444 (IV en slot) De dood is doodgewoon ZUID-AFRIKA LIJKT OP NAZI- DUITSLAND Russische comité voor mensenrechten zoekt contact met buitenland OPA ALBERTI WEER THUIS PALEISBEZOEKERS IN ORANJEZAAL Open brief 45 Zuidafrikanen: Dekspuit Laksheid binnenland buitenland Eerlijk praten Betere begeleiding Zuidafrikaans hockeyteam niet naar Australië Afp ersers aangehouden Weinig kansen voor federatie oliestaatjes Menselijkheid Tour de France Oppositie Ook voor U gemakkelijker en prettiger eten met Uw kunstgebit, dank zij een grotere kauwkracht. Dinsdag 20 juli 1971 DOODGAAN IS EEN FAMILIEPROBLEEM (Van een onzer redacteuren) Voor de Westerse mens is het sterven zwaarder dan voor mensen uit minder ontwikkelde culturen. Maar voor beiden gelden de laatste woorden van Arnold Toyn- bee in „Denken over de dood": „Bij de dood zijn er twee partijen die lijden; de gene die daarvan het groot ste deel voor zijn rekening krijgt is de nabestaande". apart; waarschijnlijk het belang rijkste aspect ervan is, dat het niet een probleem is voor de gemeen schap. Als iemand z'n man, vrouw of kind verliest, een vader of een moeder, dan is de gewone reactie van de omgeving, dat er een zekere tijd in acht genomen wordt waarin je zo iemand niet te veel lastig valt. Op zichzelf al een merkwaardige zaak, want het is helemaal niet ge zegd dat je juist dan geen behoefte hebt aan contact. Ik geloof daf wij het gevoel hebben, dat wij mensen in die nood moeten helpen bij het vergeten, bij het ontkennen. „Nou kom, je moet er eens overheen zijn, het is toch alweer zo'n tijd geleden blemen van de stervende patiënt komt een einde, maar de problemen van het gezin blijven. Verscheidene van deze problemen kunnen ver kleind worden als ze besproken worden vóór de dood van een ge zinslid. Maar ongelukkigerwijs be staat er een neiging de gvoelens voor de patiënt verborgen te hou den en te trachten steeds een la chend gezicht te laten zien en een masker van voorgewende opge wektheid te dragen, maar dat is vroeg of laat toch niet te hand haven.' „We hebben gesproken met een ongeneeslijk zieke man die zei: „Ik weet dat ik nog maar kort te leven „Ik ben tien jaar huisarts ge weest," zegt dokter Michels, ge neesheer-directeur van een ver pleeghuis, „mijn ervaring is dat het sterven niet zo'n probleem is voor de patiënt, maar een pro bleem voor de familie. Voor de stervende zelf is ook het be langrijkste Punt dat hij die fa milie moet achterlaten." De dood is een sociaal gebeu ren. Maar in onze snelle wereld moet de dood van de ander zo vlug mogelijk vergeten zijn. On ze wereld is er een waarin de weduwe niet mag huilen. Ze moet flink zijn en aan de toe komst denken. „Dat zou je man ook het liefst willen," zeggen we dan als valse troost. In „Omgaan met de dood" (uit gegeven naar aanleiding van het gelijknamige symposium van de Amsterdamse medische studenten in 1969) staat een brief van een 17- jarige jongen, die in een ziekenhuis ligt dood te gaan en die dat heel goed weet. Hij schrijft onder meer: „Ik heb ontdekt dat doodgaan op zichzelf niet zoiets ergs is. Het is zelfs heel normaal: iedereen die ge boren wordt gaat een keer dood. Dat weet je van tevoren, maar de meeste mensen willen daar gewoon niet aan, die denken dat ze het eeu wige leven hebben, dat de natuur voor hun geval een uitzondering zal maken. Het vervelende van dood gaan is dat het voor andere mensen zo akelig is." Psychiater A. van Dantzig in „Tot onze diepe droefheid": „De nabe staanden is natuurlijk een probleem en kijk eens naar de rest van de wereld, je houdt er nog zoveel over," en dergelijke, wat waar schijnlijk als resultaat heeft dat mensen op een heel subtiele manier merken dat ze met hun verdriet ge woon alleen moeten blijven, ten minste na een eerste aanlooptijd." Verschillende auteurs wijzen erop dat het stervensproces van de pa tiënt en het rouwproces van de fa milie parallel moeten lopen. Essen tieel is daarbij dat er over en weer eerlijk gepraat wordt. Dr. Kübler- Ross in dit verband: „Aan de pro- heb, maar zeg dat in godsnaam niet tegen mijn vrouw, zij zou het niet overleven." Toen wij eens met de vrouw spraken, gebruikte zij prak tisch dezelfde woorden. Zij wist het en hij wist het, maar ze hadden al lebei de moed niet er met de ander over te praten en dat na dertig jaar huwelijk. Het is ten slotte de jonge pastor geweest, die hen zover heeft gekregen dat zij samen gesproken hebben over wat ze allebei wisten, terwijl hij op uit drukkelijk verzoek van de patiënt in de kamer bleef. Ze waren allebei ontzettend opgelucht dat ze dit spel van wederzijds bedrog niet meer hoefden te spelen en ze gingen er toe over regelingen te treffen waar toe geen van beiden op zijn eentje in staat was gewest." „Ik denk dat de stervende veel kan doen om zijn familieleden te helpen zijn sterven te verwerken. Hij kan dat op verschillende ma nieren, één van die manieren is, met zijn gezin te praten over zijn ge dachten en gevoelens om hen te helpen dit ook te doen." Dr. Kübler-Ross wijst erop dat de gezinsleden verscheidene stadia van aanpassing doormaken die overeen komen met die welke de patiënten doormaken (zie het tweede artikel van deze serie). Als iedereen even wel de zaak verzwijgt terwille van de anderen, zal er een kunstmatige barrière tussen hen blijven waar door het moeilijk wordt zowel voor de patiënt" als voor het gezin om geleidelijk naar de droeve werk- lijkheid toe te groeien. De eindfase zal veel zwaarder zijn dan voor hen die samen kunnen praten en huilen. Naarmate de droefheid vóór de dood kan worden geuit zal ze naderhand beter te dragen zijn. Dr. Ross: „Voor het gezin wordt wellicht de pijnlijkste periode ge vormd door de laatste fase, waarin de patiënt zich langzaam losmaakt van de wereld, zijn gezin incluis. Zij begrijpen niet dat een sterven de die de vrede gevonden en zijn dood aanvaard heeft, zich langzaam maar zeker moet losmaken van zijn omgeving, ook van degenen van wie hij het meest gehouden heeft. Maar hoe zou hij ooit bereid kunnen zijn om te sterven als hij aan al zijn re laties blijft vasthouden die voor hem zoveel btekend hebben?" Dr. Ross gaaf ook in op de situatie van het gezin na het overlijden. Ze pleit voor een betere begeleiding van de familie. Ook in 't ziekenhuis „Er zouden kamers moeten zijn waar deze familieleden kunnen zit ten, rusten en eten; waar ze zich minder eenzaam voelen en elkaar kunnen opbeuren in de eindeloze wachttijden. Maatschappelijk wer kers of pastores zouden voor deze mensen beschikbaar moeten zijn, met voldoende tijd voor ieder van hen, en artsen en verpleegsters zouden vaker in deze kamers moe ten binnenlopen en beschikbaar zijn als deze mensen vragen of zor gen hebben. Zoals de zaken mo menteel liggen worden deze fami lieleden vaak' helemaal alleen ge laten. Ze brengen hun uren wach tend door in gangen, cafetaria's of in de omgeving van het ziekenhuis, waar zij doelloos heen en weer wandelen." DEN HAAG (ANP) Het Russi sche Comité voor de Rechten van de Mens is bereid tot samenwerking met alle internationale organisaties, die zich vriendschappelijk willen opstellen tegenover de Sowj et-Unie. Dat verklaarde Valeri Chaliclze, de secretaris van het comité in een telefonisch vraaggesprek met de redactie van de KRO-actualiteiten rubriek Echo. Zondag had prof. René Cassin, Nobelprijswinnaar en oprichter van het Internationaal Instituut voor de Hechten van de Mens in Straatsburg bekendgemaakt, dat hij telefonische afspraken had gemaakt over de sa menwerking tussen zijn instituut en het Russisch comité. Hij kon toen oog niet vertellen hoe die samen werking er in de praktijk uit zou gaan zien. Het gesprek met René Cassin heeft de weg voor samenwer king met het instituut geopend, al dus Chalidze. Al eerder kwam een dergelijke samenwerking tot stand met de In ternationale Liga voor de rechten yan de mens in New York „Het instituut van Cassin gaat een verza melband uitgeven van het blad dat !k rier in de Sowj et-Unie redigeer, waarin allerlei problemen van de rechten van de mens worden behan deld. De bladen zijn al in het bezit *an het instituut en ik heb nu toestemming gegeven ze uit te ge- Chalidze verkla-arde zeer veel Prijs te stellen op reacties van wes telijke wetenschapsmensen op het werk van zijn comité. Ook de uiit- 'sseling van literatuur over de echten van de mens noemde hij van grote waarde. >,AIs die uitwisseling via de post p-l' kan echter de laksheid van de on j een belemmering zijn. Brieven documenten, die Cassin mij had M 4' hebben mij nooit bereikt. Pmmt ik denk dat mettertijd de l beter zal gaan werken", het Russische Comité voor de Rech- en van de Mens manifesteerde zich P 10 november vorig jaar met een Programma van vijf punten: het wil werken binnen de bestaande Sow- j et-wetten, personen met politieke ambities mogen geen lid worden, het comité gaat uit van de VN verklaring van de rechten van de mens, het wil samenweiikinig met de Sowj et-autoriteiten en met elke in ternationale organisatie op het ge bied van de mensenrechten, die de Sowj et-Unie niet vijandig gezind De leden van het comité zijn op dit ogenblik Andrej Sacharov, de natuurkundige, die de Russische wa terstofbom ontwikkelde, de natuur kundige Andrej Tverdochlebov en Valeri Chalidze. De Russische auto riteiten hebben het cotoité welis waar nog niet verboden, maar ze hinderen het wel. In februari wer den Chalidze en Tverdochlebov uit genodigd voor een gesprek met de officier van justitie in Moskou, die hen meedeelde dat het bestaan van het comité in strijd was met de wet, omdat het niet was geregistreerd. In maart werd bij Chalide hiuisoeking verricht, waarbij zijn archief in be slag werd genomen. (Van onze correspondent) KAAPSTAD De Zuidafrikaanse dames hockeyploeg heeft haar reis naar Australië en Nieuw Zeeland, die over twee weken zou beginnen, af gelast. Tot deze beslissing is de dames- hockeybond voor Zuid-Afrika en Rhodesië gekomen na een telefoon gesprek met de voorzitster van de Nieuwzeelandse bond. „Nadat we hoorden, wat ons van demonstranten te wachten stond, besloten we dat het het beste was om de tournee af te gelasten". Zanger Wüly Alberti heeft gisteren het St.-Andreasziekenhuis in Am sterdam verlaten, waar hij na een operatie drie weken heeft gelegen. Hij werd thuis hartelijk begroet door zijn kleindochter Daniella. Paleis Huis ten Bosch in Den Haag is opengesteld voor het publiek. De Oranjezaal met de fraaie wandschilderingen trok veel aandacht. (Van onze correspondent) KAAPSTAD. Vijfenveertig Zuidafrikaanse geestelijken en voor aanstaande leken van diverse gezindten hebben een „open brief aan Zuid-Afrika" geschreven, waarin ze zeggen dat Zuid-Afrika veel meer op Nazi-Duitsland lijkt dan de meeste mensen zich bewust zijn. De opstellers zeggen, dat de reden van de brief is om „ons volk" van de rand van de afgrond weg te roepen". Verder vinden ze als christenen de plicht te hebben om „zich uit te spreken". „Het is pijnlijk voor ons om een vergelijking te maken tussen nazi- Duitsland en Zuid-Afrika", schreven ze, „maar zulke vergelijkingen zijn oneindig veel pijnlijker voor hen die lij-den omdat ze waar zijn". Volgens de open brief is zowel het Zuidafri kaanse als het nazi-Duitse nationa lisme beperkt tot hen, die met een „neurotisch nationalisme" bezield zijn. Beide systemen hebben een „nati onaal messianisme" gemeen en bei de onderstrepen het belang van „raszuiverheid". „Zijn onze wetten tegen huwelijk en buitenechtelijke ver h.oud-d in gen tussen blanken en niet-blanken niet overeenkomstig de beruchte van Neurenberg, die het verbood tussen ariërs en joden in Duitsland"? Een an-de-re overeenkomst is het idee van het „herrenvolk". In Nazi- Duitsland moesten arbeiders „werk boekjes" hebben, zond-er welke zij niet kunnen werken - hetzelfde geldt voor de Afrikanen in Zuid- Afrika. De Afrikaanse reservaten in Zuid-Afrika zijn vergelijkbaar met de „arbeidsreservoirs" die Duitsland schiep in de omringende landen. De open brief trekt ook vergelij kingen met de manier waarop Hitier de handhaving van de wet ontman telde, d-e rechtbanken onnodig m-aakte en mensen zonder proces in de gevangenis zette of verbande, verder met het Duitse systeem van aangeven aan de politie, met de afdanking van de westerse bescha ving, als zijnde decadent liberalis me, met het gebruik van door de staat gecontroleerde radio voor pro pagandistische doeleinden, de cen suur en de verdraaiing van de ge schiedenis in het onderwijs. Boven dien - aldus de brief - met het zich voortdurend beroepen op het „chris ten zijn" om dit beleid te rechtvaar digen. (Copyright De Stem-The Guardian) LEEUWARDEN (ANP) De po litie van Leeuwarden heeft twee mannen, die een veehouder een por tefeuille met 30 gulden en twee spaarbankboekjes met een tegoed van 14.000 gulden afpersten, gear resteerd. Het tweetal overviel de rustende veehouder in zijn woning. Een hield hem vast en de ander doorzocht het huig. (Van onze correspondent) KOEWEIT Bijna alle grote sta ten rond de Perzische Golf geven een federatie van de zeven minuscu le rijkdommen weinig overlevings kansen. De heersers van deze staten die in Dubai bijeen zijn geweest, hebben aanzienlijke vorderingen ge maakt naar een centraal-bestuur voor na het eind van dit jaar, wan neer de Engelsen er wegtrekken. Herhaaldelijk hebben zij bezwa ren gemaakt tegen samenwerking in een federatie, ondanks druk van di verse kanten. De vorige week maak ten enkele persbureau's melding van overeenstemming over een unie. Maar toen dit weekend het overleg na een schorsing hervat werd kwa men de oude angsten voor een unie weer naar boven en krabbelde men weer opnieuw terug. Wat er ook overeengekomen mag zijn, het zal nog wel lang du-ren, voordat de heersers hun veronderstelde autono mie opgeven. De verhoudingen liggen er nogal verward, maar de voornaamste scheiding tussen degenen, die olie bezitten, en degenen, die er slechts enkel over dromen, is overschaduwd door de aspiraties van de twee rijk ste sjeikdommen Dhabi en Dubai. Ze hebben onenigheid over de ver deling v-an de stemmen in een fe deraal parlement 'met 18 zetels. Geen van de heersers is erg geluk kig met de publikaties van een re geren door de meerderheid en van een gedeeltelijke verantwoordelijk heid voor militaire en buitenlandse aangelegenheden. Het overleg volgde op de misluk king vorig jaar om een federatie van 9 staten te vormen, waarin ook Bahrein en Qu-atar moesten worden opgenomen. Koning Feisal heeft zich ingespannen voor een negen staten federatie, hoewel de meeste andere naties de werkzaamheid daairvan al lang hebben afgeschreven. Brieven voor deze rubriek moeien met vol* ledige naam en adres worden ondertekend. Bij publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uitzondering zal van deze regel wor den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij de redactie bekend. Publicatie van brieven (verkort of onverkort) betekent niet daf de redactie het in alle gevallen eens is met in houd, c.q. strekking. Die hele bedoening rond- het heen gaan van Bernhards moeder gelezen. Het is wel bar hoor. Wie van ons zou het lijden van zijn moeder niet proberen te verzachten als het mo gelijk was? Is liefde voor de ouders of voor een kind ook al laakbaar? Laat die mensen toch tenminste in hun gezinsleven vrij, voor de res-t is het tooh al opstaan en pootjes geven. En dan heten we een vrijheidslie vend volk te zijn. Alsjeblief, laten we menselijk zijn tegenover eenie der. BREDA M. ELZAS-GROOT Iedereen was ervan overtuigd, dat wanneer het weer slechter werd Ocana geen kans- h-aid te-gen Merckx. Het is slecht weer gewor den en Ocana heeft door grote risi co's en boven zijn krachten rijdend de Tour moeten verlaten. Het .rare is nu dat v-elen de overwinning van Merckx kleineren, ondanks het voorspelde resultaat. De Tour w-as interessant met Oca na, maar zeker niet lang meer. Merckx kwam ontzettend hard terug en ik weet zeker dat daardoor Oca na teveel risico's heeft genomen en door oververmoeidheid zijn reactie vermogen sterk was afgenomen. Waarom trouwens een leider met meer dan 7 minuten voorsprong de zelfde risico's gaat nemen als num mer twee in het klassement is voor mij een raadsel. Ocana had meer z'n verstand moeten gebruiken, maar doordat hij d'at niet deed zal hij geen jaren aan de top staan zoals Merckx, maar hooguit enkele da gen! DONGEN J. v. PELT Eerder een gebrek aan loyaliteit dan bezorgdheid dat de wet op het toepassen van de geneeskunde zou zijn overtreden, zou men de PvdA- vragensteller Ter Beek ten laste moeten leggen, toen hij onbehouwen stelde: „Dat zelfs een gaste van ons koninklijk gezin geen recht heeft, onder welke omstandigheden ook op privacy inzake het consulteren van een ook door medici erkend gene zer". Het is wel duidelijk dat het mis selijke spelletje van hinderlijk vra gen stellen door de oppositie weer is begonnen en ook is er niets veran derd in de méér dan loyale beant woording van deze vragen, zonder de heren- en dames-vragenstellers „de neus af te vegen". In eenzelfde krant lees ik dat ook mej. Postem-a van de PvdA (gastarbeiders) de be treffende minister haar bezorgdheid ter kennis bracht „dat 70 Turkse en Marokkaanse gastarbeiders, waar geen werk meer voor was, naar hun land teruggezonden zouden worden". De minister bediende ook haar naar wens en nam haar bezorgdheid weg. Een statistiek heeft uitgewezen dat elke vraag i-n het parlement gesteld duizenden guldens kost. Moeten wij daar nu ma-ar in berus ten? Misschien wel, want een volk heeft de regering (in dit geval de minst kwade) die het verdient, de zwijgende massa inbegrepen. BREDA W. NOORLANDER LONDEN (Reuter) Ook var kens hebben wel eens geen zin de liefde te bedrijven. Er zit echter iets hl de lucht voor de onwillige zeug. Een Brits onderzoekingsteam beeft de „ogenblikkelijke passie" voor varkens uitgevonden, een spuitbus met de doordringende geur van een bronstig mannetjeszwijn. Proeven hebben uitgewezen dat een korte druk op de spuitbus al een stimulerend effect op de zeugen heeft. Maar het is onwaarschijnlijk, dat het ook op mensen uitwerking heeft. (Advertentie) Als U lost hebt met Uw kunstgebit, zal Uw andarts U het speciale Dentofix-kleefpoeder kunnen aanbevelen. Uw gebit komt daardoor vaster te zitten en zal bij het spreken niet gaan schuiven of loslaten, zodat U zich zeker der gevoelt. Het gevoelige tandvlees wordt door Dentofix beschermd, zodat U steviger kunt bijten en gemakkelijker kauwen. Dank zij Dentofix kunt U zonder bezwaar weer lachen noesten, zelfs niezen en U spreekt duidelijker' Dentofix voorkomt ook slechtriekende adem* (gebitsgeur). Schaft U nog heden Dentofix aan. Verkmgbaar bij Apothekers en Drogisten ■n neutrale, plastic strooiflacons a tl. 2,67

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 11