YODDE EN SMALBIL
WILLEN WAT ANDERS
Van naam
veranderen
staat nog
altijd duur
Zo gaat het
HET MES IN DE HERSENEN
Jonger
Unctad
De toekoi
ligt niet ii
religie
var
maar geen woord over het moordende verkeer
POLITIEKE TH
vr?*.
door
jan wintraecken
Gratis
Soepel
Poepjes
Verzet
N
)EELNEMERS
PLAJ
uit-
DE STEM ZATERDAG 25 MAARlö I ^erdag 25 maart 1972
„Beste koningin. Wilt U"
die minister onmiddellijk
ontslaan!" Dit stond in de
brief van een woedend
echtpaar. Wat had de mi
nister op zijn kerfstok? Hij
had niet persoonlijk
overigens het echtpaar
min of meer laten weten
dat het eerst maar eens
moest tonen een goed echt
paar te zijn. „Waar haalde
de minister het recht van
daan etc.?"
De achtergrond: de vrouw
was voor de tweede keer ge
trouwd. Zij bracht een kind
mee in het tweede huwelijk
dat van haar eerste man was,
van wie zij gescheiden was.
Nu wilde zij dat dit kind de
naam zou gaan dragen van
haar tweede man, de stiefva
der van het kind. De ministe
riële richtlijnen bepalen ech
ter in zo'n geval dat de stief
vader minstens vijf jaar ge
trouwd moet zijn met de moe
der van het kind, zodat het
„huwelijk bestendig (kan)
worden geacht".
Dit „paternalisme" ging het
nog maar twee jaar getrouw
de paar te ver. Vandaar de
woede-uitbarsting. De bij de
aanvraag van naamverande
ring betrokken ambtenaren
echter zeiden: „Wij zullen de
zaak voor U nog drie jaar aan
houden en dan auotmatisch
opnieuw aan de orde stellen.
U hoeft er dus zelf niets aan
te doen. Wij zorgen ervoor".
Dat gebeurde. Het huwelijk
bleek echter al weer te zijn
ontbonden
Tekst: Wim Koek
Foto: Simon E. Smit
nuari van dit jaar is zelfs geen
zegelrecht meer verschuldigd.
De enige kosten die men nog
heeft worden gevormd door
wat postzegels, de leges die de
gemeente in rekening brengt
voor het verstrekken van een
uittreksel uit het geboortere
gister en kosten van de (ver
eiste) publikatie van het ver
zoek tot naamsverandering in
de Staatscourant. Dat laatste
komt neer op een bedrag van
ongeveer f 15,Het tweede
misverstand, dat het uiterst
moeilijk zou zijn, is ook een
loze bewering. Het is niet
moeilijk. Van de kant van het
ministerie van justitie kun
nen aanvragers een soepele en
hulpvaardige houding ver
wachten. Dat er echter wel de
nodige omzichtigheid wordt
betracht ligt voor de hand, als
men de aanhef van dit verhaal
gelezen heeft.
De heer J. Wempe: „De be
langen van kinderen hebben
altijd onze speciale zorg. Een
naam is eigenlijk niet veel
meer dan een etiket. Een naam
zegt bijvoorbeeld niets over de
wettelijke staat van een kind.
Maar mensen héchten grote
waarde aan namen. Daarom
zijn we er ook erg voorzichtig
mee, zonder stug te zijn".
De heer Wempe is hoofd van
de Onderafdeling Burgerlijke
Staat van het ministerie van
justitie in Den Haag. Het is
zijn afdeling die zich bezig
houdt met aanvragen tot
naamsverandering.
Er bestaan bij het publiek
over naamsverandering hard
nekkige misverstanden. Eén
ervan is dat het duur zou zijn
en een ander luidt dat het
uiterst moeilijk is.
Naamsverandering is in
principe gratis. Sinds 1 ja-
De heer Wempe: „De laatste
tien, vijftien jaar is de hele
regeling rond de naamsver
andering enorm versoepeld,
vooral met betrekking tot kin
deren".
Aanvragen tot naamsverande
ring komen in hoofdzaak voor
ten behoeve van kinderen. Om
enkele voorbeelden te noemen:
1. Pleegkinderen. De aanvraag
kan worden gedaan na het
vierde jaar van het pleeg
kind. De natuurlijke moeder
moet geen bezwaar hebben,
evenmin als de naaste
bloedverwanten van de
pleegvader. Zijn die bezwa
ren er wel, dan moeten zij
gegrond zijn.
2. Voorkinderen (geboren voor
een huwelijk). In het alge
meen geldt dat dergelijke
kinderen thans kunnen
worden erkend en gewet
tigd. Anders ligt het bij
voorkinderen van wie de
vaders de wettigheid niet
hebben ontkend. Als de
wettige vader zich op rede
lijke gronden verzet tegen
naamsverandering dan gaat
het niet door. Iets dergelijks
geldt ook ten aanzien van
een overspelig kind welks
vader de wettigheid niet
heeft ontkend.
3. Kinderen uit concubinaat.
Naamsverandering is moge
lijk indien de verwekker en
de moeder als echtgenoten
samenleven (en een huwe
lijk niet mogelijk is) en hun
concubinaat al tien jaar
voortduurt. Voorts indien
het kind in het door hen
gevormde gezin wordt op
gevoed en de naaste bloed
verwanten van de verwek
ker geen gegronde bezwa
ren hebben. Is er ook nog
een wettige echtgenoot of
echtgenote van een der
concubinaatspartners in het
spel dan zal aan diens be
zwaren overwegende bete
kenis worden toegekend,
tenzij hij of zij zelf in con-
cubinaatsverhouding leeft.
(NOOT van de redactie. Bo
venstaande omschrijving is
zeer summier en onvolledig.
Indien men met een dergelijk
geval te maken denkt te heb
ben, wende men zich om ad
vies tot het ministerie van jus
titie, Burgerlijke Staat, Mu-
zenstraat 30, Den Haag).
0 De heer J .Wempe houdt
zich op het ministerie van
Justitie bezig met naamsver
anderingen. "Het gaat alle
maal veel gemakkelijker dan
men denkt", zegt hij.
Veel opvallender en meer
besproken is de groep landge
noten die naamsverandering
aanvraagt op grond van het
feit dat zij namen dragen die
„onwelgevoegelijk of bespotte
lijk" zijn of erg veel voorko
men.
Voorbeelden van de eerste
groen zijn namen als Poepjes,
Piest, Vodde, Smalbil, Bloot.
Sommigen zullen namen als
Naaktgeboren, Vroegindewei
e.d. „bespottelijk" vinden,
maar dat valt althans wat
de dragers van die namen be
treft erg mee.
De heer Wempe: „Men is in
het algemeen zeer gehecht aan
zijn naam. De neiging tot
naamsverandering is niet
groot. Enige tijd geleden was
er een radio-uitzending gewijd
aan dit onderwerp en toen
kwam ook aan de orde dat
men een veel voorkomende
naam op grond van het feit
dat die zijn onderscheidend
vermogen verloren heeft
eveneens kon veranderen. Wij
verwachtten toen als het ware
een kleine stormloop van
Janssens. Maar die bleef uit".
Mensen, die een als hinderlijk
ervaren naam hebben, kunnen
dikwijls al volstaan met de
omzetting van enkele letters.
Kiezen zij een volledig nieuwe
naam, dan mag zo'n naam in
Nederland nog niet voorkomen
en moet de naam een Neder
landse klank hebben. De amb
tenaren zijn behulpzaam bij
het zoeken naar dergelijke na
men. Hoe komen zij daaraan?
De heer Wempe: „Wij bedie
nen ons graag van het Neder
lands Repertorium van Ge
slachtsnamen (1947. Volkstel
ling). Je kunt van bestaande
namen nieuwe namen maken.
Naamsverandering: wat
te doen en hoe gaat het
verder? Het verzoek tot
verandering van de fami
lienaam moet worden ge
richt tot de koningin, maar
kan rechtstreeks worden
ingediend bjj het Ministe
rie van Justitie. Schrik
hoeft men van zo'n rekest
niet te hebben. Men schrijft
gewoon in eigen woorden
neer dat men een andere
naam wil en waarom. Het
verzoek moet door de be
trokkene zelf of door diens
wettelijke vertegenwoordi
ger worden gedaan.
Het Ministerie van Jus
titie stuurt het verzoek
naar de politie van de
woonplaats van de verzoe
ker. De politie stelt een
onderzoek in en hoort ver
zoeker en belanghebbenden
om te zien of er eventueel
grondige bezwaren bestaan
tegen de naamsverande
ring. Van de politie gaan
de stukken naar de Offi
cier van Justitie die ver
volgens het ministerie ad
viseert.
Wordt het verzoek afge
wezen dan krijgt de ver
zoeker daarvoor een uit
voerige motivering en bo
vendien richtlijnen voor de
te volgen (eventuele) be
roepsprocedure bij de Raad
van State.
Wordt het verzoek niet
afgewezen dan krijgt de
verzoeker het bericht dat
hij zijn verzoek dient te pu
bliceren in de Staatscou
rant. Dat kan eenvoudig
per telefoontje gebeuren
want de Staatscourant ont
vangt van het ministerie de
betrokken papieren. Het
ministerie verstrekt de ver
zoeker zelfs het telefoon
nummer van de Staats
drukkerij. Zes maanden (tot
voor kort was de termijn
nog een jaar) na publikatie
moet de verzoeker het be
treffende exemplaar Van
de Staatscourant opsturen
naar Justitie. Dan wordt
een ontwerp Koninklijk
Besluit gemaakt, waarmee
de nieuwe naam een feit
'wordt. Na ondertekening
door de Koningin krijgt de
verzoeker het KB thuis. De
verzoeker hoeft niet eens
de burgerlijke stand in te
lichten. Dat doet Justitie
zelf voor hem. Wel moet
hij zelf zorgen voor het
veranderen van de naam
bij giro, bank, verzekerin
gen, scholen, paspoort en
rijbewijs e.d.
De mogelijkheden zijn nogal
groot. We kunnen nieuwe
combinaties van voorvoegsels
en achtervoegsels maken.
Voorbeeld: stel dat er een
naam Valkenberg bestaat en
een naam Schalkhof. Van die
namen kun je Valkenhof en
Schalkberg maken. Als die
dan nog niet voorkomen in
Nederland, heb je weer twee
nieuwe namen".
De vraag doet zich voor hoe
voorouders op het idee geko
men zijn hun nazaten op te za
delen met namen waar ze van
af willen.
De heer Wempe: „Och, daar
kunnen verschillende verkla
ringen voor zijn. Sommige na
men zullen oorspronkelijk
sterk streek-gebonden zijn ge
weest en iets hebben uitge
drukt dat elders in Nederland,
of in de latere Nederlandse
taal zo niet werd genoemd. Ik
heb wel eens gehoord dat
Poepjes een verbastering zou
zijn van een regionaal woord
voor „vader". Een heleboel
namen getuigen ook nog van
het lijdelijk verzet dat Neder
landers destijds tegen de
Fransen.hebben gevoerd. Het
waren de Fransen die de Ne
derlanders dwongen een naam
aan te nemen en te laten re
gistreren. Grappenmakers
moeten toen zijn komen aan
dragen met namen als Vroeg
indewei, Naaktgeboren, Zon
dervan, Dekwaaisteniet en O-
livijf (i.p.v. Olivier). Nu zijn
het gewone namen. Ze hebben
als het ware een eigen klank
gekregen, helemaal los van de
letterlijke betekenis".
In de Angelsaksische landen
is het kiezen of veranderen
van een naam vrij. Als men
daar een advertentie plaatst
in de trant van: „Vanaf he
den wil ik mij Jones noemen",
dan is het voortaan Jones.
Waarom kan er in Nederland
geen vrijheid zijn op dit ge
bied?
De heer Wempe: „Ik denk
dat het een enorme chaos zou
geven".
Maar in Engeland is er he
lemaal geen chaos door geko
men.
„De Angelsaksen vormen
kennelijk een volk dat zich
zoiets kan permitteren".
Sinds 1838 zitten wij Neder
landers vast aan onze ge
slachtsnamen, tenzij we me
nen aanspraak te,mogen ma
ken op verandering ervan. In
dat geval kunnen we terecht
bij een zorgvuldig maar soe
pel werkende instantie. Dat is
bijna net zo goed als de An
gelsaksische vrijheid en waar-
B Hersenchirurg dr. Onno R. Hommes: „In de Nederlandse
ziekenhuizen worden hersenen vernietigd".
„In de Nederlandse zie
kenhuizen wordt hersen-
vernietigend werk ver
richt. Elke hersenchirur-
gische ingreep betekent
een destructie, een af
braak. Het doel van deze
operatie is een verstoring
teweeg te brengen".
Dat zegt dr. Onno R.
Hommes, neuroloog aan
het Nijmeegse Sint Rad-
boudziekenhuis. De uit
spraak valt in antwoord op
een vraag naar aanleiding
van recente berichten uit
Amerika. Daar verklaarde
dr. Peter Breggin, psy
chiater in Washington, tij
dens een symposium over
geweldpleging en agressi
viteit dat vooraanstaande
neurochirurgen „hersen-
vernietigend werk" doen.
Hommes: „In Rusland heet
een dergelijke ingreep nog al
tijd een misdaad tegen de
mensheid. Maar ingrijpen in
het menselijk bestaan is in
onze westerse maatschappij
gemeengoed geworden. De
vraag blijft natuurlijk tot hoe
ver je mag gaan. In 1968
schreeuwde iedereen nog te
gen het toepassen van passie
ve euthanasie. Nu werd on
langs op een protestants con
gres in Driebergen ook een
meer positieve euthanasie
goed bevonden maar ik be
grijp eigenlijk niet goed dat
men zo'n geweldige ophef
maakt van deze vrij zeld
zaam voorkomende medische
ingrepen. Niemand staat er
kennelijk bij stil dat we door
ons opvoedingsproces op 'n
veel afschuwelijker wijze in
grijpen in het menselijk be
staan. Kinderen worden groot
gebracht met de auto. Het ge
volg daarvan: 3000 moorden
en 20.000 voor het leven ver
minkten. Per jaar. Het wordt
hoog tijd dat daar even bij
wordt stil gestaan. Als ik dan
moet kiezen dan zeg ik: de
medische ingreep wordt met
alle mogelijke zorg omringd
en begeleid. Maar wat doet de
maatschappij tegen de voort
durende verruwing? Ik dacht
dat daar enorm veel feller en
ongenuanceerder wordt inge
grepen in ons menselijk be
staan."
De hersenoperatie, waar 't
hierover gaat en waar ook
door de Amerikaanse psychia
ter op gedoeld werd, is die
waarbij ingegrepen wordt in
iemands geheugen, sexuele
functies, menselijke emoties.
Buiten beschouwing blijft de
ingreep waarbij bijvoorbeeld
een tumor wordt weggehaald
of waarbij via een hersenope
ratie een epilepsie wordt be
streden. Hersenoperaties in 't
algemeen vinden trouwens
pas in het uiterste geval
plaats, wanneer via medica-
menteuse weg geen succes op
genezing wordt bewerkstel
ligd.
De chirurgische ingreep
vindt altijd plaats in de grote
hersenen en wel door het aan
brengen van sneden. Hom
mes: „Het werken met de zo
genaamde laserstraal is in ont
wikkeling. Er wordt dan een
buisje ingebracht waardoor
heen de straal wordt gezon
den. Er is al mee geëxperi
menteerd. Niet alleen op die
ren maar ook op mensen.
Ddorgaans wordt de operatie
verricht door sneden. Je
moet je dat ongeveer voor
stellen op de volgende wijze:
er wordt een verbinding door
gesneden. Dat is dan meteen
de hele operatie. Er is dus in
wezen gewoon iets kapot ge
maakt. Er is een stoornis in
de grote hersenen teweegge
bracht die een uitvallen van
bepaalde functies geeft. Dat
gebeurt dus alleen wanneer
een bepaald deel van de her
senen te hard werkt. Dat té-
Tekst: Frits Stommels
Foto: Jan v. Teeffelen
gedeelte neem een overdre
ven sexueel functioneren
stoort ook de rest van de
lichaamsfuncties. Door nu 't
tè - gedeelte te verstoren,
wordt ook de rest weer recht
getrokken. Vooral op jongere
leeftijd is het mogelijk dat
andere delen van de hersenen
de verstoorde functie maar
dan in een meer gematigde
toestand overnemen. Het
doel van de operatie is,- dus
het wegnemen van een over
tolligheid en dat gebeurt door
destructie (kapot maken) van
een bepaalde hersenfunctie."
Hoe weet men precies dat
een bepaalde eigenschap
wordt „uitgenomen" en een
andere niet?
Hommes: „De hersenfunc
ties zijn zodanig bestudeerd
dat precies is aan te duiden
wat de gevolgen zijn van een
bepaalde snede in een bepaald
deel van de grote herse
nen."
Elk deel van de hersenen is
„verbonden" met een ander
deel in het lichaam. Treden
daar geen veranderingen op?
Hommes: „De hersenen zijn
allesbepalend voor het func
tioneren van de lichaams
functies. Er treden dus ver
anderingen elders in het li
chaam op, maar wij weten
precies welke dat zullen zijn".
Hoe groot is het risico dat
onbedoeld tijdens de operatie
andere delen van de hersens
worden beschadigd?
Hommes: „Dat risico is er
niet. De hersenchirurg weet
precies in welk deel van de
hersenen hij moet snijden."
Bepaalde functies zijn vrij
goed aanwijsbaar, andere
zoals emoties veel moeilij
ker?
Hommes: „We hebben enig
inzicht en dat is nog altijd
groeiende dat we op een be
paalde plaats moeten zijn om
er iets aan te doen".
Is het mogelijk om eigen
schappen die er niet zijn in
te voegen door transplantatie
bijvoorbeeld?
Hommes: „Dat is onmoge
lijk".
Is het mogelijk door een
hersenoperatie een volledig
andere karakterstructuur te
weeg te brengen?
Hommes: „Ik weet niet of
je zover mag gaan door te -
zeggen dat een bepaalde per
soon door een hersenoperatie
volmaakt iemand anders is
geworden. Het is wel duide
lijk dat door het soort opera
ties waar wij het over hebben,
veranderingen in de per
soonsstructuur plaatsvinden.
Iemand die agressief was,
kan een kalme figuur worden
bijvoorbeeld en dat heeft ook
invloed op zijn andere li
chaamsfuncties. Hij zal dus
anders zijn dan voor de ope
ratie. Maar of je mag zeg
gen dat hij iemand anders is
geworden. Ik weet het niet."
Terug naar het verkeer en
de maatschappijverruwing.
Na het gesprek kreeg ik een
doktersjas om de schouders
en bezocht ik met dr. Hommes
de patiënten van de afdeling
neurologie. Een groot deel van
die patiënten was het slacht
offer van een verkeersonge
val: Twaalf voor het leven
verminkten. Een jongeman
van achttien: vier maanden
in coma. Een kind van zes:
vier weken in coma en daaruit
aan het ontwaken, beide be
nen verlamd. Een kind van
vier: beide beentjes verlamd.
Een motorrijder: voor het le
ven verminkt. Zijn grote ide
aal na ontslag uit het zieken
huis: een motor.
Dr. Onno R. Hommes: „Het
is toch waanzin dat op zo'n
congres in Driebergen die en
kele gevallen per jaar in Ne
derland aan de orde zijn op
wie euthanasie wordt toege
past. Geen woord in al die da
gen over het moordende ver
keer en zijn gevolgen.
Je hoorde net die motorrij
der. Hij is voor zijn leven uit
geschakeld. Kan meteen na 't
ziekenhuis naar een inrich
ting. Maar toch zou hij weer
op een motor klimmen als hij
daar de kans voor krijgt. Dat
is ons schone opvoedingspro
ces. Als er iets ingrijpt in het
menselijk bestaan is het dat
wel. Laten we a.u.b. ophouden
met ons druk te maken over
die enkele hersenoperaties,
maar ons wat meer zorgen
maken om het hersenvernie-
tigende werk in het verkeer."
/N Milaan - San Rem
loopt Eduard jtfil.
house Merckx vijf op
zeven. Zeven keer nam lij)
deel aan de lentefclassieker
die een der schoonsten is op'
het toch rijkgeschakeerde
palet van ons jaarlijks wie-
Ierconcert. Vijf keer sleep,
te hij de overwinning uit 't
vuur en in de wacht. Vijf
keer ook was de Poggio dj
San Remo de scherprechter.
Leken denken vaak dat dé
Capo Mele, de Capo Cervo
de Capo Berta en de Capo
Verde enig gewicht in de
schaal leggen, maar dat ij
een misvatting. In feite rou
men de Appelenkaap, <(e
Herpenkaap, de Heiblokken,
kaap en de Groene Kaap
met onbezwaard sportief go.
weten kunnen overslaan,
maar die dingen liggen nu
eenmaal op de 280 km. lange
aanloop naar de Poggio en
dan neem je ze maar mee.
De spijkers met de koppen
worden uiteindelijk steeds
weer geslagen op de Poggio
di San Remo, die als vrijwel
alle heuvels een bergop en
een bergaf heeft.
Gemeenlijk wordt
Milaan - San Remo
gewonnen in de ber
gen van de Poggio, maar zo
wel in 1969 als ook nu weer
in 1972 legde de averechtse
Merckx de grondslagen voor
zijn overwinning niet in de
klim, maar in de afzink.
In 1969 redde hij de schijn
door op het gemene stukje
vals plat achter de Poggio
te demarreren, dit keer jas
te hij zijn laatste volge
lingen als het ware met ty
pen vizier driftig uit 1 wiel
door tegen honderd per uw
door de haarspeldbochten te
scheuren en gaten toeg te
verdapperen. Hij werd in in
pogingen wel gesteund door
de voormalige melkboer Fr.
Verbeeck, u weet wel de mm
die in het geniep door
Merckx wordt betaald, Frans
zat toevallig in Eddy's «Hel
toen deze in een bocht *0»
demarrage plaatste.
Frans slipte, raakte uit
balans en liet het gevreesde
gat vallen. En als het gat
eenmaal gevallen is, kan
Merckx nog slechts gehaald
worden door de duivel, maar
die start nooit in Milaan -
Sg.n Remo, omdat deze race
onder het patronaat staat
van voedstervader Jgzef, die
immers op 19 rrlaart jirig Is.
A Parijs - Nice, waar
in Merckx op zo smadelijke
wijze door Raymond Pouli-
dor in zijn T-shift werd ge
zet, had Louis van Craen
van de Gazet van Antwer
pen geschreven: „Het rijk
van Eddy Merckx wankelt,
maar is zeker nog niet ver
nietigd." Van Craen had 'n
vooruitziende blik, want in
zijn welluidende uitspraak
ging een profetie schuil die
bewaarheid werd.
Intussen veel eer aan Pon li-
dor, deze schatrijke eeuwige
tweede, die in de winter van
zijn fietsbestaan toch nog de
nectar der overwinning
mocht smaken. Dezer dagen
verschijnt bij Loraux te Pa
rijs van de hand van Char
les Chamade het werk „Pou-
pou Poulidor, of de oude
man en het pedaal", hetwelk
ik u ter lezing kan aanbeve
len, omdat het aan een zo
lang gevoelde pjjnlöke be
hoefte voldoet
MAAR laat ons terugke
ren naar Merckx,
uan wie men zich ia
engere kring meer en meer
gaat afvragen of hij in de
wereld van de wielen met 21
spaken een zegen is of een
vloek. Het antwoord op die
vraag laat Merckx zelf
volkomen koud. Tegen de
tijd ddt mogelijk duidelijk
wordt dat hij het wielerleven
een vloek was, want kapot-
fietste, heeft hij niet alleen
zijn schapen, maar hele vee
stapels op het droge en mo
gen de fietsen wat hem be
treft in de wilgen. Eduard
Milhouse Merckx is een kou
de harde jc-ngen. Toen hij 'n
de afzink van de Poggio d.e
hete adem van de meute in
zijn nek voelde, maakte zien
dat ontembare weer yan
hem meester. Dan verslindt
de kale drift naar de zege en
naar de verplettering en ver
nedering van zijn tegenstan
ders zijn gemoed en laait ta
hem het vuur van de snel
heid op. Niemand kon hem
volgen. Motta niet, De Vla-
minck niet, Dierickx niet, -
niemand niet. Mercks
de grootste, en bij hem ver
geleken is de rest sa
mengesteld uit voddenra
pers, scharenslijpers, sloe
bers, lorejassen, Jan rap
pers, berenbijters, glad
akkers, patjakkers, snotten-
bellen en brandhout.
Wie zich met Merckx meet,
haalt de aow niet.
fOOK DE
,(reldhandelsconferentie
piCTAD III, die van 13 april
ioten met 19 mei in Santiago
(Chili) wordt gehouden, blijkt
lij zeer brede groepen in ons
tf'i veel belangstelling te
Kstaan. Veel jongeren voelen
jtj nauw bij dit gebeuren
^rokken en dat is dan ook
k reden waarom de in mei
l)"l gevormde UNCTAD-
integiegroep, waarbinnen
itheen groot aantal
^organisaties en
ictiegroepen hebben verenigd,
jjjjlt wat geld voor zijn acties
«eit gekregen.
jn de publieke opinie bij het
jiCTAD-gebeuren te
elrekken heeft de nationale
ommissie voor
mtwikkelingsstrategie 1970-
jfjO miljoen gulden
ihsidie gekregen en daarvan
omt drie ton toe aan de
HCTAD-strategiegroep.
kstrategiegroep is
jderverdeeld in drie secties.
Ie sectie informatie wordt
ur de NOVIB en het
iterkerkelijk Vredesberaad
KV) verzorgd. Door het
iderhouden van nationale en
iernationale verbindingen,
it uitzenden van
sslaggevers, het vertalen
in documenten en het
'.brengen van een bulletin
CNCTAD-in-formatie" wordt
im van voorbereidingen en
ïloop van de conferentie op
i hoogte gehouden,
ktweede sectie, UNCTAD-
eactie, heeft zich ten doel
esteld de door de eerste
«tie verkregen informatie
te zetten in actie. Zij doet
it door middel van een
diekrant, een actie-bulletin
,UNCTAD-in-actie"),
ambiljetten, actiemodellen,
tdertraining, plaatselijke
itiviteiten enz.
ie derde sectie richt zich op
iformatie binnen het
herwijs en wordt verzorgd
:or de Stichting Jongeren
formatie Derde wereld
STO).
telnemers aan UNCTAD-in-
tlie zijn o.m.: actiegroep
itijns-Amerika, Angola-
mité, Clase-Nederland,
(derlands Komitee voor
iternationaal Jongerenwerk
fflJ), Sjaloom, Suriname- Van de dr
nité, Wereldwinkels en X-Y beschikkii
Weging voor de UNCT.f
seldbelasting). Het kan f 50-i
wdinatiecentrum is gebruikt 1
restigd in de boerderij van plaatselijk
iioom, De Vork 2 in Odijk, activiteite
armen tijdens de hebben de
mferentie over een redht- UNCTAD
ireekse telexverbinding met hen bij deg
intiago zal beschikken. betrekken
iet van Harn van Sjaloom: ook, bijvorf
le NOVIB houdt zich bij het tentoonste
«trekken van haar wijkproje
formatie politiek natuurlijk discussie i
[ie vlakte. Maar wij moeten kleinere
«actiegroep duidelijke niet officii
«itieke standpunten gaan en ad hoe
epalen. Wij moeten de worden er
™sen als het ware dwingen eisen gestij
'stelling te nemen. Alleen Er is een
Jis aanleiding voor hen om begeleidin
«daadwerkelijk iets te gevormd,
Wernemen". zal beoord
"Jfo bijvoorbeeld naar de een snelle
la-koffie-actie en de al ontworper
r lopende koffiecampagne zal over a|
)e 'oekomst van de religie
I 'sl niet in de religie van
oekomst. In deze theolo-
ni geheimtaal laat zich
"est de opmerkelijke uit-
beschrijven van het
.^res over de betekenis
geloof in de toe-
I st dat de Nijmeegse fa-
VOOI
NedeiJ
met di
is het
Daaro
een on
ontwil
Uit de
van de
lande
jaar!
ongev^
Latijr
vraagij
landen
in Ind
gemidi
dan
cijfers
enkele
Angola I
circa nc
67 proc
de rijk.'
van de
ontwik
Een sni
door tv
het liev
De gen
van on*
is zijn
van de
een spaal
bevrijdiif
bevrijd'
Colombil
Mozambi
onderste
suiker-aa
toetredin
EEG wee
igeworde|
immers
uit gen
de EEGi
maatregë
bietsuikei
handtekei
de intern:
suikerove
Peit
der godgeleerdheid
f^eek van maandag tot
"erdag heeft gehouden.
S'hg erom de verhouding
Politiek engagement en
i%k
:e ervaring als wezen-
vaiiug diis vvcitii
J( Ulhngen van het christe-
teLoofen het Werd duide-
Kn v toesPhsen van de
E®lche boodschap op we-
Kj er"etering het abso-
C «ellen van de zelf te ma-
uJoekomst door zijn een-
aan het christendom
zijn eigen
De toekor
hangt niet
daadwerke
engagemen
zeer bepaa
van een v
Wie luchtk
voor de f
zegt het sp
De onverw:
langstelling
men innerli
heeft de
denken ge:
laatste tijd
mende see;
politiek g
tingen. In i
al te gem:
de samenle
veranderins
op korte t
men tot eei
de, de ide:
de mens.
