MINDER
KRITIEK
MEER
MUZIEK
iappa was here!
poppertjes
Er zijn 2 manieren om in Z.-Afrika te leven"
MISSAAL
Dag papa's en mama's
GEDICHT
MELK EN
WATER
wij
nu
PI
wij
ftlINEE ONTVLUCHT VEILIGHEIDSPOLITIE EN DAARMEE VADERLAND:
T>slr»Snapte daarmee aan een
\G 4 DECEMBER 1971'
jongeren
pagina
mm
Leert
Plaat
Praatje
Film
w
Het meest opmerkelijke ver
schil van het Missaal-1972
met het vorig jaar uitgegeven
Missaal is het opnieuw opdui
ken van het Latijn. Naast de
Nederlandse vertaling wordt nu
ook de Latijnse tekst gegeven
van onder andere Oraties, Pre
faties en de vier versies van
het Eucharistisch gebed (Canon)
Dit Missaal, dat de „officiële"
Romeinse teksten aanzienlijk
uitgebreid met alternatieven)
aanhoudt, is een goede zaak.
4 december 1971
17
et valt te betreuren, dat
ele restaurants de kwali-
>it van hun vleeswaren
ïenen te moeten onder-
trepen door het verstrek
en van botte messen.
Stelling van proefschrift van
Drs. M. H. VERHEY
(iet alleen doen wegen-
ouwkundige projecten
an Rijkswaterstaat veel
tof opwaaien, maar bo-
endien scheppen somtni-
:e van de waterbouwkun-
iige werken riolen.
Stelling van proefschrift van
Drs. P. SCHOTMAN
ik ben volgens de mensen
>eide, maar ik ben links
ïoch rechts. Ik wil mijn
«afhankelijkheid van
»eest bewaren. Wat veel
jelangrijker is dan links
)f rechts is de vraag of je
:elfspot hebt.
MICHEL VAN DE PLAS
k ben van nature optimis-
isch en vrolijk van aard.
k vind het leven te kort
om altijd maar ruzie te
naken.
Ajax-trainer
STEFAN KOVACS
Je kunt tien dagen achter
elkaar het leukste van het
leukste zeggen en dan
kunnen de mensen gieren
van het lachen. En je kunt
de elfde keer een enorme
miskleun maken en dan
Word je van alle kanten
aangevallen.
KEES SCHILPEROORT
Mijn beste cartoons vind ik
die, die op verschillende
Kianieren geïnterpreteerd
unnen worden.
Cartoonist YRRAH
Om het reisgenot van an
dere deelnemers niet te
kort te doen hebben wij na
jarenlange ervaring ge
meend, niet meer de gele
genheid te moeten bieden
om door middel van een
doktersattest een plaats
vóórin de toeringcar te re
serveren.
Reisbureau De Magneet N.V.
De mogelijkheid om in
kranten ingezonden stuk
ken geplaatst te krijgen
bespaart de gemeenschap
de bouw van twee psy
chiatrische inrichtingen,
één voor mannen en één
voor vrouwen.
Deken B. J. ter Kekke,
Terborg Varsselder.
Opvoeding vereist ge
zag; gezag staat opvoeding
in de weg.
Dr. Hans Ulrich Wintsch.
Het bedrijfsleven is werk
zaam als ontwerper, lan-
ceerder en leverancier van
de culturele revolutie.
Prof. dr. Ernest Zalm.
Ik vind het vervelend
als men mij de Nederland
se Leonard Bernstein
noemt.
Bernard Haitink, dirigent.
Door het schilderen kan
ik afstand nemen van nu]
werk als acteur, ik kan
een bepaald brok ?ve.
inspiratie of frustratie
kW1^' Keith Michel}, alias
Hendrik VIU-
Als we willen streY®"
naar artsen met een
hoorlijke kwaliteit, g
ik eerlijk gezegd da
behoorlijke beperking
noodzakelijk is. d0.
Prof. dr. A.
De meeste mensen schoP
pen zo lang tegen het est
blishment, totdat ze
toebehoren. r,ennekorn.
Alex van Benn
■XV,
2.
--
"m zitten,
hitte.
Irou bestrijdt:
gebreid
HE zullen wel weer een poosje
bleu wachten tot er een concert
Herland gegeven wordt dat op
tieltde topniveau staat als dat van
Mothers vorig weekend in de
prdamse Ahoy-hal. Door een
storing bij het doorbellen
|i recensie afgelopen maandag
Tl in onze krant verschenen,
jiimer. Sorry. Maar Zappa is
in;rijk genoeg om er nog even
Items te komen. Temeer ook
lilt we inmiddels een
Itrviewtje met hem gehad hebben,
lilin „200 Motels" gezien hebben
til soundtrack daarvan, die op
liiibbel-elpee verschenen is,
Boord hebben.
Eerst wat dat concert bedtreft
1:was af. Dat is eigenlijk de
|agrijkste conclusie die de
hebben kunnen trekker
liaiïOÖO jongeren uit alle delen
J.ktlmd (voor de hal stond he
llmelbussen uit Den Helder,
[oÉgen, Maastricht en noem ici'
iropl waren naar Rotterdam
fcmen. NJie van hen gedacht
uit hebben een tipje van de „200
|fc"-sluiei' opgelicht te krijgen
Vfflbedrogen uit. In vergelijking
ltit het multi»media-Mothers-
IVspektakel was het concert een
zsrmit Frühstück". Dat
|jki daardoor teleurgesteld
"■teiijn kwam omdat Zappa
•mate gepeperde
in de Ahoy-Zimrner
t het eonctert er als
inging. Liefhebbers
Jent Mothers of Invention
i jammer
i dat de teksten
f overigens veel verloren
Jfe akoestigch slechtte zaal)
„ij-kritische
'Jt bevatten en nog slechts
'"«uit bizarre kullekoek.
d tegenover dat de show
el zoveel te bieden
1 tijd had zich druk
toverde afgevlakte
v'r
fMog dan verwacht werd de
['Smaakt door dte twee ex-
-'KMark en Howard. Deze
[■■vocalisten hebben ervoor
TC dat de muziek van de
Jirsweer regelrechte rock is
T™ in plaats van puur
fjaent.Daarbij zijn dte
Pjkheden van hun stemrrlen zo
pilt er nu nummers op het
■=-gebracht kunnen worden die
PJlleen in de studio
r waren. De muziek zou
Pus helemaal van studio
kwaliteit zijn als Don Preston iets
inventiever gtebruik had gemaakt
van zijn Moog. In het extreem lange
nummer Billy the Mountain kwam
even iets naar voren van een
tegenstelling tussen de Turtles en de
oude kern van de Mothers.
Aanvankelijk werd alle aandacht
getrokken door de beide vocalisten
totdat eten fabelachtige sopraan sax
solo van Ian Underwood de zangers
voor de eerste en enige keer naar de
zijkant van het podium drukte.
Opvallend tijdens het concert was
ook dat Zappa zelf, hoewel nog
steeds duidtelijk de leider, een
minder toonaangevende rol speelde
dan vroeger. Niet dat de discipline
verdwenen was, integendeel, maar
de anderen kregen meer ruimte voor
improvisatie dan ooit. De Mothers
hadden zelf dte grootste lol in het
concert en wilden er duidelijk meer
dan een geroutineerd
promotieconcert van maken. Men
had zich bijvoorbeeld uitstekend op
Nederland georiënteerd wat bleek
uit een serie toespelingten op
Hollandse toestanden; zoals
Madurodam of Queen Juliana. Er
was zelfs een Nederlands refrein
ingestudeerd waarvan het
kernwoord „vloerbedekking"
geestdriftig door het publiek wterd
meegezongen. En daarmee deed
Zappa toch ook nog even wat hij
nooit laten kan; af en toe een loopje
met de zaal nemen.
en die altijd al gedacht hebben dat
het een groep toon-dovte
perverselingen was zal de film
waarschijnlijk alle slechte
verwachtingen overtreffen.
Hetzelfde geldt in feite voor de door
Bovema uitgebrachte soundtrack.
Hierover hoeft alleen nog opgemerkt
te worden dat wie de film niet
gezien heeft zich met de
dubbelelpee bekocht moet voelen
met de halve waarheid.
Vooral de eerste plaat bevat vaak
moeilijk te bevatten kakafonische
geluiden. Daarentegen staan op de
tweede een aantal schitterende
songs.
Gironummer Actie Hulp aan Pakistan 999.
Informatie over de film „200
Motels" hebben wij al eerder
gegeven. Na een persvoorstelling in
Amsterdam gezien te hebben de
film komt over twee weken in
roulatie) moeten we toch nog even
als aanvullende informatie geven
dat de film af en toe een beetje
vermoeiend is. Het aantal effecten
dat over je heen gegooid wordt is zo
overstelpend dat je ogen soms
automatisch beginnen te
knipperen.
Maar een goeie film is het wel hoor.
Het is een verzameling prachtig
mooie beelden, te vergtelijken met
een aan elkaar gelaste
respectievelijk in elkaar
overlvoeiende serie posters. Voor
het publiek dat de Mothers al kent
is „200 Motels" een bewijs van
logischte ontwikkeling, voortvloeiend
uit de concerten en plaatopnamen.
Voor het publiek dat er niets van af
weet doet het er niet toe, zij krijgen
de kans kennis te maken met wat
nieuwe ideeën. Voor degenen die de
Mothers toch al niet konden uitstaan
Omdat we op deze pagina ai eerder
een interview met Frank Zappa
hebben afgedrukt hoeven we hem
niet meer uitgebreid te introduceren
en kunnen we ons beperken tot
enkele opmerkingen over nieuwe
visies en ontwikkelingen. We
treffen hem in het luxueuze
Amsterdamse Howard Johnston
Hotel. Hij heeft maar weinig
woorden nodig om een vraag te
begrijpen.
Maatschappijkritiek: „Ik heb
geleerd dat de waarde van kritiek
niet al te groot is, omdat het
publiek zo snel vergeten is. Mijn
kritiek richt zich nog op algemene
dingen; het gedrag van mensen,
mentaliteiten tenz. Liever niet meer
op politiek, want het merendeel der
mensen bereikt het niet. Ik heb
eigenlijk ook nooit geweten hoe
mijn kritiek overkomt. Beschouw
het maar als zelfbevrediging".
Turtles: „Natuurlijk zijn er wtel
eens moeilijkheden in een groep die
bestaat uit sterke persoonlijkheden.
Toch zullen we volgens bepaalde
schema's moeten blijven werken,
anders loopt het uit de hand. Dat er
mensten zijn die mij wel eens een
dictator noemen is voor rekening
van die mensen. Ik geloof zelf dat
ik meer een dirigent geworden ben
die de jongens genoeg vrijheden
laat. Luister maar, we maken betere
muziek dan ooit en vooral vocaal
zijn we sterk geworden".
Geld: „Hoe verderfelijk ook, geld is
macht, of beter, geld kan macht
geven. Het ligt er maar aan hoe je
het gebruikt. Als ik geld over heb
stop ik het in de apparatuur. Nu zou
ik bijvoorbeeld een computer willen
kopen om daarmee te gaan
werken.... zo blijf ik bezig".
IN de popmuziek doelt stëêds meer
„vreemde" instrumenten hun
intrede, dat wil zeggen instrumenten
die typisch in een andere stijl of in
een bepaalde folklore thuishoren.
Via Beatle George Harrison kwamen
we plotseling de Indiase sitar tegen,
kort daarna zorgde de wonderlijke,
inmiddels ingeburgerde Moog
Synthesizer (Simon and Garfunkel,
United States of America, Beatles,
Mort Garson etc.) voor de nodige
verwarring, gevolgd door een tot op
heden nimmer aflatende reeks
„nieuwe" instrumenten ais de dobro,
de viola da gamba, de luit, de citer,
de accordeon en als laatste snufje de
Westindische steeldrums.
Bijna tegelijkertijd kwamen de
herrezen Moby Grape en ex-Lovin'
Spoonful John Sebastian op hun
respectievelijke nieuwe elpees „20
Granite Creek" en „The four of us"
met dit nieuwtje tevoorschijn. En
zie, ook de tot leven gewekte
Mama's and Pappa's benutten het
blikkerige geluid van de steeldrums
om één van de nummers van hun
come-back-elpee „People like us" te
versieren. Helaas vormt „European
blueboy" de titel van het met
Westindische ritmiek versierde
nummer het enige hoogtepunt van
deze nieuwe elpee, die ook wel eens
echt de laatste zou kunnen zijn-
Mama Cass is immers getrouwd en
zij heeft zich met haar adelijke man
gevestigd in Engeland, van waaruit
zij haar sololoopbaan wil
voortzetten. Ook John Philips en
Denny Doherty (zijn voortreffelijke
solo-elpee „Watcha gonna do" zal
heus wel een vervolg krijgen) zijn
zeer actief op het solofront en
beiden met succes, zodat er niet
veel tijd zal overblijven voor een
vervolg op deze schijf.
De kwaliteit van deze nieuwe plaat
vraagt trouwens niet om een tweede
deel. Natuurlijk, Denny, John, Cats
en de lieve Michelle weten echt nog
wel een lekker sfeertje op te
bouwen, maar daarvoor hoef je deze
plaat niet te kopen. Dan kan je
beter naar de winkel stappen en een
„The best of The Mama's and
Papa's-schijf aanschaffen. Voor een
tientje of daaromtrent hoor je dan
de groep in topvorm als repertoire
als „Got a feeling", „California
dreamin", „I call your name".
„Twelve thirty" enz. „People like
us", e raison van eenentwintig
vorstelijke Hollandse guldens, biedt
namelijk niets nieuws, erger nog, de
plaat biedt minder. Gebleven is de
ijzersterke samenzang, verdwenen is
echter het puike materiaal. Op het
ene, hierboven al genoemde nummer
na, vormt de hele schijf één lange,
vervelende herhalingsoefening.
(Probe 5C062-92989).
OP 11 en 12 december wordt in
het Studencentrum in Eindhoven
een internationaal folkfestival
gehouden. Een groot aantal Iterse,
Engelse, Schotse en Amerikaanse
groepen en solisten werkt hieraan
mee. Er worden ook Nederlandse en
Belgische folkformaties verwacht.
Op het festival, dat 's zaterdags om
twee uur begint is veel informatie
over de folkmuziek te verkrijgen.
Kosten voor htet hele festival:
vijftien piek. En voor die prijs kun
je dan nog blijven slapen ook.
DERTIG popreportages van
journalist Pim Oets en foto's van
Gijsbert Hanekroot zijn gebundeld
in het fraaie boekwerk „Popnamen"
dat onlangs bij uitgeverij Born-
Tiebosch is verschenen. In het boek
interviews met onder andere Beach
Boys, John Lennon. Byrds, Prank
Zappa, Evterly Brothers en Burrito
Bros. De prijs: f 7.90 een lachterjte
voor een boek als dit.
WIE had dat gedacht: „Kom van
dat dak af" van Peter en z'n
Rockets weer hoog op de hitladder!
Deze super-oude stamper doet het
weer best in een tijd, waarin
hoogbejaarde grijsaards op de daken
zitten. Leuk voor inmiddels ook wel
wat op leeftijd gekomen Peter
Koelewijn en kornuiten, die op hun
„oude dag" volkomen onverwacht
het vergeten geluid van de
rinkelende kassa horen.
ROD STEWARTS ster is snel
gestegen, net zo snel als Joe Cocker.
Met Cocker heeft Stwewart gemeen
een wat geforceerd stemgeluid en
het feit dat lang niet alle songs zelf
gescheven zijn. De drie elpees (op
het label Mercury) die inmiddels van
hem uit zijn (An old raincoat never
lets you down, Gasoline Alley en
Every Picture tells a story) lopen
alle drie als een trein over de
toonbank heen. Rod Stewarts succes
stoelt op drie factoren. De prachtige
hese stem die met enorme kracht uit
een tenger lijf geperst wordt. De
sterke begeleiding (van The Faces
en studiogroepen zoals Blue Mink)
Het fraaie akoestische en steel-
guitarwerk. De drie elementen
komen het sterkst tot uiting op de
laatste elpee.
MOBY GRAPE, de legendarische
zestiger jarengroep is weer helemaal
terug aan het popfront. De
popstations draaien hun recente
elpee „20 Granite Creek" stuk en
ook de nieuwe realse van „Moby
Grzpe '69" maakt weer een
triomftocht.
KEITH MOON van de Who heeft
in Midden-Engeland een huisje
laten bouwen voor ongeveer
f 650.000. Alles in het huis annex
studio kan elektrisch in
beweging gesteld worden, tot
aan de gordijnen toe.
MET sinterklaas is er elk jaar een
golf van elpee-release. Ook dit jaar.
Typerend voor het popverval is dat
er geen echt schokkende nieuwe
dingen bij zitten.
't was donker
niet van dat gewone
schemerige, maar pikzwart
ook als je het tegen het licht hield
hij was bedroefd
niet van dat gewone
treurige, maar diepbedroefd
want wat is nu een sinterklaas met
een zwarte baard?
eindredactie
hans maas
bijdrage:
pierre vlamings
onze correspondent)
|®jöEN rje anglikaansc de-
''ench-Beytag, die onlangs
'troorjeeld tot 5 jaar cel, is
en'ge christen in Zuid-Afri-
Me
IS
geïnspireerd door het
zich verzet tegen de
'wetgeving. „Er zijn twee
P ofwel
°'it in Zuid-Afrika te le-
r Wat
je sluit je ogen voor
om je heen is, ofwel je
!t e" je wordt gek gemaakt
f 'K .1
Je ziet", zei ds. Donald
t veZe wee't 'n Londen, kort
'j gevlucht was uit Zuid-
vaderland, dat hij zijn
I niet uit was geweest.
V iorige methodistische predi-
JCA'' net van de inlichtin-
Se *ntussen is hij evenwel
n» j vertrokken, omdat
veiligheidsdienst
l),ti "'Afrikaanse politie voor
A'in in Groot-Brittannië iets
'»eorganiseerd.
Morton stelt dat zijn ogen aan het
begin van dit jaar volledig werden
geopend. „Ik begon aan mijn ambt
in het geloof dat de geestelijke rol
van het christendom belangrijker
was dan wat ook. Maar het is hui
chelarij van het stadsleven geweest,
waardoor ik me volledig geënga
geerd heb".
Morton was voorheen mijnwerker
en handelaar en trad pas laat in het
ambt. Op de Rhodes universiteit
was hij een van de oprichters van
de multi-raciale christelijke bewe
ging van de universiteit die zich al
snel het ongenoegen van de Zuidaf-
rikaanse regering op de hals haalde.
Na zijn promotie drie jaar geleden
ging hij naar de missiekerk in een
„bantoe"-gebied. „De ouders huilden
niet eens wanneer ik hun kinderen
die stierven van de - honger
begroef. Ze hadden het eenvoudig
verwacht".
Begin dit jaar werd Morton aan
gesteld voor twee kerken in Pretori-
a: de ene voor Europeanen in de
voorstad Hedfield, de andere in de
„gekleurde" (gemengd ras) gemeen
te „Eersterus". Hij verloor ongeveer
een derde van zijn blanke gemeente
van 150 mensen, toen hij hen vertel
de dat Zuid-Afrika afstevende op
een situatie die gelijk of zelfs erger
was dan Nazi-Duitsland. Maar ande
ren namen hun plaats in en Morton
begon een beweging te organiseren,
die hij „de gemeenschap van het
geëngageerde verder-reiken" noem
de.
Morton, die getrouwd is en twee
kinderen heeft, was zich bewust van
de onvermijdelijke gevolgen van de
richting die hij was ingeslagen. Veel
leden van zijn gemeente werd het
leven op hun werk moeilijk ge
maakt soms door overheidsfuncti
onarissen, maar vaker door rechtse
waakzaamheidsgroepen.
De „gemeenschap van het geënga
geerd verder-reiken" begon cursus
sen te geven in lezen en schrijven,
hygiëne en babyverzorging en ging
tegen kostprijs voor kinderen pro-
teïnerijke levensmiddelen verkopen.
De veiligheidsdienst stelde een dos
sier op over Morton en dat werd aan
verscheidene leden van zijn ge
meenschap getoond, teneinde hen te
intimideren.
De grootste krachtmeting vond be
gin vorige maand plaats, toen Mor
ton vanaf de kansel sprak over de
beweringen rond de dood van Ah
med Timol, de Indiase onderwijzer
die in oktober met vijftig andere
intellectuelen bij een razzia door de
politie werd gevangen genomen. Ti-
mol stierf, nadat hij van de tiende
verdieping van het hoofdbureau in
Johannesburg was gevallen. In de
officiële verklaring sprak men van
zelfmoord.
Morton zei dat volgens mensen,
die het lijk gezien hadden, er nagels
waren uitgetrokken, dat het rechter
oog ontbrak en dot de testikels
verminkt waren. Een week nadat hij
dit had gezegd, begon de politie zijn
vrienden uit te horen.
„Ik ontving een telefoontje waarin
iemand zei dat ik maar beter het
land kon verlaten. De politie had
rondverteld dat ze genoeg bewijs
materiaal tegen me hadden, om me
voor het leven op te bergen". Hij
boekte een vlucht naar Engeland en
bleef van zijn huis weg. Toen hij
echter probeerde zijn woning achter
om te benaderen om zijn kleren te
halen, kreeg de politie hem in de
gaten en werd hij met 160 kilometer
per uur naar Pretoria achterna geze
ten. Hij slaagde erin de politie lang
genoeg te ontwijken om de flat van
een paar vrienden te bereiken. Hij
werd naar het vliegveld gesmok
keld. waar hij uiteindelijk onder
valse naam per Malawi Airways het
land verliet. „Er is nu nog het
probleem om mijn vrouw en kinde
ren het land uit te krijgen, maar tot
dusver heeft de politie hen onge
moeid gelaten".
„Dit is de eerste keer dat ik
buiten Zuid-Afrika ben. Maar ik zal
nooit werkelijk ver af zijn van de
onmenselijkheid waarover je in
Zuid-Afrika bijna dagelijks hoort1.
Eens zal ik terugkeren", aldus deze
predikant.
Dit geldt o.i. ook voor de La
tijnse teksten, want er is zonder
twijfel nog een belangrijke
groep gelovigen, die zeer ver
trouwd was met de traditionele
liturgie, dat het wegvallen van
veel vertrouwde elementen in
de kerkdienst hun misschien
onnodig verdriet heeft ge
daan. Na de Missalen C (het
afgelopen jaar) en A (1972 volgt
nog een Missaal B, waarmee
een driejarige cyclus wordt vol-
gemaakt. Velen zullen geen be
hoefte hebben aan dit Missaal,
maar het is toch goed dat het
verschijnt, want de pluriformi
teit is er zeker mee gebaat.
(Uitgeverij J. H. Gottmer, Haar
lem, prijs f 10,-)
J.L.
door
dr- corn, verhoeven
Er schijnen mensen te zijn die
nooit water' drinken. Water is goed
voor de honden", zeggen ze, als ze
niet al te veel van honden houden,
of „water is net goed genoeg om je
voeten te wassen". Als drank komt
het alleen in aanmerking wanneer
er absoluut niets anders voorhanden
is en de dorst buitengewoon groot.
Ik begrijp die mensen niet. Voor
mij betekent dorst: zin in wated. Al
het andere is behelpen. Ik schat dat
ik per dag ongeveer twee liter water
drink, recht uit de kraan. Het
vreemde is dat dit eigenlijk alleen
maar thuis kan. Overal elders ben je
de slaaf van' de grote gulheid. Een
gewoon glas water kun je nergens
krijgen zonder dat je er eerst een
vermoeiende veldslag voor kevert.
Kennissen noemen eerst zes andere
frisse dranken op die ook groten
deels uit water bestaan, maar waar
aan om een duistere reden koolzuur
of zuurtjessmaak zijn toegevoegd
pas dan komt onder tamelijk veel
hilariteit het begeerde water op de
proppen. Obers in café's houden het
nog langer vol. Ze doen also het
woord „water" niet eens verstaan,
of het een vies woord is dat de klant
maar uitspreekt om te testen of ze
er tegen kunnen.
En als ze verstaan, vragen of het
Spa of Vichy moet zijn.
Wie de srijd volhoudt, krijgt
tenslotte gewoon water en hij hoeft
er na zijn titanische inspanningen
ook niet voor te betalen. Ik denk
dat dit iets verklaart: water is gra
tis. Een glas water is de kleinst
denkbare aalmoes. Daarom mag het
niet aan de gasten gegeven morden.
en willen obers het woord niet ken
nen. Maar nu het drinkwater hier zo
slecht wordt, dat het geïmporteerd
moet worden, komt daar misschien
verandering in. Wie weet gaan we
het binnenkort nog beleven dat
obers op de bestelling „water" even
gretig reageren als nu op „champag
ne", en dat men van alle kanten
rond de tafel waar deze luxe drank
geserveerd wordt, zich gaat afvra
gen of het wel echt water is en
waar die lui dat toch van doen.
Zover is het nog niet, maar we
gaan toch een aardig eind in die
richting. Want het zuivere water,
dus gewoon water zonder rotzooi
erin, zoals het aangetroffen wordt
op plaatsen die niet kunstmatig ver
vuild zijn, is al even duur als melk,
de andere elementaire drank. Wie
een ogenblik nadenkt over de pro-
duktie van melk, zal zich daarover
verbazen, naar ik hoop, ook ergeren.
De hemel mag weten of de prijs
van een liter schoon water werke
lijk verantwoord is. Ook daar komt
een produktieproces aan te pas-
Maar daarin zit nu juist voor een
groot deel van het schandaal. Melk
kan niet andres gewonnen worden
dan door middel van een arbeidsin
tensief proces. Het is moeilijk te
begrijpen waarom de boeren voor
een liter melk minder zouden moe
ten krijgen dan de importeurs voor
een liter water. Het argument dat
melk een volksvoedsel is en dus
goedkoop moet zijn, weegt natuur
lijk zwaar, maar geldt voor water
even sterk.
Melk mag niet duur zijn, water
moet ongeveer gratis zijn. Elemen
taire behoeften moeten geen financië
le problemen oproepen. Als we zover
gaan te tolereren, dat de commercie
ons water vervuilt en ons vervol
gens zuiver water aanbiedt voor de
prijs van melk of bier, dan let niets
ons om straks ook nog eens geluk
kig te zijn met een flesje zuurstof,
ons tégen gepeperde prijzen aange
boden door degenen die onze lucht
vervuilen. Wie het niet kan betalen
of wie bezwaren maakt tegen deze
absurde gang van zaken, mbet dan
maar stikken. Dat is de uiterste
consequentie van een situatie, waar
in he imporeren van schoon waer
misschien alleen maar een handige
zet lijkt. Op zich kan geen zinnig
mens die importeur veroordelen. Hij
is even onschuldig en handig als de
fabrikant van geneesmiddelen. Zij
passen zich aan en profiteren van de
situatie. Niemand hoeft, hun produk-
ten te kopen. Voor geneesmiddelen
geldt dit alleen als we heel erg
cynisch zijn, voor water alleen zo
lang ons eigen drinkwater niet ge
vaarlijk is. Ik kan daarover niet
oordelen: het feit dat ik al jaren
twee liter per dag gebruik en nog
leef wijst er op dat het nog niet
dodelijk is. Er zijn gezagsdragers
die er nogal geruststellend over pra
ten. Maar dat zegt niets, want het is
hun baan. Hun gepraat zegt alleen
dat er volgens anderen iets aan de
hand is. Maar dat weten we al
lang.
(ADVERTENTIE)
