Feestpot voor nieuw clubhuis
[KLOETINGE VIERT HET
40-JARIG JUBILEUM
L NEET OPGEWASSEN
EGEN WILNO-TEAM
Studio*
o.a.
Studio
Onderwatersportbond
groeit enorm snel
terdas
m
Zk
Bruse Boys
verliest
van HW
Stuwende kracht
(EES VAN RAAY
„WE LEVEN VAN
ÜE GOOD-WILL
ANDEREN"
BONTMANTELS
JN
biedt meer...veelmeer!
OLIE VOOR HET VOLK
WILLEKEvanAMMELROOIJ
TUPAMAROS
FIDDLER ON THE ROOF
UITSLAGEN
voor de
prijzen van
STOFFENMANTELS
Ponderdag 25 november 1971
(Van onze sportmedewerker)
KLOETINGE De grootste zaterdagvoetbalclub in Zeeland (293
leden) bestaat op 28 nov. 40 jaar. Dit betreft dan de voetbalvereni-
jRloetinge" het vroegere Unitas, dat werd opgericht door de
[eenmalige predikant van de Nederlands Hervormde Gemeente in
Kloetinge ds. J. A. Kaams. Unitas dat „Eensgezindheid" betekent,
was eigenlijk een onderafdeling van een paar christelijke jeugdvereni-
fiiigen. Hiervan moest men per se lid zijn om ook in Unitas te kunnen
pelen. ,.Dat vond ik bepaald kortzichtig van ds. Raams", zegt Piet
jjogstrate, die reeds deel uitmaakte van het eerste bestuur en later
jertien jaar de voorzittershamer zou hanteren.
Het e'erste bestuur dat werd ge
formeerd, bestond uit: ds. J. A.
Raams, voorzitter; M. F. de Jonge,
secretaris; P. Hoogstrate. penning
meester en W. de Braai en M. Herre-
bout, commissarissen. Met twaalf ac
tieve leden werd gestart op een
weiland aan de Kapelse Straatweg.
In 1932 sloot men zich aan nij de
Christelijke Nederlandse Voetbal
bond en ging in competitieverband
spelen. Bekende en begaafde spelers
uit die dagen waren onder andere
Evert Raams, Arjaan Hollestelie,
Marien H'errebout en Marien de
Jonge. Het ledental van Unitas steeg
geleidelijk en dat werd er niet min
der op toen in 1935 ds. Raams als
voorzitter bedankte en Piet Hoog
strate zijn plaats innam. Hoogstrate
beoogde een zelfstandige sportvere
niging, die er nu ook kwam. Onder
zijn leiding kwam er tevens een
korfbal- en gymnastiekafdeling tot
stand. Hoogstrate werd de pionier
en de ziel van de gehele Kloetingse
sportgemeenschap. Ptet Hoogstrate,
nu ere-voorzitter van „Kloetinge"
een naamsverandering die men na
de oorlog moest toepassen op last
van de KNVB geeft volmondig
toe, dat hij nog steeds met veel
genoegen terugdenkt aan die tijd.
Hoogstrate: „Het was een boeiende
'en vaak ook fascinerende periode,
misschien wel de mooiste uit mijn
leven".
Hoogstrate, die behalve dertien
jaar voorzitter van Unitas ook een
tijd lang penningmeester en compe-
Piet Hoogstrate.
titielcider is geweest van de Zeeuw
se korfbalbond, meent dat er mede
door de evoluitie in de sport momen
teel zeer veel wordt gevraagd van
bestuur en leiders. Hoogstrate:
„Door allerlei excessen is de verant
woordelijkheid bijzonder groot ge
worden. Een bestuur moet opvoe
dend maar tegelijk ook bestraffend
kunnen optreden. In mijn tijd had
ik met mijn bestuursleden daar wei
nig verschil van mening over.
Wij stelden dat we een dienende
taak hadden. Een gezonde sportbe
oefening kwam op de eerste plaats
en niet de resultaten. Natuurlijk
streefden wij daar wel naar, maar
mijn idee is toch dat w'a destijds
verlies beter accepteerden en incas
seerden dan tegenwoordig. In ons
clubblad dat aan het eind van de
dertiger jaren ging verschijnen ble
ven wij dan ook hameren op sporti
viteit, homogeniteit en kameraad
schap".
Pi'et Hoogstrate (zelf twee jaar ac
tief als doelman) zou heel wat na
men van prominente spelers kunnen
opnoemen uit -de periode dat hij
voorzitter was. „Dat zou een hele
waslijst worden", merkt hij laconiek
óp. „Maar laat ik één uitzondering
maken wat betreft de doelverdedi-
gers. Volgens mij was Kees Deurloo
de beste keeper die we ooit onder
de lat h'ebben gehad".
De actie die in zijn gemeente
werd gevoerd voor een nieuw sport
terrein kwam niet meer tot stand
onder de leiding van Hoogstrate
die in 1948 naar Kortgene vertrok
maar pas in 1953. „Jammer dat
ik dit niet meer mocht meemaken,
maar hoofdzaak is dat het complex
er toch gekomen is", merkt de nu
55-jarige Hoogstrate op, die inmid
dels weer in Kloetinge woonachtig
is.
De voorzittershamer ging door
heel wat handen sinds Hoogstrate
deze moest overdragen en inmiddels
was ook de gymnastiek en korfbal
afdeling geliquideerd. Maar „Kloe
tinge" kreeg toch weer een stuwen
de kracht voor de vereniging en dit
werd de tegenwoordige secretaris
Kees Blomaard. Blomaard, die reeds
van 1952 tot 1956 als zodanig optrad
en in 1959 terugkwam op zijn post,
ontwikkelde zich in de loop der
jaren als de centrale figuur bij
Kloetinge, ai wil hij daar zelf niets
van weten. Zijn capaciteiten reiken
ver en zijn verdiensten voor zijn
vereniging zijn dan ook uniek.
Kloetinge heeft nu sinds mei van
dit jaar ook een damesafd'eling. Be
halve het damesteam nemen ook zes
senioren- en acht juniorenelftallen
aan de competitie deel. Het „eerste"
van Kloetinge moest na drie jaar in
de vierde Idas van do KNVB te
hebben gespeeld na h'et laatste sei
zoen terug naar de eerste klas van
het afdelingsvoetbal. De mannen
van trainer Jan Meulmeester doen
het daai; tot nu toe uitstekend en
behoren tot de titelkandidaten.
Feest in verband mot dit 40-jari.
bestaan wordt er bij Kloetinge niet
gevierd. Het gereserveerde „potje'"
daarvoor wordt besteed voor de
bouw van een nieuw clubhuis. Voor
zitter Wim Roosdorp en zijn mede
bestuursleden doen dit jubileum dan
ook af met een receptie in Amicitia
op vrijdag 3 december van 7 tot 9
uur.
(ADVERTENTIE)
in ons nummer van 28 november
De sjieke sjeik van Abu Dhabi
80.000 vierkante kilometer fata morgana
in de Arabische Golf
Interview met
de nieuwste nederlandse filmster
de stad-guerrillero's van Uruguay
Anatevka
De filmversie van een top-musical
Theo Koomen's wekelijkse sportpagina
het radio/tv-magazinevandeKRO
Abonnementen: Antwoordnummer 93, Amsterdam
(zonder postzegel)
Telefoon (02150) 4 91 41
Losse nummers 70 cent
(Van onze
tafeltennismedewerker)
MIDDELBURG In de Zeeuwse
afdelingscompetitie tafeltennis wa
ren de afgelopen week de verrassin
gen aan de orde van de dag. In de
eerste klas had MZ 1 aan winst op
Wiino 1 in Vlissingen voldoendé
voor het behalen van het kampioen
schap, maar het pakte anders uit
want Wiino 1 won met 64 het
pleit en komt daardoor tot op één
punt van de leiders. Piet Martijn
had met drie overwinningen het
grootste aandeel in de zege. Kersten
(MZ) stelde teleur door geen enkele
partij te winnen. MZ 2 degradeerde
definitief door verlies tegen B.
Smash 1.
Ook in de Promotie eerste klas
viel een verrassing te noteren. Zand
1 ontving Goes 1 en had de bloemen
al klaar liggen want een gelijk spel
zou voldoende zijn voor de leiders
in deze klas. Een vooral furieus
spelende Freriks (Zand) zorgde er
voor dat htet feest voorlopig niet
doorging want hij sloeg eerst het
ongeslagen record van Cas Broerse
aan diggelen en won ook nog van
Lou Traas en Han Govers. Het werd
uiteindelijk 64 voor de thuisclub.
Ook St.-Aloysius 4 werd voor de
eerste maal voor een voldongen feit
gesteld, want het bezoekende MZ 4
kon in Graauw met 46 op beide
punten beslag leggen. Goes 3, dat
met 37 in Oostburg van ONA 2
won komt nu met één punt minder
de Graauwse leiders bedreigen. In
de Promotie derde klas werd Big
Smash 4 door een 64 zege op Zand
4 onbereikbaar en mag zich kampi
oen noemen. Ook het debuterende
team van Hoechst stak de vlag uit
want het klopte de voornaamste
concurrent Croon 2 met forse cijfers
(19) en is kampioen van de vier
de klas. In de Promotie twteede klas
Zeeuwsch-Vlaanderen maakten
Hoop 1 en Effect 1 geen fout want
beiden wonnen hun duel van respec
tievelijk St.-Aloy 6 met 010 en
RWS 2 met 37. Goes 4 werd
eveneens kampioen in de Promotive
tweede klas doordat Zand 2 tegen
Goes 5 een punt verspeelde en Goes
4 zelf tegen Wiino 3 geen fout
maakte (010).
le klas: MZ 2 - B. Smash 1 4—6,
ONA 1 - Wiino 2 5—5, Wiino 1 -
MZ 1 64, Prom. Ife klas: Pzem 1 -
MZ 3 55, Goes 2 - B. Smash 2 8
2, Zand 1 - Goes 1 64, 2e klas:
MZ 5 - B. Smash 3 5—5, ONA 2 -
Goes 3 3—7, St.-Aloy 4 - MZ 4 4—6,
Prom. 2e klas: Goes 5 - Zand 2 5
5, Croon 1 - MZ 6 46, Wiino 3 -
Goes 4 0—10, MZ 8 - Goes 7 4—6,
Zand 3 - MZ 7 73, Prom. 3e klas:
B. Smash 4 - Zand 4' 64, 4e klas:
Croon 2 hoechst 19, Goes 8 - MZ
10 10—0.
Zeeuwsch-Vlaanderen: Prom 2e
klas: Hoop 1 - St.-Aloy 6 100.
RWS 2 - Effect 1 3—7, St.-Aloy 6 -
RWS 1 1—9, 4e klas A: St.-Aloy 7 -
Effect 3 3—7, St.-Aloy 7 - STV 2
82, 4e klas B: Effect 2 - Sluiskil
4—6, Atac 2 - Effect 4 8—2.
(Van een voetbalmedewerker)
TERNEUZEN Ondanks de alge
hele afgelasting van het zaterdaga-
mateurvoetbal is er toch een compe
titiewedstrijd gespeeld in Hulst.
HW Al speelde tegen Bruse Boys
Al en won met 4I.
Het afgelastingsbericht had de be
trokkenen te laat bereikt en daar-
-door waren de bezoekers van HW
Al al onderweg vanuit Brüinisse. In
Hulst heeft men toen in overleg met
de vereniging Bruse Boys toch be
sloten de wedstrijd (bet veld in
Hulst was al 'eerder goedgekeurd) te
laten doorgaan met bovengenoemd
resultaat en dat leverde de volgende
stand op in de hoofdklas van de
juniorencompetitie van de KNVB
afdeling Zeeland: Tern. Boys Al
1222. Arnemuiden Al 12—21,
Axel Al 1218, Vlissingen Al 12
17, Goes Al 12—16, HW Al 13—11,
Vogelwaarde Al 1310, Terneuzen
Al 128, Zierikzee Al 2049, Bru
se Boys Al 137, Zeeland Sport Al
13—6, Middelburg Al 11—5.
(ADVERTENTIES)
Lange pers p.
met nerts
st. kraag
van 895.-
Koop in een speciaalzaak!
Deskundig advies.
Volledige garantie.
Eigen atelier.
Nieuwe Binnenweg 178
Botterdam
(bij 's-Gravendijkwal)
Tel. 362185
Vrlfdagivond lot 9 uur goopond
Cues van Raay (geheel rechtsgeeft aanwijzingen aan enkele leden van de nationale selectie tijdens de centrale
training in het natuurbad Het Ei in Breda.
(Van onze sportredactie)
BREDA „Ik heb gevoetbald
en ik was voorbestemd een goeie
te worden. Mafer daarna ben ik
gaan hockeyen, volleybal heb ik
beoefend, waterpolo en zwemmen.
Maar geen van deze sporten heeft
mij voorgoed kunnen boeien. Tot
dat ik hiermee in aanraking
kwam." Hij wijst in het ijskoude
water van het Bredase natuurbad
Het Ei, waarin schimmige mensen
gedaanten in het rimpelende groe
ne water spiegelen. Zwarte ge
daanten met reuzen-eendevoeten,
die als dolfijnen in het kille nat
wegschieten. „Duiken," zegt Cees
van Raaij enthousiast. „Onderwa
tersport. Dat is het voor mij ge
worden. Sinds ik er een jaar of zes
geleden tegenaan liep, hén ik er
steeds gekker van geworden. Het
is de enige sport, die me is blijven
boeien en ik weet zeker dat-ie me
nooit meer los zal laten...."
Het was afgelopen zaterdag. Te
gen een uur of tien. Toen iedereen
de centrale verwarming voluit liet
draaden, zich genoeglijk voor het
haardvuur koesterde of wegdook
in een duffelse jas, stonden zij er
in hun zwembroekie. Hun asem
nevelde. Snel verborgen zij hun
kippevel onder een zwarte rubbe
ren huid. Een grote duikersbril,
een paar zwemvliezen, snorkel en
dan hup... De plons in het water
gaat gepaard met een kreet, die
beantwoord a,an de ijskoude tem
peratuur van het water. „Ja", grin
nikt Cees van Raay. „Daar komt
niemand onderuit. Je hebt welis
waar zogenaamde droge duikers-
pakken, maar wij hebben natte.
Dat wil zeggen dat er een laagje
water tussen je huid en het pak
komt. Dat dient voor isolatie. En je
kunt begrijpen dat je een kreet
slaakt op het moment dat dat kou-
we water in je pak dringt en langs
je warme huid glijdt. Maar dat is
maar even hoor, daar raak je zo
aan gewend."
Even later is hij druk in de
weer. Cees geeft training. Naast
hoofdtrainer van de Bredase duik-
vereniging Argonauta is hij name
lijk sinds kort ook trainer van de
N ederlandse Onderwatersport
Bond, wat betreft het onderdeel
lange afstand zwemmen.
„Het is maar een kleine selectie
hier", wijst op het tiental perso
nen, dat de strijd met de elemen
ten heeft aangebonden. „Carla
Wolker daar, het enige vrouwelij
ke lid. Ze is zestien jaar en komt
elke zaterdagmorgen om half vijf
vanuit Enschede om hier in Breda
de centrale training bij te wonen.
Ze is Nederlands kampioene bij de
dames eri ontzettend ambitieus.
Dat meisje heeft een enorme wed-
strijdinstelling. En dan heb je ver
der Wiim van Praat en Leen Breu-
kel van Triton, die nationaal kam-
pioens is, Van Bemmel junior van
Argonauta en Van der Zee en Van
der Veer, allebei van Orka Den
Helder. Die selectie, aangevuld
met enkele talenten van onze ei
gen vereniging, volgt hier elke za
terdagmorgen van 1012 een apar
te training".
Cees van Raay is ervan over
tuigd dat het onderwaterzweminen,
een snel opkomende sport in wed
strijdverband, binnenkort zal wor
den opgenomen bij de Olympische
Spelen. „Nog niet in München",
zegt hij, maar wel daarna. Ik pro
beer nu de -Nederlandse ploeg zo
hoog mogelijk te brengen. Dat is
niet zo gemakkelijk. Kijk, de on-
derwatersportverenigingen schieten
links en rechts uit de grond - of
liever gezegd uit het water - en
dat groeit zo enorm snel dat de
betrekkelijk kleine bond nog niet
voldoende financiële mogelijkhe
den heeft om al die mensen vol
doende op t evangen en te begelei
den. Wat dat betreft zou een spon
sor wel idtaal zijn. Zeker voor de
topselectie, die in Europees ver
band aan minstens zes van de ne
gen wedstrijden moet gaan deelne
men, wil men meestrijden om de
Europese titel".
Die Europese titel is, zo vertelt
Cees van Raaij, voorlopig zeker
niet haalbaar voor de Nederlandse
equipe, zelfs niet voor andere
Westeuropese landen. Dat blijkt
een puur Russische aangelegenheid
te zijn. „Die mannen zijn wel zo
geperfectioneerd", zegt Cees be
wonderend", dat is enorm. Die
hebben duikpakken en zwemvlie
zen, diie helemaal aan elke persoon
zijn aangepast, aan zijn lengte, zijn
proporties, zijn spierkracht. On
voorstelbaar is dat dan ook, hoe
hard die kerels gaan. Neem maar
een voorbeeld. Hier, wijst hij op
een papier, dat uit zijn binnenzak
tevoorschijn komt. „Dat was 7 no
vember in Parijs. Internationale
strijd om de Bouclé de ia Marne.
Snelste Nederlander Leen Breukel.
10 km. 200 m in 2 uur 13. De
snelste Rus, Krasnykov, was liefst
35 minuten sneller! Nee, als wij
ooit de Europese titel willen halen
kunnen we enkel maar hopen dat
de Russen eens ooit in elkaar
klappen...."
Hij beschrijft de superperfectie
achter het ijzeren gordijn en ver
zucht: „Zover zijn wij nog lang
niet. Het is zelfs de vraag of wij
ooit zover zullen komen. Daartoe
ontbreekt het ons, als kleine bond,
aan de nodige financiële middelen.
Nu leven we van de good-will van
anderen. Dank zij de gemeente
Breda - wij hebben een goeie sa
menwerking met de heer Van de
Brink, directeur van de gemeente
lijke sportbaden - kunnen we nu
over Het Ei beschikken. Maar ik
weet zeker dat we met een spon
sor - en dat hoeft geen kapitalen
te kosten - de eerste echt professi
oneel geleide onderwatersportclub
zouden kunnen hebben".
Hij geeft zijn aanwijzingen en
dan opeens - plons - daar schieten
ze weer weg vlak onder het opper
vlak van het koude groene water.
„Dat deert je niet", Cees van Raaij
schudt het hoofd. „Het water is
hier tien graden. Natuurlijk kun je
er niet lang inblijven. Maar wij
blijven doorgaan. Ook in de win
ter, al willen we dan wel iets
warmer zitten. Kijk, het water is
je vriend geworden. 's-Zomers zijn
we veel in de Oosterschelde. Ook
om te duiken. Ideaal is het daar.
Jammer, bijzonder jammer dat ze
daai' alles aan het afsluiten zijn.
Het zal best economisch zijn, maar
het heeft ook veel nadelen. Ik
weet nog niet of het wel zo goed
is. De Grevelingen - we zijn daar
veel geweest - prachtige natuur -
prachtige onderwaterflora en -
fauna. En nu
Walging en spijt klinken in zijn
stem, verontwaardiging en mede
lijden. „Binnen een week het
was afgestorven. Troosteloos. Net
een afgebrand bos. Alleen enkele
krabben en sommige anemonen
hebben zich kunnen aanpassen aan
de grote verandering. De rest zag
je gewoon sterven, machteloos. Je
zag het wegkwijnen. Als versuft.
Dat was erger dan oorlog. Het was
een sluipende dood".
Hij vertelt hoe het was, nog niet
zo lang geleden. Hoe hij genoten
heeft, hoe hij gefascineerd raakte
door het leven, dat nn dood is.
„Als alles, als alle leven daar eens
had kunnen schreeuwen Het
was een sluipende dood
JO SIMONS.
(ADVERTENTIE)
