K
Oom
agent:
een
maatschap
pelijke
verkeers
leider
Zaterdagbijlage van 16 oktober 1971
ynaal omre-
l ziet u hoe
Protest
J Op dat moment lijkt er in
[j? westerse wereld een nieu-
vorm van protest te
■roeien: de Jezus-beweging.
■11c agressieve protesten te
len de rotte wereld hebben
liet geholpen. De arme landen
lorder in vergelijking met de
Ijl-e steeds armer: duizenden
;unnen anno 1971 van de hon-
|er sterven want zelfs de link
actualiteitenrubrieken ra-
len op die ellende uitgekeken-
11 de riike landen zijn de men-
|én bezig elkaar te vergiftigen.
Jezus is de beste trip. En waarom
dan wel? Omdat de jeugd, aldus die
Welt, niet de vrijheid gevonden heeft in
sex en drugs en zich nu stort op de religie.
In Amerika verschijnen al zo'n vijftig
Jezus-kranten en -tijdschriften. In
Den Haag, Breda, Groningen en Stads
kanaal lopen jongeren te hoop in Jezus-
koffie-bars. Terwijl de kerken alsmaar
leger worden, lijken de jongeren verslaafd
aan Jezus. Jos Ahlers laat zijn licht over
dit verschijnsel gaan.
De hippies zijn verdwenen
de jippies komen er aan
Verdacht
Cycloon
Revolutie
Overgewaaid
Goede mens
Het zit niet goed
met de politie.
Gemeente- en
rijkspolitie
werken naast en
door elkaar heen.
Iedereen is er van
overtuigd:
er moet wat
gebeuren.
De regering-
Biesheuvel vindt
dat ook en heelt
een
regerings
commissaris
benoemd voor de
herziening van
de politiewet.
Bert Brummelhuis
is op bezoek
gegaan bij
mr. F. Perrick,
hoofdcommissaris
in Nijmegen
en politie-
ideoloog, om met
hem over het
vraagstuk
van gedachten
te wisselen.
Nota
Autonoom
Gezag
Toverwoord
Niet simpel
m
vrn
Mezen, nit veto typen
117 uur.
trgvuldig geselecteerd»
m en het effectief filter
;lly halvaret een zeer
er"- en nicotinegehalte
5 en 0.8 milligram
:ld per sigaret).
■oor
fcOSAHLERS
ROVO, studentenre
volte hippies en kabouters
lebben kort, fel, maar
Tuchteloos gestreden. On-
wereld is rotter dan
Éit. De club van Rome
Terkt aan „een laatste
laarschuwing". Het einde
Ier tijden is wederom na-
Di< keer komen de onheils-
iroletieën niet alleen van zwe
terig aandoende lieden, maar
itnzeer van wetenschaps
leren van erkend formaat en
in bankiers en groot-indus-
tiëlen, die ontzettend veel te
rliezen hebben. Terwijl men
t'e arme landen verhongert,
jeigt men in de rijke te stik
ten. Te stikken in de gevol-
fen var de welvaart, die het
felzijn regelrecht bedreigen.
i een periode waarin vluch-
an naar de maan een rou-
fne-aangelegenheid zijn ge-
lorden. wordt doodgewone
livere lucht een schaars ar-
jkel.
heel die misère past het
Jouwe protest: jonge mensen
prren verdrietig bij elkaar
bkeren zich af van deze rotte
JEZUS
IS
wereld. Prijs de Heer, alle
luja.
Volgens veel gelovigen is
die plotselinge belangstelling
voor Jezus op zijn minst ver
dacht. Als het tuig met ieder
een ir, bed wil kruipen is dat
tenslotte nog hun zaak. Als ze
zich zelf met drugs de vernie
ling in willen helpen, moeten
ze dat zolang het niet je
eigen kinderen betreft ook
maar zelf weten. Maar van
Jezus dienen ze af te blijven.
Misschien lukt het de Jezus-
beweging daarom de „verant
woordelijke generatie" wakker
te schudden. Misschien dringt
het eindelijk bij hen door dat
je aan steeds meer welvaart
weinig hebt als het gevaarlijk
wordt om zonder gasmasker op
in een grote stad te leven.
Misschien ook is deze benade
ring te veel eer voor de Jezus-
beweging en heeft Rothuizen
gelijn als hij in de Haagse
Post schrijft: „Billy Graham
kan zijn president tijdens de
wekelijkse bidstonden op het
Witte Huis een leuke offerte
maken: rust en orde dankzij
Jezus".
De Jezus-revolutie is nog
vrij nieuw, maar trekt (HP)
als eer. zachtmoedige cycloon
van de Verenigde Staten naar
Europa. Serieuze bladen als
Time en Newsweek hebben
zich er al mee bezig gehou
den. Het Jezus-rapport van
Johannes Lehmann (we gelo
ven niet in Jezus Christus zo
als, hij is geweest, maar in een
voorstelling die de vele eeu
wen kerkgeschiedenis van hem
gerneakf hebben) en de Ame
rikaanse rock opera Jezus
Christ Superstar haken slechts
op een beweging in. Ze heb
ben wellicht gemeen dat Je
zus wordt gebruikt ter verho
ging van de royalties. Maar
dat neemt niet weg dat die be
weging er wel degelijk is.
Lambert van Gelder in het
maandblad Kruispunt: „De Je-
zusbeweging verbreidt zich de
laatste jaren met een snelheid
die alleen te vergelijken is
met de verspreiding van het
christendom in de eerste tien
tallen jaren na Christus' dood.
En ook met eenzelfde soort
enthousiasme".
In het Kruispunt-artikel wor
den overigens wel degelijk po
sitieve kanten aan deze bewe
ging ontdekt. Van Gelder ein
digt met: „Welke voorstelling
de mensen, in alle tijden, ook
van Jezus hebben gemaakt en
hoe zij zich ook ten aanzien
van hem hebben opgesteld,
steeds weer is gebleken: Je
zus kan er tegen. Jezus is niet
in een schema te vangen, hij
is goddelijk-veelzijdig".
De kerken hebben de eeu
wen door alle Aandacht ge
richt op het goddelijke van
Jezus, de nieuwe beweging
richt zich op Jezus als mens.
Het begon in 1967 in San Fran
cisco met wat sindsdien de
Jesus People wordt genoemd.
Duizenden jongeren hebben
zich sinds dat begin geroepen
gevoeld om Jezus' goedheid te
prediken Heinz Barth schreef
onlangs in Die Welt: „Veel
jongeren hebben de vrijheid
niet gevonden in sex en drugs
en sterten zich nu op de reli
gie'* Jezus is de beste trip.
Time sprak over een Jezus
Revolutie. In Amerika zijn er
al zo'n 50 Jezus-kranten en
-tijdschriften.
De beweging is zoals alle
Amerikaanse bewegingen,
overgewaaid naar imitatie-
Amerika, ook wel Europa ge
heten In Duitsland, Italië en
Engeland manifesteert de Je
zus Beweging zich eveneens
en sinds 13 augustus deelt ook
Nederland in de exaltaties.
In Amsterdam opereren Ben
jamin en Hosea, in Emmen
verkondigt Luuk Goeree, va
der van zeven kinderen.
Amerikaanse Teen Challen-
ge-koffiebars fungeren in Den
Haag, Breda, Groningen en
Stadskanaal als pleisterplaat
sen voor de aanhangers van de
Jezus Beweging. Het is ver
geleken bij de Amerikaanse
toestanden bij ons nog alle
maal wat waterig. Misschien
krijgt U een foldertje in de
bus of opereert er in de bin
nenstad naast de verkoper
van de Rode Jeugd een ver
tegenwoordiger van de nieu
we Jezus In de V.S. is er ech
ter al een compleet nieuwe
kerk „Children of God" en ex
ploiteert een ex-dominee alco
hol-, seks- en drugvrije nacht
clubs. waarin aan de lopende
band „bekeringen" worden ge
maakt. Op één zondagmorgen
werden ergens in Californië
1200 jongeren gedoopt; de
vroeger veelvuldig lieve lied
jes zingende Pat Boone doet
hetzelfde op bescheidener
schaal in zijn privé-zwembad.
Bij ons heeft de strijd al
leen nog maar op de twee
uiterste flanken plaats: de
Evangelische Omroep laat ons
klappende en wiegende zan
gers en zangeressen zien in
„Praise the Lord" en in lieve
communes discussieert men
over de waarlijk goede mens
Jezus Voor een deel van de
hedendaagse jeugd heeft
Christus Koning plaats ge
maakt voor de drop-out Je
zus: de maatschappij-vernieu
wer, de revolutionair.
De hoofdredacteur van De
Nieuwe Linie heeft geschreven
over „een reactionaire vlucht
in het verleden". In feite ver
dedigen de aanhangers van de
Jezus-Beweging zich al medi
terend tegen de realiteit van
vandaag, een realiteit die ze
niet aankunnen. En wie wel?
Terwijl de kerken alsmaar
leger worden, lijken veel jon
geren verslaafd te raken aan
Jezus. Apostel Billy Graham
beweerde: „Jezus is het in al
le opzichten aan het winnen
van sex en drugs". De hippies
zijn verdwenen. In hun plaats
lijken de Jippies te komen, de
Jezus-hippies.
WAT
WE MET DE POLITIE
U Ut
Politie - ideoloog
MR. F. PERRICK
.ET HELE politie-
vraagstuk is een kwestie
van kiezen. We zullen
moeten uitmaken wat de
aerste taak van de politie
is. Is dat een bestuurlijke,
een preventieve, het hand
haven van de openbare
orde of is dat een justitiële
taak, repressie, het opspo
ren van strafbare feiten?"
Aldus de Nijmeegse hoofd
commissaris van politie, mr. F.
Perrick over het „politie-
vraagstuk", dat nu al meer
dan een eeuw lang om een op
lossing vraagt.
De politie leeft nog te ne
gatief onder ons volk. „Wij
wensen een politie, waarvan
zo min mogelijk worde gezien
en zo min mogelijk worde ge
sproken", zei Thorbecke in de
vorige eeuw al. En misschien
is die houding, die weerzin
om er over na te denken, er
wel de hoofdoorzaak van dat
wit tot nog toe nagelaten heb
ben een bevredigende rege
ling voor de politie op te zet
ten
Die houding dreigt ons nu
op te breken. Mr. Perrick: „Ik
ben er van overtuigd dat,
wanneer de overheid, de rege
ring, nu niets doet. we een op
lossing krijgen, die door de
straat wordt opgedrongen. Het
gaat met de openbare orde en
met de criminaliteitsbestrij
ding dan zo gauw bergaf, dat
er dan toch maatregelen ge
troffen moeten worden, die
veel verder gaan dan we bij
een redelijke afweging zouden
willen".
Dat er iets moet gebeuren
was ook de vorige regering al
duidelijk. De ministers Polak
(justitie) en Beernink (binnen
landse zaken) kwamen daar
om dan ook met een wetsont
werp. dat een ingrijpende her
ziening van de huidige politie
wet inhield. Maar het voorstel
van de ministers kon geen ge
nade vinden in de ogen van
de belanghebbenden en dat
zijn er bij het- politievraagstuk
nogal wat en van het par
lement Reden voor de minis
ters om het voorstel terug te
trekken. Inmiddels heeft de
huidige regering prof. mr. J.
Polak benoemd tot regerings
commissaris voor de herzie
ning van de politiewet. Voor
januari moet deze een nota
hebber, opgesteld met voor
stellen voor een herstructure
ring.
Als. oorzaak van het onvol
doende functioneren van de
politie ziet mr. Perrick het
feit dat „de krachten niet al
leen onvoldoende gebundeld
zijn, maar ook verdeeld. In de
eerste plaats zijn er teveel
autonome eenheden en in de
tweede plaats loopt er een bij
zondere scheidslijn door orga
nisatie en leiding tussen ge
meentelijke politiekorpsen
enerzijds en het landelijk
korps rijkspolitie anderzijds.
Organen die op totaal ver
schillende principes gebaseerd
zijn er. ook onder geheel an
dere leiding staan".
Alie grotere plaatsen in ons
land beschikken over een ge
meentepolitie. De burgemees
ter is belast met de interne
organisatie hiervan. Hij heeft*
het beheer. Alle 128 politie
korpsen zijn overwegend auto
noom" in principe hebben ze
allemaal hun eigen surveil
lance-wagens, bevorderings-
en benoemingsbeleid en in
structies en wat dies meer zij.
Zaken als werving en selectie
zijn voor een groot deel nog
een kwestie van ieder voor
zich. Samenwerking tussen die
128 gemeentelijke korpsen on
derling en tussen die korpsen
en de rijkspolitie (in plaatsen
waar geen gemeentepolitie is;
de minister van justitie is be
last met het beheer) hangt af
van de al of niet aanwezige
goede wil en veel overleg. Mr.
Perrick: „De mensen zijn be
ter- aar het stelsel waaronder
ze moeten werken. Maar op
deze manier gaat de uniforme
ring en de coördinatie moei
zaam en is te onverplichtend.
Ten koste van veel energie,
wordt er een zekere minimale
eenheid en coöperatie bereikt,
die onvoldoende is en ook niet
voldoende ver kan gaan. Die
autonomie van de korpsen en
het daarnaast bestaan van de
rijkspolitie, vormen een be
lemmering voor een vloeiende
samenwerking. Die autonomie
heeft er bijvoorbeeld ook voor
gezorgd dat de „onderafdeling
opsporingsbijstand" van het
ministerie van justitie een
kwijnend bestaan leidt. Som
mige korpsen weigeren hun
medewerking er aan te geven.
Naast de chaotische, brok
kelige en gedecentraliseerde
beheersvorm, zit de politie bo
vendien nog opgescheept met
een slecht geregelde en afge
bakende gezagsvorm. Voor wat
de openbare orde betreft staat
de politie onder gezag van de
burgemeester, die ook al is
de openbare gedeeltelijk ook
een rijksbelang en niet een
louter lokaal in zijn beleid
zo vrij als een vogeltje is. „Er
zijn zoveel openbare ordes als
er gemeenten zijn", aldus mr.
Perrick. De burgemeester moet
sinds kort alleen verantwoor
ding afleggen aan de gemeen
teraad, tenzij hij vindt, dat het
openbaar belang zich daarte
gen verzet. De minister van
binnenlandse zaken kan de
burgemeester weinig maken.
Er loopt geen directe gezags
lijn van de minister via de
commissaris der koningin naar
de burgemeester of de mi
nister moet met zwaar geschut
vuu uitzonderingstoestanden
aankomen. De burgemeester
houdt alleen maar rekening
met de minister, voor zover hij
het dienstig acht voor zijn
herbenoeming, wordt dan ook
beweerd.
Voer wat het opsporen van
strafbare feiten betreft, staat
de politie onder gezag van de
officier van justitie en uitein-
delijk onder dat van de minis
ter van justitie.
Bij een botsing tussen „open
bare orde" en „strafbaar feit",
tussen justitie en bestuur be
staat er geen bevredigende
conflictenregeling. Het tover
woord is dan „overleg". Dat
hei met overleg niet altijd te
best staat, blijkt bijvoorbeeld
al uit de gang van zaken de
ze zomer rond het Vondelpark,
een „groen en zonnig paradijs,
een lieflijke plek vol mooie
mensen, spread freaks en
broeders die je geld en pas
poort willen", aldus een Ame
rikaanse alternatieve reisgids.
De hele zomer liet de politie
de daai aanwezige internatio
nale jeugd met rust. Maar
eind augustus kwam de justitie
plctsklap in actie en beval de
polit;e een drug-razzia te hou
den Mr. Perrick: „Het is een
ongezonde toestand, wanneer
de twee instanties, bestuur en
justitie elkaar niet kunnen
vinden. Er moet een conflic
terregeling komen".
Conflictenregeling betekent
kiezen: wat is het belangrijk
ste' En dan moet men zeker
in een gedecentraliseerde staat
als Nederland komen tot een
evenwichtige verdeling tussen
rijksbelang en gemeentelijke
belangen. Mr. Perrick: „Je
moer je afvragen: wie hoort in
ons land het gezag te hebben
over de politie en daar moet
je een zekere prioriteit in
scheppen. En wanneer je dat
vastgesteld hebt, zul je daar
ook de beheersbevoegdheden
zo goed mogelijk aan moeten
verbinden; je moet de zeggen
schap zo veel mogelijk via be-
heersmiddelen kunnen waar
maken. Dat wil niet zeggen,
dat als je voor de een geko
zen hebt, de ander helemaal
moet uitsluiten. Maar je moet
wel kiezen en daar het hoofd
accent leggen voor het be
heer" Hoofdcommissaris Per
rick zou zelf voor de „priori
teit van het bestuur willen kie
zen. Dat Is het wezenlijke van
de politietaak, het voorkomen.
De politie heeft tot taak in dat
steeds moeilijker wordende
maatschappelijke verkeer een
redelijke en vlotte gang van
zaken mogelijk te maken. Dat
is de primaire taak".
In concreto pleit hij voor het
brengen van de politie in een
nationaal kader. „Maar ik wil
het woord nationale politie lie
ver niet gebruiken, omdat de
mensen dan denken aan een
politie met uitsluitend natio
naal gezag. En dat is niet mijn
opzet Ik maak een duidelijke
scheiding tussen centraal be
heer en een gedecentraliseer
de taakuitvoering, waarbij dan
ook de verantwoordelijkheden
vooral aan de voet liggen,
waarbij ik wel zou willen plei
ten voor een soort aanwijzings
bevoegdheid van de minister
van binnenlandse zaken aan
de burgemeester op het ge
bied van de openbare orde".
Overigens, mr. Perrick pre
tendeert niet het allemaal te
weten. „Je kunt me op aller
lei inconsequenties betrappen,
dat kan ik bij ieder ander ook.
Het vraagstuk is niet simpel
op te lossen, maar het is wel
oplosbaar".
mm
