ZEGE MERCKX
WORDT ER EEN
ZONDER WAARDE
VAN KM TOT KM
Zoetemelk
tuimelt
oVer
gevallen
Ocana
1971 dreigt zwart jaar te
worden voor wielersport
DRAMATISCH HOOGTEPUNT
TOUR OP COL DE MENTE
OCANA
VANDAAG
NAAR HUIS
Jan Janssens visie op de Tour
Janssen antwoordt lezers
Wagtmans
geluk bij
klapband
Wagtmans: klein gaatje
MAURICE DE MUER
Ocana won
op Col de
Mente Tour
Noodlot
ONGEVALLEN
STAPELEN
ZICH OP
Verschrikkelijk
sport
Redactie
Hein Groothuis
f
J. Smits, Rozenstraat 6, Ooster
bout: „Denkt u, nu Ocana is uit
gevallen, dat Zoetemelk nog enke
le minuten kan inlopen in de ber
gen en in de tijdrit?"
JAN JANSSEN: „De kans is
heel klein dat Zoetemelk nog in
loopt op Merekx. Ik denk zelf dat
het er niet inzit, omdat Zoetemelk
in de rit naar Orcières-Merlette is
teruggepakt door Merekx, waar
mee dus duidelijk is geworden dat
Zoetemelk niet beter in de bergen
is dan Merekx. In de tijdrit wint
Zoetemelk zeker geen terrein".
J. Holdorp, Paterserf 667, Oos
terhout: „Vindt u het niet irreëel
dat men in de ene etappe wel en
in de andere geen bonificatie
geeft en dat de bonificatie boven
dien nog per etappe verschilt?"
JAN JANSSEN: „Nee, dat vind
ik- normaal. Als in etappes met
cols bonificatie zou worden gege
ven, zouden de renners, die goed
omhoog gaan in het voordeel zijn.
Vlakke etappes zijn voor iedereen
hetzelfde. De bonificatie is alleen
anders (minder) op dagen met
halve etappes".
J. de Veth, Nijenrodestraat 16,
Breda: „Wat gebeurt er als een
renner lekvrijdt en de wagens en
renners al zijn gescheiden, bij
voorbeeld bij het opkomen van
een sintelbaan?"
JAN JANSSEN: „De tijd wordt
altijd bij het binnenkomen van
een sintelbaan op het sportpark
opgenomen, zodat hij dezelfde tijd
krijgt als degenen in wiens gezel
schap hij op de baan arriveerde".
Th. Buijsse, Helenapolder 7,
Biervliet: „Wat denkt u dat de
oorzaak is van de val van Ocana?"
JAN JANSSEN: „Ik denk dat
hij een bocht niet goed heeft kun
nen nemen en dat hij langs de
kant van de weg door grint en ga
ten is gereden en toen is gevallen.
Het kan ook zijn dat hij is geslipt.
Er zijn tal van mogelijkheden".
P. Lips, Zoutmanweg 2, Breda:
„Wie maakte buiten de bonifica
ties de beste totaaltijd in de Tour
van 1968?"
JAN JANSSEN: „Herman van
Springel".
Wanneer u Jan Janssen een vraag wilt stellen over Tour-zaken die u
bezighouden, kunt n dat vanavond doen tussen 18.30 en 19.30 uur. Men
dient daarvoor onze sportredactie te bellen, telefoon Breda (01600)-
22341, toestel 215 of toestel 143.
14e ETAPPE
15 km Korte vlucht van Mintjens,
Ballini, Sanquez en Berland.
18 km Demarrage van Martellozzo
en Casas.
20 km Kopgroep heeft 15 seconden
voorsprong.
23 km Leiders ingelopen.
28 km Ontsnapping van Bruyêre,
Danguillaume, Riotte en Schleck.
Erbij: Berland, Schleck valt terug.
45 km Wagtmans en Mortensen
komen bij kopgroep, die nog maar
100 meter voorsprong heeft.
47 km Kopgroep ingelopen.
48 km Demarrage van Jan van
Katwijk en Alain Vasseur.
49 km Martellozzo, Fuente en Le-
tort in achtervolging.
52 km Koplopers achterhaald door
het groepje Martellozzo, voorsprong
30 sec.
60 km Voorsprong kopgroep 1 mi
nuut.
72 km Doorkomst op de Cóte de
Vicariat (4e categorie): 1. Fuente,
2. Martellozzo, 3. Letort, 4. Van
Katwijk, 5. Vasseur, peloton op 1.55.
80 km kopgroep 2.35.
100 km Voorsprong 4 minuten.
120 km Voorsprong 6 minuten.
125 km Guimard en Swerts in ach
tervolging.
135 km Kopgroep heeft 3.50 op
Guimard en Swerts, 7.10 op pelo
ton.
144 km Aan de voet van de Col
d'Aspet (3e categorie) demarreert
Fuente uit de kopgroep, die 1 mi
nuut voorsprong heeft op Guimard
en Swerts en 5.20 op peloton.
145 km Peloton aan stukken door
demarrage van Merekx met wie o.
a. meegaan: Ocana, Zoetemelk, Van
Impe en Gösta Pettersson.
146 km Weer demarrage van
Merekx. Opnieuw sluiten Ocana,
Zoetemelk, Van Impe en Gösta
Pettersson aan. Uit de kopgroep
vallen renners terug, peloton raakt
nog steeds verder achter op groep-
Merckx.
150 km Doorkomst op Col d'Aspet:
1. Fuenta, op 2.10 Vasseur, op 2.20
Letort, op 2.40 Guimard en Swerts,
op 3.15 Van Katwijk, op 3.50 Martel
lozzo, op 4.55 Van Springel en Si-
monetti, op 5 minuten Merekx,
Ocana, Van Impe, Zoetemelk, The-
venet, op 5.10 Labourdette en Mori,
op 6.10 Wagtmans, op 6.20 Gösta
Pettersson en Aimar, op 10 minu
ten het peloton.
153 km Volgende demarrage van
Merekx mislukt.
158 km In de klim van de Col de
Mente komt Van Springel bij kop-
groep-Merckx, waaruit Zoetemelk
terugvalt maar even later weer
aansluit.
161 km Merekx demarreert maar
komt niet ver.
162 km Bij groep-Merckx komen:
Wagtmans, Mori, Labourdette, The-
venet en Lopez-Carril, die even la
ter weer moeten lossen.
165 km Doorkomst op Col de Men
te: 1. Fuente, 2. op 4.45 Guimard,
3. Merekx, 4. Van Impe, 5. Zoetemelk,
6. Ocana, 7. op 5 minuten Theve-
net, op 5.10 Wagtmans.
367 km Ocana en Gösta Pettersson
vallen in afdaling. Beiden moeten
de strijd staken.
169 km Merekx alleen achter Fu
ente aan.
377 km Zoetemelk, Van Impe, Gui
mard en Lopez-Carril komen bij
Merekx, voorsprong van Fuente:
5.30.
395 km Fuente begint met voor
sprong van 5.20 op groep-Merckx
aan de beklimming van de Col du
Portillon (2e categorie).
199 km Lopez-Carril en Guimard
lossen uit groep-Merckx.
204 km Doorkomst op Col du Por
tillon: 1. Fuente, 2. op 6.20 Merekx,
Lopez-Carril, Aimar, Van Impe,
Zoetemelk, Guimard, op 7.45 Agos-
tinho, Labourdette, Martos, Theve-
net en Mori.
214,5 km Fuente wint 14e etappe
in Luchon.
(Van onze speciale verslaggever)
LUCHON Eddy Merekx heeft
gisteravond Luis Ocana opgezocht in
het ziekenhuis van Saint Gaudens.
Hij deed dat, kort nadat Tour-direc
teur Felix Levitan bij Ocana was ge
weest. „Over de gezondheidstoe
stand", zei Felix Levitan, „bestaat
geen reden tot ongerustheid. Het gaat
goed met Ocana, die alleen last heeft
van een ernstige schouderblessure".
Inmiddels had de Tour-organisa
tie al een communiqué uitgegeven
met een formulering, waar men van
opkeek. Onder de kop: „Gezondheid
Ocana geeft reden tot tevredenheid",
meldde men namelijk: „De huidige
diagnose luidt borstkasindrukking
en uitgesproken schocktoestand".
Volgens Felix Levitan zal Luis Ocana
vandaag; dinsdag, uit het ziekenhuis
naar zijn woonplaats Mont de Mar-
san mogen vertrekken.
terdege dat de overwinning die hij
nu gaat behalen nietszeggend is.
Een zege zonder waarde. Maar hoe
wei Merekx nu op een been gaat
winnen, is het in ieder geval dui
delijk geworden, dat zijn positie bij
zonder wankel is geworden.
Ik geloof dat er in de rest van de
Tour niet veel meer zal gebeuren.
Ik verwacht geen grote verschui
vingen meer. Na dit geval met
Ocana zal iedereen wel uit gaan
kijken en blij zijn als hij in Parijs
is. Zo'n ongeluk zet iedereen aan
het denken. De ouderen zullen nu
zeker extra voorzichtig zijn. Toen ik
22, 23 was, was ik zo zot als een
deur. Later is dat veranderd. Als je
ouder wordt ga je beseffen dat je
thuis wat achterlaat en neem je
minder risico. En zeker als je een
dergelijk voorval als gisteren mee
maakt.
Zoetemelk is er gisteren ook beter
van geworden. In feite zou hij nu
wat minder aandacht aan het berg-
klassement moeten besteden. Hij
JAN JANSSEN
zou moeten proberen Merekx ach
terstand te bezorgen. De kansen om
een dikke twee minuten op Merekx
goed te maken zijn echter wel heel
klein. De mogelijkheden voor de
anderen zijn nog geringer. Dus weer
Merekx. Wat Jammer toch.
Iedereen gunde het Ocana zo.
Omdat hij veruit de beste
Ik reed een koers in Zele.
M Daar hoorde ik het nieuws
van Ocana. Er ging een schok
door het peloton. Verschrik
kelijk, dat zoiets moest gebeuren.
Het heeft eigenlijk niets met sport
te maken. Het kan ook in het ge
wone leven gebeuren. Ik heb ge
zegd dat Ocana niet zo goed daalt
bij slecht weer. Maar dit....
De Tour is nu gedevalueerd tot
een kermiskoers. De Tour heeft zijn
hoofd verloren. Straks gaat de
grootste verliezer de Tour winnen.
Het is onrechtvaardig. Ocana in het
ziekenhuis. Ocana, die de onweer
staanbare Merekx aan diggelen
heeft gereden. En Merekx wordt,
tenzij hij ook valt, wat ik niet voor
hem hoop, eerste
Ik heb na afloop van de etappe
het commentaar van Merekx ge
hoord. Hij zei: „Ik had veel liever
de Tour verloren. Dat was veel
mooier geweest". Hij had zich bij
zijn rol neergelegd en beseft nu
door
peter
heerkerts
De man, die de Tour de France
een nieuw gezicht gaf, die het wie-
Iervolk schonk waar het jaren om
smeekte een geslaagde machts
greep schoof uitgeteld op de Col
de Mente af. Een glibberige vieze
berg, waarop zowat de hele groep
(Merekx, Zoetemelk, Van Impe en
Gruimard) onderuit schoof. Waarom
Eini Wagtmans bij het klappen van
zijn achterband in een bocht recht
door moest sturen en bij puur geluk
een langzaam aflopend weggetje in
gleed (zijn ploegleider Driessens:
„Ik snap niet dat hij nog leeft").
Waar solorijder Jose Manuel Fuente
(die tot in Luchon alleen voorop
bleef) door zijn mecanicien uit de
diepte van een ravijn moest worden
gevist. Dat was de Col de Mente
gisteren. Gemeen.
En anderhalve kilometer na het
hoogste punt raakte Luis Ocana in
die smerige greep van stortregen en
opspattende modder- Hij kon zich in
een bocht niet houden en botste
tegen een muurtje. Zijn stuur boor
de zich in zijn zij terwijl hij op het
drijfnatte asfalt viel.
Tegelijk vloog Joop Zoetemelk op
hem in. Hij verloor alle controle
toen zijn voorband leegliep, precies
in de bocht waar Luis Ocana lag.
Zoetemelk: „Ik kon de draai amper
nemen en Ineens zag ik daar Ocana
op de grond". Hij reed pardoes op
de geletruidrager in. Met een korte
boog vloog toen ook Joop Zoetemelk
van zijn fiets, maar mankeerde niets
en had enkel materiaaldefect dat
snel was verholpen. En terwijl Zoe
temelk zich in gang zette, trokken
motorrijders Luis Ocana naar de
binnenrand van de weg. Er kwamen
immers nog renners, want Luis Oca
na was geheel in stijl met zijn
positie een van de eersten van
daag. Maar het noodlot zou nog een
keer toeslaan. Terwijl een lid van
de gendarmerie zich wijdbeens voor
Luis Ocana opstelde om hem te
beschermen tegen alles wat in vlie
gende vaart naar beneden kwam,
vloog Joaquim Agostinho tussen de
benen van de agent. Bedden tuimel
den om. De gevolgen waren niet
ernstig. Joaquim Agostinhe klauter
de weer op zijn fiets en waagde
zich aan het acrobatenwerk, dat de
genen, die hem vooraf gingen er
inmiddels zowat op hadden zitten.
(Van onze speciale verslaggever)
LUCHON Het jaar 1971 dreigt
voor de wielersport een zwart jaar
te worden. Ocana mag zijn valpartij
dan redelijk goed doorstaan hebben,
de ongevallen, al dan niet met dode
lijke afloop, stapelen zicli op in een
frequentie, die iedereen schrik aan
jaagt en die waarschijnlijk wordt
veroorzaakt door de alsmaar toene
mende snelheid ten gevolge van de
verbeterde wegen, de steeds betere
conditie van de renners en het per
fectioneren van hun materiaaL
Men herinnert zich de etappe
naar Marseille, toen in de drie eer
ste uren de renners gemiddeld meer
dan 50 km aflegden. Zie hier een
lijstje van ongelukken, die in 1971
hebben plaatsgevonden.
2 januari: Zesdaagse van Keulen,
Rolf WolfShohl valt, de dokters
constateren een schedelbreuk.
12 maart: Derde etappe Tirheno-
Adriatico, Michele Dancelli breekt
een dijbeen.
15 maart: Sint Pieters Lille, Jempi
Monseré verongelukt.
28 maart: Op weg naar de Amste'
Gold Race verongelukt de vrouw
van Eric Leman.
14 april: eerste etappe Vijfdaagse
van Duinkerken, de Fransman
Daniel Proust valt, in een zieken
huis constateert men een schedel
breuk.
16 mei: Criterium van Milaan. Een
motor, die 30 meter van de ren
ners (onder wie Merekx en Gi-
mondi) rijdt, grijpt het neefje van
de organisator. Het jongetje is op
slag dood.
Mei: Olympia's Tour door Nederland.
Op de Afsluitdijk rijdt de Am
sterdammer Bertus Couwenhoven,
die met een fotograaf tien meter
achter het peloton reed, tegen een
stilstaande auto op. Couwenhoven
wordt ernstig gewond naar een
ziekenhuis vervoerd.
Juni: Voorlaatste rit Dauphiné Libe-
ré, massale valpartij. Labourdette
en Demunck breken een sleutel
been. Letort een pols.
Juni: Midi Libre, Jos de Schoenmae-
ker, een van de beste knechten
van Eddy Merekx, breekt een dij
been.
1 juli: Etappe avondzesdaagse in-
Leidischendam. Ben Jurriaans ver
ongelukt.
In deze Tour de France zijn tot
dusverre 19 mensen, voornamelijk
toeschouwers langs de weg en mo
torijders van de volgerskaravaan,
min of meer ernstig gewond. Het ri
sico voor hen en volgers neemt van
jaar tot jaar toe. In de cols zijn de
wegen wel beter geworden, maar er
wordt daarentegen ook veel harder
gereden in de afdalingen. Dit bete
kent een nieuw, gevaar voor renners
en volgers, een gevaar waartegen
men geen verweer heeft. Want een
maximumsnelheid in de Tour instel
len zou tevens het einde van de ron
de betekenen.
LUCHON „Ik ben vooral tevre
den dat ik Rini Wagtmans nog zie",
riep Lomme Driessens na de veer
tiende etappe in Luchon. „Mensen
nog an toe, ik dacht nooit dat-ie le
vend naar beneden zou komen".
Rini Wagtmans had hem de schrik
op het lijf gejaagd toen hij een lekke
band kreeg en pardoes van de weg
stuurde. „Ik zag ineens een heel
klein gaatje om het smalle pad op
te komen. Het lukte me nog net. Wel
moeilijk hoor, want ik reed zeker 65
km per uur". Met een sierlijke zwaai
dook Rini Wagtmans de diepte in.
„Ik dacht: die zie ik nooit meer te
rug", zei Lomme Driessens. „Ja, het
was wel link, maar ik wist wat ik
deed. Wel een verschrikking zeg, die
afdaling. Zo heb ik het zelden mee
gemaakt", zei Rini Wagtmans, en hij
wees op zijn schoenen: „Hier, de
rechterneus weggesleten en geen
plaatje meer te zien, wat denk je
daarvan?".
De lange vlucht, die Jan van Kat
wijk gisteren inluidde door na 48 km
te demarreren, heeft hem geen winst
in het algemeen klassement bezorgd,
maar wel een cadeautje. Hij werd
namelijk eerste in de Point Chaud-
sprint en dat leverde bloemen op.
„Heb ik ook 'ns iets", glunderde Van
Katwijk.
Mevrouw Ocana bezoekt haar echtgenoot Luis Ocana, die ten gevolge van een ernstige val op de Col de Mente
niet met de gele trui in Parijs, maar in het ziekenhuis tussen de witte lakens eindigde.
Een karwei, dat de risico's van dit
toch al zo harde beroep angstig
blootlegde. Frankrijk's wlelerhoop
Bernard Thevenet arriveerde in Lu
chon met bloedende wonden aan
zijn linker elleboog.
Rini Wagtmans liep rond op zijn
sokken met in zijn handen totaal
versleten schoenen, waarvan de me
talen platen schroeiend waren weg
gesleten door het voetenwerk, dat
hem in balans moest houden. Molte-
ni's ploegbaas Lomme Driessens
toch niet zo gauw ondersteboven
schuddebolde over de gevaren, die
hij Eddy Merekx had zien omzeilen
en Kas-ploegleider Dalmacio Langa-
rica kuste met Spaanse vurigheid
zijn kleine José Manuel Fuente, die
hij niet zozeer complimenteerde met
zijn overwinning, maar omhelsde
vanwege de behouden afloop. „Oh",
kreunde Langarica, „ik zag hem zo
ln de diepte van de Mente vallen.
Verschrikkelijk. Onze mecanicien
trok hem eruit. Ik mag er niet meer
aan denken".
En intussen lag Luis Ocana ln het
ziekenhuis van Saint Goudens, waar
de helicopter, die hem aan de voet
van de Mente overnam van de am
bulancedienst, naartoe had gewiekt.
Mont de Marsan, zijn woonplaats die
de Tour-organisatie ten koste van
een fikse verplaatsing (uit Pau) in
het routeschema opnam als start
plaats, bereikte hij niet in een gele
trui. Voor Luis Ocana eindigde de
Tour op de Col de Mente. In spor
tief opzicht voor ledereen trou
wens.
Rolf Wolfshol, in deze Tour weer van de partij, werd in het begin van
dit jaar het slachtoffer van een valpartij tijdens de zesdaagse van Keulen.
Hij liep toen een schedelbasisfractuur op en opende daarmee de groeiende
lijst van ongevallen.
(Van onze speciale verslaggever)
LUCHON Maurice de Muer,
ploegleider van Luis Ocana, is moei
lijk te troosten. Minutenlang stond hij
op de Col de Mente huilend naast
zijn gevallen gele-truidrager en in
Luchon liep hij, totaal ontredderd, zo
gauw mogelijk weg uit de drukte.
„Ik zeg je", sprak De Muer dof,
„dat Luis in de beklimming van de
Mente de Tour gewonnen heeft. Daar
liet hij zien wie hij was". Aan de
theorie viel moeilijk te tornen. Toen
Eddy Merekx, jn een dappere en van
zijn groot karakter getuigende aan
val, Luis Ocana op de knieën pro
beer te brengen tot vier keer toe
lokte Merekx in de beklimmingen een
directe harde strijd uit volgde de
Spanjaard hem moeiteloos. Hij sprong
met gemak aan het wiel van de drif
tige Eddy Merekx en wist van geen
wijken. Antwoord op de krachtige
stoten van de Belg hadden ook Gösta
Petterson (die net als Ocana door
een val de strijd zou moeten staken)
en Joop Zoetemelk met zijn rivaal
Lucien van Impe. Maar, het was dui
delijk, Joop Zoetemelk stak niet in
blakende vorm. Eén keer verloor hij
zelfs het contact, maar kon toch
daarna weer aansluiten. Eerlijke be
kentenis: „Echt, het ging vandaag
slecht. Ik draaide niet best". En Lu
cien van Impe monter: „Ik heb ge
zien dat Joop moeilijk reed. Nu weet
ik zeker dat ik die bergprijs win,
want ik vlieg".
(Van onze speciale verslaggever)
>-
LUCHON Onder een duivelse stortbui, met bliksemflitsen, die de
lucht opentrokken en een vaal licht over de grimmige Col de Mente
wierpen, droeg een roomwitte ambulance een renner van de Tour de
France weg: Luis Ocana. Bloedend uit het achterhoofd en met ern
stige borstklachten was hij opgeraapt. Ze vonden hem, de zieken
broeders, aan de rand van de weg pal tegen de rotsen waar hij heel
voorzichtig naar toe geschoven was door een motorrijder. Daar,
waar de Toursensaties van dit jaar een dramatisch hoogtepunt be
reikten, probeerde Luis Ocana nog een keer op te veren. Z'jn rechter
hand graaide in de lucht, in het niets, op zoek naar zijn fiets. Kalme
handen dwongen hem terug. Dan een sirene. De ambulance, waarin
Gösta Petterson iets eerder tegen de vlakte gegaan al lag. Luis
Ocana reed verder op een brancard.
De Zweed Gösta Pettersson,
dit jaar winnaar van de Ronde van
Italië en ook in de Tour de France
vooraan in het algemeen klassement,
staakte, evenals gele-truidrager Luis
Ocana, na een val de strijd.
