fZi
SCHREEUWEND TEKORT AAN BEJAARDENWONINGEN
een op
de tien
„In vredesnaam
maar
met dit kabinet"
GERUCHTEN OVER
ONTSLAG 1100 MAN
IN GRONINGEN
ïeUzn.
Mmtie
NIEUWE MAN OP JUSTITIE, PROF. v. AGT
Kunstschilder verduisterde eigen werk
OOK VOOR EEN
PERSOONLIJKE LENING
Iburg
ga metuw tijd mee-ga naardenmb!
ngcar reis....
JANSSENS"
T TOURS
binnenland
buitenland
Geen reden tot
hoera-roepen
over plannen
FIJN PUNT
DRUGBELEID
BAREND EN HET
VUILE WERK"
ron
T'
bi
innenhof
CHOCOLADE
TELERAMA
papier
oor uw pen
Waarom meer bars?
140,-
158,-
262,-
360,-
375,-
380,-
365,-
260,-
287,-
D 264,-
423,-
503-
410,-
elfs fooi reisleider en
ibben nog veel meer.
16,50
16,00
FOON 01140-2845
9-16-23-30 juli 6 aug.
9-16-23-30 juli 6 aug.
6-13-20-27 juli 3 aug.
7-14-21-28 juli 4 aug.
7-14-21-28 juli 4 aug.
14-21-28 juli
12-19-26 juli
21 juli
de France 18 juli
iedere woensdag.
REN:
itionsplein
tel. 33380
tel. 35991
tel. 35660
tel. 33361
tel. 336 - 365 - 535
tel. 305
tel. 35075
tel. 33904
tel. 33772
tel. 34635
tel. 364
tel. 2100
tel. 565
ALLE VLIEG-,
BOOTREIZEN
iten
en
onnewering
onze service
ds klaar
ratie aan tenten
-17-21
65
1665
ing en uitstekende
lire arbeidsvoorwaar-
trokkenen moeten
:ijn, zowel een
ie keuring als een
ogische test te
an. Schriftelijke
ties, vermeldende
iop, opleiding, ervaring
5nst salaris worden
igewacht bij de
Personeelszaken van
enleenbank Tilburg,
aat 30, Postbus 705,
U kunt ook
ch inlichtingen
bij onze heer
ir (04250-26032)
>45.
Zaterdag 3 juli 1971
EIND 1969 woonde 83% van de
Nederlandse bejaarden in gewone
gezinswoningen, 6% beschikte over
een specifieke bejaardenwoning. De
rest, iets meer dan 10%, zat in een
tehuis of inrichting. Deze wijze var
huisvesting is eigenlijk in grote te
genspraak met het uitgangspunt vai
de bejaardenzorg: ze zo lang moge
lijk zelfstandig te laten wonen. Tus
sen eigen gezinswoning en eei
eventueel tehuis zou het bescliikke:
over een wat aangepaste woning eer
normale zaak moeten zijn. Dat is het
niet, want er is een ontstellend te
kort aan bejaardenwoningen.
Natuurlijk zijn er wel gewone ge
zinswoningen die geschikt zijn vooi
bewoning door bejaarden. Het gaat
dan om woningen die niet te groot
of te bewerkelijk zijn, die zich par
terre of op de eerste verdieping
bevinden ofwel per lift bereikbaar
zijn als ze hoger gelegen zijn. Be-
jaarden woningen zijn volgens de of
'iciële definitie huizen waarvan bi
de bouw rekening is gehouden met
de speciale behoeften van bejaarden
Dank zij wat aanpassingen kan de
bejaarde er op verantwoorde wijze
zelfstandig blijven wonen. De mees
te bejaardenwoningen zijn bestemd
voor twee personen.
Nog een andere vorm van zelf
standige bewoning bieden de zoge
naamde serviceflats: uit zelfstandige
flatwoningen bestaande gebouwen
waarin de bewoners bepaalde dien
sten worden aangeboden, terwijl in
aet gebouw tevens gemeenschappe
lijke ruimten zijn opgenomen.
Heel wat problematiek van be
jaarden is terug te brengen tot een
slechte woonsituatie. Het stoken van
een oude kolenkachel, een toilet
buiten met een tonnetje, een tochtig
huis. Bij het al eerder genoemde
Amsterdamse onderzoek bleken met
minder dan 75.600 hoofdstedelijke
bejaarden in huizen te wonen dit
vóór 1930 zijn gebouwd. En die
lekkages, vochtigheid en tocht ver
tonen. Dat is een situatie waardoor
bejaarden wel moeten zeggen: ik gt
naar een bejaardenhuis.
In „Op leeftijd" zei mej. drs. W
van Neck, adviseuse voor het be-
jaardenwerk in Noord-Holland: Het
bouwen van de bejaardenwoningen
is op een ontstellende wijze achter
gebleven. Men heeft het bouwen
van verzorgingstehuizen altijd veel
interessanter gevonden dan bejaar
denwoningen. Er is ook veel te wei
nig aandrang uitgeoefend op Volks
huisvesting -om nu eens op forst
wijze woningen voor bejaarden te
bouwen. De aangekondigde bouw
van 60.000 bejaardenwoningen in de
komende vijf jaar achtte mej. Van
Neok veel te weinig reden om hoera
te roepen. Het ministerie van Volks
huisvesting stelt dat 30 van de
bejaarden een aangepaste woning
nodig heeft. We tellen op het ogen
blik 1.300.000 bejaarden en als we
de bezettingsgraad van die wonin
gen vrij hoog op 1,5 stellen, dan zijn
er 260.000 woningen nodig. Momen
teel hebben we 45.000 bejaardenwo-
ninigen. Er is dus een tekort
van 215.000 woningen en we zou
den er daarom 43.000 per jaar moe
ten bouwen. Dan zitten we nog niet
aan de ruime kant, want in 1975
zullen we 160.000 bejaarden meer
hebben dan nu. Ze ziet in een fors
plan voor de bouw van bejaarden
woningen ook een bijkomend voor
deel: veel grote en vrij goedkope
huizen zouden vrij komen ten gun
ste van jonge echtparen. Ze bewo
nen vaak een huis waarvan de helft
helemaal niet meer b.enut wordt
Maar ze hebben ook haast geen
keus: goede, aangepaste woningen
zijn er nauwelijks. Overigens weet
ook niemand exact hoeveel bejaar
den inwonen bij een gezin of hoeveel
er zelf inwoning hebben.
De begrippen zelfstandig wonen
en dienstencentrum horen bij elkaar
Een dienstencentrum moet die hulp
aan de zelfstandig wonende bejaar
den verschaffen die het hun moge
lijk maakt zelfstandig te blijven.
Zo'n dienstencentrum kan een hele
boel functies hebben:
Directe dienstverlening: warme
maaltijden, pedicure, bad, wasseret
te, haarverzorging enz.
Signalering van noden bijvoor
beeld via bezoekdiensten.
Coördinatie van de dienstverle
ning aan de bejaarden in het be
trokken gebied. De vele langs elkaar
werkende organisaties maken het al
lemaal veel te onoverzichtelijk. De
hulp is dan wel beschikbaar, maar
wordt door de bejaarde gewoon niet
gevonden.
Voorlichting, bemiddeling en
verwijzing naar allerlei instanties.
Ontmoetingscentrum voor outte-
ren- - u V
Hulp- of wijkposten zijn te beschou
wen als dienstencentra op kleinere
schaal. De ruimtelijke voorzieningen
bestaan veelal uit een kleine recrea
tie- en hobbyruimte. Soms is ook
een keuken aanwezig voor verstrek
king van warme maaltijden. Ook
aan deze voorzieningen om het zelf
standig wonen langer mogelijk te
maken is een groot tekort. In het
gehele land zijn er nog maar oen
goeie vijftig dienstencentra. Geluk
kig gebeurt er op het stuk van de
dienstverlening ook incidenteel heel
wat, maar dienstverlening aan be
jaarden zal in de eerste plaats over
zichtelijk en nabij moeten zijn.
Daaraan ontbreekt nog heel wat.
(Van een onzer verslaggevers)
NIJMEGEN „Hoe het is om
als minister gevraagd te wor
den? Een mengeling van gevoe
lens. Je eerste gewaarwording
is er een van vereerd zijn, dat
je er voor in aanmerking wordt
gebracht. Maar tegelijk word je
bevangen door het idee. dat je
zoveel problemen over je heen
zult krijgen, dat het op ziin
minst een onrustig leven gaat
worden. De opdracht is boeiend
en bezwaarlijk tegelijk."
Dit zegt prof. nu. A. A. M. van
Agt (41), de nieuwe KVP-minister
van Justitie in de regering-Bies
heuvel. Tot zijn ministerschap was
hij sinds 1968 hoogleraar straf- en
strafprocesrecht aan de Nijmeegse
universiteit.
Prof. van Agt is overigens niet
van plan naai' Den Haag te verhui
zen. Misschien een flatje in Den
Haag om een paar dagen per week
te kunnen overnachten.
Hoe mijn kinderen reageerden?
Ze waren er trots op dat pappie zo
vaak in de krant stond, maar per
saldo waren ze niet erg enthousi
ast, want ze vonden het beroerder
dat ik 's avonds niet meer met ze
kan dammen".
De nieuwe minister staat bekend
als een bekwaam, tolerant en voor
uitstrevend jurist, die niet als enig
onderwerp van gesprek het „law en
order" probleem kent. Een imago
dat wel bijv. zijn collega-minister
drs. B. J. Udink (Volkshuisvesting
en Ruimtelijke Ordening) aan
kleeft.
Professor Van Agt: „Och, een
imago geeft vaak een vertekend
beeld van iemand. Maakt er soms
zelfs een karikatuur van. Ik geloof
niet dat de heer Udink zo'n ge-
zagshandhaver door dik en dun is.
AI leg ik zelf de accenten wel wat
anders. Bovendien, hij heeft als
minister van Volkshuisvesting wei
nig met dit probleem te maken,
terwijl ik op Justitie er middenin
zit".
U was lid van de stuurgroep dit
het kernprogramma van de KVP
heeft ontworpen. Het regeerak
koord is nu niet direct op dat zgn.
pro-gramma-Steenkamp gebaseerd.
Toch heeft u een ministerspost ge-
acoepteerd, ook al staat u volgens
uw eigen woorden „mentaal nog
dicht bij het kernprogramma".
Waarom heeft u dan „ja" ge
zegd?
Prof. Van Agt: „In de eerste
plaats doe ik toch mee, omdat al-
PROF. VAN AGT
.druggebruik uit de straf
wetgeving
thans een stuk van heli programma
van Steenkamp wel is overgeko
men. De twee sterkste voorbeelden
hiervan in het regeerakkoord vind
ik de hoge prioriteit die er gege
ven ga-at worden aan de sociale
womngbouw, terwijl ook de demo
cratisering van het bedrijfsleven in
mijn ogen een fijn punt in het
regeerakkoord is. Dn daar zal ik
ten nauwste mee te maken krij
gen".
„Een andere overweging is dat ik
erg gevoelig hen voor de filosofie
van Steenkamp dat het land toch
regeerbaar moet blijven. En als we
eenmaal met z'n allen in een situa
tie zijn terechtgekomen, dat er
geen ander kabinet gemaakt kan
worden dan dit, dan vind ik hel
eigenlijk je plicht om, als ze dan
een beroep op je doen, te zeggen:
dan in vredesnaam maar met dit
kabinet. Al zou in een laboratori
umsituatie, dit niet het kabinet
van mijn keuze geweest zijn".
Van 1963 tot 1968 bent u op het
ministerie verbonden geweest aan
de stafafdeling wetgeving. Hoa
wordt da-ar gereageerd op uw te
rugkomst als „top-m-an"?
„Ja, niet iedereen op het depar
tement zal even enthousiast zijn
over m'n terugkeer in deze positie.
Ik heb er echter alle begrip voor
wanneer bij de hoofdambtenaren
van het departement, die me nog
zo kort geleden gekend hebben,
een zekere reserve aanwezig is
tegenover mijn terugkeer. Da-t zal
aanvankelijk misschien in sommi
ge verhoudingen wat moeilijk lig
gen. Ik heb vroeger echter met
bijna alle hoofdambtenaren een
vriendschappelijk contact gehad en
de reacties op - m'n ministerschap
waren tot nu toe nog hartelijk"
De secretaris-generaal van uw
departement, nvr. Mulder, was
voorzitter van de gelijknamige
commissie, die een rapDOrt heeft
uitgebracht over justiële rellen-
bestrijdin-g. De commissie pleit
hierin voor vergaande verruim-mg
van de bevoegdheden van politi-e
en justitie om preventief te kun
nen optreden tegen ordeverstorin
gen. Dat rapport is vrijwel una
niem „afgekraakt". Wat vindt u
ervan?
Prof. Van Agt: Er zijn mensen
die het rapport verdedigen. Gezien
de wijze waarop het in ons land is
ontvangen, is het denk ik echt heel
moeilijk om het uit te voeren,
gesteld al da-t ik het zou willen.
Het gaat naar het oordeel van de
meeste mensen veel te ver en ik
ben ook geneigd t.o.v. een aantal
denkbeelden van bet rapport een
kritische houding aan te nemen.
Maar dat we nu aan de bevoegd-he
den van poli-tie en justitie geen
jota moeten veranderen, durf ik
ook niet te zeggen. Maar zoals het
rapport er nu ligt, lijkt het me
bijna niet haalbaar het ongewij
zigd të realiseren".
Over het drugbeleid: „Er is een
duidelijke tendens de laatste jaren
de druggebruikers steeds minder
te vervolgen. De vervolging wordt
in toenemende mate geconcen
treerd op de handel. Gebruikers
worden steeds minder justitieel
bejegend. En die kant moeten we
op. Ik heb grote bezwaren tegen
de strafbaarstelling van gebruikers
en ik ga dan ook zeker overwegen
de gebruikers uit de strafwetge
ving te halen".
„Wie een strafbepaling in stand
houdt, blijft bij voortduring belast
met het bewijs dat die strafbedrei
ging ook noodzakelijk is en reëel
belang dient, dat niet op een ande
re wijze kan worden behartigd. Ik
dacht dat de wetenschappelijke ze
kerheid over de schadelijkheid van
een aantal drugs te onvast is, om
op die basis en strafbepaling te
kunnen grondvesten".
„Door de strafbaarstelling drijf
je bovendien de druggebruikers
bijeen i-n een moeilijk toegankelij
ke underground cultuur. En daar
komen vaak de ontmoetingen tot
stand me-t die lang nie-t altijd fris
se handelaren en d-a-ar vinden vaa-k
de overstapjes plaats van soft naar
hard drugs. Wat aanvankelijk niet
zo verschrikkelijk was, wordt niet
zelden tot een grote persoonlijke
problematiek, om niet te zeggen
ee-n ra-mp".
„Dat is niet zelden het negatieve
effect van het inzetten van de
justitiële macht tegen dit ver
schijnsel".
(Van een onzer verslaggevers) i
ALKMAAR De Alkmaarse kunst
schilder Karei Puhl heeft 24 uur
vastgezeten op het politiebureau op
beschuldiging -an verduistering van
zes schilderijen, die hijzelf had ver
vaardigd, maar door de contra-pres-
tatieregeling eigendom van het mi
nisterie van CRM zijn geworden.
Twee jaar terug ontving Puhl
f 4.00ft,- van het ministerie, waar
voor hij zes schilderijen in ruil gaf
De schilderijen werden bij CRM op
geslagen, zoals met hel meeste werk
gebeurt, dat door de «verheid van
noodlijdende i-tirv.'1 word: tan-
gekocht. Kort daarop verzocht de-
kunstschilder zijn werk terug, om
dat hij een tentoonstelling in Alk
maar wilde organiseren. Dit gebeurde
naar de schilderijen kwamen nooit
neer terug. Puhl gaf de schilderijen
tan vrienden en kennissen, verspreid
tver het hele land. Twee jaar lang
is het ministerie bezig geweest om
ze terug te krijgen. Toen dit niet
lukte werd de justitie ingeschakeld.
,Dc heer Puhl hebben we uitgeno-
ligd op het bureau te komen", ver-
elde de hoofdinspecteur J. Volwerk
tisteravond. „Toen hij daaraan geen
tevolg gaf hebben we liem aange-
touden".
Puhl v„rs'rpktc aan de politic de
adressen waar de schilderijen zijn
en werd vrijgelaten. De schilderijen
zijn gisteravond opgehaald.
Tegen de kunstschilder is verbaal
opgemaakt wegens verduistering De
officier van justitie beslist of er een
vervolging wordt ingesteld.
„Dit is een unieke zaak", aldus
ïoofdinspecteur Volwerk.
„Ik heb sterk de indruk, dat dit
sen test-case was". De beroepsvere
niging voor beeldende kunstenaars
(BBK), waarvan Puhl lid is, heeft
altijd geprotesteerd tegen het feit, dat
kunstwerken, verkregen uit de eon-
tra-presttaic, eigendom worden van
de overheid. Ais er een rechtszaak
van komt verwacht men een duide
lijke uitspraak over liet eigendoms
recht.
(Copyright De Stem/Het Parool)
RUIM BINNEN DE TERMIJN die
hij zichzelf had gesteld, kon mr.
Borend Biesbeuuel meedelen dat
zijn formatie was geslaagd. Nou ja
zijn formatie. Mr. Biesheuvel moge
dan de officiële formateur geweest
zijn, het „vuile werk" heeft hij door
anderen laten doen. De vijf fractie
voorzitters van de in het nieuwe,
kabinet samenwerkende partijen
komt de eer toe van de geslaagde
formatie. Mr. Biesheuvel ontvangt
weliswaar de complimenten en de
bloemen, maar de „vijf", en mis
schien nog meer prof. Steenkamp,
hebben zich. moeten uitsloven
Die vijf hebben de formateur de
kandidaat-ministers op een gouden
schaal aangedragen. Samen hebben
zij onaer leiding van de formateur
zitten passen èn meten. Urenlang
heet dfe formateur hen „gevangen
gehouden, net zo lang tot er voldpen-
de pasklare oplossingen waren. „Va
riant en" heet dat in het jargon van
het Binnenhof. Zo van: als Drees
niet op volkshuisvesting of op on
derwijs mag, dan moeten we hem zo
ver ziehi te krijgen dat hij verkeer
en waterstaat neemt. Maar willen
we dan de tweede man van DS'70
op wetenschapsbeleid krijgen, dan
moet die portefeuilleveel zwaar
der worden. Anders trant Drees er
niet in..
Men weet het resultaat: Drees is
erin getrapt, omdat het ministerie
van onderwijs en wetenschappen
ongeveer gehalveerd is.
Men hoeft zich niet lang af te
vragen wat voor soort kabinet dat
van mr. Biesheuvel is. In parlemen
tair opzicht is het net zo puur als de
volle melk die Barend vroeger op de
boerderij bij Haarlemmerliede recht
van de koe dronk. Dit parlementaire
kabinet is namelijk tot stand geko
men dank zij een groot aantal af
spraken tussen de vijf deelnemende
partijen en dank zij het formatie-
werk van de vijf fractieleiders.
Na Willem de Zwijger kwam er
lange tijd niets, toen Abraham Kuy
per de geweldige, Colijn de zuinige
en dan nu Barend de ongenaakbare.
Lang en geduldig heeft mr. Biesheu
vel gewacht op het premierschap.
Hij zet zijn (grote) stappen in het
voetspoor van grote anti-revolutio
naire figuren. Weloverwogen heeft
hij gewerkt aan de opbouw en nu
de bekroning van zijn politieke car
rière.
Open-Barendkan zich nu waar
gaan maken door het bestuur dich
ter bij de mensen te brengen, het
beleid openei te maken. Wat dit
betreft is hij veel aan zichzelf ver
plicht. Hij heeft zijn verschijning
mee. Als hij een krachtig en. eigen
tijds beleid weet te voeren, dan kan
dat zijn populariteit alleen maar
versterken. Voorlopig moet worden
betwijfeld of de oppositie veel aan
dat populaire beeld af zal kunnen
doen.
(Van onze verslaggevers)
GRONINGEN „Ik acht het op
dit moment nauwelijks denkbaar,
dat in het noorden van het land een
industrie met elfhonderd werkne
mers de poorten zal sluiten". Dat is
de reactie van de heer L. Doeve,
bestuurder van de CNV-textielbond
„Unitas" in Enschede, op berichten
die momenteel in Groningen circule
ren als zou de „Groninger Kleding
Unie" (GKU) in dusdanige moei
lijkheden verkeren dat het werk
van de elfhonderd werknemers op
het spel staat.
De GKU wordt gevormd door S.
Muller en co nv, de nv Grol en
Zoon en de „Wekotex". De GKU
heeft vestigingen in Groningen,
Drachten, Hoogeveen en Nieuwe-
schans. De „Wekotex" heeft vesti
gingen in Tilburg en het Belgische
Forst.
Wel zei de heer Doeve dat er bij
de GKU enige organisatiebureaus
werkzaam zijn
Er is overeenstemming te ver
wachten over de voorwaarden waar
onder koninklijke Drostefabrieken
nv in Haarlem een bod zal uitbren
gen op de aandelen van Radema-
ker's koninklijke cacao- en chocola
defabrieken nv in Den Haag.
Dit bod zal inhouden een vergoe
ding van 190 pet voor de gewone
aandelen (geplaatst f 180.000) en
van 100 pet. voor de 6 pet. preferente
aandelen (geplaatst f 10.000). Op de
25 bewijzen van winstaandeel zal
een bod worden gedaan van f1000
Indien een naar het oordeel van
Droste voldoende aantal aandeelhou
ders van Rademaker het bod accep
teert, ligt het in de bedoeling te
komen tot een concentratie van de
activiteiten van Rademaker in het
bedrijf van Droste in Haarlem.
Voor de 60 personeelsleden van
Rademaker is een afvloeiingsrege
ling getroffen, hoewel dit niet uits
luit dat een enkeling naar Haarlem
komt, zo deelde directeur Savrij
Droste van Droste desgevraagd mee.
Alle zaken van Telerama, een
handelsonderneming in elektrische
apparaten, in Nederland zijn sinds
woensdag gesloten. Deurwaarders
hebben in Haarlem, Alkmaar, IJ-
muiden, Utrecht en Leiden beslag
gelegd op de in deze zaken aanwezi
ge apparatuur van Philips. De direc
teur van Telerama is de heer H.J.
Mertens (41). De heer Mertens is
onbereikbaar. Ook zijn personeel
(het juiste aantal is niet bekend)
dat in grote onzekerheid °rt,
weet niet waar hij verblijft
(ADVERTENTIE)
Ieder mens staat wel eens voor
onverwachte uitgaven. Oplossing?
Een persoonlijke lening bij de NMB.
Dat gaat zonder veel pape
rassen of plichtplegingen.
U leent bijvoorbeeld
2000,—. U lost af 18 x
127,07. Of 3500,—
en u lost af 24 x 168,23.
Rente en kosten zijn
daar al bij inbegrepen.
Stap even naar de NMB.
Binnen enkele dagen is
alles voor elkaar.
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u zich
thuis voelt!
Brieven voor deze rubriek moeten met vol
ledige naam en adres worden ondertekend. Bij
publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts
bij hoge uitzondering zal van deze regel wor
den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publicatie van brieven
(verkort of onverkort) betekent niet dat de
redactie het in alle gevallen een» I» met in*
houd, c.q. «trekking.
Met ontsteltenis verneem ik de
berichten, die de laatste da-gen door
ons dorp (Made) de ronde doen.
Alweer een bar bij in de Markt
straat! Misschien zelfs twee, alhoe
wel Made echt geen behoefte meer
heeft aan weer een bar. De laatste
tijd echter verschijnen zij als pad
destoelen uit de grond in Made.
Indien we het gaan vergelijken met
dorpen in de omtrek dan komt al
leen Geertruidenberg met meer bars
uit de verf. Ma-a-r als we gaan kij
ken welke positieve punten die bars
in Geertruiden-berg hebben, dan
moeten wij concluderen, dat die er
niet zijn. Neen, het zijn alleen maar
negatieve punten, die men kan aan
voeren tegen de bars in Geertrui
denberg. Toenemend gebruik van
drugs, alcoholmisbruik en het ont
staan van vechtpartijen. Als je naar
het publiek gaat kijken, dan moet je
constateren, dat slechts weinige be
zoekers uit Geertruidenberg komen.
Het merendeel zijn „buitenlanders":
Rotterdammers, mensen uit Gorkum,
Dordrecht, en Slied-recht. Dat wil
dus zeggen, dat de bars niet in een
plaatselijke behoefte maar in een
inter-region-ale behoefte voorzien.
Ook in Made zie ik een dergelijke
ontwikkeling ontstaan die m.i- voor
de plaatselijke bevolking gevaarlijk
is. De ontspanningsmogelijkheden
voor de plaatselijke jeugd zijn m.i.
wel voldoende. Er is een Jongeren
centrum „Rotonde" en daar is de
Buitelaar, die leuke beatavonden or
ganiseert, Het schijnt echter een
verschijnsel van onze tijd te zijn,
dat de jeugd da-ar geen genoegen
mee neemt. In een tijd als de onze,
waarin gestreefd wordt naar wel
vaart en welzijn, schijnt de mens
een steeds grotere behoefte te krij
gen aan meer en betere uitgaansmo
gelijkheden. Deze mogelijkheden
moeten geschapen worden, maar zij
moeten dan wel gericht zijn op het
zo-veel-mogelijk mensen hij elkaar
brengen, omda-t alleen de wereld
leefbaar wordt, indien de mensen
goed -en verstandig met elkaar kun
nen praten. Daarom wordt het ook
voor Made m.i. onderhand tijd om te
ghan denken in de richting van het
culturele werk en het professioneel
opzetten daarvan, maar dat is een
andere discussie.
Om terug te komen op mijn uitla
ting, dat veel bars in een klein dorp
gevaarlijk zijn voor de mensen, die
in dat dorp wonen. Want zou u zich
deze situatie voor kunnen stellen.
Uw zoon is met zijn vrienden in
zo'n bar een pilsje gaan drinken.
Er zit daar ook nog een groep
„buitenlanders". Om een of andere
reden ontsta-at er tussen de twee
groepen een ruzie. De vo-lgen-de dag
leest u in De Stem: Jongeman neer
gestoken tijdens ruzie- Kunt u zich
dat indenken?
Ik vind het natuurlijk niet erg.
dat er bars zijn, maar mensen die
nou een erg dolle avond willen heb
ben kunnen toch naar de Haver
markt in Breda gaan. Verder ligt er
natuurlijk nog het punt van de
Marktstraat zelf. Dacht u, dat al de
winkels in de Marktstraat er ten
eerste financieel op vooruit gingen,
d-at ze meer waard worden? Vergeet
u het ma-ar, ze worden steeds min
der waa-rd en 's avonds kun je, als
je er woont van het lawaai niet
meer sla-pen. En 's maandags kun je
beginnen de troep op te ruimen.
Juridisch kan men het vestigen
van een bar niet tegengaan, maar de
publieke opinie valt niet te onder
schatten. Daarom roep ik alle men
sen op om te protesteren tegen „De
ondergang van ons rustige dorp Ma
de". Verder vraag ik de Gemeente
raadsleden ran Made, deze zaak
eens aan de orde te stellen.
MAD E
BAS VAN MEGGELEN
KARDINAAL Paul Gouyon, aarts
bisschop van Rennes, heeft twee stu
dentenpastores uit hun priesterlijke
ambtsbediening ontslagen, omdat de
taakopvatting van de studentenpas
tores naar zijn mening niet te rij
men viel met de opdracht die hij hun
had verstrekt.