Bram van Velde
Wolkers als gepolijste Robinson
BADEN
POWELL
EIGEN
LEVEN
Citroen: 75
Lin Piao inderdaad
in ongenade; Mao
valt van voetstuk
W1LLIAN
WEER OP
SCHOOL
DENEMARKEN
WIL STERK
REZUINIGEN
OP DEFENSIE
Borstonderzoek
voor 40+'ers
jaarlijks nodig
I cultuur
15
Te kunst
en
te keur
Nieuw
in
ons land
De seks
als
breekijzer
Aannemersbond:
ergerlijk staaltje
van misleiding
Melina Mercouri heeft
plannen voor
yerzetsfilm
Mét lange haren
Ditishet recept:
Kaasfondue van
Nederlandse kaas.
1
3g 3 december 1971
- V.i v
.rii
tjERVVIG HENSEN een Vlaamse
solsehrijver krijgt de Hustinx-
voor Nederlandstalige toneel-
iiivers De f 1500 krijgt hij tij-
jet zesde colloquiem voor to-
Mdio en tv-schrijvers uit Bel-
.{L Nederland, op 18 en 19 de-
in Maastricht.
JOB VAN REIJN, die zoals u
n hebt het als pantomine-
10 uitstekend deed tijdens het
irlandse Unicet-feest, is nu op 5
inber v°°r hetzelfde doel ge-
-,gd in Italië.
AlBERT MEERTENS, beeld-
j kunstenaar, is op 66—jarige
Md in Nijmegen overleden. Be-
J door wandschilderingen en
uiii lood werd zijn naam bekend
jc wereldtentoonstellingen van
-el en Parijs.
JIEEST VERKOCHTE boeken in
afgelopen maand: 1. Jan Foudrai-
fie is van hout... 2. W. Her-
■is: Herinneringen van een engel-
taarder. 3. A. Maclean: Berenei-
1 4. G. Bomans: De man met de
jjedas. 5. Toon Kortooms: En nu
keuken in.... 6. Jan Wolkers:
irkkleding. 7. M. Toonder: Par-
8. H. Haasse: Huurders en on-
ijiuurders. 9. E. Hazelhoff Roelze-
Soldaat van Oranje. 10. S. Car-
dt: Gewoon maar doorgaan.
PENGUIN-Books, de Londense
•eter, zet in Nederland 550.000
n-en per jaar af. Onsland
tin Europa op de tweede plaats;
i exemplaren achter Frankrijk
50,000 vóór op Duitsland. Van de
titels zwerven er zo tussen de
en 1500 hier rond.
CONCERTGEBOUWORKEST
tde plaatopnamen (Phonogram)
i de Mahlercyclus afgerond,
ine Zeit wird kommen", heeft
'er voorspeld.
GEEN Bacchanalen heet het
e toneelstuk van Hella Haasse,
op 10 december in het Haagse
de première krijgt onder regie
Erik Plooyer.
„Deze regeringsverklaring is
n uniek gebeuren uniek
van te huiveren. Over 10
r als de vervuilingsziekten
'n uitgebroken, als de dokto-
hun zevende landhuis ko-
i, als het aantal studenten
rtnindei'd is tot 60.000 fors
tilende jonge heren (voorstel
ii b.v. prof. Groenman), als
kunstsubsidies zijn afge-
laft, als de hebzucht op korte
mijn het perspectief op lange
"i roetzwart heeft ge
it, als de economie door de
ie, d.w.z. door gebrek aan
eheetsing, met een luide
(ineenstort, kortom, als de
1 voor iedereen zichtbaar
t, zullen we het ongelovig
seschiedenisboekjes kun-
-i 'C'u: 1971: de regering
Punt officieel het mate-
%4>elang als leidend
tlitor staatsbeleid", al-
M in Hollands maand.
M
„De kunst, als beroep opgevat,
doet mij huiveren. Ik ben de gesple
tenheid zelve. Schilderen geneest
mij in zekere zin weer. Ik schilder
mijn ellende". Dat zegt Bram van
Velde. Nooit van gehoord? Dat is
niet zo verwonderlijk. Deze Neder
landse schilder werkte vanaf 1922,
nogal teruggetrokken, in het buiten
land. Aanvankelijk in Duitsland,
maar het grootste deel van zijn leven
in Frankrijk. Eerst na de oorlog
krijgt hij door exposities in Parijs
en New York bekendheid. In 1959 is
er een overzichtstentoonstelling in
het Stedelijk te Amsterdam. Daarna
is het stil in ons land. In '68 kent
Heerlen hem een prijs toe en nu is
er tot 2 januari een retrospectieve in
het Van Abbe-museum te Eindho
ven; de grote overzichtstentoonstel
ling van zijn uitzonderlijke levens
werk, die eerst te zien was in het
Musée National d'Art Moderne te
Parijs.
Bram van Velde wordt nu her
haaldelijk in verband gebracht met
de auteur Samuel Beckett De catalo
gus vermeldt: 1946: Beckett begroet
Bram van Velde als de enige kun
stenaar die zonder restrictie de ang-
sten van onze tijd weet te trotseren.
Ongetwijfeld zag Beckett een soort
zelfportret in de werken van Van
Velde. Hij schreef eens: „Ik be
schouw hem als de eerste die erkent
dat kunstenaar ziijn betekent: misluk
ken zoals geen ander durft te mis
lukken. Die erkent dat de mislukking
zijn heelal uitmaakt, doch zijn wei
gering desertie, toegepaste kunst,
een burgerbestaan, leven." Ook Be-
cketits levenshouding kan men om
schrijven als een gelaten desillusie,
een berusting in „hoe het is", om
met de titel van een van zijn boe
ken te spreken.
De uitgebalanceerde volzinnen van
Beckett, een structurenspel waarin
een morbide aarde ligt gevangen,
zijn terug te vinden in de doeken
van Van Velde. Een gesloten vor
menspel dat als het ware priemt in
het zenuwstelsel van deze wereld. Je
voelt, dat hij niet op de eerste
Bram van Velde: gouache 1958 (coll. Spierer, Genève).
plaats gegrepen is door het vormen
spel zelf of een gevoel voor kleur-
harmoniieën en kleuirtegenstellingen,
het isolement van de mens uitdruk
king te geven. De ene vorm grijpt
maar probeert de verbijstering om
zich vast in de ander; de ene kleur
roept zelfs in tegenstrijdigheid
de ander op; eindeloos; je komt er
niet uit. „In paniek in d'e modder
zoeken naar de blikopener die mijn
leven is maar waarvan kan ik niet
hetzelfde zeggen waarvan sinds al
tijd mijn kleine verdoolde altijd een
ontzaglijke tijd" (Beckett in „Hoe
het is").
Het oeuvre van Van Velde is niet
groot. Toch zijn op deze expositie
een zestal zalen met 78 werken
gevuld; vanaf 1916 tot 1970, inge
deeld in perioden. Je ziet er niet
alleen een groei van figuratief schil
der naar een zeer persoonlijke ex
pressie in vorm, kleur en lijn, maar
ook een kwalitatieve groei als schil
der, los van literaire interpretaties.
Gaan zien.
H. E.
Binnen één maand twee boeken
van Jan Wolkers. Na „Werkkleding"
nu JAN WOLKERS: GROETEN
VAN ROTTUMERPLAAT (uitgave
Elsevier - f 7,90). Het lijkt er een
beetje op of hij een inktkoelie van
zijp nteuwe uitgever aan het worden.
is. Afgaande op deze beide uitgaven
en het kostuum waarin ze gestoken
werden, lijkt het er tevens op, dat
hij zich aan het verkopen is aan de
gladgestreken commercie, verpakt in
snobisme. De recht - voor - de - raap
schrijvende Wolkers laat zich herlei
den tot een goed verkoopbaar pro-
dukt, zodat degenen, die in het ver
leden gtenant afgaven op het „onfat
soen" van hem er nu niet meer
„voor hun fatsoen" onderuit kunnen.
De hele sfeer ontkracht zijn mentale
opstelling.
Zoals bekend verbleef Wolkers
van 17 tot 24 juli voor de VARA op
het eiland Rottumerplaat, dat voor
korte tijd (Rijkswaterstaat op va
kantie) een onbewoond eiland was.
Als een Robinson Crusoë heeft hij
daar die tijd doorgebracht, levend
van zeesla, garnalen en dergelijken.
Hij hield een dagboek bij, dat in dit
botekje voor ons schijnt te liggen.
Dat Wolkers schrijven kan, hoeft
verder geen betoog. Wat hij verder
te vertellen heeft over de flora en
fauna van het eiland zal, weten
schappelijk gezien, elders al w<
ilioven.
met de kunstzinnige vor-
4e jeugd ook kan bewijst
Kunstzinnige Vorming
i. Dat West-Brabant en
4aarvan nog niet in de
kunnen staan, is niet zo'n
■wande" als je op het eerste
zou willen beweren. Het is
terrein in het gehele land nog
C Kinderschoenen. Feit is, dat
Whovense model wel steeds
1 gehele land de aandacht
«navolging vindt. Die navol-
J althans hier ook eens over-
Kannen worden.
-richting bundelt ter plaatse en
üf alle culturele activitei-
j kt culturele paspoort, de
10°Ise vorming van alle ba-
l: schoolvoorstellingen, de
vorming op jeugdateliers
^adenie voor volwassenen
4e creatieve als de recep-
Wmalieve) vorming op ge
kild toneel, dans, muziek
t«de expressie vallen onder
"Meienis.
trekt dezer dagen de
j[ W het tiende filmfestival
let:
Films, die ben Nederlandse pre
mière beleefden:
LITTLE FAUS AND BIG HAL-
SY: Na een onzeker begin met her
inneringen aan zijn vorige films Ea
sy rider en Heli's angels, slaagt
Sidney Furie erin de twee hoofdper
sonen Halsy en Faus subtiel steeds
helderder te maken. Cliché-gege-
vens, die echter niet in het cliché
blijven stekbn. Faus, de kleine man,
die tenslotte slaagt en Halsy, de
man met de grote bek, die een
mislukkeling blijft. Overheersende
elementen: de verlatenheid van het
Amerikaanse platteland, de bezeten
heid van jongerbn op een motor,
slordigheid in seksuele omgang en
de gebondenheid aan pa en ma. Het
simpele verhaal wordt uitstekend
uitgewerkt, waarbij de zelfstandig
geworden Faus tenslotte Halsy de
nek wil breken. Symboliek.
O FOOLS GEK OF HAAR...
GEK OP HEM: Een film die hele
maal past bij de opkomende neo
romantiek. De liefdesgeschiedenis
daarin heeft weinig te betekenen.
Het meest interessant is de kijk die
gegeven wordt op het dagelijkse le
ven van db doorsnee burger in San
Francisco. Een Amerikaanse levens-
stijl, die toch wel van de onze
verschilt. Het gaat om een kortston
dige liefdesgeschiedenis van een
jonge vrouw, weggelopen van een
succesrijke advocaat, en een uitge
rangeerde oudere filmspeler. Hun
enigb aanrakingspunt is dat beiden
Ier
Sim
ici?sd, van 16 tot en met 22
m Eindhoven. De werk-
iij, va" de stichting organ!
«Wbeeld jaarlijks op alle
'assen van hét basisonder-
cursus film. Op de woens
voor
zijn er doorlopend
i„ - jonge- en oudere
IPlaatselijke theaters;
5,.. Jaarlijks 6 a 7 duizend
j 4eel. Er zijn filmdiscus-
0r oudere jeugd. Verder
lürLNe(lerlandse Pedagogi-
sanjen, met 20 deelnemers
Bar,
ttTI
leidi
georganiseerd. Daarop
Kader getraind, dat de
bekn, kan ®even '"J het
li,., JKen en selecteren van
«inj.
agen en er staan plan-
S
'last om op deze scholen
met audio-visuele hulp-
r vorderen- Het jaar-
tfM«'val, een „volwassen"
ert de jaarlijkse activi-
liaii'6 f-oulhoven trekt dit
miljoen uit voor deze
van p mo' een begroting
•Mulle mfjoen. Men is er
met deze opzet en
i ,ijri )'m zou zoiets hier niet
Er is verschenen een promotie el
pee BADEN POWELL (Barclay
395.003) met o. a. Adagia van Albi-
noni. Largo van Handel, The girl
from Ipanbma e. a. Wie is Baden
Powell?
In het begin va* de jaren zestig
gingen jazz- en amusementsmisici
zich bedienen van een ritme, gebo
ren in Zuid-Amerika. Dit ritme trok
al snel de aandacht van een groot
publiek en we leerden het kennen
als bossa nova. Prominente jazzmusi
ci als trompettist Dizzy Gillespie,
tenorsaxofonisten Stan Gbtz en Son
ny Rollins, fluittist Herbie Manne n
ny Rollins, fluitist Herbie Manin en
gitarist Charlie Byrd behoorden tot
de eersten die het bossa nova ritme
gingen toepassen.
Het werd toen iederen al heel
snel duidelijk, dat gitarist-compo-
nist-zanger Baden Powell tot de
grootste artiesten van bossa nova en
aanverwante muziek gerekend kon
worden. In november 1970 was Ba
den Powell voor de eerste maal in
Nederland - in het televisieprogram
ma van Koos Postema (VARA). Een
man van weinig woorden, maar van
bijzonder véél muziek.
Ebn groot deel van het verleden
van Baden Powell ligt nog steeds
verborgen en niemand, die met ze
kerheid kan zeggen of Baden Powell
de Aquino een vondeling was of een
échte De Aquino...Vast staat alleen,
beter geboekstaafd zijn. De gevoe
lens van eenzaamheid, een terug-
naar-de-natuur emotib e.d. zijn te
oppervlakkig om interessant te kun
nen zijn. De avonturen, die hij be
schrijft gaan van het liefdevol ver
plegen, van een vogel en een zee
hond tot een pervers openrijten van
een aangespoelde zeehond en het
dagelijks volgen van het verrot
tingsproces.
O ja, tussendoor timmert hij nog
een hek langs het strand, als de mop
van het jaar. Met zijn camera heeft
hij het een en ander vastgelegd,
hetgeen in kleur en hoogglanzend in
dit boekje te zien is (tjongb wat een
lelijke vent). Een lach en een traan
in keurig en soms poëtisch proza.
„De tranen liepen over mijn smoel
van ellende en van de stank".
Het kan best zijn, dat de radio-
publiciteitsstunt vanaf het eiland tot
de verbeelding van verschillende
mensen gesproken heeft. Aan dte
hand van dit boekje kunnen ze het
dan nog eens dunnetjes over doen.
H.E.
JEUGD EN SAMENLEVING 11
„De klassenstrijd vindt, aldus
de marxistische onderwijsopvatting,
haar weerspiegeling in de strukture-
le opbouw van het zuilensysteem.
Hierntee wordt de vinger op een
zere plek gelegd, en een probleem
aangestipt, dat zowel in Duitsland
als in Nederland niet meer had be
horen te bestaan: het probleem van
de eendimensionele school", zo be
sluit drs. J. Vos zijn toelichting op
het artikel van de Russische eco
noom (Kol'cugina) over het beroeps
onderwijs in West-Duitsland. C.
Straver maakt de Duitsland-verha-
len vol met kritische kanttekeningen
rond het Duitse onderzctek Arbeiter-
Sexualitat, waarvan binnenkort de
Nederlandse vertaling- verschijnt
(Aula). H. Frese levert een bijdra
ge over andragogiek en pedagogiek
in het universitaire pakket en H.
Brentjes is tenslotte aan het "Speten
tussen beton", de opgave om kinde
ren speelgelegenheden te 'geven
(Jeugd en Samenleving-Maliesingel
13, Utrecht).
FOTO 12: Toon Fey is de maker
van uitzonderlijk fraaie bn poëtische
foto's van de Biesbosch. In dit num
mer zijn daar zeer mooie voorbeel
den van te zien. Jan Versteeg, mi
cro-bioloog en voorzitter van de
Ned. Amateur Fotografen Vereni
ging, kan er ook wat van. Een
"portret" van hem en resultaten van
zijn platen (met doka-ingrepen) il
lustreren dat. Eikoh Hosoe werd be
zocht door Else Hooykaas; vertelt
daarover en laat via zijn foto's iets
van ben "ander Japan zien. Jonge
talenten Fré Withoff en Norman
Kulkin krijgen aandacht. Verder o.a.
nog de nieuwe Nikon F-2 voor u
getest en "Computerflitsers, ja of
nee? (Foto-postbus 4, Doetinehem).
KULTUURLEVEN: „De reactie
van jongeren tegen huwelijk en ge
zin richt zich zowel tegen de mythe I
en de schijn die achter veel huwe
lijken schuilgaat als tegen de con
serverende rol die het speelt in de
sambnleving. Men gaat de seks han
teren als breekijzer en als conflict
stof, omdat men weet dat men hier
mee een van de gevoelige plekken
in onze samenleving raakt", aldus
Vital Peeters in 'Huwelijk en gezin'-
visies van jongeren in een universi
tair milieu. Verder o.a. L. Boone
over journalisten-inspraak; Henry
Buntinx over Madhtevenwtilcht iin
Azië en een dribtal bijdragen van
resp. D. Scheltens, J. Walgrave en
A.v.d. Walle over de god-is-dood-
theologie (Kultuurleven-Justus Lip-
siusstr. 18, Leuven).
MAATSTAF 45: „Mijn herinne
ringen aan Simon zijn grotendeels
licht en feestelijk" schrijft Henriëtte
van Eyk in dit In Memoriam S.
Vestdijk-nummer. Als Jeanne Van
Schaik-Wi'Hing speelde zij een rol in
het leven van deze auteur. Beide
vrouwen vertellen daarover. "Identi
ficatie en isolement", dat zijn twee
steekwoorden voor de persoon en
het werk van Vestdijk. Martin Hart
kamp wijdt daar een uitvoerige be
schouwing aan; Cornets de Groot
gaat in op zijn poëtische oeuvre.
Vestdijks verhouding tot de vrouw
wordt interessa*t bekekbn aan de
hand van zijn werk door Hella
Haasse. De andere lezenwaardige
herinneringen aan deze auteur zijn
van Nol Gregoor en Herman Pas-
schier. Een boeiende bundel voor
alle Vestdijk-vereerders (Maatstaf-
Singel 262, Amsterdam).
zich door het leven tekort gedaan
voelen. Er is een omringende we
reld, die geen poot uitsteekt; onver
schilligheid. Tenslotte blijft de au
teur even eenzaam achter als hij de
film binnenstapte.
HET TEGENWOORDIGE IS
RAEL: Actuele documentaire op het
ogenblik. Rodensky (een der be
kendste Tevje's op het wereldpodi
um) sprbekt het commentaar bij de
ze film van de Duitser Hans Busse.
„Als het publiek deze film gezien
heeft dan zal het ook mijn land en
mijn volk beter begrijpen", zegt hij.
Meer een wens dan een feitelijk
commentaar. Wel krijgt het publiek
meer weet van landschap en steden.
Zoals het uit de film te voorschijn
komt is Israël een ingenieurs-, en
administrateurstaat. Een zblfbewuste
gevestigde gemeenschap van een
wat materialistische arrogante en
zelfs vermoeide staat. Of dat het
ware beeld van Israël is?
dat zijn vader hem noemde naar
zijn grote idool, de Engelse opper-
padvinder Baden Powell.
De in politiek niet of nauwelijks
gbïnteresseerde Baden Powell („Al
leen muziek interesseert mij"), au
teur van tientallen meesterwerkjes
waaronder „Samba Triste", „Canto
de Ossanha" en „Consolacao", werd
in 1958 ontdekt door Vinicius de
Moreas. Baden Powell, die tegen
woordig woont in Sao Paulo, is een
stille en bijzonder bbscheiden musi
cus. „Een overgevoelige jongen",
volgens zijn - Japanse - manager
Ono Toshira. Toshira is een van
Baden Powell's weinige vrienden.
„We kennen elkaar al jaren, maar
toch zou ik weinig over hem kunnen
vertellen. Hij is vreemd; leeft een
volkomen eigen levbn, waarin geen
plaats is voor anderen. Het gebeurt
dikwijls dat hij dagen achter elkaar
niet tegen me praat en hooguit
vraagt naar een paar flessen whisky.
Na al die jaren dat we met elkaar
zijn bevriend, begrijp ik nog steeds
niets van hem. Maar één ding is
zeker: de tijd komt dat niemand
meer iets van Baden Powell zal
zibn. Welhóren. Want hij zal zijn
muziek op de grammofoonplaat blij
ven zetten, zolang hij leeft. Het
liefste speelt hij trouwens in de
veilige beslotenheid van de opna
mestudio. Met enkele technici en
mij als auditorium..."
De bekende schilder en tekenaar
Paul Citroen wordt op 15 december
75 jaar. Vanavond zal daarom om
21 uur bij. Ben Hüsstege te Haaren
een tentoonstelling van zijn werk
geopend worden. Gisteravond is in
gallery Hüsstege en Janski aan de
Amsterdamse Westermarkt het li
tho-album van Paul Citroen gepre
senteerd, dat betrekking heeft op de
Damjeugd. „Adams en Eva's" heet
dit album, waarvan 100 exemplaren
verschijnen, bestaande uit 12 gesig
neerde zwart-witiitho's. Het is ook
op de expositie te zien. De zwerven
de jeugd op de Amsterdamse Dam
riepen bij Citroen herinneringen op
aan zijn eigen jeugdtijd; aan de
Bauhaustijd; aan de jaren dat hij bij
Johannes Itten in Weimar les had.
„Er werd gemediteerd, vegetarisch
gegeten en ritueel gebaad", vertelt
hij. Voordat hij aan' de befaamde
school van Gvoplus ging studeren,
maakte hij deel uit van de Berlijnse
Dada-groep rond Richard Hülsen-
beck. In 1927 kwam hij terug naar
Nederland. Hij is vooral hekend ge
worden door zijn portrettekeningen
van beroemde tijdgenoten als Cha
gall, Kokoschka, Menno ter Braak,
Roland Holst en Henri Moore. Na
zijn pensionering in 1960 als leraar
aan de Koninklijke Haagse Acade
mie heeft hij zich weer aan het
schilderen gewijd. Van de laatste
jaren dateren zijn vaak meer dan
levensgrote portretten en figuur
stukken, waarvan enkele voorbeel
den in Haaren te zien zijn.
eindredactie
henk egbers
(Van onze redactie buitenland)
PEKING Na maanden van
zwijgen heeft communistisch Chi
na thans officieel te verstaan ge
geven, dat Lin Piao, leider van de
strijdkrachten en „opvolger" van
voorzitter Mao Tse Toeng, in on
genade is geraakt en voorts ook,
dat Mao zelf van zijn verheven
voetstuk afgehaald, zo niet getui
meld.
Dit kan worden opgemaakt uit een
gemeenschappelijk hoofdartikel van
de drie belangrijkste kranten: het
partijorgaan „Volksdagblad", het
„Dagblad van het bevrijdingsleger"
en „De rode vlag", theoretisch or
gaan van de partij. Dat artikel over
de recente ontwikkelingen in de
partijleiding werd gisteren overge
nomen door het persbureau Nieuw-
China.
Hierin wordt de naam van de 64-
jarige Lin niet meer genoemd. Die
van Mao wordt in veel soberder
woorden gebruikt dan lange tijd ge
bruikelijk is geweest, een aanwijzing
dat hij op eigen verzoek of dat van
het centraal comité de status van
halfgod heeft opgegeven.
Over Lin was al sinds 8 septem
ber niets meer vernomen in de Chi
nese pers. De laatste gelegenheid
voor vermelding van zijn naam was
dat hij samen met px-emier Tsjoe En
Lai een gelukstelegram aan de
Noordkoreaanse leiders had gezon
den.
Op 1 augustus nog verscheen in
de Chinese pers een foto van Lin
met Mao, ter gelegenheid van de dag
van het leger.
Op 1 oktober werden de vermoe
dens dat Litn of ziek, of in oaigHna-
de gevailen was, sterk, doordat de
al voorbereide grote parade van 1
oktober werd afgelast en de belang
rijkste kranten geen traditioneel ge
meenschappelijk hoofdartikel publi
ceerden. Al spoedig doken toen hard
nekkige, doch onbevestigde berichten
op dat Lin verantwoordelijk werd
gesteld voor de overtrokken verering
van voorzitter Mao van de afgelo
pen jaren.
In het gemeenschappelijk redac
tioneel artikel dat thans is versche
nen, wordt de toestand in binnen- en
buitenland „zeer goed" genoemd en
verklaard dat de partij zich het af
gelopen jaar intens heeft bezigge
houden met „kritisering van het re
visionisme en rectificatie van de
werkstijl".
Duidelijk werd gesteld dat de par
ty de dominerende factor was in alle
facetten van het leven in de volks
republiek: de industrie, de landbouw,
handel, cultuur, onderwijs, leger en
regering. Deze opmerking kan wor
den geïnterpreteerd als verkapte
DEN HAAG (ANP) „Een erger
lijk staaltje van misleiding" noemt
de Nederlandse Aannemers- en Pa
troonsbond voor de Bouwbedrijven
in Nederland het feit, dat anderhalf
jaar lang het voorlopig wijkorgaan
van de stadswijk Crooswijk in Rot
terdam in de waan is gelaten, dat er
in Crooswijk van echte woningver
betering sprake zou zijn en niet van
sanering.
De bond zegt, dat het overleg tus
sen voorlopig wijkorgaan en ge
meente tot 23 oktober best is verlo
pen. To,en hoorde het wijkorgaan,
dat de gemeente voor 167 woningen
helemaal geen plannen had om ze
op te knappen, maar integendeel ze
wilde wegvagen. Toen bleek ook dat
de gemeente anderhalf jaar geleden
al vier ton van het rijk in de
wacht hald gesleept als krottyeirwer-
vingspremie en niet van plan was
die aan de woningen te spenderen.
Een erg gelukkige hand in het on
derhouden van relaties met de be
volking heeft Rotterdam volgens de
bond trouwens elders ook niet. De
bond wijst op het overleg met de ac
tiegroep „Het Oude Westen", waarbij
uitgelekt is, dat de gemeente een
structuurplan in voorbereiding heeft
waarin aan het westelijk deel van
dit gebied een cityfunctie wordt toe
gedacht.
De wethouder vreest nu, aldus ver
volgt de bond, dat deze uit de ver
trouwelijke sfeer in de openbaarheid
gebrachte gedachten tot onverant
woorde speculatie zal leiden. Het is
maar wat je onder „onverantwoord'
moet verstaan, meent de aannemers-
bond, die opmerkt dat tegenwoordig
de gemeenten zelf de grootste spe
culanten zijn.
AMSTERDAM (ANP) De
Griekse actrice Melina Mercouri
heeft plannen voor een film, die over
het Griekse verzet tegen de huidige
regering handelt. Op een persconfe
rentie in Amsterdam, gehouden ter
gelegenheid van de introductie van
haar boek „Ik ben een geboren
Griekse", vertelde zij gisteren dat
zij geldschieters zoekt om het pro
ject te financieren. „Het is echter
niet gemakkelijk om voor een poli
tieke film financiers te vinden".
Het script voor de filim zal ge
schreven worden'door haar echtge
noot, filmregisseur Jules Dassin, die
uiteraard ook de regie zal voeren.
kritiek op het leger, dat onder Lin
sinds de culturele revolutie een
steeds groter aandeel iin faiat land- en
partijbestuur werd toegeschreven.
Voorzitter Mao wordt in het artL
kei „onze grote leider" genoemd, een
vrij bescheiden kwalificatie, verge
leken met de bloemrijke taal uit het
verleden.
In het artikel is geen enkele toe
speling te vinden op de komende
reis van president Nixon naar China.
(Van een onzer verslaggevers)
RANDWIJK. Willian Janssen,
nog steeds mèt lange haren, zit
sinds woensdag weer in de school
banken. Niet in Randwijk, maar op
de christelijke nationale school in
het naburige Heteren. De moeder
van Willian heeft haar zoontje on
middellijk na het incident op de
School met dé Bijbel in Randwijk
laten inschrijven op de school in
Heteren.
Willian was echter door alle belang
stelling een beetje overstuur ge
raakt. Daarom is hij pas woensdag
weer naar school gegaan.
Tegelijkertijd is ook het zusje van
Willian naar die school „verhpisd".
Het meisje werd vorig jaar van een
kleuterschool in Randwijk gestuurd,
omdat het een lange broek droeg.
Andere leerlingen, die door hun
haarlengte eveneens in aanmerking
kwamen om door het hoofd van dé
School met de Bijbel, de heer Kos
ter, naar huis gestuurd te worden^
blijken eieren voor hun geld geko*-
zen te hebben. Zij hebben inmiddelë
een bezoek aan de plaatselijke kap,-
per gebracht.
KOPENHAGEN (Reuter) D<|
sociaal-democratische regering va»
Denemarken heeft een plan opge
steld tot reorganisatie van de defend
sie.
De minister van Defensie, KjelA
Olesen, heeft aan de pers meege
deeld dat, als het parlement er me;
dio december zijn goedkeuring aan
geeft, de dienstplicht zal worden
verkort van twaalf tot zes maan
den.
Het is voorts de bedoeling in het
leger 13.000 dienstplichtigen te ver.
vangen door 7.000 man beroepsper-
soneel, aangevuld met duizend man
in omdensteiuininigsteeniheden.
De luchtmacht die nu iets meer
dan honderd vliegtuigen, telt, zal
worden verkleind. Er is nog niet
bekend in welke mate. De marine
zal in hoofdzaak komen te bestaan
uit kleine snelle eenheden. De vier
onderzeeboten en twee fregatten
zullen er in de toekomst geen deel
meer va
SITTARD De Stichting Lim
burgs Bevolkingsonderzoek wil in de
naaste toekomst iedereen boven de
40 jaar aan een röntgelogdsch
borstonderzoek gaan onderwerpen.
Hiermee wil men al in 1972 begin
nen. Of de plannen uitgevoerd kun
nen worden, hangt echter af van de
administratieve en financiële mede
werking van de gemeenten. Praktijk
is thans dat de onderzoeken van
iedereen boven de 15 jaar om de
twee en een half jaar plaatsvinden.
Omdat een groep boven de 40 echter
het meest „bedreigd" is bij het krij
gen vain longkanker, hart- en vaat
ziekten en (zij het in mindere mate)
tuberculose, wil men voor deze per
sonen het onderzoek frequenter la
ten plaatsvinden.
Voor personen tussen de 15 en 40
jaar zal daarbij in de naaste toe
komst volstaan kunnen worden met
een 5-jarig onderzoek.
(ADVERTENTIE)
Caquelon inwrijven met knoflook.
Dan 4 dl halfdroge witte wijn in
de pan verwarmen tot de wijn
gaat bruisen. Vervolgens 500 gr
fijngesneden jong belegen Goudse
toevoegen, goed roeren en weer
aan de kook brengen. Binden met
maïzena, op smaak
afmaken met
zout, peper,
nootmuskaat
en wat kirsch.
