Ik zal je eens
opeten". „Nee, nee," riep
Margrietje, „ik ben heel vies.
Eet die andere bloemen maar
op, die zijn veel lekkerder!"
De koe was weer boos en zei:
„als i'k je niet mag opeten
dan schop ik je kapot."
„Nee, nee," riep Margrietje
weer, „ik ben heel hard en
als je op me schopt don krijg
je een zere poot." Toen liep
de koe maar weg. Hij liep op
een klaproos af. De koe wou
de klaproos ook opeten maar
daar hoorde de koe zijn
baasje roepen en de koe hol
de toen maar vlug naar de
boer toe. Zo liep dius alles
nog goed af.
Karin Jeremiasse,
Heinkenszand, 9 jaar.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!
Op een dag was onze kip
kwijt. Piet, Piet, waar zit je.
Piet onze kip. Ja het is een
mooie kip. Piet heb je al een
ei gelegd? Piet kijkt sip.
Piet wat is er met je. Piet
kom mee, ik bel de dieren
dokter even. Dag dokter,
wilt u onze kip weer beter
maken? Ja, hoor. Hij geeft
Piet een spuitje. En toen ik
's morgens bij Piet kwam
had hij 3 eitjes gelegd. Die
heeft moe voor mij gekookt.
En ik heb ze lekker opgege
ten.
Kees de Vogt,
Breda, 10 jaar.
VILLA CABRAL/MOZAMBIQUE (KNP) „Betreurenswaard
dige en onnodige buitensporigheden", zo noemt de bisschop van
Sa da Bandeira in Angola, mgr. Enrico Dias Nogueira, in een
brief aan zijn vroegere diocesanen in Mozambique de represailles
van het Portugese leger tegen leden van bevrijdingsbewegingen
in Afrikaanse gebiedsdelen.
Mgr. Dias Nogueira, die onlangs van Mozambique naar Angola
werd overgeplaatst, noemt in zijn brief ook de onderdrukking
door de politie.
Daar zijn volgens hem nog minder excuses voor aan te voe
ren, „want de slachtoffers van deze represailles zijn altijd onge
wapende gevangenen".
„Het feit dat de autoriteiten denken, dat terrorisme alleen
maar met terrorisme bestreden kan worden is een enorme poli
tieke misvatting en gewoonweg een misdaad", aldus de bisschop.
Alleen liefde, rechtvaardigheid en het onderwijzen en ontwikke
len van de bevolking zijn volgens mgr. Dias Nogueira de midde
len om tot echte vrede te komen.
Maar niet alleen de leden van de nationale bevrijdingsbewe
gingen zijn volgens de bisschop het slachtoffer van de leger- en
politie-activiteiten. „Minstens de helft van de missionarissen
heeft te maken gehad met verdachtmakingen en onware beschul
digingen of is onderworpen aan politieverhoren en aan misdadige
praktijken, die echter moesten worden gestopt vanwege gebrek
aan bewijs", zo schrijft de 49-jarige bisschop, die zelf van Portu
gese afkomst is.
BEIROET Deskundigen in Arabië .verwachten een van de
grootste sprinkhanenplagen sinds mensenheugenis.
Tegen hun gewoonte in hebben de dieren de Arabische landen
als broedplaats gekozen en niet het oostelijker gelegen India en
Pakistan.
De voedsel- en landbouworganisatie van de V.N. (F.A.P.) heeft
inmiddels voor de streken rond de Rode Zee van Jordanië, Saoe-
di-Arabië, en Jemen tot aan, Somalië en Ethiopië „sprinkhanen-
alarm" gegeven.
In gewone tijden stijgen de in India en Pakistan volwassen
geworden sprinkhanen met miljarden tegelijk op tot twee kilo
meter hoogte en vliegen dan over de Perzische Golf via het Ara
bische schiereiland naar Afrika. Dat gebeurt dan juist in het
seizoen waarin de woestijn-bedoeïenen met hun kudden, in
maart en april, naar de weidegronden trekken. Deze worden dan
onder de ogen van de bedoeïenen door de sprinkhanen kaal
gevreten.
Dit jaar is echter alles anders. Door hevige regenval is de
onvruchtbare Tihana-laagvlakte aan de kust van de Rode Zee
in Saoedi-Arabië en Jemen al in januari tot een reusachtige
broedplaats van sprinkhanen geworden.
(Van onze correspondent
in Tel Aviv)
TEL AVIV De toetreding
van Jordanië tot een onder
Egyptisch opperbevel staand
gezamenlijk anti-Israëlisch
front, heeft Jeruzalem maan
dag ten zeerste verbaasd. Ruim
een week voor de reis van ko
ning Hoessein naar Washing
ton, vinden Israëlische waarne
mers dit Jordaanse gebaar niet
in overeenstemming met de
door de Jordaanse vorst ge
toonde vredeswil.
Volgens bevoegde kringen in
de Israëlische hoofdstad heeft
koning Hoessein zijn met zo
veel moeite opgebouwde beel
tenis van een realistische vre-
despartner met Israël flinke
schade berokkend'. Toch wordt
er hier van uitgegaan, dat de
Jordaanse toetreding tot een
gezamenlijk opperbevel tegen
Israël geen tijdelijke wijziging
in de situatie in het Midden-
Oositen brengt. Israël ziet er
geen herleving van het geza
menlijk Egyptisch-Syrisch-Jor
daans front in.
In de Israëlische opvatting zal
koning Hoessein zich er wel
voor hoeden zijn troepen on
der effectief Egyptisch opper
bevel te brengen. Evenmin zou
hij hernieuwde actviteit vanuit
zijn land opererende Palestijn
se commando's tegen Israël
dulden. Blijft de vraag waar
om koning Hoessein dan toch
het moment rijp achtte op de
suggesties van een gezamenlijk
Arabisch opperbevel in te
gaan.
HOESSEIN
In de Israëlische opvatting
zijn er twee redenen voor aan
te wijzen: ten eerste staat de
koning op het punt voor zijn
reis naar Washington een be
zoek aan president Sadat te>
brengen, ten tweede streeft ko
ning Hoessein ernaar zijn
land uit het isolement in de
Arabische wereld los te ma
ken. Kennelijk meent de Jor
daanse vorst door de toetre
ding tot het gezamenlijke Ara
bische opperbevel de onderhan
delingspositie in Washington te
verbeteren. Hij zou zich onder
deze omstandigheden niet al
leen bij president Nixon aan
dienen als een pleitbezorger
van de Jordaanse zaak, maar
ook als woordvoerder van het
algemeen Arabisch belang.
(Van onze redactie buitenland)
Bijna drieëntwintig jaar
nadat op het dieptepunt van
de koude oorlog de Noordat-
lantische Verdragsorganisatie
(NAVO) in Washington werd
opgericht, gaan NAVO cn
Warschau-Pact vandaag in
Wenen praten om te komen
tot wederzijdse en evenwichti
ge troepenvermindering MBFR
Mutual and Balanced Force
Reductions in het internationa
le jargon in Centraal-Europa.
was 4 april 1949 toen
nelgie. Canada, Denemarken,
Frankrijk, IJsland, Italië,
Luxemburg, Nederland, Noor-
Portugal, het Verenigd
Koninkrijk en de Verenigde
staten hun handtekening zet
ten onder het verdrag dat we
derzijdse en gezamenlijke mi
litaire bijstand beoogt in het
geval een der partijen zou
worden aangevallen. Grieken-
los? .e" Turkije werden in
TOl toegelaten en de Duitse
Kondsrepubliek in 1954.
ro!??k!0'itredirlg van de Bonds
republiek sloten de Oosteuro-
i?nd?n het Warschau-
-■ Biertoe traden de vol-
TsWk aSl landen toe: Polen>
rsjecho-Slowakije, Hongarije,
Rpm,kriItse„ Democratische
publiek, Roemenië, Bulga-
Inker fn de Sovjet-Unie,
"a
Vn ,tegonsteiling tot de NA-
onrfc, llet Warsehau-Paet
verdi u dp°'' bilaterale
verdrfrn Ul ,Mst t
waardoor opheffing van het
pact geen werkelijke verande
ring in de toestand zou bren
gen-
Andere verschillen:
Het Warschau-Pact is geo
grafisch een aaneengesloten
gebied. De NAVO is geschei
den in de VS, Canada, IJsland,
en West-Europa.
Op het gebied van de
kernwapens is de NAVO mo
gelijk nog sterker maar Oost-
Europa zou op het gebied van
conventionele wapens veel
sterker zijn, vooral wat betreft
vliegtuigen, tanks en kanon
nen.
Het Warschau-Pact is ge
heel gestandaardiseerd.
De NAVO wordt geleid
door een internationale staf
die verantwoording verschul
digd is aan de NAVO-raad,
bestaande uit staatshoofden of
ministers van de lidstaten.
De militaire organisatie van
het Pact van Warschau wordt
geleid door de Sovjetrussische
generale staf.
Blijkens het in Londen geves
tigde gezaghebbende Interna
tionaal Instituut voor Strategi
sche Studies (IISS) beschikt
de NAVO in Centraal- en
Noord-wuropa over 9 pantser
divisies en 15 infanterie-, ge
mechaniseerde en luchtlan
dingsdivisies. Het Warschau-
Pact stelt daar respectievelijk
31 en 36 divisies tegenover
(waarvan weer 21 en 20 Sov
jetrussische).
Volgens het jaaroverzicht
1972-1973 van het IISS heeft
de NAVO Noord- en Centraal-
Europa 6000 tanks operatio
neel in vredestijd tegenover
het Warschau-Pact 16000
(waarvan 10000 in de Sovjet-
Unie).
De verhouding bij de lucht
machten is als volgt; de tus
sen haakjes geplaatste getallen
hebben betrekking op het
Warschau-Pac: lichte bommen
werpers 64 (250), ondersteu
ningsjagers 1200 (1400), onder
scheppingsjagers 400 (2100),
verkenningsvliegtuigen 400
(450).
In Zuid-Europa staan voor
de NAVO nog eens 6 pantser
divisies en 31 infanterie-, ge
mechaniseerde of luchtlan
dingsdivisies tegenover res
pectievelijk 8 en 19 van het
Warschau-Pact. Aan tanks
heeft de NAVO daar 5000
stuks tegenover 6200 en aan
vliegtuigen 850 tegenover bij
na 1200.
Bij de bovengenoemde cij
fers zijn niet begrepen die van
de Franse strijdkrachten.
Frankrijk maakt al lang geen
deel meer uit van het geïnte
greerde opperbevel van de
NAVO en heeft steeds laten
weten ook niet aan het
MBFR-overleg te zullen deel
nemen. (Frankrijk is nog wel
lid van de NAVO. Redactie.)
Gezien de militaire verhou
dingen verwacht men dat de
NAVO zal aandringen op een
grotere reductie van strijd
krachten door de landen van
het Warschau-Pact dan die
yan de NAVO.
Tot daadwerkelijk zaken
doen komt het in Wenen voor
alsnog niet omdat het om
voorbereidend overleg gaat.
Wanneer de eigenlijke onder
handelingen over wederzijdse
en evenwichtige troepenver
mindering zullen kunnen be
ginnen, valt niet te voorspel
len-
Het MBFR-overleg is een
initiatief van de NAVO in
antwoord op het Oosteuropese
voorstel tot het houden van
een Europese Veiligheidseon-
ferentie (waarvoor het voor
overleg nu in Helsinki gaande
is.
De NAVO-landen hebben
steeds gesteld dat een Europe
se Vei1igheMscnnf»rentie geen
zin had als niet tegelijkertijd
zou worden gesproken over
troepenvermindering. Het
MBFR-idee stamt uit 1968. De
inval in Tsjechoslowakije be
dierf het klimaat voor het
houden van zowel een Europe
se Veiligheidsconferentie als
MBFR-onderhandelingen.
Het Warschau-Pact riep in
1969 weer op tot het beleggen
van een Europese Veiligheids
conferentie maar zei pas in
juni 1970 in een memorandum
geen bezwaar te hebben tegen
deelneming door de Vere
nigde Staten en Canada aan
een dergelijke conferentie en
zei voorts dat vermindering
van buitenlandse strijdkrach
ten op het gebied van Europe
se staten zou bijdragen tot
ontspanning en veiligheid in
Europa. Dit was de eerste
Oosteuropese reactie op het
MBFR-denkbeeld.
De verdragen voor de nor
malisering van de betrekkin
gen tussen de beide Duitslan-
den, het viermogendheden-
akkoord voor Berlijn, het be
zoek van president Nixon vo
rig jaar aan Moskou en de
ondertekening van het SALT-
akkoord (ter beperking van de
strategische kernwapens)
maakten tenslotte het klimaat
gunstig voor het vooroverleg
over de Europese Veiligheids
conferentie.
Ook scheen de sfeer gunstig
maar het Warschau-Pact wilde
de conferentie niet in Genève
houden zoals de NAVO had
voorgesteld en de Oosteurope
se bondgenoten wilden voorts
dat ook neutrale landen eraan
zouden kunnen deelnemen.
De NAVO stemde tenslotte
in met Wenen als plaats en
met bovengenoemd aantal
deelnemers. Over deelneming
van andere landen aan de ei
genlijke conferentie zal later
worden beslist.
De plannen om tot een ont
wapening en troepenverminde
ring in Europa te komen date
ren al uit de eerste jaren na
de tweede wereldoorlóg. Het
eerste was van de Amerikaan
se minister van buitenlandse
zaken Byrnes tijdens de con
ferentie van ministers van
buitenlandse zaken in Parijs
in 19461947. Sedertdien
hebben zowel Oost- als West-
Europa plannen ingediend
maar tot onderhandelingen
kwam men nooit.
Het komende vooroverleg in
Wenen is het gevolg van het
zogenoemde „Signaal van
Reykjavik" van juni 1968,
waar op voorstel van de toen
malige Westduitse minister
van Buitenlandse Zaken Willy
Brandt (nu bondskanselier) de
NAVO voorstelt tot maatrege
len te komen ter schepping
van een duurzame vrede in
Europa met inbegrip van „we
derzijdse en evenwichtige
troepenvermindering".
In mei 1971 komt de „Echo
van Tiflis"; waar de Sovjet
russische partijleider Leonid
Brezjnjev in een rede voor
zichtig ingaat op het NAVO-
aanbod.
In oktober 1971 benoemt de
NAVO de voormalige secreta
ris-generaal Manlio Brosio als
contactman voor een voorge
sprek over MBFR-
Het Warschau-Pact stelt in
januari 1972 voor directe on
derhandelingen over troepen
vermindering te houden. In
april van datzelfde jaar ziet
de NAVO af van de missie-
Brosio. In mei vorig jaar stelt
de NAVO voor dat de Veilig
heidsconferentie tegelijkertijd
met de MBFR-besprekingen
zal worden gehouden, maar in
juli laat de Sovjet-Unie weten
dat de veiligheidsconferentie
voor de MBFR-besprekingen
moet beginnen (Gromiko in
Brussel).
President Nixons adviseur
dr Henry Kissinger voert in
september geheime besprekin
gen in Moskou en nog diezelf
de maand gaat de Sovjet-Unie
akkoord met een koppeling
tussen veiligheidsconferentie
en MBFR-overleg. Drie dagen
later zet de NAVO het licht
op groen voor de conferen
tie.
Op 15 november nodilgep de
NAVO-landen de landen van
het Warschau-Pact uit op 31
januari 1973 in Genève aan de
conferentietafel te gaan zitten
om over troepenvermindering
te praten.
Frankrijk laat een dag later
weten niet mee te zullen doen
en de zogenoemde flanklanden
van de NAVO willen deelne
men volgens rouleringsprinei-
pe.
Op 18 januari delen de Sov
jet-Unie, Hongarije, Tsjecho
slowakije en de Duitse Demo
cratische Republiek mee dat
zij de uitnodiging aanvaarden.
Zij stellen echter Wenen als
onderhandelingsplaats voor en
willen dat ook neutralen kun
nen deelnemen.
Op 24 januari antwoordt de
NAVO tegen Wenen geen be
zwaar te hebben als de confe
rentie maar op 31 januari be
gint. Over deelneming van an
deren kan op de voorbereiden
de conferentie worden gespro
ken.
Op 28 januari gaat Moskou
akkoord maar verlengt deelne
ming van Roemenië en Bulga
rije
Maandag heeft de NAVO la
ten weten naar Wenen te ko
men.