OORLOGSTIJD dubbele flacon gram 6.48 1.48 swing- liommi Straf voor v valt scharens ALICE OPPENHEIM Mussert tegen Duitse inlijving van Nederland Rusian „Was maar gebleven blJ je poezen" iEDERLAND alleen in onze supers 200 Bief lappen Fondue- Vlees 2 kroppen Sla $9 Komkommer iq IV2Kilo Handperen 1.38 - binnenland 1 TEKENEND KIEZEN bessen tomaten Centra blijft vechten voor uw gulden. Nergens anders vindt u zó veel voor zó weinig. Ontdek uw voordeel: Centra bonen, gemalen en Vacuüm Koffie "f"™-1;™ Tomaten/Groentesoep M 89 2 flessen Appelsap Sperziebonen 7c Perziken i - Jt Schijfjes literblik 1.39 Raak Sinas M 79 2 rollen Beschuit 10 Vissticks diepvries 1.15 V2 Kilo Belegen Keurkaas 3.20 150 gram Snij worst fiQ Lange Vingers aq Tochtband 2251.89 Kandiclatenli ARP definiti vastgesteld MIG-23 KAN Doodmoe Hamvraag GEBAKKEN VARKENSBIEFSTUK Laat de boter goed heet worden. Wrijf de biefstukjes in met rosmarijn, peper en zout en schroei ze snel aan alle zijden dicht. Voeg nog wat boter toe en bak de biefstukjes op een niet te hoge vlam zachtjes bruin en gaar. Baktijd ongeveer twintig minuten. Donderdag 28 september 1972 14 18 Donderdag 28 septeml Inlijving: van Nederland in het na de oorlog te stichten Groot- Germaanse Rijk. Dat is steeds het, vaak listig versluierde, doel geweest van de verschil lende burgerlijke Duitse be zettingsinstanties en hun elkaar hardnekkig bestrijden de topfiguren in de jaren 1940-1945. In die richting dre ven zij, tegen zijn overtuiging, de leider van de Nederlandse nazi's, ir. A. Mussert. Vooral Fritz Schmidt, leider van het Arbeitsbereich der NSDAP in ons land en Algemeen Com missaris voor Bijzondere Za ken, speelde met hem een handig spel. Hij veinsde vriendschap en bewondering. In feite beschouwde hij Mus sert als een marionet die hij kon gebruiken om zijn eigen macht in Nederland te vergro ten ten koste, onder andere, van Rauter en zijn SS. Mussert stond een staten bond voor ogen. Een internati onale Europese gemeenschap van alle Germaanse volken. Die zouden dan zoveel moge lijk hun zelfstandigheid moe ten behouden. In die staten bond zou Nederland, Mussert had een sterk nationaal besef, een heel waardevolle bijdrage gaan leveren aan de „nieuwe orde". De Nederlandse stam was voor hem een begrip dat hij niet wilde prijsgeven. De hegemonie van Duitsland en die Germaanse Statenbond, zo meende Mussert nogal naïef, moest tot uiting komen door de oprichting van een gemeenschappelijke strijd macht. In die macht zou een rroot Nederlands contingent dan speciale voor Nederland belangrijke taken hebben, zo als bescherming van de grens tegen de Fransen. Ook het buitenlands beleid van de sta tenbond moest natuurlijk van uit Berlijn worden bepaald. En voor alle leden van de bond zou dezelfde economi sche orde heersen. In „Studies over Nederland in oorlogstijd" is dat voortdu rende gevecht om de toekom stige staatkundige positie van nenstudies na de oorlog in het licht van de openbaarheid ge bracht. Seyss-Inquart, de Rijkscom missaris voor de bezette Ne derlandse Gebieden, heeft aanvankelijk gespeeld op het „mondig maken" van het Ne derlandse volk. zodat het zon der dwang voor het Grootduit- se Rijk zou kiezen. Hij was niet zo gesteld op Mussert en zijn NSB. In een rapport aan Hitier maakte hij onderscheid tussen zijn opdracht en de opgave waarvoor hij zich gesteld zag. Hij stelt dat zijn opgave is het Nederlandse volk door overre- in december 1941 in het Verre Oosten dat alleen zulk een Nederland voor Duitsland In- dië zou kunnen behouden. Voor zo'n argument was Mus sert heel gevoelig. Nederland na een overwinning van de asmogendheden uitvoe rig uit de doeken gedaan. Het is, los van een vloed van de tails, een boeiende episode die daar beschreven wordt. Een in die tijd belangrijk onderdeel van de veelheid van gebeurte nissen, omdat ze tekenend is de poging van allerlei Neder landse en Duitse figuren die uit waren op vergroting van de eigen machtspositie. Inte ressant ook, omdat in die ja ren voor het grote publiek in ons land dat had heel ande re zorgen dat hele gevecht achter de schermen onopge merkt bleef. Het is door bron- ding aan de Duitse kant te brengen. Naarmate echter het oorlogsverloop ongunstiger wordt voor Duitsland en het verzet in Nederlandsteeds omvangrijker gaat worden, grijpt hij terug op zijn op dracht: handhaving van de or de in het belang van de oor logsinspanning van het Groot- duitse rijk. Hij steunde op den duur de NSB, omdat hij die niet kon missen voor zijn be zettingsdoeleinden. Een belangrijk element in het aas van een zelfstandig Nederland binnen een te stich ten Germaanse Statenbond was na de Japanse aanval Seyss-Inquart schreef Hitier dat het Nederlandse volk eens zal moeten kiezen: opgaan in het Grootgermaanse Rijk, of verworden tot een volk van de derde rang. Mussert zelf ech ter heeft, zonder het te besef fen, Schmidt geholpen de in lijving van Nederland in Duitsland voor te bereiden. Hij gleed steeds verder in die richting af. Stap voor stap blijkt dat uit de studies in dit boek. „Het is echter te danken aan de overgrote meerderheid van het Nederlandse volk en aan zijn bondgenoten dat het anders is gelopen", aldus pro fessor A. E. Cohen in zijn beschouwing over het Duitse civiele bestuur. „Noch aan in lijving, noch aan een opzette lijk sterke terugval in wel vaart hebben wij geloofd, evenmin hebben wij geloof gehecht aan positieve Duitse toezeggingen." De Grootgermaanse gedachte leefde vooral bij de SS. Maar toen Rauter, SS-baas in Ne derland, zijn overwinning op Schmidt, de man die inlijving wenste, behaalde, kon hij niet anders meer dan Nederland gebruiken voor de oorlogsin spanning van het Duitse moe derland. De gebeurtenissen op de slagvelden dwongen hem daartoe. „Zo blijft er na Stalingrad nog maar één enkel Duits doel ten opzichte van Nederland over: dat het helpt de oorlog te winnen". JACQUES LEVIJ 0 Fritz Schmidt wilde van.Nederland maken. een Duitse provincie pak 250 gram 1.S9 Unox 4-bordenblik Dr. Siemer, samen 1,4 liter 98 Frisco, literblik 40 hele literfles f. Bros, echte eierbeschuit Vw <c'r 500 gram varkens/runder, 100 gram Hierbij gratis Centra fondue-boekje per stuk Tr%/ Triomph de Vienna prima kwaliteit Ov voordeelpak 35 stuks vw 10 mm breed: 3 rollen a 3 meter 15 mm breed: 2 rollen a 3 meter Aanbiedingen geldig t/m zaterdag 30 september 1978» Prijswijzigingen en uitverkocht voorbehouden. (Van onze redact buitenland) LONDEN Volg nieuwste uitgave va] gezaghebbende „Jan the world's Aircraft' schikt de Sovjet-Unie over een supersi „swing-wing" bomm per en een jager wi de V.S. niet kunnen De vleugels van de boi werper zqn verstelb; kunnen tijdens de langs de romp word' trokken. De bommenwerper NAVO-kringen de b hebben van „Backfire" snelheid kunnen bereike 2400 kilometers per uur. boek stond een foto van machine die men „formii noemde. Ook werd eei getoond van de Mig-2 machine die de Israc door Amerika geleverde het nakijken gaf. De 5 heeft met Russische ji hoven het Midden-Ooste; aantal verkenningsvlc gemaakt. De hoofdredacteur vai boek, John W.R. T schrijft dat het voor di manningen van de Israë Phantoms frustrerend gi moet zijn tot de slot: komen dat zelfs de best' raketten uitgeruste kaanse jagers niet m zouden zijn het op te rl tegen de Mig-23 als die op zijn normale operat: snelheid en hoogte. „De Israëli's zijn er ni' overtuigd dat zelfs de n: McDonnell Douglas F-15 le) of de Grumman F-l de marine (Tomcat) snel, noeg zal zijn om het tegc Mig-23 op te nemen", Taylor. Alleen de Amerikr Lockheed Yf-12a, houder het wereldsnelheids- en 1 terecord, zou vermoedelijk Mig-23, die een snelheid reikt van mach-3, drie: die van het geluid, ku bijhouden. Maar die ni< Lockheed is vermoedelijk maar een prototype, s Taylor. In het boek staat ook werktekening van de ,.Ba re" die gedeeltelijk gebas zou zijn op wat men weet een vroeger type bommen per, de supersonische ver ningsbommenwerper Tl Volgens Jane's zou de Ba re een snelheid kunnen b (Van onze parlementair: redactie) DEN HAAG De kies; enigingen van de ARP ben weinig verschuivii aangebracht in de door partijbestuur voorgestelde 1 de Tweede Kamerverkie gen. De kiesverenigii plaatsten de kamerleden ning, Schouten en De I één plaats hoger dan gea: seerd. Als gevolg daar daalden de kamerleden V burg, Van Dam en Scho! één plaats. De AR-lijst ziet er als v uit: 1. mr. Biesheuvel, mii ter-president, 2. mr. Aanl fractieleider, 3. drs. Boers minister, 4. B. Roolvink, 5. Veerman, partijvoorzitter, mej. Van Leeuwen, 7. dr. B< tien, minister, 8. M. Schake drs. De Koning, 10. T. Walb 11. dr. Vermaat, 12. drs. Set ten, 13. Van Dam, 14. H. Boer, 15. mr. Scholten. AMSTERDAM (ANP) kening houdende met een kcre onvoorzichtigheid van 28-jarige fotomodel uit Churchililaan in Amsterd: heeft de Amsterdamse ree bank de twee jeugdige scl renslijpers, die haar in ji van dit jaar vlak achter voordeur van haar eigen ning in de gang verkrachtt een veel lichtere straf o legd, dan de door de offi van justitie geëiste ander jaar. Voor beide verdachten, 22-jarige K. B. uit Kampen de 20-jarige J. V. uit Utre luidde het vonnis 10 maan waarvan 4 maanden voorw delijk met een proeftijd va jaar onder toezicht en boi' dien met aftrek van het v arrest sinds juni. Het twe komt dus in de loop van cember vrij. Beiden antwor den instemmend op de vr *1 Ze is gedragen en getogen op Terschelling. („Geboren niet, dat gebeurde in een Gronings ziekenhuis, want ik lag verkeerd.") Verhuisde later naar Wasse naar, hetgeen naar nu nog soms parten speelt. („Als ik erg zenuwachtig ben, verval ik in mijn accent: héél keurig Wassenaars"). En toen ze zeventien was had ze een langdurige ziekte ach ter de rug, woog vijf en tach tig kilo en zag het even alle maal niet zo zitten. Maar Alice Oppenheim had eer willetje. Met als resultaat dat nu, vijftien jaar later, in menige huiskamer wordt vast gesteld dat de AVRO-omroep- ster het fraaiste, of tenminste het pittigste gezicht op het scherm aandraagt Alice ging aan het werk en was, al afslankend, achtereen volgens au pair in Engeland, ijsverkoopster op een rond vaartboot op de Seine, ventte in datzelfde Parijs als Jean Seburg in „Au bout de souffle" met de New York Herald Tri bune, deed tussendoor iets aan verpleging, werd grondstewar dess bij de KLM in Düsseldorf, werkte op een reisbureau in Spaje, en vloog toen een jaar of vier de wereld rond als KLM-gastvrouw. „Natuurlijk is het een roman tisch beroep en ik hèb onge looflijk veel gezien, maar ik werd er doodmoe van. Toen ik zes en twintig was had ik kringen onder mijn ogen van hier tot ginder, ik kón niet meer. Ik ben toen een paar jaar bij de KLM gebleven, bij de 'afdeling „speciale diensten" tot we wilden trouwen". Dat stelde speciale eisen want bruidegom Frank Minderaa, hoboïst bij bet Residentie-or kest, moest een héél huis nuiimte om zich heen hebben, aangezien niemand op den duur bestand is tegen inwo nende hoboïsten. Het beteken de het betrekken van een ro mantisch Leids grachtenpand en het zoeken naar een gedeel telijke baan uit financiële overwegingen maar ook om de lange concertavonden niet al leen te zitten. ,.Ik was in mijn stewardessen- tijd wel eens geïnterviewd voor de radio, daarom pro beerde ik het daar maar. Ze hadden niemand nodig, wél een t.v.-omroepster. Ik gaf me zelf geen enkele kans, maar ik kréég de baan, nu vier jaar ge leden. Sinds een jaar is daar radio bijgekomen, eerst omroe pen, sinds kort ook een „echt" programma, „Jumbo-set" dat vanaf Schiphol eens per week wordt uitgezonden. Samen met Chris van Hoorn gelukkig, die duizend en één dingen in de gaten houdt". Op de hamvraag heeft Alice Oppenheim zitten wachten. Ze komt bij mij over als een nog meer zelfverzekerde vrouw. Is ze dat „Weet je dat ik wel eens over wogen heb om een blonde pruiik op te zetten: ik ben er van overtuigd dat donker haar en donkere ogen die indruk geven. In mijn geval in elk ge val volstrekt ten onrechte. Ik kan zo een paar hele „zachte" blondines opnoemen die wèl helemaal zeker van zichzelf zijn. Televisie daet kennelijk magi sche dingen. Ik zit voor de ca mera met nog geen tien -pro cent zelfvertrouwen, ik moet me enorm concentreren, en denk ontzettend snel: wat zeg ilk nou in 's heme'snaam Naar buiten toe is dat kenne lijk anders. Af en toe vind ik het vervelend dat ze me „ka rakteristiek" noemen eerder dan „vrouwelijk" en dan denk ik aan die blonde pruik. Maair tegelijkertijd zie ik de betreklkeüjkheid ervan. Wat betekent het helemaal echt in je leven? Je gaat zes keer per maand naar Hilversum, je ónt-- moet de continuity-regisseuse die haar koffertje met pro gramma's draagt, je gaat voor de camera zitten en je geeft je verhaaltje weg. Dat is allemaal zo koud en zonder avonturen, dat je hoogstverbaasd bent als er de volgende dag iemand naar je toekomt in een restau rant, meestal na een paar bor reltjes, en zegt: „Weet u eigen lijk wel dat het puntje van uw neus beweegt als u praat Misschien zie ik het ook zo betrekkelijk omdat ik er l&ter mee begon dan de meesten. Ik zou best zonder dat werk kunnen. Niet zonder een baan, dat niet, tenminste zolang we geen kinderen hebben". Geen aspiraties dus om „perso nality" te worden met bijbeho rende tv-show Alice: „Ik heb een paar pro grammaatjes gedaan, met pu bliek en zo. Maar toen ik 's avonds in mijn bed lag, reali seerde ik me dat ik er geen minuut vreugde aan had be leefd. Alleen onzekerheid en het zweet in mijn handen. Ik heb nou als Leitmotiv: ik moet van alles wat ik doe een beetje gelukkiger worden. En de spanning van een groot tv- programma kan ik eenvoudig niet aan. Hele kleine program maatjes misschien, om de sprong te overbruggen, maar dat soort uitzendingen is er bijna niet. Verstandig Nee, ik geloof dat het gewoon nuchter is. Als ik voor het eerst iets sta te doen zeg ik ineens tegen mezelf: jé, Oppenheim, wat heb je jezelf nou weer aange daan, was maar thuis gebleven bij je poezen". De twee zwart-witte poezen, die haar door het hele huis achternalopen, spinnend in stemmend. Ze heeft ze als zes- weekse baby's, die zich van honger op een Groningse boer derij met huid en haar op een paar bokkingen hadden gestort („het duurde een week voor de lucht weg was en de poe zen schoon waren") in een vo gelkooi mee naar Leiden ge bracht. Alice Oppenheim: „Als dit (gebaar rond het hoofd) niet meer meegaat, wil ik een asiel beginnen voor huisdieren. Heerlijk". ERIK ANNEMA

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1972 | | pagina 14