WAAROM 'N ZUUR GEZICHT ALS HET VREDE IS? Portugese onderdrukking in Afrika aan de kaak gesteld NAVO en Warschau-Pact naar troepenvernrinderinj Gedichten over Vietnam FT EEN KLAS WAAR a/s*/, JE ALLES MAG Sprinkhanenalarm Stap Jordaanse vorst j verbaast Israël kleine stem LELIJKE EENDJIE DE PRINSES EN DE AARDBEIEN VERSLAGGEVER DONALD KOE WIL MARGRIETJE PIET NAAR DE DOKTER Voorbereiding Klimaat gunstig Geen bezwaar Woensdag 31 januari 197C KEES /An BAfLl |,ggtfI"1 hij bleef weg, wat was moeder eend ongerust want hij zat in het ijs. op een dag vonden twee kinderen hem. Ze namen een bijl sloegen het ijs kapot. ze namen hem mee en gingen naar huis Maar de vader van de kinderen wou hem slach ten en toen liep hij weg. (Wordt vervolgd) ||||llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Iedereen heeft het op de televisie kunnen zién en in de krant kunnen lezen: het vredesver drag in getekend, de oorlog in Vietnam is afgelopen. De oorlog is echter in werkelijkheid nog steeds niet voorbij. Er wordt nog steeds gevochten en er vallen nog steeds doden. Toch moe ten we blij zijn, dat het verdrag is gesloten. De leerlingen van de Agnesschool in Breda vin den dat ook. Zij schreven een aantal gedichten over de vrede in Vietnam. Hieronder volgen de gedichten. Heden heb ik vernomen N-Hang tocih buiten de vlag. dat de vrede is gekomen. Nu ben ik o zo blij Er is weer een land vrij. Vrij van oorlog en geweld Er worden nu geen mensen meer geveld. Het is vandaag een fijna dag Tooh zijn er mensen die niet gelukkig zijn. Ze vinden deze dag niet fijn Ze weten niet dat het vreda is Ze zijn nog niet fris. Nu zal ik het met rijmen iimillllllllllllllllllllllllIIIIMIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIi Marianne Bossers, Lage-Zwaluwe, 4 jaar. laten, maar ik hoop dat wat ik geschreven heb zal ba ten. Dirk Krijnen. Het is vrede in Vietnam. Eindelijk vrede. Ik wou dat er op de hele wereld vrede was. Altijd vrede. Moniaue Grebben Mensen wees toch blij De oorlog is voorbij. Waarom zo'n zuur gezicht als 't vrede is? Verstaat u het woord vrede niet? Maar in Vietnam is het ge schied. Ze zijn weer vrolijk, er is geen haait maar ze weten wat er staat. Melanie Simon Beste inwoners van Breda, Nixon heeft de vrede gete kend maar geen mens stond de volgende dag te juichen. Hadiden ze het nieuws wel geboord? of trokken ze zich er niets van aan? Ik dacht toen ik wa>k!ker werd: ieder een juicht en is vrolijk maar niks' hoor, het was een flop. Benry Tempelaars De oorlog is voorbij De mensen zijn niet blij. Ze lopen met een lang ge zicht dat bepaald niet prettig is. De soldaten houden op maar het is bij ons een flop Ze lopen met ellenlange ge zichten rond In plaats van dans eens lek ker iin het rond. Mensen de oorlog is voor bij. Wees nu eindelijk eens blij. Hanneke Stoop De oorlog is voorbij en iedereen is blij, Miaar de Vietnamezen het meest want niemand is meer be vreesd. Iedereen die zingt nu fijn want over is nu alle pijn. Alle Amerikanen gaan nu vlug naar hun land terug en over is de ooriogsvlucht En hand in hand roept ieder een Kom wees toch blij en dans toch mee en treur niet langer, HIEP HIEP HOEZEE. Annie-Marie Bossers, Lage-Zwaluwe, 9 jaar. eindredactie riejaa van aart iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin Lodewijk Emmen uit Roosendaal heeft ons ge vraagd of wij hem het een en ander willen laten weten over de schrijver van. Suske en Wiske. We kunnen niet onmiddellijk aan zijn verzoek voldoen. Maar binnenkort bestaan Suske en Wiske 25 jaar. Als het zover is, zullen we jullie er meer over laten weten. Caroline Mariens 'lillllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Heel lang geleden stond er in een heel groot bos een prachtig kasteel. In het kas teel, woonde de koning, de koningin en prinses Brigitte- Martine. Op een dag kwam de koningin terug van de fruitmarkt. Ze had twee mandj es aardbeien meege- braaht. Brigitte-Martine was erg dol op aardbeien. Maar moeder verbood haar er voor het avondeten aan te zitten. Toen zei de koningin: „Ga maar lekker nog even in de tuin spelen". Maar dat deed Brigitte-Martine niet. Ze sloop naar de ijskast en pak te 13 aardbeien. En nog die zelfde avond kreeg ze geen aardbeien. Ineke Kaas Philippine, 9 jaar. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Er was eens een klas waar je alles mag. (de klas van juffrouw Barendse). Om ne gen uur stonden alle kinde ren van de Sint-Jozefschool in de rij. Behalve de rij van juffrouw Barendse. Die kinde- r n stonden in een lange sliert. En gingen zingend naar binnen. Toen ze in de Idas waren, liet Piet een paar muizen los. Haast alle meisjes gingen op hun bankje staan. Want ze waren bang van muizen. Jo- landa en Petra pakten een potje, gingen er mee naar de juffrouw en opende het. Er kwamen een hele hoop spin nen uit. (de juffrouw was bang van spinnen). Ze gib- gen op een stoel staan. En zetten het potje omgekeerd op de jufs haar hoofd. De juf gilde het uit. „Boe, ba, jak kes, spinnen. Ik ga meteen onder de kraan. Want dan gaan de spinnen dood. Ba spinnen!!" Alle kinderen deden iets ondeugends. Maar ze kregen geen standje. Maar op een goede dag of liever gezegd op een kwade dag, kwam opeens het hoofd binnen, De meneer riep boos: „Jullie kletsen aan een stuk door. Juffr. zult u ze geen straf geven. Hij keek vol- Straffend naar de juffrouw. „En die juffrouw van jullie gaat va>n school af. Ik weet heus dat jullie altijd lolletjes maken. Ik zal hier voortaan les geven. Anders leren jul lie niks. Overmorgen ben ik hier. Dan geef ik jullie les". Toen de juffrouw voor het laatst in de klas stond zei ze tegen de kinderen: „Ik heb een plannetje bedacht. Ik ga morgen een andere school opzoeken. Als ik weet hoe die school heet, zeg ik het tegen jullie. Komen jullie dan op het eind van dit jaar naar die school?" „Ja, dat doen we, dat doen we, ja, ja, ja, ja." Zo riepen alle kinde ren. En zo gebeurde het, net zoals de juffrouw had ge zegd. Christien Post, Dongen, 9 jaar. minim ii mi in iiiiiiiimiiiiiMiiiii' Donald Duck werkt bij de krant als verslaggever. Hij moet dingen in de krant schrijven. Maar vandaag was er niets gebeurd. Donald zei wat moet ik nu schrijven? Na lang denken wist hij het, hij schreef: Marsmannetjes geland op aarde. Dat zal de baas vast goed vinden. Zo laat eens zien wat je hebt, zei hij. Wat! Marsmannetjes op aar de! Weg met die onzin. Weg! Maar er is vandaag niets ge beurd. Je bent ontslagen!. De andere week was er een andere verslaggever. Er gebeurde weer niets die dag. Hii schreef: Jupiterman- netjes geland! Weg met die troep, zei de baas. Je bent ontslagen! Weg!. Nu mocht Donald Duck terug komen werken, wamt de andere ver slaggever was nog slechter. Wim Hamelink, Terneuzen, 11 jaar. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMMiiiiimiig Er was eens een bloempje dat Margrietje heette. Mar grietje stond in een heel groot weiland. Daar stonden nog meer bloemen. Op een dag kwam er een koe aan en die vroeg aan Margrietje wat zij in de wei deed. Margrietje zei: „Dat zie je toch, ik sta hier doodge woon in de wei." De koe zei zeer boos: „Ik zal je eens opeten". „Nee, nee," riep Margrietje, „ik ben heel vies. Eet die andere bloemen maar op, die zijn veel lekkerder!" De koe was weer boos en zei: „als i'k je niet mag opeten dan schop ik je kapot." „Nee, nee," riep Margrietje weer, „ik ben heel hard en als je op me schopt don krijg je een zere poot." Toen liep de koe maar weg. Hij liep op een klaproos af. De koe wou de klaproos ook opeten maar daar hoorde de koe zijn baasje roepen en de koe hol de toen maar vlug naar de boer toe. Zo liep dius alles nog goed af. Karin Jeremiasse, Heinkenszand, 9 jaar. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllll! Op een dag was onze kip kwijt. Piet, Piet, waar zit je. Piet onze kip. Ja het is een mooie kip. Piet heb je al een ei gelegd? Piet kijkt sip. Piet wat is er met je. Piet kom mee, ik bel de dieren dokter even. Dag dokter, wilt u onze kip weer beter maken? Ja, hoor. Hij geeft Piet een spuitje. En toen ik 's morgens bij Piet kwam had hij 3 eitjes gelegd. Die heeft moe voor mij gekookt. En ik heb ze lekker opgege ten. Kees de Vogt, Breda, 10 jaar. VILLA CABRAL/MOZAMBIQUE (KNP) „Betreurenswaard dige en onnodige buitensporigheden", zo noemt de bisschop van Sa da Bandeira in Angola, mgr. Enrico Dias Nogueira, in een brief aan zijn vroegere diocesanen in Mozambique de represailles van het Portugese leger tegen leden van bevrijdingsbewegingen in Afrikaanse gebiedsdelen. Mgr. Dias Nogueira, die onlangs van Mozambique naar Angola werd overgeplaatst, noemt in zijn brief ook de onderdrukking door de politie. Daar zijn volgens hem nog minder excuses voor aan te voe ren, „want de slachtoffers van deze represailles zijn altijd onge wapende gevangenen". „Het feit dat de autoriteiten denken, dat terrorisme alleen maar met terrorisme bestreden kan worden is een enorme poli tieke misvatting en gewoonweg een misdaad", aldus de bisschop. Alleen liefde, rechtvaardigheid en het onderwijzen en ontwikke len van de bevolking zijn volgens mgr. Dias Nogueira de midde len om tot echte vrede te komen. Maar niet alleen de leden van de nationale bevrijdingsbewe gingen zijn volgens de bisschop het slachtoffer van de leger- en politie-activiteiten. „Minstens de helft van de missionarissen heeft te maken gehad met verdachtmakingen en onware beschul digingen of is onderworpen aan politieverhoren en aan misdadige praktijken, die echter moesten worden gestopt vanwege gebrek aan bewijs", zo schrijft de 49-jarige bisschop, die zelf van Portu gese afkomst is. BEIROET Deskundigen in Arabië .verwachten een van de grootste sprinkhanenplagen sinds mensenheugenis. Tegen hun gewoonte in hebben de dieren de Arabische landen als broedplaats gekozen en niet het oostelijker gelegen India en Pakistan. De voedsel- en landbouworganisatie van de V.N. (F.A.P.) heeft inmiddels voor de streken rond de Rode Zee van Jordanië, Saoe- di-Arabië, en Jemen tot aan, Somalië en Ethiopië „sprinkhanen- alarm" gegeven. In gewone tijden stijgen de in India en Pakistan volwassen geworden sprinkhanen met miljarden tegelijk op tot twee kilo meter hoogte en vliegen dan over de Perzische Golf via het Ara bische schiereiland naar Afrika. Dat gebeurt dan juist in het seizoen waarin de woestijn-bedoeïenen met hun kudden, in maart en april, naar de weidegronden trekken. Deze worden dan onder de ogen van de bedoeïenen door de sprinkhanen kaal gevreten. Dit jaar is echter alles anders. Door hevige regenval is de onvruchtbare Tihana-laagvlakte aan de kust van de Rode Zee in Saoedi-Arabië en Jemen al in januari tot een reusachtige broedplaats van sprinkhanen geworden. (Van onze correspondent in Tel Aviv) TEL AVIV De toetreding van Jordanië tot een onder Egyptisch opperbevel staand gezamenlijk anti-Israëlisch front, heeft Jeruzalem maan dag ten zeerste verbaasd. Ruim een week voor de reis van ko ning Hoessein naar Washing ton, vinden Israëlische waarne mers dit Jordaanse gebaar niet in overeenstemming met de door de Jordaanse vorst ge toonde vredeswil. Volgens bevoegde kringen in de Israëlische hoofdstad heeft koning Hoessein zijn met zo veel moeite opgebouwde beel tenis van een realistische vre- despartner met Israël flinke schade berokkend'. Toch wordt er hier van uitgegaan, dat de Jordaanse toetreding tot een gezamenlijk opperbevel tegen Israël geen tijdelijke wijziging in de situatie in het Midden- Oositen brengt. Israël ziet er geen herleving van het geza menlijk Egyptisch-Syrisch-Jor daans front in. In de Israëlische opvatting zal koning Hoessein zich er wel voor hoeden zijn troepen on der effectief Egyptisch opper bevel te brengen. Evenmin zou hij hernieuwde actviteit vanuit zijn land opererende Palestijn se commando's tegen Israël dulden. Blijft de vraag waar om koning Hoessein dan toch het moment rijp achtte op de suggesties van een gezamenlijk Arabisch opperbevel in te gaan. HOESSEIN In de Israëlische opvatting zijn er twee redenen voor aan te wijzen: ten eerste staat de koning op het punt voor zijn reis naar Washington een be zoek aan president Sadat te> brengen, ten tweede streeft ko ning Hoessein ernaar zijn land uit het isolement in de Arabische wereld los te ma ken. Kennelijk meent de Jor daanse vorst door de toetre ding tot het gezamenlijke Ara bische opperbevel de onderhan delingspositie in Washington te verbeteren. Hij zou zich onder deze omstandigheden niet al leen bij president Nixon aan dienen als een pleitbezorger van de Jordaanse zaak, maar ook als woordvoerder van het algemeen Arabisch belang. (Van onze redactie buitenland) Bijna drieëntwintig jaar nadat op het dieptepunt van de koude oorlog de Noordat- lantische Verdragsorganisatie (NAVO) in Washington werd opgericht, gaan NAVO cn Warschau-Pact vandaag in Wenen praten om te komen tot wederzijdse en evenwichti ge troepenvermindering MBFR Mutual and Balanced Force Reductions in het internationa le jargon in Centraal-Europa. was 4 april 1949 toen nelgie. Canada, Denemarken, Frankrijk, IJsland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noor- Portugal, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde staten hun handtekening zet ten onder het verdrag dat we derzijdse en gezamenlijke mi litaire bijstand beoogt in het geval een der partijen zou worden aangevallen. Grieken- los? .e" Turkije werden in TOl toegelaten en de Duitse Kondsrepubliek in 1954. ro!??k!0'itredirlg van de Bonds republiek sloten de Oosteuro- i?nd?n het Warschau- -■ Biertoe traden de vol- TsWk aSl landen toe: Polen> rsjecho-Slowakije, Hongarije, Rpm,kriItse„ Democratische publiek, Roemenië, Bulga- Inker fn de Sovjet-Unie, "a Vn ,tegonsteiling tot de NA- onrfc, llet Warsehau-Paet verdi u dp°'' bilaterale verdrfrn Ul ,Mst t waardoor opheffing van het pact geen werkelijke verande ring in de toestand zou bren gen- Andere verschillen: Het Warschau-Pact is geo grafisch een aaneengesloten gebied. De NAVO is geschei den in de VS, Canada, IJsland, en West-Europa. Op het gebied van de kernwapens is de NAVO mo gelijk nog sterker maar Oost- Europa zou op het gebied van conventionele wapens veel sterker zijn, vooral wat betreft vliegtuigen, tanks en kanon nen. Het Warschau-Pact is ge heel gestandaardiseerd. De NAVO wordt geleid door een internationale staf die verantwoording verschul digd is aan de NAVO-raad, bestaande uit staatshoofden of ministers van de lidstaten. De militaire organisatie van het Pact van Warschau wordt geleid door de Sovjetrussische generale staf. Blijkens het in Londen geves tigde gezaghebbende Interna tionaal Instituut voor Strategi sche Studies (IISS) beschikt de NAVO in Centraal- en Noord-wuropa over 9 pantser divisies en 15 infanterie-, ge mechaniseerde en luchtlan dingsdivisies. Het Warschau- Pact stelt daar respectievelijk 31 en 36 divisies tegenover (waarvan weer 21 en 20 Sov jetrussische). Volgens het jaaroverzicht 1972-1973 van het IISS heeft de NAVO Noord- en Centraal- Europa 6000 tanks operatio neel in vredestijd tegenover het Warschau-Pact 16000 (waarvan 10000 in de Sovjet- Unie). De verhouding bij de lucht machten is als volgt; de tus sen haakjes geplaatste getallen hebben betrekking op het Warschau-Pac: lichte bommen werpers 64 (250), ondersteu ningsjagers 1200 (1400), onder scheppingsjagers 400 (2100), verkenningsvliegtuigen 400 (450). In Zuid-Europa staan voor de NAVO nog eens 6 pantser divisies en 31 infanterie-, ge mechaniseerde of luchtlan dingsdivisies tegenover res pectievelijk 8 en 19 van het Warschau-Pact. Aan tanks heeft de NAVO daar 5000 stuks tegenover 6200 en aan vliegtuigen 850 tegenover bij na 1200. Bij de bovengenoemde cij fers zijn niet begrepen die van de Franse strijdkrachten. Frankrijk maakt al lang geen deel meer uit van het geïnte greerde opperbevel van de NAVO en heeft steeds laten weten ook niet aan het MBFR-overleg te zullen deel nemen. (Frankrijk is nog wel lid van de NAVO. Redactie.) Gezien de militaire verhou dingen verwacht men dat de NAVO zal aandringen op een grotere reductie van strijd krachten door de landen van het Warschau-Pact dan die yan de NAVO. Tot daadwerkelijk zaken doen komt het in Wenen voor alsnog niet omdat het om voorbereidend overleg gaat. Wanneer de eigenlijke onder handelingen over wederzijdse en evenwichtige troepenver mindering zullen kunnen be ginnen, valt niet te voorspel len- Het MBFR-overleg is een initiatief van de NAVO in antwoord op het Oosteuropese voorstel tot het houden van een Europese Veiligheidseon- ferentie (waarvoor het voor overleg nu in Helsinki gaande is. De NAVO-landen hebben steeds gesteld dat een Europe se Vei1igheMscnnf»rentie geen zin had als niet tegelijkertijd zou worden gesproken over troepenvermindering. Het MBFR-idee stamt uit 1968. De inval in Tsjechoslowakije be dierf het klimaat voor het houden van zowel een Europe se Veiligheidsconferentie als MBFR-onderhandelingen. Het Warschau-Pact riep in 1969 weer op tot het beleggen van een Europese Veiligheids conferentie maar zei pas in juni 1970 in een memorandum geen bezwaar te hebben tegen deelneming door de Vere nigde Staten en Canada aan een dergelijke conferentie en zei voorts dat vermindering van buitenlandse strijdkrach ten op het gebied van Europe se staten zou bijdragen tot ontspanning en veiligheid in Europa. Dit was de eerste Oosteuropese reactie op het MBFR-denkbeeld. De verdragen voor de nor malisering van de betrekkin gen tussen de beide Duitslan- den, het viermogendheden- akkoord voor Berlijn, het be zoek van president Nixon vo rig jaar aan Moskou en de ondertekening van het SALT- akkoord (ter beperking van de strategische kernwapens) maakten tenslotte het klimaat gunstig voor het vooroverleg over de Europese Veiligheids conferentie. Ook scheen de sfeer gunstig maar het Warschau-Pact wilde de conferentie niet in Genève houden zoals de NAVO had voorgesteld en de Oosteurope se bondgenoten wilden voorts dat ook neutrale landen eraan zouden kunnen deelnemen. De NAVO stemde tenslotte in met Wenen als plaats en met bovengenoemd aantal deelnemers. Over deelneming van andere landen aan de ei genlijke conferentie zal later worden beslist. De plannen om tot een ont wapening en troepenverminde ring in Europa te komen date ren al uit de eerste jaren na de tweede wereldoorlóg. Het eerste was van de Amerikaan se minister van buitenlandse zaken Byrnes tijdens de con ferentie van ministers van buitenlandse zaken in Parijs in 19461947. Sedertdien hebben zowel Oost- als West- Europa plannen ingediend maar tot onderhandelingen kwam men nooit. Het komende vooroverleg in Wenen is het gevolg van het zogenoemde „Signaal van Reykjavik" van juni 1968, waar op voorstel van de toen malige Westduitse minister van Buitenlandse Zaken Willy Brandt (nu bondskanselier) de NAVO voorstelt tot maatrege len te komen ter schepping van een duurzame vrede in Europa met inbegrip van „we derzijdse en evenwichtige troepenvermindering". In mei 1971 komt de „Echo van Tiflis"; waar de Sovjet russische partijleider Leonid Brezjnjev in een rede voor zichtig ingaat op het NAVO- aanbod. In oktober 1971 benoemt de NAVO de voormalige secreta ris-generaal Manlio Brosio als contactman voor een voorge sprek over MBFR- Het Warschau-Pact stelt in januari 1972 voor directe on derhandelingen over troepen vermindering te houden. In april van datzelfde jaar ziet de NAVO af van de missie- Brosio. In mei vorig jaar stelt de NAVO voor dat de Veilig heidsconferentie tegelijkertijd met de MBFR-besprekingen zal worden gehouden, maar in juli laat de Sovjet-Unie weten dat de veiligheidsconferentie voor de MBFR-besprekingen moet beginnen (Gromiko in Brussel). President Nixons adviseur dr Henry Kissinger voert in september geheime besprekin gen in Moskou en nog diezelf de maand gaat de Sovjet-Unie akkoord met een koppeling tussen veiligheidsconferentie en MBFR-overleg. Drie dagen later zet de NAVO het licht op groen voor de conferen tie. Op 15 november nodilgep de NAVO-landen de landen van het Warschau-Pact uit op 31 januari 1973 in Genève aan de conferentietafel te gaan zitten om over troepenvermindering te praten. Frankrijk laat een dag later weten niet mee te zullen doen en de zogenoemde flanklanden van de NAVO willen deelne men volgens rouleringsprinei- pe. Op 18 januari delen de Sov jet-Unie, Hongarije, Tsjecho slowakije en de Duitse Demo cratische Republiek mee dat zij de uitnodiging aanvaarden. Zij stellen echter Wenen als onderhandelingsplaats voor en willen dat ook neutralen kun nen deelnemen. Op 24 januari antwoordt de NAVO tegen Wenen geen be zwaar te hebben als de confe rentie maar op 31 januari be gint. Over deelneming van an deren kan op de voorbereiden de conferentie worden gespro ken. Op 28 januari gaat Moskou akkoord maar verlengt deelne ming van Roemenië en Bulga rije Maandag heeft de NAVO la ten weten naar Wenen te ko men.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 11