I\
Vanavond
Berend
Boudewijn
UIZ
gaterdagbijlage vain 30 oktober
I «'moeid
Rolletjes
Tekst: WIM WENNEKES
Foto: WIL NILWIK
Hopeloos
Onrechtvaardig
Des duivels
4
Kortzicht!
Vanavond kunt U hem
ijnaf 20.21 uur ander
half uur lang aan het
Iwerk zien op Nederland
1. Berend Boudewijn
probeert dan de eerste
flevering van een nieu-
ke KRO-quiz in goede
hanen te leiden. Zeven
lichtparen zullen in zes.
tonden mogen uitmaken
Lie met de prijzen gaat
Itrijken. Alles draait
rond het bekende afval-
Ij'stecm. Na vijf ronden
iia? het winnende echt
paar een keuze maken
iiit drie - onbekende -
Iriizen. Tussen de ver
schillende ronden door
dit keer geen artiesten,
be quiz wordt aan de
[opende band doorge
deeld. Het idee voor
nieuwe spelletjes-
Irogramma komt van de
uccesvolle KRO-pro-
üucer .Tos van der Valk,
naar Berend Boudewijn
al dit idee waar moe
ien maken. Wim Wen-
(ekes en fotograaf Wil
Jlihvik voelden hem in
Amsterdam aan de tand
over 7,'un verwachtingen
en 7ieWoerselen.
n het oog springend
detail bij de eerste
ontmoeting: de kap-
fer van Berend Bou
dewijn is dood. Het
knipte kopje heeft
gemaakt voor een
■dijk van haar voorzien
'at Dat zou toch onmo-
pijk geweest zijn, niet-
it, een paar jaar terug,
quizmaster met on-
Mbare oren. Daar zou
inde over gesproken
l,
end Boudewijn glimlacht:
3 n lang zijn ze niet. Ze
jjWa nog lang niet over
pi schouders. Maar het is
?!t' Als ik daar vijf jaar ge-
i mee gekomen zou zijn,
r niemand dat gepikt.
tÜ Be?'ies net bekend
fraen had iedereen het over
P onverzorgde koppen. Moet
ty» voor de aardigheid de
rs yin toen eens bekijken.
I he je vier nette jongen-
r tattekopjes. Gèèn
C' d s is heel wat
IlS'n" een paar :iaar
tia V vertellen. In 1960
Iele ril6 notabene een
I M l eKt over het lied"
■fMord van Corrie Brok-
"n kon echt niet uitge-
ilOVer TOnt C°r"e
l'iar pu^ieke vrouw.
g„mMt te nu eens om ko-
Wtiekfï een vuorsig
Beenwl» 1 Bavo-huis, een
iisS aa' 'n de
tuist is'de6 Indische buurt.
(LI .ZOVeeIste bespre-
er met en^ele
lijver aEiideAquiz'w:°'
^avonrt Asser> die
het quiz^ 8 ,zal hebben
*Pannel. Een be-
imern afspraak
"kwijn al .met Berend
Want n'S' 'n hee£t
telefonari een einde-
"helijk znvon jad 'k bem
Plaats h da®> uur
r'den. Din^ri k°nden
2ii» Pas betmu,rgen 11 u'
beerde na„j- en Seres-
''damse 7a"T aan de Am-
Eén daS
°°Niean! g gaat ech-
lnt <te wat raak niet d°°r
inde stem l''erm°eid klin-
Nn deelt 1 Berend Bou-
>'s een wf. "tee, dat er he-
ee" besnr»ue' at er he'
J"16® is jElf g tussen ge.
#r w°'den L riUr moe' éér
'btenkoinst mi plaats vat
m"<~ !aala"ïet3«" Pri
Ntes maar v,n!et z«n
ki' /ammer Bavo-huis
^'eeris u, ^nt de pri-
Jf* ptatena,i«? watmak-
tl5 schept aj n ca^-ta-
tend. 4 lebtk zo'n af.
waarom het
9
daar
Om de een of andere reden kunnen veel mensen me niet direkt plaatsen als ze m'n gezicht herkennen.
eerste kwartiertje wat stroef
verloopt. Berend Boudewijn
over zichzelf laten praten is
toch al geen eenvoudige zaak.
Z'n stem klinkt voortdurend
alsof de avond tevoren wat uit
de hand gelopen is en kwel
lende pijnen het brein van de
quiz-master teisteren. Is hij
zo moe of lijkt dat maar zo?
Berend Boudewijn (in werke
lijkheid komt er nog „Van der
Woude" achter): „Nee, dat is
het toch niet. Het klinkt mis
schien 'raar, maar ik ben nog
al verlegen van nature. Al
vanaf dat ik klein was. U ge
looft het misschien niet, maar
"als jongetje stuurde m'n moe
der me wel eens naar de krui
denier met een briefje voor
boodschappen. Doodsangsten
stond ik dan uit. Ik durfde
nooit naar binnen zolang er
nog klanten waren. Ik wacht
te tot iedereen weg was, dan
pas ging ik de winkel in."
Na al die televisieprogram
ma's en andere in het oog lo
pende aktiviteiten (veel radio
en toneelwerk, o.a. als regis
seur) zou je verwachten dat
van verlegenheid geen sprake
meer is.
Berend Boudewijn' „Toch
wel. Daar kom ik nooit meer
vanaf. Ook als een program
ma waar ik in zit de lucht in
gaat... Dat is voor.mij steeds
het ergste. Het begin. Dan
loop ik doelloos rond met m'n
ziel onder de arm. Oh, krank
zinnige, dat je dit gewild hebt,
denk ik dan. Maar als de kop
er eenmaal af is, ben ik alles
kwijt. Als je in zo'n quiz maar
wat leuke mensen om je heen
hebt, die je alles doen verge
ten, loopt alles op rolletjes.
Dan zijn er geen gedachten
meer zoals: doe ik het goed?
Gelukkig niet, want in een
programma dat om jou heen
draait moet je. jezelf zijn. Doe
je dat niet, dan ben je niet
te harden. Televisie regis
treert onwaarachtigheid ge
nadeloos. Op het scherm val
je direkt door'de mand als je
jezelf niet bent."
U bent niet getrouwd. Heeft
dat ook met die verlegenheid
te maken of is dat een prin
cipebesluit?
BB: „Oh God nee. Geen
principe. Wat ik nu ga zeg
gen is niet van mezelf, maar
het geeft wel goed weer waar
om ik als 34-jarige nog vrij
gezel ben: Ik zocht jarenlang
naar de ideale vrouw. Toen ik
haar gevonden had, bleek dat
zij de ideale man zocht. Het is
gewoon een paar keer mis ge
gaan. Misschien ben ik. te
moeilijk om dagelijks mee om
te gaan. Ik relativeer mis
schien teveel. Da's de aard
van het beestje. Ik heb snel
de neiging om te zeggen: ach,
waar maak Ik me nou druk
kan ik
Mies heb je er geen erg in,
dat daar een vrouw aan het
werk is. Ze relativeert haar
kundigheid."
over. D'r zijn belangrijker din
gen in het leven. Op deze we
reld. Dat kan misschien voor
een vrouw verschrikkelijk ir
ritant werken. Ik weet het
niet. Relativeren, het on
belangrijk maken wat mis
schien belangrijk is, en hu
mor. Dat zijn twee dingen die
ik heel hoog aansla. Mies
heeft dat ook. Dat relative
rende. Ze is een soort insti
tuut. Een paleis op de Dam.
Ze is er nu eenmaal en ieder
een weet dat. Wat ze doet,
doet ze goed. Het knapste van
haar vind ik, dat ze haar
vrouwelijkheid zo aanvaard
baar maakt. Dat is ,heel gek.
Quizmaster is per definitie 'n
mannelijk beroep. Maar bij
Zit er ergens in het achter
hoofd van Berend Boudewijn
het idee: ik moet het beter of
minstens zo goed doen als
Mies in Een van de Acht?
BB: „Beslist NIET. Dat kan
ook niet. Stel je wilt een huis
bouwen. Moet je dan constant
denken: laat ik het maar niet
doen, want er zijn al ZOVEEL
huizen gebouwd. Hele mooie,
hele fijne huizen die nic.t te e-
venaren zijn? Natuurlijk niet.
Het gaat erom dat je een huis
bouwt, waarin je je thuis
voelt, waarin iets van jezelf
terug te vinden is".
U heeft onlangs een nieuw
huis betrokken. Volgens de be
richten moet het een schitte
rend gerestaureerd pandje
zijn. Maar waarom in Amster
dam. Trok het buitenleven
niet aan? Weg uit de grote
stad. Weg uit de kringen
waarin je beroepshalve toch
al dagelijks verkeert?
BB: „Ik woon te lang in
Amsterdam om er weg te wil
len. Ik vind 't een geweldige
stad. Daarom heb ik er nu
ook dat huis gekocht. Drie
jaar lang heb ik er drie kran
ten per dag voor opengesla
gen om de advertenties te le
zen. Vijf jaar geleden ben ik
begonnen met er geld voor op
zij te leggen. En nu zit ik er
met veel plezier. Alleen, ja, 't
verkeer. Dat is hopeloos. Van
morgen ben ik met de auto
hier naar toe gekomen. Op
stopping op een gracht. Ik heb
het nieuwe boek van Rudy
Kousbroek van de bank ge
pakt en ben gaan lezen. Wat
denk je? Drie hoofdstukken.
DRIE HOOFDSTUKKEN!
Daarom: als ik niet te ver
weg hoef, pak ik de fiets."
Is er dan onderweg niet veel
geschreeuw van Ha die Be
rend?
BB: „Heb ik weinig last
van. Om de een of andere re
den kunnen veel mensen me
niet direct plaatsen als
ze m'n gezicht herkennen.
Voordat ze zich realiseren: -
jeetje, dat was Berend Boude
wijn ben ik al weer verder.
Anderen hebben daar veel
meer last van. Jan Gerritsen
bijvoorbeeld van het journaal.
Ik heb 's met 'm zitten eten.
Aan de LOPENDE BAND
mensen om hem heen en al
lemaal met hetzelfde lolletje:
„Hé, hallo zeg. Je was giste
ren nog bij me in de huiska
mer." Erg hè?"
U heeft plannen om in
Duitsland te gaan werken. Is
dat voor de centen?
BB: „Niet op de eerste
plaats. Daar wordt teveel te
genop gekeken, tegen de sala
rissen die de Duitse televisie
betaalt. Iedereen denkt gelijk
dat je daar een Kulenkampf-
salaris krijgt, maar dat is on
zin. Het ligt ongeveer rond
het dubbele van wat de Ne
derlandse teevee betaalt. Ja
Duitsland.Ik ben daar ge
ïntroduceerd door Gied Jas
pers, de man, die eerst hier
Hoepla gemaakt heeft- en nu
voornamelijk in Duitsland zit.
Ik ga daar een programma
maken, dat wel aardig kan
worden. Amusement met een
documentaire inslag. Klinkt
duur, hè?
Het is een soort quiz waar
in inzicht wordt gegeven in
sociale problemen door men
sen, die zelf met die proble
men zitten. Amusement met
een soort boodschap. We gaan
bijvoorbeeld ministers bellen,
die voor een probleem verant
woordelijk zijn en vragen 'm
recht op de man af: hoe zit
het ermee?"
Berend Boudewijn heeft het
goed. Hij is free-lancer met
veel werk. Verdient dus aar
dig. Zit 't hem wel eens dwars
dat de koek onrechtvaardig
verdeeld is op deze wereld?
Zo'n aktie als van de Memisa,
maakt dat bij hem emoties
los?
BB: „Ik heb dat program
ma niet gezien. Zat toen in
het buitenland. Maar over het
algemeen mag ik dat soort
akties wel. Alleen, als je het
mij vraagt zouden we die for
mule op een andere manier
moeten toepassen. Voer 's 'n
aktie om een mentaliteitsver
andering op gang te brengen.
In plaats van zoveel miljoen
bijeen brehgen. een volk over
tuigen van een sociaal onrecht
in eigen land. Pak weg een
aktie voor betere huisvesting.
Voor beter onderwijs. Kijk, dat
onderwijs. Dat is een duidelijk
voorbeeld hoe onrechtvaardig
de koek verdeeld is. Die koek
bestaat niet alleen uit geld.
Als ik zie dat kinderen uit de
middengroepen nauwelijks on
derwijs genieten, omdat ze in
een klas zitten van 48 kinde
ren. Dan zeg ik: gadverdar-
rie. Kunnen we daar nou niks
aan doen? En zo zijn er nog
wel een paar dingen waar ik
me razend over kan maken."
„Heb je zaterdag Achter het
Nieuws gezien? Ze hadden 'n
reportage uit Amerika met
straattoneel over Vietnam.
Jongens die daar zelf gevoch
ten hadden brachten op straat
in beeld hoe de bevolking
neergeschoten wordt. Wat A-
merika onder het mom van
rechtvaardigheid daar in
Vietnam uithaalt. En dan krij
gen een paar van die Walla-
ce-stemmers de microfoon
onder hun neus geduwd voor
een reaktie op wat ze zojuist
gezien hebben en weet je wat
ze dan zeggen? Het zijn vie
ze smerige langharige hippies
en ze liegen dat ze scheel zien.
Terwijl ze er notabene ZELF
gevochten hebben! Oh, als ik
zoiets hoor. dan ben ik DES
DUIVELS. Zo'n kortzichtig
heid. Daar kan ik niet tegen.
Dat kan ik niet zien. Dan,
dan, dan... nou ja...''
