„IK BEN WEGGEPEST"
L.B.J een tragisch president
Mafia laat
dief gestolen
juwelen van
madonna
terugbrengen
Prof. Van Baal over ontslag:
KAARTENHUIS
ENERGIE
binnenland
buitenland
Commissie tegen
extra verhoging
fondsvergoeding
voor kraamzorg
Rozenkrans
per
cassette
Bedrijfsongeluk
Oude automobilist
vrijgesproken voor
veroorzaken
dodelijk ongeluk
Gevaarlijk (4)
Syrië beperkt
vrijheid
Palestijnse
commando's
Gevaarlijk (5)
Twee Nederlanders
in Straatsburg
onderscheiden
Installatie
Kamerleden
VREDESDUIF
Woensdag 24 januari 1973
13
UTRECHT (ANP —Jan
van Baal (63) Indoloog,
voormalig bestuurder in Ne-
derlands-Indië en gouverneur
van Nederlands Nieuw Gui
nea, tot 15 januari jongstle
den hoogleraar in de culture
le antropologie aan de rijks
universiteit in Utrecht, wil
«in de laatste werkzame ja
ren nog een paar dingen al-
maken, zonder gehinderd te
worden door aantijgingen en
pesterijen van studenten en
al het nutteloos vergaderen
dat daarbij hoort. Daarom
heb ik mijn ontslag geno
men", aldus prof. Van Baal.
Baal.
„Na 24 jaar besturen in
Nederlands-Indië ben ik in
1958 naar Holland teruggeko
men om wetenschap te be
drijven, waar ik mijn hele
leven tegenaan had gezeten.
Ik had burgemeester kunnen
worden, maar dat heb ik niet
gedaan. Ik wilde volop tijd
hebben om onderzoek te
doen". Maar de ongunst der
tijden die binnen luttele ja
ren de universiteiten in Ne
derland het karakter opdruk
te van een hbs met orde
problemen, zoals prof. Van
Baal in zijn ontslagbrief aan
het bestuur van de Utrechtse
universiteit schreef, zat hem
regen. „De huidige manier
van wetenschap bedrijven
houd ik niet langer vol. Wat
uit de studentenkritiek
voortkomt, is afbraak. Er is
een groep studenten die de
maatschappij kapot wil ma
ken en zij beginnen alvast
met de universiteiten
Het heeft zijn weerslag op
het vak. In de culturele antro
pologie is armoe troef. Als je
de geringe produktie van
wetenschappelijke artikelen
ziet, schrik je. Resultaten
van veldwerk laten veel te
lang op zich wachten. Ik
geef toe dat ik een hobbyist
ben, maar het is volgens mij
de enige manier om met de
toewijding wetenschap te be
drijven. In de openbare staf
vergadering die aan de insti-
tuutsraad is vooraf gegaan, is
met de studenten urenlang
vergaderd over de duur van
een werkweek. Daarbij
kwam uiteindelijk naar vo
ren dat studenten niet langer
dan 40 uur per week kunnen
werken en dat hoogstens 40
weken in een jaar. Ook an
deren klagen over gebrek
aan toewijding. Een collega
van mij sprak eens op vrij
dagmiddag met een student
over de verdere uitwerking
van een onderzoek, waarvan
de cijfers rond waren. De
maandag zag hij hem weer
en hij vroeg hoe de resulta
ten waren. De student ant
woordde toen: dat ga ik nu
eens rustig uitzoeken profes
sor. En dat zijn dan je pro
movendi", zegt prof. Van
Baal.
Een van de problemen
waarmee het Antropologisch
Instituut in Utrecht wordt
geconfronteerd, is de grote
aantrekkingskracht van het
vak. Utrecht telt 240 jonge-
rejaars en slechts 40 kandi
daatsstudenten. Totaal zijn er
in Nederland 1100 studenten.
Jaarlijks komen er slechts
een tiental plaatsen vrij ,in
een museum of op een insti
tuut, waar antropologen ge
plaatst kunnen worden.
Prof. Van Baal: „In een
ontwikkelingsland kunnen
zij vaak ook al niet terecht.
De machthebbers hebben
geen behoefte aan buiten
landse ideologen. Het lijkt of
de antropologenstudie dezelf
de functie vervult als rech
ten. Men gaat dat vak stude
ren niet om de advocatuur in
te gaan, maar als een voort
gezette opleiding. Op zich is
daar niets op tegen, maar de
studenten wiilen ook dat
niet. Er zijn wel 1100 stu
denten, maar geen 1100 stu
derenden. Zij willen alleen
praten. En daarmee is de el
lende begonnen".
„Met veel moeite is de cul
turele antropologie in
Utrecht opgezet, er is een
redelijk goed studieprogram
ma. Ik heb tegen de studen
ten gezegd, als je zo doorgaat
loopt de zaak in het honderd.
Er is nog steeds geen beslis
sing genomen over de moge
lijke ofheffing van het vak
in Utrecht. En dat is uitge
legd als een dreigement dat
ik naar de minister zou lo
pen, wat beslist gelogen is,
aldus prof. Van Baal. „Ik ga
niet voor mijn plezier weg.
Ik zal het contact met de
studenten heel erg missen,
ofschoon ik betreur dat zij te
weinig weerwerk hebben ge
geven aan de groep extre
men. Ik heb van veel studen
ten brieven gekregen waar
mee zij zich achter mij stel
den. Van mij wordt leiding
verwacht aan het weten
schappelijk werk en het we
tenschappelijk denken. Daar
is een andere sfeer voor no
dig dan die van vergaderen
en onderhandelen. Op deze
manier kan ik het niet
meer. Als u vraagt of ik
weggepest ben, zeg ik ja,
want ik behoor niet gepest te
worden".
UTRECHT (ANP) De
commissie verstrekkingen van
de ziekenfondsraad meent, dat
de ziekenfondsvergoeding voor
de kraamzorg dit jaar niet ex
tra moet worden verhoogd. Ze
zal de minister morgen advise
ren tot trendmatige verhoging
over te gaan, in plaats van een
structurele optrekking van de
ziekenfondsbijdrage van 75 tot
100 procent van de personeels
lasten.
Om dit laatste was verzocht
doior de kruisverenigingen en
de ziekenfondsorganisaties. De
verzekerden moeten namelijk
zelf steeds meer bijpassen,
doordat de tarieven van de
kraamcentra veel sneller stij
gen dan de vergoeding van de
ziekenfondsen (in 1972 was
dat f 66,- per dag voor interne
kraamzorg en f 26,- per dag
voor wijkkraamzorg geduren
de maximaal tien dagen). De
werkelijke tarieven liggen op
het ogenblik tussen de f 80,-
en f 125,. per dag. De belang
rijkste oorzaak daarvan is
het dalend aantal verzorgings-
dagen tengevolge van de da
ling van het geboortencijfer
(sinds 1969 met ongeveer
10.000 per jaar) en het toene
mend aantal ziekenhuisbeval
lingen. Bovendien hebben veel
gemeenten en provincies hun
subsidies aan de kraamcentra
verminderd of ingetrokken.
Op 1 januari van het vorig
jaar telde Nederland 116
kraamcentra met ruim 2300
gediplomeerde en ruim 900
leerling-kraamverzorgsters.
BEILEN (ANP) Bij
werkzaamheden aan een nieu
we sporthal in Bellen is de 21-
jarige electromonteur G. C. J.
Boots uit Alkmaar van een
acht meter hoge verrijdbare
stelling gevallen. De man
werd zodanig gewond, dat hij
later in een ziekenhuis over
leed. Het ongeluk gebeurde
doordat de stijger in een gat
in d. vloer reed en omsloeg.
NEW YORK (Rtr.) Agen
ten van de Amerikaanse fede
rale recherche FBI hebben,
kennelijk met medewerking
van de Mafia, juwelen ter
waarde van 1,1 miljoen terug
gevonden. Deze waren gesto
len uit een katholieke kerk in
Brooklyn waarvan een aantal
topfiguren uit de onderwereld
tot de parochianen behoort.
Na een telefonische tip van
een man die tot de Mafia zou
behoren, vond de FBI zondag
de kostbaarheden terug in een
bergplaats in het stationsge
bouw van een luchtvaartmaat
schappij in Manhatten. Onder
de buit bevonden zich twee
met juwelen bezette massief
gouden kronen. Donderdag
waren in verband met de dief
stal twee jongemanhen en een
17-jarig meisje gearresteerd.
Maar de juwelen wei-den niet
gevonden, waarna de politie
meende dat anderen bij de
diefstal waren betrokken.
Twintig jaar geleden werden
dezelfde juwelen uit de kerk
gestolen. Woedende Mafia-lei-
ders namen toen het recht in
eigen hand. De man, die werd
verdacht, werd doodgeschoten
aangetroffen in Brooklyn. De
Mafia had reeds eerder de ju
welen achterhaald en aangete
kend naar dé kerk teruggezon
den.
Na een dergelijke diefstal vijf
jaar geleden gaf Carlo Gambi-
no, bekend hoofd van een van
de vijf Mafia-families van
New York en lid van de paro
chie, te kennen dat hij graag
had dat de kostbaarheden te
rugkwamen. De dief zond ze
vijf dagen later terug.
De kostbaarheden, waartoe vijf
gouden sterren, een diamanten
oorbel, een diamanten ketting
en een diamanten armband be
horen, werden op elf januari
gestolen. Om de gouden kro
nen in handen te krijgen, bra
ken de dieven een glazen kast
open, waarna ze verwijderd
werden van de hoofden van de
beelden van de Madonna en
het kind Jezus. De kronen wa
ren gemaakt van gesmolten
ringen van oorlogsweduwen.
De jongste diefstal had veel
consternatie en droefheid on
der de parochianen veroor
zaakt. hetgeen zou zijn door
gedrongen tot de Mafia-paro-
chianen.
9 In de hele wereld werdzoals hier in Utrechtdikwijls fel geprotesteerd tegen het Vietnam- 9 Het dramatische begin van de presidentiële loopbaan van L. B. J.: de beëdiging in het vlieg-
beleid van president Johnson. tuig kort na de moord op president Kennedy.
BARCELONA (KNP)
Met veel succes is vu
Spanje het rozenkrans
gebed in cassettevorm
op de markt gebracht.
Volgens de „Vrienden
van de rozenkrans" die
het initiatief hiertoe na
men, gaan de cassettes
vlot van de hand. zowei
bij particulieren, als bij
ziekenhuizen en ver
pleeginrichtingen. De
cassette wordt ook veel
gebruikt voor de band
recorder van bussen en
wuto's
Elk van de geheimen
van de rozenkrans wordt
toegelicht door een be
kend predikant, die zijn
commentaar uitspreekt
tegen een muzikale ach
tergrond.
ALKMAAR (ANP) De
president van de Alkmaarse
rechtbank, mr. J. A. Markus,
heeft gisteren de 71-jarige S.
L. uit Den Burg (Texel) vrij
gesproken en ontslagen van
rechtsvervolging. De heer L.
reed zaterdag 12 juli 1971 de
voor het verkeer afgesloten
Dorpstraat in De Kooij
(Texel) in met zijn auto.
Bij dit ongeluk kiwam een
Duitser om het leven en raak
ten 12 personen gewond. Vol
gens L. had hij op dat moment
een black-out. De officier van
justitie, mr. W. J. Westenberg,
eiste veertien dagen geleden f
150 boete of 30 dagen hechte
nis. Hij richtte echter ook een
felle aanval op de medici van
de heer L. en de overheid. De
71-jarige man stond al tien
jaar onder medische controle
en werd behandeld vuor epi
lepsie en lage bloeddruk.
Mr. Westenberg verweet de
overheid, ondanks de vele pu
bliciteit rond dit ongeluk,
niets te doen aan strengere
keuringseisen voor oudere au
tomobilisten.
Brieven voor deze rubriek moeien
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen deze
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
eens is met inhoud, c.q. strekking.
Graag wil ik even reageren
op het stukje „gevaarlijk" in
deze rubriek uit De Stem van
17-1-1973.
Ik zou mijnheer Van Delden
uit Breda graag laten weten
dat lang niet iedereen, die in
een Daf rijdt, een slechte rij
der is.
Maar omdat de Daf een van
de weinige betaalbare wagens
is met een automatische over
brenging wordt hij veel ge
kocht en gebruikt door oudere
mensen. Deze mensen hebben
ook op latere leeftijd leren
autorijden, waardoor zij zich
niet zo vrij voelen in het ver
keer als wenselijk is.
Daarom reageren zij vaak
op een verkeerde manier,
maar dat gebeurt heus niet
alleen bij Daf-rijders.
Ook chauffeurs in een Opel
Kadett of een B.M.W. of wel
ke wagen dan ook, maken wel
„stomme" fouten. Dat wat de
heer Van Delden schrijft over
Daf-rijders is in het algemeen
niet waar.
Die stelling van hem is net
zo onwaar als zijn regel: -
zorg dat je nooit een Daf of
een Belg voor je hebt Een
Belg rijdt over het algemeen
net zo goed als een Nederlan
der. Maar als hij hier een
verkeersfout maakt valt dat erg
op, omdat zijn wagen een
ander nummerbord heeft! Een
andere stelling van de heer
Van Delden kan ik wel onder
schrijven; nl. dat oudere men
sen echt wel een keer per jaar
een rijproef zouden mogen af
leggen.
Misschien zouden er dan
minder mensen mogen autorij
den, maar m.i. zou de ver
keersveiligheid daarmee ge
baat zijn
En hopelijk stijgt de image
van Daf dan ook weer meer
zodat de mensen zioh dan niet
meer meteen beginnen te er
geren als ze een Daf zien.
BREDA PETERA. VERWEIJ
BEIROET (UPI) Syrië
heeft de Palestijnse comman
do's in zijn gebied opgedragen
zich terug te trekken uit de
grensgebieden van Syrië met
Israël. Bovendien heeft Syrië
nieuwe beperkingen opgelegd
aan Palestijnse operaties vanaf
het Syrische grondgebied. Dit
staat in het Franstalige blad
L'Oriënt le Jour". Het blad
meldt, dat Syrië tot de beper
king is overgegaan wegens de
recente Israëlische luchtaan
vallen op Syrië.
Het artikel van dhr. J. van
Delden is voor het overgrote
deel waanzinnig geschrijf.
Het over een kam scheren
van „Daf" en van de zgn.
„Oude Rijders" is bovendien
voor beide partijen beledigend
omdat bijv. een Daf dikwijls
bij een stoplicht veel sneller
weg is als menig andere auto
(dit komt de verkeersveilig
heid ten goede) en met het
feit dat de „Oude Rijders" ook
slechts rijders zijn, ben ik het
ook niet eens omdat deze oude
van dagen op de weg vaak
veel beter en voorzichtiger rij
den dan de jongelui, die pas
hun rijbewijs in de zak heb
ben en doen alsof de hele weg
van hun is.
ULVENHOUT
J. P. M. PAULUSSEN
STRAATSBURG (ANP)
Twee Nederlandse leden van
de assemblee van de Raad van
Europa, dl'. N. G. Geelkerken
(ARP) ën dr. ir. A. Vondeling
(PvdA) zijn gisteren onder
scheiden met de „medaille van
de Ra-ad van Europa".
Het was de eerste maal dat
de_ voorzitter van de assem-
blée, Giuseppe Vedovoto, deze
onderscheiding uitreikte: aan
dr. Geelkerken die sinds 1964
lid is geweest, in verband met
diens vertrek, aan dr. Vonde
ling wegens zijn benoeming
tot voorzitter van de Tweede
Kamer.
DEN HAAG (ANP) Aan
het begin van de gistermiddag
gehouden vergadering van de
Tweede Kamer zijn vijf Ka
merleden geïnstaleerd. Het wa
ren de bewindslieden, minister
Van Agt (KVP) van Justitie
en de staatssecretarissen Riet
kerk (WD) van Sociale Za
ken en Vonhoff (WD) van
CRM, en voorts drs. H. J. B.
Aarts (KVP) en drs, J. P.
Seherpeniuizen (WD)
De bewindslieden waren on
middellijk na de gehouden
Tweede-Kamerverkiezingen
tot lid van de Tweede Kamer
gekozen verklaard, maar had-
der voor het kerstreces hun
geloofsbrieven nog niet inge
zonden.
(Van onze correspondent
Bert van Velzen)
WASHINGTON Door
een tragische, smartelijke
wending van het lot werd
Lyndon Baines Johnson
op 22 november 1963 pre
sident van de Verenigde
Staten. Die dag werd
John F. Kennedy ver
moord en het lijkt, achter
af, alsof in Dallas een
heleboel Amerikaanse
illusies werd geknakt.
Kennedy was, in een pe
riode van duizend dagen, een
legende geworden. Er waai
de in de dagen voor zijn
dood een stormwind van op
timisme in Amerika. Vanaf
het moment dat hij stierf
werd John Kennedy een
mythe. Het was bovendien
alsof men het Lyndon John
son kwalijk nam dat hij pre
sident moest zijn.
Het contrast was te groot:
Kennedy, de stijlvolle, de gepo
lijste, de welsprekende, de op
timistische en Johnson, de man
die eruit zag als een veeboer
en die sprak met het lijzige
accent van Texas, een man
zonder uiterlijke finesse. Het
contrast is niet verbazingwek
kend. De Kennedy's werden
tenslotte, zoals het Ameri
kaanse spraakgebruik zegt,
„met een gouden lepel in de
mond geboren" en kregen een
elegante opvoeding met supe
rieur onderwijs. Johnson
groeide op in armoede. Er was
een enorm contrast in stijl en
persoonlijkheid tussen de Ken
nedy's en Johnson en daarin
moeten de wortels worden ge
zocht van de altijd wrevelige
verstandhouding tussen de
man van Texas en de drie ge
broeders Kennedy.
Johnson, die met Herbert
Hoover en Woodrow Wilson
Die ongebreidelde, adembene
mende energie heeft Johnson
vergezeld tot aan zijn dood,
maandag, op 64-jarige leeftijd,
kort voor het uur van de vre
de in de oorlog die hij niet
kon beëindigen. Zeventien jaar
geleden ontsnapte hij op het
nippertje aan de dood toen
zijn hart het bijna begaf- Hij
was toen de machtigste man in
de senaat. Het enorme prestige
dat Lyndon Johnson opbouwde
als senator verloor hij binnen
enkele jaren als president.
Hij werd geboren in een ver
veloze boederij op 27 augustus
1908 in een ruw heuvelgebied
van Texas. De armoede was er
zo gewoon dat men er geen
naam voor had. Op 23-jarige
leeftijd verscheen hij op het
toneel in Washington, als se
cretaris van een lid van het
huis van afgevaardigden. En
kele jaren later trouwde hij
Claudia Taylor, die hij Lady
Bird noemde en die hem twee
dochters schonk.
Toen L.B.J. 28 jaar was vero
verde hij een zetel in het huis
van afgevaardigden onder de
vlag van Franklin Roosevelts
„new deal". Toen Roosevelt
stierf erfde Harry Trunian
Johnsons toegewijde steun op
elk gëbied, behalve dat van de
burgerrechten voor negers. In
die dagen sloot Johnson zicli
aan bij de zuidelijke leden van
het congres in hun verzet te
gen de gelijkberechtiging van
de zwarte Amerikanen. Later
in zijn loopbaan evolueerde hij
van regionaal tot nationaal po
liticus en maakte hij zijn eer
dere tekorten op het gebied
van de burgerrechten meer
dan goed.
Men kan zeggen dat John
Kennedy zijn verkiezing tot
president van de Verenigde
Staten voor een goed deel aan
Lyndon Johnson te danken
had. Johnson immers zorgde
ervoor dat het zuiden goed
deels in het democratische
kamp bleef en zonder die
steun zou Kennedy geen schijn
van kans hebben gehad. Als
vice-president werden hij en
Lady Bird supertoeristen in
dienst van de Verenigde Sta
ten. De tsaar van de Ameri
kaanse senaat werd een cere
moniële figuur. Hij voelde
zich niet bijzonder thuis in die
functie en bovendien waren
president Kennedy en hij, zo
als hij later verklaarde „niet
precies als twee broers".
De moord op John Kennedy, 22
november 1963 in Dallas,
maakte Johnson president. In
1964, toen Barry Goldwater, de
conservatieve republikein, zich
ontpopte als oorlogskandidaat,
speelde Johnson de rol van
vredesduif- Ironisch genoeg
was het Johnson die de Ameri
kaanse troepenmacht in Viet
nam uitbreidde van 16.000 man
tijdens de regering van Kenne
dy tot meer dan een half mil
joen man. Terwijl zijn sociale
programma stagneerde, terwijl
de grote steden in opstand
kwamen tijdens een reeks
„lange hete zomers" en de stu
denten rebelleerden, bleef
Johnson vasthouden aan de il
lusie van een overwinning in
Vietnam. Pas in het voorjaar
van 1968 werd hem de omvang
van het fiasco in Vietnam dui
delijk. Johnson besloot uit de
verkiezingsstrijd van 1968 te
blijven en zich uit de politiek
terug te trekken. Dat jaar,
1968, werd een van de meest
dramatische jaren in de Ame
rikaanse geschiedenis. Martin
Luther King werd vermoord.
Robert Kennedy werd ver
moord. De democratische con
ventie in Chicago werd een
nachtmerrie van geweld. Ri
chard Nixon werd president.
Vietnam werd Johnsons per
soonlijke oorlog. Hij begon
zich te isoleren van goede ad
viezen en de adviezen die hij
waardeerde bleken achteraf
onjuist. Alle grootse plannen
die Lyndon Johnson koesterde
verzandden. Het sociale monu
ment dat hij wilde construeren
viel als een kaartenhuis ineen.
Het leek, in rassenconflicten,
in stedelijke oproer, in revolu
ties op universiteiten, alsof
Amerika een zenuwinzinking
nabij was. En alsof het ge
weld in Vietnam op Amerika
zelf terugviel. En voor veel
Amerikanen zat de vijand niet
in Vietnam, maar in het Witte
Huis.
tot de tragische presidenten
van deze eeuw behoort, sitierf
op een moment in de geschie
denis waarop de „Kennedy-ver.
ering" begint weg te ebben,
waarop de Kennedy-mythe be
gint te verdrogen en het steeds
duidelijker wordt dat Lyndon
Johnson een groot president
had kunnen zijn, ware het niet
dat hij zich liet verstrikken in
Vietnam.
Toen Amerika hem in 1964
koos, met de grootste stem-
menmeerderheid die een Ame
rikaans president ooit ver
kreeg, bleek Lyndon Johnson
onderweg te zijn naar de ex
clusieve galerij van een half
dozijn grote Amerikaanse pre
sidenten. Hij kreeg met gemak
gedaan waarvoor John Kenne
dy, zonder veel resultaat, hevi
ge strijd moest leveren.
Hij kwam met een sociaal plan
voor de dag, onder het etiket
van „the great society", dat de
oorlog verklaarde aan de
structurele armoede in Ameri
ka en waarin een hoorn van
overvloed over het Ameri
kaanse continent zou worden
leeggestort. Johnson kreeg o a.
van het congres een formida-,
bele wet op de burgerrechten.
Er waren grote plannen om de
steden weer bewoonbaar te
maken en de schoonheid van
het land te conserveren, John
son probeerde in vier jaar te
doen waarvoor tot dan toe ge
neraties nodig waren geweest.
Hij wilde de grootste president
worden die Amerika ooit had
gezien. Maar „the great socie
ty" verdronk in het moeras
van Vietnam.
Lyndon Johnson bracht een
ongelooflijke energie in de
slag. In een enkele week in
1964 reisde hij bijvoorbeeld
4700 kilometer door Amerika,
deed hij drie persconferenties
en verscheen hij daarenboven
nog driemaal op de beeldbui
zen tussen de Stille en Atlan
tische Oceaan en van Canada
tot Mexico. Hij ontmoette die
week een kwart miljoen men
sen en hij schudde zoveel han
den, dat zijn rechterhand op
gezwollen raakte en bloedde.
Hij kreeg in die ene week een
kus van een zevenjarig meisje
in Chicago dat hem ergens
dankbaar voor was en een
waarschuwing van de oude
Harry Truman dat hij voor
zichtiger moest zijn in men
senmenigten. Johnson bezocht
die week de wereldtentoonstel
ling te New York en hij aan
schouwde een groot vuurwerk
in Chicago. In South Bend in
de staat Indiana werd hij bijna
omver gelopen door een meute
schoolkinderen. Hij kondigde
de oplossing van een bijna vijf
jaar oud dispuut tussen onder
nemers en vakbonden in het
spoorwegbedrijf aan en het be
gin van een akkoord met de
Sovjet-Unie omtrent een be
perking van de produktie van
splijtstof. Hij verklaarde die
week, wandelend in de rozen
tuin van het Witte Huis. aan
verslaggevers dat het zeer
goed was voor beagle-honden
om bij tijd en wijle bij de
oren van de grond te worden
gelicht. Hij nodigde twaalf le
den van het congres uit voor
een ontbijt in het Witte Huis,
hij adviseerde een straatarme
inwoner van de staat Kentucky
goed op zichzelf te passen en
hij verzocht de republikeinse
senator Jacob Javits van New
York tijdens een vliegreis zo
goed te willen zijn hem,
L.B.J., in zijn gebeden te her
denken.