BOMANS BESCHRIJFT BUURMAN BELG
Defensie
nota's
PvdA en
D'66 toch
belangrijk
N oor d vietnamezen
baas op Vlakte
der Kruiken
TSRH6C,
NOG GEEN
AKKOORD
OVER
OPVOLGER
OE THANT
i§ dagen..
iKtHCand
TWEEDE KAMERLID GENERAAL b.d. J. VAN
Gratis reizen
2 januaridagen
op uw 65+kaart
binnenland P!mSji5ji!I
NA LANGE STRIJD
voordelig
uit met NS
Officieren voor
wijzigingen
in defensie
montforf
tochten
N.S.-tarieven
Waar moet het
naar toe?
ONTHULLING
Spoedig minder
troepen V.S.
op Formosa
Woensdag 22 december 1971
(5/
15
1
1smmmmmmmm
BRUSSEL Godfried Bomans
heeft met Willy van Hemert ge
meen, dat hij zodra hij radio of t.v.
met een bijdrage heeft verrijkt door
bemiddeling van een uitgever hoopt,
jat een breed publiek zijn activitei
ten in duplo of zelfs in triplo zal
honoreren. We danken daar de door
hemzelf bedachte titel Bomans-in-
triplo aan en dit heeft nu weer
geleid tot de weelde van een be
paald niet overbodig boekwerkje.
Niet overbodig omdat het de com
plete teksten bevat van dertig inter
views met vooraanstaande Belgen,
die Bomans maakte op uitnodiging
van de BRT, maar waarin door die-
?elf(le BRT danig werd geschrapt
als de uitspraken wat al te kritisch
uitvielen.
In deze paperback, getiteld „Een
Hollander ontdekt Vlaanderen",
maakt Bomans ons deelgenoot van
je feiten en verrukkelijkheden van
buurman Belg. Met beide is hij niet
zuinig. Hij loopt soms over van lof,
maar schuwt de zere plekken niet.
In zijn voorwoord zegt hij: „Ik weet
niet wat er uit de uitzendingen is
weggelaten. Naar mij ter ore kwam
moet dit veel geweest zijn en juist
die passages, waar zowei gastheer
als bezoeker iets geriskeerd heb
ben".
De auteur Paul de Wispelaere laat
hij o.m. zeggen: „Wat de pers, radio
en televisie betreft, je hebt het
woord censuur gebruikt en dat is
een zwaar geladen woord. Laten we
in ieder geval toegeven, dat zij de
overheid naar de mond spreken,
veeleer dan op te treden als kriti
sche instanties".
Bomans vult hierop aan, dat voor
aanstaande Belgen een cumulatie
van functies vervullen. De man van
de radio heeft iets in de krant te
betekenen. Een bestuurslid van de
televisie heeft elders een vinger in
de pap. Heel België is in handen
van honderd Belgen. Zo worden alle
gaten gedicht. België is een groof
stamcafé. Er is geen kritiek, omdat
kritiek geven hier altijd betekent,
dat men een vriend verraadt. Als
men dan weet, dat er in verschillen
de Belgische kranten nogal wat kri
tiek is geweest op de uitzendingen
van Bomans, mag men con<"' "leren,
dat Bomans in België niet <riend
wordt beschouwd.
Nochtans Iaat hij zich in dit boek
kennen als een vriend van de
Vlaamse beweging, het behoud van
het Vlaams als eigen taal en als
voedingsbodem voor de eigen cul
tuur. Bij de studenten constateert
hij een verflauwing van de belang
stelling voor deze beweging, welke
zich laat verklaren uit de betrok
kenheid van de studenten met bre
dere sociale problemen. De Gentse
hoogleraar Verhulst meent, dat al
leen in het Waals-Vlaamse conglo
meraat Brussel nog een harde noot
moet worden gekraakt, maar ook
daar leeft het Vlaams op, al is de
strijd nog lang niet gestreden. De
volksvertegenwoordiger Frans
Grootjans noemt het een probleem
van zelfzekerheid voor de Vlamin
gen. Ze moeten niet teveel rekenen
op wetten en inschikkelijkheid. Het
is op de eerste plaats een sociale
strijd. Vlaanderen moet eerst econo
misch sterk zijn. Dan hoeft de Vla
ming in Brussel geen Frans meer te
spreken om bij zijn meerderen in
het gevlei te komen.
In het gesprek met Mark Ejskens,
hoogleraar te Leuven, komt het ver
schil tussen Nederland en België
a an de orde.
Bomans: „Ik heb gehoord dat de
Belgische industrie zich gaandeweg
naar de kust verplaatst, ln die zin
dat het lijkt of het land schuin
staat".
Eyskens: „Dat is waar, maar jullie
staan ook schuin".
Bomans: „Ik protesteer in naam
van een onberispelijke natie".
Eyskens: „Ik bedoel industrieel,
maar weet u hoe het komt dat
Nederland zo'n plat land is? Omdat
jullie een volk zijn van theologen.
Het geloof heeft bij jullie de bergen
verzet".
Bomans: „Daarom is België zo
heuvelachtig gebleven. Een Vlaming
voelt zich dorpser en meer verbon
den met de bodem. Een Vlaming
heeft zijn wortels in de grond. Een
Nederlander in het water. Wij varen
dan ook graag uit. Zelfs wanneer
een Vlaming in diplomatieke dienst
is, geeft hij al gauw aan de minister
de wens te kennen niet verplaatst te
worden naar het buitenland en in
België te blijven".
Met figuren als Walschap, Gijsen,
filosoof Dondeyne en minister Lefe-
vre ondergraaft hij vooroordelen als
de rol van de Vlaming van guitige
krullebol in de Europese familie. Zo
zou ook de Vlaamse literatuur alleen
maar boers, leutig en sappig zijn.
Het is een even dwaze legende als
de kaas, de klompen en de windmo
lens in Nederland.
Een kwaal van de Belg is zijn
voorliefde om de wet te ontduiken.
Dit heeft Bomans bij diverse gele
genheden kunnen vaststellen. Deze
vloeit voort uit minachting voor de
overheid, welke weer een gevolg is
van het feit, dat Vlaanderen eeu
wenlang door vreemdelingen over
heerst is geweest. Belasting dient
om te ontduiken, niet om bij te
dragen in de bouw van wegen en
bruggen en het treffen van andere
noodzakelijke voorzieningen. Men
ontduikt ook de wetten inzake ste-
debouw. In elke straat zijn de spo
ren hiervan zichtbaar.
Hoe vrijmoedig en vol bonhommie
dit volk met elkaar verkeert maakt
het volgende verhaal duidelijk uit
het gesprek met Theo Lefevre, mi
nister van wetenschapsbeleid. Deze
is aan het woord: „Ik werd tot
minister van staat benoemd en
moest mijn opwachting maken bij
de koning. Deze zei: Ik feliciteer u,
meneer de. minister, omdat u sedert
1830 de, jongste zijt, die tot deze
functie werd geroepen. Was u niet
verwonderd toen u ervan hoorde?
Met een stalen gezicht antwoordde
ik: In het geheel niet, dat is mijn
lot. Toen ik de eerste keer werd
verkozen als kamerlid, werd die
nacht zelf mijn oudste kind geboren
Vier jaar later werd ik voorzitter
van de Christelijke Volkspartij en
binnen de veertien dagen werd mijn
tweede kind geboren. En nu is mijn
derde kind reeds een paar dagen ter
wereld en er was nog niets voorge
vallen. Maar zie, nu ben ik minister
van staat". Toen antwoordde de ko
ning: „Wel, meneer de minister, dan
geen vierde kind, alstublieft, want
ik wens absoluut te blijven waar ik
ben".
Bomans: „Ook ik ben u erkente
lijk voor deze zelfbeheersing. An
ders zou ik nu ruggelings dit ver
trek moeten verlaten".
KT
"til,::
De vorige week verschenen
kort na elkaar twee nota's be
treffende de Nederlandse defen
sie. Eén van D'66 en een van de
Tweede-Kamerfractie van de
Partij van de Arbeid. Het twee
de pretendeerde een vervolg te
zijn op de in 1968 verschenen no
ta „Doelmatig Defensiebeleid"
en heet „Doelmatig Defensiebe
leid II". Ze omvat nadere voor
stellen voor een slagvaardiger
en minder kostbare bijdrage aan
de NAVO-defensie.
Waarom ze van de Tweede Ka
merfractie van de PvdA uitgaat en
niet van de partij is mij niet
helemaal duidelijk.
Dat „slagvaardig" zal ik ook maar
niet té militair lezen, al doet het
wel wat martiaal aan. Bedoeld zal
wel zijn: „Geschikt voor veelzijdig
gevarieerd optreden". Hier valt al
direct een van de nadelen van het
te snel doen verschijnen van deze
Nota op. Ze maakt de indruk te
haastig te zijn samengesteld. Haast
is dikwijls de tegenstander van
snel. Niet alleen de vele tikfouten
wekken deze indruk, maar ook ve
le stellingen hadden nog wel eens
overwogen mogen worden en dui
delijker of genuanceerder gesteld
mogen zijn.
Toch is het een moedig stuk. De
samenstellers wilden het natuurlijk
voor de defensiebegrotingsbehande-
ling klaar hebben. Mogelijk wilde
de PvdA-fractie ook de commissie-
Van Rijckevoreel die onze krijgs
macht vOOr 1 maart moet doorlich
ten nog wel een hint geven in wel
ke richting zij behoort te denken.
Wij kunnen wel verheugd zijn met
de constatering: „De kerngedachte
's: de opbouw van een goede
krijgsmacht toegespitst op taken
die Nederland het best in bondge
nootschappelijk verband kan ver
vullen en die minder kost dan het
versnipperde defensie-apparaat dat
Nederland nu heeft. „Velen heb
ben er in het verleden aan getwij
feld of de PvdA wel zo'n goede
krijgsmacht wilde. Wij weten nu
dat zij die wil. Maar dan een
Soede en slagvaardige krijgsmacht,
ken tweede punt waardoor men
Jeg wel eens moeite had met de
vvdA was: „Wil ze nu die NAVO
<ji niet?" Het is nu duidelijk dat
"e noodzaak van dit bondgenoot
schappelijk verband voor de
PvdA-fractie vaststaat.
Onbegrijpelijk is echter de consta
tering: „Men kan nu ,eind 1971,
moeilijk, stellen dat de „gemiddel
de verwachtingen", waarover de
deer Wierda als voorzitter van de
Militaire Commissie van de PvdA
zijn voorwoord bij „Doelmatig
Defensiebeleid" sprak, aanzienlijk
ffwijken van die van herfst 1968.
Dit stelt toch wel teleur want er
'ijn enorme veranderingen opge
reden. Zo bijvoorbeeld staat China
te een heel wat veranderde positie
de wereld. Verder stellen som-
tege Warschau-paot-landen als b.v.
Roemenië zich anders op en er
dreigt een economische wereldcri
sis, waarbij de supermacht van de
Verenigde Staten wankelt. Wel
wordt m de PvdA-nota weer er
kend dat Brandt's Ostpolitik en de
Salt-besprekingen: „Op betrekke
lijk korte termijn tot de eerste
concrete resultaten kunnen leiden".
Als de PvdA-fractie dan voorts
stelt: „Zorgen moet men zich ma
ken over het feit dat de landen
van het Warschaupact en met na
me die welke van belang zijn voor
de krachtsverhoudingen in Cen
traal Europa, de laatste jaren hun
inspanningen hebben vergroot",
dan doet ze de minister van defen
sie toch wel een groot genoegen zo
kort voor de begrotingsbehande
ling. Weliswaar nuanceert ze de
uitspraak een beetje door "te stel
len dat wij kwalitatief beter zou
den zijn dan het Oostblok. Maar
dan plaats ik daar toch wel weer
een vraagteken bij. Vindt de
Tweede Kamerfractie van de
PVdA dan werkelijk dat de Neder
landse strijdkrachten kwalitatief
zo hoogwaardig zijn? Verander dan
maar niet veel, zou mijn advies
luiden. Of maakt ze juist een uit
zondering voor Nederland? Zo
slecht staan we er, in vergelijking
met anderen, echter ook weer niet
voor!
De terugtrekking van de Ame
rikaanse troepen wordt in de Nota
een gevaarlijke ontwikkeling ge
noemd. Ook dat is een duidelijke
stellingname die uiteindelijk uit
mondt is de stelling dat de strijd
krachten in de jaren zeventig
noodzakelijk blijven maar dat er
desondanks door nationale en in
ternationale rationalisatie een
kwart procent van het nationaal
inkomen op dient te worden bezui
nigd.
De strijdkrachten zouden dan
vooral gericht moeten zijn op in
grijpen bij een beperkte aanval
„zo snel mogelijk een locaal over
wicht te verkrijgen, dat enige tijd
kan worden gehandhaafd. Ook
zouden ze kunnen voorkomen, dat
door de Westelijke verdediging on
verhoedse penetratie voor een vol
dongen feit zou worden geplaatst.
Een dergelijke taaktoewijzing ver
eist een grote beweeglijkheid, zo
wel taktiseh, als strategisch, en
een paraatheid, die een onmiddel
lijk ingrijpen waarborgt. De om
vang van de daartoe aangewezen
strijdmacht kan echter beperkt zijn.
Een numeriek evenwicht, een ver
houding van één op één, waarbij
tegenover elke Sovjet-divisie een
NAVO-divisie zou moeten worden
geplaatst en waarbij het aantal
tanks, vliegtuigen en schepen te
gen elkaar zou moeten opwegen, Is -
bepaald geen vereiste. Wel echter
zal de sterkste der conventionele
strijdkrachten niet beneden een
minimum kunnen gaan, omdat dit
in strijd zou zijn met de gedachte
om het moment, waarop kernwa
pens in het geding zullen komen,
zo lang mogelijk uit te stellen".
Door deze motivering kwam men
drie jaar geleden tot vier volledig
parate en twee mobilisabele briga
des. Bekend is echter dat er ande
re plannen zijn die een werkelijk
aangepast antwoord propageren
waarbij een scala van mogelijkhe-
(Van een onzer redacteuren)
JJE generaal-majoor b.d. J. van Eisen is sinds 11 mei van dit jaar lid
van de Tweede Kamer (KVP-fractie). Voordien was hij laatstelijk
commandant van alle opleidingen van de Koninklijke Landmacht. Hij
is in 1916 in Rotterdam geboren en woont sinds enige jaren met zijn
gezin in Doorwerth, gem. Renkum.
Deze volksvertegenwoordiger heeft zijn middelbare studies afgerond
met het diploma HBS-B. Hij deed vervolgens staatsexamen onderwij.
zer en werd als dienstplichtig opgeroepen aan de Kon. Militaire
Academie in Breda en aan de Belgische Krijgsschool. In Den Haag en
Brussel is hij niet alleen leerling, maar ook leraar geweest aan de
Hogere Krijgsscholen. Nadien werkte de heer Van Eisen op de afd.
personeel van de Generale Staf en bij de afdeling Materieel van de
kwartiermeester-generaal. Hij is voorts commandant geweest van de
11e pantserinfanteriebrigade en chef-staf ï"i de 7-december-divisie.
Volksvertegenwoordiger Van Eisen is gewezen stoottroeper, heeft in
de Tweede Wereldoorlog een avontuurlijk aandeel in het verzet gehad
en verhuisde in zijn loopbaan niet minder dan zestien maal. In de
Tweede Kamer heeft hij al spoedig een zeer non-conformistische
reputatie verworven; zó zelfs dat hij zich recentelijk nog een
scheldpartij van de VVD-fractïe-voorzitter H. Wiegel op de hals
haalde. Af en toe staat hij 's zondags op de preekstoel in de
parochiekerk van Doorwerth.
Van zijn hand is bijgaand artikel.
den het reageren op een scala van
conflicten, mogelijk maakt.
Derhalve dienen enkele, liefst uit
vrijwilligers bestaande brigades in
Duitsland aanwezig te zijn en
daarachter een wisselend aantal
brigades die niet steeds paraat en
ook niet alle in dezelfde graad
van paraatheid behoeven te verke
ren. Dat geeft bezuiniging.
U komt in deze Nota op dezelf
de motivering tot het begrip
„luchtmobiel". Grote delen van de
brigades zouden luchtmobiel moe
ten zijn. Vergeet het maar! De
kasten van een luchtmobiel onder
deel immers bedragen een veel
voud van de normale. Helikopters
zijn zeer duur en men zal er hon
derden nodig hebben. Ook de hele
organisatie en bewapening is veel
duurder en oefeningen kosten ka
pitalen. Ieder vlieguur van een he
likopter kost duizenden guldens.
Bovendien is optreden alleen mo
gelijk als men ludhtoverwicht
heeft. Verderop in de Nota wordt
bezuiniging op het luchtdoelge
schut voorgestaan.
Vergeet dat dan ook maar
En bij werkelijke lucht'mobiliteit
behoren natuurlijk ook parachutis
ten 1 Zelfs Rusland en de Verenig
de Staten leggen zich grote beper
kingen op bij het oprichten van dit
soort eenheden. Ze zijn onbetaal
baar duur.
Een ondoordacht en onuitvoerbaar
plan derhalve. Daar komt nog bij
dat dit soort van operaties op eni
ge schaal weken van voorbereiding
eist. Voor luchtvervoer is het ge
bied waarover wij beschikken ge
woon te klein. Luchtvervoer is,
tenzij op compagniesniveau, om
snel versterkingen aan te voeren
of voor logistieke, verzorgende ta
ken, ook nog inefficiënt.
Dat heeft D'66 wel begrepen. Zij
wil luchtvervoer, maar dan op het
hele Europese gebied. Dat zou tak-
tisch-strategisoh wel goed zijn
maar dan als aanvulling op grond
strijdkrachten en zeker niet tot de
taak van Nederland beihoren.
Goede ideeën in de PvdA-Nota blij
ven: het concentreren op bepaalde
krijgsmachtdelen en het in een Eu-
rogroep gezamenlijk komen tot een
investeringspercentage van 25%.
De beschuldiging dat in Nederland
het investeringspercentage zou te
ruglopen is de laatste jaren niet
helemaal rechtvaardig meer. Dat
percentage nj. ligt mede zo ongun
stig door de in vergelijking met
andere landen zoveel betere be
taling en verzorging van onze
strijdkrachten.
En hiertegen kan toch zeker de
oppositie geen bezwaar maken
De Nota kiest dan voor verminde
ring van het achttal taken. Terecht
wordt gesteld: „Voorkomen moet
worden dat van elk krijgsmacht
deel, nationaal gezien, een on
bruikbaar geheel overblijft. T.a.v.
elk krijgsmachtdeel zijn argumen
ten voor opheffing in het kader
van de taakverdeling aan te voe
ren. Nu een keuze maken, zonder
hierover overleg te hebben ge
pleegd, lijkt voorbarig."
De nota van D'66 is in dit
opzicht kennelijk nog moediger.
Deze gaat uit van een einddoel
waarnaar geleidelijk aan moet
worden toegewerkt. Dit is inder
daad beter om te voorkomen dat
thans taken worden afgestoten, die
later weer nodig zullen blijken te
zijn.
Omgekeerd bestaat het gevaar, dat
geld wordt uitgegeven voor verbe
tering van taken die later voor
Nederland overbodig worden. Wel
licht zou men tot een bijzonder
goede Nota kunnen komen als de
praktisch Ingestelde officieren,
waarover de PvdA beschikt, zou
den kunnen samenwerken met de
meer wetenschappelijk georiënteer
de medewerkers van D'66. Beide
Nota's evenwel zijn alléén reeds
door haar verschijnen van groot
belang; ieder geïnteresseerde kan
nu te weten komen in welke rich
ting het militair denken in de be
trokken partijen gaat. Hopelijk
zien ook de ontwerpers de Nota's
als discussiestukken. Een nadere
studie blijft noodzakelijk, deze
studie kan leiden tot een verduide
lijking die voor beide nota's toch
wel gewenst lijkt.
J. VAN ELSEN.
VIENTIANE (Rtr) Noordviet-
namese troepen hebben gisteren de
laatste regeringsbasis op de Vlakte
der Kruiken in Noord-Laos veroverd.
Vijftienduizend Noordvietaamese sol
daten en eenheden van de Pathet-Lao
zijn het afgelopen weekend oen hevig
offensief begonnen op de Vlakte der
Kruiken. Alleen de basis Moeong-
phan op de zuidoostelijke hoek van
de vlakte hield tot dusver stand,
maar gisteren moesten de regerings
troepen ook deze basis ontruimen.
De pro-communistische troepen
hebben nu zes grote .artilleriebases,
waaronder het voormalige miautralis-
tfcóhe hoofdkwartier Mloeong Soeoi
en een groot aantal ondersteunende
posities in hun madht.
Volgens welingelichte kringen in
Vientiane hebben de regeringstroe
pen vier van de negentien Laotiaanse
houiwitzeirs verloren, vier Amerikaan.
3e Pkanitoim-straaljagers en -twee an
dere vliegtuigen. Acht Amerikaanse
piloten zijn gered; >een onbekend
aantal
mist o
Voor de Laotiaanse regeringstroepen
wiordt dit cijfer geschat o.p 500 doden
en gewonden.
Welingelichte kringen menen dal
de regering in Vientiane niet beschikt
over voldoende helikopters om de ge
ïsoleerd© Laotiaanse eenheden, die
door communistische troepen zijn
omsingeld, van de vlakte te evacu
eren.
Sniinigsledlen. is als tj
Volgens deze kringi
partijen in deze slag het
verliescijfer dat ooit is
in èén enkele slag in i
oorlog. De Noordvdera:
volgens deze kringen
dodien en gewondieh hebben verloren.
NEW YORK (Rtr) Opnieuw is
de Veiligheidsraad er niet in geslaagd
het eens te worden over een opvolger
voor de secretaris-generaal van de
Verenigde Naties Thant.
De Oostenrijkse ambassadeur Kurt
Waldheim, die vorige week vrijdag
bij die eerste stemronde een veto
kreeg, verenigde maandag elf stem
men op Zich, maar onder die twee
tegenstemmers was opnieuw minstens
één permanent lid van de raad, wat
neerkomt op een veto.
Eenzelfde lot trof een nieuweling,
de Argentijnse ambassadeur Carlos
Ortiz de Rozas, die tien stemmen
kreeg, maar oiok een veto.
Max Jakob-
i©n ne-
veto-stem.
de Alge
mene Vergadering een opvolger voor
stellen voor Thant, die aan het eind
van dit jaar zijn functie neerlegt.
(ADVERTENTIE)
Kies uit elke dinsdag,
woensdag:, donderdag
of zaterdag
(behalve zaterdag 1 januari).
jaarkaart p.p. f 50.-
voor echtpaar f75.-
3-maandskaart p.p. f20.-
voor echtpaar f30.-
N S-legitimatiebewij sof
pasfoto('s) èn een bewijs
waaruit uw leeftijd blijkt
(paspoort of trouwboekje),
meebrengen.
Vraag de folder aan liet loket.
(ADVERTENTIE)
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Ook de Algeme
ne Christen Officiersvereniging
(A.C.O.V.) waarin circa 2000 be
roeps- en reserve-officieren verenigd
zijn, heeft zich gemengd in het koor
van stemmen voor ingrijpende ver
anderingen in het defensie-apparaat.
In een raport aan de commissie van
Rijckevorsel die in opdracht van de
regering een studie maakt over het
Nederlandse defensie-apparaat, gepu
bliceerd in het A.C.O.V.-orgaan,
vraagt men om nauwere samenwer
king tussen de drie krijgsmachtdelen,
een andere opbouw van de defensie-
top, afstoting van overbodige taken
en onderdelen en om een vergaande
stroomlijning van het gehele defen
sie-apparaat.
Eén van de meest opvallende sug
gesties in 't rapport behelst: de vor
ming van een geheel internationale,
zelfstandige landmachteenheid in
NAVO-verband, die gemeenschappe
lijk betaald wordt en over gestan
daardiseerd materiaal moet, beschik
ken.
Als U Israël vooral wilt leren kennen als liet land, waar de meeste
boeken van de H. Schrift zijn ontstaan en bovendien als 't land
waar in 20 jaar een moderne, jonge staat is opgebouwd, teken dan
in op de 15 daagse, geheel verzorgde vliegreis naar Israël.
Vertrekdata: 21/3,4/4,9/5,13/6,4/7,12/9,17/10 en 7/11.
Alle inlichtingen worden U gaarne verstrekt door;
Berg en Dal, Meerwijkselaan 5,
TeL08895*1900
papier
oor uw pen
Brieven «ooi aeze ruoriek moeten met vol
ledige naam en adres worden ondertekend. Bij
publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts
bij hoge uitzondering zal van deze regel wor-
don afqeweken Naam en adres zijn dan bij
-le redactie bekend. Publicatie van brieven
'verkort of onverkort) betekent met dat da
redactie het in alle gevallen eens it met il>-
haud, e.g. strekking.
Onlangs heeft minister Drees van
Verkeer en Waterstaat (DS'70) een
prijsverhoging van ca. 9'/2 procent
aangekondigd voor de NS-tarieven
van het reizigersvervoer.
Ik zelf moet regelmatig de afstand
Breda - Tilburg v.v. met de trein
overbruggen. Op 15 december be-
tóalde ik f 2,70. Een dag later moest
ik niet minder dan f 3,10 voor het
zelfde kaartje betalen. Dit is een
prijsverhoging van niet minder dan
15 procent. De DS'70 minister kan
erg mooi praten, maar het wordt
hoog tijd, dat de treinreizigers als
geheel protest aantekenen tegen een
dergelijke gang van zaken. Dat de
particuliere ondernemers niet tot
zulke prijsverhogingen over kunnen
gaan als Drees dat heeft gedaan,
spreekt voor zich: de prijzen van de
particuliere ondernemers worden
nauwlettend in de gaten gehou
den.
Stimuleren van het openbaar ver
voer bestaat volgens deze regering
uit prijsverhogingen! De treinreizi
gers zijn door Drees bedrogen: een
prijsverhoging van 9^ procent aan
kondigen en in werkelijkheid de
prijs van het treinkaartje met 15
procent verhogen!
Een eigenaardige vorm van demo
cratie en socialisme houdt de DS'70-
minister erop na. Democratie en so
cialisme in het vaandel voeren is
geen kunst. Doe het ook in het
parlement, ministers Drees en De
Brauw, of waren de termen socialis
me en democratie ook maar voor
wendsels, om in de Kamer en de
regering te komen?
BREDA
M. VOL
(NS hebben een tariefsverhoging
aangekondigd van gemiddeld 9,5
procent, hetgeen wil zeggen dat er
spoorkaartjes zijn die meer en die
minder zijn gaan kosten. Over het
algemeen drukt de ver-hoging het
meest op de korte afstanden, ook al
door de afronding op tien cent naar
boven. Redactie).
ps**
j-iïtnd
Gaarne zou ik op onderstaande
kranteberichten van de zelfde dag
enig commentaar leveren:
1. B. en w. van Breda geven
ondernemers, die van plan zijn op
tweede kerstdag een show te geven
van hun producten ontheffing van
de winkelsluitingswet 1952 op grond
van artikel 12 lid 2 van die wet.
Normaal bestaat voor de zondag een
verbod op openstelling van zaken.
Het zal echter verboden zijn tijdens
deze shows producten te verko
pen.
2. De onrechtmatige uitoefening
van het bouwbedrijf heeft zulke
vormen aangenomen dat dit de
staatskas jaarlijks vele honderden
miljoenen kost aan ontdoken belas
tingen en sociale lasten.
Ruim voldoende om het gat van de
minister van Financiën te dichten.
Alleen al in Limburg is dit jaar in
deze onrechtmatige bouwactiviteiten
een bedrag van zeker honderd mil
joen geïnvesteerd. De ontdoken be
lasting mag op 25 procent worden
gesteld. Toch prettig dat b. en w.
deze Wiaarschuwing aan de onderne
mers. doorgeeft, want ondernemers
en werkgevers moesten eens de
wetgeving naast zich neer leggen.
Doch b. en w. weten ook, dat het
lied van de arbeid uit volle borst
wordt gezongen op de avonden, za
terdagen en ook nog de zondagen,
maar hier maken de werkgevers
zich niet schuldig aan. Zij zien da
gelijks dat hun collèga's in de klei
ne en middelgrote bedrijven hun
bedrijven kunnen sluiten door ge
brek aan werk beconcurreerd door
hun eigen werknemers, die in deze
situatie alleen nog een werkgever
nodig hebben om te kunnen genie
ten van de sociale voorzieningen, die
niet mis zijn.
Dit werkt enorm de inflatie in de
hand, nog aangemoedigd door de
regering om het onderhoud van een
eigen woning niet meer aftrekbaar
te maken.
BREDA
M. DE JONGE.
WASHINGTON (DPA) De Ame
rikaanse strijdkrachten op Taiwan
(Formosa) zullen mogelijk nog voor
president Nixons reis naar China
worden ingekrompen. Dit zou Nixons
adviseur dr. Henry Kissinger bij zijn
bezoek aan Peking in juli te kennen
hebben gegeven, zo heeft de Austra
lische deskundige voor het Verre
Oosten, Ross Terrill, onthult, die aan
de Harvard universiteit doceert.
Tm-ill die in de zelfde tijd als Kis
singer China bezocht schrijft in „At
lantic Monthly" dat Peking zwaar tilt
aan de Amerikaanse militaire aanwe
zigheid in Taiwan.
