Het modernisme in de creatieve kunsten
BERG'' INSTRUMENTEN IN DE R.A.I.
In vesteringslust
neemt duidelijk af
't IS OE
PRIJS-SLAG
79 125
295
TAPIJTTEGELS
PRIJS-SLAG
ERNST VAN ALTENA OVER „DE TWEE
Meer dan 2600 bedrijven exposeren,
w
Twee doden bij
explosie
in Belfast
BEZORGDE
BOUWONDERNEMERS
kunst
cultuur
Te kunst
en
te keur
HBO
te
duur?
Een
kans
waard
Drie
maal
raak
Heilige
economen
koeien
Aldoende
leert
wie.
NOG LANG NIET
OUD
ALARMKLOK
Amerikaan bestolen
NU VOOR WEINIG GELD
EEN NIEUWE
VLOERBEDEKKING
over voordeel gesproken
SPECULAAS
SLA-SAUS
ONTBIJTKOEK
5 MILKY-
WAYS
INSTANT
PUDDING
VERGELIJKT DIE PRIJS
ERWTEN
SOEP
SPAANSE
MONTILLA
SNEL-
AFWAS
PEPERMUNT
NASIBAMI-
GORENGof
SPAGHETTI
POPLA 1000
JAC. HERMANS
Spaanse priesters
achter stakers
Vrijdag 1 oktober 1971
15
iSt
LIEFHEBBERS van de klein
kunst noteren: zondag 10 oktober
om 15 uur in het Antwerpse sport
paleis de manifestatie Nekka '71.
Aan deze jaarlijkse monsterdemon
stratie van het kleine lied e.d. wer
ken o.a. mee Martine Bijl Dimitri
Van Toren, Miel Cools, Peter Blan
ker, Wannes van de Velde, Jules de
Corte, Hugo Raspoet, Delia Bosiers
en vele anderen.
EEN MAAGD op je dak, gaat
de nieuwe musical heten, die op 16
oktober in Tilburg een landelijke
première krijgt. Het schijnt een
lachsucces te moeten worden, ook al
speelt het in het oude Rome; 200 v.
Chr. Lex Goudsmit speelt de hoofd
rol, terwijl Fons Rats (samen met
Goudsmit in De man van La Man-
cha) de muzikale leiding heeft. Ver
der zullen o.a. Therèse Steinmetz,
Elsa Lioni, Herbert Joeks, Arnold
Gelderman en vele anderen ook hun
stem uitlenen
TIPS voor aardige tentoonstel
lingen: Matthieu Scheepens in gale
rie Kokon te Tilburg. Deze Tilbur-
ger heeft een galerie in De Jordaan.
waar hij met zijn collages veel suc
ces heeft. In Eindhovens POC heeft
Frans Verpoorten zijn kinetische ob
jecten, die ook al in De Beyerd zijn
geweest, nog eens neergezet. Tot en
met 3 oktober ook in heit week
end in he Zeister Slot een
fascinerende tentoonstelling van
bloemen, muziek, antiek, calligirafie
etc; een combinatie van Japanse en
Westerse bloemsierkunst.
VRIJDAGNACHT 8 oktober T.
Rex in de Rotterdamse Doelen.
MAKABERE kermis van Iones-
co gaat op 6 oktober in première in
het Ha?«gse HOT, bij de Nieuwe
Komedie.
Dat COBRA méér een artistieke
beweging is geweest dan een be
paalde stijl, zoals Gerrit Kouwenaar
bij de opening van de expositie met
schilderijen, gouaches en tekeningen
van LUCEBERT beweerde, mag in
grote lijnen waar zijn, maar wie de
galerie van de stadsschouwburg van
TILBURG binnenstapt zegt: We zijn
weer thuis. Of misschien ook niet,
want voor velen „hoeft dit niet
meer". Dat Lucebert sterker met
zijn pen omgaat dan met de kwast,
blijkt ook hier. Zijn tekentalent ligt
dichter bij zijn literair bekwame
werk, dan zijn doeken. Ongetwijfeld
resultaten waaraan nu een veel bre
der publiek toe is dan in de vijfti
ger jaren. Onder de 30 nummers
(vanaf 1964 tot 1971) liggen enkele
mooie gouaches (a f 1500), penteke
ningen, die soms wat Picasso-achtig
aandoen, minder geslaagde krijt-col-
lages en een 7-tal olieverfdoeken.
De spontane-vrije-beweging vanuit
een zogenaamd ongeremd onderbe
wuste ontlaadt zich bij Lucebert in
een amorfe wereld van mensen, die
danig met zichzelf en anderen in de
knoei zitten. Een tijdsbeeld door een
aantal interessante en soms goede
werken. Tot en met 17 oktober
Mocht u in de buurt van SIT-
TARD komen. In de schouwbiirg
aldaar exposeert RIES VAN HUL-
TEN uit Waalwijk en student van
St.-Joost te Breda zijn serie Thea
terfoto's. Dat is het resultaat van
zijn opdracht voor een reportage.
Wat de theaterbezoeker anders niet
te zien krijgt vormt het belangrijk
ste deel van deze fotoserie. Tot 24
oktober.
In het raadhuis van BERGEN
OP ZOOM presenteert Etcetera tot
en met 10 oktober olieverfportreten
van NETTY FRANKEN. Deze van
origine Bergse schilderes woon se
dert 1952 in het Zuidafrikaanse
Swazi. De authentieke bevolking in
spireerde haar tot een aantal por
tretten. Haar vakantietijd in Neder
land heeft ze besteed om behalve de
grootste boer en de carnavalsprins
van Bergen op Zoom haar gehele
(uitgebreide) familie te portretteren.
Behalve haar enorme produktiviteit
vallen op: de twee goed geschilder
de koppen, de nogal pastelachtige
tinten en het wat stijve poseren. Het
beste zijn haar zelfportret en het
portret van haar broer, waarvoor ze
een andere schildertechniek toepas
te. Portretschilders worden schaars,
daarom misschien aanleiding voor u
om deze expositie te bezoeken.
De rijksbegroting brengt nog geen
financiële paukenslag aan op net
hoofd van onze vaderlandse orkest
leden. In Brabant staan evenwel de
vier grote steden, als de machtige
subsidiënten, al te dringen met
Tilburg (totaal) voorop om daar
wel voor te zorgen. We leven in een
tijd van zuinigheid en de barre boze
cijfers worden de bestuurderen wat
al te onmuzikaal. Als het bestuur
van HBO de geraamde begrotings
cijfers volgend jaar niet wil terug
draaien, dan zal Tilburg moeten
overwegen bet orkest in het vervolg
niet meer te subsidiëren, aldus b. en
w. van deze stad. Niemand zal veel
zinnige woorden in kunnen brengen
tegen het terugdraaien 'van begro
tingscijfers in dit land, waar op dit
moment weer een crisispolitiek uit de
dertiger jaren gevoerd wordt. Daar
zal dan ook IIBO aan moeten gelo
ven. Maar er schuilen ook andere
addertjes onder het gras. De subsi
diënten willen onder andere dat
HBO zijn ledenbestand terugdraait
tot de wettelijke toegestane 72 leden
(nu 80, waarvan 8 leden indertijd,
met instemming van allen, provinci
aal betaald worden). Tot uw orde.
Het kan best zijn, dat dit een gevolg
zou kunnen zijn van mogelijke re
constructie van het landelijke or-
kestbestel. Daar zal zeker nu haast
mee gemaakt moeten worden. Maar
wie zijn de muzikale adviseurs van
de subsidiënten Waar waren de
vier subsidiënten met hun inbreng,
toen deze zomer HBO openlijk over
reconstructie e.d. praatte? (Waar
blijft het vervolg?), of wordt er
beslist sec op de cijfers? Tilburg
<en de andere?) zegt: HBO te
duur! Waarom? Wat wordt ermee
betaald? Welk profijt (lioera, daar
zijn we weer) trekt Tilburg, de
provincie van het orkest? Wat zou
er veranderd moeten worden om
nog meer profijt van HBO te
trekken? Reconstrueren of (finan
cieel) de nek omdraaien?
„Het theater is de laatste jaren
vergiftigd door de under-acting
bij film en t.v. Als De Twee
Wezen goed gespeeld wordt val
len de tranen weer, die we al
jaren frustreren. De grote senti
menten horen in het theater thuis.
Het theater heeft het grote ge
baar verloren. Dat gebaar bereikt
het schellinkje niet meer, waar
de gewone man zit, en was niet
bedoeld voor de stalles." Aan het
woord Ernst van Altena, die De
Twee Wezen voor Zuidelijk To
neel Globe vertaalde. Voldoende
in de publiciteit gekomen door
de wezenloze „rel" rond de Zan
geres Zonder Naam, gaat dit stuk
zaterdagavond a.s. in Eindhoven
in première.
Van Altena, die o a. ongeveer 40
stukken voor het beroepstoneel ver
taalde, is juist terug van een week
„onderduiken" in een Betuwse boer
derij. Daar heeft hij de tekst vol
tooid voor de opera Marieke van
Nimwegen, die het volgend Holland
Festival in première gaat. „Na het
vele vertaalwerk vaak uit econo
mische motieven keer ik weer
meer terug .tot het oorspronkelijke
schrijverschap", zegt hij. „Ik heb
van het originele stuk maar'een deel
oivergefaten en een nieuwe tekst ge
maakt, waarbij geen plaats meer is
voor het mysterie (het transcenden
te). Je zou inderdaad kunnen zeg
gen: mijn eerste originele toneel
stuk.
De Twee Wezen heb ik zonder
meer (zonder anachronismen) ver
taald uit de oorspronkelijke uitgave
door de schrijvers D'Ennery en Cor-
mon uit 1874. De bewerking (het stuk
is ingekort,) is van Ton Lutz. Het oor
spronkelijke stuk speelt rond 1770.
Globe verplaatst het naar 1870, de
tijd van de auteurs. Het bevat socia
le kritiek aan het adres van de adel.
Het theater functioneerde toen als
nu onze t.v. D'Ennery en Cormon
waren zeer kundige scenario-schrij
vers.
De Twee Wezen was een uitschie
ter, die tot de jaren dertig regelma
tig in ons land gespeeld is. Daarna
is het, onder regie van Van Hemert
nog eens op de t.v. geweest. Natuur
lijk is het geen literatuur, maar in
tchnischopzicht een gaaf stuk the
ater. Dat laatste fascineerde me.
Wel heb i'k er acht originele balla
des bijgeschreven, die als functie
hebben de talloze bestaande theater-
clichés in het stuk (ruwe bolster,
blanke pit e.d.) op een rijtje te
zetten- Het stuk is nogal naturalis
tisch en heeft veel scène-wisselin
gen. In de tussenliggende tijd zou
den oorspronkelijk deze ballades via
een luidspreker komen, maar Lutz
bedacht de straatzanger op het to
neel. Op de kwestie rond de Zange
res zonder Naam wil ik niet verder
meer ingaan, maar met de beslissing
van' Lutz ben ik het niet eens. Als
je zo duidelijk het cliché op het
toneel laat zien, moet dat ook in de
muziek zitten. Dat clichématige
heeft de muziek van Hoes. De mu
ziek van Frits Lambrechts is origi
neler en ook theatraler, maar dit
gaat ten koste van de originaliteit.
Van beide versies komt nu bij de
première een grammofoonplaat
uit.
Ik ben blij dat Globe dit stuk niet
als een parodie gaat spelen, maar
gewoon als ambachtelijk theater.
Het is als een prent van Daumier,
die spreekt nog aan, hoewel de soci
ale aanklacht achterhaald is. Melo
drama is het beste woord, in onze
tijd laag aangeslagen. De platen
maatschappijen verdienen er het
meeste geld mee. Geloof niet, dat
JORGE LOUIS BORGES lijkt op
Kafka, op Poe, soms op Henry Ja
mes en steeds op Valery door de
plotselinge projectie van zijn para
doxen op wat men „zijn persoonlij
ke metafysica" pleegt te noemen.
Dat schreef André Maurois eens
over hem. Deze Argentijnse schrij
ver is vooral bekend geworden als
schrijver van vaak zeer gecompli
ceerde, fantastische verhalen, een
soort metafysische thrillers; erudiet
en belezen. Van hem is ook in het
Nederlands al redelijk veel vertaald.
Daaraan is nu toegevoegd KRONIE
KEN VAN BUSTON DOMECQ, d,e
hij samen met Adolfo Bioy Casares
schreef. Het is als 22e deeltje uitge
komen in de fijne Meulenhoff-reeks
en kost f 7,50. „Er zijn mensen die
menen dat ik verhalen schrijf als
fabels, als het ware om iemand te
overtuigen. Dat is niet juist. Ik
denk, dat ik eerder gedacht heb aan
de alchemie of de onwezenlijkheid
van de materiële wereld als onder
werpen die bruikbaar zijn voor lite
ratuur", zei hij eens in een inter
view. Daaraan denk je wanneer je
de serie van 20 fantastische verha
len leest in deze bundel door J.
Lechner vertaald. Flitsen van
schijnbaar onwezenlijke sferen, ge
schreven in een typische stijl (syn-
taxe figée) en druipend van ironie.
Opgedragen aan „drie vergeten gro
ten: Picasso, Joyce, Le Corbusier"
en na een tekst van O. Goldsmith:
„Every absurdity has now a chamDÏ-
on" zijn de schetsen die wel
enige belezenheid veronderstellen
een onderhuidse aanval op het mo
dernisme in de creatieve kunsten.
Knap geschreven en een wereld vol
tegenstrijdigheden oproepend.
CORNELIS VERHOEVEN, u wel
bekend in deze krant, is tegenwoor
dig sterker in het bundelen dan in
herdrukken en nieuwe wei-ken (het
geen niets zegt over zijn algehele
produktiviteit). Herdrukken van
„Rondom de leegte" en „Het grote
gebeuren" zijn voorlopig niet voor
zien (dat weet u dan ook al weer),
waarom uit deze boeken drie essays
aangevuld met de bijdragen „Mo
dern Levensgevoel" (De Bazuin
1970) en „Zelfmoord, waarom niet?"
(Speling 1970), gebundeld werden
tot een nieuw boekje HET LEED
WEZEN (uitg. Ambo - f 8,90).
Troost en verdriet, leven en dood
vormen de onderwerpen, die de ei
genzinnige manier(tje-soms) van
denken van Verhoeven in dit boekje
bepalen. Je had je altijd eens voor
genomen om „Rondom de Leegte" te
herlezen; er kwam niets van; dan
ben je toch blij hier het hoofdstuk
„Filosofie van de troost" daaruit te
rug te vinden en te herlezen etc.
etc. De beste krenten uit zijn be
schouwingen van de afgelopen 10
jaar zijn hier zinvol tot een nieuwe
eenheid bijeengebracht. Degenen,
die het prettig vinden zich te ver
diepen in Verhoevens filosofieën,
wijzen we dan ook graag op het
bestaan van deze bundel.
WILFRED SMIT, die in 1959 de
buteerde met „Een harp op wielen"
en in 1963 de bundel „Franje" uit
gaf, heeft een keuze uit beide uitga
ven gemaakt plus enkele nieuwe
gedichten en zo de bundel VER
ZAMELDE GEDICHTEN (uitg.
Meulenhoff - f 9,50) samengesteld.
„Trefzekere verwoording en ver
beeldingrijke zigzaglijnen", schreef
jVestdijk indertijd reeds bewonde
rend over zijn poëzie. De korte ver
zen zijn van een uiterste verfijning
voor fijnproevers en een' mi
nuscule afgewogenheid. Niet hele
maal zonder humor schrijft hij over
een wereld, die vaak even reëel als
vreemd is en daarom veelal mee)
bewondering dan identificatie op
roept.
Globe zich een smartlap permitteert.
Daar schaamt zich de coterie ook
voor. Lutz is gefascineerd door het
melodrama. Vraag is of hij zich het'
publiek daarvoor gedacht heeft.
Juist is wat de Zangeres zonder
Naam, een primair reagerende
vrouw, zei; „Het is zo dom van
Lutz, want ze willen nieuw publiek.
Als ik meedoe, trek ik dat nieuwe
publiek". Het is natuurlijk fout om
dat als cultuurfilosoof te zeggen, dan
wil je dat nieuwe publiek artistiek
opvoeden. Ik acht het melodrama
een kans waard. Mogelijk overwint
een nieuw publiek de drempelvrees
voor de schouwburg.
Nee, met de regie heb ik niets
van doen gehad. Theater is autori
taire kunst. Het moet piyramidiaal
opgebouwd zijn. Op de top zit Lutz;
bij hem komen alle lijnen samen.
Hij loopt dan ook het risico, vainaf de
hoogste top op zijn bek te vallen.
Een persoonlijk geloof gaat in tegen
de trend.
De intrige is heel simpel. Er ge
beurt veel. Een stripverhaal. Dat
spreekt grote groepen aan. Het ge
geven is een aanklacht tegen niet
bewuste harteloosheid. Zo is het nog
modern, helaas. Identificatie met het
originele verhaal zit er niet in. Wél
met het moedergevoel (vooral) en
het schuldgevoel, dat er uit spreekt.
De Twee Wezen heeft te maken met
het succes van de Love Story. We
zitten aan het begin van een neo
romantiek. En Ernst van Altena
weet wat dat zeggen wil, want hij
omschrijft zichzelf als iemand die
met beide benen geworteld zit in
calvinistische bodem, maar een grote
drang naar het Romaanse in zich
voeit.
Na de première in Eindhoven is
het stuk o.a. .te zien op 9 oktober in
Tilburg, 15 en 16 oktober in Breda,
22 oktober in Terneuzen eh 30 okto
ber in Goes.
HENK EGBERS
„Het lijkt me dat Crumb zelf
minder gelooft dat de wereld door
strips en popmuziek veranderd kan
worden dan zijn meest naïeve adep
ten. Zijn werk zal daarom wellichi
bij het laten vieren van de morele
teugels steeds vulgairder en gruwe
lijker worden", zo besluit Rudolf
Geel zijn interessante bijdrage over
beeldliteratuur („Van beeldcode tot
Crumb") in DE GIDS 5-6 (Beu-
lingstr. 2, Amsterdam). Verder tref
fen we een fragment aan uit
„Schaamte", het boek waar Hugo
Claus al jaren mee bezig is en uit
„De Verteller verteld", een boek
van Mulisch, dat binnenkort uit
komt. Reinbert de Leeuw schrijft
uitvoerig over de componist Erik
Satie („Monsieur le pauvre) en Pie-
ter Seuren over de sociaal-anarchist
Chomsky, terwijl Leo Ros vanuit de
Grote Namen onder de homofielen
(Michelangelo, Shakespeare, Tsai-
kovski, Chopin etc) komt tot een
lezenswaardige beschouwing over de
homofiele literatuur.
„Als we de top 1% zouden deca-
piteren tot het gemiddelde inkomens-
peil kiomt er een inkomen vrij dat
ongeveer twee jaar groei bedraagt.
Dat zou echter een pijnlijk wpl-
vaartstekort opleveren bij allerlei
tijdgenoten; bijvoorbeeld bij hoogle
raren in de economische sociologie,
die hun welvaart zouden zien slin
ken tot minder dan een derde van
wat ze nu hebben. Persoonlijk vind
ik, dat hoogleraren teveel verdie
nen", aldus J. Pen, wanneer hij in
HOLLANDS MAANDBLAD 285-286
(Nobelstr. 27, Den Haag) schrijft
over „Dat stomme economenvolk
met zijn heilige koeien". Verder
ontleedt H. Daalder de laatste poli
tieke partijontwikkelingen in ons
land („Polarisatie-een zaak van tac-.
tiek en strategie"); neemt K. van
het Reve de memoires van Aunie
Romein op de kionrel („Aninde get
your gun"); is Paul van 't Veer „Op
reis met W." en staan er gedichten
in van o.a. B'orges en literaire bij
dragen van J. Biesheuvel c-n Dick
Walda.
„Maak van het schoolplein een
speelplein. Dat kan door er allerlei
speelvormen op te schilderen". En
dan volgen er 7 mogelijkheden,
waarmee schoolkinderen de tegels
van het schoolplein vol mogen (kun
nen) „kladderen". Dat staat in de
eerste aflevering van „ALDOEN
DE", het muzische werkboek voor
het basisonderwijs, uitgegeven door
de Nederlandse Stichting voor
Kunstzinnige Vorming. Een afleve
ring', die gratis naar alle scholen is
gestuurd. Behalve dit bovenstaande
advies in het verhaal „Met de verf
kwast de speelplaats op" waar
voor (nog')wel heel wat „nette' Ne
derlandse onderwijskrachten zullen
terugschrikken staat deze afleve
ring vol veelbelovende adviezen e.d
Informatie en discussiestof voor het
schoolteam over het voor en
tegen van de vakonderwijzer of de
gespecialiseerde groepsonderwij zer:
een simulatiespel; de Orff-methode:
over de gymzaal bij het onderwijs
(dansexpressie); fotograferen met
kinderen etc. Geïllustreerd ziet deze
eerste aflevering van dit losbladige
systeem er fijn en handig, maar
vooral bruikbaar uit. „Het concept
van de nieuwe school, waarvan de
kontoeren zijn getrokken opent be
tere perspectieven voor de kunstzin
nige vorming als middel om te ap
peleren aan de kreatieve vermogens
van ieder kind. Maar de werkelijke
tekorten in het muzische klimaat
van de school kunnen niet weggeno
men worden door wettelijke ingre
pen en regels. Abonnement
op Aldoende kost f 45,- per jaar
gang: Postbus 13. Purmerend
eindredactie
henk egbers
(ADVERTENTIE)
(Van onze redactie wetenschappen)
AMSTERDAM Een vloeropper
vlak van ruim 21000 vierkante meter
vn een catalogus van 368 bladzijden
beeft de Vereniging het Instrument
nodig gehad om de gelijknamige
tentoonstelling in de RAI te organi
seren. Meer dan 2600 fabrikanten
zonden voor deze tentoonstelling in.
xposanten komen o.a. uit landen
als Isra 1, Hongarije, India en Licli-
tenstein. Niet minder dan 26 bedrij
en tonen op Het Instrument com-
uters.
le indruk die de vijftiende instru-
'lentententoonstelling op de bezoeker
naaJri, is op de eerste plaats over-
eldigend. Over drie enorme hallen
erspreid hebben meer dan 300
j s instrumenten uitgestald,
cue variëren van mengappara-
,en v°or laboratoria tot ziekenhuis
bedden en van elektronische meet
apparatuur tot microscopen met tv-
aansluiting. De hoeveelheid precisie-
'nstrumenten. die tot en met 7 okto
ber in de RAI te zien is, maakt
weer eens duidelijk hoe ingewik
keld onze samenleving is geworden.
°e beschikbare apparatuur om te
(neten, te analyseren en te regelen
heeft een gecompliceerdheid bereikt,
b'e het bevattingsvermogen van de
meeste mensen te boven gaat en
samengevoegd tot soms surrealisti
sche bouwwerken maken ze de in
druk dat de menselijke samenleving
alles onder controle heeft. Niets is
uiteraard minder waar want de
(nog) bescheiden instrumenten om
luchtvervuiling te meten maken dui
delijk, dat het maximum nog lang
niet bereikt is.
Opvallend is de grote strijd van het
aantal Amerikaanse fabrieken, die
op de huidige tentoonstelling 24%
van alle nieuwe produkten leverden.
Op de eerste tentoonstelling in 1956
was dat 81/2%. De Duitsers zijn in
deze tijd teruggelopen van 33 naar
22% en ook Nederland is op de
huidige tentoonstelling minder goed
vertegenwoordigd dan vroeger. Op
vallend is de verschijning van de
Japanners, die in 1961 met één fa
briek deelnamen en nu 2% van de
expositie uitmaken.
Om de instrumentententoonstelling
iets meer dan een vakbeurs te laten
zijn heeft de organiserende vereni
ging naast de nieuwe apparaten ook
een aantal erg oude apparaten opge
steld. Naast de hypermoderne balan
sen staan in de RAI een aantal oude
laboratoriuminstrumenten en foto's
van klassieke stoommachines, die de
expositie wat meer allure moeten
geven en tussen de stands plaatste
de Wageningse kunstenaar Adri de
Waard een aantal „collages", die
vervaardigd zijn uit onderdelen van
werktuigen en ingewikkelde appara
ten. De betiteling kunstenaar blijkt
overigens van de organisators te
zijn, want Adri de Waard noemt
zichzelf een cartoonist in metaal,
Een ander cultureel aspect van de
tentoonstelling is de aanwezigheid
van de Bond Heemschut en enkele
technische musea, die de aandacht
vragen voor het behoud van „de ons
nog overgebleven technische monu
menten". Het instrument leek de
organisators door het zeer gevari
eerde bezoek een passende plaats om
„voor deze zaak eens de alarmklok
te luiden".
ARNHEM (ANP) Voor meer
dan 13.000,aan foto-apparatuur
en kleding is de Amerikaanse archi
tect J. W. A. in Arnhem kwijt ge
raakt bij een diefstal uit zijn gepar
keerde auto.
Een tochtruitje van de auto werd
door de dader(s) stuk geslagen om
bij de daarin ligende bagage te ko-
BELFAST (AFP-Reuter) Een
zware bomexplosie in Belfast heeft
het 45ste en 46ste dodelijke slacht
offer geëist sinds de afgelopen zeven
weken in Noord-Ieriand.
Volgens een woordvoerder van de
politie zouden 25 personen met ver
wondingen in ziekenhuizen zijn op
genomen, waarvan er minstens 6
ernstig aan toe zijn.
De explosie werd veroorzaakt door
een gelignietbom van zwaar kaliber,
die geplaatst was in de hal van een
bar isn de protestantse wijk Shankill
Road. De bar was vol met supporters,
die de voetbalwedstrijd Linfield
Standaard Luik oin de Europese be
ker voor landskampioenen hadden
bijgewoond.
AMSTERDAM (ANP) Beziet
men de verwachtingen van het Cen
traal Planbureau voor het komende
jaar dan moet volgens het Algemeen
Verbond Ondernemers Bouwnijver
heid worden gevreesd, dat de voor
uitzichten voor het bedrijfsleven, en
met betrekking tot de bouwnijver
heid vooral de utiliteitssector, be
paald geen opwekkend beeld verto
nen.
Dit heeft het verbond gezegd in
een commentaar op de miljoenennota
en de daarbij gelijktijdiig gepubli
ceerde macro-economische verken
ning van het centr. planbureau.
Verheugend is het natuurlijk zon
der meer dat de woningbouw zo'n
duidelijke prioriteit heeft gekregen.
Nu zullen voor de woningbouw en
voor de particuliere premiebouw
door die overheid weliswaar financiële
middelen beschikbaar wórden ge
steld, maar ten aanzien van de pre
miebouw en de ongesubsidieerde wo
ningsector zal het investeringsklimaat
voor een groot deel mede bepalend
zijn of deze woningen daadwerkelijk
gebouwd zullen worden.
De investeriingslust van het be
drijfsleven neemt duidelijk af, het
geen bevestigd wordt door de ont
wikkeling van de netto nieuwe op
drachten bij de architectenbureaus.
Voor de bedrijfsgebouwen zijn deze
opdrachten in het laatste kwartaal
1970 en het eerste kwartaal van 1971
tezamen met 32 pet gedaald ten op
zichte van de overeenkomstige perio
des een jaar tevoren. Ook in de pro
vincies, waar het rijksgoedkeurings-
beledd van kracht is, kan men de
zelfde tendens waarnemen. Is het
handhaven van die beleid voor een
aantal provincies nog wel noodzake
lijk, vraagt het verbond zich ten
slotte af.
AFMETINGEN 4 Cf)
40x40 C.M.
IN ROOD. GROEN, Iwll
GRIJS OF COGNAC
LET OP! ZELFKLEVEND
dubbel pak
fijn gekruld
400 gram
I wat betaalt u elders?
halve liter
i romige
normale prijs 128'
massa-verkoop
zo lekker vers
1 grote 350 gram
1 klasse a
in voordeelpak
voor prijsslagprijs
75
zoek maar uit
2 gold pack
7 smaken
literfles TONIC 49
3/4 Itr pot KERSEN 149
0lba ROOKWORST 109
SALVEQUICK WONDPLEISTER
50x6 C.M T 28 stripsin
BIJ ONS 3 afmetingen
lonka CARAMELS 85
5 PENCEES met spijs 59
pot HARINGFILETS 109
WAT'n PRIJS
48
4 BORDENBLIK
24 bastogne KOEKEN 100
(choc sinaas)STENGELS 89
krenten spijs slofje 82
half zoete op sherry
gelijkende aperitief
2 literflacon
geconcentreerd
3 rollen
FAAM
zo voordelig.zo klaar,
diepvries maalti|den
t scheelt dubbeltjes
normale prijs 12(1'
bij ons per pak
MADRID (Reuter) Tweehon
derddertig Madrileense r.k. geestelij
ken hebben zich in een brief solidair
vo'klaard met de bouwvakkers, die
onlangs in de Spaanse hoofdstad een
week lang staakten.
De priesters gaven voorts uitdruk
king aan hun droefheid over de dood
van een staker, die tijdens de acti.
door de politie werd neergeschoten.
Een van de ondertekenaars van het
stuk is Mgr. Ramon Echarren, hulp
bisschop van Madrid. De priesters
zeggen de eisen van de bouwvakar
beiders voor hogere lonen en beter."
arbeidsvoorwaarden te steunen.
J
