Zorgen dat de huisvrouw geen kat in de zak koopt 1r L NIET MEER OPDRAVEN MET ROMANTISCHE DENKBEELDEN Im ^ruSculiuur is een ge- lo. /j van de druk van het Iconische stelsel, zodat Pensen proberen te ont- I annen aan de moeiliike NIEUWE DIRECTRICE OUDSTE CONSUMENTENORGANISATIE: 1 Elise Hoomans 15 jaar l Hl 1 bij Theater mm ai oed Mogelijkheden lie o besten uitgehold, Ienkofr0urlOnie heeft Seen Garantie door onze keuringen gaat de fabrikant vaak zijn artikel verbeteren met een goed produkt als resultaat voor de huisvrouw Geen sancties Milieuvervuiling Meer op de bres door Adri Laan Betrokken Eigen karakter <TiM§ -1 r rkbare invloed op de ge- ldheid van het kind maar rkt men pas na vele ja- l dat er iets verkeerd is jaan in zijn of haar ont- skeling. Het is volgens verzamelde deskundigen lerdaad zo dat ook de ilijke aanleg een belang de rol speelt, maar de lisering van deze aanleg sterk afhankelijk van -ie lividuele mogelijkheden het desbetreffende kind jgt. Ia 34 jaar onderzoek is Britse nobelprijswinnaar 'utz erin geslaagd om de uctuur van het bloed- rit hemoglobine aal te ontrafelen. Dit he- globine, dat verantwoor- ijk is voor het transport zuurstof uit de longen de rest van 't lichaam, kt enorm gecompliceerd zijn. ruim 10.000 atomen er nodig om 4 atomen irstof te transporteren, bloedcel bevat 289 mi moleculen hemoglobi- en kan daardoor 100 joen zuurstofmoleculen voeren. Hoe meer zuur- gebonden is, des ier wordt de affmitei het bloedeiwit voor die irstc.f. Dr. Perutz heelt dekt hoe dit hemoglobi- werkt. De zuurstof wordt gens hem vastgehoud ir een ijzeratoom dat zien rentrekt als 't een zuur- fatoom te pakken krijg rdoor wordt de combi- ie klein genoeg 0I*J rden vastgehouden door rest van het molecuul, de zuurstof ergens m lichaam wordt afge- m nergroepeert het m - rul zich weer en maak* i dan klaar om eejajao- rul kooldioxide (dat we tdemen) mee terug nen. ie kunt de dingen, als dat no- ig mocht zijn, zelf ook nog epareren met een handspuit, lit materiaal wordt al gerui- le tijd gebruikt voor sand- rich-panelen, voor wanden in oelschepen, maar het is de erste keer, dat het als ruim- ïlijke constructie functio- eert", benadrukt Van Oers og eens. En het ziet er naar it, dat in Tilburg de toeloop aar deze 39 polyurethaan :oepels, die in oktober gaan unctioneren, groot zal zijn. e belangstelling zal dan niet lleen gericht zijn op de dat^ r te houden expositie, maar - bij velen ongetwijfeld ook laar de bruikbaarheid ervan. Vie weet welke mogelijkheden liermee open staan? Ends ik in het Popparle- l-nt optrad, bleek dat de Ijkers mijn tv-optreden lirdte vonden. Ik blijf me- Lf en dat blijkt op te ■tallen. Gerrit den ^rabar Lie tegenwoordig olie op je golven gooit, gooit met- Hen olie op het vuur. I Th. Weening, journalist je Bescherming Bevolking Kient rekening te houden |et de mogelijkheid dat de Iformiede Staten ons land pinnen vallen. Stelling uit proefschrift dr. F. JM. Huikeshoven Ij verband met de prijs laan organische verbindin- is het logisch dat de (is duur moet worden be- Stelling uit proefschrift ir. T. J. A. Huisman tan Oorschot vroeg: „Si- kon, zal ik Willem Frede- ilk Hermans voor je uit let raam gooien? Hij pakte tem beet en had het bijna daan. Ik riep: niet doen. [Daarmee heb ik de litera tuur een grote dienst be lwezen. Simon Carmiggelt |lk vind een vrouw met een Joorkijkblouse aan, het [toppunt van sadisme. Alex EIsenaar, militair zeggen wel eens: Wil [zou je niet naar Duitsland [willen. Als je de Berlijnse mur pakt zit je op flu- keel. Sneldichter Willy Alfredo Iffe kennen allemaal wel 'een paar mensen die op een fantastische manier [oud worden. Maar de mensheid als groep wordt een afschuwelijke ma nier oud. Niki de Saint Phalle, schepster Nana's ïoe is het mogelijk dat men het duistere esoteri sche werk van een typisch ;ijdgebonden, maar groot 'eworden vijftiger, die zich in de kleine Amster damse wereld van literati 1 erecht is gaan beschou wen als een gekoesterd re- jikwie, geprefereerd heeft iven de heldere schone poëzie van dat wat terug- ietrokken, wereldvreemde lensje, die op haar oude k Godzijdank nog iets als hen late erkenning be leeft Jacob Groot over de toe kenning van de P. C. Hooft-prys. poe sneller de technologi- ontwikkeling, des te poter de cultural grap. Philip van Tijn 'iddenvelders die de bal lussen de benen spelen en n soort circus maken, die lijn er wel. Bondscoach voetbal Fahrdonc |'i praat niet graag over Page, liever over identi fy, want je kunt een ima- l'f hebben die niet door de perkelijkheid wordt waar- Jules M. Hartogh, public-relations-man jgens mij hebben vele Puiven met een zwaar min- I «rwaardigheidscomplex P kampen. Wijven verzie- I® ze °ok allemaal, daar pillen ze meteen mee fet. Hens Lambermont, een van 1* twee leiders van de Rot- wrdamse kuivensoos *he Flaming Star. pat mij tegen de borst wit is dat politiek nooit handen is van gelukkige Pensen, maar altijd wordt I reven door valsspelers Pet alle mooie leuzen die |.aar voorhanden zijn en e klinken als vloeken in J1 mond van zowel links |als rechts. Simon Vinkenoog J°1ntatie waarmee wij |ls Waken hebben. Eldridge Cleaver, black panther iL^g naar drugs be- liti b i ilf ^et elementaire I '«et leven ontbreekt. 18 mn de* Meer, mysticus |isinhtle4c,hristeliike religie P e. betekenis meer. Je mii!r"ft.meer knielen, de Ivolkn Uitalles wordt "'komen vervlakt. staflid van Kosmos Frans Zwitser, door JOS v.d. WIJNGAART „Onze organisatie moet eerder en meer worden betrokken bij de ont wikkeling van een product. Dit komt de fabrikant en de consument ten goede. Er kunnen dan bepaalde idee- en worden gespuid en ervaringen worden uitgewisseld. Onze organisa tie heeft al vaak inspraak bij het tot stand komen van een artikel, maar- vaak achteraf. Een negatieve uitslag van onze keuringen heeft soms posi tieve gevolgen: de fabrikant gaat zijn artikel verbeteren en komt met een voor de huisvrouw goed product op de markt". Dit zegt de nieuwe - sinds 15 september j.l. - direc trice van de Stichting In stituut voor Huishoudtech- nisch Advies (IHVA), me vrouw ir. G. A. Hellman- Praktijk Tuitert. Zij is mevr. D. Holdert opgevolgd, die ruim 20 jaar zich heeft be zig gehouden met con sumentenvoorlichting en kwaliteitskeuringen van huishoudelijke artikelen. De Stichting Instituut voor Huishoudtechnisch advies is de oudste consumenten organisatie in ons land tin 1926 ontstaan) en hoort hij de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen (60.000 leden). ver de redenen van het afwij zen van hun product", aldus de IVHA-directrice. Naast de verschillende proe ven in laboratoria wordt ook de dagelijkse praktijk in het huishouden niet vergeten. „Ook wanneer een artikel technisch goed in orde is, be tekent dat nog niet, dat het onze goedkeuring krijgt. De praktische bruikbaarheid worden op eenzelfde vlam of op dezelfde kookplaat steeds dezelfde gerechten klaar ge maakt volgens nauwkeurig omschreven recepten. Beoordeeld wordt dan: al of niet aanbranden, het goed kunnen schoonmaken, het warm houden van de „oren" en dekselknoppen (die ver vangen moeten kunnen wor den als ze breken), de sluiting van het deksel, het goed kun nen afgieten en schenken en tot slot het kunnen stapelen schakelen voor het onderzoek. Wij mogen ook geen negatie ve voorlichting geven in de zin, dat wij onze leden meede len, dat dit of dat product niet in aanmerking komt voor on ze merkzegels", aldus mevr. Hellman. „Ons merkzegel heeft ook geen eeuwigheids waarde; het geldt slechts voor 2 jaar. Daarna moet het arti kel weer worden gekeurd. Voor het voeren van ons keur merk betaalt de fabrikant 'n klein bedrag, dat afhankelijk Het IVHA, gevestigd in Den Haag doet meestal in alle stil te zijn werk, maar heeft bij vele huisvrouwen een bekende naam door het toekennen van een merkzegel in groen of goud aan een goedgekeurd artikel. Een recent markton derzoek wees uit, dat ongeveer 70 procent van de Nederland se huisvrouwen deze keurmer ken kent en dat minstens 40 procent er rekening mee houdt bij aankopen. „Onze merkzegels vormen een garantie voor de huis vrouw, dat ze geen kat in de zak koopt", aldus mevr. Hell man (nog geen 30 jaar). „Wij voeren niet op eigen houtje 'n onderzoek uit, maar pas na aanvrage var, de fabrikant, die wil weten of zijn artikel in aanmerking komt voor 'n groen of goud zegel. In ons la boratorium starten wij dan ons onderzoek of sturen het pro duct door naar instituten van TNO, KEMA (keuring van e- lectrotechnische apparaten),- KIWA (keuringsinstituut voor waterleiding artikel) VEG-instituut of naar het Rijksnij verheidslaboratorium. Een te onderzoeken artikel moet in ieder geval aan de be staande minimumeisen vol doen. Daarnaast wordt een product onderzocht op ge bruikseigenschappen, veilig heidsgarantiebepalingen, ser vice en duidelijkheid in de ge bruiksaanwijzingen. Ook de winkelprijs van het nieuwe product wordt onder de loupe genomen. lieer dan de helft van de ons aangeboden arti kelen wordt afgeki -d. De fa brikanten worden van onze kant duidelijk voorgelicht o- moet eerst nog bewezen wor den. Daarom worden er ook praktijkproeven gedaan in en door verschillende gezinnen. Tevens wordt erop gelet, of 't artikel in het hele land te koop is", aldus mevr. Hellman die huishoudwetenschappen studeerde op de Landbouwho geschool in Wageningen. Er wordt op het IVHA niet over één nacht ijs gegaan, 'n Pan b.v., die ter keuring wordt aangeboden, ondergaat dezelf de proeven als een pan van een ander merk. In pannen voor het wegbergen. Hiervoor is al nagegaan, of het mate riaal deugdelijk is. is van de verkoopprijs van het gekeurde artikel, tot maxi maal 450. Het IVHA kan niets onder nemen tegen fabrikanten die toch hun producten op de markt brengen, nadat het instituut de artikelen heeft afgekeurd voor 't merkzegel. „Wij sluiten met de fabrikant een contract af, waarbij deze alle onderzoekkosten betaalt van de laboratoria, die wij in- De zorg om het behoud en het schoon houden van ons milieu speelt de laatste tijd ook mee in de onderzoeken van het IVHA, met name bij de wasmiddelen. „Fosfaten, die nu eenmaal schadelijk zijn voor het milieu, zijn niet meer weg te denken in waspoeder. Er bestaat nog geen vervan- -- 'Mevr. Ir. G. Hellman-Tuitert gingsmiddel. Wij kunnen ook niet van de huisvrouw gaan verwachten, dat ze groene zeep in de wasmachine gaat stoppen. Bij een onderzoek van een wasmiddel wijzen wij de fabrikant wel op de hoe veelheid fosfaten en vragen of hij die niet kan verminde ren, aldus de directrice van 't IVHA, dat ook reclamecam pagnes aanvalt in geval van valse voorlichting. Als voorbeeld daarvan noemt zij de tv-reclamespot voor het wasmiddel „Dreft": „Wij heb ben de proef van Dreft om 'n truitje in tweeën te knippen en vervolgens de ene helft met Dreft en de rest met an dere waspoeders te wassen ge daan. Ons onderzoek kwam tot precies een andere conclu sie dan de reclamespot: het halve truitje dat niet met Dreft was gewassen, bleek in het geheel niet te krimpen, - welk wasmiddel we ook pro beerden. Alle waspoeders had den dezelfde uitwerking op 't truitje: het gaf geen krimp. Dit is gewoon een voorbeeld van een voor andere fabrikan ten ten onrechte negatieve reclame. In ons blad „denken en doen" hebben wij dit dan ook aan de kaak gesteld". Tot een van de plannen van de nieuwe IVHA-directrice be hoort, zoals zij het zegt: „het meer aan de weg timmeren". Het is echter niet zo, dat het IVHA rustig afwacht, of een fabrikant met zijn product komt aankloppen. Klachten worden behandeld en van fa brikanten wordt vergoeding geëist voor de consument, wanneer hun producten, die 't keurmerk van het instituut dragen, onder de maat zijn. Het IVHA benut ook de gege vens van de stichting verge lijkend warenonderzoek en is verder vertegenwoordigd via de Ver. van Huisvrouwen in het Consumenten Con tactorgaan (CCO). „De Nederlandse consument is hier niet sterk vertegen woordigd. Er moet meer be- 1 ndheid worden gegeven aan ons bestaan, aan onze keurin gen van juist die artikelen, - die het gezin het eerst nodig heeft. Ook moeten wij in de toekomst meer worden be trokken bij de ontwikkeling van producten, niet om een vinger in de pap te hebben, maar juist om onze ervaring en ideeën uit te dragen ter wille van de ontwikkeling van een goed artikel", aldus me vr. Hellman. 1 c v«<~. .- ELISE HOOMANS: Mikken op bevrijding. Yan een prille to neelgroep die alles nog moest bewij zen, naar een Toneel groep Theater die niet meer weg te denken valt uit het oosten des lands, daartussen ligt ook de onwankelbare opgang van Elise Hoo- mans. Ze werkt nu 15 jaar hij Theater, eerlijk gerekend, zonder dus de anderhalf jaar die ze tussentijds hij het Nieuw Rotterdams To neel verkeerde. „Lies- je", noemen haar colle ga's haar en die naam heeft een aparte lading gekregen: een menge ling van veel respect en een scheut vertedering. Op haar beurt is „Lies- je" niet meer weg te denken uit het gezel schap. „De eerste tijd van Theater, met Rob de Vries, was erg, erg goed", zegt ze. „We brachten de toneelidealen van Van Dalsum in de praktijk. Er waren nog lang niet zoveel schouwburgen en Rob reisde de gemeente raden af in Gelderland en Overijsel om subsidies los te praten. Dat kon hij. We hadden een uitgesproken stimulerende taak, we moesten op allerlei manie ren duidelijk maken dat toneel een plaats verdient. Toen hebben we typisch geografisch toneel gespreid. Nu zijn we veel meer in de diepte bezig, met onze Spe ciale Programma's bijvoor beeld". „Nadat Rob de Vries naar Rotterdam vertrok heeft Binne Groenier als direc teur van Theater het gezel schap door zijn moeilijkste tijd gesleept; het viel met het vertrek van Rob de Vries vrijwel uiteen. De mentaliteit van de acteurs is intussen danig veranderd, dat wil Elise Hoomans on derstrepen, als ze vaststelt, dat vorig jaar bij het ver trek van Hans Croiset - „ook een prachtige tijd ove rigens met Han?" - er geen sprake meer was van een inzinking of een terugval. „Er werd gewoon doorge gaan. Daarmee heeft ons gezelschap bewezen echt te leven, onafhankelijk van het vertrek van één leider". Want hoe ging dat vroeger, ook bij Theater? „De ac teurs hoorden een dag voor de lezing van het niet door hen gekozen stuk of ze er wel of niet in moesten op treden. Het gebrek aan be trokkenheid was groot. Hans Croiset is, toen hij di recteur werd, onmiddellijk begonnen een planning voor een heel jaar vooruit te ma ken, wat de stukkeuze be treft. Dat was al een hele verbetering. En nu, in ons nieuwe structuurplan, is ieder lid van het gezelschap bijzonder betrokken bij al les wat we doen. Nu is Theater echt een levend or ganisme". Dat geeft haar niet het vei lige gevoel dat men gearri veerd is. „Er moet nog steeds hard gewerkt wor den om het toneel zijn plaats te geven. Misschien wel harder zelfs dan zeven tien jaar geleden, toen we in Arnhem begonnen. Toen kende je nog niet eens de concurrentie van de televi sie". „We kunnen alleen als to neel overeind blijven als we gebruik maken van wezen lijke toneelvormen. Het eigen karakter van toneel, dat wat toneel onderscheidt van andere kunstvormen, dat moet de kern van ons werk zijn. En met oude, ro mantische denkbeelden moeten we niet meer op draven. Die zijn al rondom ons ontluisterd". Ze hoopt vooral op de jon geren. „Die hebben een realistische kijk op de we reld. Hier en daar zoeken ze nog wel eens naar nieu- we leuzen: dat moeten ze vooral niet doen". De functie van toneel is voor haar nog dezelfde als van oudsher: bevrijding ge ven „Iedereen gaat op in zijn dagelijks gedoe. Het publiek moet bij ons zaken te zien krijgen die buiten zijn normale cultuurpatroon vallen. De mensen moeten ontdekken^dat je niet alles kar en mag beoordelen te gen de norm van je eigen manier van leven. Dat geeft een bevrijdend gevoel, het kan zelfs een geweldige bevrijding betekenen. Ook voor acteurs. Je moet de buitenwereld door je heen duhven laten gaan, inplaats van jezelf op die buitenwe reld projecteren. Als ik een andere vrouw speel, dan put ik wel in mezelf, maar ik probeer te transponeren naar die andere toe. Daar bij leer je vooroordelen kwijt te raken. Je wordt er rijker van. Fossiele resten noem ik het, die in je hoofd geplant zijn, die moet je kwijt". Vanuit deze visie levert ze haai bijdrage aan Theater, ook als ze speelt, ook als ze regisseert. Op dat mo ment van „bevrijding", daarop blijft ze uit. wat ze ook doet. „Het besef dat er zo ontzettend veel levens vormen zijn, dat werkt ver rijkend. Dat moet je de mensen laten ervaren".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 15