VIER KOEIEN ONDER KRIJGSTUCHT
Friese
in de
clinch
fier Fexis
Ik voel er geen barst voor nog eens
met die giftroep te gaan rijden
Polarisatie
beheerst
partij
politieke
discussie
ordeel bij i
cantie-adres
invullen)
CHAUFFEUR REED 300 TON ARSENICUMKALK
(beekseJ
betten)
Eend weer
duurder
Pakistaanse
diplomaten
vragen asiel
Sekou Toure wil
geen YN-missie
IVOOR UW
VREEMD
GELD
BREDA
Tel rustig haar
snorharen».
binnenland
buitenland
3,95
mat wij u nog eens
in laten boffen.
7,29
IRES
KALF
DROOG
HOOI
GEEN HEKEL
LEGER
Vrijdag 6 augustus 1971
enen met het
*3»=" - - 2
-M" v.
v lapis V
j§^|pjP^rfïi
iitoenen beha bij! Want did
Irijsjes. Van 2.95 tot 7.29. Daiï
litsbeha's, zoals u ze van owsl
Ijeus en mooi gemaakt. (En I
andere woordendit is een
Profiteren!
f'geheeld': Voor een prachtig aan- I
litende katoenen beha met cups I
n nylonkant O QK
'aalt u nu maar 0,ï?u
Im beha, die altijd z'n vorm houdt
inkzij de rondgestïkte, voorgevorm-
cups, krijgt u nu voor Qg
Iraaie poplinen beha met voorge-l
>rmde cups en met verfijnde kant-1
irnering
pient u, uiterlijk 14 dagen van
aande bon, aan onze afdeling
bforiische opgaven kunnen niet
adres in Nederland en België
jlen gebracht. Buiten Nederland
dag in rekening gebracht,
lortings-acceptgirokaart. Wij ver-
Iervan gebruik te maken.
|l ondanks een stipte verzending,
azochte toeristencentra, vooral in
sat.
aal per maand per week
it post
toepassing is.
HERMAN OOSTERLOO
wie zorgt voor mijn vee"!
NIJBEETS Vanuit het nietige Friese plaatsje Nijbeets
is een lot dusver geslaagde revolte gepleegd van een boe
renzoon contra de macht van het Nederlandse leger.
Herman Oosterloo, 23 jaar, ringbaartje, en stevig in zijn laarzen
wil best in militaire dienst, maar dan moet er een oplossing wor
den gevonden voor zijn twintig stuks tellende veesta**"' -He hij
in zijn eentje verzorgt op zijn boerderij.
De stand Oosterloo - Leger is tot dusver 3 0.
Het leek er vorige week op, dat
liet leger een definitieve zege zou
behalen door Oosterloo met behulp
van twee marechaussees van zijn
boerderij te lichten, maar de jonge
Fries, met een opmerkelijk gevoel
voor militaire tactiek, laadde vier
koeien op een vrachtwagen en zei
tegen de verblufte overheid dat
l zijn dieren tegelijk met hem onder
krijgstucht moesten komen.
Zijn argument was zo onweer
legbaar, dat Oosterloo op weg naar
de kazerne door het leger uit de
trein werd geplukt en weer naar
huis kon gaan, voorlopig als bur
ger. Oosterloo heeft weer twee
maanden uitstel gekregen om zijn
zaken op orde te brengen.
De boerderij van Herman Oos
terloo ligt aan de Krume Swyns-
wei, een weggetje waar eenden in
kordelig gewoonterecht weigeren
voor auto's opzij te gaan en waar
de groene grassprieten welig tieren
tussen de straatstenen. De boerde
rij is een degelijk geval, begrensd
door agrarische constructies waarin
Amsterdammers als vakantiegan
gers de heimwee naar de grote
stad proberen te vergeten. Achter
de woning van Oosterloo ligt een
kalf, het is nog nat, probeert af en
toe op te staan, maar het is pas
een half uur oud en de pootjes zijn
nog niet onder controle. De moeder
ligt kauwend en met bloedend
achterlijf het gebeuren te over
denken, een andere koe, die over
een week hetzelfde lot wacht,
scharrelt begerig naar de bezoeker.
En verspreid over de veertien hec
taren van Oosterloo verrichten nog
een kleine twintig dieren hun vage
bezigheden. De machtige schuur is
voor de helft volgestouwd met ba
len hooi en vervaarlijke apparaten
wachten op actie.
Het is duidelijk dat Herman
Oosterloo, eenzaam beheerder en
eigen baas, werk genoeg heeft op
zijn boerderij en dat zijn windmo
lengevecht met de overheid niet
alleen is ingegeven dóór de drang
het leger op eigen terrein te over
troeven. Dan komt de jonge boer
aan, vriendelijk lachend, in trage
zekerheid stappend over prikkel
draad en met blauwe ogen die
speuren naar nieuwe ontwikkelin
gen. Hij gaat me voor, zegt dat ik
niet op de rommel moet letten,
veegt een boekje van Karl May
van de bank en gaat aan tafel
zitten bereidwillig om vragen te
beantwoorden hetgeen hij doet op
zakelijke wijze zonder spoor van
bitterheid.
Herman Oosterloo is geen aan
hanger van het gebroken geweer
tje, hij ziet in het leger niet de
incarnatie van den boze, maar hij
wil alleen dat zijn boerderij en
zijn spullen goed verzorgd zijn als
hij ver, ver in het eigen land, de
wapenrok des lconings torst. Hij
formuleert tamelijk droog, is niet
wanhopig en tijdens het gesprek
trappelt hij onzichtbaar om weer
aan het werk te gaan. „Twee jaar
geleden kocht ik deze boerderij. Ik
had toen trouwplannen, maar die
zijn niet doorgegaan. Wat moest ik
doen? Ik had er mijn geld in
zitten. Bovendien kom ik uit een
boerengezin en ik hou van dit
werk. Ik had in 1968 uitstel gekre
gen, omdat ik op de landbouw
school. zat. Toen werkte ik nog bij
mijn vader op de boerderij. Toen
kwam deze boerderij vrij. We had
den thuis eigenlijk twee boerde
rijtjes. We verkochten de slechtste
en namen deze over".
„In september 1969 kreeg ik
weer uitstel. Mijn zaak kwam op
den duur voor de Raad van State,
maar die stelde mij in het onge
lijk. Ik moest in dienst. Toen ik de
boerderij kocht, had ik nog geen
oproepkaart, als ik nou bij mijn
vader gebleven was, had ik voor
hetzelfde geval gezeten, want dan
was ik ook onmisbaar geweest. Ik
kreeg tot januari 1971 gelegenheid
om een oplossing te vinden. Hóe
en wat, dat kon niet schelen. Maar
ik kon geen vervanger vinden. Ik
heb het overal geprobeerd, tot en
met het arbeidsbureau. Maar wie
is zo gek om zeven dagen in de
week te werken, terwijl ze maar
vijf dagen verdienen? Als je voor
jezelf werkt, is dat anders. Ik
moest weer naar de Raad van Sta
te, op 14 juni, en weer kreeg ik te
horen dat ik toch in dienst moest,
bij de cavalerie te Amersfoort".
„Op 18 mei moest ik opkomen,
maar ik kon onmogelijk en bleef
thuis. Om half twaalf 's morgens
kwam de marechaussee. Ze waren
met zijn tweeën. Ze zeien dat ik
mee moest, naar Leeuwarden. Ik
ging mee en 's avonds was ik al
terug. Dat mocht eerst niet, maar
ik moet zeggen dat de marechaus
see veel voor me gedaan heeft. Ze
hebben stad en land voor me afge
beld. Er lagen zeven hectare hooi
buiten. Dat moest die dag eraf.
Het was mooi weer. Het had een
paar dagen geleden geregend en ik
kon het niet laten liggen, want het
hooi is krek zo belangrijk, daar
moeten mijn beesten een winter
van vreten".
De marechaussee bracht me naar
huis, maar het regende dat het
goot en ik kon het hooi niet bin
nenhalen. Het was helemaal verlo
ren gegaan. Een strop van f 6.000
a f 7.000. Het land moet eerst
droog zijn anders kun je het hooi
er niet afhalen, want dan gaat de
boel stinken. Enfin, ik mocht thuis
blijven. Begin juli kwamen ze
weer. Op een maandagmorgen. Ik
moest eerst naar Leeuwarden en
toen naar Amersfoort. Het was in
middels vijf uur toen we aankwa
men. Ik had nog geen uniform of
niks. Ik wilde de commandant
spreken, maar die was op bivak,
de hei op. Na veel moeite kreeg ik
hem te pakken, hij gaf me verlof
naar huis te gaan maar de volgen
de week dinsdag moest ik weer
terug zijn. Die dinsdag' belde ik
op. Ik had hooi; Dat moest eerst
weg. Ik vroeg om meer speling. Ze
zeiden me dat mijn request was
afgewezen en dat ik zo spoedig
mogelijk moest komen, anders wa
ren de gevolgen niet te overzien.
Ik bleef thuis en donderdag kwa
men de marechaussees weer. Ze
wilden me mee hebben. Ik zeg:
„akkoord, maar ik heb hier twee
tochtige pinken en als die uitbre
ken naar de stier van de buurman
nen dan zit ik met de rotzooi. Dan
kan die buurman me wel honderd
rijksdaalders dekgejd vragen". Ik
zeg niet dat hij het zal doen, maar
hij kan het". Ik bestelde de fa.
Slange met hun- veewagen en we
stopten de pinken en twee drachti
ge koeien erin. Ik had hooi meege
nomen en melkgerei en een em
mer. En wij naar Leeuwarden, de
marechaussee en ik voorop en ach
ter de veewagen. In Leeuwarden
belden ze Amersfoort op. Ze had
den de koeien niet verwacht. En ik
moest naar de kazerne in Amers
foort met de trein. Ze dachten
zeker dat ik dan de koeien terug
zou sturen. Maar ik had de vracht
wagen opdracht gegeven mee naar
Amersfoort te gaan. Wij in de
trein van 14.15 uur naar Amers
foort. Bij Heerenveen moesten we
eruit. Amersfoort had gebeld dat
we maar naar huis moesten gaan.
Ze hadden het station; van Heeren
veen gewaarschuwd en ook hadden
ze een wagen gestuurd naar de
vrachtauto om de chauffeur te zeg
gen dat hij weer terug kon gaan.
Ik kreeg twee maanden uitstel".
Herman Oosterloo zit erg in over
zijn veestapel. Hij staart naar het
kalfje dat zijn eerste stappen zet.
„De koeien die kalven nu af. Ik
moet straks melken". Wijzend op
de koe die een half uur geleden
nog vele kilo's zwaarder was:
„Stel je voor dat hij 's nachts had
gekalfd en er niemand hier op de
boerderij was. En stel je voor dat
hij hulp nodig had. Hij legt het
kalf er half uit en kan het niet
verder. Als de dierenbescherming
en de politie daar lucht van krij
gen dan zeggen ze van mij „die
man verwaarloost zijn vee". Als ik
weg ben in dienst, zijn er twintig
dieren die niet verzorgd worden,
fk wil wel eens weten wat de
dierenbescherming daarvan denkt.
Ik heb geen hekel aan de dienst.
Als ik die dieren niet had dan zou
ik met plezier gaan.
Mijn hele leven heb ik op een
boerderij gezeten. Toen kreeg ik
trouwplannen. Wat doe je dan? Je
gaat kijken naar een boerderij
voor jezelf. Je hebt niet elke dag
de kans een boerderij te kopen.
Zoveel zijn er niet meer. Mijnx
beesten zijn alles bij elkaar
f 20.000 waard. En dan zit ik heus
niet zo hoog. Als de marechaussee
straks weer komt, zal ik niet vech
ten. Dat heeft geen zin. Ze hebben
toch pistolen bij zich en je kunt
die mensen beter op goede voet
houden. Die jongens krijgen ook
gewoon opdracht. En onderduiken
heeft geen zin, want ik moet de
boerderij verzorgen".
Aldus het relaas van Herman
Oosterloo, nog steeds in burger. De
legervoorlichtingsdienst deelde ons
mede dat Oosterloo's zaak opnieuw
bekeken zal worden, hoewel de
situatie niet gewijzigd is. Twee
maal heeft de Raad van State af
wijzend beschikt.
„Die jongen heeft ons nu voor
het blok gezet. Wij hebben beslo
ten het vee niet de dupe te laten
worden. Hij heeft zichzelf gema
noeuvreerd in deze situatie. Hij
wist dat hij in dienst moest, toen
hij de boerderij kocht. De sociale
dienst van Defensie zou hem" mis
schien kunnen helpen. Niet dat ze
zijn koeien gaan melken, maar dat
ze een plaatsvervanger voor hem
gaan zoeken, of'dat hij zijn boer
derij moet verkopen. Zo uniek is
zijn zaak overigens niet. We heb
ben een geval gehad van een
knaap die met een baby op de
kazerne kwam. De sociale dienst
heeft dat ook opgelost".
(advertentie)
t/rn
foezend'fiq vermelden.
Postpaviljoen N.S.-stationsplein
Ma. t/rn Za. van 9-7. Tel. 01600-45370
DE GRENSWISSELKANTOREN N.V.
de delftse politie heeft in
e nacht van woensdag op dond-er-
ili een i°uSÓbende van elf perso-
°Pger°ld. In het kraakpand,
in woon|3en, werd een grote
Enïfid sigaretten, snoepgoed en
Pndooms aangetroffen.
ik ben me doodge- erg benauwde gewaarwording is. den kunnen zijn. gen
4n „nvnin TVT r-, tl. Lkot knn<!<>< vrnn Fl« Set enVlïrft vrOII rl O i rlo nudümi i«nr
ALMELO „Ik ben me doodge-
selirokken". Dat was de eerste,
maar dan ook alleszeggende ver
klaring van de Almelose vrachtwa
genchauffeur H. Scholtens toen wij
hem na talloze pogingen eindelijk
voor commentaar op het arseni-
cumschandaal in Duitsland te pak
ken kregen. De heer Scholtens
heeft als chauffeur een belanrijke
rol gespeeld in de West-Duitse gif
affaire, die met name in het
Ruhrgebied een paniektoestand
heeft geschapen en internationaal
opzien heeft gebaard. De heer
Scholtens verbleef in Almelo
hij was wegens ziekte niet naar
zijn Duitse werkgever gegaan
toen hij via perspublicaties vernam
wat er in Duitsland aan de hand
was.
„De eerste foto die ik zag, kwam
me ontzettend bekend voor. Later
bleek dat ook ik op die plaats
arsenicumlioudende afval had ge
stori. Ik garandeer je dat dat een
erg benauwde gewaarwording is.
Maar ik ben vanaf het begin van
de transporten volslagen onbekend
gebleven met hetgeen wij in werke
lijkheid vervoerden, zodat ik de
zaak snel genoeg naast roe neer
kon leggen.
Als ik geweten had, dat ik ook
maar één gram vergif vervoerde,
had ik niet gelost. Waar dan ook.
Ook mijn collega's wisten van
niets. Daarom hen ik ook zo woest
op de kranten, die schrijven dat
chauffeurs de afvalkalk verkoch
ten als kunstmest".
De lieer Scholtens schat de totale
partij kalk, die op diverse plaatsen
in het Ruhrgebied gestort is, op
4.000 ton. Volgens hem bevat die
kolossale partij 600 ton arsenicum.
„Man, je weet niet wat je voelt als
je hoort dat je een rol hebt ge
speeld in zo'n zaak. Ik heb zo'n
kleine 300 ton van die kalk ver
voert. Ik mag er niet aan denken
wat de consequenties daarvan zou
den kunnen zijn.
Er is sprake van dat de partijen
allemaal teruggehaald moeten wor
den. Maar ik voel er geen barst
voor om nog eens met die giftroep
te gaan rijden".
Het verhaal van de opzichter
van een der stortplaatsen, dat Schol
tens na het schoonscheppen van de
wagen rustig een sigaretje ging
rollen, is volgens de heer Scholtens
een pertinente leugen. „Ik rook
namelijk helemaal geen shag. Maar
zo zijn er meer dingen gepubli
ceerd die helemaal niet waar
zijn".
De heer Scholtens verwacht
maandag weer aan het werk te
kunnen gaan. Hij zal zich dan
melden bij z'n werkgever. „Het
kan best zijn, dat ik dinsdag al
weer terug ben, want ik vrees dat
ik mijn ontslag zal krijgen. Ik
werk bij een heel klein baasje en
ik vraag me af of hij deze gevoeli
ge klap wel kan hebben. Overi
gens geloof ik niet dat hij ook
maar iets van het bestaan van
arsenicum in het afval geweten
heeft".
Het enige wat de heer Scholtens
wel vreemd vindt is, dat als hij bij
de fabrieken kwam om afval af te
halen, hij altijd moest zeggen dat
het ergens in een reeds lang geslo
ten mijn zou worden gestort, ter
wijl hij maar al te goed wist, dat
het afval daar niet terecht
kwam.
„Dit wekte bij mij geen arg
waan, want het afval naar die
bewuste mijn brengen betekende
een rit van twee maal zeven uur.
Daarom kon ik er best in komen
dat mijn baas wilde, dat we het
afval dichter bij de deur storten.
De lieer Scholtens werd, voordat
het schandaal bekend werd, ziek.
Nervositeit, zeiden de artsen. De
spanningen, ontstaan door deze gif
affaire, hebben hem duidelijk
geen goed gedaan.
(Van onze parlementaire redactie
DEN HAAG In het debat over
de regeringsverklaring, in de Twee
de Kamer, is veel gesproken over de
partij-politieke ontwikkeling. Dat
gebeurde vooral naar aanleiding van
het slot van de regeringsverklaring.
Daar wijst het kabinet bij monde
van minister-president Biesheuvel
„polarisatie" - „verscherping dan de
politieke en maatschappelijke tegen
stellingen in ons volksleven" - van
de hand.
De confessionele woordvoerders,
Veringa (KVP), Aantjes (ARP) en
Mellema (CHU), stelden zich on
middellijk in het voetspoor van de
minister-president op. Zij onder
streepten de zegen die uitgaat van
harmonie en samenwerking. Aan
tjes: Zonder solidariteit is niet
rechtvaardig te regeren. Niet de po-
lafisatie, maar de samenwerking.
Niet de strijd, maar het overleg.
Niet de belangen, maar de recht
vaardigheid. Niet de veréttering,
maar de verdraagzaamheid".
De woordvoerders van de rege
ringspartijen haakten in op een re
cent artikel van PvdA-leider Den
Uyl. Daarin zegt deze de progressie
ve volkspartij in de eerstkomende
vier jaar nog niet te zien komen.
Van de kant van D'66 werd hierop
toen snel gereageerd en gewezen op
gemaakte afspraken tussen PvdA en
D'66. De regeringspartijen grepen
tijdens het kamerdebat de kans aan
om meningsverschillen tussen PvdA
en D'66 aan het licht brengen.
VVD-leider Wiegel vroeg zich af
of PvdA en D'66 nog wel zo eensge
zind optrekken. De oppositie in de
kamer zal door de „scheiding van
tafel en bed" tussen deze twee par
tijen niet worden versterkt, wat
jammer is, aldus Wiegel. Aantjes
deed nog een poging de PvdA terug
te halen in het vaderhuis van de
brede-basis-coalities. „Het zou voor
de Nederlandse politieke verhoudin
gen een zegen zijn als de PvdA
zichzelf alsnog als constructieve,
idealistische democratisch-socialisti-
sche partij zal hervinden, zoals ze
dat zoveel jaren ten voordele van
ons land is geweest". Waarschuwend
voegde Aantjes eraan toe dat de
Democraten Socialisten '70 bezig
zijn zich te ontwikkelen tot een
alternatieve, echt socialistische par
tij.
Den Uyl noemde de houding van
de confessionele partijen voor en
na de verkiezingen het toonbeeld
van opperste onduidelijkheid. Hij
vindt dat meer dan ooit is gebleken,
dat het nodig is dat afspraken met
de confessionelen voor de verkiezin
gen worden gemaakt.
Van Mierlo (D'66) stelde dat de
polarisatie niet meer is weg te den
ken uit de verdere ontwikkeling van
ons parlementair bestel. Bij de for
matie van het kabinet Biesheuvel
(ADVERTENTIE)
of lach vriendelijk als Hare Majesteit de
leeuwin uw portierraampje controleert.
Samen met de 52 andere leeuwen en de
jachtluipaarden bezorgt ze u een niet te
vergeten safari-tooht. En daarna heerlijk
relaxen aan het strand, op het meer, in de
bossen of speelweiden! Vee! voorpret 1
SAFARIPARK EN ONTSPANNINGSPARADIJS
HILVARENBEEK (BIJ TILBURG).
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Andermaal bin
nen zeer korte tijd ziet Citroën Ne
derland zich genoodzaakt de prijzen
van de kleine modellen te verhogen.
Deze verhoging, ingaande 1 augus
tus, is het gevolg van de gestegen
produktiekosten in Frankrijk. De 2
CV-vier gaat nu 5.070 (4.895) gul
den kosten. De Dyane 5.380 (5.195)
gulden, de Ami Contort 6.830
(6.600) gulden en de G.S. Contort
8.870 (8.570) gulden.
Citroën Nederland heeft besloten
auto's die voor 1 augustus genoteerd
waren, nog voor de oude prijs af te
wikkelen. Binnen enkele weken zal
in Nederland ook de 2 CV-6 te koop
zijn. Dit eend-model krijgt een 33
pk motor en biedt daarmee een
hogere maximumsnelheid en betere
accelieratie dan de 2 CV-1. De prijs
van dit nieuwe model is vastgesteld
op 5.495 gulden.
BIESHEUVEL.
heeft volgens Van Mierlo de machts
vorming niet voldaan aan twee es
sentiële voorwaarden. Niet de wil
van de kiezer domineerde, maar die
van de politici. En ten tweede was
de machtsvorming niet onderge
schikt aan wat bestuurlijk moest
gebeuren, maar aan de zucht om de
macht hoe dan ook te behouden.
Aarden (PPR) meende dat ook bin
nen de regeringscoalitie geen een
stemmigheid bestaat over hel afwij
zen van polarisatie. Het was de
VVD die jaren geleden de aanzet tot
polarisatie gaf door te verklaren
niet met de PvdA in een kabinet te
willen zitten. Kort daarop volgde de
verklaring van de PvdA dat zij
omgekeerd niet met de VVD wilde
regeren. En ex-VVD-leider Geertse-
ma liet weten het liefst voor de
verkiezingen tot afspraken met an
dere partijen te komen, aldus Aar
den. De veroordeling door premier
Biesheuvel ex cathedra van de pola
risatie is daarom huichelachtig, con
cludeerde Aarden. In feite gaat het
niet om het beleden ideaal van har
monie en overleg, maar om het
voortbestaan van de tonfessionele
partijen en de brede basispolitiek,
aldus Aarden.
WASHINGTON (AFP/Reuter)
Veertien leden van de Pakistaanse
ambassade in Washington, onder wie
zeven topdiplomaten, hebben hun
ontslag ingediend en politiek asiel
in Amerika gevraagd. Zij verwer
pen wat zij noemen de „barbaarse
acties" van hun regering in Oost-
Pakistan en betuigen hun trouw aan
de onafhankelijkheidsbeweging van
Bangla Desj.
Onder de asiel-aanvragers bevin
den zich een diplomaat met de rang
Van minister, drie ambassaderaden,
een tweede secretaris en de nummer
twee van de Pakistaanse missie Bij
de Verenigde Naties.
In een verklaring beschuldigen zij
de regering Chan ervan Oost-Pakis-
tan te hebben gemaakt tot „een land
van dood en terreur". Ze wil de
meerderheid van de bevolking het
zwijgen opleggen door de wreedste
toepassing van bruut geweld. Haar
gezag berust volledig op militaire
kracht en haar macht ligt uitsluitend
in de reikwijdte van de artillerie".
De verklaring vervolgt: „De rege
ring heeft ook de Pakistaanse natie
vernietigd. Pakistan ligt begraven
onder een berg van lijken en puin
hopen als gevolg van het militaire
optreden van het Westpakistaanse
leger. Onder deze omstandigheden
hebben wij besloten onze trouw te
betuigen aan de regering van Bangla
Desj, die de hoop en idealen verte
genwoordigt van de meerderheid
van de bevolking van wat eens Pa
kistan was".
De ambassadeleden bevestigen in
hun verklaring, dat Bengaalse leden
van de Pakistaanse VN-staf en de
ambassade in Washington informatie
werd onthouden over de situatie in
Oost-Pakistan. Alle asiel-aanvragers
zijn Bengali'
NEW YORK (DPA) De presi
dent van Guinee, Sekouj Toure, heeft
van de Veiligheidsraad van de V.N.
onverwacht geëist het zenden van
een bijzondere commissie naar zijn
land. waartoe dinsdagavond was be
sloten, voorlopig uit te stellen.
De commissie zou over de toe
stand in de Westafrikaanse repu
bliek verslag gaan uitbrengen, nadat
Sekou Toure die dag om een spoed-
bijeenkomst van de Veiligheidsraad
had verzocht, omdat er „dreigend
gevaar voor een invasie in zijn
land" zou bestaan.
In de bijeenkomst had de ambas
sadeur van Guinee, Abdoulaye Tou
re, verklaard dat de geheima dienst
van zijn land radioberichten had
afgeluisterd die er op wezen, dat
Portugese troepen in Portugees Gui
nee (Bissau) klaar stonden om Gui
nee binnen te vallen.
Uit goed ingelichte kringen bij het
VN-secretariaat vernomen dat het
t)u we) als uitgesloten geacht mag
worden dat de VN nog een commis
sie naar Guinee za] sturen. Afri
kaanse diplomaten toonden zich
geërgerd en teleurgesteld in Sekou
Toure en lieten blijken aan diens
geloofwaardigheid te twijfelen.
