De kleermaker
bang was voor
die niet
spoken
Rudy I
nieuwfl
Voor we het weten, een dynastie!
Het mannetje met
de vele gezichten
NIEUWE CHINESE
STAP VAN
WASHINGTON
GEEN VERRASSING
Denk aan 't plakboek
Doodstraf geëist tegen
Westduitse huurling
PINKELTJE EN
HET VARKEN
Twee debut
ff
De Kennedy Vrouwen
door
PEARL S. BUCK
kleine
stem
1WÊÊÊÊÊ—ÊÊÊmÊÊÊmmr
mm
Leuke naam
1»^
Woensdag 4 augustus 197,
In de tijd toen er nog mensen aan spoken geloofden, waren er altijd
wel onaardige grappenmakers, die arme bangerikken de schrik op
het lijf joegen. Zo was er eens de zoon van een kasteelheer die een
kleermaker te pakken wilde nemen.
De kleermaker zat met gekruiste benen op zjjn werktafel, want zo
deden in die tijd alle kleermakers hun werk, en hij was bezig een
brokaten jas te naaien.
Daar kwam de zoon van de kas
teelheer aan en zei:„Goede morgen,
ik zie dat u bezig bent met mijn
vaders jas." „Het is een prachtige
stof", antwoordde de kleermaker, „en
het is een plezier ermee te werken."
„Die stof lijkt precies op het bro
kaat van mijn betovergrootvaders
jas," zei de jonge man. „Hoe weet
dat?" vroeg de kleermaker. „Dat
weet ik, omdat .hij in die jas is
geschilderd en dat portret hangt in
ons huis. Maar ik weet het ook
omdat die oude heer 's nachts
spookt en dan kun je die jas duide
lijk zien," was het antwoord. „O",
mompelde de kleermaker droogjes
en hij wou dat die vervelende jon
geman nu maar ophoepelde, dan kon
hij ongestoord aan het werk blijven.
„Het is een dapppere kerel die de
nacht durft door te brengen op het
kerkhof," ging de jongeman verder,
„daar begint die betovergrootvader
altijd met zijn gespook."
Toen haalde hij zijn goed gevulde
beurs voor de dag, legde die op de
kleermakerstafel en zei: „Ik wed om
deze beurs met goud, dat je geen
hele nacht rustig op dat kerkhof
durft te zitten om daar voor mij een
broek te maken." Nu was de kleer
maker er niet heel zeker van of
spoken wel of niet bestonden. Maar
hij zag hoeveel geld er in de beurs
zat en aangezien hij maar een arme
kleermaker was, antwoordde liij-
:„Laat mij maar met rust meneer,
dan kan ik beter werken. Ik wil
deze jas vanmiddag klaarhebben,
begrijpt u? En wat die weddenschap
aangaat, die neem ik aan."
De kleermaker bracht nog diezelf
de dag de brokaten jas bij de kas
teelheer. Daarna zocht hij thuis alles
bijeen wat hij kon nodig hebben om
een broek te maken voor de zoon en
ook een kaars om bij te kunum
zien. Toen het donker en stil was
geworden, stapte de kleermaker
naar het kerkhof en opende er de
ijzeren poort die met een galmende
klap weer dichtviel. Hij stak zijn
kaars aan, keek in het rond en zocht
een gladde grafsteen uit waarop hij
met gekruiste benen ging zitten. Hij
zette de kaars neer, knipte de stof,
reeg en naaide en was zo verdiept
in zijn werk dat hij wel even
schrok toen het geluid klonk van
rammeiende kettingen en gezucht en
gesteun!
Daar kwam vanachter een treur
wilg het spook tevoorschijn: een wit
hoofd met twee gloeiende ogen bo
ven een glanzende brokaten jas.
Kalm toch," mopperde de kleerma
ker, „hoe kan ik mooie steekjes
maken, bij zo'n gerammel en ge
steun!" Het spook vroeg met holle
stem:„Zie je mijn gloeiende ogen
wel?" „Jazeker," zei de kleermaker
rustig, „maar ik heb het erg druk
met deze broek," en hij werkte vlug
door. Na een poosje kwam het spook
een stapje dichterbij. „Zie je mijn
witte gezicht wel?" dreigde het met
de stem van huilende wind. „Ja
wel," antwoordde de kleermaker,
„maar de broek is nog niet af". Toen
strekte het spook een arm uit„Moet
ik je met deze hand meesleuren?"
loeide de stem die hol en huilend
wa's tegelijk. „Zeker niet!", riep de
kleermaker nu, „want de broek is
af!"
Vliegensvlug greep hij zijn spul
len bij elkaar, sprong overeind en
liep wat hij lopen kon naar het hek
van het kerkhof. Hij maakte de
poort open en hoorde hem knarsend
achter zich dichtvallen, maar op
nieuw zwaaide het hek open.en
de kleermaker begreep dat het
spook hem achterna zat.
Hijgend vloog de arme man over
de weg. Maar het spook liep even-
Pinkeltje is een heel klein piep
klein kaboutertje. Hij woont in een
mnizenholletje met vijf kleine mui
zen.
Pinkeltje zei tegen Langstaartje:
Ik wil naar de boerderij. Ik wil
naar het varken. Langstaartje zei:
Klim maar op mijn rug dan gaan
wij naar de boerderij. Rrrrrt daar
ging Langstaartje het muizeholletjc
uit naar de boerderij. Ik moet eraf
Langstaart zei Pinkeltje. Kijk liet
varken liep net naar buiten. Ggggr
zei het varken maar wie kwam
daaraan gevlogen, wie zou dat zijn?
Wipstaart de kraai. Pinkeltje zei:
We gaan vlug naar het muizeholletjc
terug voordat Wipstaart ons vangen
wil.
Jeanet Burggrave
Vogelwaarde
liard, het liep zelfs een klein beetje
harder! Toen de kleermaker bij het
kasteel aankwam kon hij de adem
van het spook achter zich horen en
hij verlangde zo naar een levend
wezen, dat hij holde naar de paar-
destal, de deur openstootte en me
teen achter zich grendelde. Uitgeput
viel hij neer in het stro.
Toen hij van de schrik bekomen
was, kwam de zon op en leek de
angst van de afgelopen nacht al
minder erg. De kleermaker schoof
de grendel van de staldeur.maar
kijk! Daar zat een stukje brokaat
tussen de staldeur geklemd! Het
spook had hem zo dicht op de hielen
gezeten, dat het al bijna achter hem
de stal was binnengestormd!! Een
tip van zijn brokaten jas was afge
scheurd.
Maar nu de kleermaker dat stukje
stof goed bekeek, zag hij dat dit
hetzelfde brokaat was, waarvan hij
de jas voor de kasteelheer had ge
maakt en de vorige middag hier had
afgeleverd! Een nu begreep hij heel
goed dat de zoon zelf het spook was
geweest Kalm opende hij de stal
deur en wat lag daarbuiten op de
grond? Een uitgeholde knolraap met
twee gaten als ogen, en daarbinnen
een opgebrand kaarsje. Dat was het
witte hoofd met de gloeiende ogen
geweest! De onaardige grappenma
ker had dat griezelige hoofd voor
zijn gezicht gehouden terwijl hij de
nieuwe brokaten jas van vader had
aangetrokken!
Nu stapte de kleermaker naar het
kasteel. „Wilt u de jonge meneer
vragen mij te woord te staan?"
vroeg hij daar aan een bediende.
Maar hij kreeg te horen dat de
jonge meneer nog sliep. „Roep hem
toch maar, het is zeer dringend,"
antwoordde de kleermaker. Daar
kwam de grappenmaker aan. „Hier
is uw broek meneer," zei de kleer
maker, „vannacht gemaakt op het
kerkhof!" „Hoe kan ik weten of
dat waar is?" riep de jonge meneer
uit. „Omdat ik een stukje van de jas
van uw betovergrootvader heb mee
gebracht als bewijs," was het ant
woord. Over de uitgeholde koolraap
zei de kleermaker niets.
„Je bent een dappere man," vond
de jonge meneer en hij gaf de beurs
met geld terwijl hij de broek aan-
nam. De kleermaker ging naar huis
om uit te slapen en hij bedacht dat
de grappenmaker zo onaardig nu
ook weer niet was.
AN MAC GILLAVRY
Kleur de tekeningen, knip ze uit en plak ze op karton. Door de neu
zen, monden, pruiken, snorren en pijp afwisselend op het gezicht te
leggen krijg je allerlei leuke mannetjes te zien.
(Van onze redactie buitenland)
WASHINGTON De verklaring
van de Verenigde Staten dat zij
bereid zijn hun verzet legen de
toelating van de Volksrepubliek
China lot de Verenigde Naties te
staken is niet als een verrassing
gekomen. Ze ligt volkomen in de
lijn van de uitlatingen die president
Nixon en minister Rogers de laatste
acht maanden, hetzij in het open
baar, hetzij in besloten kring, heb
ben gedaan.
Na de spectaculaire aankondiging
van zijn reis naar Peking kon presi
dent Nixon het zich niet langer
meer veroorloven geen steun te ver
lenen, voor de eerste keer dit jaar,
aan de wens van vele landen China
te laten vertegenwoordigen door de
regering van Peking. Tegelijkertijd
kanhij zich echter niet uitspreken
voor uitsluiting van de regering van
Tsjang Kaj Sjek waarmee de VS
sinds 1954 verbonden zijn door een
wederzijds defensieverdrag, al zijn
de clausules van dit verdrag erg
vraag omdat ze eenvoudig aangeven
dat in geval an agressie beide par
tijen elkaar zullen raadplegen.
i Marion de Wijs, 6 jaar
-.p'.iy
Vorige week stond in De Kleine
Stern voor de laatste keer een afle
vering „Voor het plakboek". We
hebben jullie in de vakantietijd ver
scheidene ideeën aan de hand ge
daan voor het plakboek. Maar er
zijn natuurlijk nog een heleboel an
dere dingen die te gebruiken zijn.
En die moeten jullie zelf bedenken.
Want anders is er geen kunst aan
om een plakboek te maken.
Het komt er juist op aan naast
onze raadsels, ideeën en opdrachten
eigen dingen te gebruiken. Je kunt
tekenen, schrijven en plakken.
Vooral dat laatste biedt veel moge
lijkiheden: met foto's (tijdens de va
kantie gemaakt of uit de krant ge
knipte foto's en gekochte ansicht
kaarten), treinkaartjes, vliegtickets,
servetjes, suikerzakjes en dergelijke
kun je een pl-akverhaal maken over
de vakantie. En dan moet ie natuur
lijk ook onze strip niet vergeten.
Er zijn werkelijk een helebue]
mogelijkheden als je maar even
goed nadenkt. Voor 15 augustus
moeten de plakboeken binnen zijn.
Het adres: De Kleine Stem, Reiger-
straat 16, Breda. Veel succes. Wij
gaan alvast de prijzen kopen.
Fabiola Luijten, 9 jaar, Breda
eindredactie
ben jansen
Rieja van Aart
NIXON
Alles hangt nu af, zo menen wan
nemers, van de reactie uit Pekiti(
Maar ook daarover moet men rooi
zichtig zijn. Het is niet uitgesloti
dat tijdens het geheime onderho«
met Tsjoe En Lai Nixons special
adviseur Henry Kissinger aan zjji
gastheer de standpunten en de plan
nen van de Amerikaanse regerin
heeft uiteengezet t.a.v. de toelaUa
van China tot de VN. Misschien
er over deze kwestie al wel et
akkoord gesloten. Als dat het gen
is zal men er echt niets van
weten komen, want buiten de pit
blieke verklaringen die vooral be
doeld zijn voor „binnenlandse con
sumptie", is het moeilijk te bepale
of de regering in Peking inderdtm
al direct deel wil uitmaken van j
Verenigde Naties en of de terug kei
van Taiwan (dat minder dan 2 pn
cent van de bevolking van Cliitii
vertegenwoordigt) binnen het kruk
van het grote continentale Chin
werkelijk een prioriteit is.
Tenslotte kan men ook niet volk
dig de mogelijkheid uitsluiten de
met het oog op het standpunt w
Washington de regering van Tsjai
Kaj Sjek een eervolle terugto cl
zoekt.
yVoensdag 4 augustus i 97
HILVERSUM R,
van de vorig jaar aan m
popgroep The Motions, is!
business. Samen met de
afgelopen jaren als orgai
randstedelijke formaties
eind mei de groep Jupitei
NCRV-programma „Eddy
zijn. In dezelfde rubriek d
se formatie Drama.
Behalve uit Bennett en S
bestaat Jupiter uit de Hager
Klumpers (24); basgitaar)
Jlorcus (25; drums) en de i
half jaar in ons land ver]
Australische lead-gitarist M:
jee (23). Rudy Bennett ov
boorte van zijn nieuwe
het uit elkaar vallen van
ons wist ik eigenlijk niet
wat ik zou gaan doen. Ik
weer een groep oprichten,
moesten het leuke jongens
muzikanten zijn, anders ht
niet. Begin mei kwam ik Pi
berger tegen, die ik nog ki
vroeger. We besloten samen
nummers te maken. We stui
bandje op naar Phonogram
bleken ze het wel aardig t
Vooral „Paper Trees" viei
smaak.".
„Paper Trees" kwam op
TSJANG KAJ SJEK
Omdat ze met een onontwarbare
situatie zit, laat de regering in Wash,
inglón nu aan Peking, Taipeh en
de Verenigde Naties de zorg over
een oplossing te vinden. Als bewijs
Van goede wil kondigen de VS aan
dat zij 'de volk'srepitbllek China
gaan erkennen, een gebaar dat in
het kader van 21 jaren spanning en
vijandigheid niet te verwaarlozen is.
Rolf Steiner
(Van onze redactie buitenland)
KHARTOEM. De openbare aanklager bij een militaire rechtbank
Khartoem heeft tweemaal de doodstraf geëist tegen de Westduitse huurli
Rolf Steiner. Een half uur na het begin van het proces verdaagde de rei
bank de zaak tot donderdag, om de verdediger de gelegenheid te geven
dossier te bestuderen. Steiner had de hem toegewezen advocaat, dr. Slameij
pas zondagavond geaccepteerd.
De 41-jarige huurling wordt beschuldigd van steun aan de rebellerei
negerstammen in Zuid-Soedan, en daardoor van activiteiten gericht op
deling van Soedan. Steiner heeft zich slechts op één punt van de aankla
schuldig verklaard: illegale binnenkomst in Soedan. Hij ontkent het voei
van oorlogsdaden tegen de Soedanese regering, het verschaffen van wapi
en munitie aan de rebellen, het verspreiden van valse geruchten en bericht!
gericht tegen de Soedanese regering, en het smokkelen en verdelen
medicijnen onder de bevolking in het zuiden.
Steiner heeft als huurling ook in Biafra gevochten en eerder in het vrei
delingenlegioen in Indo-China.
Het leven in ons land is gewijzigd
door de familie Kennedy. Meer dan
andere families in de Amerikaanse
geschiedenis hebben ze ons veran
derd. Natuurlijk zijn zij het ore'
alleen geweest. Het is een kwestie
van het juiste moment in de eeu
wigheid. Zij traden precies op het
juiste moment in onze nationale ge
schiedenis en in de wereldgeschie
denis op de voorgrond. We hadden
het eind van een tijdperk bereikt.
Twee wereldoorlogen en een uit
puttende oorlog in Korea hadden ons
beroofd van vele briljante jonge
mannen die in ons nationale leven
en in de wereld leiders geweest
hadden kunnen zijn. Het grootste
verlies in een oorlog is nooit in geld
uit te drukken. Het grootste verlies
is altijd en eeuwig het verlies van
briljante jonge mensen en hun ver
mogen tot leiderschap. Zowel ;n ons
eigen land als in het buitenland
hebben we nu al twee generaties
lang tweederangs leiders.
Tijdens het bewind van Truman
en Eisenhower waren de mensen
alleen nog maar bezig er bovenop te
komen, ze onderwierpen zichzelf
nog aan een onderzoek en zagen de
problemen onder ogen. De toekomst
durfden ze nog niet onder ogen te
zien. Ze verlangden naar leiding,
naar iémand die ze konden vertrou
wen.
Er was teleurstelling over de
lauwheid in Eisenhower's ambtsperi
ode. Hij werd hooglijk gerespec
teerd om zijn militaire prestaties,
maar hij had kennelijk geen onder
vinding in het politieke leven en
hoewel zijn integriteit en rechtscha
penheid boven alle twijfel verheven
waren, waren zijn wijsheid en zijn
voorbereiding op politiek leider-
schap dat niet. Nieltmin geloof ik
dat het een gelukkige omstandigheid
was dat we toen de trage jaen
doormaakten, want die gaven de
mensen de tijd hun positie te be
zien, de inventaris op te maken, het
zoeken naar een nieuwe manier van
leven onder woorden te brengen,
Dat zoeken is allengs gekristalli
seerd tot een diepgevoeld verlangen
naar een nieuwe denkwijze, een
nieuwe benadering - kortom, naar
helden.
Op dat ogenblik verschenen de
Kennedy's ten tonele. Als de jonge
Joe in leven was gebleven, was hij
misschien te vroeg verschenen en
zou de invloed van de Kennedy's
misschien liaar effect verloren heb
ben. Maar John Kennedy verscheen
op het moment dat hij nodig was en
op de manier waarop hij nodig was.
Hij verpersoonlijkte de Amerikaan
se traditie, hij stamde van immi
granten, maar hij was rijk, geslaagd
en tot macht geltomen in drie gene
raties, en door zijn eigen daden en
persoonlijkheid verscheen hij als de
langverbeide held.
Voor zover ik weet heeft nooit
iemand er een studie van gemaakt
wat een mens tot een held stempelt.
Ik bedoel niet iemand die een inci
dentele moedige daad verricht. Veel
mensen kunnen tijdelijk helden zijn
als er moed van hen gevraagd
wordt. Ik bedoel een man van held
haftige allure die door al zijn daden
en door zijn hele wezen hoop en
vertrouwen en tenslotte verering op
wekt. Verering is het gevolg van
iets dat „charisma" genoemd wordt.
De beste vertaling van dit tegen
woordig gebruikte woord is de oor
spronkelijke Griekse betekenis: „de
gave tot het brengen van vreug
de".
Ik heb dit gisteren tijdens de
lunch besproken met een vriend die
er onafhankelijke politieke denk
beelden op na houdt. „Ja, en daarin
schuilt juist het gevaar", verklaarde
hij. „De ene Kennedy na de andere
in het Witte Huis, en voor we het
weten hebben we een dynastie.
Eerst komt er een Kennedy die
meer dan twee ambtsperioden m het
Witte Huis blijft omdat hij weet hoe
hij' de mensen aan zich verknocht
moet maken. Nee, nee - acht jaar is
genoeg. Ik stem iedere acht jaar
Republikeins en daar tussenin De
mocratisch. Maar als je een Kenne
dy in het Witte Huis zet met al zijn
charisma, worden de mensen stapel
gek op hem en zullen willen dat hij
blijft. En kijk eens naar die hele
troep jonge Kennedy's! Weet je wel
dat sommigen. zichzelf al in het
Witte Huis zien?"
De familie Kennedy bezit charis
ma, ieder in verschillende mate,
maar John Kennedy en zijn vrouw
Jacqueline hadden het in de hoogste
graad. Robert Kennedy had het ook
en na de dood van zijn broer is er
iets van het charisma van de overle
den president op hem overgegaan.
Het bestaat niet altijd uit liefde.
Soms neemt het de vorm van hefti
ge haat aan.
Ik heb stomverbaasd gestaan op
oen avond in Arizona waarop ik
toevallig dineerde ten huize van een
rijke olie-weduwe, een vrouw van
in de zeventig die er eerlijk en
normaal uitzag. Een andere gast, een
zeer integere en briljante jongeman
sprak toevallig vol bewondering
over Robert Kennedy en stipte de
mogelijk aan dat hij onze volgende
president zou worden. Onmiddellijk
veranderde het minzame gezicht van
onze gastvrouw. Het verd verwron
gen van haat
„Ik wou dat iemand hem dood
schoot!" riep ze uit.
Toevallig was dit kort voordat ook
Robert Kennedy vermoord werd.
Maar die avond viel er een onbe
haaglijk stilzwijgen. Er schuilt geen
logica in een dergelijke haat. Men
kan die alleen maar negeren en we
gingen op een ander onderwerp
over. Toch moet ik nadenken over
een dergelijke grote tegenstelling
tussen liefde en haat.
Ons volk heeft - misschien als
gevolg van onze democratische le
vensbeschouwing - het vermogen om
heftig lief te hebben en te haten,
zoals ik bij geen enkel ander volk
onder de vele die ik gekend heb
ben tegengekomen, behalve mis
schien bij de Koreanen. De reden
daarvoor is me niet duidelijk.
Een deel ervan is wellicht toe te
schrijven aan het erfdeel van onze
voorvaderen. We zijn geboren uit
opstandigen en waaghalzen en er
vloeit vurig bloed door onze aderen.
Ja, ik heb onder vele volkeren ge
leefd en ik heb nooit zulke heftig
heid gekend als onder mijn eigen
landgenoten - heftige liefde, heftige
haat. Het is in dit land even gevaar
lijk om geliefd te zijn als om gehaat
te worden, want liefde kan in éen
enkel ogenblik in haat omslaan. Als
je een troep tot razernij gebrachte
vrouwen aan een Kennedy ziet
plukken en klauwen en hem hoort
toeschreeuwen, slaat de angst je om
het hart. Ik ken het, want ik heb
zelf wel gevangen gezeten in een
dermate buiten zichzelf gebrachte
menigte dat ik door de politie ontzet
moest worden. Ik ben bang voor
dergelijke liefde, want ik weet hoe
een verkeerd woord, een verkeerd
opgevatte liefde in haat kan doen
verkeren.
Maar het zijn meer dan erfelijk
heidsfactoren die verantwoordelijk
zijn voor de heftigheid waaraan wij
Amerikanen ons overgeven, en
waarvan te velen van ons in het
geheim genieten. Er is een tegen
strijdigheid in onze nationale levens
beschouwing die ik al eerder heb
nagevorst en waarover ik hier niet
hoef uit te weiden. Ik wil alleen
herhalen dat die zijn oorsprong
vindt in ontevredenheid over per
soonlijk bereikte resultaten.
Haat is natuurlijk een van de
gevolgen van jaloezie. Het is me
gebleken dat jaloezie onder ons volk
een algemeen verbreid euvel is, het
resultaat van. ons stelsel dat geba
seerd is op wedijver en individuele
eenzaamheid. Wat zijn Amerikanen
eenzaam, in persoonlijke zin gespro
ken! Ik heb in mijn eigen land meer
eenzame mensen gezien dan in enig
ander land dat ik ooit bezocht
heb.
Wordt vervolgd.)
Een dynastie van Kennedy
Mocht het denkbeeld veel Amerika
nen afschrikken, kogels hebben hel
in elk geval verhinderd. Of niet?
NEW YORK De Bea
orgc Harrison en Ringo Si
zondagmiddag met Bob E
de siterspeler Ravi Sjanka
'reden tijdens een concert i
de opbrengst ten goede zal
aan de Oostpakistaanse vlo
gen.
Het optreden vond plaats
dison Square Garden in N<
en alle 20.000 plaatsen wa
verkocht. »s Avonds werd 1
eert herhaald.
Begeleid door Ringo S
drums, bas-guitarist Eric
«n pianist en zanger Leon
legon Harrison het conc
een aantal songs van zij
I solo-pJaat.
I Op het toneel waren ve
I aanwezig gistarist Klaus 1
P'anist Billy Preston, Jum
'Jm Hom „Badfinger" en
Lcnnaer.
Het was George Harriso
optreden voor publiek s"
I laar.
mee eesM SUEKII
- VBCEEEBE IS HEGSEGA
TE BOBEV. IVE HEBBEU 6EEL
»V£T A/OO/S M TITUSVILLE
r£Rortj>ji als JE LEVEN VB
UEP /s
- -V
