an het
orgen
ZENDTIJD
OOR
[IEKEN
5UJERK!
Lak'' hii dat s00rt dingen
M,
De telefoon
De jongeren
Moppen
LAX
TAILLEUR
WIL
»okje ter wereld
n leven
Mm»
liSSïll
,j' 'f" li""|v'"l"|"K||l|,,
t" !1 gM i,, jf
jw.Sïp .11. Jf
w:;-
ZATERDAGBIJLAGE VAN DE STEM 16, OKTOBER t9ZJ
„Ik vraag om 15.000 mensen die voor 'n tientje ziekenvriend willen worden".
te gaar. doen. Om een nieuwe
wending aan mijn leven te ge
ven. Ik wist dat er veel zie
ken zijr. in Nederland. Zieken,
dis medelijden met zichzelf
hebben. Zieken die met jaloer
se oger naar de gezonden kij
ken en zich gaan zitten af
vragen' waarom moet mij dit
nou gebeuren? Waar heb ik
dit aan verdiend? Maar ze
realiseren zich niet. dat er al
tijd nog mensen zijn die het
slechter hebben dan zij. Ik
heb die momenten ook gehad.
Dan dacht ik: Oh, was ik maar
beter. Had. ik maar 1 pak en
1 paar schoenen, dan ging ik
me inzetten voor de zieken.
Schrijf op: Max wil zendtijd.
Zendtijd in de middaguren.
Pakweg twee keer in de week
een half uurtje. Daarvoor heb
ik steun nodig. Ik vraag om
15.000 Nederlanders, die „zie-
kenvrind" willen worden. Dat
kost één onnozel tientje. Voor
20 gulden krijg je ook nog
maandelijks ons blad Beter
met Max. Is dat nou veel ge
vraagd? Elke middag liggen
honderdduizenden zieken en
ouden van dagen zich te ver
velen. De televisie brengt dan
niets anders dan een testbeeld
voor de 5500 televisiehande
laren, die reparaties moeten
verrichten. Maar ik wil pro
gramma's. Wil je voorbeelden?
Oo het gebied van groepsthe
rapie „Ademhalings-oefenin-
vote btamripm"; «MI
langdurig zieken cursussen.
Steno bijvoorbeeld of weet ik
wat allemaal nog meer, zodat
ze vanuit bed weer een beetje
het idee hebben erbij te horen.
Amusement. Tuurlijk, ook
amusement. Ik noem maar
wat: quiz-programma's tussen
bejaarden- en ziekenhuizen.
Ol Toekende artiesten die ziek
zijn geweest en die voor de
televisie vertellen hoe ze er
weer bovenop gekomen zijn.
Dat soort dingen".
Houdt hij zo nog wel tijd
over om te werken?
Max: „Werken?? Is dit dan
geen werken? Je bedoelt zeker
geld verdienen. Maar daar
hoef ik niet veel voor te doen.
Ik heb boeken geschreven met
moppen. Vorige week is er
weer een uitgekomen. Zijn er
nu al 23.000 van verkocht. En
wat dacht je van de telefoon?
Twintigduizend mensen bellen
elke dag 211811 in Amsterdam
om een mop te horen. Wat
denk je dat dat oplevert? Ik
ber. de meest getelefoneerde
man ter wereld. Twintigdui
zend telefoontjes per dag! Hier,
probeer me maar te pakken
te krijgen. Draai maar 211811.
Ik mag sterven als ik niet in
gesprek ben". Tailleur draait
het nummer. Haat triomfante-
„hé, hé, hé. Zie je wel. Zo gaat
hef de hele dag door".
Wat voor een gevoel geeft
dat zo vaak gebeld te worden?
Tailleur: „Commercieel ge
zien is het natuurlijk onge
looflijk fijn. Om de zoveel tijd
verzamel ik een stel nieuwe
moppen en die nemen we dan
op de band op. Maar van de
andere kant is het triest hoor.
Ik bedoel: het moest toch niet
nodig zijn, dat 20.000 Neder
landers dagelijks dat nummer
draaien om te léchen? Dat be
wijst, dat we veel te weinige
pret maken. Dat bewijst, dat
de humor zoek is. En weet je
waarom? Omdat het persoon
lijke kontakt niet meer be
staat. 's Morgens staan we op,
dan slikken we vlug een bo
terham naar binnen, onder
weg naar kantoor vervloek je
alle automobilisten en andere
weggebruikers. Op de zaak ga
I je aan het werk, 's middags de
kantine in, dan weer werken,
's avonds weer vlug, vlug naar
huis en hupsakee in een luie
stoel voor de teevee. Ziedaar
het persoonlijke kontakt van
1971.
De mensen weten niet meer
wat leven is. Ook de jongeren
niet. Want de jeugd zegt wel,
dat de ouderen zoals ik ouwe
haar beter. Alles draait om
welstand. Kinderen krijgen
met Sinterklaas geschenken
van 300 gulden, terwijl ze veel
liever een doosje kleurpotlo
den hebben. De computer belet
ons te denken. Daar bestaat
ook een mop van. Moos komt
thuis. Zegt-ie tegen Saar: Oh,
wat ben ik moe. Zegt Saar:
Waarvan? Zegt Moos: De com
puter was kapot. Ik heb de
hele dag zelf moeten denken.
Het initiatief wordt de mensen
uit handen genomen. Er wor
den geen complimentjes meer
gegeven, er zijn geen schou
derklopjes meer. Je bent niets.
Je bent alleen een nummer".
„Wat is Max serieus van
daag. hè? Nou, da's niet alleen
vandaag hoor. Ik kan reuze
pret hebben, maar niet 24 uur
per dag. De mensen denken
dat als ik 's avonds thuis kom
bij m'n vrouw met wie ik al
35 jaar getrouwd ben, dat ik
dan 's lekker nieuwe moppen
ga vertellen. ONZIN. Een chi
rurg zegt toch ook niet bij
thuiskomst tegen z'n vrouw:
kom, ik ga je eens lekker ope-
rerer' Doe me lol en zet in
die krant van jullie met hele
grote letters: HEB JE MEDE
MENSEN LIEF. Wees niet te
vreden met 't uitschrijven van
een cheque als ze op de tee
vee de natie weer eens wak
ker schudden voor de nood in
verre gebieden. Want bij jou
is flat at in d« «trut ligt
een vrouw op driehoog achter
keurig gesteven gordijntjes
met bloeiende geraniums te
wachten op een bezoekje. Op
een bordje soep. Maar daar
zijn we te lui voor. Ik vraag
je: WAAROM? Waarom? Zeg
Max nou eens waarom? Ik zal
je nog 's wat anders vertellen.
Een waar gebeurd verhaal.
D'r is een moeder. En die
moeder heeft een zoon van 17.
Jongen, zegt ze, doe je moeder
eens een plezier. Ga even naar
de kruidenier. Dat kan niet,
moeder,' zegt die jongen. Ik
heb met m'n vrienden afge
sproken voor een demonstra
tie. Wat voor een demonstra
tie, jongen? Voor een betere
wereld, moederDat is
GEBEURD. Echt wééar Ach,
kruidenier. Daar is ook een
mop over. Mevrouw Mazzel
man komt bij de kruidenier.
Zegt ze: Geef me een kilo
blauwe druiven voor m'n man.
Die kruidenier pakt een tros
druiven, weegt ze en doet ze
in een zak. Mevrouw Mazzel
man wil betalen en zegt: Zijn
ze met vergift bespoten? Nee
mevrouw, zegt die kruidenier,
dal moet U zelf doen".
Hoe komt hij aan al die
moppen?
Tailleur: „Kijk om je heen.
Bezi* dt unm «n je hebt
een mop Ga eens voor de spie
gel staan en bekijk je zelf.
Zelfspot! Héééél belangrijk. Ik
spot ook met mezelf. Ik ben
jood. Ik ben scheel. Nou en?
Lach ermee! Maak er geen
probleem van. Rheuma. Ik
verrek af en toe van de rheu
ma. Moet je m'n knieën 's
zien De een twee keer zo dik
als de ander. Rheuma, een af
schuwelijke ziekte. Maar d'r
zijn MOPPEN over. Moos gaat
naar een begraafplaats. Zegt-
ie tegen de beheerder: ik wil
een graf kopen. Oh, zegt die
beheerder, meneer ik heb zo
iets móóóóóis voor U. Ziet U
daar die open plek. Daar bij
die wilg? Vlakbij het water?
Zegt Moos: Ik? Ik bij het wa
ter? Met m'n rheuma? Ellende,
veidriet D'r zijn zulke mooie
moppen over. Ach, mevrouw
Cohen belt de krant op. Zegt
ze huilend. M'n man is dood. Ik
wil 'n advertentie plaatsen,
maar wat kost dat? Zegt die
man van de krant: Wat wilt
U erin hebben? Zegt mevr. Co-
hen: Vertel me eerst maar eens
wat dat kost. 40 Cent per mil
limeter, antwoordt die man
van de krant. Veertig cent per
millimeter? roept mevrouw
Cchen. Nee, laat dan maar. Hij
was 1 meter 70
Tailleurs particuliere chauf
feur (in uniform) komt binnen.
Een afspraak wacht. Als de
man weer is weggestuurd met
de vriendelijke mededeling er
gens een kop koffie te gaan
drinken: „Ja hoor. Wagen met
chauffeur. Dat wil ieder mens
toch' Eens in z'n leven in een
grote wagen met particulier
chauffeur rijden. Alleen de
meeste mensen maken het al
leen maar liggend mee. Ik zit
er liever m'n levenlang naast.
Ik verdiend goed m'n brood.
Ik heb van alles gedaan in
mijn leven. Ik heb tulpen ge
plukt met Jane Mansfield, me
rot gelachen over een mop die
prirw Bernhard me eens ver
teld heeft. Ik ben overal ge
weest. Maar ik zeg je voor de
allot laatste keer één ding en
dan sodemieter ik jullie naar
buiten, want ik heb nog een
hele hoop werk: Veel zieken
denken nooit meer gezond te
worden Veel gezonden den
ken nooit ziek te worden. Ze
konden het allebei wel eens
mis hebben. Onthou dat en
denk erover na. Dan begrijp
je misschien waar ik me moe
VOO" maak". Pakt de telefoon.
Roept een van z'n twee uit
eigen zak betaalde kantoor
meisjes. „Anneke, een lijst
voor de opgave van tien nieu
we ziekenvrienden en 10 ac
cept-girokaarten". 1
Tegen mij: „Stuur die inge
vuld en wel retour aan mij,
Postbus 5 in Amsterdam. Zeg
tegen je lezers, dat ze ook
meedoen. Niet voor mij, maar
voor de zieken. Zo, en nu d'r
uit1"
,weet u alles.
eerst veel
I
ration, O D AF 44,
I
•|l
-M
I
flt 1 I
F WENNEKES
j NILWIK
Made in Holland
ice van200dealen
on 2749.
oefrit.
n. Dealer voor
en Noord-Beveland.
beheersing van het
p kantoren,
rarming en Air
van de belangrijkste
.en en scholen, zieken-
ragen wij een bekwame
van gas-, oliestook-
incie Noord-Brabant
daadwerkelijke steun
praktisch en
bekwamen.
eidsvoorwaarden.
werk n.v.,
1600-5 35 50,
age-inspecteur
Isgestel
IA de telefoon Klinkt
resoluut: „Kom om 12
naar m'n kantoor. Dia-
Weesperplein.
101. Vierde verdie-
Je denkt de be-
moppentapper op
miljoenen ruiken-
adres aan te treffen in
riant kantoor van
Sam en Moos over
hele wereld verkocht
Met schitterende
dure vloerbedek-
en betimmerde wan-
niets van dat alles.
101 kén niet eenvou-
Je gelooft je eigen ogen
wanneer je de twee loka-
tellende ruimte binnen
Daar zijn allereerst
typistes die in een de-
jtor van doodgewone schrijfta
fels, klein koelkastje en goed-
Boop zeil hun werk doen. En
w een aangrenzend vertrek
je de meester zelf. Druk tele-
Tonerend vanachter een welis-
JJ'a?r groot, maar allerminst
kostbaar bureau.
Max: „Zitten gaan en zwij-
«ee. want ik ben aan het bel-
r"; Ha, ha, ha". Het gesprek
T>e! man of vrouw aan de
ere. kant van de lijn gaat
'.over sigarenbandjes en knot-
wol. Tailleur even later:
aM verwachten me morgen
1! uur in de St. Michael-
L hier in Amsterdam.
staan 319 kinderen klaar
[ja aktie te gaan voeren voor
Poken en ouden van dagen,
t sP.rook ze vooraf toe, want
TO" initiatief móét ik stimu-
it Daarna gaan ze de
Biraat op om buis aan huis si-
faiwbandjes. postzegels en
R'. L.!"01 te vragen. Kijk,
L ahjkt liefde uit voor de
fcltifmensen' die het slechter
Ij, ,,Pn dan wij. Héééééérlijk
ifeX',."Vaéak? Het m'n
I M°PPen zijn m'n brood.
Tn'n i V00r de gebrekkigen
föt lil™' Waar denk .ie dat
P i kantoor voor is? Voor de
ItirtSr' Hoofdkantoor van de
at „g"?,ertermetMax"' Be-
iaarvJkv, '1aar' Sinds
«aar hebben we een eigen blad
li? 100.000. Wordt gratis
ft W .^eet Je wat het is?
Je wonï liJe bent bek®d
Maar u, °i? banden gedragen.
teïfl -reb geloof ik ut
reen w! Hermans. Op
Eh- fleven moment voel je
Rjé kunt °P een berg at-
Brant verder omhoog,
Je voelt ie t de t0p bereikt.
je kriiot 'le bent treurig,
iGodvera ?menten dat je zegt
tfOdverdone nog an tQe Waf
Ne zalenTT? 'S eruit om
taa. te kriigen. Dus ie
fc* ziekn,keen' °mdat ikzelf
fe af ***«1 ben, kwam
lde* ieb weer ziek*
AX TAILLEUR kan er
goed van komen. Dagelijks
wordt hij gebeld door
20.000(!) Nederlanders die
een mop willen horen. Van
zijn boeken zijn 1.000.000
exemplaren verkocht.
Over inkomsten dus niet te
klagen. Een olijfgroene Ja
guar met particulier chauf
feur zijn een aantoonbaar
bewijs van zijn welstand.
Maar er is nog een andere
Max Tailleur. De vrijwel
onbekende Tailleur, die er
een eigen kantoor in de
Amsterdamse diamant
beurs op na houdt met
twee man personeel. Niet
voor zijn eigen zaken,
maar om vreugde te bren
gen bij de Nederlandse
zieken bejaarden. In
het kader van die aktivf-
teiten heeft hij sinds kort
het plan geopperd om
zendtijd te vragen in de
middaguren voor een nog
op te richten zieken
omroep. In een ernstig ge
sprek vertelde hij Wim
Wennekes en fotograaf
Wil Nilwik over moppen
en zieken. Bij het afscheid
kregen beiden een wer-
vingslijst en 10 accept
girokaarten in de handen
gedrukt.
Max: „Tien namen, fien
adressen, tien woonplaat
sen, tien tientjes van men
sen die ziekenvriend wil
len worden. Stel me niet
teleur en bezorg me die
tien vrienden. Potverdik-
keme nog an toe".
Ik ben
Jood,
ik ben
scheel.
Nou èn
lach
ermee
