VERSTANDIG EN LEKKER TRAKTEREN Toch veel perspectief na Westduitse synode peilingen WAT BRENGT DIT JAAR MEE Familie Haas Portugal laat aantal politieke gevangenen in de koloniën vrij Veel hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg zien het niet meer zitten Proces in Turkije tegen leden van illegale partij GESLOTEN FRONT VAN BISSCHOPPEN EN TEKEN Nootie^vracEijë^Sjëi OP OUDEJAARSAVOND DE ZIEKE EEKHOORN HET VOGELRESTAURANT POES WAAR ZIT JE? Tandartsen „snoepen" te veel kleine stem gezond en lekker baasje! Schuld Vrij LEVENSLANG Meeste katholieke vrouwen in V.S. ongehoorzaam aan „Hmnanae Vitae" Woensdag 10 januari 1973 Snoepen is ongezond. Dat weet iedereen nu wei. Maar wat moet je dan op school trakteren als je jarig bent? En als je een feestje geeft kun je toch niet alleen maar appels geven- Het Neder lands Zuivelbureau dacht over dit probleem na en kwam tot de ontdekking, dat je heel veel dingen kunt ma ken, die erg lekker en niet ongezond zijn. Het is wel wat meer werk dan wanneer je zoetigheid kant en klaar koopt, maar het is een leuke bezigheid. Met behulp van vruchtjes, nootjes, kaas en andere dingen heeft het zui velbureau bijvoorbeeld een muisje, een locomotief, een hondje, een stoplicht en een bloempot gemaakt. Op een poster legt het bureau uit, hoe je dit alles kunt maken. Er staan foto's op van de te maken dingen, zodat het erg eenvoudig wordt om de lek kernijen na te maken. Je kunt natuurlijk ook je eigen fantasie laten werken en aan de hand van de dingen op de poster andere lekkere dingen maken. Aan de ach terkant van de poster staat een foto van een jongetje dat helemaal is gemaakt van ge zond snoepgoed. Op de foto hierbij zie je hem. Als je de poster, die 60 bij 24 cm. groot is, wilt hebben moet je een kwartje overmaken op gironummer 349731 van het Nederlands Zuivelbureau in Rijswijk. Zet erbij, dat het voor de poster Nootje vruchtje, kaasje is. Wat brengt dit jaar voor ons mee? Het was tot nu toe geen pais en vree. Nixon is geen leuke vent, voor oorlog is hij altijd present. Moet dat nu altijd zo zijn? Heus, oorlog is niet erg fijn. Meneer Strassmann en meneer Halin dachten: „Wij kunnen er wat van." Zij vonden splitsing van het uranium uit. Dat vond Nixon wel leuk, die kleine guit. Vrede is een hele grote vreugd Nixon denkt dat vrede niet deugt. Hij liet bommen vallen op Viet-nam De hele nacht klonk het Bam, Bam, Bam! Als er vrede is is het fijn Hopelijk zal 1973 een vredesjaar zijn. Frans van Oers, Klundert, 11 jaar. A-3, B-l, C-2, D-5, E-6, F-4. OPLOSSING PUZZEL Er was eens een haas, Die zo rond was als een kaas. Hij had ook een vrouw, dat was een liefje, Maar ook een bloemkool diefje. Op een dag kregen ze twee kleintjes, Dat vonden ze heel fijntjes. Die groeiden al aardig op, Ze kregen dan ook nooit op hun kop. Ze woonden er heel tevree, maar ze aten nooit een ei. En God weet wonen ze nog op de Galderse hei. Marian Wiilems, Breda, 10 jaar. Het was oudejaarsavond, papa en mama en ik zaten gezellig naar de t.v. te kijken. Ik mocht heel lang op blijven. We hadden van alles te eten, toosjes, slaatjes, bitterballen en ik kreeg een glaasje limonade. Elke keer vroeg ik aan mama, is het nog geen 12 uur? Nee John, het is pas 10 uur. Wat duurt het toch lang, eer dat het 12 uur is. Wat begonnen mijn ogen zwaar te worden. Opeens vielen mijn ogen dicht. In tussen was het twaalf uur geworden. Ze waren al aan het knallen buiten. Ik kleedde me vlug aan en ging naar buiten, het was heel mooi, ik had rotjes en nog veel meer vuurwerk. Toen het afgelopen was mocht ik nog naar de t.v. kijken en lag pas om 2 uur op bed. De andere morgen heb ik tot halfeen uitgeslapen. John Veeken, Breda, 8 jaar. BR 53-72 De zes figuren missen allemaal een van de dingen, die onder op de tekening staan. Zoek uit wat bij wie hoort. De oplossing staat ergens anders op deze pagina. De kinderen Van Agtmaal uit Huij bergen hebben een paar leuke verhaaltjes en tekeningen gemaakt. Hieronder een tekening van een put gemaakt door de 5-jarige Johan, een verhaaltje over een vogel restaurant van de 9-jarige Sjaan en een verhaaltje over een eekhoorntje van de 7-jarige Anita. Toen ik door het bos wan delde, ging het ineens hard sneeuwen. Ik dacht wat jam mer voor de dieren, en...dat had ik net gezegd of..-ik zag een eekhoorntje midden op het pad liggen. Ik liep er naar toe, en toen pakte ik het op en nam het metten naar huis. Ik deed het met een kistje met hooi, en gaf het meteen nootjes. En even later kwam m'n vader thuis. Ik liet het aan mijn vader zien en m'n vader zei dat het ziek was en dat ik het goed moest verzorgen, en dat deed ik ook. Een paar dagen later nam ik het kistje mee naar - het bos en tjoep daar sprong het Uit. gezond in de boom. In de winter trekken alle vogels naar een warm land behalve de meesjes, rood borstjes, merels en enkele spreeuwen en nog een paar andere soorten. Daarom heb ik er een vogelrestaurant in gericht. De maaltijd bestaat uit: brood, nootjes, vogel zaad. De meesjes hangen op de kop aan het touwtje om in de nootjes te pikken en als het avond is, hebben ze hun buikjes lekker vol en kunnen ze gaan slapen. En als het weer morgen is ko men ze weer terug naar het vogelrestaurant. Poes waar zit je. Ja wij hebben voor het eerst de poes losgelaten en nou is die kwijt. Wij zijn de hele dag al aan het zoeken. Erg hè. In de tuin, op zolder en in huis natuurlijk, en in onze laan. Maar nergens is zij. Misschien in de schuur, daar hebben we nog niet gekeken. Maar nee, daar zit zij ook al niet. Wat een pech. Maar ja, we gaan toch verder zoeken. En toen kreeg ik opeens een goed idee. Wil je het weten? In het poortje hebben wij nog niet gekeken. Ja daar zit zij, met jonge poesjes. Moeder je mag ze alle vier houden. Ik wil die lapjespoes. Nee zegt moeder, ze zijn allemaal van Anita. Wat jammer zegt Kees en Tonnie en Walter. Maar Walter zegt, als moeder dat zegt, is dat zo. Ik ben blij dat ze terecht gekomen zijn. Anita de Vogt, Breda, 8 jaar. eindredactie rieja van aart Ook deze week hebben we weer zoveel tekeningen, verhaaltjes en gedichten ontvangen, dat we ze niet allemaal kunnen plaatsen. Sommige van de overge bleven dingen kunnen we misschien volgende keer plaatsen. Van Wendy van Bavel en Jannie Damen uit Hank kregen we hele leuke brieven. Jolanda Fassaert uit Hulst maakte een leuke tekening van Suske en Wiske, Anita Franken uit Breda tekende een meisje, Alexandra la Heijne maakte een kabouter, Wim van Vugt stuurde een voetbalveld, de tweeling Ongenae tekende over de winter en de vierjarige Martijn Verhoeven stuurde een optocht van clowns. (Van onze correspondent in Bonn) BONN Bijna halverwege op hun synodale marathonloop hebben de Westduitse katho lieken plotseling hun pas afge stemd op een behartenswaar- dig woord van de heilige Pau- lus, die zijn gelovigen aan spoorde zo te lopen dat zij ook de overwinning konden beha len. „De gemeenschappelijke synode van de bisdommen in de Bondsrepubliek Duitsland", die zijn derde plenaire zitting in de Kiliansdom van Würz- burg beëindigde, heeft welis waar de afstand van de mara thon niet ingekrompen, maar een aantal horden neergehaald. In tijdsduur gemeten zal de synode naar alle waarschijn lijkheid zelfs nog langer gaan duren dan tot eind 1975 zoals oorspronkelijk beraamd was. Zij zal dan echter geen synode meer heten, maar een soort pastorale raad gaan worden. Hierin ligt ook het perspectief besloten, dat de synode het begin is geworden van een katholieke kerk, die perma nent door geestelijken en le ken en weliswaar bijna pari tair bestuurd gaat worden. Beide partijen hebben goede ervaringen met elkaar opge daan. De bischoppen leerden de geëngageerde leken kennen als betrouwbare en deskundige partners en het vertrouwen van de leken in hun bisschop pen steeg als een meteoor om hoog, toen zij zich in een na genoeg gesloten front achter de leken plaatsten om de aan val van het Vaticaan op de predikende leek af te we- Dat de synode desondanks ijlings in een crisis verzeild raakte, was niet de schuld van de bisschoppen, maar van dp commissies, die zoveel woor den in de mond hadden geno men, dat zij niet alleen niet alle gesproken hadden kunnen worden, maar voor kerkvolk ook onverstaanbaar zouden zijn geweest. Zo werd de im passe, die tot een voortijdig einde van de plenaire zitting leidde, een heilzame crisis. Weliswaar werd het document over de vernieuwing van de orden en andere religieuze ge meenschappen hiervan in zo verre de dupe als het pas op de zitting van november zal worden behandeld, maar van afstel zal zeker geen uitstel komen. Bovendien staan de nuttige suggesties voor een vernieuwing al commissariaal zwart op wit, zoals bijvoor beeld de stichting van ge meenschappen van gehuwden en van cellen buiten d.e kloos ters. Deze cellen dienen het voeren van gesprekken en het houden van meditaties te be vorderen en een onvruchtbare isolatie te doorbreken. Hier beschikt men dus over eer ontwerp, dat al doordacht en zelfs gepraktiseerd kan wor den. Het grote winstpunt van de crisis is de beperking van de thema's, d,ie het verloop in een stortvloed van woorden en reglementen dreigden te doen verstikken, terwijl het juist de opzet was het geloof een nieu we inhoud en een nieuwe be leving te verschaffen. Op dit doel heeft men zich nog juist bijtijds bezonnen en -dit is on der meer te danken aan het woord van een synodaal, die zijn toehoorders waarschuwde, dat „onze godgeordende. streng van boven naar bene den georganiseerde gemeenten en kerken in de ogen van Sint-Paulus nauwelijks een gemeenschap zou zijn ge weest, waarin de geest van God in allen en door allen werkzaam is". Deze geest heeft men weer tevoorschijn gehaald door ber gen papier terzijde te schui ven en zo werd het eigenlijke doel van de synode weer dui delijk zichtbaar: het geloof als antwoord op de vragen van de mensen in onze maatschappij. Hierdoor werd ook een ander gevaar bezworen, want door de veelheid van de thema's, die een nieuwe bureaucratie en een nieuw formalisme dreigden te baren, was ook het interesse aan de basis da nig geslonken. Nu de materiële zondvloed tot stand werd gebracht, is de relatie van het geloof tot an dere overgebleven onderwer pen in alle eer hersteld Zwaartepunten van de toe komstige zittingen zullen daarom gevormd worden door de essentiële vraag of men tegenwoordig christen kan zijn en door thema's als godsdienst onderwijs. de sacramenten, de kerkdiensten, de kerk in haar relatie tot de arbeiders, de wereldvrede en het christe lijke huwelijk met inbegrip van de pastorale zorg voor ge- scheidenen. Deze zelfbeperking geeft de synodalen de kans zich te her stellen van een oververmoeid heid en heeft hen ook behoed voor een geestelijke indigestie, waarin een voorbeeldig docu ment als dat over de gastar beiders nooit het elan, dat het inderdaad verdient, had kun nen wekken. Hier licht de blik vrij voor een waarlijk christelijk arbeidsveld, want de oproep zich de zaak van de gastarbeiders ter harte te ne men, is van een missionaire visie. De christenen, die zich als zodanig verplicht voelen, wordt door de veelheid van suggesties en de motivering hiervan een nieuwe, boeiende taak gegeven. Dat deze geen sinecure is, maakt het aantal van bijna twee-en-eenhalf miljoen gastarbeiders in de bondsrepubliek wel duidelijk. De waarde en de duurzaam heid van dit appel zijn gega randeerd, omdat het niet tot stand kwam in een vroom en wereldvreemd geprevel, maar gelouterd werd door harde discussies en botsingen van menigen, waarin echter nooit de liefde in het gedrang kwam. laurenco marques (KNP) Ter gelegenheid van het verlenen van bepaalde vormen van zelfbestuur aan de Portugese overzeese gebieds delen Mozambisue en Gabon, heeft de regering in Lissabon voor een aantal politieke ge vangenen amnestie afgekon digd. Volgens een mededeling van de Gereformeerde Wereldbond in Genève bevinden zich onder de vrijgelatenen ook 37 geeste lijken en leden van de presby teriaanse kerk in Mozambique. Over het lot van honderden an dere politieke gevangenen is, aldus de wereldbond, geen en kele concrete aanwijzing te verkrijgen. In de hoofdstad van de cen traal Afrikaanse republiek Ga bon is amnestie verleend aan de vroegere vicaris-generaal van Libreville, mgr. Camillo Ndzi Boe. De beslissing hier toe werd in de gebruikelijke nieuwjaarstoespraak van pre sident Albert Bernard Bongo tot de kerkelijke leiders van Gabon bekend gemaakt. De vicaris-generaal van Libreville werd in 1970 op beschuldiging van het beledigen van een lid van de regering tot acht jaar gevangenisstraf en vervolgens vijf jaar huisarrest veroordeeld. In tegenstelling tot mgr. Ndzi Boe is er nog steeds niets bekend over het lot van de in december 1970 gevangen genomen aartsbisschop van Conakry in Portugees-Guinee, mgr. Raymond-Maria Tschi- dimbo. Samen met de Duitse ontwikkelingshelper Adolf Marx en talrijke medewerkers werd hij destijds tot levens lange gevangenisstraf en dwangarbeid veroordeeld, om dat hij schuldig bevonden zou zijn aan hoogverraad. DEN HAAG (ANP) Het socialistische Kamerlid Dolman meent dat er sprake is van een discriminatie, bij de tand heelkundige voorzieningen voor particulieren en voor zie kenfondsverzekerden. Naar zijn mening willen sommige tandartsen teveel snoepen van particuliere pa tiënten en bijten zij te weinig door de zure appel van zie kenfondstarieven heen. Het kamerlid stelt dit in vragen aan minister Stuyt (Volksge zondheid) en vraagt of langza merhand niet de tijd is geko men „om de tanden te laten zien", teneinde aan de onge lijke behandeling van mensen met respectievelijk hoge en lagere inkomens een einde te maken. UTRECHT Veel hulpver leners in de geestelijke gezond heidszorg zien het niet meer zitten. Moe van alle structuur plannen keren ze terug in de puur curatieve hoek: wie klaagt, krijgt een pil. Om die situatie te lijf te gaan, start het Nationaal Centrum voor Gees telijke Volksgezondheid nu een hulpproject voor de hulpverle ners. In negen kwartaalafleveringen zal een losbladig handboek verschijnen met als titel: „Hulpverlenen en veranderen". Op die manier zal de klacht bestreden worden dat je het allemaal niet meer bij kunt houden. Een speciaal daartoe gevormde redactie selecteert wat her en der aan lezens waardig verschijnt en biedt dat vertaald aan. Het doel is om nieuwe inzich ten en aanpakken bekend te maken, zonder dat men daar voor een twintigtal tijdschrif ten hoeft door te worstelen. Het handboek mag niet gezien worden als een „kookboek voor problemen", maar men wil via de bijdragen in dat boek „de kokers" aan het den ben zetten en op die wijze beetje bij beetje de noodzake lijke veranderingen tot stand brengen. Tegelijk met de eerste afleve ringen van 20 artikelen, wordt een enquêteformulier verzon den, om een beter beeld te krijgen van de wensen in het veld. NEW YORK (KNP) 68 Procent van de katholieke vrouwen van de Verenigde Staten gebruikt voorbehoeds middelen, welke door de paus in 1968 in zijn encycliek „Hu- manae Vitae" zijn verboden. Dit blijkt uit een uitgebrei de opiniepeiling. Het percenta ge katholieke vrouwen, dat de door de kerk verboden voor behoedsmiddelen gebruikt, steeg van 30 procent in 1955 tot 55 procent in 1965. Daarna nam het percentage toe tot 68 procent. Onder de kerkelijk meer geëngageerde vrouwen groeide het percentage, dat de door de paus verboden voorbehoeds middelen gebruikt, tussen 1965 en 1970 van 33 tot 53 pro cent. ANKARA (RTR) In een kazerne in Ankara begint van daag het massale proces tegen 267 vermeende leden van een illegale linkse partij, de Turk se revolutionaire partij van ar beiders en boeren, die door de Turkse overheid is gebrand merkt als een pro-communisti sche ondergrondse bewe ging. De beschuldigingen tegen de beklaagden, onder wie zich 38 vrouwen bevinden, variëren van pogingen tot omverwer ping van de bestaande demo cratische orde en vestiging van een gelijkschakelende dic tatuur, tot belediging van het gezag en overtreding van de vuurwapenwet. Het semi-officiële Turkse persagentschap berichtte maandag, dat de openbare aanklager niet zal optreden te gen 82 beklaagden, wier vrij lating wordt verwacht na da voorlezing van de aanklacht. Onder de resterende 185 be klaagden bevindt zich Dogu Perincek, oud-lector aan de rechtskundige faculteit van de universiteit van Ankara, dia na achttien maanden voort vluchtigheid door de politie kon worden gegrepen. Andere beklaagden zijn studenten, in genieurs, ambtenaren, boeren en een acteur van het staats theater.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 12