1
De gevangene in de kist HET ZEEROVERSSCHIP
van de sultansdochter
Waarom Henk nu
nooit meer snoept
STRIJD OM TOELATING CHINA
TOT V.N. DUURDE 22 JAAR
Topart
in Ha*,
UNICE
Ivonne
Ivy Chi
Senator
Kennedy
en Ulster
ACHT OLIFANTJES
Egypte kiest vandaag
nieuw parlement
hele avoi
r
DE MUIS EN
DE TIJGER
L«l.» 'O 1971
Studio Sport
over PSY
Te
kleine
Jongen met sjaals
Zwaar
Huub Verbunt schreef
over
kapitein De Jager
MONOPOLIE
HERSTEL
Rtv
allerlei
Na 200 singles
Jumping Amsterda
uitgebreid op t.v.
Dir
Pei
tvees
wees
sten<
wan1
kant
u zel
sten<
u ze1
voor
sten<
uw c
sindi
Jorij
tel 4:
2
zoek
beh£
als
Terr
Te
Dive
Ce I
Reis
0160i
Te
Elei
nes,
meu
1.19!
kuis
gen
stra
Mar
Te
sqlu
plas
ven]
res.
e'.d.
F.H
kuy
Iedt
dag;
041C
Gel
wei
gro
ran
Koi
Zoo
Bre
sen
Bre
bes
Na;
stré
Lar
Nie
daa
Gr;
nie
koi
ger.
lap
rol
170
Kb
het
UMUUC! 17/ 1
-
Er was eens een sultan die een beeldschone en allerliefste dochter
had. Zij was gewoon een parel van een meid Ook al zou ik dat er
niet bij vertellen, dan zou je toch begrijpen dat alle jongemannen in
het rijk van die sultan, wel met haar wilden trouwen. Maar de vader
was verschrikkelijk zuinig op haar. Hij vond geen enkele jongen goed
genoeg om zijn dochter als bruid aan te geven.
maar binnen!" riep het meisje heel
onschuldig. (Je ziet dat zij al een
beetje minder allerliefst was, want
dit gedrag leek wel wat op bedrog.)
„Ach" lachte zij opgelucht toen de
arme jongen met de zijden sjaals
binnenstapte, „wat komt u doen?"
„Ik kom u fraaie zijde aanbieden",
zei hij en spreidde de grond vol
zijden doeken van onvoorstelbare
pracht. Het meisje keek haar ogen
uit!! „Wat mooi, deze zilveren...maar
die gouden dan...ik geloof dat ik die
met de blauwe franje het allermooi
ste vind...", zij kon geen keus ma
ken. „U mag ze allemaal hebben, en
mijn prijs is niet hoog", zei de
jongen. „Wat is de prijs dan wel?"
vroeg ze, denkend dat zij zelf de
prijs zou zijn. Maar de jongen zei
tot haar verrassing: „De kist".
„Deze oude kist??" stamelde de
sultansdochter. Toen bedacht zij dat
ze die rijke koopmanszoon wel
graag kwijt wou en dolgraag de
sjaals wilde hebben. Het zou een
goede ruil zijn en daarom besloot
ze: „Uitstekend. De koop is gesloten".
Zo iets kan op den duur ver
schrikkelijk vervelend zijn, zelfs
voor een sultans dochter. „Als mijn
vader doorgaat elke man uit mijn
buurt te houden, zal ik van verve
ling eindigen in een afschuwelijke
zuurpruim", dacht ze. En daarom
besloot zij, telkens als haar vader
eens niet thuis was, stilletjes een
jongeman binnen te halen om er zelf
achter te komen of ze met hem
trouwen wilde of niet.
Als vader sultan weer eens van
huis was, verkleedde zij zich als een
gewone dienares, ging naar het
park, waar de prinsen 's morgens
wandelden en vroeg dan aan een
jonge prins die haar wel aardig
leek: „De sultansdochter verwacht u
vanmiddag omstreeks het rustuur op
de thee. Maar u moet wel zien
onopgemerkt binnen te komen door
het raam dat verscholen is achter de
waaierpalmboom". Natuurlijk was
er geen prins die zo'n uitnodiging
afsloeg.
Maar telkens dacht de sultans
dochter: „Nee, hij is niet zo aardig
als ik dacht". Nadat zij alle prinsen
zo in het geheim op bezoek had
gehad, begon zij te denken aan de
rijke koopmanszonen. Die wandel
den 's morgens niet in het park
maar langs de kade om rijk beladen
schepen te zien binnen komen of
wegvaren. Verkleed als dienares
vroeg ze de een na de ander te
komep theedrinken bij de sultans
dochter.
Zij had er al verschillende op
bezoek gehad en nog steeds moest zij
vaststellen: „Nee, zo aardig* als ik
dacht dat hij zou zijn, is hij niet".
Ten slotte had zij de laatste rijke
koopmanszoon op bezoek, en dat
was eerlijk gezegd een echte niets
nut.
Juist op die middag kwam er een
straatarme jongen met zijden sjaals
te koop, bij het paleis van de sultan.
Aangezien de meester niet thuis
was, dommelden in het lome rustuur
alle poortwachters, sliepen de diena
ren terwijl de dienaressen zich ver
maakten bij de koele vijver in de
tuin .Zo kon de straatarme jongen
met de zijden sjaals ongemoeid de
paleispoort binnenkomen, de wach
ters en dienaren passeren, terwijl de
dienaressen nergens te bekennen
waren.
De jongen dwaalde door het paleis
en hoorde stemmen in een vertrek.
Als hij één slechte eigenschap had,
dan was dat nieuwsgierigheid, maar
verder mankeerde er niets aan hem.
Hij keek nu dan ook door het sleu
telgat naar wat er te zien was in de-
kamer van waar hij de stemmen
hoorde. En dat was niet weinig!! Hij
zag een rijk uitgedost heerschap die
zijn best deed de mooie sultansdoch
ter over te halen met hem te trou
wen, terwijl zij daar duidelijk geen
zin in had. De jongen keek zó
nieuwsgierig dat hij met zijn neus
tegen de deur stootte en „au" mom
pelde. „O hemel", daar is mijn pa
pa!" fluisterde het meisje angstig,
want zij had gerucht aan de deur
gehoord. Het heerschap keek be
nauwd rond hoe hij zo gauw moge
lijk kon wegwezen, maar het meisje
maakte vlug de deksel van een kle
renkist open, duwde de geheime be
zoeker erin, gooide de deksel dicht
en ging er boven op zitten.
De arme jongen zag dit alles.
Maar hij was lang niet dom en
klopte nu op de deur, heel gewoon
dus niet met zijn neus maar met
zijn wijsvinger. „Ja papa, komt u
Toen nam de arme jongen de kist
op zijn rug en verliet het paleis
zonder dal iemand hem tegenhield.
Natuurlijk was de vracht erg zwaar.
En het rijke heerschap dat erin zat,
kreeg het danig benauwd, wat zou
er met hem gebeuren? Toen de ar
me jongen zuchtend over een brug
liep zei hij hardop tegen zichzelf:
„Die oude kist is mij veel te zwaar.
Wat moet ik eigenlijk met dit ding
beginnen? Ik kieper hem maar over
de brugleuning!!"
Toen begon daarbinnen het heer
schap te kermen: „Beste jongen, ik
zit in de kist! Laat mij eruit, ik zal
je belonen!" „O ja????, deed de
jongen verbaasd. „Zit er iemand in
deze kist? En wat krijg ik als ik u
los laat?" „Honderd goudstukken!"
riep de gesmoorde stem vanuit de
kist. „Te weinig!" antwoorde de
jongen en deed een stap naar de
brugleuning. „Tweehonderd", steun
de de stem van het heerschap. „Te
weinig", zei de ander. En zo ging
het door totdat de man in de kist
duizend goudstukken en zijn mooie
kleren beloofd had. Toen zette de ar
me jongen de kist op de grond, nam
de beurs met goud van het heerschap
aan en ook zijn kleren die hij
ruilde met zijn eigen armzalige
plunje. Hij trok meteen het prachtig
pak van de rijke koopmanszoon aan
en ging terug naar het paleis van de
sultan, die juist van zijn uitstapje
thuis kwam.
„Ik zal u eens even vertellen dat
de bewaking van uw paleis nergens
op lijkt, als u weg bent", zei de
jongen flink, en hij vertelde haar
fijn wat er gebeurd was.
Nu bedacht de sultan dat hij no£
blij mocht zijn, de mooie lieve doch
ter nog veilig in haar kamer te weten,
ze had even goed door een boosdoe
ner meegenomen kunnen zijni Hij
was heel blij dat deze flinke, door
tastende, en bijzondere slimme zij
de-koopman met haar wilde trou
wen. En wat buitengewoon gelukkig
trof: het meisje vond hem de aar
digste jongen die zij tot nu toe
ontmoet had. Aangezien zij beslist
geen zuurpruim van verveling wilde
worden, trouwde zij graag met hem
en het moet gezegd worden: zij
bleef een parel van een meid!
AN MAC GILLAVRY
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Er was eens een muis, die wou vech
ten. Hij vond een stuk hout, waar hij
mee wou gaan vechten. Maar hout
kan niet vechten. Hij kwam een tij
ger tegen, die wel wou vechten. Ze
vochten dat de stukken er af vlogen.
Toen gingen ze samen een boek lezen
maar er stonden allemaal lijntjes
in. De muis zei„Hier vind ik niets
aan". „Dan maar een ander boek",
zei de tijger. In dat andere boek
stond een verhaal over mensen. Maar
de tijger en -de muis konden geen
mensentaal lezen. „Dan maar weer
een ander boek", zeiden ze, „of weet
je wat, zullen we eens op de zolder
kijken of daar nog een boekje is".
Op de zolder was het erg donker.
„Dat is niet erg", zei de tijger, „dan
maken we de lamp aan". Toen von
den de tijger en de muis een mooi
boek. Dat was eindelijk het goede
boek. Weet je waar het over ging
Over muizen. Maar nu zegt de tijger:
„Ik kan dat niet lezen. Zeg muis
kan jij dat lezen? Nee, muizentaai
kan ik niet lezen". „O wee", zegt
de muis, „weet je wat ik dan ga
doen Dan ga ik voorlezen".
Michel Klep, 9 jaar.
HANS VAN OOYEN
Breda, Kwartelstraat 5,
8 jaar.
1IIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIMI1
eindredactie
rieja van aart
ben jansen
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
IIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
B 43-71
1BER.-
Deze kleine olifantjes lijken op het eerste gezicht precies gelijk te zijn.
Een ervan is echter anders. Zien jullie welke
•sriini accu lentttsiiB
uarif!^ uaaapuo oq 'sjitaaa accu btfiri saz aommnu }uej!IO SuissoidQ
iiiimiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiimriMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiii
„Oh, oh", klaagt Henk op een dag,
„ik heb zo'n kiespijn". En dat is
eigenlijk geen wonder. Henk snoept
namelijk erg graag. Hij ging om
twee uur naar de tandarts. Maar het
was woensdag en toen had de tand
arts geen spreekuur. De volgende
dag ging Henk weer naar de tand
arts. Toen hij binnen was vroeg hij
aan de werkster waar de wachtka
mer was. Ze zei hem dat hij de trap
op moest gaan en dan de tweede
deur links.
Henk kwam de wachtkamer bin
nen en hij zat nog maar net, of daar
ging een belletje. Henk ging naar de
kamer van de tandarts toe. Toen hij
binnen kwam zag hij op een tafel
de spullen van de tandarts liggen.
Hij zag een spuit, een kleine tang,
een iets grotere tang en een hele
grote tang. De tandarts zei dat hij
op een stoel moest gaan zitten. Henk
ging zitten en toen vroeg de tand
arts hoe hij heette. Hij moest ook
nog zeggen waar hij woonde. Toen
moest hij op eeh andere stoel gaan
zitten. De tandarts duwde op een
hendel en de stoel ging omhoog.
Toen zei de tandarts: „Ai, dat is een
lelijke. Die moet er uit". De tand
arts pakte een spuit en gaf een
prikje in Henks tandvlees.
Toen ging Henk terug naar de
wachtkamer. Na één minuut moest
Henk terugkomen. Hij mocht zelf de
tang uitzoeken, waarmee zijn tand
er uit moest gaan. Hij zei: „Ik
neem de kleinste. Daarmee krijgt u
mijn tand er toch niet uit". „O nee'"
zei de tandarts, „dan moet jij maar
eens goed kijken". En ja hoor de
tandarts trok de tand er uit en Henk
stamelde: Ik heb er niets van
gevoeld". „Dat komt omdat ik je
een spuitje heb gegeven", zei dé
tandarts en hij zei ook: „Je moet
niet zoveel snoepen hoor".
Toen ging Henk naar huis. En als
je Henk nog eens tegen komt, zul je
zien dat hij een prachtig gebit heeft.
En als je vraagi hoe dat komt, dan
zal hij zeggen: „Dat komt omdat ik
niet snoep". Als jij ook zo'n mooi
gebit wil hebben, moet je net als
Henk nooit meer snoepen.
Peter van Brute, 8 jaar, Breda.
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
In de Kleine Stem van de vorige
week had Huub Verbunt uit Zundert
een verhaal geschreven over kapi
tein De Jager, die een diefstal bij De
Schelde oploste. P'er ongeluk is zijn
naam bij de tekening van Peter
Kint gezet.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllHlllllllllllllllllllllIhlilllllllllil'lllll'llhlIlIHHHIIIilllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIHIIIIIIIIMIIHII'NMHHHHHHIINHIIIMIIIlIHHNIMMHHHtMMHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIll
(Van onze redactie buitenland)
NEW YORK De toelating van de Volksrepubliek China tot de
V.N. vormt de climax van een strijd van 22 jaar van de aanhangers
van Peking en de landen die vonden dat China in de V.N. thuishoorde
om dat land het lidmaatschap van de Volkerenorganisatie te bezorgen.
De eerste poging werd in 1950
gedaan. Dat was het jaar, waarin de
Volksrepubliek werd gesticht en
Tsjang-Itai-Sjek naar Taiwan
vluchtte. In dat jaar verwierp de
algemene vergadering met 33 tegen
16 stemmen een Indisch voorstel en
met 37 tegen II stemmen een Rus
sisch voorstel om Peking uit te no
digen lid te worden. Bovendien
werd met 38 tegen 10 stemmen een
Russisch voorstel verworpen om de
nationalisten als lid te royeren. Ver
volgens besloot de algemene verga
dering van 1951 tot 1960 met stem-
menverschillen variërend van 42 te
gen 7 tot 42 tegen 34 om de zaak uil
te stellen.
Van toen af aan tot vorig jaar
behalve dan in het chaotische jaar
1964 toen de zaak niet aan de orde
kwam verwierp de algemene ver
gadering elk jaar de voorstellen om
Taiwan door Peking te vervangen.
Vorig jaar kreeg de Albanese re
solutie voor de eerste maal een en
kelvoudige meerderheid 51 tegen
49 stemmen bij 25 onthoudingen.
Daarmee kwam geen wijziging in de
vertegenwoordiging, omdat de ver
gadering tevoren een resolutie had
aanvaard, waarin het voorstel tot
wijziging van de vertegenwoordi
ging tot een belangrijke kwestie
was verklaard, die zodoende met
een meerderheid van tweederde der
stemmen moest worden goedge
keurd.
Ook al in verband met de stem-
menvex-houding kwamen de Vere
nigde Staten tot de conclusie, dat
hun beleid om Taiwan het monopo
lie voor de V.N.-vertegenwoordiging
te geven niet langer een haalbare
kaart was.
Op 2 augustus 1971 maakte de
Amerikaanse minister van buiten
landse zaken William Rogers na een
van de nationalisten.
De volgende ontwikkeling kwam
op 24 september toen de algemene
vergadering met 65 tegen 47 stem
men bij 15 onthoudingen een poging
afwees om van de agenda het punt
„de vertegenwoordiging van China
in de Verenigde Naties" te schrap
pen. De V.S. hadden dit voorgesteld
in verband met hun eigen resolu
ties.
diepgaande politieke studie een wij
ziging bekend tot aanpassing van de
politiek aan de realiteit. Hij zei, dat
de V.S. de toelating van China zou
den steunen, maar dat zij zich zou
den verzetten tegen de uitzetting
De algemene vergadering gaf in
plaats daarvan voorrang aan een
agendapunt over de Albanese reso
lutie en zodoende werd over de
resoluties ter beslissing over de
vraag of China tot het lidmaatschap
moest worden toegelaten, gesproken
onder de titel „herstel van de wetti
ge rechten van de Volksrepubliek
China in de Verenigde Naties".
Het einde van het 22-jarige ge
vecht kwam dus maandagnacht toen
de Albanese resolutie tot toelating
van de communisten en de royering
van de nationalisten met 76 tegen 35
stemmen bij 17 onthoudingen werd
goedgekeurd.
(Van onze redactie buitenland)
CAIRO. Egypte heeft dezer da.
gen de levendigste verkiezingsstrijd
beleefd sinds de afschaffing van de
parlementaire democratie in 1952.
Vandaag gaan de Egyptenaren naar
de stembus om afgevaardigden te kie
zen voor het parlement, dat in sep
tember door president Sadat was ont
bonden omdat de verkiezingen van
1968 niel „vrij en rechtstreeks" ge
weest zouden zijn.
President Sadat heeft beloofd dat
de verkiezingen vrijer zullen zijn dan
ze sinds lange tijd geweest zijn. Het
parlement, de „volksraad", zal ook
meer macht krijgen dan zijn vooi-gan-
gers. Weliswaar is er geen keuze tus
sen partijen mogelijk in een systeem,
waarin de Arabische Socialistische
Unie (ASU) de enige toegestane po
litieke partij is, maar de stemgerech
tigden kunnen toch uit 1651 kandida
ten kiezen voor 348 zetels in de volks
raad. De president benoemt tien par
lementsleden, hoofdzakelijk om de
minderheden, zoals de vijf miljoen
Kopten, een vertegenwoordiging in
het parlement te geven. Twaalf afge
vaardigden worden aangewezen door
het centraal comité van de ASU voor
de kiesdistricten aan hei Suez-kanaal
en in de Sinaï, waar geen verkiezin
gen gehouden kunnen worden.
Alle kandidaten moeten lid zijn van
de ASU, maar anders dan in het ver
leden worden de kandidatenlijsten
niet meer opgesteld door de partij,
waardoor de verkiezingen in het ver
leden een farce werden. Iedere kan
didaat heeft zijn eigen verkiezings
strijd gevoerd. Het „zwart maken"
van tegenkandidaten was verboden.
Het is niet na te gaan of inderdaad
iedereen, die zich kandidaat wilde
stellen, ook is opgenomen in de kan
didatenlijst. 92 mensen hebben hun
kandidatuur ingetrokken, maar het is
niet duidelijk of ze dat vrijwillig heb
ben gedaan, of dat ze tegen de voor
geschreven discipline van de verkie
zingsstrijd hebben gezondigd.
Vandaag is het overigens al de der
de keer in twee maanden dat de
Egyptenaren naar de stemlokalen
gaan. Op 1, september spraken ze
zich bij referendum uit voor een fede
ratie met Syrië en Libië, en tien da
gen later gaven ze hun goedkeuring
aan de nieuwe grondwet.
EDWARD KENNEDY
(Van onze correspondent)
LONDEN Senator Ï4j
Kennedy, die de Britten m
week boos heeft gemaakt met
senaaitsresolutie, waarin hi) it
rugtrekking vroeg van hun tr«{
uit Ulster, schrijft ia een brief
de Londense Times, dat de tik
reakties vermoedelijk een u
zijn van het feit, dat Groot-Bri»
nië een kwaad geweten heeft a
N oord-Ierland. De senator zijt
hij geen blad voor de trmi
nemen tot er een einde tol
het bloedvergieten en de oniih
king.
Kennedy's brief is van dim
dat hij de Britten nog bozer i
Zij beweren, dat hij als Ameri
politicus niet het recht heef
zich met hun zaken te bemoeien,
senator antwoordt daarop,
zich even vrijmoedig uitspreekt oi
geweld en brutaliteit in
zoals Vietnam, Biaffra, het Mi
Oosten en Oost-Bengalen
De Britten menen, dat i
Kennedy als katholiek
van Ierse afkomst persoonli/f
tieke munt probeert
uit de tragische gebeurt!
in Ulster. Volgens het LrJ
avondblad Evening Standard'
in New York een
campagne georganiseerd o»
Britten in Ulster te doen i
ken. Senator Kennedy zotier.'-
de leiders zijn van de dezeccr.fi
Haar organisatoren voelen «I
de Ierse kwestie niet meer CT
een aangelegenheid is tusser.a-
ren en de Britten. Het is eii.'
geworden, die de AtlantischJ
meenschap in gevaar kan 1"""'
Sommige ''leden van het Cn'i
zijn van mening, dat de si'"®"]
Noord-Ierland de Europese JT
heid bedreigt, doordat de
voortdurend troepen terugrocp»l
West-Europa voor dienst «yl
Volgens de evening Standarin
het Britse militaire en P° j. J
treden in Hulster sterk afgeW'l
Washington en staat het j
deze kwestie een belangt']"'j
spelen in de Amerikaanse Fj
dentsverkiezingen van tx»SeW
Ofschoon senator Kew®,J
Britten in hun eer getrojï®
zijn er Lagerhuisleden dier
dat Groot-Brittannië tot ~jj
niets gedaan heeft om eer I I
oplossing te vinden voor Ij® T
Ierse probleem. Het
regering-Heath volkomen ca ,1
dige wil en de vastbarai^.1
de situatie in Ulster sociaal
tiek gezond te maken. i
streeft enkel een opiowWU
militaire middelen, die Jj* J
op een handhaving van J® J
quo. Zo zullen de Britten1
van de katholieke minder'
de onderdrukkers blijven
geen einde komen aanhetj
de verzet, dat voor Ulster
keinen een strijd voor
is. Deze weerstand neem
rend uitbreiding-
Lord Obalniel. de staatsi"'"^
defensie, legde in het laf
verklaring af naar aanle
het feit, dat afgelopen.1
meer aanslagen dan ooi
werden in Ulster. De ®r''s2
werden 54 maal onder
27 maal
Een 1
men, waaronder
matische wapens. - aJ>
van Ulsters politie heef
licht gebracht, dat uit
waarin zaterdagmorgen
wen doodgeschoten user
fast, geschoten was voor
het doelwit werd van
De minister ontkende. a
pen schietgrager waren-
klaarde, dat het militaire0
geen nieuwe instruct"1
had. Als de soldaten w* A
schieten ze om te do
zijn vandaag de dag
voorzichten dan vroegei |jt|
ten er beslist niet Sas e
DEN HAAG Het 25-jar
Verenigde Naties (Unicef)
lands Congresgebouw in I
gevierd. Tal van grote nat
die avond belangeloos optr
De TROS-televisie zendt de
avond rechtstreeks uit. Bove
wordt van dit unieke showgeb
een langspeelplaat gemaakt die
tien dagen later voor een t
verkrijgbaar zal zijn. De baten
van zijn voor de Unicef, zoal
met de ƒ25,toegangsgeld oo
geval is.
HILVERSUM Het programma
dio Sport", dat de NOS-televisie
avond uitzendt van 22.20 tot 22.4i
via Nederland 1, bevat een ge;
met Kurt Linder, trainer van
over de verrichtingen van de^e
zowel in de competitie als in de
strijden om de UEFA-Cup.
Voorts wordt in dit programma
dacht besteed aan de Schotse coi
Jackie Stewart.
Zaterdagmiddag zendt de KF«
tweede ronde van de scholen
„Klassestrijd" uit, waaraan scholei
Zaltbommel, Almelo en Schagen
nemen. In de jury zit onder meer
Postema.
Het blad Melody Maker heeft
Swarbrick van de groep Fairport
vention, onlangs nog in Rotten
uitgeroepen tot beste violist van
wereld.
HILVERSUM In NC
muzikale t.v.-rubriek Eddy R
Go doet zich vanavond het n
waardige verschijnsel voor
een zangeresje dat al op i
honderden platen is te horen
debuut maakt. Ivy Christie is
naam, 0f eigenlijk Ivonne 1
Gnder deze laatste, echte 1
heeft Ivonne al aan meer
weehonderd singles meegew
„,,,.?e maakt samen met
Je Patricia Paay en Ina A
*n twee repor
Sport*?6, Programma „S
dir-hx u N.O.S.-televisie
natinrT6! aan het groot i
Groto -D achtspringconeours oi
Pin, o Is van Nederland,
zondag™Verdam", dat zaterda
den m Amsterdam wordt gi
oo 7??ases worden uitgezo
via Nod ?g van 2300 tot 23-4;
tot Ï7 land 1 en zondag van
land 1 -uUur' eveneens via N
in doVAorts ziin beelden te
program™! afleveringen van
dag d!o^ '.Studio Sport" van
19.30 tot ?n'?^den uitgezonden
21,35 Unr 0 uur en van 21.1
geverSAdv N,ederland 2- Veil
•Ad van Leeuwen.
