De prinsenzoon
en
zijn
lievelingszoon
Onenigheid in IRA-kamp neemt toe
peilingen
Een ei
DE RING
PROVISIONALS EN OFFICIALS BESCHULDIGEN ELKAAR
Argentijnse minister
van buitenlandse
zaken ontslagen
Ag new valt weer
uit naar de pers
VAN BQ\
Chrisl
satie 1
Politie
De kater die met
een gestreepte
poes wilde trouwen
FIDEL CASTRO EERT DUITSE
COMMUNISTEN MET EILAND
ADOPTIE-VOORBEREIDING
IN DISCUSSIE
GERUCHTEN
De ver
heeft 1111
(Nederlt
vraagged
van het
van Nee
visie ge^
voorzittej
Woensdag 21 juni 1972
kleine
stem
10 17
1mmmÊÊm—Êmmm
Een jonge prins voerde oorlog voor de koning, maar
werd gevangen genomen door de vijand. Het zou slecht
met hem zijn afgelopen als hjj geen hulp had gekregen
vande wildeman, een grote, sterke reus, die er woest
uitzag en daarom „wildeman" werd genoemd.
Deze woesteling brak de poort van de kerker open
en vroeg de jonge prins:, „Ik maak je vrjj op één voor
waarde: als je ooit een zoon krijgt, dan zal die van zijn
zevende tot zijn tiende jaar mijn knecht zijn."
De prins was nog zo jong dat hij niet aan een zoon
van zeven jaar kon denken en stemde dadelijk toe.
De wildeman bevrijdde hem en de prins keerde onge
deerd terug naar de koning.
Vele jaren verliepen. De
prins vergat zijn belofte,
trouwde en kreeg een zoon.
Na zeven jaar stond de Wil
deman voor liet kasteel en
eiste het prinsenkind op. De
moeder van de jongen wist
niets van de belofte en
smeekte de woeste reus haar
kind te mogen houden. Maar
de Wildeman liet zich niet
vermurwen: „Ik heb zelf ze
ven kinderen, sterk als beven
maar net zo onbehouwen als
ik. Van een prinsenkind
kunnen ze nog wat leren, ik
neem de jongen mee".
De reus raasde langs vel
den en wegen, door bossen
en bergen. Als het kind hem
niet bij kon houden, nam hij
het op de schouders, brul
lend: „Ik zal je sterk maken
als een stier!" Zo kwamen zo
hij het huis van de Wilde
man waar zeven wilde kin
deren, sterk als beren,
schreeuwden als apen en
schrokten als leeuwen. „I.eer
sterk zijn als mijn kinde
ren", zei hij tegen de jongen
„Leer praten en eten als een
prins", zei hij tegen zijn kin
deren.
De jongen werd te werk
gesteld in de koeienstal di»
hij met schoppen en bezems
moest schoonhouden en waar
hij de mest moest weakrul-
en, de beesten voeren ev
melken.
De stal was verdeeld in
één rij voor de koeien, één
rij voor de kalveren en één
voor de stierkalfjes. Elk dier
had een naam die boven zijn
plaats geschreven stond.
Maar één jong stiertje had
geen naam gekregen, dat ua-
vergeten. In zijn grijsbruine
kop stonden lieve ogen onder
lange wimpers naar het prin
senkind te kijken. Onder dr
kleine stompjes die later
zouden uitgroeien tot krom
me horens, flapten zijn oren
die van binnen met wit bont
Bekleed waren.
Op een dag zei de jongen
terwijl hij tussen de schrok
kende kinderen van de reus
zat te eten: „Ik heb het
stiertje zonder naam Baltha
zar genoemd, dat vind ik een
mooie naam". De kinderen
van de Wildeman bulderden
van het lachen en maakten
de jongen zo verlegen dat hij
naar de stal vluchtte en zijn
hoofd op Balthazar's kop leg
de. Het stiertje snoof zo rus
tig en vriendelijk dat hij
weer bedaarde en met vaste
hand de naam Balthazar
s'hrcef od de balk boven
zijn plaats.
Drie jaren gingen voorbij.
Het prinsenkind was heel
wat groter en sterker gewor
den, maar hij zou natuurlijk
de kracht van een wilde
manskind krijgen. De zeven
kinderen van de woeste reus
hadden niet geleerd ordelij
ker te spreken en te eten dan
vroeger.
Balthazar was nu een vol
wassen stier, met bredere
kop, machtiger schouders
zwaardere poten en scherpere
horens dan de andere stie-
Zelfs de wildeman durfde
met zo maar dicht bij hem te
komen, maar het prinsenkind
vleide nog altijd het hoofd
tegen zijn vriend aan en de
woeste blik die nu in de
grote ogen blonk werd dan
zacht onder de lange wim
pers.
Het prinsenkind had aile
dagen aangestreept en wist
precies op een dag dat nu de
diie jaar om waren. Hij kon-
d'gde zijn vertrek aan.
Dit beviel de Wildeman
niet, hij had veel plezier van
die gehoorzame hulp. Daar
om stelde hij een voorwaar
de: „Morgenochtend ga ik bij
zonsopgang op jacht. In het
middaguur kom ik terug en
als de stal dan zo schoon is
dat een bonten bal er door
kan rollen en niet vuil
wordt, laat ik je gaan".
Maar die nacnt kruide de
Wildeman alle mest van de
mesthoop in de stal en ook -
oog die uit de varkensstal eu
de paardestal. Geen mens
zou dat in één morgen kunnen
or ruimen.
De volgende ochtend
zwoegde het prinsenkind ter
wijl de wildemanskinderen
hem joelend uitlachten. De
jongen zag wei dat hij nooit
klaar zou komen en leunde
doodmoe tegen Balthazar
aan- De stier brak los, joeg
met gebogen kop de schreeu
wende kinderen de stal in
terwijl zijn adem heet als
stoom ze naar de schoppen
en bezems blies. Toen hun
vader thuiskwam hadden de
zeven wildemanskinderen de
stal brandschoon gemaakt.
„Wie het gedaan heeft
weet ik niet", bulderde de
Wildeman. „Morgenochtend
ga ik weer jagen en je zult
de stal binnen helemaal
versierd hebben met weide-
bloemen, eerder mag ie niet
weg"
De volgende morgen holde
het prinsenkind naar de wei
den, maar ze waren pas ge
maaid en er stonden zo wei
nig' bloemen dat hij snikkend
tegen Balthazar aanleunde.
De stier b.fir los en joeg met
gelegen kep de Wildemans-
kinderen naar verre water
kanten waar ze armen vol
tlecnren p i Men en toen nun
vader thmskv am was de stal
van onoer tot boven ver
sierd.
„Morgen ga ik weer ja
gen en als 'k dan thuis kom
meet het dak vol gestoken
zijn met - peiveertjes. din
mag j» gaan".
De volger de morgen ho'de
bet prinsenkind naar het
kippenhok, nrar de duiventil,
naar overal waar vogelveer
tjes liggen. Maar hij kreeg
nooit genoeg bij elkaar om
een heel dak vol te steken
en huilend van ellende ging
hij naar Balthazar.
De stier brak los, joeg de
joelende kinderen naar bos
en veld waar zij alle geval
len veertjes vergaarden. Ze
klommen op het dak en toen
de vader thuis kwam leek
het dak wel zo weg te kun
nen vliegen.
IHinHlinillHlllUHIIIHIIIUI
„Nu kun je naar huis
gaan", gaf de Wildeman
tenslotte toe. Het prinsen
kind ging naar de stal om
met tranen afscheid te ne
men van Balthazar. Maar de
stier nam de jongen voor
zichtig op zijn horens zodat
hij schrijlings op de brede
rug terecht kwam. Terwijl
de jongen zich vasthield aan
die scherpe, sterke horens,
brak Balthazar los en rende
in één ruk naar het kasteel,
waar de prins met zijn
vrouw al angstig uitkeken of
hun zoon zou terugkeren.
■II
Er was eens een jongen en
die heette Jan. „Jan", riep
moeder, „wil je een pa a
boodschappen gaan doen in
iet dorp. „Goed moeder," zei
Jan, „en mag ik daarna in
het bos gaan wandelen"? Dat
mocht. Jan moest eerst naar
de bakker.
Toen hij de boodschappen
gehaald had, ging hij naar
het bos. Hjj liep daar wat
rond en ineens zag hij tussen
de bladeren in het mos iets
schitteren. Het was een ring.
Jan raapte hem op en deed-
hem om zijn vinger. De steen
was nogal dof. Toen Jan
tic n oppoetste hoorde hij in
eens een stem, die vroeg:
„Wat wenst u"? Jan was erg
verbaasd- ,.Wie spreekt daar
toch"? vroeg hij. „Ik ben de
geest van de ring", zei de
zelfde stem, „wat wenst u"?
„O", zei Jan en hij dacht
even na. „Ik wens tien dsn-
neappels voor een bosstukje
dat ik wi! maken". En ineens
lagen er tien mooie denneap-
pels voor zijn voeten.
Even later liep Jan naar
huis. Hij was al bijna tijd
om te gaan eten. Moeder
vroeg aan Jan of hij de tafel
wilde dekken. Dat wilde Jan
wel. Hij wreef over de ring
en toen de stem gevraagd
had wat hij wenste, zei hij:
„Ik wens dat de tafel gedekt
is". Ei ineens stond alles op
tafel. Na bet eten wilde moe
der gaan afwassen. „Dat doe
ik wel even", zei Jan. Hij
wreef even over de ring en
zei' „Ik wil dat er afgewas
sen wordt". En dat gebeur
de.
boen Jan terugkwam in de
kamer zaten vader en moe
der te praten De vader van
Jan verdiende erg weinig en
alles werd duurder. Ze zei
den tegen Jan dat hij van
schoo' af zou moeten om te
proberen iets te verdienen
Die nacht lag Jan in bed 11a
te denken. Hij wilde Hele
maal niet van school af,
maar hij 'wilde toch wel erg
graag helpen. Hij bedacht
opeens dat de toverring hem
wel zou kunnen helpen. Hij
wenste dat zijn vader meer
zou verd'emn- En ook dat
gebeurde.
Een paar dagen later toen
Jan uit schoo' kwam, liep hij
langs een kanaal. Er was een
kind in het water gevallen.
•Jan sprong erin om het kind
te redden, maar in het water
gleed de ring van zijn vin
ger. Maar gelukkig kon hij
hef kind redden. Hij was de
held van de dag en hij kreeg
een medaille van de burge
meester Maar de ring was
hij kwijt. Dat vond hij niet
zo erg, want hij had er toch
veel plez'er van gehad.
Kees de Bruijn, 12 iaar,
Dinteloord.
Er wilde eens een kater
gaan trouwen. Hij wilde
trouwen met een mooie ge
streepte poes. Zijn vrouw
moest toen voor hem zorgen.
En hij ging altijd eten ste'en-
Op een goeie dag kwam hij
een gestreepte poes tegen
Hij vroeg of ze mét hem
wilde trouwen. Dat wilde ze
meteen. En die zelfde dag
gingen ze nog trouwen. Ze
waren dolgelukkig. En de
man ging iedere dag eten
stelen. Maar op een dag ging
(lij weer eten stelen. En toen
■neriite de kruidenier het. En
toen moest de kat voor straf
dood gaan. En zijn vrouw
ook.
Desirée Potters,
Breda
7 jaar,
De kip legt een el.
Maar wat voor een ei?
Een bijzonder ei.
Maar wat voor een ei?
Een ei met een kuikentje.
Maar wat voor een kuiken
tje
Een ge tl kuikentje
Maar wat voor een kuiken
tje 1
De kuiken wordt een kip?
Maar wat voor een kip?
Een kin met een rode sna
vel.
Vlaar wat voor een kip?
De kip legt een ei.
Maar wat voor een ei?
Een heel wit klein el.
Maar wat voor een ei?
Wat. Wat voor een
ei.
Maar wat voor een ei?
Een ei dat de mensen op
kunnen cl en.
Wat. Wat. voor een
ei?
Het ei wordt gekookt.
Waarin v.ordt dat ei ge
kookt?
Dat ei wordt in een panne
tje gekookt.
Waarin wordt dat ei ge
kookt?
Waar eten de mensen dat
uit'
lïit een eierdopje.
Hit een eierdopje met zout.
W aar eten de mensen dat
uit?
Ine Bervoets, 11 jaar
Prinsenbeek.
Kees gaat naar de dierentuin. En Miep ook en oom ook. Daar zie je een papegaai-
Oom en Kees en Miep zien het ook. Oom ziet dat het een papegaai is. Oom en Kees
en Miep gaan naar huis.
(Van onze redactie buitenland)
BELFAST Kringen van de voorlopige vleugel van het
verboden Ierse Republikeinse Leger hebben in Belfast de
andere vleugel van het leger, de officials, ervan beschul
digd geruchten te verspreiden over een breuk in de leiding
van de provisionals. De officials, die een bestand hebben BESTAND
afgekondigd in hun strijd tegen de Britse troepen, zouden
pogingen ondernemen moeilijkheden teweeg te brengen
binnen de rangen van de provisionals-
over te geven aan de belang
rijkste strateeg van de orga
nisatie, David O'ConneL
Sindsdien hebben woordvoer
ders van de provisionals aan
beide kanten van de grens de
geruchten tegengesproken.
De beschuldigingen worden
gezien als een nieuw bewijs
van de groeiende verbittering
tussen de twee vleugels van
het IRA.
De meer miliitant-ingestel-
de provisionals, geleid door
Sean MacSüofain, voeren een
beleid dat het leven in Ulster
moet ontregelen teneinde een
verenigd Ierland tot stand te
brengen.
De officials stellen zich
„verdedigender" op en voeren
slechts aanvallen uit op politie
en Britse soldaten die de ka
tholieke wijken binnendringen
Drie weken geleden kondigde
zij een bestand af.
Geruchten over de breuk in
de leiding van de provisionals
circuleren al een week in
Belfast en kwamen vooral het
afgelopen weekeinde in de pu
bliciteit. Het heette dat Mac-
Stiofain ontslag had genomen
of op het punt stond zich te
rug te trekken en de touwtjes
In de kringen rond de provisi
onals werd nog vernomen dat
er weliswaar enige vooraan
staande leden zijn die graag
een onvoorwaardelijk bestand
willen afkondigen maar dat de
lieding vastberaden is in haar
streven de vrijlating te ver
krijgen van alle geïnterneer
den en de terugtrekking van
de Britse troepen op eigen
grondgebied.
Sinds de officials een be
stand afkondigden zijn er in
toenemende mate aanwijzigin-
gen gekomen van spanningen
tussen de twee vleugels. Het
Britse leger berichtte over in
cidentele gevechten tussen
schutters van de provisionals
en de officials.
(Van onze redactie buitenland)
BUENOS AIRES President Alesandro Lanusse van Argen.
tinië heeft zijn minister van buitenlandse zaken, Luis Maria de
Pablo Pardo, verzocht af te treden.
In diplomatieke kringen in Buenos Aires meent men, dat de
Argentijnse president met deze maatregel een oplossing wil vin
den voor de kwestie van de Argentijnse betrekkingen met Peking
en Taiwan.
De afgetreden minister heeft in een brief, die door het officiële
persbureau Telam is gepubliceerd, verklaard, dat de president
hem meegedeeld heeft, dat zijn beleid niet in overeenstemming
is met de wensen van de president.
President Lanusse heeft een gepensioneerde hoge officier van
de luchtmacht en Argentijns ambassadeur in Londen van 1966 tot
1970, Eduardo McLaughlin, tot opvolger van Luis Maria de Pablo
Pardo benoemd.
Volgens diplomatieke kringen in Buenos Aires is het beleid «au
De Pablo Pardo ten aanzien nan China de aanleiding geweest ran
het ontslag van de minister.
Argentinië en China zijn in februari overeengekomen, diplo.
matieke betrekkingen aan te gaan. Maar tot de uitwisseling van
ambassadeurs is het nog niet gekomen. Dit zou verband houden
met het feit, dat De Pablo Pardo de ambassadeur van Taiwan in
Argentinië, Hsoe Sjao Tsjang, niet naar zijn land terugzond. Het
Argentijnse ministerie van buitenlandse zaken verwachtte kenne
lijk dat de regering in Taipeh de ambassadeur automatisch zon
gelasten, Argentinië te verlaten.
De ambassadéur van Taiwan bleef echter niet alleen in Argen
tinië maar ging ook actie voeren voor zijn regering tot ergernis
van Peking, dat op zijn beurt weigerde de betrekkingen met Ar
gentinië vaste vorm te geven door een uitwisseling van ambas
sadeurs, althgns niet voordat de ambassadeur van Taiwan Argen.
tinië verlaten zou hebben.
Nog steeds volgens de diplomatieke kringen in Argentinië, heeft
de Argentijnse regering de Taiwanse ambassadeur niet gelast
het land te verlaten en deze Weigert dit te doen als hij daartoe
geen verzoek, krijgt.
(Van onze redactie
buitenland)
ATLANTA De Ameri
kaanse viie-president, Spiro
Agnew, heeft de Amerikaanse
nieuwsmedia ervan beschul
digd, overstelpend éénzijdige
verslagen van de strijd in
Vietnam te geven en Zich be
zig te houden met masochis
tisch geschreeuw om Amerika
neer te halen,
Op een conventie van de
junior chamber of commerce
zei hij: ,Jk vind het ongeloof
lijk, dat men in een oorlog
waarin duizenden Amerikanen
BERLIJN (DPA-UPI)
Premier Fidel Castro van Cu
ba heeft zijn Oostduitse gast
heren meegedeeld, dat ter ere
van de Duitse communisten
een eiland in de Varkensbaai
bij Cuba naar Ernst Thalmann
is genoemd.
Thalmann was tot de machts
overname door de nazi's in
1933 leider van de Duitse
communisten. Hij stierf in een
concentratiekamp.
De Cubaanse leider gaf aan
het slot van zijn besprekingen
in Oost-Duitsland partijleider
Honecker een landkaart waar
op het „Ernst Thalmann-ei-
land" getekend was. Voorts
overhandigde hij een kopie
van de wet waarin de naam
geving werd vastgesteld.
Op een afscheidsbijeenkomst
in het Dynamo-stadion in
Oost-Berlijn zei Castro in een
toespraak dat de „imperialis
ten concessies doen in Europe
omdat zij niets anders kunnen
doen. Maar in Vietnam brei
den zij de oorlog uit om de
Vietnamezen er toe te dwin
gen, hun voorwaarden te aan
vaarden".
Honecker verklaarde, dat de
Sovjet-Unie, de DDR, Cuba en
alle progressieve volken zich
krachtig aan de zijde van het
Vietnamese volk hebben
geschaard. Hij prees Castro als
de leider van een natie, die
„de revolutionaire vlag aan de
poort van de Verenigde Staten
had geplant".
DEN HAAG (ANP)
Staatssecretaris Grosheide
(Justitie) houdt vooralsnog
vast aan zijn voornemen de
adoptie-voorbereiding te laten
geschieden door de Raad voor
de Jeugdbescherming. Het toe
vertrouwen van de daaraan
verbonden werkzaamheden
aan het particulier initiatief is
„niet zo vanzelfsprekend", zo
meent hij.
In een vergadering van de
Justitie-commissie uit de
Tweede Kamer zei de staats,
secretaris speciale secties bij
slechts enkele raden te willen
belasten met de aan de adop
tie-voorbereiding verbonden
werkzaamheden. Dit zal
leiden tot duidelijkheid
overzichtelijkheid in het sys
teem, waarborgen dat de voor
bereiding plaats heeft door
deskundigen en leiden tot
voorkoming van doublures.
Tegenover de vanuit de com
missie gehuldigde opvatting om
de adoptievoorbereiding over
z.i.
en
te laten aan organisaties van
het particulier initiatief bleef
de staatssecretaris de raden
voor de Jeugdbescherming
plaatsen als „nog steeds de
verstandige oplossing".
Vanuit de commissie werd
daartegen vrijwel algemeen
bezwaar gemaakt en werd
daartegen geprotesteerd. De
staatssecretaris werd gevraagd
met de betrokken organisaties
alsnog overleg te plegen om te
komen tot de meest gewenste
werkwijze voor de adoptie. Er
den voor de Jeugdbescherming
werd op gewezen dat de Ra-
in feite justitionele apparaten
zijn en een justitionele taak
verricht, die zich nauwelijks
nog laat verenigen met de
adoptie-voorbereiding.
Besloten werd dit vraagstuk
opnieuw in een vergadering
van de Justitie-commissie
aan de orde te stellen. De
staatssecretaris zegde toe zijn
voornemens voorlopig althans
op te schorten.
vochten en stierven, enige
moeilijkheden heeft, vast te
stellen wie de vijand is. Als
men denkt objectief te zijn en
eerlijk verslag te geven over
beide partijen, dan lijkt het
mij dat de belangrijkste I
nieuwsmedia van dit land
daarin wat Vietnam betreft
niet geslaagd zijn"
Agnew voegde er aan toe, I
dat de Verenigde Staten niet J
de racistische, verdorven, I
agressieve maatschappij is zo-F
als die al te dikwijls aan del
rest van de wereld wordt voor-
geschilderd.
Woensdag 21
(Van een onzer
DEN HAAG
juridisch „zwoeg
de Haagse advoc
Martens loon na
kregen. De Hoge
vorige week vooi
tijd uit, dat ,,Up'
hoort.
Vooral bij het
frisdrankenconeerl
zijn ze tevreden il
itaat van dit prol
betekent, dat de
derneming Hero
zijn „Derby Up"
pen. Hoe die zal
weet men bij Hel
,Daar moet ik eel
eens over denken®
directeur mr. J. Jar
Voor kenners varjï
landse merkenre<|
zaak uiterst
(Van een onzer
DEN HAAG
organisatiepatroon
schiedenis bepaald,
in vrijheid gekozen
partijen en maatscih
nisaties, die hun in
uit verschillende
bronnen bestaan nog
dat zij eens opdrog
er niet meer een
voor een eigen oij
schreef voorzitter n
ven van het NC1
Werkgeversverbond
aan zijn leden. Hij
komen achter zijn
federatie NKV-NVA
die reden niet toe.
„Ik vind het nog!
situatie, dat er chris
saties bestaan. Dat p
politieke en maatsch
wikkelingen. Ik had
alle respect voor ht
het NKV deze vakc<
zien gaan met het C
lijk ben ik van mei
NKV zich via deze
maakt uit de voeding
in het al tientallen
heeft geschoten".
Bijzonder geïntere:
NCW-voorzitter naar
ling van deze federat
is hij benieuwd, of h(
del, zoals dat bij he
leeft en gevoed wordl
NKV of de aangesl
zich gaat voltrekken
verscherping van te
veroordeelt hij.
Daarbij verwijst
passage uit zijn jaa-
burg (begin oktober jl|
flict is voor christen
vooropgezet doel. HÜ
betekent ten diepste
zoening. Verzoening
genstellingen, die wij
ervaring. Naar deze
Steeds meer Noordieren krijgen genoeg van het voortdurende geweld. De tweede vleugels van
de IRA bestrijden elkaar nu.
ditiker DAM V°01
«enb,r.Van de A^erda
lifL van een begin m
htle van leze Westduitse
