M. Basemans te
Breda ontwerpt
suède - kledin g
STADSMENSEN WILLEN WEER „DE BOER OP"
Nog geen gelijke kansen
voor de Europese vrouw
Onbreekbare kerstboomfiguren
De waanzi
van het
loonoverlf
EENS ARTIEST, TOEN IN LEDER, NU MODE-LEDER-ARTIEST Zelf koken op uw kamer
Hairconditioner voor kapsel
dat „zit
Dr. S. Donders
beschrijft
tegenstelling
stad-land
vrouw
mode
1
Ook voor ouderen
NIEUW
WERK-ETHIEK
door
greet buchn6,
Onderwijsrese
Dinsdag 30 november 1971
1
30 november 19!
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA. Tientallen jaren gieleden stond hij als jonge conferen
cier op de planken. Daarna zat hij een kwart-eeuw in het leder, waar
vooral modieuze schoenmodellen zijn hart hadden gestolen. Nu hij
Abraham al jaren geleden heeft gezien, is hij gekomen tot een
harmonieus huwelijk tussen zijn eerste en tweede grote liefde. De
heer M. Basemans uit Breda is mode-artiest geworden, mode in leder
uiteraard, vooral suède, waarin hij zijn sprankelende fantasie in
fjjne ontwerpen uitleeft.
„Modb", aldus Basemans, „is 'n
deze tijd een gril: niet alleen ieder
seizoen wat anders, nee, elke week
wat anders. En dat andere moet dan
ook beslist „anders" zijn. Kleding
voor de jeugd moet leven. En wat
leeft er meer dan suèd'e en leder?"
Hij werkt graag met kleine stukjes
suède; 3 bij 3 of 4 bij 4 cm. Zo'n
klein vierkantje (petit carré) is het
meest essentiële onderdeel van de
modellen, die uit vele kunstig aan-
eengbnaaide of aan elkaar gelijmde
vierkantjes bestaan. Onder de naam
„picarré" samentrekking van pe
tit carré brengt hij bvergooiers,
hesjes, cardigans, bolero's en lange
vesten, alle modellen in suèdeleder
van kleine carré's.
De heer Basemans toont in zijn atelier een door hem ontworpen cardi-
gam-model, dat hij „scally" noemt en een fraai schub-achtig effect geeft.
Schub-pffect
gemakkelijk te combineren op ande
re draagbare en ook op exclusieve
kleding", is de opinie van de Breda
se leder-artiest.
H.ppe jeugd en diverse zeer be
kende binnen- en buitenlandse pop-
groups hebben Breda voor hun kle
ding ontdekt. Wat Baseman echter
ook deugd doet, is dat hij als oudere
ontwerper ook aangepaste modellen
voor dames en heren van middelba
re leeftijd ontwerpt en levert. „In
het ene genre blijf ik jong, in het
andere verraad ik misschien iets
van mijn eigen -leeftijd", zo legt hij
zijn zelf gevonden mode-compromis
in een modern materiaal uit.
Ondanks de grote maatschap
pelijke veranderingen, die zich de
laatste dertig jaar hebben vol
trokken, wordt de Europese in
dustriële samenleving nog steeds
gedomineerd door traditionele,
hoofdzakelijk mannelijke waar
den. Echte gelijkheid van kansen
voor vrouwen en mannen bestaat
er niet. In de praktijk wordt het
recht van de vrouw op arbeid niet
gerespecteerd. Dit zijn enige van
de bevindingen, waartoe een on
langs door de Internationale Ar
beidsorganisatie (ILO) in Turijn
gehouden speciale vergadering is
gekomen.
Aan dezfe bijeenkomst, waarvan
de resultaten thans door de ILO zijn
gepubliceerd, namen deel afgevaar
digden van regeringen, vakbonden,
werkgeversorganisaties en universi
teiten uit België, Frankrijk, Honga
rije, Italië, Polen, Zwedbn, Zwitser
land, Engeland en Joegoslavië.
De uitoefening van het recht van
de vrouw om volledig deel te nemen
aan het economische leven, impli
ceert herbezinning op de opvattin
gen omtrent de functies dbr seksen,
de opleidingssystemen en het pa
troon van het gezinsleven, zo luidt
een van de conclusies. „De vrouwen,
die minstens een derde van de Eu
ropese beroepsbevolking vormen,
worden dikwijls beschouwd bn heb
ben de neiging zich zelf te beschou
wen als tweederangsburgers, als re
serves, die kunnen worden gebruikt
als ze nodig zijn".
Pogingen om in de situatie van de
vrouw verbetering te brengen door
middel van kleine veranderingen in
de opleidingssystemen, zijn niet vol
doende. Op velerlei gebied is onder
zoek nodig om te komen tot een
begrip van de bijzondere behoeften
en problemen van de werkende
vrouw. Aanbevolen wordt hieraan in
internationaal verband te wbrken.
Dit zou moeten gebeuren door ploe
gen van specialisten uit verscheide
ne Europese landen.
Zeer exclusief is hel model, dat
hij „scally" noemt, een soort cardi
gan. Dit bestaat uit vernuftig sa
mengevoegde stukjes suèdeleder,
die door elkaar gevlochten en ge
lijmd een effect geven van vis
schubben. „Het is de lederen huid
van een vis, van een zeemeermin",
lacht de heer Basemans. Men zou
kunnen aanvullen: van een tropische
vis. Bij sommige modellen zijn het
schubben, die teder, frêle zijn van
kleur. Andere modellen zijn fel en
hard, „vlammen", zoals het tetra-
visje vlamt.
Die kleurencombinaties in dit ge
schubde suèdeleder, die van Base
mans zelf afkomstig zijn, deden het
op shows in Brussel, Londen en
Oslo zoals de modellen zelf
wonderwel.
Grondprincipe van zo'n „scally":
het Ibder wordt uit kleine modellen
machinaal „gestanzt". Aan elk deel
van zo'n gestanzt stukje leder zit
een lipje. Die lipjes worden, volgens
aloude principes van het kleuter
vlechtwerk, aan elkaar gevlochten.
Voor de stevigheid worden ze ook
nog geplakt.
Dan gaan de aldus samengevoegde
suèdestoffen naar de snijder, die ze
modelleert volgens het ontwerp van
de heer Basemans. „Dagenlang kan ik
bezig zjjn met een ontwerp, veelal in
nauwe samenwerking met een kleine,
modebewuste staf", zegt de ontwer
per.
io9
Suède en leder past op en bij
velerlei andere combinaties.
Een kamerbewoner beschikt mets-
tal alleen over een primitieve kook
gelegenheid. Een goede en niet te
dure warme maaltijd kan echter al
op één gaspit of op één elektrisch
plaatje worden klaargemaakt. Het
volgende weekmenu geeft daar een
voorbeeld van.
Meer ideeën en recepten staan in
de uitgave „Voeding, tips voor ka
merbewoners", die men kan bestel
len bij het Voorlichtingsbureau voor
de Voeding, Laan Copes van Catten-
buroh 44. Den Haag, per briefkaart,
met f 0,25 extra aan postzegels bij
geplakt op de adreszijde.
Van het onderstaande menu zijn
de gerechten met een balletje nader
uitgewerkt.
Maandag:
pikante koolschotel
aardappelpuree (uit een pak)
yoghurt met vanillevla (1 dl.
van elk door elkaar kloppen).
Dinsdag:
ei in groenteschotel
rijst (sn'elkokend)
rest van de vanillevla met ge
raspte appel.
Woensdag:
gehaktbal (kant en klaar ge
kocht)
sperziebonen en aardappelen
(die dezelfde kooktijd hebben en
daarom in één pan gekookt Wor
den).
yoghurt met beschuit.
Donderdag:
halve grape-fruit
worstpan.
Vrijdag:
gebakken vis (kant en klaar
gekocht)
gemengde sla
aardappelen
chocoladevla met peer: 2 dl cho
coladevla jen 1 peer. De peer schil
len en de helft in blokjes snijden,
met citroensap besprenkelen en on
derin een schaaltje leggen. Daarop
de vla schenken bn met de andere
helft van de peer, ook besprenkeld
met citroensap, garneren.
Zaterdag:
aspergesoep
kaassla
gebakken aardappelen, patates
frites of brood
fruit.
Zondag is voor een kamerbewoner
een geschikte dag om uit eten te
gaan of een maaltijd kant- en-klaar
af te halen bij een restaurant.
PIKANTE KOOLSCHOTEL
250 g spitskool, gesneden witte of
gele kool, 50 g geraspte beiegen
kaas, 50 gr bam, 1 uitje, 1 eetlepel
boter of margarine.
Snijd de kool zonodig klein, was
hem en kook hem bijna gaar in
pl.m. 15 min. Giet dh kool af, snijd
het uitje klein en fruit het in 1
eetlepel boter of margarine. Ver
meng de kool met de gefruite ui,
geraspte kaas en de fijngesneden
ham. Verwarm het gerecht nog
even, zodat de kaas smelt en maak
de koolschotel op smaak af met
peper en zout.
EI IN GROENTESCHOTEL
1 ei, 1 tomaat. 1 kleine aubergine,
1 paprika, .1 kleine ui (1 teentje
knoflook), 2 eetlepels olie, enkele
takjes selderij, zout, peper, tijm.
Ontvel de tomaat en snijd hem,
evenals de schoongemaakte aubergi
ne, paprika en ui klein. Fruit de ui
(de fijngesneden knoflook) en de
paprika in de olie. Vcteg de aubergi
ne, de tomaat, de selderij en weinig
water toe en kook de groente met
de kruiden, specerijen en het zout
gaar.
Maak, als de groente bijna gaar is,
een kuiltje erin en breek hierin het
ei. Laat liet in pl.m. 5 minuten' gaar
worden, met een deksel op de pan.
Wie van „heet" houdt kan de papri
ka vervangen door ben Spaanse pe
per.
WORSTPAN
Eénvierde bloemkool gebruik de
rest vainde bloemkool en de dop
erwten voor de gemengde sla van
vrijdag), de helft van een Vz blik
doperwten of de helft van een pakje
diepvries doperwten (gebruik de
rest voor de gemengde sla van vrij
dag), éénvierde rookworst, 2 aard
appelen, 1 dl boilkxn, peterselie,
mosterd.
Was de bloemkool en snijd hem in
roosjes. Schil de aardappelen, was
ze en snijd ze in plakjes. Snijd de
rookworst in plakjes en wrijf ze in
met mosterd. Doe de bloemkool aard
appelen en de rookworst in een
pan en schenk de bouillon erover.
Laat het gehebl 25 minuten koken.
Voeg de doperwten uit blik of diep
vries pas de laatste 5 min. toe.
Bestrooi de schotel, van het vuur af,
met gewassen en fijngesneden pe
terselie.
KAASSLA
75 gr. andijvie, 50 gr. komekaas
D/a eetlbpel olie, 1 eetlepel azijn, 1
theelepel mosterd, zout (komijn-
zaadjes), 1 tomaat.
Maak een sausje van de olie,
azijn, mosterd, zout en eventueel
komijnza adjes.
Snijd de kaas in blokjes. Was de
andijvie en snijd hem kléin, Ver
meng de andijvie met de saus bn de
kaas. Garneer de sla met plakjes
tomaat.
j
Bij dé totale make-up en uiterlij
ke verzorging van de vrouw speelt
het haar een belangrijke rol. De
conditie van het haar is voor vebl
vrouwen een probleem en vaak een
bron van ergernis, omdat het haar
dan levenloos en krachteloos lijkt.
Max Factor brengt met een nieu
we hair-conditioner een crèmebe-
handeling, die de natuurlijke kracht
van het haar herstelt en een basis
vormt voor succesvolle vbrdere soig-
nerirvg. De crème, die in tubevorm
op de maijjet verschenen is, wordt na
het wassen aangebracht, moet 15
minuten intrekken en wordt dan
uitgespoeld. Het haar is dan gereed
en er kunnen krullers in gezet wor
den, die dan beter houden. Het ge
hebl maakt, dat het kapsel beter
„zit".
De hair-conditioner maakt het
haar niet vet. Gebruik: 1 maal per
twee a drie weken. Bij zeer slechte
conditie van het haar 1 maal per
week. Bij geverfd haar na hbt ver
ven gebruiken, maar vóór het blon
deren.
De inhoud van de tube (f 6,95) is
genoeg voor 2 a 3 behandelingen.
„Aan de groothandel kan ik niet
leveren. Ieder model moet een be
paalde exclusiviteit hebben en behou
den. Want iemand, die leder of su
ède (afgesplitst van de huid van het
bovenleder koopt is niet goedkoop,
overigens ook niet al te prijzig uit.
En het materiaal is onverslijtbaar. In
een tijd van hoogconjunctuur kan de
jeugd zich het permitteren dit te
dragen. Per voet (29 bij 29 cm.)
varieert de prijs van suède van
3.- tot f 5,-. Dan komen de diverse
soorten bewerkingen. Voor een
tientje kun je dus geen suèdb dra
gen, maar voor zo'n f 40,- tot f 50,-
heb je een haal aardige exclusieve
pet. Overigens voor iedere leeftijd.
Ook die petten ontwerpt db heer
Basemans zelf in zijn boutique aan
de Brasschaatstraat te Breda. Daar
hangen, in leder of suède, combina
ties van Hawaii-rokjes, deze in ge
schubde banen, waarvan de kleuren
combinatie ook weer een streling
voor het oog zijn. „Daarom zijn ze
Aantrekkelijk gevormde, van een dunne metaallaag
voorziene, onbreekbare olifantjes, klokken, bollen, vis
sen, vogels, eekhoorntjes en andere figuren zijn een
nieuw soort kerstboomversiering die onder de merk
naam „Swan" in de handel worden gebracht. Zij zijn
gemaakt van Styron poly-styreen, een kunststof, die
wordt vervaardigd door Dow Chemical.
De kerstboomfiguren worden gemaakt door Porth
Textiles in Zuid-Wales. De nieuwe kunststof is gemak
kelijk in allerlei vormen te gieten, is sterk en laat allerlei
oppervlaktebewerkingen toe. De fabriek in Zuid-Wales
is de grootste fabriek van kerstboomfiguren in Enge
land, met een produktie van meer dan tien miljoen
stuks per jaar. Ongeveer 50 pet van de produktie wordt
uitgevoerd naai' Canada en West-Europese landen. Meer
dan de helft van de produktie krijgt een uiterst dun
laagje aluminium, dat met gekleurde doorzichtige lak
wordt afgewerkt. De kleuren zijn rood. blauw, goud.
vermiljoen, groen en zilver. Door deze nieuwe onbreek
bare kerstboomfiguren is het afgelopen met scherven
onder de kerstboom. Laat ze gerust een keertje vallen
zij blijven heel.
(CONSU)
VVe schelden op een andere ma
nier dan vroeger. „Boer" was een
scheldwoord. Het is nu „in" als een
ingenieur, een minister of bisschop
paarden en koeien houdt. We kun
nen daarom rustig als een boer ver
schijnen in een blauwe kiel; vooral
met carnaval proberen velen juist
op die manier even van zichzelf af
te komen. Op deze manier denkt dr
S. Donders na over de tegenstelling
stad-land in het boekje met de veel
zeggende titel „De voorlopigheid
van de stad" (uitg. H. Nelissen - f
7,90). Wie nadenkt over de stad,
zoals die er op het ogenblik uit gaat
zien, krijgt het benauwd. Degenen,
die in een stad wonen snakken weer
naar de natuur, willen weer de
boer op". Een tijd van de trek naai
de stad ligt ten dele achter ons en
bij veel bewoners van het platteland
leeft nog steeds het verlangen om
nu eindelijk ook eens te mogen
delen in de „genoegens" van de
stad. Maar we komen er geleidelijk
achter, dat het een droom is met
zijn allen terug te keren naar het
land en dat met zijn allen in de stad
een nachtmerrie wordt.
Stad en land moeten heropgevoed
worden. Op de eerste plaats moet er
ingezien worden waar we aan toe
zijn. Maar het probleem ligt veel
dieper dan een soort „bekering",
zowel in de stad als op het land.
Derde wereld-specialisten en zij die
de stad willen veranderen wijzen
vaak op het feit dat men niet wil
veranderen. Men hoopt het wel,
maar men wul het niet. Met andere
woorden: men schijnt van zijn frus
traties te houden. En de reden van
die houding is dat er niet meer
geweten wordt wat mens-zijn eigen
lijk zou kunnen betekenen, schrijft
Donders.
Inzien waar we aan toe zijn. Aan
de hand van enkele voorbeelden te
kent hij de verschuivingen, die er in
de mens hebben plaatsgevonden,
met de verdringing van een agrari
sche naar een stedelijke cultuur
„Eerst was er alleen land, en toen
kwam de stad en NU zijn we in een
derde mensenwereld. Het is binnen
dat proces dat we ons voorlopige
werk en onze voorlopige rust alleen
kunnen vinden". De auteur, die o.a.
docent was aan de Leergangen in
Tilburg is momenteel hoofd van de
afdeling filosofie van de universiteit
van Nairobi (Kenya), Dat is te mer
ken. Zijn „cross-culturele opmerkin
gen" worden dikwijls met voorbeel
den uit dat werelddeel toegelicht.
Zowel in de stad als op het land
is de mens ontevreden. Die ontevre
denheid berust op het feait dat de
mens nu weet heeft van twee moge
lijkheden van menselijk leven en
dus ook van de mogelijkheid van
verandering. De uitspraak is: veran
dering en wel op staande voet. We
veroordelen onszelf tot de neurose
tijd. Reizen en vakanties geven ons
voor een ogenblik een aantrekkelij
ke tijdsspanndngsloosheid, maar dan
verlangen we terug naar onze neu
rosen, we willen terug naar de stad.
Waar die tijdloze wereld niet meer
bestaat wordt ze gedroomd.
Tóoh is de stad nieuw; ze bestaat
pas 6000 jaar. Maar wie kan zich
helemaal thuis voelen in de geürba
niseerde wereld met haar verhou
dingen? De stad kan dus niet meer
zijn dan een voorlopige oplossing,
de westerse filosofie is de filosofie
van de stad geworden, gekenmerkt
door haar absraobies, waarbij de mens
- waggeprijisd uit de natuur - zich
zelf vengajt.
Eien eenzame, van de digron
losgetrokken mens is het resultaat.
De „het mooiste-voortuintje-van de
straat" -wedstrijden, de gratis uitge
deelde potplanten aan schoolkinde
ren, het gevecht om behoud van
volkstuintjes en schatten betalen
voor zakjes potaarde in de waren
huizen zijn nog restanten van onze
lijfelijke verbindingen met de aarde,
zegt Donders.
Het huweLijk. Vroeger was het
leven doorgeven duidelijk noodzaak.
Er waren handen nodig op het veld.
Maar in de stad waren er geheel
andere overleefmogelijkheden voor
het toch al zo geïsoleerde individu.
De verheerlijking van de wederzijd
se liefde en trouw en de christelijke
codificatie van het huwelijk werden
de nieuwe motieven om orde op
zaken te houden. De geest van er
gens samen gaan werken en van
samen het leven doorgeven aan een
betere toekomst, komt in verstede-
lijke streken niet zo vaak voor.
Ondanks de gewonnen eigen verant
woordelijkheid is het hele kinderen
krijgen en alles wat daarbij komt
kijken in vergelijking met de regels
en taboes die daarvoor golden in
kringen die wij graag onbeschaafd
en wild noemen vrij amateuristisch,
constateert Donders met zijn Afri
kaanse ervaringen.
Ziekte. In het westen hebben we
geen duidelijke idee van ziekte en
gezondheid meer. Op het platteland
was het, vanwege de bestaande sa
menhang niet nodig te ontdekken,
dat er een psychosomatische relatie
is. Die ontdekking was wel nodig in
de stadsgeneeskunde. De zieke in de
stad is zo moeilijk behandelbaar ge
worden, omdat ze geïsoleerd geraakt
is. Ze is de ziekte van één persoon
geworden. Bestaat dat soort ziekten
echter wel?. Het zou me niet ver-
wonderen-zegt Donders- dat de
vraag naar een hiernamaals ook een
stadsvraag zal blijken te zijn een
voorlopige vraag waarschijnlijk.
In de oude sociale structuren van
agrarische landen waren er hele
groepen die nooit werkten en toen
aten. Dat werkloze leven was in hun
ogen zeer zinvol. In de stedelijke
organisatie ging de mens die vrije
tijd verkopen. Maar hoe meer de
mens ging werken, hoe meer ook
het werk overbodig wordt. De stad
neemt werk weg. Nü is het zelfs zo,
dat als er geen werk meer is zal er
ook voor de meerderheid geen doel
meer in het leven zijn. We zullen,
aldus Donders, van onze tegenwoor
dige werkethiek afmoeten ziein te
komen, willen we niet allemaal de
volledige frustratie ingevoerd word-
den. De huidige werk-ethiek is een
stuk van onze joods-christelijke er
fenis. Het is in de bijbel dat de
stad, door God geautoriseerd, door
het platteland heenbreekt. Ons zicht
op het werk zal moeten veranderen.
We zullen moeten leren openstaan
voor dat wat in de moderne theolo
gie juist verfoeid wordt: het leven
te leven zoals het zich aanbiedt. De
stad zal haar bedrijvigheid op moe
ten geven. Anders zal ze stuk gaan
aan haar innerlijke contradictie.
Dit zijn enkele gedachten uit de
studie van Donders. Hij past deze
o.a. nog toe op; goden en God, het
Lichaam, agressiviteit, feestvieren,
namen geven, etc. Erg interessant,
als je dat tenminste kunt zeggen
over een probleem, dat ons zo zwaar
op de maag ligt. Het is in ieder
geval zinvol zich te bezinnen en er
samen over te denken. Daarbij kan
dit boekje uitstekende diensten be
wijzen. Het is het eerste deel van
een nieuwe reeks Proces-Materiaal,
die aansluit op het tijdschrift Pro
ces, dat helaas wegens grote finan
ciële tekorten zijn verschijning heeft
moeten staken.
HENK EGBERS.
£en oud spreekwoord uerM
dat regeren net zo J
vooruitzien. Maar als je het 1
gekeutel van onze bestuurd^
bondsleiders incluis) bekjjti J
er nauwelijks sprake vet
rondkijken, laat staan tooi.
Er zijn meerdere voorbeelden ti
voeren, die deze onaardige
staven, maar het meest opt
voorbeeld vinden we wel 1
huidige loonoverleg. Als je j
sukkel en gepruttel om iel
procenten ziet, dan blijft
stilstaan van ellende. Wonifoi
het op het ogenblik: de beiti
die nog redelijke overlevij
heeft bij de achteruitgang q
conjunctuurwordt tot wort#
gebombardeerd. Hij staat
stevig in zijn schoenen. Zo t
de lonen bepaald door de t,
spreekt namens de werknentii
de baas die nog winst motn
man zal de baas wel even
hoeveel opslag de werkende
willen hebben. Het kan iromtrj
van de winst af. Nou en?,
eerste gezicht een heldere ti
cratische redenering. Maar t
de gevolgen. Laten we als j
'n fabrikant van poppeuauto'm
Dank zij een listige produt
thode een redelijk kleins i
een handige inkoop van L
fen maakt die man uut!Sfe«Mi
tot ginder. Hiep hoi, ro^
werknemers. Nu gaan we
verdelen en ze vragen metm
20 procent opslag. De fabrili
het er mee eens, want hij b
wel lijden. De poppenatito»
komen jubelend thuis met
cent meer in hun zak.
Maar helaas komen de popp»
zenmakers dat te weten en al
er heel wat minder winst of
penhuizen dan op auto's je*
willen toch hun 20 procent. D
pénautomakers krijgen het i
ook. Nou dan.
De poppenhuizenfabriUti
zuinig en rekent uit dat (iel;
net kan, zij het dan met pijn.
gaat een groep vrolijk en met
geld op zak naar huis. Dus h
de poppenmeubelmakers niet at
blijven. Maar helaaser is op
moment weinig belangstelll
poppenmeubels en het hiiii
heeft alle orders dan
getrokken, de onderhandel»
ken zich daar geen lor mm
gaat nu om de knikken t» «jj
het spel. Zuchtend
kant van de poppenmtêh tt
de eisen en sluit enkel!
de boel, omdat de hek Wi j
fles is. Als liet uefM1
afgelopen was dan zou M
aardig verhaal zijn. 1
erger, veel erger. Want
werknemers die m de f
bezig zijn en die iets IM™]
poppenauto'sHot grote-misa"
komen de mensen die i»
stensector bezig zijn en die t
maken hebben en alleen waf
sten aan te beiden hebben,
Zij vinden dat zij net I
recht hebben op 20 procent wfl
als de poppenautormkers. ZijJ
ken ook 42 uur of iets daaronf
per week en ze hebbe»
vakgroepen, die gelijk ï!!l*
aan de vakgroepen «Ut
automakers.
En dat is dan opsla! w»
veer de helft van de werW"
volking, want het toeval
dat de helft van alle wf'ktri
zijn in een sector die et™
maakt en dus ook winstW»"
terwijl de andere helft be®'"
worden met ie winsten au
één maakt.
Al die mensen in de
tor trekken zich logrischeru:1
aan de lonen van ie Ph™ B
ere zo moet er dus tneét
tafel voor de verplee!!,ir
dokter (die nog iets bovefj
procent doet, omdat hij d®11
zelfstandige kan doen),
lasting ambtenaar en 9
voor politieagent en voor?'
de, de tramconducteur en L
meisje, de journalist en de
treinbestuurder en de f
seur, de toneelspeler en ie
directeur, Ga zo maar door.
Dank zij de voortrekt
wereld Van de P°PP,M
die toevallig veel ff'u
vragen, omdat er toevam
maakt werd, gaat deM'
len om meer loon. BW
waar het geld voor al
vandaan moet komen?.
iïvf
Cor vatn Rijn en Henny
HET is zo langzamerh:
ïting in ons land ee
ïlncipe dat onderwijst
tehts kunnen worden
kor wetenschappelijk
Hasvoor moeten methot
Pieken, wetten en theor
opgesteld. Slechts als va:
Wgspunten wordt ond
de onderwijskunde in st
onderwijs met de tijd te
üatn. Er wordt reeds ve
menteerd. Een probleen
een kloof bestaat tusser
wijs-onderzoeker en de
kracht. Laatstgenoemde
"est willen erkennen dal
men die hij dagelijks „v<
ondervindt veelal hun or
meer krijgen door intuï
Praktische ervaring. Maa:
orugt de kloof niet. Die.
doordat de onderzoeker
'Jkman een andere taal
«ndere categorieën denl
Meuwese die de onder
onn de Eindhovense Tec!
leidt, heeft nul
Sooaan die kloof in i
J^fügbaar te maket
Lj.dhje „onderwijsreseard
,9 de denkwereld van d
op het brede onde!
vanuit de psycholo
"t^lJsresearch is gek.
-. arende studie, ooi
e' mogelijk is gepod
- u v®trïiijden en voorb.
ft»/ dre een denkw]
open. De kernvraagst
vina onafzienbare onder
en !0n In deze studie eer;
hanaPnVeel liter£>tuur geb
«andeling. Het boekje
andaan moet komeiu.
Zolang alle produceren'
maw"i
jaren, f
nog wel. Rijk en overheid
ang aue P'uu V,» i
ven forse winsten mak
gebeurde de laatste j
uit de winstpot genoeg
de rest te kunnen betalen.
Maar als er geen
maakt wordt, o.a. omaas
cerende bedrijf te hoge 2
betalen, dan wordt hei
Dan zitten we ronduit i« .gj
mische puree. Dat J
gewoon normaal me' i«
stand heeft leren \eae y
Behalve de regering a
overleg overlaat aan at
ken die op het nioffl,
maken, behalve de va
van deze bedrijfstakke
rekening mee houden
drektie maar a an 50 V~
mensen werk biedt,
gesproken.
