uit
HET VERDOMDE LOWIETJE VAN ROTTERDAM
4
..Ze moesten
ze allemaal
doodslaan"
app
w
vr?*
Profiteren
Val dood
Boze mensen
Stuntman
Stofzuigen
Onopvallend
Zelfmoord
Genezen?
650.000
oncert
X)MINEE ON'H
ZATERDAG 4 DECEMBER 197,
Meneer W. Knoops is
directeur van KIPO,
een reus van een
„winkel" voor ambte
naren en andere burgers.
De laatste tijd is hij
weer stevig in het
nieuws, omdat hij zijn
geachte cliëntèle een
korting van maar liefst
vijf cent op een liter
benzine heeft beloofd.
Hij heeft flink de wind
van voren gekregen,
maar kreunt er niet
onder. „Alles wat
over me geschreven
wordt, vind ik goed",
zegt hij gelaten in
zijn spiksplinternieuw
imperium, dat maandag
a.s. officieel
geopend wordt.
Praten met KIPO-directeur
W. Knoops betekent een ge
sprek met een man, die in
geld denkt. In zijn ruime, nog
naar verf en vers hout rui
kende directiekamer van zijn
nieuwe imperium aan de Rot
terdamse Coolhaven, waar 300
man werk vinden, geeft hij
dan ook de indruk een ge
slaagd zakenman te zijn: sa
men met zijn vader alles met
eigen hand opgebouwd. Een
self-made man in optima for
ma.
Willem Bastiaan Knoops, -
klein en gezet, geboren en ge
togen Rotterdammer, vijf jaar
geleden Abraham gezien, viert
zijn veertigjarig jubileum bij
zijn vorige week met de ben
zinestunt in het nieuws geko
men bedrijf. „Wat Drees
neemt geeft KIPG terug"
heette het toen. Later bleek
dat er nogal wat maren aan
verbonden waren. Sommigen
noemden het zelfs louter be
drog.
Meneer
in
Toch doet dat hem weinig,
de stuntman van de Coolha
ven. „Alles wat er over me ge
schreven wordt vind ik best.
Ook negatieve reacties. Ik
ben zo zachtjes-aan verdom
de Lowietje geworden. Maar
ik profiteer ervan."
Zoals van de boycotactie en
kele jaren geleden, door fabri
kanten die hem wilden hou
den aan hun adviesprijzen.
„Ik gaf de ene persconferen
tie na de andere, en het ene
kort geding volgde het ande
re op. Ik kreeg moeilijkheden
met de Kadowet, maar uitein
delijk werd ik er toch beter
op. Iedereen scharrelt, ik doe
het op mijn manier."
Hij kwam als 15-jarige jon
gen zo van de Mulo als hulp
bij zijn vader. In 1925 begon
nen ze te werken als in- en
verkoopinstantie voor ambte
naren. Die zelf bij hem waren
gekomen met dat idee. Aan
vankelijk ging het om uitslui
tend Rotterdammers. Maar
toen er door overplaatsingen
e.d. steeds meer uitzwermden,
werd het een landelijke orga
nisatie, die in 1951 officieel
werd. De groei ging dan ook
gestaag door. Van 25.000 toen
naaf 500.000 nu en straks mis
schien wel zo'n 1,5 miljoen, -
als tenminste de benzine-oor-
log zich inderdaad niet tegen
hem zal keren.
Voor
Rinus
Michels
Als Madrileen zie'k met genoegen
jouvo, Rinus', vruchteloze zwoegen.
Talent is welkom hier in Spanje,
maar Barcelona man, hoe kan je
Hij maakt zich er geen zor
gen om. „Give the service
with a smile", roept hij breed
lachend uit, „dat is mijn gul
den uitgangspunt.
Recommandatie door tevre
den klanten doet de rest dan
wel". Hij zegt dat zijn grond
slag eerlijkheid is, eerlijkheid
in het zaken doen, altijd goe
de produkten, en de service.
„Ook in twijfelgevallen sta ik
klaar. De image moet hem 'm
doen". Legt dan uit dat juist
de service, de garantie, voor
veel winkeliers een bij hanger
tje is, waarvan hij gebruik
maakt. „Die pakken het hele
maal verkeerd aan".
Hij noemt zich een sociaal
bewogen figuur, een buiten
beentje met „solo-charitatie
ve acties." „Als ik geconfron
teerd word met 'n probleem,
dan is de zaak binnen 2i uur
rond", zegt hij. Daarmee ver
klaart hij de opening, maan
dag, van zijn nieuwe gebouw
door de Filippijnse ambassa
deur. En terwijl het zagen,
hameren en timmeren van
werklui soms dof doorklinkt
tot zijn kamer, verhaalt hij
van de Filippijnse boot, die
enkele jaren geleden aan de
ketting werd gelegd in de ha
ven. Maatschappij failliet. Be
manning leed honger en kou.
Ging niet van boord omdat ze
dan helemaal haar hun cen
ten zouden kunnen fluiten.
„Ik heb toen ingegrepen. Met
olie, proviand en kleren. En
het werd wereldnieuws, wat to
taal niet in mijn bedoeling
lag. Uiteindelijk kreeg ik er
65.000 nieuwe leden door."
Toch voelt hij zich niet ge
slaagd. Ondanks de miljoe-
nenopzet van zijn bedrijf.
Omstandig legt hij uit dat hij
nooit tevreden is over zich
zelf. „Ik zie dat ik veel din
gen niet goed doe. Toch werk
ik dag en nacht. Ik slaap maar
vijf uur. Maar ik kan er te
gen. Doe het m'n leven lang
al. Pas volgend jaar denk ik
dat ik ben waar ik wezen wil.
Als ik inderdaad zo'n miljqpn
actieve leden heb. Dan zet ik
de benzinemaatschappijen on
der druk. En als ze zeggen val
maar dood, dan zeg ik goed
meneer, blijf gezond, en ga 't
zelf doen. Als ik vandaag bel
en met centen rammel, staan
morgen 500 tankwagens uit
Polen voor de deur. Dus da's
geen probleem".
Vertelt vervolgens dat hij
zijn activiteiten ook naar niet-
ambtenaren heeft uitgebreid.
„We kregen hier brieven van
boze mensen: waarom alleen
die rot-ambtenaren?
Toen ging er bij mij een licht
je branden." Bij Knoops wordt
veel naar Amerika gekeken.
„Ik loop vooruit, dat doen ze
daar ook. Ik richt me op de
lange duur. En afstanden spe
len daarbij geen rol. Als het
moet rij ik in mijn Mercedes
in vier uur naar Parijs, me
neer, plankgas. Ik ben een
snelle rijder. Klaar. Vandaar
dan ook die service. Die kost
veel geld, dat wel. Maar de
meeste andere leveranciers
zijn liever lui dan moe".
Een meisje komt binnen om
de lege kopjes op te ruimen.
„Wacht even. Wilt u er nog
een? Ja, ik ook nog maar, -
gaat er altijd in. Waar was ik
ook alweer gebleven. O ja.
Weet u, ik ben altijd een
stuntman geweest. Je moet
actueel blijven. Want hoe gro
ter men is, hoe dieper men
kan vallen. Kijk maar naar
Hitler, of de Romeinen. Die
overigens jofele bezetters wa
ren. Maar er kwam niets
nieuws meer. En dan is het
afgelopen. Zo kan het mij ook
vergaan. Je kunt tegenwoor
dig zeker met die hoge
loonkosten van het ene
jaar op het andere verdwe
nen zijn. Niet dat het zover
met mij zou komen, gelukkig
niet. Maar ïk kijk Vér voor
uit, zoals ik u zei."
Wijdt vervolgens nog eens
uit over zijn benzineplannen
die volgens hem toch echt
geen bedrog zijn en wijst er
vervolgens op, dat hij aan
vankelijk met enkele benzine
maatschappijen in zee had
willen gaan. „De besprekingen
waren al vrijwel rond. Maar 't
waren wat kleinere maat
schappijen. En het is gek,
maar hoe kleiner hoe banger.
Die oliewereld wordt gere
geerd door een paar grote
bonzen. En zo'n kleintje is
gauw kapot. Maar met mij zal
dat niet gebeuren. Met geld
doe je alles."
Hij heeft nog veel plannen.
Zoals het in zee gaan met een
groot buitenlands postorder
bedrijf volgend jaar. Nee, het
zou niet dezelfde zijn die de
benzineactie mede zou finan
cieren. Maar de besprekingen
zijn vrijwel rond om op die
manier nog meer artikelen te
kunnen aanbieden. Kipo werkt
toch al veel als een soort post
orderbedrijf. „De klant hoeft
maar te bellen en 't komt. Soms
noemt hij namen, een num
mer, vraagt een offertetje of
bestelt zo maar wat flessen
drank. En de betaling is ook
geen probleem. Als het wat
lastig uitkomt, dat die stof
zuiger nauw net kapot moet
gaan, en hij zegt dat-ie vol
gende maand betaalt, dan zal
niemand daarom huilen".
De kranten schrijven 's a-
vonds: „Benzinestunt ont
huld". Het zal hem niet de
ren.
Tekst:
HANS VELDHUIS
Twee homofiele dominees hebben een boek ge
schreven over hun „anders zijn". Een deel van
„christelijk" Nederland lijkt bereid te zijn zulke
mensen hoogst persoonlijk om het leven te brengen.
En dat dan ook nog met een beroep op de bijbel.
- Door JOS AHLERS -
Een moeder van een homo
fiele jongen schreef in een
brief aan een dominee: „Een
schoonzus van me begon er
over en heeft er ontzettend
lelijk over gedaan. Ze zei dat
ze die krengen allemaal dood
moesten slaan. Ze is lid van
de pinkstergemeente en op
haar manier erg christelijk.
In Rusland komt het niet
voor, zei ze, en ik vroeg hoe
zo, en ze zegt: nou, daar slaan
ze hen allemaal dood en dat
moesten ze hier ook doen. Ik
ben toen erg gaan huilen en
zei alsmaar dat ze dat niet
mocht zeggen."
Een jongen van 18 schrijft
zelf: „Toen mijn moeder hoor
de dat ik zo ben, zei ze; ik
had nog liever dat je kanker
had."
Het zijn twee van de hon
derden reacties die bij twee
dominees binnen kwamen, -
nadat ze bekend gemaakt
hadden dat ze een boek over
hun „anders-zijn" zouden
gaan schrijven. De één is pre
dikant in de hervormde kerk,
de ander in de gereformeer
de kerk.
Ze schrijven: „We zijn bei
den homofiel, onopvallend.
De één onthoudt zich, de an
der heeft een vaste vriend.
Door ons werk zijn we met de
nood van andere homofielen
in aanraking gekomen en we
besloten er iets meer aan te
doen dan in het persoonlijke
vlak mogelijk is. Vandaar dit
boek." Beide dominees blijven
anoniem en gezien de reacties
die ze op hun postbusnum
mer binnen kregen is dat
maar goed ook. Een deel van
„christelijk" Nederland lijkt
bereid te zijn zulke mensen
hoogst persoonlijk om het le
ven te brengen. En dat dan
ook nog met een beroep op
de bijbel. Uit een onderzoek
(Meilof) is gebleken dat van
de kerkelijke gezindten de ka
tholieken het minst agressief
staan tegenover homofilie en
de gereformeerden het meest.
kenen dat er ook pseudo-ho-
mofilie is, mensen die zich als
homoseksuelen gedragen zon
der dat ze het werkelijk zijn,
maar daar hebben we het hier
niet over."
De verzameling reacties, die
bij beide dominees binnen
kwam, is door de auteur Sip-
ke van der Land geïnventari
seerd en zo ontstond er een
schrijnende documentaire.
Er zijn in dit land 650.000 ho
mofielen, dat is ongeveer vijf
procent van de bevolking.
Ze zijn in alle lagen van de
maatschappij te vinden en in
alle kerken. Tegenover de
kennelijk zeer gemakkelijke
veroordeling van deze groep
mensen staat aan het begin
dit zinnetje uit een brief:
„Ik kan zeggen dat het be
wust-worden van je homofiel
zijn een hel is." Talloze re
acties onderstrepen die uit
spraak.
Met name vanuit ultra
rechtse christelijke groeperin
gen komen de grootste plati
tudes, zoals: „Veel bidden en
gauw naar de dokter."
De auteurs zeggen: „Laat elke
betrokkene dit goed vasthou
den: de homofiel is niet schul
dig aan zijn aanleg. Hij heeft
er niet om gevraagd, hij heeft
het niet gewild. Waarbij we
natuurlijk wel moeten aante-
Ze citeren ook het proef
schrift „Homoseksualiteit als
klacht" van dr. J. W. Sengers
(okt. 1969): „Ik heb alle hon
derdzeventien gevallen, welke
in de wereldliteratuur als „ge
nezen" beschouwd worden,
bestudeerd. Er is er hooguit
één bij, waarvan ik zou zeg
gen: die is van homofiel he-
terofiel geworden. Maar zelfs
daarvan ben ik niet zeker.
Als b.v. iemand trouwt, is dit
voor mij geen bewijs dat hij
heterofiel is. Ik heb bij psy
chiaters, die meenden homo
fielen te hebben omgevormd,
vaak gevraagd om mij met die
mensen in contact te brengen.
Maar dan waren ze er plotse
ling nooit."
Overigens zijn volgens het
Margriet-onderzoek 90.000
van de 650.000 Nederlandse
homofielen wel getrouwd. In
„Pastorale zorg voor homofie
len" (Utrecht, 1968) staat: -
„De homofiel die trouwde
werd immers tot voor kort
door de arts als genezen, door
de pastoor als bekeerd en door
de jurist als succesvol gere-
classeerd beschouwd.
Het mag echter niet uit het
oog verloren worden dat het
huwelijk van een homofiel in-
trensiek tekort schiet." In het
boekje „Ook wij zijn homofiel"
van de twee dominees worden
daarvan tal van zeer schrij
nende voorbeelden gegeven.
Het meest onthutsend vind
ik tenslotte dat de reacties
van het christelijk deel der
natie het noodzakelijk hebben
gemaakt dat er in het boekje
een heel hoofdstuk gewijd
moest worden aan de vraag:
„Zelfmoord een uitweg?" We
weten intussen hoezeer pogin
gen tot zelfmoord kreten om
hulp zijn. Uit onderzoek is ge
bleken dat het zelfmoord-cij
fer onder homofielen vijfmaal
zo hoog is als het gemiddelde
cijfer.
Het is een goede zaak dat
het boekje de problematiek
van de mensen „die anders
zijn" een grotere bekendheid
geeft. Voor de betrokkenen
zelf biedt het allerlei vormen
van directe hulp. Het ver
scheen bij Bosch en Keuning
in Baarn.
Als we willen strelfe
naar artsen met een b
hoorliike kwaliteit, Sel°
ik eerlijk gezegd dat ee
behoorlijke beperking
noodzakelijk is.
Prof. dr. A. Q\ff
De meeste mensen schop
pen zo lang tegen het esta
blishment, totdat ze er
toe behoren. t m,
Alex van Bennek
Voor
Tsjang
Kai Sjek
Grote Broer Mao zie 'm zitten,
daar bij 't VN-vuur, in de hitte.
Maar goed dat Sint jóuw kou bestrijdt:
een paar Taiwanten, dik gebreid
Lferdag
4 december 1971
Het valt te betreuren, dat
vele restaurants de kwali
teit van hun vleeswaren
menen te moeten onder,
strepen door het verstrek-
ken van botte messen.
Stelling van proefschrift Ms
Drs. M. H. VEKHEy
Niet alleen doen wegen-
bouwkundige projecten
van Rijkswaterstaat veel
stof opwaaien, maar bo
vendien scheppen sommi.
ge van de waterbouwki®.
dige werken riolen.
Stelling van proefschrift w,
Drs. P. SCHOTMAN
Ik ben volgens de mensen
beide, maar ik ben links
noch rechts. Ik wil mijn
onafhankelijkheid van
geest bewaren. Wat veel
belangrijker is dan links
of rechts is de vraag of je
zelfspot hebt.
MICHEL VAN DE PLUS
Ik ben van nature optimis-
tisch en vrolijk van aard.
Ik vind het leven te
om altijd maar ruzie te
maken.
Ajax-trahe
STEFAN KOVACS
Je kunt tien dagen achter
elkaar het leukste van het
leukste zeggen en dan
kunnen de mensen gieren
van het lachen. En je kunt
de elfde keer een enorme
miskleun maken en
word je van alle kanten
aangevallen.
KEES SCHILPEROORT
Mijn beste cartoons vind ik
die, die op verschillende
manieren geïnterpreteerd
kunnen worden.
Cartoonist YRRAH
Om het reisgenot van an
dere deelnemers niet te
kort te doen hebben wij na
jarenlange ervaring ge
meend, niet meer de gele
genheid te moeten bieden
om door middel van een
doktersattest een plaats
vóórin de toeringcar te re
serveren.
Reisbureau De Magneet NU,
De mogelijkheid om in
kranten ingezonden stui
ken geplaatst te kr
bespaart de gemeensbp
de bouw van twee psy
chiatrische inrichtingen
één voor mannen en
voor vrouwen.
Deken B. J. ter»ke,
Terborg VaTsselder,
Opvoeding vereist ge
zag; gezag staat opvoeding
in de weg.
Dr. Hans Ulrich Wit»
Het bedrijfsleven is werk
zaam als ontwerper, lan-
ceerder en leverancier van
de culturele revolutie.
Prof. dr. Ernest zw
ik vind het vervelen1!
als men mij de Nederland
se Leonard Bernstein
noemt.
Bernard Haitink, dirtQM
Door het schilderen kan
ik afstand nemen van mijn
werk als acteur, ik k®1 er
een bepaald brok over-
inspiratie of frustratie in
PE zullen wel weer een poosje
eten wachten tot er een concert
1 Nederland gegeven wordt dat op
•tzelfde topniveau staat als dat van
.Mothers vorig weekend in de
itterdamse Ahoy-hal. Door een
ehnisclie storing bij het doorbelle
'derecensie afgelopen maandag
ft in onze krant verschenen,
imer. Sorry. Maar Zappa is
jlangrijk genoeg om er nog even
i terug te komen. Temeer ook
ndat wc inmiddels een
terviewtje met hem gehad hebben,
■film „200 Motels" gezien hebben
de soundtrack daarvan, die op
i dubbel-elpee verschenen is,
boord hebben.
JEerst wat dat concert bedtreft
et was af. Dat is eigenlijk de
Sangrijkste conclusie die de
Inwezigen hebben kunnen trekker
liim 8000 jongteren uit alle delen
an het land (voor de hal stond he
pi met bussen uit Den Helder,
koningen, Maastricht en noem
laar op) waren naar Rotterdam,,
■komen. Wie van hen gedacht
jiocht hebben een tipje van de „200
»tels"-sluier opgelicht te krijgen
wam bedrogen uit. In vergelijking
ij tot het multbmedia-Mothers-
kel was het concert een
r mit Frühstück". Dat
l daardoor teleurgesteld
Me zijn kwam omdat Zappa
dermate gepeperde
ontbijt in de Ahoy-Zimmer|
lenden dat het conctert er als
Besneden ioek inging. Liefhebbers
E n Mothers of Invention
puien bet misschien jammer
■avonden hebben dat de teksten
paaivan overigens veel verloren
irasin de akoestisch slechtte zaal)
maatschappij -kritische
"pte bevatten en nog slechts
nden uit bizarre kullekoek.
ir stond tegenover dat de show
ad n r erspel zoveel te bieden
««niemand tijd had zich druk
tekst n °Ver e^ësvl^te
iit™ M no® dan verwacht werd de
L, Smaakt door dte twee ex
it;',! ^aiJk en Howard. Deze
tpmrJj0jalisten hebben ervoor
ttohf de muziek van de
L;', ,rs "eer regelrechte rock is
W- m plaats van puur
tojeiiu.tntjDaarbii ziin
(root ,i n van hun stemnien zo
tonpou u'nu nu"amers op het
ivr»ra°racht kunnen worden die
12; alleen in de studio
boiiu,,, ar waren. De muziek zou
s helemaal van studio-
'tan onze correspondent)
ti, De anglikaansc de-
trd rciu'h-l*>eytag, die onlangs
^veroordeeld tot 5 jaar cel, is I
vnige christen in Zuid-Afri-
ta®geli geïnspireerd door het
PiMi j z'ch verzet tegen de
N '^wetgeving. „Er zijn twee
11 °ni in Zuid-Afrika te le-
lv "hvel je sluit je ogen voor
Itjl 2a| om 3e heen is, ofwel je
lor v''f e" je wordt gek gemaakt
lorto,, 'c z'®t", zei ds. Donald
iiJ( eze week in Londen, kort
'«ka, Sevlucht was uit Zuid-
9t leven3" vaderIan(J, dat hij zijn
nlet uit was geweest.
te 3j I
int ont31'^6 methodistische predi-
tk siu|.S"ap'e daarmee aan een
dienst tnTd net van de hilichtin-
br j^"' Intussen is hij evenwel
w York vertrokken, omdat
UIILUCL
ki de S„°. dat de veiligheidsdienst
w-eh Uldafrikaanse politie voor
j ';m in G-root-Brittarmië iets
fienurr^.-:
's geo''ganiseerd.
