De Noordzee zorgt voor deining in het legioen sportvissers DE ZEE LAAT JE NOOIT MEER LOS ZILT BUITENGEBEUREN OP DOLFIJN Amster< Tranen Steile wand Vermomming Rondje Zeewier Rotzooi SCHEPEN VLIEGEN INTERPOLIS I INTERPOLIS II (Van een onzer verslaggevers) Teneinde ruim op tijd te zijn voor de vroegdienst van voor ganger Jacques Vrolijk hebben Heinz Mueller (onderhouds monteur.) en zijn vaste gabber Hans-Joachim Knoedelbaum (fabrieksbaas) vannacht de wekker om half twee laten af lopen. In de keuken vonden ze de plastic zakken met het brood, dat hun vrouwen de avond tevoren hadden gesmeerd en belegd met cervelaat, plokworst en kaas. Er zijn voor ieder van hen drie boterhammen met cervelaat, drie boterhammen met plokworst en twee met jong belegen kaas. Plus twee hard gekookte eieren en twee zure appelen. Ze zijn oud genoeg om te weten, dat ze straks niet uit de Scheveningse haven zullen vertrekken om regelrecht gegen England zu fahren, maar een beetje proviand is nooit weg. Als ze om kwart voor drie uit Duisburg wegrijden (Heinz aan het stuur, Hans J. onderuitgezakt daarnaast met zijn hoofd op de stoelleuning) worden in Helmond de koppen geteld. Voor het jaar lijks uitje van de klaverjasclub heeft Harry drie liefhebbers we ten te ronselen. Op de goede af loop nemen ze in de bijkeuken van Harry een pils uit het vuistje. Om kwart over vijf draait Heinz Mueller zijn witte Taunus op de kade langs de tweede Scheve ningse binnenhaven. Hij is de eerste van het uitverkoren volk, dat straks buitengaats de hengels zal uitwerpen voor een wonder baarlijke visvangst. Harry en zijn kaartvrienden zijn op het moment zo juist de Moerdijkbrug gepas seerd en in de beschutting van wat lariksen uit de broek gegaan. Ze zijn het er over eens, dat het een hele opluchting is. De weersverwachting voor van daag houdt niet over. Windkracht vier tot vijf en mistbanken in de ochtenduren. Schipper Cor de Heyer weel wat dat betekent. Als hij straks zijn trouwe Dolfijn tussen de pieren doorfrommelt en de verweer de, afgebladderde neus van de log ger in de aanrollende golven steekt, zullen gegarandeerd de eerste sport vissers beheerst naar de railing strompelen om daar de gesorteerde snacks van een gezellige televisiea vond aan de zee toe te vertrouwen. Bij dat visioen kan hij een glimlach niet langer onderdrukken. „Man, dat is op elke reis vaste prik", zegt hij. „Laatst liggen we bij Radio Veroni ca en komt er een op de brug vragen, of ik nog plastic zakken had. Ik dacht, dat hij er de makreel in wilde doen, die hij gevangen had. Maar hij wilde alleen maar kot sen". Stuurman Jan van Duyvenboden plooit een sardonisch lachje op zijn lippen, roept dan gulzig: „Schipper, vertel meneer van de pers ook nog even dat verhaal over die gebit ten". De Heyer knikt vaderlijk, legt zijn vierkante handen op het stuur wiel en mompelt: „Moet dat nou? Misschien heeft meneer net ontbeten en is hij niet in de stemming voor zo'n verhaal". Van Duyvenboden wuift die ver onderstelling losjes de brug af. „Welnee Cor, dat vindt hij juist 29 september 197 Piet er de Wilde: KLM-steioard omgeturnd tot onvervalste zeebonk. gein. Meneer komt voor de sfeer en daarom moet je het vertellen". De schipper is snel overtuigd. Hij strijkt over zijn grijze kuif en be gint: „Vorig jaar zijn we een keer uitgevaren met bar en boos weer. Ik had nog tegen Vrolijk gezegd. Ik zei: „Meneer Vrolijk, is dat nou wel verantwoord?" Maar hij haalde zijn schouders op en zei: „Cor, sportvis sers zijn de meest eigenwijze schep selen op dit ondermaanse. Als ik nog eens terugkom op aarde, word ik gegarandeerd sportvisser. Dan ben ik tenminste de baas op mijn eigen schip". „Ik ben de haven nog niet uit, of die schuit begint te rollen en te dansen als een gek. Ik kijk uit het raam en ik zie links en rechts op het voordek alleen maar kerels over de railing hangen. Het leek wel, alsof er aan beide kanten een zee meermin langskwam, Opeens roept er een: „Mijn gebit". Hij kijkt me met zo'n onwijs mummelmondje aan en wijst naar de zee. Ik haal mijn schouders op en denk: „Dat had je kunnen weten vader. De zee geelt, de zee neemt". j;Twë"ë~~'seèóïvdrai'later voelt hij weer een golf aankomen, hij neemt gelijk een schuiver naar het achter dek en verschanst zich in het toilet op zijn manier dus ook nog een heer. Zegt er een: „We zullen een geintje met hem uithalen. We han gen een ander gebit aan zijn hen geltje". Een van de sportvissers haalt zijn hele valse handel uit de mond en prikt hem aan de dobber. Komt die man terug, zegt: „Ik voel me al een stuk beter en loopt naar zijn stekkie. Ik hoor hem roepen: „lk heb beet" en even later staat hij volkomen verbijsterd met dat valse 'gebit in zijn hand. „Jongens", zegt ie, „kijk nou eens, wat ik heb opge haald?" Hij 'haakt dat gebit los, douwt het in zijn mond en haalt het er even later weer uit. „Het past niet", roept hij en hij gooit het achteloos over boord". Hij is vanmorgen gelijk buiten de pieren gekapseisd en heeft sindsdien ineengedoken de schoot vervloekt, die hem gebaard heeft. Terzijde wist Jan van Duyvenbo den de zoute tranen uit zijn ogen. Hij heeft 38 jaar op de loggers van Vrolijk gevaren en heeft toen uit nood een bureaufunctie aanvaard bij de Haagse Telefoondienst. „Als je de zee geroken hebt", zegt hij zacht, „dan voel je je op de wal niet meer thuis. Als ik nu 's avonds van kan toor kom, maak ik altijd een rondje langs de haven. Ik kijk, wie er binnen zijn gekomen, ik maak een praatje met de oude jongens Dat gaat nooit over". Hij is intens geluk kig, dat Vrolijk hem voor de vakan tiemaanden heeft geronseld voor de sportvisserij. Als hij om tien over zes met schipper De Heyer naar de brug klimt, doet hij dat als vanouds wijdbeens met voldoende ruimte in het kruis om elke golf te weerstaan Samen sjorren ze ook aan het kra kende stuurwiel en loodsen ze de 54-jaar oude Dolfijn messcherp langs de bazaltblokken. „Varen ver leer je nooit", zegt Cor, „het is net als bier drinken. Voordat je het weet, heb je de smaak weer te pakken". Achter hem in de kapiteinshut maakt een foto ernstig slagzij aan de wand. „Die is genomen in 1954", zegt De Heyer, „We vingen toen in twee uur 2400 kilo kabeljauw. Toen het net boven water kwam, leek het wel een opgezette' walvisbuik. Een grote zilveren massa kletterde aan dek. Ik heb in mijn leven nooit zoiets moois gezien". Heinz en Hans-Joachim houden vanmorgen overigens ook ernstig rekening met een recordvangst en daarom hebben ze uit Duisburg drie plastic wasteilen meegenomen voor de makreel. Omdat ze de eersten waren hebben ze de beste plaatsen kunnen uitkiezen op het achterdek. Ze klemmen zich tegen de roestende scheepswand als steilewandrijders, die hun motoren verloren hebben. Hans J. heeft wel zijn regenjas aan gehouden, want uit ervaring weet hij, dat de kans op een buitje in het duizendjarig rijk er altijd in zit. De nachtploeg uit Helmond heeft een stelling betrokken bij de voor plecht, spontaan wordt het besluit genomen, dat de eerste, die wat vangt, opdraait voor een rondje bier. Een voorstel van Harry om de ver snaperingen in afwachting van dat moment reeds te distribueren, wordt verworpen met drie stemmen tegen en alleen de stem van Harry voor. Daarop deelt Harry mede, dat het vissen op makreel een stomverve lend tijdverdrijf is. „Moet ge kie ken", zegt hij somber, „Dat is toch geen vissen meer. Ge laat de lijn len te pakken, die peilloos diep in een van de teilen een rondedansje maken door het brakke zeewater. Hans Joachim heeft al 122 keer de lijn in zee geworpen, maar zijn vangst blijft voorlopig beperkt tot een kwal en een bos'zeewier. „Ver- dammt", roept hij, „dat is een sa menzwering". Hij is vannacht naar Scheveningen gesneld. Omdat vrien den van hem in het begin van de week met 367 makrelen in de Hei mat zijn teruggekeerd. Ze waren met een ploeg van vier de zee opgegaan, van wie er twee visten en twee koortsachtig de darmen uit de makrelen wipten. „Ik doe het niet voor mezelf", zegt Hans J., „Ik vind vis een stinkend voedsel. Maar als je vist, behoor je te vangen". Naast hem haalt Heinz de schou ders op. „Dit zijn de Hollandse vissers, roept hij, „die heb ben een even grote hekel aan Duit sers als de Nederlanders. Begrijp dat toch man". Op dat moment komt Pieter Jo hannes de Wilde in het wiebelende beeld om orde op zaken te stellen. Hij heeft zich op de Dolfijn gewor pen als onbezoldigd visinstructeur en ontleent aan die zelfverzonnen funktie het recht om de makrelen uit de plastic teil te halen en ze vakkundig van kop en binnenwerk te ontdoen. „Die vissen moet je niet in het water laten staan", roept hij, „Daar worden ze week van. Weich. Haben sie das verstanden". Het hoofd van Hans-Joachim bo ven de vale regenjas is vol onweer, maar hij durft niet tegen te spreken, want De Wilde draagt een ongeloof lijke pet met veel goud erop. En als Duitser weet hij dondersgoed, wat dat betekent. Een pet is gezag en gezag dient onvoorwaardelijk ge hoorzaamd te worden. De Wilde grinnikt donker in zijn foto-genieke baard. Hij is aan boord van De Dolfijn de enige, die de uitmonstering heeft van een zwaar doorpekelde visser. Maar trouwhartig zal hij uitleggen, dat het slechts een vermomming is, waarmee hij zijn oude dag wat acceptabel maakt. Hij is in feite oud-purser van de KLM en heeft 17.000 vlieguren volge- maakt in Dakota's, DC4, DC 5 en DC 6. Het enige, wat aan de periode herinnert is zijn stewardpet, waarop hij het KLM-embleem heeft vervan gen door een ankertje met lauwer takken. „Vissen is de mooiste vorm van releksen", zegt hij, „Het is een soort verslaving. Maar je moet het maar hangen en voor ,de rest hoeft ge niks te doen. De makreel is zo ontiegelijk stom, dat hij zelfs nog aan een kerstboom blijft hangen. Nee, vissen is pas echt mooi, als ge het topke van de hengel ziet wappe ren. Een vis moet het u niet cadeau geven. Een echte vis is een rotzak, die u bedondert. Die doet of hij bijt en er dan weer tussenuit knijpt. Hier is geen eer aan te behalen. Dit is recht op en neer. Dat is de kakschool van de sportvisserij". Als hij even later beet heeft en bij het ophalen een makreel in doodstrijd aan de lijn ziet hangen, schreeuwt hij: „Daar heb ik geen fluit aan. Het wordt voor mij pas interessant, als er zeven aan zitten. Jongens, waar blijft het bier". wel goed doen. Als je met een spinhengel en wat lood eraan op de makreel jaagt, dan wordt het pas een echte sport. Als je dan beet hebt springt de vis over de golven. Een prachtig gezicht". Hij spuwt eer gave rochel op het dek en klimt weer naar zijn hengel op de voor plecht. Zijn silhouet tegen de wol ken doet denken aan een kaper ka pitein, die met het mes tussen de tanden klaar staat om een weerloze koopvaarder te enteren. 1 Helmond se Harry met zijn kaartclub: Makrelen zijn stomme vissen.' In de Duitse bocht op de achter plecht is de vangst op dat moment ook niet om over naar Duisburg te schrijven. Heinz heeft twee makre- Om elf uur is de vangst bevredi gend, maar niet overdonderend. Daarom heeft het groepje uit Hel mond besloten om voortaan elke ge vangen vis met een rondje bier te verwelkomen. Harry wist de zweet druppels onder zijn zeilpet weg en bekent, dat hij makrelen toch wel geinige visjes vindt. Achter hem op de bank kan een sportvisser die mening niet delen. Hij is vanmorgen gelijk buiten de pieren en heeft sindsdien ineengedoken schoot vervloekt, die hem gi heeft. Tussentijds heeft hij de zak met krentenbollen en eieren, i zijn attente vrouw hem had rneej geven, tot aan de rand gevuld hoogst persoonlijke gaven. Zijn ke zoon wil kennelijk niet achlt blijven en onderhoudt vanaf 8 i een frequente pendeldienst van bank, waarop hij uitgeteld prota te slapen naar de railing, tussen i bedrijven door controleert hij zo en dan ook nog zijn hengeltje, jongen zal het nog ver brengen. Om een uur vindt schipper Heyer, dat het genoeg is gewei Hij is vier keer verkast om makreel te verschalken, maar de heeft kennelijk een snipperdag, luidt de bel en stoomt op vo kracht terug naar Scheveningen. de Helmond-hoek hangt nu defii tief de uitgelaten stemming van eei potverterend collectantencollege. Duitsers op de achterplecht heblti de makreel de heilige oorlog W klaard. I HET VORIG JAAR zijn Le gehele wereld 352 schep loten gegaan- Dit is het j I aantal in vredestijd sedert tloyds Register of Shippin Hit in Londen bekendgemaa. He 352 schepen die het voi verloren gingen, zijn er 1 gaan en 63 door brand ve Volgens Lloyds is het vor ërhter minder tonnage verlc Lan dan in het jaar d f612.619 tegen 824.619 ton). de zwitserse luchtvaa «rhappij Swissair heeft bek maakt dat zij de groepspri ,en retour tussen New-Y Zwitserland zal verlagen dollar. Swissair is de Noordatlantische luchtvaa schappij die zich niet houdt omstreden prijs-richtlijnen internationale Organisatie V Luchtverkeer (iata). De pi laging van de Zwitserse schappij zal met ingang februari van kracht worden. DE NIEUWE Interpolis-v ringsgroep, een holding v: NV's heeft in het eerste ja haar bestaan een batig saldi 8.318.000,-, zoals blijkt u jaarverslag en de jaarreki over 1970. Het saldo leven keringen bedraagt f 2.201.00 saldo schadeverzekeringen 6.117.000,-. De premiegroei achter bij die in 1969, n- 17% tegen 19%. Er was boekjaar een forse kostens vooral in de loonsector. I maatregelen genomen om d tenfactor in de hand te hou. is daartoe een speciaal conti teem ontworpen. Bovendi een voortgaande autonvaitdser evenwicht beter in de han| den. De belegging: van het concern liep van f 427.000.000,- 490.000.000. Er werd op feuille een rendement van boekt. de aandeelhouder gadering keurde jaarsl en rekening en balansen goe werd bestuur en directie Mf- „Sportvissers zijn toch 'een volkje", zegt de schipper peinzni „ze gaan vrijwillig op een oude schuit zonder accommodatie. Als die rotzooi aan wal kregen opfe- drongen, dan zou er schande worden gesproken. Dan zouden tr stukken in de krant komen fflft koppen als „Buchenwald-praklij ken". Haha, er is niks mooier dan vissen". Achter hem kijkt de zieke sport visser nog een keer naar de gepa- voiseerde krentenbollen onder zijn knapzak. Dan slikt hij moeilijk en werpt de f ourage in de golven. Boven hem in de stuurhut sl V an Duyvenboden stralend over waterakker. „Ik ben tevreden bij PTT", mompelt hij, „Ik heb er go» mijn brood en mijn sociale vooffljj ningen. Maar de zee is anders, zee laat je nooit meer los". le kolom slotkoer; ACTIEVE AANDELEK handel en industrie AKZO Alg.BanfcNed. Aiu.Kutt.Bnk. A'dam-Rubbei DeU-Mij. Dorscbe Petr. DortscbeP.pret. Hein .Bei .Beb. Heineken Biet HoU.-AinerikaLijt Hoogovens H A.-Mijen K.L.M. Kon Petroleum KJt&M. Nationale-Ned. Ommeren Phüipsüloeil.G.B Robeco Rolinco Scbeeov.UnieNed, Unilever 68,90 255,00 53,60 41, i 75,30 785,00 786,00 228,00 238,40 83,5 64,10 61,9 117,00 126,90 94,50 56,70 236,5 32,40 226,00 165,00 62,00 109,10 264, 56, 41 75| 769/ 767, 229,: 238,- 85. 64; 61,. 118; 123, 94; 56; 237; 33, 225,: 165; 62,1 108,; ACTIEVE OBLIGATIE staatsleningen Ned.25j '69.8 id 2570.8 id. 15 J. 71.8 id.I5j.'70-1.8 id-15j '70-2.8 id-15j. 70-3.8 id. 7 j. *79.8 id-7j.'70.8 id.'70-7*/* id-'69.7 7Vfeidem'71 id 66-1.7 id.'66-2.7 id.'OH.T id.'68-1.6 id.'68-2.6 Id '68-3.6 id. '68-4.6 id.'66.6V* id. 67.6V* id.'67.6 id 65-1.34 id.'65-2.5*/* id. 64-1AV* id.'64-2.5»/* id 64.5 i.d'58.4 id.'58.4 id.'60-1.4 id. «»-a.4 id. *63.4 id.'64.4 100,50 100,70 100,35 100,60 100,70 100,50 102,00 102,00 100,20 96,10 96,00 92,85 92,90 93.00 81 86 88,30 88,30 89,80 86,50 85,10 86,80 87.40 84,30 84.80 81,80 86,80 82,20 85,10 80,80 "79,80 97,70 100 100 100 101 101 101 102 102 100 96 96 Schipper Cor de JM# dacht dat hij die plastic za yön. had voor de makrelen, dis gen had."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 10