ILLY BRANDT: VAN WERELDOORLOG NAAR WERELDVREDE
me
p kip heeft
en gauden
'ij gelegt
WORDT DE CHAOS IN DE SPELLING NOG GROTER?
Ll heEFT Tanzania be-
van het doden van 22 bur-
verwonden van zes sol-
met mortieren.
Corruptie bij politie in New York
INTENSIVE
CARE®
Bontmantels!
BESTSELIB
de
vuile
fwas
- ifii
1350
25 ct.
binnenland
buitenland
SS "tog van de-stap die West-
,Frahm'
Kees van dj
Ven
Te koop
TAUÏMUS
1300 L
Berlij
ner
Ost-Politik
Goet iaut
Sjofeur
Vervelent
Arm hint
Schrale huid?
Ruwe handen?
helpt direkt.
Militairen vielen
in water
NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK
Een bank
waar uw spaargeld groeit
papier
/oor uw pen
Hirohito (7)
Heilige koe
Wordt,hart van
Zwitserland'
verkocht
Ï9
De curator in het f
ment van Johanna'
mus de Nier,
jtfag 21 oktober 19/1
Breda, 20 april®
nemer, wonende te i
Muiderslotstraat j
brengt ter kennis 11
enige uitdelingslijs,11
hem ter Griffie det j
aldaar gedurende lo i
ter kosteloze in«3
crediteuren ligt 1
Mr. V. W. L.M.va,d
Baronielaan 52,
Bij beschikking v,
Arrondissementsreriitk
te Middelburg, j?
augustus 1971, is jj
Overbeeke, weduWe
Johannes Marinus \'p
eerder weduwe van
drik van IJsseldijk,
nende te Rilland-Ba
meente Reimerswaat'
Huize „De WerfW,
aan de Hoofdweg J
geboren te Poortvliet
augustus 1896, onder
tele gesteld, daar 2ii
gens een geestelijke
nis niet in staat is haw
langen behoorlijk wa»
nemen.
Bij bovengenoemde
schikking is tot m
over voornoemde a
Overbeeke benoemd:
Toes, wonende te
dam aan de Utenhage
231a, en tot toeziend
tor Martinus Overl
wonende te Rottei
Lambertusstraat 40a
bepaling dat voorin
uitspraak, binnen tit
gen nadat deze kan
den tenuitvoergelegd,
wege verzoekster zal'
den bekend gemaakt
Nederlandse Staatscoi
in het dagblad de Pi
ciale Zeeuwse Coti
verschijnende te Mij,
burg, en in het dagblad
Stem, editie voor Ze
verschijnende te Br
De griffk
Lan onze redactie buitenland).
ïk zal niet de kanselier van een
»Ik Duitsland zijn, maar
fTHevrijd Duitsland". Dit zei
fetAr geleden Willy Brandt. Na
L tweeiarige regeringsperiode
lnft de nu 57—jarige Westduitse
„«leider de erkenning gekre-
5,eranuit het buitenland, dat hij
S „pn belangrijke bijdrage heelt
Lerd tot die „bevrijding van
ilatoekeDnnen°aanr,de ^Duitser
!tSdeenff«ffen o^blot
verhouding tot de DDR en
p "„ese politiek, het betekent
Duitsland aan zijn hand aan het doen
is uit liet verleden. De stap van een
meer dan 25 jaar geleden afgesloten
wereldoorlog naar wereldvrede.
UW SPEC1AAIZAAX «I
(tussan schouwburg m
station)
Nieuwlandstraat 3, Tilipf
Tal. 04250- 26617
van particufe
km.st. 20.000, van nov. I
kleur metaliek groen
Inclusief accessoire!
Inl. Nieuwstraat 64,
telefoon 01626 -21SS.
Eerste druk binnen zes a
verkocht. Tweede druk ter
Het verhaal van eel)
tijdens de laatste n133
het voormalige Nederlan
Hét boek voor degene"
sfeer (nog) eens wil en
echt zoals het was! W
strijd. De wegebbende
d. De W-
«aïeve 'I"
lassfnj 11
burgerleven. Dit a"j5
realistisch verhaal do
Sapu.
De sexuele nood. De
lichterijen. Het naïeve
Verkrijgbaar bi|
paperback v
I" -
VfILLY BRANDT
Veel Duitsers aarzelen tot op de
dag van vandaag die stap met hun
kanselier te zetten. Willy Brandt is
in de ogen van de Duitsers ook
altijd een enigszins vreemde eend in
de bijt geweest. Als onwettige zoon
van een 19jarig winkelmeisje in
Lübeck geboren, werd hij groten
deels opgevoed door zijn grootvader,
die voor hem „papa" was. Deze
man, van huis uit landarbeider, was
een van de eersten om zich op te
geven als lid van de Duitse socialis
tische partij. Op zijn dertiende jaar
was de jonge Brandt, die toen nog
naar zijn moeder Frahm heette,
Herbert Frahm, al actief in de soci
aal-democratische jeugdbond. Op het
gymnasium schreef hij al in de soci
aal-democratische Volksbode in
Lübeck. Als zeventienjarige mocht
hij bij wijze van uitzondering
al lid worden van de SPD. Maar
toen, het was 1930, hingen boven
Duitslands politieke horizon al de
bruine wolken van het nationaal-so-
cialisme en de jonge Frahm demon
streerde mee met de radicale socia
lists, die in straatgevechten in die
dagen regelmatig hun krachten maten
met de nationaal-socialisten. Hij
zwoer kort daarop het al te radicale
socialisme weer af, deed eindexa
men en schreef artikelen onder de
naam „Willy Brandt".
Begin 1933 vertrok hij naar Noor
wegen om in Oslo in opdracht van
de SPD een partijbureau op poten te
zetten.
Noorwegen is in Brandts leven
een zeer speciale en belangwekken
de plaats gaan innemen. Hij werd er
definitief „Willy Brandt", leerde
snel Noors, werd meteen lid van de
Noorse Arbeiders Partij, verloor zijn
Duitse nationaliteit, deed er journa
listiek werd en vond er achtereen
volgens twee vrouwen.
Mer zijn eerste vrouw, Carlota,
trouwde hij in 1940. Toen zij zwan
ger was vielen de Duitsers Noorwe
gen binnen en moest Brandt naar
het noorden vluchten. Later vertrok
het gezinnetje naar Zweden. Het
huwelijk ging niet goed, waarschijn
lijk vooral vanwege zijn voortduren
de grote aandeel in politiek en ille
galiteit. In 1944 gingen beiden uit
elkaar. Zijn tweede vrouw Rut, ont
moette hij vlak voor het eind van
de oorlog', zij trouwden in 1948 en
kregen drie kinderen.
Na de oorlog terug in Duitsland
heeft hij er enkele jaren over ge
daan voordat hij zich weer in het
politieke leven stortte. Hij was ten
slotte Noors burger.
Pas in 1947 kreeg hij zijn Duitse
staatsburgerschap terug. Hij Werd
ook weer lid van de SPD en ging
voor de partij in Berlijn werken. Het
duurde tot november 1956 voordat
Brandt kon zeggen dat de Westber-
lijners hem als een der hunnen ac
cepteerden.
Hij wist toen nl. tot tweemaal toe
te verhinderen dat grote mensenme
nigten woedend over het neer
slaan van de Hongaarse opstand
door Russische tanks naar Oost-
Berlijn trokken, wat zeker op een
bloedbad zou zijn uitgelopen. Samen
met zijn vrouw Rut, zo schreven
journalisten toen, wist hij de beto
gende massa te kalmeren door met
hen het Duitse volkslied te zingen.
Een jaar later was Brandt regerend
burgemeester van West-Berlijn.
De volgende jaren kwam hij
met name in het buitenland door
dik en dun op voor zijn stad en de
Westberlijners moeten het zeer ge
waardeerd hebben dat hij uiterst fel
de geallieerden verwijten naar het
hoofd slingerde, omdat ze niet in
grepen toen op 13 augustus 1961
Ulbrichts vopo's de beruchte „Muur"
begonnen te bouwen. Zijn grootste
probleem was in die dagen het mo
reel van de 2,2 miljoen Westberlij
ners hoog te houden, in weerwil van
hun teleurstelling over het uitblij
ven van enige westelijke actie tegen
de Muur.
Intussen leed Brandt in de ver
kiezingsstrijd tegen Adenauer
(1961) een gevoelige nederlaag.
Als zeer grievend moet nij toen
ervaren hebben de opmerkingen van
Adenauer over zijn afkomst en zijn
onwettige geboorte en zijn politieke
activiteiten in Scandiinaivë in de
nazitijd. Ook in 1965 verloor Brandt
de verkiezingen. Kiesinger werd
kanselier en een jaar later verliet
Brandt Berlijn om minister van bui
tenlandse zaken te worden in de
grote coalitie.
Brandts „Ost-Politik" is meer R(}Slllt(lt6Tl
dan een snuggere politieke inval. De
conceptie is al begonnen te groeien
in zijn Berlijnse periode. Misschien
moet men wel zeggen dat zijn hele
vroegere leven, zijn integer socialis
tische overtuiging, al de basis had
gelegd voor zijn latere „vredesmis
sie". Maar geconfronteerd met de
scheiding in Berlijn en met De
Muur moet hij er steeds vaster van
overtuigd zijn geraakt dat, wilde er
ooit iets komen van betere verhou
dingen tussen Oost- en West-Duits-
land, de Duitsers hun zaken zelf
moesten opknappen. „Er zal nooit
echte vrede komen, tenzij wij tot
een akkoord komen met onze ooste
lijke buren", zei hij in zijn verkie
zingscampagne in 1965. „Wiederver-
einigung", was echter de leus van
de Kiesingers en de Straussen en
hun CDU - CSU. Maar daarmee was
elik gesprek met de oosterburen c.q.
met de Sovjet-Unie en de andere
landen van het Oostblok, uitgesloten.
Historisch gezien was Adenauers po
litiek om vóór alles geaccepteerd te
worden in de westelijke wereld, be
grijpelijk en waarschijnlijk noodza
kelijk in de late veertiger en vijfti
ger jaren. Maar daarna neeft Europa
en zelfs de wereld eigenlijk zitten
wachten op een man als Willy
Brandt, die de impasse die Europa
(en de wereld) gespleten hield,
openbrak ën het gesprek begon.
Brandt heeft gezegd over de
„Wiedervereinigung": „Dat is een
proces waarvan niemand de tijds
duur kan voorspellenWe moeten
geen illusies koesteren". En hij
voegde eraan toe: „Of we dat nu
prettig vinden of niet, de wereld
heeft niet het gevoel dat men on»
iets verschuldigd is".
Waar de „koude oorlog" nog maar
enkele jaren geleden een griezelige
realiteit was en tot op de dag
van vandaag velen nog de angst op
het lijf jaagt heeft Brandt in
twee jaar tijd een paar verschrikke
lijk hete hangijzers uit de wereld
',V-
,A O
[Van onze onderwijsredacteur)
i den HAAG Op 12 novem-
K' zal de schoolpsycholoog dr.
fiA. Kohnstamm via de VARA-
Tlevisie voorstellen om volgend
pr op de scholen een sterk
ereenvoudigde spelling door te
loeten, De Vereniging voor het
pnderwijs in het Nederlands
^VON') zal die vereenvoudigde
jelling vanaf 1 januari a.s. in
e eigen publikaties gebruiken.
deel van het onder-
5 zil niet aan deze officieuze
f«">S van een nieuwe spelling
PMoen. Binnen de overkoepeling
I™ de onderwijzersorganisaties,
ïu t 1101111 het plan van dr.
op 26 oktober aan de
uit'V-voorzitter Th. Knippen
ast er echter geen geheim van,
Lïeini& vo<)1' het hele plan
r11- „Het Katholieke Onderwij-
verbond staat niet te trappe-
bflmj hil en„Spelling is een
"Mende zaak."
|et ministerie van Onderwijs ten
fcfè:/jageert op de sinds kort
?de wiize„We hebben
En to ?le' man die er alles
ILp,.ce'" ls Zleh en de andere
n naar de debatten in de
l feM, Kamer. Het departement
oag met andere zaken be-
#1
Pclusie
in elk gevalde chaos
I onito scv- ue uuaus
spelling dreigt binnenkort
nog groter te worden. Enkele groe
pen gaan weer iets anders schrij
ven dan we met zijn allen hebben
afgesproken. Want laten we de
kwestie vooral niet emotioneel be
naderen spelling is niet meer dan
een afspraak. Maar ook niet min
der en het is een goede gewoonte
om je aan afspraken te houden.
Onze spelling is zo ingewikkeld,
dat we er het groene boekje voor
nodig hebben om te weten hoe het
precies moet. Weet U wat goed of
fout is volgens het plan van
Kohnstamm moet dat het volgend
jaar trouwens goet en faut wor
den
het is produktie, maar directie;
het is kopie, maar fotocopie;
het is kritiek, maar criticus
het is controle, maar kontroleur
Die chaos hebben we te dan
ken aan het in 1954 ingevoerde
groene boekje. Er kwamen toen
allerlei niet foute schrijfwijzen
naast elkaar en na een tijd moest
dan blijken welke schrijfwijze in
de praktijk de voorkeur kreeg.
Helaas werd er meteen bij gezet
welke schrijfwijze volgens de ma
kers van dat boekje de voorkeur
had en die voorkeurspelling werd
toen door overheid, onderwijs en
publiciteit als bindend aangenomen.
Een Nederlands-Belgische commis
sie hoog zich vervolgens over de
zogenaamde bastaardwoorden,
maar zei in 1967 terloops, dat er
eigenlijk ook wel eens iets aan de
ei-ij, en au-ou en de spelling van
de werkwoordsvormen mocht ge
beuren. De Nederlandse en Belgi
sche minister zeiden goed, bekijk
dat dan ook maar meteen.
Begin '69 kwamen de eindvoorstel
len van de Nederlands-Belgische
commissie. Wat de werkwoorden
betreft kwam de commissie „met
een warme aanbeveling" om er
voortaanhij antwoord, zij vind
en zij prate van te maken. Maai
bij nader inzien wilden ze toch
maar liever weer niets doen aan
de au-ou en de ij-ei.
Bovendien werden eerdere voor
stellen voor een zeer progressieve
spelling als sjofeur en odeklonje
weer ingeslikt.
Vertegenwoordigers van een vier
tal onderwijsorganisaties gingen
bij minister Veringa op bezoek en
vertelden, dat ze nou wel eens van
het geklungel af wilden. Op die
manier zou je na vijf jaar weer
geroep om een wat simpeler spel
ling krijgen. De heren zeiden, dat
er iets drastisch diende te gebeu
ren en dat men daarna minstens
tot het jaar 2000 van de spelling af
moest blijven. De minister leek er
wel wat voor te voelen. Hij vroeg
de organisaties althans om hun
ideeën maar op papier te zetten.
Die onderwijsorganisaties trokken
VAN VEEN:
eerst nog contact
opnemen met
België en Suriname
volkomen terecht aan de bel. Onze
spelling is zo ingewikkeld dat een
goed deel van ons taalonderwijs in
feite spellingonderwijs is. Dr. I.
van der Velde heeft uitgerekend,
dat tachtig procent van de taallles-
sen in de hogere klassen van de
basisschool in het teken van de
spelling staan. De lieve juf (moet
volgend jaar volgens dr. Kohn
stamm trouwens live juf worden)
heeft de grootst mogelijke moeite
om duidelijk te maken, dat wordt
geschreven moet worden als wordt
of word. Ons taalonderwijs komt
op die manier niet aan de taal toe
en we gaan zelfs zo ver, dat we
spelfouten taalfouten noemen.
VERINGA:
eerst even contact
opnemen met
België en Suriname
4) Maak vooral een einde aan de
grote ellende met de werkwoords
vormen door een t te schrijven
waar je een t hoort. Dus: ik vint
dit vervelent.
Het arme kind (schrijf toch kint,
zegt Kohnstamm), dat met een
taalachterstand op school komt,
leert daar niet meer van die taai,
maar allerlei onbegrijpelijke
kunstjes. De onderwijsorganisaties
gingen in hun aan Veringa voorge
legde nota eindelijk eens van de
logische gedachteéén klank, één
teken uit. Ze baseerden hun voor
stellen op de leerbaarheid van de
spelling. Concreet vroegen ze de
minister
V1101) Schrijf au-ouwoorden
voortaan altijd met een au: haut
2) Laat de korte ei vallen en
schrijf alles met een ij: mijsje
3) Schrijf ie in gesloten lettergre
pen en aan het einde van woorden.
Dusvier en drie, maar verder
live en giter.
Nu was het inderdaad vervelend
(volgens Kohnstammvervelent),
dat minister Veringa iedere keer
zei, dat hij nog even overleg met
België of Suriname moest plegen en
dat hij dan een beslissing zou ne
men. De enige beslissing die hij
echt nam was, dat hij niet als
onderwijsminister terug kwam.
Zijn opvolger schrijft in de toe
lichting op zijn eerste begroting
„Het nader overleg met de Belgi
sche regering heeft nog niet kun
nen plaatsvinden."
En daarmee zijn we terug bij de
dag van vandaag. Een stroming
binnen die onderwijsorganisaties
zegt nuwaar wachten we nog op,
we beginnen gewoon. Een andere
stroming zegtkom nou, dan
wordt het helemaal een chaos. Een
in deze tijd niet onbelangrijk ge
geven is ten slotte nog, dat met de
vervanging van de schoolboeken
zo'n 100 miljoen gulden gemoeid
zal zijn. KOV-voorzitter Knippen
„Toen we vroeger nog echt zuinig
waren hebben we op de scholen de
tweede o en e in de boekjes ge
woon doorgestreept. De nu voorge
stelde ingrepen gaan zo ver, dat er
echt allemaal nieuwe boekjes moe
ten komen."
u wilt het lezen!"
omdat U er bij
omdat U er nïet Wl
fn b'S aanvallen
geholpen.
De meest spectaculaire resultaten
vam zijn „Ost-Poliltók" waren de
ondertekening van normalisatiever
dragen met de Sovjet-Unie en Polen
in 1970. Hierin zwoeren de verdrags
partners gebruik van geweld tegen
elkaar af, en erkende Brandt dat de
na 1945 afgestane Duitse gebieden
voor altijd verloren waren.
Hoewel deze verdragen nog niet
zijn geratificeerd door de Bondsdag,
heeft de ondertekening reeds ge
zorgd voor een verbetering in het
klimaat tussen oost en west, waar
door het bereiken van een vier-
mogendhedenakkoord over Berlijn
mogelijk werd.
Om tot een betere verhouding met.
de vijandig gezinde broederstaat
Oost-Duitsland te komen ondernam
Brandt ,een reis naar Erfurt, waar
hij een historische ontmoeting met
de Oostduitse premier Willi Stoph
had. Enige maanden later bracht
Stoph hem een tegenbezoek in Kas
sei.
Twee maanden na zijn benoeming
tot kanselier ontplooide Brandt bo
vendien reeds initiatieven tot uit
breiding van de EEG. Op de hoogste
topconferentie van EEG-landen had
hij een belangrijk aandeel in de
hervatting van de onderhandelingen
met Engeland, Ierland, Noorwegen
en Denemarken over toetreding tot
de gemeenschap.
Brandts zoon Peter is even radi
caal als Brandt in zijn jonge jaren
was. Zoonlief werd, onder meer gear
resteerd wegens deelname aan stu
dentenbetogingen en bestreed in in
terviews de opvattingen van zijn
vader. Brandt heeft daarover ge
zegd: „Iemand die voor zijn twintig
ste geen radicaal is geweest, zal
nooit een goede sociaal-democraat
worden".
(ADVERTENTIE)
chesebrough
Een paar druppels van
deze liquid skin cream
volstaan om ruwe, droge
huid weer zacht en soepel
te maken. Intensive Care
is niet vet, en trekt
meteen in. Gebruik 't
voor uw handen,ellebogen,
hielen, knieën.
Intensive Care,
licht
geparfumeerd
en bijzonder
heilzaam.
Prooiflesjc
DE KAMERLEDEN drs. H. Wieben
ga (P.S.P.) en drs. J. Voogd (P.v.d.
A.) willen dat de leden van de
„knokploeg", die vorige week in
Haarlem een dakloos gezin uit een
gekraakte woning verwijderden,
strafrechtelijk worden vervolgd. Zij
hebben de minister van Justitie
schriftelijk hierom gevraagd, erop
wijzend, dat het gebruik van geweld
en vernieling van meubilair vol
strekt verwerpelijk en onduldbaar is
(ADVERTENTIE)
BESTELLEN:
gemakkelijk door s!L||l|
9,50 °P P°s,3.I5° RA
Wenk Postbus 51=''
uit voorraad bij bo
Sanders te Ridderkerk
.ten van 10, °P f «is'l
met vermelding
voor de handel: Mu^l|
Rodenburgstraat
Tel. 010-158790.
NEW YORK (Reuter) Een New-
yorkse politieman heeft op een open
bare hoorzitting verteld, dat vrijwel
elke rechercheur in zijn stad steek
penningen van deze of gene aan
neemt. Zelf had hü in 1961 in een
halfjaar tijds naar schatting zesdui
zend dollar vergaard met de bescher
ming van illegale loterijen in Harlem.
Het relaas van William Phillips,
die veertien jaar deel uitmaakt van
het Newyorkse politiekorps, werd
bijna een uur onderbroken, nadat
een anoniem telefoontje was ontvan-
EMME'LOORD In het water van
de Lemstervaart zijn 31 militairen
terechtgekomen, toen het vaartuig
waarin zij zaten water schepte en
zonk. Er deden zich geen persoon
lijke ongelukken voor, doch veel uit
rustingsstukken zonken naar de bo
dem. Een groot deel is al opgevist.
Duikers zoeken de rest.
Het ongeval gebeurde tijdens
noodweer tussen Emmeloord en
Bant. Daar hield 108 lichte transport
compagnie een oefening. De militai
ren werden over water vervoerd
door het Ue geniebataljon. Dat ge
beurde met twee aan elkaar gekop
pelde aanvalsboten. De militairen
hadden zwemvesten aan.
gen over de aanwezigheid van een
bom in het gebouw waar de hoorzit
ting werd gehouden. Er werd echter
niets gevonden.
Er is op het ogenblik een groot
scheeps onderzoek gaande naar de
corruptie bij de Newyorkse politie.
Phillips somde de bijnamen op van
een hele reeks onderwereldfiguren,
zoals „Johnny Cigar", „Spanish Ray
mond", „Tampa Charlie" en zei dat
velen van hen nog altijd actief wa
ren. Ze stonden op zeer goede voet
met de politie.
Een loterijbende van „behoorlijke
omvang" leverde politie-afdelingen
van hoog tot laag maandelijks in to
taal wel zo'n 3.500 dollar op. Andere
bronnen van steekpenningen waren
danszalen, cafés, restaurants en
bouwterreinen. Zo konden agenten in
plaatselijke restaurants altijd gratis
eten en drinken. Het gebeurde wel,
dat een inspecteur iemand uitzond
om een flesje frisdrank te halen, dat
dan wel gevuld bleek met whisky,
gratis door de caféhouder geleverd,
als dank voor bewezen diensten.
Phillips had ontdekt dat de inkom
sten onmiddellijk opliepen, zodra je
je met een patrouillewagen ging ver
plaatsen, waardoor je „een groter
gebied kon bestrijken". Een veront
schuldiging had Phillips wel: met de
officiële onkostenvergoeding van 90
dollar per maand kon een recher
cheur onmogelijk uitkomen.
(ADVERTENTIE)
Brieven «oor deze rubriek moefwi mat vol
ledige naam en adres worden onderfekand. Bij
publicatie zullan deze vermeld worden. Slechts
bij hoge uitzondering zal van deze regel wor-
don afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publicatie ven brieven
(verkort of onverkort) betekent niet dat de
redactie het in alle gevallen eens ie met in
houd, c.q. strekking.
Japan heeft nawwelijiks smiartegeld
betaald. Toen ex-gevamigenen iin Hol
land terugkwamen wiaren ze aange
wezen op hulip van de familie, die
ook pas vijf jaar bezetting aclhter de
rug had. De Nederlandse regering
betaalde niet voor mensen die in
kampen door de hel vyaren gegaan,
want ze hadidien toch in die tijld niet
voor Nederland gewerkt. Wat moet
er in deze mensen omgaan en wat
zuilen ze nog voor respect voor deze
regering (al wordt de seihiuid op de
vorige geschoven) oip kunnen brengen
als ze zien dat de man in wiens
naam dan toch maar al die gruwel
daden zijn gebeurd als „bevriend
staatshoofd" wondt ontvangen. Had
den ze die duizenden guldens die al
leen de veiliigheidsmaatreigalen al
hebben gekost niet beter in een fonds
kunnen storten, om de mensen die
daar nog toe in staat zijn en de 1
moed voor kunnen opbrengen in de
gelegenheid te stellen een bezoek aan
de graven van hun mannen, vaders
of kinderen brengen.
De keizer was „in die dagen" een
z.g, stroman, gevangene in eigen
paleis. Dan had hij maar in balling
schap moeten gaan, zoals zovele n
staatshoofden hebben gedaan. En wat
me dan nog het meest van die keizer
tegenviel, mij stond voor dat zo ie-,
mand bij'zondier geleerd en intelligent
zon zijn. Hij had toch van te voren uit
persberichten en uit zijn eigen gewe
ten als hij dat tenminisite heeft, kun
nen nagaan dat zijn bezoek aan Ne
derland veel oud zeer (en dat ils dan
nog zacht uitgedrukt) en pijnlijke
herinneringen zon kunnen oproepen.
Overigens alle respect voor die
mensen die alles hebben meegemaakt.
Dat ze zich zo kalm hebben gehouden.
SCHOONDIJKE
L. E. DE SMIT - SUTER
Ik ben het geheel eens met het
artikeltje van Greet Buchner over de
„heilige koe" in De Stam van 13 okt.
j.I. Graag zou i'k noig enige andere
punten aan willen stippen. Door de
ANWB en vele andere aiuto-verheer-
lijkers wordt vaak aangevoerd dat de
automobilist niet voor de verliezen
van het openbaar vervoer moet op
draaien. Is dit echter wel zo? Men
heeft berekend dat de verkeersonge
lukken de gemeenschap meer dan een
miljard per jaar kosten. En ook de
laatste restjes natuurgebied die aan
wegenaanleg worden opgeofferd heb
ben veel meer waarde dan de naakte
grondprijs. Kostbare grond wordt ook
verspild aan parkeerplaatsen, zodat
er geen ruimte overblijft voor kinder
speelplaatsen en er veel in de hoogte
gebouwd moet worden. En zo zijn er
nog vele voorbeelden te noemen. De
automobilist wordt dan ook zwaarder
gesubsidieerd dan de gebruiker van
het openbaar vervoer.
EINDHOVEN
H. R. ANEMA
AIROLO (Zwitserland) (AP)
Het nieuws, dat een buiten
lander wellicht het „hart van
Zwitserland" zal opkopen, heeft
in dit Alpenland grote opwinding
veroorzaakt. De eis, dat de auto
riteiten strengere maatregelen
nemen tegen datgene wat reeds
„de uitverkoop van het vader
land" wordt genoemd, wordt
steeds luider gehoord.
Aangeboden wordt een terrein
van 4.000 vierkante meter met
daarop een 130 jaar oud hospi-
tum op de 2.114 meter hoge St.-
Gotthardpas de beroemdste
alpenpas en een legendarisch
symbool van de Zwitserse ge
schiedenis sinds de statenbond
bijna 700 jaar geleden een feit
werd.
De pas, die in een belangrijke
handelsroute tussen Noord- en
Zuid-Europa ligt, speelt sinds on
heugelijke tijden een grote rol in
de Zwitserse geschiedenis.
Thans willen een twaalftal Duit
sers en een Zweed het gebied op
vreedzame wijze binnendringen.
Emmanuele Lombardi, de 66 jaar
oude Zwitserse eigenaar, die het
terrein wil verkopen, heeft via
een gespecialiseerd Duits tijd
schrift dertien biedingen gekre
gen. De hoogste van deze biedin
gen was 1,2 miljoen Zwitserse
frank, bijna een miljoen gulden.
Lombardi zegt de voorkeur te
geven aan een Zwitserse koper.
Hij blijkt echter weinig belang
stelling bij zijn landgenoten te
hebben kunnen trekken. Thans
wordt geëist, dat de bondsrege
ring tussenbeide komt en het ter
rein koopt.
4
