t de
o
nen
en
Het verzonken kasteel
De Beer
Limmerik
WORSTELING OM
OPVOLGING SATO
Vredesgesprek in Korea
pellingen
Caetano verwerpt overdracht
gebieden aan Afrikanen
*Slen-
STREVEN NAAR HERENIGING
REMOVINE
HET
NAMEN-
ABC
ziekte?
NIXON ZOND NOG 50.000
MAN NAAR INDOCHINA
PSYCHOLOGISCH LEXIKON
roetbal
kleine
stem
List
Geen spoor
We g
Stichten
Schoolreisje
HERENIGING
Dominee in
Z.-Afrika
neemt ontslag na
kritiek
op rassenbeleid
v*ge- o*
10
'tere condities".
lohan Sulkers er
lur aam geven om
pord of omgeving
verken, dan heeft
hiervoor ook
lossing voorhan-
(Sulkers: „Het is
dat ik hier
ngeving blijf, ik
ll aan thuis ge-
|ar dat is dan he-
erg, wamt Feye-
|ft beloofd dat wij
luxe auto vier
week opgehaald
Feyenoord zich
hte te getroosten
prs en Piasmans
voetbalopleiddng
bieden, het is
I dat bij een be-
1 voetbalvereniging
pele rendement dat
opleidingen ge
worden voorop-
is de beide jon-
ook keihard ge-
Ismans: „Er is ons
verteld dat we
moeten maken,
lik er geen schrik
laar Rotterdam te
[vind dat je eens
moet maken en
lebeurt dat nu toe-
Rotterdam. Voor
geld had het bij
|j Anderlecht kün-
die zijn bij
aan de deur ge-
pht was op het
|n Piasmans op-
gemaakt door
[er Jan Brouwer
pd jaar assistent-
In Kessler wordt,
phan Sulkes als
pans waren regel-
pchten voor het
[s elftal Van 14 tot
It onder de hoede
Brouwer, die zijn
Brussel blijkbaar
vergemakkelijken
meebrengen van
|nge Nederlandse
[ederlands elftal
sulkers en Pias
aanraking met
doen „topvoet-
>t hemelsbreed
met het voetbal
lun eigen vereni-
it gespeeld. Rini
,Bij Steenbergen
niet eens een
ler. Ik heb nooit
rondjes gelopen.
|ik bij Cees Ver
st jeugdplan Bra-
m, kreeg ik de
[te training. Toen
[1 met dat voetbal
gemaakt, heb ik
>pt om bij een of
J-aalde voetbalver-
|komen".
>ver zijn dat hun
[men zijn verwe-
laan ze niet met
[>te naar Rotter-
iet daar even te
en. „Maar", zegt
lans, „hopen doe
jk altijd".
VERMEULEN.
Woensdag 5 juli 1972
11
15
Er ligt een groot meer, temidden van een bjjna ondoordring
baar bos. Hoge bomen en doornig struikgewas staan dicht
opeen en sluiten het af van de wereld. Er wordt gezegd dat
er in het meer een albasten kasteel ligt verzonken. Van de
weinige dappere woudlopers die de gevaarlijke tocht hebben
ondernomen om naar het meer te kijken, zegt de een: „Juist
toen ik er was, betrok de lucht en brak er een stortbui los.
Het meer was niet groen meer maar graauw en de oppervlakte
ondoorzichtig. Ik heb geen kasteel gezien".
De ander zegt: „Toen ik er
was, werd juist de lucht ver
duisterd door een vlucht vo
gels, wel duizenden. Ze stre
ken neer op het water en
spetterden en spatten zodat
de oppervlakte een deinende
zee van veren en golven
leek. Ik heb geen kasteel
gezien".
Maar een derde zegt:
„Toen ik er aankwam was
het nacht. De maan scheen
en het meer lag stil te spie
gelen. Ik zag de bomen langs
de kant terug in het water
en ook die maain tussen ijle
wolken. Onder het groene
water meen ik wel iets ge
zien te hebben. Muren, ronde
ramen, lantelen, torens? Ik
weet het ndeit. Misschien toch
alleen maar de weerspiege
ling van wolkenflarden in de
maanverldchte lucht".
In een dorp, dicht bij het
ondoordringbaar bos, kwam
eens, lang geleden een ge
woon uitziende jonge vreem
deling aan om er een paar
dagen te blijven. Op de brug
die daar over het witbrui-
send riviertje ligt, ontmoette
hij een eenvoudig maar won
dermooi meisje. Zij vonden
elkaar zo aax-dig dat ze elke
avond opnieuw naar de brug
kwamen, hij van de ene, zij
van de andere kant.
De vreemdeling rekte zijn
verblijf en nam zich voor
met het meisje te trouwen,
ofschoon hij zelf een prins
was. Dat moest hij haar nu
maar vertellen...
Op de avond dat hij dit
besluit wilde uitvoeren, was
de strenge vader van het
meisje achter die ontmoetin
gen gekomen en aangezien
hij zijn dochter nog veel te
jong vond voor een vrijer en
bovendien niets van gewone
vreemdelingen wilde weten,
verzon hij een list om een
einde te maken aan die ont
moetingen.
Deze avond sloot hij zijn
dochter op in haar kamer en
ging zelf naar de brug, om
de vriend van zijn dochter
op te wachten. „Ik breng u
een boodschap van de gra
vin", zei hij. „Zij is vandaag
weggevaren met de graaf om
met hem te trouwen en te
gaan wonen in zijn kasteel
aan het groene meer".
„Wie is de gravin"?, vroeg
de jongeman. „Dat is het
meisje, dat u hier elke avond
ontmoette. Ik ben haar die
naar", zei de slimme vader.
„Waar ligt dat groene meer",
vroeg de prins wanhopig. „Ik
kan het niet geloven". „Het
groene meer ligt temidden
van dat bijna ondoordringba
re bos", zei de vader en
wees naar de donkere, be
boste heuvels die tegen de
avondhemel dreigend afsta
ken. „Maar zij heeft mij daar
nooit iets over gezegd", sta
melde de jonge vriend. „Zo
was zij nu eenmaal", ant
woordde de oude man. De
prins keek over de leuning
van de brug. „Maar in dit
bruisende water kun je niet
varen", zei hij ongelovig.
„Nee geen enkele boot kan
hierin varen, behalve die van
de graaf", was het antwoord.
Toen keerde de bedrogen
prins de vader de rug toe.
Nog diezelfde avond verliet
hij het dorp en trok langs
een smal pad het bijna on
doordringbare bos in. Het
werd een donkere nacht, en
als er toch nog een sterretje
aan de hemel pinkte, dan
kon hij het niet zien. Want
hoog boven hem ruisten en
fluisterden de dichte blade
ren. Nachtvlinders fladder
den tegen zijn gezicht, gloei-
wormpjes schoten vonkjes af,
een nachtegaal zong vervoe
rend en zoete bloemengeur
trok door de lucht.
Maar al gauw hield het
bospad op. Moeizaam moest
de vastberaden jongeman nu
zijn weg banen door warrige
struiken. Kruipend gewas en
doornige takken scheurden
zijn handen en kleren. Nu
was er geen nachtegaal meer
te horen, maar het krassen
van uilen. En wat hij zag
fonkelen, waren de gloeiende
ogen van de roofdieren..
Zo vocht de prins tegen
het bos en het leek hem of
er geen eind aan de nacht
zou komen. Maar eindelijk
begon het licht te worden.
Staromen en struiken weken
uiteen: hij stond aan de oe
ver van het doodstille groene
meer. Daar lag het, rond,
peilloos diep, geheimzinnig
glanzend in het licht van d-e
opkomende zon. Maar ron
dom stond het zwijgend bos.
Er was geen spoor van een
kasteel te bekennen.
Toen begreep de vreemde
ling die een prins was, dat
de oude man hem beetgeno
men had en dat zijn liefste
meisje hier niets van wist.
Hij rustte een dag en een
nacht aan het meer en dacht
na. Toen hij een besluit had
genomen, trok hij om het
water heen naar de overkant
en ondernam van daaruit op
nieuw een barre tocht om
het bos door te komen. Maar
nu was het dag en hoe ge
vaarlijk het ook bleef, hij
kwam heelhuids aan de an
dere kamt te voorschijn.
nieuwe lange bosweg naar
het albasten kasteeltje leek
hen kort..
Aan het groene meer leef
den zij lang en gelukkig. En
toen tenslotte het meisje een
oude vrouw was geworden
en stierf, was de hemel zo
genadig om bliksemschichten
af te vuren op 't kasteeltje,
zodat de prins met zijn ge
liefde vrouw en met het hele
kasteel in bet meer verzon
ken-
De plaats waar het gestaan
heeft, werd al gauw over
woekerd met planten en de
weg door het bijna ondoor
dringbare bos, groeide dicht.
En zo komt het dat er nu
nog mensen zeggen: er ligt
een albasten kasteel verzon
ken in het groene meer. Dat
dappere woudlopers er wel
eens gaan kijken en soms
onder de roerloze groenspïe-
gelende oppervlakte Iets zien
schemeren dat lijkt op mu
ren, ramen, kantelen en to
rens.
AN MAC GILLAVRY
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Er was eens een beer,
die was zo licht als een
veer.
Maar daar kwam Jan de Wind
al aan,
die riep: nu is het met je
gedaan.
Hup, het beertje ging hoepla
in de lucht,
toen hij op de grond was,
nam hij een diepe zucht.
Maar waar was het beertje
nou,
en waar was zijn vrouw?
Het beertje was in Engeland
terecht gekomen,
waar hij zo van had zitten
dromen.
De wind wou hem omhoog
blazen,
maar hij kon lopen naar de
hazen.
Het beertje was niet meer,
zo licht als een veer.
Het beertje lachte hein uit,
hij zei: Vervelende guit.
Marinka Ermens, 10 jaar,
Prinsenbeek
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii ii iiiiiiiiii ii iimiii 111111111 mill ii'
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiinm
A is Andries die brood
koopt.
B is Bennie die heel hard
loopt.
C is Ceetje die maakt veel
lol.
D is Dannie die veegt met de
ragebol.
E is Eduard die veegt de
vloer.
F is Frans die logeert bij een
boer.
G is Greetje die speelt bui
ten.
H is Henk die gaat naar
bakker Luiten.
I is Ingrid dat is een leuke
meid.
J is Jenske die met een auto
rijdt.
K is Karei die loopt op
klompen.
L is Leo die is aan het
pompen.
M is Marietje die staat bui
ten.
N is Nelly die kan goed
fluiten.
O is Opa die rookt een
pijp-
P is Pietje die zit in de
knijp.
Q is de letter daar weet ik
niets voor.
R is Rudolf die schrijft
mooi door.
S is Saartje die zit op de
trap.
T is Toon die maakt een
grap.
U is Ursula die staat te strij
ken.
V is Victo-r die staat te kij
ken.
W is Willem dat is een
mooie schrijver.
X is Xantippe die staat bij
een vijver.
Y is Ysbrand die staat te
fluiten.
Z is Zegen daar ga ik mee
besluiten.
Lucy de Wijs (11 jaar),
Moerdijk
9 Karin Rulens, 7 jaar, Geertruidenberg.
Hier lag een kleine stad
waar de jongeman zijn in
trek nam en al gauw ieder
een in rep en roer bracht.
Hij riep houthakkers op en
gaf hoge lonen om een weg
te kappen vanuit de stad
naar het groene meer. Hij
ontbood terstond een bouw
heer die steenhouwers en
timmerlieden aan het werk
zette om een albasten paleis
je te bouwen en loofde belo
ningen uit voor iedere dag
dat het werk vroeger klaar
zou zijn dan er berekend
was. Binnen een jaar stond
een marmerwit kasteeltje
aan de oever va nhet groene
meer.
Toen liet de prins een
koets bespannen en reed
daarmee, gekleed in schitte
rende kleren om het bos
heen naar het dorp waar zijn
uitverkoren meisje woonde
aan de overkant van het wit-
bruisende riviertje. Hij reed
de brug op en liet daar de
koeits stoppen, om zelf te
voet verder te gaan. De eer
ste die hem tegemoet kwam,
was de vader van het meisje
die diep boog voor deze
voorname heer.
Maar de prins vroeg: „Is
de gravin thuis"? Nu schrok
de man "en herkende in de
prins de eenvoudige vreem
deling die hij een jaar gele
den het bos had ingestuurd.
Maar het meisje had de stem
van haar geliefde herkend en
vloog hem al in de armen.
Zij stegen in de koets en
samen reden zij weg. De lan
ge tocht om het meer heen,
naar het stadje en over de
Karin van de Bosch, 11 jaar.
Een bakkersvrouw
te Maastricht
werd moeder van een
héél zwaar wicht
En vlak na de
geboorte al
het klinkt misschien
een beetje mal
zei de trotse moeder:
Het is een gewichtig ding
dat kleine loeder!
Karin Jansen
IIDIIIIIlllllllllllllllllllllllllllllllllll
Toen ik wegging waren er
heel veel vaders en moeders
van de kinderen, die op
schoolreis gingen. De kind-e
ren zwaaiden. Toen ging de
bus rijden. Alle kinderen
zwaaiden nog. Toen de bus
harder ging gingen de kinde
ren zitten. Toen waren we
er. Ze gingen het sprookjes
bos in ze zagen Langnek en
Doornroosje en Sneeuwwitje
en we hebben ook nog in de
treintjes gezeten en de rode
schoentjes. En we hebben
ook nog een ijsje op dat was
fijn.
Marja Dreef, 7 jaar
Van onze redactie buitenland)
NEW YORK De Amerikaanse strijdkrachten in en bij Zuid-
Oost-Azië zijn sinds het begin van het N oord-Vietnamese voor-
jaaroffensief met meer dan 50.000 man uitgebreid. Dit is meer dan
de 40.000 Amerikanen die in dezelfde periode uit Vietnam zijn te
ruggehaald, aldus het juli-nummer van het Amerikaanse „Time
Magazine".
President Nixon heeft vorige week aangekondigd dat in de
maanden juli en augustus weer 10.000 man van het Vietnamese
strijdtoneel naar huis zullen worden gezonden waardoor de Ame
rikaanse sterkte per 1 september op 39.000 zal komen.
Maar aldus het blad, de afgelopen maanden is in alle stilte het
aantal Amerikanen in de wateren bij Vietnam gebracht van
18.000 op 42.000, in Thailand van 32.000 op 45.000 en zijn op de
aanvoerswegen van Japan, de Filippijnen, Guam en Okinawa
naar Saigon nog eens 15.000 ingezet.
Deze verandering in de troepensterkte weerspiegelt, aldus
„Time Magazine", de gewijzigde rol van de Ver. Staten in Viet
nam. In september zullen nog slechts 1000 Amerikanen deelne-
men aan de gevechten ter land. Hun taak. zal in hoofdzaak be-
staan in het beschermen van de Amerikaanse bases van waar
uit de Zuidvietnamese troepen worden bevoorraad.
De Amerikanen zullen zich alleen beperken tot bombarderen,
hoewel de Zuidvietnamese luchtmacht nu al 40 procent van
de tactische vluchten uitvoert.
TOKIO (REUTER) In de bittere strijd om de opvolging van
de aftredende Japanse premier Eisaku Sato is Kakuei Tanaka,
minister van handel en industrie, de koploper van de vier kandi.
daten.
Zijn voornaamste mededinger, minister van buitenlandse zaken
Takeo Fukuda, vecht echter hard om woensdag gekozen te wor
den tot voorzitter van de aan het bewind zijnde liberale demo
cratische partij, waaraan automatisch het premierschap verbon.
den is.
Deze twee mannen zijn pijlers geweest van de regering van de
71-jarige Sato die op 17 juni bekendmaakte dat hij zou aftre
den. Hij heeft na de tweede wereldoorlog een record gevestigd
door bijna acht jaar aan het bewind te blijven.
De 54-jarige Tanaka is op eigen kracht beroepspoliticus gewor
den. Zijn snelle besluitvorming en handelen hebben hem de
bijnaam „elektronische wals" bezorgd.
De 67-jarige minister van buitenlandse zaken daarentegen zou
door Sato liever als zijn opvolger worden gezien. Hij is de Ja
panse elite-ladder opgeklommen door het volgen van exclusieve
schólen en zijn carrière aan het ministerie van financiën.
In hun zog komen oud-minister van buitenlandse zaken
Masayoshi Ohira (62) en de 65-jarige Takeo Miki, eveneens oud
minister van buitenlandse zaken. Beiden maakten deel uit van
de eerste kabinetten van Sato, maar kregen later kritiek op de
premier.
De politieke programma's van de vier kandidaten vertonen veel
overeenkomsten. Zij streven op binnenlands gebied naar een be
ter milieu en een gelukkiger maatschappij door het wegwerken
van de onaangename nevenprodukten van de welvaart, vervuiling,
stijgende consumptie- en grondprijzen en verkeersopstoppingen.
Blijkbaar gealarmeerd door de massamoord van 30 mei op
het vliegveld van Tel Aviv door drie jonge Japanners en ook
door de geweldpleging door studenten in Japan zelf dringen zij
aan op herziening van het onderwijssysteem.
Op het gebied van buitenlandse zaken streven zij naar nau
were vriendschappelijke betrekkingen met de Verenigde Staten
de voornaamste handelspartner van Japan als basis voor de
diplomatieke politiek, hoewel zij op verschillende punten de na
druk leggen.
Zij verwerpen alle vier de gedachte aan een Japanse atoombe
wapening of Japanse deelneming aan oorlogen en willen snelle
besprekingen op regeringsniveau met Peking om tot normalise
ring van de betrekkingen met China te komen.
Op dit gevoelige punt verschillen zij echter eveneens in hun be
nadering.
Om het even wie Sato ook opvolgt, hij zal zich meteen moe.
ten wijden aan het probleem van de internationale valuta en een
oplossing moeten vinden voor de handelsbalans met de V.S., die
vorig jaar een overschot van 3,2 miljard dollar vertoonde.
Tegen eind juli zullen beide landen hun handelsbesprekingen
hervatten nadat deze een jaar lang waren bevroren.
De nieuw gekozen premier wordt op 6 juli tijdens een speciale
parlementszitting in zijn ambt bevestigd. Tegen het eind van dit
jaar of begin volgend jaar worden dan algemene verkiezingen
uitgeschreven.
De psychologie is een nog
jonge wetenschap. Toch laat
ze zich uit het westerse gees
tesleven niet meer wegdenken.
Zelfs valt de stelling te wagen
dat ze er in een vitale behoef
te voorziet. Naarmate de cul
tuur zich immers van de na
tuur verwijdert, komt de psy
che van de individuele mens
voor ervaringen te staan waar
hij zonder nieuwe hulpmidde
len niet mee klaarkomt. Zo
groeide de psychologie, en
vindt ze haar plaats in steeds
meer beroepsopleidingen. Wie
met mensen van doen krijgt,
moet met haar inzichten kennis
gemaakt hebben. Daarbij doet
zich echter de moeilijkheid
van de taal voor. Er heeft zich
I
(Van onze redactie buitenland)
SEOEL Regeringsvertegenwoordigers van Noord- en
Zuid-Korea hebben in mei in Seoel en Pyongyang direc
te besprekingen gevoerd over hereniging van Korea, zo is
gisteren in de Zuidkoreaanse hoofdstad Seoel meegedeeld.
Het communiqué zegt: „In
het gemeenschappelijke verlan
gen, zo spoedig mogelijk tot
vreedzame hereniging van het
vaderland te komen, hebben de
twee partijen in deze be
sprekingen hun standpunten
maakt in het bevorderen van
het wederzijds begrip."
Het zegt dat de twee par
tijen het eens zijn geworden
over drie grondslagen voor her
eniging van Korea:
1„Hereniging moet worden
bereikt door onafhankelijk
Koreaans streven zonder
druk of. inmenging van bui
ten";
In een gezamenlijk commu
niqué wordt verklaard dat de
directeur van de Zuidkoreaan
se centrale inlichtingendienst
Hu-Rak Lie van 2 tot 5 mei in
de Noordkoreaanse hoofdstad
heeft vertoefd en daar bespre
kingen heeft gevoerd met
Young-Joo Kim van de afdeling
organisatie en leiding van de
Noordkoreaanse arbeidspartij
(communistische partij).
De Noordkoreaanse tweede
vice-premier, Sung-Chul Park,
heef. Seoel bezocht uit naam
van directeur Young-Joo Kim
en daar van 29 mei tot 1 juni
besprekingen gevoerd met Lee.
2) „Hereniging zal worden
bereikt door vreedzame
middelen en nie„ door ge
bruik van geweld tegen
elkaar";
3) „Als homogeen volk zal bo
ven alles wotrden gestreefd
naar één grote nationale
eenheid die uitgaat boven
de verschillen in denkbeel
den, ideologieën en syste
men".
Het communiqué is tegelij
kertijd in beide hoofdsteden ge
publiceerd. Overeengekomen is,
een „hete lijn" (telefoonlijn)
tussen beide hoofdsteden te
scheppen om te voorkomen dat
„zich onverwacht militaire in
cidenten voordoen en recht
streeks, prompt en nauwkeurig
problemen te behandelen die
zich tussen Zuid- en Noord
voordoen".
JOHANNESBURG (RTR)
De Nederduitse gereformeerde
dominee dr. D. F. Malan heeft
ontslag genomen uit zijn ge
meente in Johannesburg nadat
opschudding was ontstaan over
zijn kritiek op het rassenbeleid
van de Zuidafrikaanse regering.
Malan heeft onlangs in pre
ken in zijn kerk gezegd dat de
blanken iets moeten doen om de
grote kloof tussen de levens
standaarden van de verschil
lende rassen in de republiek te
overbruggen. Ook waarschuw
de hij zijn toehorders dat stu
dentenleiders niet meteen als
communisten gebrandmerkt
moeten worden.
(ADVERTENTIE)
een eigen vaktaal ontwikkeld,
met daarbinnen de nodige dia
lecten die soms de indruk van
spraakverwarring wekken. Zo
wordt psychologische litera
tuur moeilijk toegankelijk en
ontstaat gemakkelijk misver
stand.
Om die reden mag het een
gebeurtenis heten dat de Duit
se uitgeverij Herder er in ge
slaagd is door internationale
samenwerking van deskundi
gen uit de diverse 'scholen'
(voornamelijk Duitsers, Engel
sen en Amerikanen) een psy
chologisch lexicon op de
markt te brengen waar van
alle vaktermen een scherpe
omschrijving wordt gegeven
en bondig wordt samengevat
welke inzichten gemeengoed
geworden zijn en welke nog
onderwerp van discussie uit
maken. Het werk bestaat uit
drie kloeke banden van elk
ongeveer 900 kolommen en
munt uit door een uitgekiend
systeem van doorverwijzingen.
Het laait zich ook door de niet-
vakpsycholoog goed raadple
gen.
R. V. D. HEUVEL
Lexikon der Psychologie,
Freiburg 19711972, 3 ban
den,
(Van onze redactie buitenland)
LISSABON Premier Mar
cello Caetano van Portugal
verwerpt de suggesties van
„buitenlandse vrienden" te
gaan onderhandelen over het
overdragen van de Portugese
gebieden in Afrika aan de Afri
kanen. In een van zijn „huise
lijke babbelpraatjes" via radio
en televisie zei Caetano dat een
Portugese terugtrekking uit
Afrika een strijd zou inleider,
tussen de grote mogendheden
voor strategische controle in
Afrika en overheersing in de
Zuidatlantische en Indische
'Jceaan.
„Onze afwezigheid zou onrnid
dellij k worden vervangen dooi
de aanwezigheid van grote mo
gendheden die elkaar de in
vloed in de Atlantische en Indi
sche Oceaan betwisten. De Ver
enigde Staten hielpen de Fran,
sen "erdrijven uit Indochina er
ze hebben nu bijzonder goed ge
leerd wat Vietnam kost. Portu
gees Guinee zou de basis zijn
voor aanvallen op de strategi
sche Kaap-Verdische eilanden
Angola met zijn lange kustlijn
on belangrijke havens aan do
Atlantische Oceaan tegenovei
Brazilië en Mozambique me)
de beste havens aan de
Indische Oceaan zijn eerste
rangs strategische posities voor
de grote mogendheden" en hij
voegde er aan toe: „Steunt Chi
na al niet de guerrillastrijders
van het Frelimo (bevrijdings
front voor Mozambique) en
heeft het al geen belangen in
Tanzania en Zambia? En wen
den de anti-Portugese bewegin
gen in Angola en Guinee zich
al niet tot de Sovjet-Unie en
haar satellieten en krijgen zij
niet „onschuldige" subsidies van
ie Scandinavische landen?"
Caetano zei dat Portugal nooit
ie overzeese gebiedsdelen kan
opgeven, „noch onze broeders
die daar leven, hun huizen
bouwden en hun toekomst zoe
ken". Hij riep op tot eenheid
om de aanvallen op het Portu
gese beleid in Afrika te kunnen
afslaan.
