Erkenning van DDR:
veren
plukken
van een
De DDR
vandaag
Lester Pearson
overleden
Nederlanders
honkvaster
Portugese ambassadeur
antwoordt GPV-fractie
KERSTRAPPORT
ALS
WEGWIJZER
LIEFHEI
VAN 1 El
y-rfSWSRSRS
SrsËr ;V.a
STRIJDER VOOR
DE VREDE
Stuur mij geen
Nieuwjaarskaarten
MINTOFF
STELT WEER
ULTIMATUM
binnenland PrmSiiSjIü
Alle egards
Aftands
Over de brug
Nuttig
Emigratiecijfer voor 1972
het laagst sinds oorlog
Mr. Van Walsum
bedankt voor PvdA
Indiase bisschop:
DOOD VAN PREDIKANT
Toelating
Prob1
C Ter
en
Minder waarde
Geen raad
Advies
Cijfers
papiep
oor uw pen
Hond en trimmen
Kerstmis in
de kranten
Geldboete voor
medewerker
sosjale joenif
Kurkdroog
Vrijdag 29 december 1972
12 13
(Van onze correspondent
in Bonn)
OOST-BERLIJN De
kleurenfoto van de koningin
zal binnenkort een passen
der omgeving krijgen.
Sinds haar troonbestijging
hangt het portret in de Spar
taanse soberheid van een
van Oost-Berlijns meest pok
dalige gebouwen, in een deel
van een etage, die voor een
prikje gehuurd is door de
Nederlandse Kamer van
Koophandel. Het gebouw
ligt op tien voetstappen van
de muur aan de Friedrich-
strasse.
0 Op het ministerie van Buitenlandse Zaken zijn deze week de besprekingen begonnen over het
aanknopen van diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en de DDR op ambassadeursniveau,
r dr. K. W. Reinink (rechts) de delegatieleider Hier verwelkomt de Nederlandse delegatieleide
van de DDR, dr. Ingo Oeser.
De man, die in Oost-Berlijn de
Nederlandse handelsbelangen
vertegenwoordigt, wipt na ge
dane dagtaak elke avond door
de muur. Hij behoort tot de
weinige bevoorrechten die het
zich kunnen veroorloven hun
marktkraam in Oost-Berlijn op
te slaan, maar hun tent in het
westelijk stadsdeel met zijn
westelijke geneugten.
Hare majesteits ambassadeur
in de DDR, die thans wegens
de op handen zijnde erkenning
in de maak is, zal niet tot de
ze bevoorrechten behoren.
Aan zijn diplomatieke stand is
bij het verplicht alle egards
ten aanzien van zijn' gastland
in acht te nemen en in Oost-
Berlijn niet alleen kantoor te
houden, maar er ook te wonen.
Zolang de DDR nog niet het
genoegen van een diplomatieke
erkenning door Nederland
smaakte, was het een politieke
eis geen officieel vlagvertoon
te bieden. Zo weinig mogelijk
erkenning, maar zoveel moge
lijk zaken doen was het Ne
derlandse devies en daarom
schoof de regering de Kamer
van Koophandel als haar in
strument naar voren, officieel,
maar niet als zodanig erkend.
Een beetje Nederlandse zui
nigheid deed natuurlijk ook
een kleine duit in het zakje,
want als particuliere instelling
wordt de Kamer van Koop
handel in dit bijzondere geval
door het Rijk gesubsidieerd.
Het aftandse gebouw aan de
Friedrichstrasse is ook symbo
lisch voor de omvang van de
handel met de DDR. In 1971
leverde Nederland aan de
DDR goederen voor een be
drag van 166 miljoen gulden.
Aan vergelijkingen ontsnapt
men niet. Het land telt om en
bij de 17 miljoen inwoners,
maar alleen al aan West-Ber-
lijn met zijn slechts 2 miljoen
inwoners raakte ons land in
dezelfde periode voor 192 mil
joen gulden aan produkten
kwijt, terwijl de Bondsrepu
bliek dit jaar voor ruim 18
miljard gulden goederen in
Nederland kocht.
De DDR heeft niet alleen zijn
politieke, maar ook zijn econo
mische heil in de Sowjetrussi-
sche invloedsfeer verankerd.
Het land is ook niet in staat
het luxueuze goederenpakket
af te nemen, dat het westen
soms wel eens al te veel kleur
geeft. De zeven magere jaren
van de deviezennood duren
hier al een kwart eeuw en dat
heeft voor ons land nog een
andere consequentie.
Het heeft er alle schijn van,
dat het veren plukken wordt
van een kale kip wanneer Ne
derland tijdens de onderhande
lingen over het aanknopen van
diplomatieke banden de vorde
ring van herstelbetalingen op
tafel legt- De schadevergoe
ding aan slachtoffers van het
Nazi-regime zal wel ten eeu
wige dage een Westduitse aan
gelegenheid blijven, althans
wat de westelijke landen be
treft. Voor zijn nationalisaties
zal het communistische regime
echter over de brug moeten
komen. Als eisers staan op de
achtergrond Philips, Unilever,
Shell en Akzo, die evenals
kleinere Nederlandse fabrikan
ten bij de intocht van het com
munistische regime hun bezit
tingen geconfisceerd zagen.
Wat ze hiervan terug zullen
zien is nog een open vraag, te
meer daar minister Schmelzer
de erkenning niet van een fi
nancieel akkoord wil laten af
hangen.
Minister Schmelzer heeft na
drukkelijk verklaard dat een
bevredigende oplossing van
deze problemen geen voor
waarde is voor het aanknopen
van betrekkingen „een di
plomatieke missie is heel nut
tig voor het voeren van derge
lijke besprekingen" ma)
wel laten doorschemeren dat
de besprekingen vermoedelijk
lang zullen duren.
In geen geval zal een Neder
landse ambassadeur in Oost-
Berlijn zijn geloofsbrieven
overhandigen voordat daar een
„permanent vertegenwoordi
ger" van de Bondsrepubliek is
gearriveerd, hetgeen niet voor
de toelating van beide Duitse
staten tot de Verenigde Naties
wordt verwacht. Om vast te
houden aan het concept van
„eenheid van de Duitse natie"
wil West-Duitsland niet in zijn
oostelijk buurland vertegen
woordigd zijn met een ambas
sadeur zoals die in andere lan
den zijn geaccrediteerd.
FRANS WENNEKES
0 De eerste handdrukken waarmee het allemaal begon: Willy
Brandt begroet zijn Oostduitse collega, premier Willi Stoph in
Erfurt, in maart 1970.
(Van onze redactie buitenland)
OTTAWA Lester Pear
son, ex-premier van Canada
en in 1957 winnaar van de
Nobelprijs voor de vrede, is in
Ottawa op 75-jarige leeftijd
overleden. Pearson leed al ja
renlang aan kanker en moest
een paar jaar geleden zelfs
een oog missen om verder uit
breiden van de ziekte te voor
komen.
In 1968 trad Pearson af en
droeg de functies van partij
en regeringsleider over aan
Pierre Trudeau. Deze heeft in
middels aangekondigd dat Pear
son een staatsbegrafenis zal
krijgen.
Lester Bowles Pearson was
professor in de geschiedenis
aan de universiteit van Toron
to toen hij in 1928 diplomaat
werd. In 1945 volgde zijn be
noeming tot ambassadeur in
de V.S. en drie jaar later was
hij minister van buitenlandse
zaken. In 1952 werd hij geko
zen tot voorzitter van de alge
mene vergadering vah de V.N.
Niet lang daarna in 1956
werd hij geconfronteerd met
de Suez-crisis. Op zijn aan
dringen werd door de V.N.
een multinationale vredes
macht gevormd. Voor zijn op
treden tijdens de Suez-crisis
ontving hij de Nobelprijs.
Pearson is een van de mede
oprichters van de NAVO. Hij
wist verder te voorkomen dat
de Koreaanse oorlog uitgroeide
tot een wereldwijd conflict
met China en onder zijn voor
zitterschap van de algemene
vergadering van de V.N.
kwam het in 1953 tot een
wapenstilstand.
Toen Pearson premier was
kwam in 1967 de Franse pre
sident De Gaulle op bezoek. In
Montreal waagde de Gaulle de
uitroep „Leve het vrije Que
bec", hetgeen bij Pearson zo
slecht viel dat de Franse gene
raal zijn reis voortijdig moest
afbreken. De Canadese diplo
maat heeft zich ook ingespan
nen voor de ontwikkeling van
de derde wereld. Bekend is
het rapport over ontwikke
lingshulp, dat onder zijn lei
ding door een V.N. commissie
werd samengesteld.
Nadat hij het politieke leven
vaarwel had gezegd begon
Pearson met het schrijven van
zijn memoires. Het derde deel
was nog niet klaar toen hij
stierf.
(Van onze Haagse
redactie)
DEN HAAG De afnemen
de emigratiedrift van de Ne
derlanders heeft dit jaar ge
leid tot het laagste emigratie-
cijfer van na de oorlog. Er
vertrokken (afgerond) 4900
Nederlanders naar het buiten
land, iets meer dan tien pro
cent van het topjaar 1952 toen
maar liefst 48.000 Nederlan
ders hun heil in het buiten
land zochten.
Het aantal van 4900 (de
laatste dagen van december
zijn nog niet meegerekend) is
weer 600 lager dan verleden
jaar- De terugloop van het
emigratiecijfer werd vooral
veroorzaakt door de strengere
selectienormen, die Australië
ROTTERDAM (ANP)
Mr. G. E. van Walsum, oud
burgemeester van Rotterdam,
heeft bedankt als lid van de
PvdA „dat zal voor u geen
verrassing zijn. Het zal u eer
der verbazen, dat ik er nu pas
toe kom", zo zegt mr. Van
Walsum in een brief aan
PvdA-voorzitter Van der
Louw.
Het is niet de bedoeling van
mr. Van Walsum zich bij een
andere partij aan te sluiten.
hanteert. Vertrokken er verle
den jaar 2161 Nederlanders
naar het land van de Aussies,
dit jaar waren het er maar
1350.
Ook de emigratie naar de
Verenigde Staten liep terug,
waarschijnlijk mede onder in
vloed van de gebeurtenissen
in Vietnam.
Het aantal emigranten naar
het land van de apartheid,
Zuid-Afrika, bleef vrij stabiei
om de duizend schommelen,
naar Canada vertrokken dit
jaar meer Nederlanders dan
het vorige jaar: 1300 tegen
1100 toen en ook de emigratie
naar Nieuw-Zeeland nam toe.
Er gingen dit jaar 700 mensen
heen tegen 500 verleden
jaar.
HYDERABAD (KNP)
Aartsbisschop Saminini Aru-
lappa van het bisdom Hydera
bad in India heeft aan de
katholieken van zijn diocees
gevraagd hem dit jaar geen
nieuwjaarskaarten te sturen.
In plaats daarvan heeft hij
zijn gelovigen gevraagd, het
bedrag dat zij voor de nieuw
jaarskaarten zouden hebben
uitgegeven over te maken op
de rekening van het Prema
Seva Fonds. Dit fonds werd
door de aartsbisschop bij zijn
benoeming in maart j.l. in het
leven geroepen, om arme kin
deren een schoolopleiding te
kunnen geven.
VALETTA (UPI-AFP)
Premier Don Mintoff van Mal
ta heeft Engeland en zijn NA-
VO-partners in bedekte ter
men opnieuw een ultimatum
gesteld voor de pacht van de
militaire bases op het ei
land.
In het parlement deelde hij
mee dat hij Engeland tien pro
cent meer heeft gevraagd als
compensatie voor de waarde
vermindering van het zweven
de pond sterling. De Britse
regering reageerde echter af
wijzend.
Mintoff verklaarde dat hij
Engeland heeft laten weten
dat het tien procent meer zal
moeten betalen wil het ge
bruik blijven maken van de
bases op Malta op grond van
de defensie-overeenkomst van
26 maart j.l. Malta wilde dat
Engeland en de NAVO voor
januari een besluit namen. De
Britse regering had echter ge
antwoord dat zij de overeen
komst op oude voet wenste
voort te zetten. De Maltese
socialistische premier sprak
niet uitdrukkelijk van een
nieuw „betaal-of-verdwijn"-
ultimatum zoals hij eind vorig
jaar met veel succes had ge
steld. Maandenlange onderhan
delingen leidden toen tot het
akkoord van 26 maart, waarbij
Engeland een jaarlijks bedrag
van 14 miljoen pond toezegde
(i.p.v. 5 miljoen pond zoals
het eerder betaalde), Italië 2,5
miljoen ineens en de andere
NAVO-landen zeker 7 miljoen
als bilaterale hulp. De moge
lijkheid dat landen van het
Warschau-paet het eiland zou
den gaan gebruiken, was daar
mee voorlopig van de baan.
IN de nacht van woensdag op
donderdag is overleden prof.
dr. A.F. Lekkerkerker. Prof.
Lekkerkerker (60) werd her
vormd predikant te Noordlaren
in 1939, te Loosduinen in 1944,
Utrecht in 1948. In 1959 werd
hij kerkelijk hoogleraar aan
de rijksuniversiteit in Gronin
gen.
DEN HAAG (ANP) De
Portugese ambassadeur in Ne
derland, Carlos Fernandes,
heeft in een telegram aan de
GPV-Tweede Kamerfractie
gezegd, dat de presbyteriaanse
predikant Zadequias Mangan
hela, die gevangen zat in Por
tugees Mozambique, dood in
Ruw geschat zijn er weer
zo'n 2Vz miljoen (2.500.000)
kerstrapporten uitgedeeld.
In de meeste gevallen zal
dat rapport wel korte of
langere tijd punt van dis
cussie zijn en dan gaan ook
vader en moeder weer over
tot de zorgen van alledag
met Pasen zien we wel weer.
In een paar honderdduizend
gevallen heeft het kerst
rapport een grotere rol: het
wordt als een wegwijzer
naar de toekomst gezien.
Dat gaat op voor de honderd
duizend jongens en meisjes,
die voor hun eindexamen zit
ten. Het gaat ook op voor de
honderdduizend, die dit
schooljaar het vakkenpakket
voor hun eindexamen moeten
samenstellen. Daarmee snijden
ze in elk geval een aantal toe
komstmogelijkheden af. Het
Kerstrapport geeft evenwel
niet zelden duidelijke aanwij
zingen voor de keus, die nu
eenmaal gemaakt moet wor
den. Tenslotte zijn er de
tweehonderdduizend kinderen,
die in de hoogste klas van de
lagere school zitten en waar
voor een vorm van vervolgon
derwijs moet worden gekozen.
kei van de Eindhovense rector
dr. H. van Galen in het deze
week verschenen nummer van
„Omologie" (maandblad van
Ons Middelbaar Onderwijs).
De rector van het Van Maer-
lantlyceum zet de al eerder
door drs. J. Struijk gesigna
leerde problemen van het
voortgezet onderwijs nog eens
op een rijtje. Dat zijn dan pro
blemen die te maken hebben
met de toelating tot de scholen
van vervolgonderwijs.
Alleen,' de drie
c
.hoogste" op
V Val
v ver natste categorie
'van! wat meer, mede
naar aanleiding van een arti-
tende onderwijsvormen (gym
nasium, atheneum en h.a.v.o.)
zijn verplicht een toelatings
onderzoek in te stellen, naast
het advies dat ze van het
hoofd der school ontvangen.
Het hoeft weer niet, als één of
meer van deze scholen samen
met een m.a.v.o. in een scho
lengemeenschap zitten. Andere
scholen dan gymnasium, athe
neum en h.a.v.o. hoeven geen
toelatingsonderzoek te houden,
maar ze mogen dat wel doen.
Veel gehanteerde vormen van
een „toelatingsonderzoek" zijn
een schoolvorderingentest en
een psychologisch onderzoek.
Dr. van Galen meent even
wel dat aan de uitslag van
die schoolvorderingentest de
laatste tijd minder waarde
wordt gehecht. Hij noemt een
paar oorzaken:
1) Veel onderwijzers vinden
dat de lagere school zich zelf
standiger dient op te stellen.
De lagere school heeft een ei
gen taak en wel in het belang
van alle kinderen. Een oplei
ding die zich te veel op die
schoolvorderingentest richt, is
daarmee in strijd.
2) Terwijl die schoolvorderin
gentest hier en daar sterk de
nadruk op kennis legt, voelen
veel onderwijzers meer voor
het bijbrengen van inzicht en
vaardigheden. Ze vinden het
belangrijk om de kinderen
zelfstandigheid bij te brengen,
hen te leren hoe ze moeten sa
menwerken enz.
3) Veel onderwijzers hebben
tegen de schoolvorderingen-
test, dat hierin te veel geselec
teerd wordt naar milieu. Stijl
en dictee spelen een dermate
belangrijke rol, dat kinderen
uit taalarme milieus geen kans
hebben een behoorlijk resul
taat te behalen.
Het gevolg van die verande
rende houding van veel
onderwijzers ten aanzien van
die sohoolvorderngentest is,
dat de vervolgschool geen raad
meer weet met de uitslag van
die test. Een onvoldoende re
sultaat kan betekenen:
O dat de leerling te weinig
vermogens heeft;
dat de onderwijzer de
leerling te weinig heeft ge
leerd;
dat de onderwijzer die test
niet zo belangrijk vindt, maai
de kinderen wel andere waar
devolle dingen heeft geleerd,
die je met zo'n test niet hebt
onderzocht.
In dat laatste geval kan het
best zijn dat de onderwijzer
de vervolgschool adviseert de
leerling wel aan te nemen, ook
al was de test niet best.
Je zou dus kunnen zeggen:
schaf die test dan af en ga
geheel af op het advies van
het hoofd van de school. Dr.
van Galen acht dat ook geen
oplossing en dan wil hij het
nog niet eens hebben „over die
paar onbekwame onderwijzers,
die ofwel hun vak niet beheer
sen, ofwel didactisch gezien
niet tot de sterksten behoren."
Het gaat hem veel meer om
die onderwijzers „die geen en
kel inzicht in hun eigen situa
tie hebben."
Het oude verhaal speelt op
nieuw: je hebt zeer voorzichti
ge en zeer overmoedige hoof
den van scholen, er is behoefte
aan een objectief gegeven. Nu
die test die rol met zo goed
blijkt te vervullen, wil dr. van
Galen naar een tweede advies.
Hij wil advies over de advi
seur: hij wil dat de schoolbe
geleidingsdienst aangeeft wat
het advies van bet hoofd der
school ongeveer waard is. Ik
ben wel bang dat we bij reali
sering van dit plan over een
aantal jaren een volgend arti
kel kunnen verwachten: „Wat
is het advies van de schoolbe
geleidingsdienst eigenlijk
waard Je hebt goede en min
der goede diensten. Je zou ei
genlijk moeten weten enz."
Selectie blijft een groot pro
bleem.
Een buitenstaander is gauw
geneigd deze hele proble
matiek te onderschatten. Op
het rapport staan toch cijfers,
wat wil men nou nog meer
Cijfers zeggen evenwel niet zo
erg veel over de vermogens
van die ene leerling, maar veel
meer over zijn positie in de
klas. In een slechte klas heb
ben de zwakke broeders een
goeie kans om tot de midden
moot te behoren, in een goede
klas zitten ze zwaar in de on
voldoendes. Wie over de on
macht van de cijfers wil wor
den ingelicht leze het boek
„Vijven en zessen" van prof.
A. D. de Groot.
JOS AHLERS
zijn cel is aangetroffen. Daar.
bij had Manganhela een brief
achtergelaten, waarin stond
dat hij op het punt stond zelf
moord te plegen.
De ambassadeur antwoordde
hiermee op een brief van de
GPV-fractie, waarin deze in
lichtingen vraagt over de dood
van de predikant.
„De Mozambitoaanse autori
teiten hebben een onderzoek
gelast en de president van het
hooggerechtshof van Lorenco
Marques, dr. Valada Preto, be
last met de leiding daarvan"
zo schrijft d-e ambassadeur.
Manganhela niet vervolgd
werd vanwege zijn godsdien
stige praktijken. Het is niet
correct van de persagentschap
pen de illegale activiteiten van
ds. Manganhela te verwarren
met zijn godsdienstige belij
den en de uitoefening daar
van", aldus de heer Fernan
des.
Volgens hem heeft Portugal
geen officiëële religie, hoewel
algemeen het katholicisme
wordt aangehangen. Alle gods
diensten hebben dezelfde posi
tie voor de wet. Wij hebben
op ons grondgebied vele pro
testanten en nog meer mos
lims, zo schrijft de ambassa
deur. „Niemand wordt ver
volgd of gehinderd vanwege
zijn godsdienst of de uitoefe
ning daiarvan".
„Wanneer wij het resultaat
hebben van het onderzoek
maar de zelfmoord van ds.
Manganhela, zal ik u opnieuw
schrijven. Sommige persagent
schappen hebben enkele
maanden geleden ook bericht
dat eind juli de protestantse
ds. Jose Sidumo in gevangen
schap zelfmoord had gepleegd.
Dat is niet juist. D-s. Sidumo
stierf een natuurlijke dood,
zoals later bevestigd is door
een medisch onderzoek". a-ldus
de ambassadeur in zijn tele
gram.
Brieven voor deze rubriek moet#n
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen deze
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie-
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
e?ns is met inhoud, c.q. strekking.
In het ariikel Advies van
Deskundige Schaf een hond
aan" in Dagblad De Stem van
18 december 1972 heb ik met
verbazing de uitlatingen gefe.
zen van de directeur van de
dienst Jeugd en Sport in Bre
da. De heer J.M. Christiaansen
schrijft in zijn artikel geen
twijfel te kennen over het feit
dat een van de beste dingen
om fit te blijven is het aan
schaffen van een hond. Ook
als je op een flat woont. Dit
bewijst m.i- dat de heer Chris
tiaansen geen hondenliefheb
ber is, anders zou hij zoiets
niet adviseren. De heer Chris
tiaansen mag dan veel van
jeugd en sportzaken afweten
maar met de hondenwereld is
hij waarschijnlijk niet op de
hoogte. Als iemand wil trim
men, laat ze maar trimmen,
dat is niet erg maar werk als
tublieft uw buikje niet weg
ten koste van een hond. Een
gevolg van aanschaf van een
hond om te kunnen trimmen
is dat in de vakanties weer
grote aantallen honden uit de
wagens gezet worden en in de
hossen of eldera achtergelaten
worden, om zelf heerlijk op
vakantie te kunnen gaan, ter
wijl de Huisvriend aan zijn lot
wordt overgelaten- Dat is toch
geen dierenliefdel-
Bij de aanschaf van een
hond wordt ook te weinig re
kening gehouden met het feit,
dat de man meestal een hond
wil, maar dat de vrouw in de
praktijk met het dier zit opge
scheept. Als men nu pas een
hond wil aanschaffen om te
kunnen trimmen, dan is de
hond niet gewenst, anders zou
men al in het bezit zijn van
een hond. Ik ben zelf in bezit
van 3 rashonden (2 Duitse
herders en een Zwitserse Jura
Laufhund). Ik ben het ook
niet eens met de uitspraak,
dat een grote hond in een flat
gehouden kan worden. Ik ben
ervan overtuigd dat zeer zeker
een grote hond ruimte en be
weging nodig heeft. Dat krijgt
hij niet op een flat, wanneer
hij 2 keer per dag wordt uit
gelaten.
VOGELWAARDE W. RIEKEN
Reclames in de krant
Menu's - waar gaan we
heen?
Pagina 6 vol lekker eten
Pagina 9 avondkleding
Volgend bladzij juwelen!
Ik sla om: „Waarheen met
Kerst?!"
Réisbureaus en trips
Verlicht Parijs of Alpen?'
Daartegenover moord - bero
ving
Waar vind ik 't Godskind?
Ik zoek en zoek
Hulsttakjes - engeltjes van
cellofaan
Kits - kits- rommel kunst
sneeuw
Speeldoosjes met Stille
Nacht
En draaiende engeltjes
Hoe langer hoe banaler
Hoe langer hoe leger!
Waar vind ik het Kind?!
O, hier 'n kerstverhaal
Vol sentiment, zonder kern
Waar vind ik 't Kind?!
Frommel de krant
In de prullebak...
Stil stil! geen radio - ge®
lawaai
En, in de stilte
vind ik 't Kind
en dan ook in mijn even
mens!
BREDA
SLOOTS
AMSTERDAM (ANP))
De 28-jarige Bennie M. B. me]
dewerker aan de „Sosjale J°e'
nit" in Den Haag, is donder
dag aoor het gerechtshof
Amsterdam veroordeeld
een geldboete van 250 gu'<j®
wegens het verborgen
van een van huis weggelope
minderjarig meisje.
B. had rond Kerstmis 19W
de 14-jarige Ans van Heertun
uit Schijndel, die wegens te
ruzie met haar ouders nas
Den Haag was gekomen en cJ
de Sosjale Joenit om ste
had aangeklopt, gewaarscbuw
voorda* hij de politie B
adres gaf waar zij verbis
Nadat de rechtbank en ^1}
in Den Haag B. hadden vr®
sproken verwees de hoge ra
de door de procureur-genei
aecass00' de ^aak terne naar
gerechtshof te Amsterdam.
RENI
MAC
De 28e juni '56 biedt de
heerlijke zomeravond. In ee
het Comomeer dansen vele
maten van een showorkest.
geflirt. Lichtjes twinkelen ii
bijvarend jacht rimpels trek!
De kanonnier Jacques Anque-
til van het 406e Franse artille
rieregiment is in een opperbes
te stemming. „Ik vind het hier
fantastisch" zegt hij tegen zijn
vriend Sadi Duponchel. Deze
trekt rimpels in z'n voorhoofd.
Het is eigenlijk al lang tijd om
naar bed te gaan. Maar kanon
nier Anquetil wil daar niet van
horen. Hij heeft een paar dagen
verlof gekregen van de militai-
re autoriteiten: „Verbeter het
werelduurrecord Niets
meer en niets minder.
Het record is 14 jaar oud, staat
op 45 km en 848 meter en is
gevestigd door niemand min
der dan Fausto Coppi. Een eer
ste poging op de Vigorellibaan
in Milaan drie dagen eerder
heeft Anquetil na drie kwar
tier rijden gestaakt. Vijfdui
zend aanwezige „Tifosi" rie
pen, terwijl Jacques de baan
verliet, „Coppi, Coppi.An
quetil is het hele voorval al
vergeten. Die avond aan het
Comomeer drinkt hij, rookt hij
en danst hij. Waarom ook niet,
het leven is mooi. Maar zijn
vriend Sadi Duponchel herin
nert hem er voorzichtigheids
halve aan dat de volgende dag
een nieuwe poging om het re
cord van Coppi te verbeteren,
is aangekondigd. Er zijn 15000
kaarten verkocht, de wereld
pers is er. Duponchel mompelt
dat iedereen zijn verantwoor
delijkheden moet kennen.
Maar Jacques Anquetil weeit
van geen ophouden. Eerst in
de vroege ochtend keert hij
naar zijn hotel terug.
3 Avonds moet het dan toch
gebeuren. De houten latten
pBB de Vigorelli, destijds uit
Laliforndë aangevoerd, zijn
kurkdroog. Anquetil, die zijn
roes heeft uitgeslapen komt te
gen zeven uur naar buiten. Hij
steekt een sigarettenaansteker
aan en het vlammetje gaat
kaarsrecht omhoog. „Oké",
zegt hij, „ik <joe het". Hij pakt
n fiets, draait enige rondjes
s„ „Warmirig-up" en tegen
P acht valt het startschot.
n uur later telexen de pers
bureaus door Europa: „De
ransman Jacques Anquetil
j n Milaan het werelduur
record verbeterd. Hij peed op
'gorellibaan 46 km en 159
r j daarmee hij het oude
tr, r op naam van Faus-
•sr-v, st°nd, met 311 meter
scherper stelde!" Dit is zo-
'ar e?n „stunt" in de 16-jari-
Lll1Carrière van het feno-
all<A n9uetil, die spotte met
res-oL3, are leef~ en Kedrags-
3 van een topsporter.
feesto^'1 kon de hele nacht
een °m- de volgende dag
tip ie rTSaloos knaPPe presta-
Clermp 70ri?n' In '®3 werd in
klassiet Jerrand de semi-
Phfli™ Grand Prix Rasoir
metst6ilVeï,ren-en' 230 km lan§'
cours t kellmgen in het par-
geen V,„aaCqUes kad die nacht
in ePn v gl2ien' Hiï verscheen
gens t;S 4. renners: „Jon-
geen' g0ed uit dat hii
valpartii n maakt en een
startschot Xe'-°orzaakt". Het
alvast so Vl? Anquetil reed
antnucl teren VP°ruit om te
teren en men heeft
