PEJY Dameshockeyteamgro te ansen op wereldtitel 'rans Mahn diep teleurgesteld FOUT NIEUWENHUIS KOST IE JAAR VAN MIJN LEVEN" ES KOEKEN TREKT ICH MOGELIJK TERUG „Ik wil LOEVESIJN IN HALVE FINALE zelf leven [et de Wit neemt dere gangmaker V Den Hertog: Verontschuldiging KOVACS: clubvoetbal simpel van opzet HORN: „KNVB HEEFT WEER IETS GEKS" Cruyff durven ze niet uit het veld te sturen jymzaal 31 au{lu5'us U IS :>erlijk dinertje van 2e, e k.,p. dle de eigenaar' J ithuisje ons aanprijst S let een touwtje om haar V* bn boompje staat vastr!!®1 ijzen we vriendelijk J r met haar uitstekend»! iet zo heel erg tappen dan weer ln ae ijden verder. a« stekende irKaND (ANP) Het Langs de weg staan ]aBP( osjes rijstewaren, als mnstwerken rechtop gezet ;!ren in de zon. Elders weer fijstewaren op matten lek °P het en de rijst rover heen razende auto iioop en efficiënt gedorst dTradt fx jXederland aangevoerd. Ne- Vlak voor Bandoeng nio»t. J>p de drukke weg wachta een spoorwegovergang. De men zijn wei niet auto» maar werken toch afdoend, lange bamboestok, die door' ■half-naakte mannen aan de len wordt vastgehouden Ve, ie weg. Als de trein v- gereden, schreeuwen de luid, geven een teken aan de! dat ze door moeten rijden H en de bamboestok langs'de „Dit is ons land, wc late» ■over ons lopen", zeg ik Ei tend. De luide, heldere lacl ie jonge vrouw naast m, door de wagen. hockey voor dames lijkt pp gunste van Nederland uit te i»n dat gisteren doelpuntloos ik 'speelde tegen West-Duits- Met een doelgemiddelde wordt de ranglijst nu derland, dat is uitgespeeld kan nu nog door Engeland worden ingehaald de Engelsen speel den met 11 gelijk tegen Aus tralië wanneer de Engelse da mes in hun laatste wedstrijd te gen West-Duitsland tot winst komen. Maar dan is nog een En gelse toernooizege twijfelachtig, omdat het doelgemiddelde van Nederland veel beter is. Nederland heeft tegen West- Duitsland een grote veldmeerder- heid gehad, maar de Duitse doel- verdedigster Christel Behr heeft schitterend haar doel verdedigd en een Nederlandse zege belet. De har de schoten die op haar werden af gevuurd stopte zij alle koelbloedig. Toch heeft de zege nog even ge wankeld toen bij een Duitse tegen stoot de kans aanwezig was tot sco ren, maar de Duitse aanval faalde. STAND FINALEGROEP: Nederland 3 12 0 4 4-2 2. Australië 3. Erageland 4. W.Duitsland Brieven voor deze rubriek moeien m»t? edige naam en adres worden onderteken liublicatle zullen deze vermeld worden. >ij hoge uitzondering zal van deze regel'' pen afgeweken. Naam en adres z//n dan) Je redactie bekend. Publicatie ven brf( 'erkort of onverkort) betekent niet di ■edactie het in alle gevallen een» te poud, c.q. strekking. Met verbazing kennis een artikel in uw 25-8-1971, betreffende de vrij Z' toewijzing van een nieuw te bot gymnastieklokaal aan de chr/sfe' lagere school te Axel. Overigens^ |men zich over deze toezegging) hoe meer hoe liever alleen |verheugen. Wel kan men zich de traag stel Iwaarom de katholieke school h voor niet in aanmerking konitj wordt dat vrij duidelijk als b- a lakoniek - vaststellen dat te laat ae bel is getrokken en iets aw Iker nog: „Eerst de laatste m» [is het huidige bestuur zich KV geworden van de huidige OW re situatie". Bovenstaande zou aan enkel® gen te wijten kunnen zijn: 1. Het katholiek schoolbestuur ij simpel dat het nu eerst in ft heeft dat de katholieke school J(. ruim 40 jaar gymnast- - ontbeert, dit in tegenstelling andere lagere scholen. 2. Het zou ook kunnen dat colleges van b. en w. in de loop die jaren hun taak niet go™ 0 begrepen. Als wij g°e(i meerd zijn ligt op het ge"ie° het onderwijs een niet telijke taak weggelegd. Ter illustratie moge dieneni en w. optreden als school" van de openbare school, n niet veel moeite kosten naje i dat deze school door medeono* kening van de katholieke haar gymlokaal kreeg. En de dateert zelfs al van langer da maanden geleden, (Van onze speciale verslaggever) VARESE „Er zijn momenten waarop je denkt: „Wat doe ik non eigenlijk?". Maar toch, dat zal iedereen in zijn leven wel eens hebben". Uitspraak van Frans Mahn, baancoach van de KNWU, aan het eind van een trip zonder al te veel glorie. Immers alleen Keetie Hage drong door tot op het podium en verder waren er alleen wat indivi duele succesjes, die zich dan bovendien nog toespitsten op één cate gorie: de sprinters. De begeleidings-eer bij het brons, dat Bert Boom behaalde, komt Martin Wierstra toe en wat er vandaag nog bereikt wordt door Loevesijn op de sprint en door Oudkerk, Stam en De Wit bij de stayers, straalt evenmin af op Frans Mahn. Samenvattend dus een niet bijster geslaagde uitstap naar Italië, maar er zijn verklaringen en gegronde excuses voor. l\IEIV/lè7"l door peter heerkens "e van ie Bunder heeft volgens Joop Middelink het meeste talent Jtoeo. Neem bijvoorbeeld het falen van de adhtervolgimgsploeg. Een misluk king met consequenties, die ver kunnen reiken, want het is de vraag of het Nederlands Olympisch Comité nog wiel zoveel duizenden guldens beschikbaar zaïl stellen na de blun der van Varese- Een deceptie, die Frans Mahn de grootste teleurstel ling uit zijin leven noemt. „En dam vraag je je wel eens af: wat doe ik nou eigenlijk?" Natuurlijk was het de schuld van Peter Nieuwenhuis, die dan ook meteen door F2-ans Mahn tot persona non grata is ver klaard. „Hij komt niet meer in die achtervolgingsploeg. Dit was de druppel, die de emmer deed overlo pen. Wat zeg ik? Druppel!! Noem het maar een halve emmer". Toen hij van de dienst lichamelij ke opvoeding in de gemeente Haar lemmermeer naar de KNWU kwam, maakte Frans Mahn de achtervol- gingsploeg tot een prestige-object. aai TO ecitucu, Bovendien blijkt uit het rustieke motel na een gemeentelijk )nen gisteren hun in- 'es M;Wa0rdt vandaag beslist teueuaue waara. vvkJ acht naar Zwitse- 40 jaar m.b.t. onder meer ae amateurs zaterdag lieke school tot de ontdekking aa« -s dat dit niet meer lanSel wordt men bij het leze" toch wel even stil. Dat het geacht college vinger op de pols deze z Ll.jkt uit de slotzinnen zegt „Overtuigd te zijn^nj gMUUwerd to'ch wel iendige situatie waarin de 'Van ouze speciale verslaggever) njK u"wv"~ll t\ÏÏ.Ihrt meer van Lugano - gebleken dat er in de kom v "-wegcoach Joop Midde dringen behoefte bestaat WJJ f oe nieuw gymlokaal. Dit lijkt felicitatie waard. Wanneer v*a,S lu ftn?n het wereldkampi- Hold h'; ^'00r die wed- bte JÏ Wilhelm-Tell-ronde iGtiuigc öitucttaci vy ke school in deze verkeert Nu kan de vraag riizeNen overtuiging ook twee niaa (e den geboren is en dit s .net het katholiek schoolWS'J jaar sluimerend in ae m heeft doorgebracht. Het probleem om aan te to" voor 1965 herhaaldelijk raC] tie onder de aandacht is g Als alternatiet kan ge sporthal gesitueerd 1S. U„teijjk- heid van genoemde sisschool en het niet 0 vanl dat de verwezenlijking kri;geJif 40 jaar gaat duren. We eikaar- J dan drie gymzalen oh mit 1 vendien wat gebeurtq, js» oude gebouw van de ondenkbaar dat dit wo ,elJ omgebouwd voor anderworji[ en in het uiterste gev sloopt? ontej Misschien een taak ve meenteraadsleden om viooi| deze materie te duiken katholiek schoolbestui aat i en kinderen niet bij n een voldongen feit te st Namens verontruste nE KOR1] AXEL u OBen hl u.oeken heeft hem tin vï verk,aard zich zich I m J6 voelen en bc- zullen terugtrekken uit de selectie als hij zich inderdaad niet sterk genoeg acht. Voorts ontdekte Middelink bij na tionaal kampioen Jan Spetgens de grote conditie en daarom kreeg hij als enige - naast de altijd „zekere" Fedor den Hertog - de vroegtijdige toezegging van definitieve uitverkie zing voor de belangrijke wedstrijd van zaterdag. Aangenomen mag worden dat zeker ook Toine van de Bunder in de ploeg komt, want over hem toonde Joop Middelink zich na de „Wilhelm Teil" erg verrukt. „Van de Bunder" jubelde hij in zijn schitterend gelegen trainingskamp (waar de renners meteen bezit na men van waterfietsen en roeiboten om op het meer van Lugano rond te dobberen) „is de jongen met het meeste talent van de hele ploeg. Hij f"6 SI,6c'ale verslaggever) ÈSE n9„~" r de stayersfinale y heeft Piet de Wit Ger Pels«' aan de kant overleg met coaci, viar- löe l 1,aliaSn I)a*noni Plaats genomen. ,!emanULPiet de Wit, „is f al'e moraal ui?'5 hiir«dt fcene, die il le Behaald. F alsof hij p„„ 1 hem deed, Ik voelde S°°rt anSst£e- me geen 'mo ment op mijn gemak en ik kwam nooit in mijn regelmatige temDO. Wierstra en ik hebben daarom een ander gezocht, want met Pelser was ik absoluut niet aan de finale be gonnen". Vandaag gaan Piet de Wit en Dagnoni samen trainen om vooral op elkaar „ingepraat" te raken. „Hij moet", zegt De Wit, „natuurlijk wel weten wat ik bedoel met, bepaalds Nederlandse kreten. Andersom zal ik misschien wat Italiaanse roepter- men moeten overnemen. Ik ken geen Italiaans; hij geen Nederlands. Maar in die training kunnen we het voornaamste wel even uitwisse len". heeft verschillende leuke dingen la ten zien, vooral in het klimwerk, want dat blijkt hij geweldig te kun nen. Alleen: hij durft geen initiatief te nemen, dat zal wel door zijn leeftijd komen. Een beetje bang, dat hij zich pijn doet". Toine van de Bunder blijkt niet de enige, die terugschrok voor de zware krachtsin spanning. Middelink verwijtend: „Dat hebben ze in de Wilhelm Teil algemeen nagelaten. Niemand durfde zich eens flink in te span nen". Toch maakte hij de eindbalans niet ontevreden op. „Natuurlijk had den ze zich meer moeten weren, maar alles bij elkaar was het toch een goede voorbereiding op dit we reldkampioenschap". Vandaag wor den de conclusies - in overleg met vertegenwoordigers van de sport- commissie - definitief getrokken. Dan ook moet Kees Koeken tevoren kenbaar hebben gemaakt of hij zich in de vereiste vorm voelt of dat hij zijn plaats beschikbaar stelt. Midde link: „Dat idee is van Kees zelf en ik waardeer het zeer. Hij heeft ge zegd dat het niet goed gaat met hem en dat hij zich terugtrekt wanneer dat zo blijft. Ik ken hem goed genoeg om te weten, dat hij dat meent". De theorie over Van de Bunder en het probleem, waarmee Kees Koeken worstelt, achterwege gelaten, moeten de twee afvallers uit de volgende groep gekozen wor den: Poppe, Priem, Van de Bundei-, Schür, Koeken en Hassink. Van dit stel mag Henk Poppe geen grote kans worden toebedacht bij het oor deel, dat de officials gaan vellen. „Hij rijdt niet best", laat Middelink kritisch weten. „Poppe is een gebo ren wielrenner, maar hij heeft geen mentaliteit. Hij neemt het allemaal te makkelijk op, is te speels en soigneert zich slecht". Vandaag zal Henk Poppe weten of hij daarom bij de twee afvallers hoort. Fedor den Hertog: ,,Een last is licht als je hem opgewekt kunt dragen". „Het was nog nooit goed gegaan. Ik zou het wel even maken, weet je wel...". Dat ging niet zonder moeite, maar Frans Mahn leek het voor elkaar te heibben met Balk, Nieuwenihuis, Kamper en Bakker. „Ik wist dat het een goede ploeg was, maar het kon niet bewfezen worden door die stom me fout van Nieuwenhuis. Ik heb daardoor nielt waar gemaakt wat ik wilde en dat is een onbevredigend gevoel. Na al die tijd, die erin gestoken is, met al het geld dat beschikbaar kwam.-..echt, een grote re klap hebben ze me nooit gegeven. Wat ik met die achtervolgingsploeg meemaakte, kost me een jaar van mijn leven". Er is een kleine kans voor Frans Mahn, dat hij zich alsnog kan pre senteren met zijn achtervolgers en dat zou tevens betekenen, dat de KNWU weer in de NOC-gratie kan komen als het gaat om geld voor dit onderdeel op d:e Olympische Spelen. Die mogelijkheid ligt in de revan ches van de wereldkampioenschap pen in Amsterdam, waarvoor Jan Derksen probeert de Westduitse achtervolgers te contracteren. „Dan" zegt Mahn hoopvol, „kunnen we Ia- ten zien wat we hier in Varese eigenlijk waard waren". Een verontschuldiging heeft Frans Mahn, behalve in de flop, die de achtervolgingsploeg haalde, ook als het gaat om de volledige afgang van het tandempaar Van Doorn-Fens, dat slechts écn rit won en met grote vaart de kwartfinales uitvloog. Die teleurstelling valt terug te voeren, tot het besluit van Van Doorns vaste partner, aJn Jansen, die onverwacht besloot te stoppen. „In juni was dat", roept Mahn in herinnering. „Maak op zo'n korte termijn dan maar eens een nieuwe hechte combinatie. Dat lukt niet". Frans Mahn kreeg nog meer ellende op zijn hals: Klaas Balk moest op de eindkilometertijdrit twee maal starten door een lekke band. „En geen mens", zegt Frans Mahn, „die het kan opbrengen om dan toch nog tot een grote prestatie te komen. Je kunt het energieverbruik vergelij ken met dat van een vliegtuig of een auto, wanneer hebben die de meeste brandstoffen nodig? Bij de start!" Het enige onderdeel, waarop het de coach enigszins meezat, was de sprint. Langkruis, Fens en Van Doorn deden het niet slecht. Toch had met name Peter van Doorn het verder kunnen brengen, maar het is bekend, Je financiële voorberei dingsbasis ontbrak- Frans Mahn hoopt nu maar dat het NOC de subsidiebijdrage zal verhogen. In afwachting daarvan is er in Varese al een begin gemaakt met een goede wintel-aanpak. KNWU's adjunct-directeur G. van Baarie legde contact met de Tsjechi sche officials en het ziet er naar uit, dat 20 tot 25 Nederlandse amateurs in hun voorbereiding op de spelen van München naar een wintersport- training in Tsjechoslowakjje kun nen. „En dat", gniffelt Frans Mahn, „zou ons een eind op weg helpen. Tsjonge, als dat eens doorging...". (Van onze sportredactie) AMSTERDAM Stephan Kovacs, de Roemeense trainer van Ajax, heeft zich na drie competitiewed strijden al een oordeel gevormd over het Nederlands competitievoet bal. „Het is niet zo hard als het Engelse voetbal en het mist de in telligentie van het Duitse spel", zegt hij. „Het Nederlands clubvoetbal en dan voornamelijk in de competi tiewedstrijden is dikwijls te sim pel van opzet. Een doelpunt uit een schitterende actie komt slechts spo radisch voor. De treffers vallen voornamelijk omdat er in de defen sie fouten worden gemaakt. Combi natiespel ontbreekt". Toch heeft Kovacs ook positieve punten in het spel van de eredivi- sieploegen kunnen ontdekken. „Doordat het dikwijls erg simpel is van opzet, is de uitwerking toch wel vaak verrassend. En als men de juiste weg weet te bewandelen tus sen het Engelse en het Duitse voet bal- en dat kunnen topploegen als Ajax en Feijenoord zeker dan ligt opnieuw de weg open naar Eu ropese roem. Stefan Kovacs: weg naar nieuwe roem. (Van onze speciale verslaggever) VARESE Uiteindelijk zonder veel moeite, maar wel met veel zenuwen en schrik is Leijn Loeve sijn doorgedrongen tot de halve fi nales van de profsprint. Hij won zijn beide ritten in de kwartfinales tegen de Italiaan Borghetti makke lijk en dat getuigde van flink wat klasse, want Leijn Loevesijn had nogal wat problemen te omzeilen. In de spanning voor de wedstrijd („De sprint is een verschrikkelijk zenuwennummer, maar ja dat hoort er nu eenmaal bij") zette hij bij de start van de eerste manche zijn valhelm zo slordig op dat het ding voor zijn gezicht begon te schuiven toen hij aanzette voor de beslissende demarrage. Met een bliksemsnelle beweging schoof Loevesijn zijn hoofdbeschermer weer op zijn plaats en ofschoon een dergelijk voorval meestal fataal is voor een sprint op het beslissende moment, hield hij genoeg ruimte over om Borghetti ta verslaan. De concentratie van Loe vesijn kreeg het vervolgens zwaar te verduren toen kort voor de start van zijn tweede rit bleek, dat er een bobbeltje op zijn achterband zat. Jan Derksen (die de ouderloze Loe vesijn als een zoon begeleidt en zijn ervaring als sprinter volledig in dienst stelt van de Amsterdammer) ging op wilde jacht naar een wiel en vond het bij de Franse wereld kampioen Daniel Moreion, die het materiaal bereidwillig leende. Voor Leijn Loevesijn waren daarmee de zorgen niet ten einde. Net als in de eerste race namelijk moest hij op het moment dat hij kracht zette voor de aanval op Borghetti afreke nen met tegenslag. Nu schoot zijn rechtervoet uit de toe-clips. En weer herstelde hij zich correct: Borghetti werd geklopt. Evenals vorig jaar in Leieester, waar hij voor het eerst aan het wereldkampioenschap sprint deelnam (bronzen medaille) bereik te Leijn Loevesijn de laatste vier en op de weg naar de finale heeft hij vandaag af te rekenen met de Itali aanse kampioen Turrini. In de ande re halve finale komt titelhouder Johnson uit tegen de Belg Van Laneker. Leijn Loevesijn was gisteren de enige Nederlander, die in actie kwam op de aan de programma onderdelen „magere" voorlaatste dag van de baankampioenschappen. De toch al bescheiden agenda werd nog kleiner, toen halfweg de regen in -stromen naar beneden kwam en er niets anders opzat dan afgelasting. Op dat moment was de Oostduitse tandemploeg Geschke-Otto zeker van een finaleplaats na een race met de Franse Morelon-Quentin, die een zenuwslopend verloop kreeg door een surplace van ruim tien minu ten. (Van onze sportredactie) HILVERSUM/AMSTERDAM/DEN HAAG Nog steeds houdt het ge val „Cruyff" Nederlands voetbalwe reld bezig. Zoals bekend werd de Ajacied on danks natrappen naar de FC Den Haag-speler Dick Advocaat in de wedstrijd Ajax-FC Den Haag door scheidsrechter Dorpmans niet uit het veld gestuurd en werd hij zelfs niet in het boekje genoteerd. T.v.-beelden brachten Cruyffs overtreding daarna in de huiskamer van miljoenen t..v - kijkers en Ajax' sterspeler zal als nog morgen voor de strafcommissie van de KNVB moeten verschijnen Ajax' praeses Jaap van Praag, die er wel blijk van gaf de gang van za ken merkwaardig te noemen, zal echter tot na de zitting van woens dag wachten alvorens een oordeel over de zaak te vellen, terwijl ook Johan Cruyff himself weinig com mentaar wilde geven. „Ik moet nog afwachten. Misschien stuurt de KN VB me wel een felicitatie voor mijn zevenjarig contract", stelde hij wrang. In het televisie-programma Hier en Nu, gisteravond was Eddv Pieters Graafland van mening dat het on mogelijk was Cruyff alsnog te straf fen. „De scheidsrechter is honderd procent neutraal", stelde hij. „En als Dorpmans als neutrale figuur hem niet straft moet dit genoeg zijn". T.v. en radio-com mentator Herman Kuiphof verdedig de de mogelijkheden van de T.v.- camera. „Die is nog nog neutraler als de scheidsrechter," was zijn mening. In de moderne tijd mag je ook mo derne hulpmiddelen gebruiken om iets te perfectioneren." Het felst was Leo Horn, die de affaire Cruyff gebruikte om tegen de KNVB en het Nederlandse scheids- rechterskorps te ageren. „Iemand veroordelen op t.-v.-beel- den, dat kun je niet maken", was zijn mening. „Dan is het hek van de dam. De KNVB heeft weer eens iets geks in Europa." En over de scheids rechters: „Die durven Cruyff er niet uit te sturen. Wel een kleine jongen van DWS, dat wel Alle drie waren het er echter over eens dat Cruyff wel had nagetrapt (Van onze sportredactie) AMSTERDAM In 1969 raasde hij de Grand Prix des Nations, 's werelds beroemdste tijdrit, af mei een gemiddelde snelheid van ii km en 593 meter. In de vallei van Chevreuse, op de weg naar Parijs was hij brillanter dan de winnaa van de professionals, Herman va, Springel. En op slag werd de dru van de naar vedetten hunkerend extra sportieve merken weer zee hevig. Maar Fedor, de jongen mc de raadselachtige glimlach, keek on bewogen naar de pakken geld di men in het huisje van zijn moede in Ermelo droeg. De gewiekste wie lermanagers uit Europa en zeifs „d< man achter Fedor", Amsterdamme, Herman Krott konden hem niet ver murwen. Fedor, de raadselachtige, hleef amateur. Vandaag de dag is het nog altijd moeilijk tot hem doo: te dringen. Hij praat veel, maai immer aan de oppervlakte. Wie wai dieper wil, hoort onveranderlijk „Moet ik weer prof worden?" Sinds de dag dat Fedor met ee> nonchalant gebaar voor het eerst ee: grote som geld weigerde, hebben d< praatjes over hem de ronde gedaai Hij, die een ongelukkige jeugd ach ter de rug heeft, zou op z'n ziekbei (in 1967 botste hij in België frontaa tegen een auto op en lag twee we ken op sterven) een belofte gedaan hebben. „Als ik beter wordt, zal ik nooit professional worden". Wie om nadere uitleg vroeg, kreeg te horen dat het wat met zijn gelooi te maken zou hebben. Fedor zelf haalt over deze praatjes zijn schou ders op. „Als militair reed ik in 1966 in het Duitse plaatsje Kassei een wedstrijd" vertelt hij. „Renners uit negen landen waren er aan de start en ik won met een ronde voorsprong. Na afloop kwam er een Belgische journalist naar me toe en vroeg: jij wilt zeker de opvolger van Anquetil worden. Toen al heb ik gezegd: ik word nooit professio nal". Uit zijn mond klinkt het niet ver bazingwekkend als hij zegt: „Ik zou nog veel harder kunnen fietsen als ik mijn -training wat economischer zou aanpakken. Maar ik wil niet door de fiets geleefd worden, ik wil zelf leven. Ja, dat is zo. Niemand weet hoe ik ben. Ik ben eenvoudig en eerlijk. De profsport bijvoorbeeld is niet altijd eerlijk en daar raak ik al een van die kleine dingen die voor mij belangrijk zijn. Af en toe ben ik ook graag alleen. Een beetje kluizenaar spelen. Dat moet toch kunnen. De meeste mensen kunnen tegenwoordig niet meer alleen zijn, ze moeten altijd gezelligheid heb ben. Ik niet. Als ik met mijn rugzak gepakt op de fiets stap en in de sneeuw in Scandinavië rijdt, hen ik blij". Fedor is een denker, vooral in techniek. Hij haalt soms zijn fiets in 206 onderdelen uit elkaar en gaat erbij zitten nadenken. Wijsgerig legt hij uit dat de meeste renners hun stuurpenraen en zadelpennen uitbo ren en dat dit volkomen fout is. „Ze beïnvloeden de aerodynamiek on gunstig", zegt hij. „De luchtmolecu- len glijden langs de gladde pennen, maar ze ontmoeten weerstand in die gaten. Waarom denk, je dat ik zo diep over mijn fiets gebogen rijdt? Voor de aerodynamiek. Ik krijg er wel eens maag- en darmklachten van, maar daar staat tegenover dat ik hierdoor af en toe ook enorm hard kan fietsen". Op de Cauberg werd hij (waarom weet niemand) door het publiek uitgefloten en in Ulvenhout eveneens. Fedor „Ik hield net een beetje vakantie en ik wilde eigenlijk niet rijden maar de organisatoren belden alsmaar op. Toen ben ik toch naar Ulvenhout gegaan. In de koers ging het niet en de mensen floten maar. Overal waar ik kom moet ik wat laten zien. Bij de jurytent stapte ik af. „Heren", zei ik, „jullie hebben het gewild. Het gaat niet, maar ik heb wel mijn best gedaan. Zo zie je maar hoe vlug je geleefd wordt". Hij heeft nog steeds last van die bijna fatale val in 1967. Maar de schade beperkt zich tot een soms wat overdreven voorzichtigheid in het peloton. Dat komt omdat zijn reflexen iets zijn aangetast. In Olympia's Toer kwam een renner voor hem ten val. Normaal had Fe dor hem moeten kunnen ontwijken. Maar hij reageerde traag en reed bovenop de coureur. „Dat is mijn handicap", zegt hij. „Daarom zal ik ook nooit een koppelkoers kunnen rijden. Maar ach", laat hij er weer wijsgerig op volgen, „een last is licht als hij opgewekt gedragen wordt". SCHAKEN De Russische schaakster Nana Aleksandria heeft gisteren in Bladel de zaterdag afge broken zevende partij van de halve finale om het wereldkampioenschap tegen de Zuidslavische Milunka La- zarevic in totaal 59 zetten gewon nen. Eveneens werd de zondag afge broken achtste partij uitgespeeld. Ditmaal won Lazarevic. De stand met nog twee partijen te spelen m nu i'A-3'A voor Aleksandria,

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 15