n
nnen
Supporters steunen goed"
landboogschieten
n kostbare zaak
Wandelen niet voor
iedereen goedkoop
TAFELTENNIS: SPORT IN OPKOMST
4UPUMKT
Contributie bij
de verenigingen
ligt niet hoog
te Sluiskil
0NTRIBUT1E LIGT NIET HOOG'
TRIP NAAR BUITENLAND MAKEN'
3 komende
CUPDUELS
kleuren t.v.
ft DUUR ALS JE ZELF WILT..
Vervaet en Zr
FABELTJE UIT DE WERELD HELPEN
ALLE REISKOSTEN BETALEN
PRACHTIGE ACCOMMODATIE
1
voor
A)
B)
iar
o/Mulo-, een L.T.S.-opJeiding
vergelijkbaar niveau hebben
dienst of deze reeds vervuld
en van het bedrijf, voor bo-
ongelegenheid verlenen wij
adig mogelijk te richten aan
iiskil.
n een afspraak. Een per-
CHAATSER MET ASPIRATIES DUUR UIT
riJXAAKÏ
„De schaatssport", zegt Jan Blok, schaatstrainer van „De
dat geheel West-Brabant omvat, „is echt niet zo'n dure sport.
'enC t als ie niet al teveel aspiraties hebt. Ik vind dat je als je de
hkiikt die OP komen duiken als je de schaatssport gaat beoefenen
:ell,rfliik onderscheid moet maken tussen de wedstrijdschaatsers en de
i Mv het uit pure liefhebberij doen en bij een vereniging zijn
laatsers, fllc a^
om er wat bij te leren. Voor de eerste categorie worden
lijl
enting op internationaal niveau op
de
sten naji
'^'"'-murlijk'aanzienlijk hoger. Deze jongens gaan naar het buitenland
op internationaal niveau op te doen en trainen aanzienlijk
tweede groep.
tweede groep is ongetwijfeld het grootst. Jan Blok: „Hier in het
s!Brabant-Limburg komt de schaatssport nu pas goed van de grond.
tjjsbaan in Eindhoven heeft de schaatssport in het zuiden een flinke
-even. Men hoeft nu niet meer helemaal naar Deventer,
renveen of Amsterdam om er te trainen op het ijs. Men kan het nu
llffp'beginnen heeft de schaatser of schaatsenrijder in de dop schaatsen
r Dat komt meestal neer op noren, die voor de beginneling zo'n
ft vijftig gulden kosten. Voor de junioren en senioren lopen de
00 variërend van f 65,- tot f 140.-. Blok: „Dat zijn prijzen die als
'!?al beschouwd kunnen worden. Natuurlijk heb je ook duurdere
Sn tegen gereduceerde prijzen. Maar dan moet ie wel goede tijden
Ier je naam hebben staan.
I*
luitjes kosten bij onze club vijftien gulden, terwijl een broek twintig
jen kost. Een schaatstuniek voor junioren en senioren, die aan wedstrij-
i meedoen, komt op een bedrag tussen de f 65,- en f 85,- te staan. Een
„istiainingspak tenslotte kost ook nog eens veertig gulden. Dan komt
mende schaatser bij de vereniging terecht, waar hij contributie
w betalen". De gewestelijke afdracht aan de KNSB bedraagd f 0,85 per
per jaar. Aan de club moeten de leden-tenminste bij De Striene, maar
is per club uiteraard wisselend-drie gulden per maand aan contributie
hebben het een tijd lanig gratis gedaan. Maar dat is niet vol te
'Vroeger moest alles pro deo gebeuren. Maar alles wordt duurder,
it met de za-alhuur en je administratie, zodat dat een onmogelijkheid
ekte zijn om het langer gratis vol te houden. Dan zit je natuurlijk ook
met de abonnementskosten voor de ijsbaan in Eindhoven. Als je wilt
lost dat geld. Dan heb je een abonnement nodig. Per jaar kost dat'
tussen de f36,- en f48,-. Daar kun je dan een keer per week een uur of
soms anderhalf uur voor trainen op de kunstijsbaan. Maar in de praktijk
gaan we er wel twee tot drie keer per eek heen, zodat je wel kunt
stellen dat de junioren jaarlijks een bedrag aan abonnementskosten kwijt
zijn van f 75,- en de senioren van f 180,-.
Dan zit je met de vervoerskosten naèr de ijsbaan. Meestal gaan we er
met een busje of een paar auto's heen. De kosten worden dan gedeeld.
Vroeger waren we aanzienlijk duurder uit toen we nog naar Amsterdam en
Deventer gingen. Toen betaalden de leden een bedrag van vijf gulden voor
zo'n reisje er naar toe. Alles bij elkaar per jaar toch ook een bedrag van
f 150,-. De senioren zijn bovendien een keer in de twee jaar aan nieuwe
schaatsen toe. Een bedrag dat ook f 100,- vraagt. Dan zijn er nog wat kleine
kosten zoals de verplichte medische keuring een keer per ja-ar. Hiervoor
moet een tientje worden neergeteld. Dan het scha-atspas-poort voor een
gulden, ein de pasfoto's die je er voor nodig hebt".
Alles bij elkaar dus toch een aanzienlijk bedrag. Blok: „Het is echt wel
te doen, maar nogmaals, als je tot de top door wil dringen ben je veel geld
kwijt. Neem nu maar eens een trip naar het buitenland. Wij willen dit jaar
met een groepje talentvolle jongeren naar Inzeil. Daar kun je fijn trainen.
Worden de records van de jongens scherper gesteld. Kom je bovendien nog
eens uit in internationale wedstrijden. Maar dat moet toch door de jongens
worden betaald. Ze zitten namelijk nog niet in de kernploegen van de
KNSB. Dan moet er vijfhonderd gulden per man op tafel komen voordat
zoiets door kan gaan. Ik praat dus nog niet eens over meerdere van die
trainin gskampen
Je moet dus dan naar andere wegen zoeken om financieel rond te
komen". Een grote steun voor de schaatssport zijn de supportersclubs. Piet
den Dunnen, een van de toppers - met Jan de Rooys uit Willemstad - van
het gewest Brabant-Limburg heeft zo'n supportersclub in Lage Zwaluwe.
In Klundert is er eveneens een. Er worden acties ondernomen zoals een
autorally en een verloting. Blok: „De opbrengst is bestemd voor de jongens,
zodat we daarvan naar Inzeil kunnen gaan en wat meer aan de training te
doen. Dat kun je niet meer missen. Want als er een talentvolle jongen is
die door wil stoten naar de top, dan kost het hem toch wel een bedrag
tussen de duizend en vijftienhonderd gulden per jaar. Een bedrag dat lang
niet voor iedereen is op te brengen. Daarom zie je het ook steeds meer in de
sport: supportersclubs en sponsors die de sport financieel steunen. Voor een
sport als schaatsen een onmisbare steun. Want als de jongens het allemaal
zelf moeten doen. Dan komt -er nogal wat voor kijken
Jan Blok, de enthousiaste Westbrabantse schaatstrainer:
maar als je hogerop wilt komen ben je veel geld kwijt."
Schaatssport is voor de beginneling niet zo duur,
100
ïerm.Kast-
n. kast note-
rrd.
Blaupunkt CTV500
67-cm-kleure.
uitvoering: n
terd or edelhou^*»
glans,Br<r,
IBN-LEÜR Handboogschieten is 'n kostbare aangelegenheid. Niet
ii ben je al honderden guldens kwijt voordat je nog maar een pijl hebt
pird; het schieten op zich kost ook handen vol geld.
irom ook wordt er weinig jeugd aangetroffen bij handboogver-
pn. De heer J. van Halteren, secretaris van Willem Teil uit Etten-
l,0nze leden zijn meest werkende mensen, zakenmensen en vrijgezel-
lis een heel bedrag met de handboogsport gemoeid en veel ouders
hhet er niet voor over, zodat er praktisch geen schietende jeugd is".
:fe materiaal is behoorlijk prijzig. De heer VanHalteren: „Alles
et, een boog met vizier, een foudraal en drie pijlen, varieert de prijs
tot 800 gulden. Speciale kleding is niet noodzakelijk, maar het
wel steeds meer in. Wij hebben bijvoorbeeld allemaal gelijke
tas,
1% aanschafprijs zou voor velen een bezwaar kunnen zijn lid te
wen vaten handboogvereniging, maar in feite is het zo, dat dat bedrag
r M aantal jaren moet worden uitgesmeerd, want een handboog
m. De heer Van Halteren: „De eerste anderhalf jaar is de
3 tijd. Als de boog dan doorstaat, trek je hem niet gauw meer kapot.
If moet hem misbruiken, verkeerd opspannen of zo. Maar ja, dan is het
Wen schuld. Het eerste jaar heb je altijd garantie op de boog. In die
■8e heb ilt er wel eens vier achter elkaar kapot getrokken. Na de
jtte is het bij ons echter nog nooit gebeurd dat er bogen stuk zijn
Eén mogelijkheid voor mensen, die wel willen schieten maar niet
j °g bedrag neer willen tellen voor een boog, is tweedehandsmateri-
L®™®kne schutters ruilen hun boog na een paar jaar al weer in. De
ffalteren: „Zelf schiet ik niet langer dan twee jaar met een boog.
St natuurlijk van je financiën af, wanneer je een nieuwe boog
PJjen hoe je tegenover de boog staat. Het kan best zijn dat ie je niet
schuilt dus een gevaar in. Een extra kostenfactor.
ba H°k -al kun ie een beetJe voordelig aan de benodigde uitrusting
aan is het handboogschieten nog duur. De heer Van Halteren: „Het
lit rnV te cloen- En dat kost nogal wat. Je kunt het natuurlijk zo
*ti als zclf wi"- Er zii" schutters, die alleen de verplichte
HU "p.f .doen. Anderen schieten veertig zondagen per jaar. En daar
d/ la,n.'n£ - bij ons op dinsdag - dan nog bij. Keken dan maar uit:
je schiet ben je toch wel op z'n minst een tientje aan verteer
>4 Sas van Ge#|
foon 01150-1595
c en d t kosten «in vervoer („We gaan meestal met een personenwa-
Mosn v, ten worden gedeeld door degenen die meerijden. Naar
fezen S gaan We wel eens met 66:1 kus en ^an wordt de helft
X!,,° 7°°r de leden en de vereniging") en schietgeld, dat bij een
Pe wi? drie gulden bedraagt",
itn r» e is laag' heer Van Halteren: „Bij ons momenteel twee
'en" ,?laand' maar we zijn genoodzaakt dat binnenkort wat te
Van de contributie wordt zeven gulden per lid per jaar
M aan Nederlandse Bond Handboog, die de leden elke maand heel bedrag gemoeid met de handboogsport. Veel ouders
wgaan De Handboogschutter toezendt. hebben dat er niet voor over."
Willem-Tellsecretaris J. van Halteren: „Er is een
Wandelsportkenner Thomas: „Alleen voor die jonge
knapen kost het niet zo veel".
SAS VAN GENT De mensheid gaat er vanuit, dat wandelen een an
de goedkoopste takken van sport als het al sport is moet zijn.
Immers, een paar goede, stevige schoenen lijkt voldoende. Een bont
gekleurde pet kan er dan nog bij om de zon uit de ogen te weren, maar dat
is dan toch wel de uitrusting. Zeeuwse wandelsportkenner bij uitstek
Thomas beweert echter het tegendeel. Tenminste, als iemand de wandelarij
serieus wil beoefenen.
Zegt Thomas, tot voor kort secretaris van de afdeling Zeeland van de
Nederlandse Wandelsport Bond: „Inderdaad, die jonge knapen, daarvoor
kost het bijna niets. Alleen wat inschrijfgeld. Maar dan kunnen ze alleen
tochten in de buurt van hun woonplaats lopen. Zodra ze iets verder gaan
wordt het al een stuk duurder. Want dan komen naast de inschrijfkosten
ook nog eens de reiskosten er bij. De serieuze wandelaar is heed wat geld
kwijt om zijn sport te beoefenen".
Als voorbeeld haalt Thomas de deelname aan de vieruaagse van
Nijmegen of Apeldoorn aan. Voor edke fanatieke wandelaar de mijlpalen
van het seizoen. Thomas: „Als je naar Nijmegen gaat ben je in de eerste
plaats de reiskosten kwijt. Daarnaast het inschrijfgeld, dat echt niet
misselijk is. Daar het vier dagen zijn, moet je toch ook slapen. Dat kost
ook niet weinig. In totaal ben je met je vertier als deelnemer aan de
vierdaagse toch zeker meer dan driehonderd gulden kwijt. Wil je in het
buitenland lopen dan kom je op nog groteTe bedragen. Elk jaar gaat er 'n
groep Nederlanders naar de vierdaagse van Israël. Dat kost per man alleen
al 1500 gulden aan reiskosten".
Thomas somt nog meer bedragen op. Bedragen, die het fabeltje dat de
wandelsport goedkoop is uit de wereld moeten helpen. Thomas: „Ook al
hen je lid van een vereniging dan kost het nog veel geld. De wandelclubs
zijn namelijk niet zo kapitaalkrachtig, dat ze de verplaatsing naar de
tochten zelf helemaal kunnen betalen. Meestal moeten de leden nog eens
boven het inschrijfgeld, dat vaak anderhalve gulden bedraagt voor de
tochten van een dag, een deel van de buskosten op zich nemen. Dat komt
toch al gauw op een rijksdaalder".
De Nederlandse Wandelsport Bond kent eigenlijk slechts individuele
leden. Topmensen heeft de bond niet. Dus ook geen selecte groep, die
uitgezonden wordt naar het buitenland. Thomas: „Als individu kan je je
opgeven bij de bond, die dan voor ie regelt dat je in het buitenland kunt
lopen. Maar alle kosten moet je dan zelf betalen. Al scheelt het wel wat als
je het via de bond doet. Maar elk lid kan dat Het is niet zo, dat wij een
groep van top-wandelaars hebben. Wij beschouwen het wandelen ais een
volstrekt individuele sport voor echte, eerlijke amateurs...."
ludienst voor
MA WERKTUIGBOUW en be
rkuren en op onze kosten
«ongelegenheid verlenen
dig mogelijk te richten
iskil" Pon P«r'
an een afspraak, een
f'omdat°de^'Z°urotteJ- Moerman: „Tafeltennis is een goedkope sport,
ntmtie by de verenigingen niet zo hoog ligt".
MIDDELBURG Tafeltennis is een sport, die de
laatste jaren in West-Brabant en Zeeland sterk in opgang
is. Sterk in opgang vooral door de successen van het
Graauwse Sint Aloysius en het Bredase Belcrum. En
daarnaast ook omdat sinds de nieuwe indeling van de
lesuren van het voortgezet onderwijs - minder vrije tijd
tussen de middag - het tafeltennis wordt bedreven door de
scholieren bij slecht weer om de tijd op school door te
komen. Zo worden de scholieren spelenderwijs vertrouwd
gemaakt met de groene tafel, het batje en het celluloid-
balletje.
Meestal heeft de school het materiaal voor handen, dus
kosten brengt de eerste aanloop naar een sportcairière in
het tafeltennis niet mee. W. Moerman, voorzitter van de
tafeltennisvereniging Middelburg Zuid betoogt, dat ook de
start bij een club niet veel financiële gevolgen hoeft te
hebben.
„Als een jongen of meisje van twaalf jaar bij ons komt
dan hoeft hij of zij wat ons betreft praktisch nog niets
hebben. Het enige wat nodig is, zijn gymnastiekschoenen.
Maar die hebben ze toch meestal voor school nodig. Dus
kan hij rustig bekijken of het hem ligt of niet", aldus W.
Moerman. „Blijkt na enkele maanden, dat een jongen of
meisje door wil gaan dan raden we ze aan een eigen bat
te kopen. Dat komt ongeveer op vijftien gulden, maar je
hebt ze ook van zes of zeven gulden en van meer dan
dertig gulden. Maar zo'n duur bat garandeert natuurlijk
niet. dat iemand beter wordt dan een ander. Dat is louter
een kwestie van talent".
Tafeltennis is dus een goedkope sport. Ook al omdat de
contributie bij de verenigingen niet hoog ligt. Moerman:
„Ik weet natuurlijk niet wat de andere verenigingen
vragen, maar dat zal toch niet zoveel hoger liggen als dat
van ons. Bij Middelburg Zuid betaalt een junior twee
gulden en vijfentwintig cent per maand. Een senior - dat
is vanaf vijftien jaar - moet twee kwartjes per maand
meer afdragen. Van die contributie betalen wij als vereni
ging nog eens de kosten van het bondslidmaatschap -
zeven gulden per jaar - en alle reiskosten.
De jonigen of het meisje moet zelf wel de keuringskos
ten van 2,75 betalen. Maar dat is logisch".
Wat kleding betreft is het tafeltennis ook al niet duur.
Zegt voorzitter Moerman: „Bij ons kan een recreatiespe
ler, dus iemand die niet in de competitie uitkomt,
aantrekken wat hij wil. Zodra hij echter in de competitie
gaat spelen, dan is hij verplicht de clubkleuren te dragen.
Dat komt neer op vijftien gulden voor een shirt en zeven
gulden voor een broek of rok. Dat is toch niet veel. En
dan ben je ook klaar".
Voor de contributie krijgt een junior van Middelburg
Zuid alle gelegenheid om te spelen. Drie keer in de week
kan hij terecht in een van de twee gymnastiekzalen - het
komend seizoen worden het er drie - om zijn dadendrang
te botvieren. Twee uur per week krijgt hij training van
een erkend instructeur. Moerman: „Nog ma-ar kort geleden
hebben we een tweede gediplomeerd instructeur aange
steld. Dat kost ons een hoop geld, maar ze doen enorm
goed werk". Alle kosten moet Middelburg Zuid uit de
contributies betalen, omdat de Zeeuwse club een enorm
groot ideaal nastreeft „Alle normale kosten dekken wij
uit de contributies, want de extra's zoals toto-opbrengst en
papieracties storten we op de bouwrekening", aldus W.
Moerman.
Een bouwrekening, die Middelburg Zuid binnen afzien
bare tijd een prachtige accommodatie moet opleveren voor
de kleine zaalsporten en met name dus het tafeltennis.
Moerman: ,.De gymnastieklokalen voldoen niet. Het is een
aardig lapmiddel, maar geschikt voor tafeltennis zijn ze
eenvoudig niet Wij, als vereniging hebben nu plannen
ontwikkeld om een accommodatie te bouwen die speciaal
voor de kleine binnensporten 's bestemd Want in de
tegenwoordige sporthallen wordt bijna alleen rekening
gehouden met de grote zaalsporten, zoals handbal en
basketball.
Wij als tafeltennis-enthousiasten vallen er bijna altijd
buiten. Of we moeten in de kantine spelen of op een gang.
Maar een echte ruimte is er haast nooit".
Middelburg Zuid heeft inmiddels de steun gekregen van
het college van b. en w. van Middelburg en van de
gemeenteraad. Moerman: „Jj>e raad heeft gelukkig onder
kend dat er in Middelburg geen voorzieningen zijn voor
onze sport. Er is ons verzekerd, dat er in de toekomst
zeker zullen komen. Kijk, met steun van de gemeente
zouden onze plannen dan een zeer goede kans van slagen
hebben. En dan kunnen we gaan werken aan een betere
tafeltennis-provincie
