De Wadden
schreeuwen
om
bescherming
T
ANDERE
WERELD
OP
DE
GRENS
VAN
ZEE
EN
LAND
Vereniging tot behoud Waddenzee groeit als kool
binnenland
buitenland
- üüiHHHi
Kabinetszaak
lil I
MW.Dlfe
ZDRBZAMÉ
ZAL DOQR GÜB WORDEN GEI
DP ZIJN TUD
IHLEYEN 53 JAREN ill
m£ BEWH.EN ALSSflftJSMAifl
17 MOV. 18-73 M
f <7 MAART i960
SEDERT 23 MEISSE BEDS. YAR,
ANTJE V155ER
C. W. DE
5. DE BI
cN KINDEREN
Machteloos
Post-delta
TV var]
Tussen het land en het open
water ligt het wad-, een steeds wis
selend stuk natuur waar miljoenen
vogels fourageren en van jaar op jaar
steeds nieuwe duizenden mensen ge
zondheid en levensvreugde komen
halen. De Wadden; Europees natuur-
en recreatiegebied van wereldfor
maat.
-
De laatste boot van Nes naar Holwerd doet er vandaag
sneller over dan de pont, die ons naar Ameland bracht. De
rgis duurt gemiddeld zo'n 45 minuten, maar als het water
opkomt, is de terugreis naar de kust het snelst. Bij zakkend
water gaat de tocht naar het eiland het vlugst. De Waddenzee
is een getijdenzee en het is gewoon onmogelijk om daar als
bezoeker niets van te merken.
Het wordt steeds donkerder boven het wad. Hoog in de lucht
drijven nog lang lichte wolken en in het zuiden geeft een bleke
vlek tegen de donkere hemel de plaats aan, waar Leeuwarden ligt.
Donkere banken, met een lichte schuimrand, steken hun koppen
boven het water uit. Allerlei vogels scharrelen op het slik.
Tussen takken, bezems en genum
merde dobbers zijn we, met een in
de wind gerafelde vlag op de voor
plecht naar Ameland gevaren. Er is
veel te zien op de Prinses Maria
Louise. Doorgewinterde varensgas
ten blijven in de kajuit bij een kop
koffie hun romannetje lezen, maar
wie niet regelmatig de oversteek
waagt, ondergaat de tocht naar zo'n
eiland toch telkens weer als een
klein avontuur. Wanneer de dam er
zou komen, die de Delta-planners
ntet meer nodig achten, maar waaro
ver de eilandontsluiters niet ophou
den te praten, ben je er ongetwij
feld sneller, maar dan zou er wel
een stukje romantiek verloren
gaan.
Van het restaurant op de pier van
Holwerd gezien, ligt Ameland onder
handbereik, maar er is tijdens de
overtocht alle gelegenheid om te ge
nieten van de aanblik van het ook
bij kalme zee telkens overspattende 1
buiswater, van de scheepsuitrusting
met boeien, gereedschappen en een
onbegrijpelijke wirwar van touw
werk. Goed begin van een ontdek
kingsreis. i
„Kakebortken"
Mijn schoondochter is een Friezin,
maar die heeft moeite om ons te
verstaan".
Het eeuwenlange isolement van de
Waddeneilanden is oorzaak van hun
eigen karakter. Zelfs de natuur is er
anders dan op het vasteland. Zeepie-
ren, om mee te hengelen, kun je op
het wad zowel langs de Friese kust
als aan de oostkant van Texel van
gen en het „te-piet" van de scholek
sters (bonte pieten) hoor je boven
alle soorten stranden. Maar op Texel
vind je geten groene specht, geen
veldmuizen, geen wezels, mollen of
bunzingen en de reeën en hazen van
Ameland zijn daar pas een kwart
eeuw geleden ingevcterd.
Toch liggen er voor de mavoschool
van Den Burg en bij de jeugdher
berg Panorama (beide op het gou
den boltje, zoals de Textel-aais hun
van menselijk ingrijpen te wijten en
voor de eidereenden geldt hetzelf
de.
De zeehonden tAypische wadden-
dieren worden met uitroeiing be
dreigd. Er is voor hen een staatsna-
tuurreservaat, waarover Koos Boon
van Texel in zijn snelle „Phocha"
dag en nacht waakt, maar tegen
kwikvergiftiging kan hij niets uit
richten. „Zeehonden?" zegt schipper
De Jong, je ziet alleen nog
dooie op het strand". En op Schier
monnikoog voorspelt schoolmeester
en beheerder van het natuurmu
seum, H. Koning, dat je over een
paar jaar een goeie dag hebt gehad
wanneer je nog eens een zeehond
gezien hebt. Er zijn er nu nog zo'n
650 in het waddengebied. Vorig jaar
900. In de bassins van het Texels
museum, waar jonge, door de moe
ders verlaten zeehondjes opge
kweekt worden, gaan die tegen
woordig aan de lopende band dood.
Oorzaak: kwik. De hoogste concen
tratie kwik in dierlijke weefsels
wordt bij de zeehonden gevonden en
düs zijn deze de eerste slachtoffers.
Maar dat wil niet zeggen dat andere
dieren, of de mensen er vrij van
blijven. Bruinvissen zie je sinds ja
ren al vrijwel niet meer aan onze
kusten. De heer Koning heeft er dit
jaar twee gezien. Allebei waren ze
dood. Toch zegt staatssecretaris H.
Vonhoff: „De Waddenzee wordt nog
niet bedreigd. Wat er nu gebeurt,
mag geen naam hebben. Maar ik
ben zeer bepaald voor een open en
schone Waddenzee. De waddeneilan
den liggen mij trouwens na aan het
hart". De heer Vonhoff staat, zegt
hij, op dit punt helemaal achter de
regeringsverklaring waarmee het
kabinet Biesheuvel zijn loopbaan
begon. Daarin werd de belofte ge
daan, de Waddenzee voor aantasting
te behoeden.
De lieer T.F.J. Pronker te Heilo,
topfunctionaris van de Hoogovens en
voorzitter van de landelijke vereni
ging tot behoud van de Waddenzee,
zegt hierover: „Wanneer het de re
gering ernst is, dan zal het beleid
betreffende het waddengebied een
kabinetszaak moeten worden en mag
men de beslissingen niet overlaten
aan de individuele ministers".
Op het oegenblik werkt men langs
elkaar lteen. De grootste zorg van de
waddenbeschermers is dat het over
heidsapparaat niet deugt. Er is van
een duidelijk regeringsbeleid ten
aanzien van dit unieke gebied geen
sprake. De heer Pronker illustreert
dat heel simpel: „De ene afdeling
van de staat stelt een inspecteur aan
en de andere probeert hem voor-zijn
raap te schieten". Dat slaat dan op
Koos Boon, de man die de zeehon
den moet bewaken in een gebied,
waar de marine schietoefeningen
houdt.
De moeilijkheid is telkens: wie
moet je hebben? De waddenzaken
vallen onder wel zeven departemen
ten. De ministers van CRM, Econo
mische Zaken, Financiën, Land
bouw, Verkeer, Defensie en Volks
huisvesting bemoeien zich ermee,
maar tot dusver is er volgens de
heer Pronker bij de regering als
geheel nog weinig gebleken van eén
werkelijke wil om de wadden echt
te beschermen. De heer Pronker
heeft nog wel andere voorbeelden
dan de kogels, die Koos Boon be
dreigen. Hij wijst op de proefborin
gen, die de NAM wilde verrichten
op Het Oerd, het natuurgebied aan
de oostkant van Schiermonnikoog, 't
Fryske Gea, dat het beheer heeft,
stond dit niet toe, maar aangezien
de zeereep (strand en eerste duinen
rij) buiten het monument valt er^ in
beheer bij Rijkswaterstaat, kon de
NAM ongestraft gaan boren op een
meter afstand van het verboden ge
bied.
Een vergelijkbaar'gebied, De Bos
plaat op Terschelling, kreeg van de
Raad van Europa het diploma Euro
pees natuurmonument. De regering
heeft dat 'dankbaar aanvaard, maar
aan de voorwaarden", die Straatsburg
aan een dergelijk diploma verbindt,
kan Nederland niet voldoen. Die
houden namelijk in dat het gebied,
waaraan de ondersoheiding is ver
leend, een wettelijke status krijgt,-
De bus, die tot het landingshoofd
rijdt, brengt ons via de hoofdplaats
Nes en het dorpje Buren naar Hol-
lum, waar vroeger de rede van
Ameland lag. Dat was nog heel lang
het geval, tot ver na de gouden tijd
van de Waddeneilanden, waaraan de
achttiende-eeuwse jaartallen en de
geprofileerde gemetselde dwarsbal
ken in de gevels der vroegere com
mandeurshuizen herinneren. Ame
land heeft een groot aandeel gehad
in de Groenlandvaart, op een gege-
ven moment woonden er meer dan
150 commandeurs (kapiteins op de
walvisvaart) en behalve in de plaat
selijke oudheidkamer die door een
rij „kakebonken" (stukken walvis
kaak) van de weg afgescheiden is,
vind je de bewijzen daarvan in de
vorm van grafstenen met uitgehakte
scheepsafbeelding'en op het hoge
kerkhof aan de zuidzijde van het
rustieke dorp.
Nog altijd toont Hollum zijn eigen
karakter, al moet je er wel buiten
het hoogseizoen konten om dat te
ontdekken. Dan heeft de bevolking
ook tijd om te praten, wanneer de
campings verlaten en de pensiongas
ten weer bezig zijn om over de
toeren te raken, die ze tijdens hun
zomerse eiland-vakantie zo mooi
kwijtgeraakt waren.
Oud-schipper van de reddingsboot,
S. de Jong (71), herinnert zich de
tijd dat je met een zeilsloep weieens
drie dagen onderweg was om de
Noordhollandse kust te bereiken. Nu
vaart er een motorschip op Har] in-
gen en Amsterdam, om van de veer
pont naar Holwerd maar niet te
spi'eken. Maar vroeger hadden de
mensen zo'n haast niet. Ameland is
niet meer hot Ameland van een
halve eeuw geleden, vanden De Jong
en zijn (van oorsprong Drentse)
vrouw. Er zijn zoveel nieuwe buizen
en er hebben zich zoveel vreemden
van de vaste wal gevestigd. „Het
intieme van vrcteger is weg. De
mensen hebben nu meer geld, maar
toen hadden ze meer tevredenheid.
Ook al stond het zeewater toen bij
wijlen tot in het dorp".
De Jong heeft jarenlang met een
bottertje op het wad gevaten. Hij
ving er bot, paling' en schar en hij
eist de eer op de eerste toeristen op
Ameland te hebben rondgevaren.
Dat waren twee Amsterdamse pro
fessoren, nu allang overleden. ..Te
genwoordig varen ze meer met toe
risten dan dat ze vis vangen. Het
verdient wel mooi, maar ik vis toch
liever. Ameland hoort nu bij Fries
land, maar wij benne geen Friezen.
eiland verliefdelijk noemen) grote
zwerfstenen, net als iets kleinere in
sommige tuintjes op Schiermonnik
oog. Dezelfde soort stenen ,als je in
Drente of in het Gaasterland kunt li
vinden.
Eenmaal heeft er een onafgebro
ken duinenrij langs de Nederlandse
kust gelopen, maar die schoorwal is
van lieverlede op een aantal plaat
sen doorbroken. Toch is Texel pas
sinds de achtste eeuw een eiland.
De getijdenstroom, die door de ga
ten schuurde, spoelde het achter de
duinen liggende land weg en de zee
vrat zich een gat tot diep in het
huidige Friesland.
De mens herwon grote gebieden
(van de Middelzee in de middeleeu
wen tot de Lauwerszee in onze
tijd), maar een grote oppervlakte
„op de grens van zee en land", die
dan weer een paar uur droog en dan
weer een tijdje nat is, bleef als
Waddenzee liggen. Waddenzee hangt
samen met „waden". De Romeinen
spraken van maria vadose (door
waadbare zee). Van Wierum wan
delden dit jaar zo'n 5000 wadlopers
naar Ameland, van Pietersburen
vertrokken er wel 15.000. Het is een
„zee" met een geheel eigen karak
ter. Niet erg rijk aan soorten, maar
wel aan individuen. Op het eilandje
Griend (bij hoog water 12 ha groot)
waar behalve gasboorders vrijwel
niemand toegelaten wordt, en waar
voor enkele jaren tienduizenden
grote sterns db dood vonden toen
gifstoffen uit het Rijnmondgebied
via plankton en garnalen hun voed
sel de spiering, bedorven hadden,
telde de bioloog dr. D. Hillenius
desondanks in korte tijd 36 soorten
vogels in hoeveelheden van tallozb
duizenden. Die vogels komen af op
de onvoorstelbare grote voedselvoor
raad in het wad. Per jaar zo'n vijf
miljoen trekvogels. Russischb biolo
gen hebben zich dan ook ongerust
gemaakt over onze inpolderingsplan
nen. Diezelfde voedselrijkdom
maakte dat de Waddenzee het best
geëxploiteerde mosselproduktiege-
bied van Wbst-Europa werd.
Toelt is de vogelstand van het
waddengebied eenmaal veel en veel
rijker geweest. Van de nu uiterst
zeldzame bruine kiekendief verza
melde op Texel eens iemand in één
dag meer dan honderd eieren (ten
behoeve van Engelse „vogelliefheb
bers"). De decimering van het aan
tal sterns is aan een andere vorm
ai
j IS'liS'irv. Ti l— 1™ i ,™J L, ik jiippl
ir t-mex na Tf» sscoe
533-S 2 G0h seI*T QH$ uu
'aJ
zodanig dat geen enkele aantasting
mogelijk is. Maai' Nederland bezit
een natuurbeschermingswet vol
compromissen. Niet alleen vallen de
bestaande monumenten niet automa
tisch onder dbze wet, maar zelfs de
gebieden die door de staat beheerd
worden, zijn slecht beschermd. Elke
minister, anders dan die van CRM,
kan namelijk „indien de andere
landsbelangen dit eisen", de status
van natuurmonument voor zo'n ge
bied vervallen laten verklaren. En
De Bosplaat valt zelfs niet ondbr de
(beperkte) bescherming van deze na
jaren van strijd tot stand gekomen
wet.
De raad van Europa heeft de Ne
derlandse regering hierover ter ver
antwoording geroepen, maar Straats
burg wordt door onze bewindslieden
van het kastje naar de muur ge
stuurd. Nu weer heeft staatssecreta
ris Vonhoff een brief geschreven.
Hij heeft zijn goede wil beleden,
„maar eigenlijk blijkt uit die brief,
dat hij niets te vertellen heeft" zegt
de heer Pronkers.
De vereniging zou willen, dat het
hele kabinet achter de zaak van De
Waddenzee ging staan, Zij wil een
gesprekspartner zijn voor de over
heid en zij probeert ook gemeente
besturen die vaak het apparaat mis
sen om de zaken van ruimtelijke
ordening, bescherming van land-
schaps- en stedeschoon en dergelijke
zaken goed onder de knie te krij
gen, van advies te dienen.
In Harlingen heeft de nog jonge
vereniging nu dit jaar Het Wadden
huis betrokken en er een bescheiden
staf aangesteld. Het Waddenhuis, in
een fraai oud pand gevestigd, is niet
alleen als administratief centrum
bedoeld, maar ook als „open huts"
voor iedereen die zich over De Wad
den wil oriënteren. Van verder kan
het huisvesting verlenen aan de
„braintrust" van de vereniging, die
er vele weekeinden lang confereert.
Heel wat wetenschappelijk gevorm
de verontruste wadd'envriènden zijn
Ook de eilanden behoren bij de
Wadden, met hun door de zee ge
vormde volkscultuur, waarvan graf
stenen als deze een typische getuige
nis afleggen.
bereid om pro deo hun krachten aan
deze goede zaak te geven. Daardoor
kan de vereniging een sterke vuist
maken, sterker dan andere vereni
gingen van 16000 leden dat kunnen
doen.
Overigens groeit de waddenvere
niging als kool. Na zes jaar telde
men begin 1971 zo'n 8000 leden.
Alleen in het afgelopen jaar dus is
dit aantal verdubbeld.
Mevrouw D. Dijkstra-Mulder ,,.xk
heb op drie waddeneilanden ge
woond") die met drie helpers het
zwaar overbelaste apparaat runt is
dag en nacht met de waddenproble
men bezig. Alleen haar vakantie
brengt ze elders door.
Voorzitter Pronker: „Het gaat
goed met de vereniging, maar eigen
lijk moet je zeggen: helaas. Het is
immers een veeg teken. Veel be-
stuurslieden hebben er een onbezol
digde tweede dagtaak bij, dank zij
de waddenproblematiek. Maar door
dat die de mensen zo aangrijpt,
bestaat er een grote bereidheid om
zich volledig in te zetten.
De voorzitter zelf (nu drie jaar
bestuurslid) stamt uit een geslacht
van zeevaarders. „Mijn beide groot
vaders waren kapiteins op de zeil
vaart. Willem Barentsz zit nog in
mijn voorgeslacht. Van jongsaf, toen
ik bij mijn grootvader op Vlieland
logeerde, ben ik verknocht aan het
Waddengebied."
De vereniging is begonnen met
het bundelen van de protesten tegen
de inpolderingsplannen. Al gauw
bleken er veel meer bedreigingen te
bestaan. „Wij proberen nu in een
ijltempo voor het signaleren daarvan
te zorgen en tegenstroom te bieden".
Het gaat om de totale waarde van
het hele gebied, niet alleen natuur,
landschap en ecologie, maar ook de
cultuurhistorische waarden. Vandaar
dat ook de plannen als die van
Terschelling (grote veerboot, vier
baan autoweg,) heel kritisch ont
vangen worden. „Wij willen de ver
eniging uitbouwen tot een instituut,
dat op duidelijke wetenschappelijke
gronden probeert om tegenspeler van
de overheid te zijn". De heer Pron
ker pleit er voor, dat de vereniging
tijdig in alle waddenzaken gekend
wordt, zodat de strijd niet in de
prestigesfeer terecht hoeft te ko
men.
„Wij hebben veel hooi op onze
vork genomen en we zullen priori
teiten moeten stellen, maar het
werk word je van buitenaf opge
drongen en de tijd is zo kort. De ont
luistering gaat dagelijks verder".
De leden verlangen veel activiteit.
Ze vragen ook, wat ze zelf kunnen
doen. Er is overstelpende hoeveel
heid contact tussen de leden en het
bureau in Harlingen. Er zijn nu ook
afdelingen van de vereniging ge
sticht, tot in Oost-Gelderland toe.
Een goede zaak was de protestac
tie tegen gas- en olieconcessies.
Ruim 8000 leden hebben bezwaar
schriften ingediend. Dat houdt de
zaak in elk geval op." „Je moet dat
functioneel gewoon niet doen in een
natuurgebied" zegt de her Pronker.
Maar hij heeft ook gedetailleerder
argumenten tegen de boringen. De
regering ontkent de mogelijkheid van
calamiteiten, maar een week nadat
een kamerlid dit te horen kreeg,
sloegen er bij Uiterburen in Gronin.
gen vijftien mensen op de vlucht
voor een gasspuiter. Seismisch on
derzoek zou geen schade veroorza
ken, maar de krater, die in juni bij
Pieterburen geslagen is, zit er nu
nog. Levensgevaarlijk voor de wad
lopers!
De oliemaatschappijen hebben
haast. Zij proberen te profiteren van
onvolledige regelingen. Van het nog
ontbreken van bestemmingsplannen,
van het feit, dat het grootste deel
van het, wads niet provinciaal en dus
ook niet gemeentelijk ingedeeld is.
Van het verschil in opvatting tussen
instanties, die toestemming moeten
geven. Ze zijn wel geschrokken van
de tegenactie, die de concessieverle
ning in elk geval zal vertragen.
Maar er moet ook geen concessie
komen, vindt de heer Pronker. Als
„Petroland" krijgt, wat het ge
vraagd heeft, dan stel je een lawine
in werking. Het is niet voldoende,
dat de maatschappijen bereid zijn
om buiten het broedseizoen te bo-
De Wadden schreeuwen om be
scherming. De gaswinning is op het
ogenblik de grootste bedreiging.
Maar het plan voor een verkeersdam
naar Ameland is nog niet van de
baan al heeft de Kroon op juridische
gronden beslist, dat daarvoor geen
stichting opgericht kan worden.
De schim van een PDGG (Post
Delta Pressure Group) wordt niet
weggeschreven door één stelling in
een proefschrift (dr. P. Kloos te
Amsterdam): „Vermeden moet wor
den, dat De Waddenzee wordt inge
dijkt of ingepolderd, alleen omdat
de Zuiderzeewerken en de Delta
werken in het komende decennium
worden voltooid, waardoor een po
tentieel aan kapitaal en een kapi
taal aan technische kennis vrij komt,
waarvoor een nieuw doel gezocht
zal worden".
Het probleem van de smeerpijp
zal op de duur door zuivering opge
lost worden, maar industrialisatie
van het gebied rondom Delfzijl
roept steeds weer nieuwe vervui
lingsproblemen op. De geluidshinder
door de marine blijft, de recreatie-
golf neemt toe en dreigt de eilandbe
volking te ontwortelen. De heer
Pronker: „De kleine winkeliertjes op
de eilanden moeten zich nu wel drie
maanden rot werken maar ze kun
nen negen maanden lang hun ge
moedelijke levenswandel handha
ven. Maar denk eraan, dat schaal
vergroting tot Albert Hein leidt". De
eilanden moeten ook tegen zichzelf
beschermd worden. Blij is de vere
niging met het resultaat van haar
protest tegen het plan pm op Texel
een groot hotel te bouwen. De kroon
heeft dit afgewezen, terwille van
het landschapsschoon.
Maar er zijn dagelijks aantastin
gen van het milieu die lang niet
altijd rechtgebreid kunnen worden.
Er is bovenal de onzekerheid door
het ontbreken van een vaste koers
op rigeringsniveau. De wet op
ruimtelijke ordening functioneert
niet door het ontbreken van een
gemeentelijke indeling. Bovendien
valt mijnbouw niet onder de indus
triële activiteiten, die in deze wet
geregeld zijn. De rijksplanologische
commissie slikt dat van economische
zaken en er is ook geen minister van
Volkshuisvesting, die de vinger op
steekt.
De heer Pronker: „Wij hebben de
vorige regering al gevraagd om een
kabinetsbeleid, maar ze blijven er
omheen draaien".
Een wetenschappelijk onderzoek
op Terschelling heeft aangetoond,
dat 60 van de bezoekers ook zou
blijven komen wanneer ze (zoals op
Vlieland en Schiermonnikoog) hun
auto's niét meer mogen meebrengen.
En dan komen er zeker ook ande
ren, die. nu vanwege de rustversto
ring wegblijven".
Rust, ruimte en frisse lucht, dat is
wat het Waddengebied zo aantrekke
lijk maakt. En dat zo zal moeten
blijven. Het is de frisheid van de
wind, die waait, wanneer de Prinses
Maria Luisa een lichte baan trekt
over het steeds donker wordende
water. Als een brede loper ontrolt
zich een sprookjesweg naar de ai
vager wordende andere wereld, die
wij achter ons laten. En daar is de
ruimte aan alle kanten rondom het
schip. Daar is de rust van de kalme
zee, waarin de lichten van het lan
dingshoofd zich spiegelen en een
gele zebrastreep over het water
trekken: „Veilig voor voetgangers".
Zou het symbolisch kunnen zijn?
NEDERLAI*
17.30
Kini
(K)
(K)
Anno
uit de
afgelo
Tenslc
(K)
(K)
(K)
(K)
caba
<K)
Pauze
<K)
jaar
—01.30
Flitser
amusei
1971
omr
NEDERI
15.30
18.45
18.55
19.05
19.45
20.00
20.21
21.30
22.30
23.50
23.55
24.00
00.15-
18.45
18.55
19.05
20.00
20.21
20.50
22.30
23.45
00.01
00.10
(K)
(K)
(K)
eerste
(K)
Binner
Herinr
Don
speel
Bran
Tot
Niei
M.
Einde
DUITSLAND
10.00
10.05
10.30
11.55
12.50
13.00
14.00
14.15
14.25
16.30
17.55
18.00
18.05
18.40
19.15
19.25
20.00
20.10
20.15
22.00
00.05
(K)
(K)
(K)
Saw;
(3),
(K)
(K)
persi
13.20
(K)
Oud
(K)
(K)
Fran
(K)
(K)
(K)
<K)
jaar:
(K)
(K)
(K)
(K)
de
(K)
(K)
caba
(K>
Hare
(K)
amu
het
DUITSL,
13.35
13.50
14.20
15.35
16.35
17.00
17.30
17.35
18.05
18.40
19.10
.19.45
19.55
20.00
20.10
22.05
24.00
00.05
(K)
de
(K)
Penny
Goldr:
Ame
(K)
(K)
tv-se
(K)
verg
(K)
(K)
(K)
Quiz
(K)
buib
(K)
Zust
(K)
(K)
Bon
(K)
Bank
(K)
amu:
(K)
aansli
blauei
Strau:
iplm
muz:
amu
BELGIË
18.00 (K)
18.05 De
Belgn
18.45 Verk(
18.50 R.-k
19.20 Prog
19.33 Keu
19.39 Med
19.45 Nier
20.00 (K)
21.10 (K)
21.55 (K)
film:
22.05 (K)
Shov
22.50 (K)
film
23.05—plm
Oper
o.m.
open
BELGIË
18.55 (K)
19.00 Cant
tv-
19.30 Waa
19.40 Wee:
19.45 Jour
20.10 La
22.00 (K)
23.00 (K)
24.00
00.05—01.
filrri
FRANK
18.30
18.35
18.55
19.00
19.25
19.45
20.15
20.30
20.35
21.35
22.35
00.00
Niet
Lev
Voo
Regio
Rien
Jourr
F ram
autre
Un
Gel
Fer
Sér
Ré\
Nieuwjaarswe
