fZi SCHREEUWEND TEKORT AAN BEJAARDENWONINGEN een op de tien „In vredesnaam maar met dit kabinet" GERUCHTEN OVER ONTSLAG 1100 MAN IN GRONINGEN ïeUzn. Mmtie NIEUWE MAN OP JUSTITIE, PROF. v. AGT Kunstschilder verduisterde eigen werk OOK VOOR EEN PERSOONLIJKE LENING Iburg ga metuw tijd mee-ga naardenmb! ngcar reis.... JANSSENS" T TOURS binnenland buitenland Geen reden tot hoera-roepen over plannen FIJN PUNT DRUGBELEID BAREND EN HET VUILE WERK" ron T' bi innenhof CHOCOLADE TELERAMA papier oor uw pen Waarom meer bars? 140,- 158,- 262,- 360,- 375,- 380,- 365,- 260,- 287,- D 264,- 423,- 503- 410,- elfs fooi reisleider en ibben nog veel meer. 16,50 16,00 FOON 01140-2845 9-16-23-30 juli 6 aug. 9-16-23-30 juli 6 aug. 6-13-20-27 juli 3 aug. 7-14-21-28 juli 4 aug. 7-14-21-28 juli 4 aug. 14-21-28 juli 12-19-26 juli 21 juli de France 18 juli iedere woensdag. REN: itionsplein tel. 33380 tel. 35991 tel. 35660 tel. 33361 tel. 336 - 365 - 535 tel. 305 tel. 35075 tel. 33904 tel. 33772 tel. 34635 tel. 364 tel. 2100 tel. 565 ALLE VLIEG-, BOOTREIZEN iten en onnewering onze service ds klaar ratie aan tenten -17-21 65 1665 ing en uitstekende lire arbeidsvoorwaar- trokkenen moeten :ijn, zowel een ie keuring als een ogische test te an. Schriftelijke ties, vermeldende iop, opleiding, ervaring 5nst salaris worden igewacht bij de Personeelszaken van enleenbank Tilburg, aat 30, Postbus 705, U kunt ook ch inlichtingen bij onze heer ir (04250-26032) >45. Zaterdag 3 juli 1971 EIND 1969 woonde 83% van de Nederlandse bejaarden in gewone gezinswoningen, 6% beschikte over een specifieke bejaardenwoning. De rest, iets meer dan 10%, zat in een tehuis of inrichting. Deze wijze var huisvesting is eigenlijk in grote te genspraak met het uitgangspunt vai de bejaardenzorg: ze zo lang moge lijk zelfstandig te laten wonen. Tus sen eigen gezinswoning en eei eventueel tehuis zou het bescliikke: over een wat aangepaste woning eer normale zaak moeten zijn. Dat is het niet, want er is een ontstellend te kort aan bejaardenwoningen. Natuurlijk zijn er wel gewone ge zinswoningen die geschikt zijn vooi bewoning door bejaarden. Het gaat dan om woningen die niet te groot of te bewerkelijk zijn, die zich par terre of op de eerste verdieping bevinden ofwel per lift bereikbaar zijn als ze hoger gelegen zijn. Be- jaarden woningen zijn volgens de of 'iciële definitie huizen waarvan bi de bouw rekening is gehouden met de speciale behoeften van bejaarden Dank zij wat aanpassingen kan de bejaarde er op verantwoorde wijze zelfstandig blijven wonen. De mees te bejaardenwoningen zijn bestemd voor twee personen. Nog een andere vorm van zelf standige bewoning bieden de zoge naamde serviceflats: uit zelfstandige flatwoningen bestaande gebouwen waarin de bewoners bepaalde dien sten worden aangeboden, terwijl in aet gebouw tevens gemeenschappe lijke ruimten zijn opgenomen. Heel wat problematiek van be jaarden is terug te brengen tot een slechte woonsituatie. Het stoken van een oude kolenkachel, een toilet buiten met een tonnetje, een tochtig huis. Bij het al eerder genoemde Amsterdamse onderzoek bleken met minder dan 75.600 hoofdstedelijke bejaarden in huizen te wonen dit vóór 1930 zijn gebouwd. En die lekkages, vochtigheid en tocht ver tonen. Dat is een situatie waardoor bejaarden wel moeten zeggen: ik gt naar een bejaardenhuis. In „Op leeftijd" zei mej. drs. W van Neck, adviseuse voor het be- jaardenwerk in Noord-Holland: Het bouwen van de bejaardenwoningen is op een ontstellende wijze achter gebleven. Men heeft het bouwen van verzorgingstehuizen altijd veel interessanter gevonden dan bejaar denwoningen. Er is ook veel te wei nig aandrang uitgeoefend op Volks huisvesting -om nu eens op forst wijze woningen voor bejaarden te bouwen. De aangekondigde bouw van 60.000 bejaardenwoningen in de komende vijf jaar achtte mej. Van Neok veel te weinig reden om hoera te roepen. Het ministerie van Volks huisvesting stelt dat 30 van de bejaarden een aangepaste woning nodig heeft. We tellen op het ogen blik 1.300.000 bejaarden en als we de bezettingsgraad van die wonin gen vrij hoog op 1,5 stellen, dan zijn er 260.000 woningen nodig. Momen teel hebben we 45.000 bejaardenwo- ninigen. Er is dus een tekort van 215.000 woningen en we zou den er daarom 43.000 per jaar moe ten bouwen. Dan zitten we nog niet aan de ruime kant, want in 1975 zullen we 160.000 bejaarden meer hebben dan nu. Ze ziet in een fors plan voor de bouw van bejaarden woningen ook een bijkomend voor deel: veel grote en vrij goedkope huizen zouden vrij komen ten gun ste van jonge echtparen. Ze bewo nen vaak een huis waarvan de helft helemaal niet meer b.enut wordt Maar ze hebben ook haast geen keus: goede, aangepaste woningen zijn er nauwelijks. Overigens weet ook niemand exact hoeveel bejaar den inwonen bij een gezin of hoeveel er zelf inwoning hebben. De begrippen zelfstandig wonen en dienstencentrum horen bij elkaar Een dienstencentrum moet die hulp aan de zelfstandig wonende bejaar den verschaffen die het hun moge lijk maakt zelfstandig te blijven. Zo'n dienstencentrum kan een hele boel functies hebben: Directe dienstverlening: warme maaltijden, pedicure, bad, wasseret te, haarverzorging enz. Signalering van noden bijvoor beeld via bezoekdiensten. Coördinatie van de dienstverle ning aan de bejaarden in het be trokken gebied. De vele langs elkaar werkende organisaties maken het al lemaal veel te onoverzichtelijk. De hulp is dan wel beschikbaar, maar wordt door de bejaarde gewoon niet gevonden. Voorlichting, bemiddeling en verwijzing naar allerlei instanties. Ontmoetingscentrum voor outte- ren- - u V Hulp- of wijkposten zijn te beschou wen als dienstencentra op kleinere schaal. De ruimtelijke voorzieningen bestaan veelal uit een kleine recrea tie- en hobbyruimte. Soms is ook een keuken aanwezig voor verstrek king van warme maaltijden. Ook aan deze voorzieningen om het zelf standig wonen langer mogelijk te maken is een groot tekort. In het gehele land zijn er nog maar oen goeie vijftig dienstencentra. Geluk kig gebeurt er op het stuk van de dienstverlening ook incidenteel heel wat, maar dienstverlening aan be jaarden zal in de eerste plaats over zichtelijk en nabij moeten zijn. Daaraan ontbreekt nog heel wat. (Van een onzer verslaggevers) NIJMEGEN „Hoe het is om als minister gevraagd te wor den? Een mengeling van gevoe lens. Je eerste gewaarwording is er een van vereerd zijn, dat je er voor in aanmerking wordt gebracht. Maar tegelijk word je bevangen door het idee. dat je zoveel problemen over je heen zult krijgen, dat het op ziin minst een onrustig leven gaat worden. De opdracht is boeiend en bezwaarlijk tegelijk." Dit zegt prof. nu. A. A. M. van Agt (41), de nieuwe KVP-minister van Justitie in de regering-Bies heuvel. Tot zijn ministerschap was hij sinds 1968 hoogleraar straf- en strafprocesrecht aan de Nijmeegse universiteit. Prof. van Agt is overigens niet van plan naai' Den Haag te verhui zen. Misschien een flatje in Den Haag om een paar dagen per week te kunnen overnachten. Hoe mijn kinderen reageerden? Ze waren er trots op dat pappie zo vaak in de krant stond, maar per saldo waren ze niet erg enthousi ast, want ze vonden het beroerder dat ik 's avonds niet meer met ze kan dammen". De nieuwe minister staat bekend als een bekwaam, tolerant en voor uitstrevend jurist, die niet als enig onderwerp van gesprek het „law en order" probleem kent. Een imago dat wel bijv. zijn collega-minister drs. B. J. Udink (Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening) aan kleeft. Professor Van Agt: „Och, een imago geeft vaak een vertekend beeld van iemand. Maakt er soms zelfs een karikatuur van. Ik geloof niet dat de heer Udink zo'n ge- zagshandhaver door dik en dun is. AI leg ik zelf de accenten wel wat anders. Bovendien, hij heeft als minister van Volkshuisvesting wei nig met dit probleem te maken, terwijl ik op Justitie er middenin zit". U was lid van de stuurgroep dit het kernprogramma van de KVP heeft ontworpen. Het regeerak koord is nu niet direct op dat zgn. pro-gramma-Steenkamp gebaseerd. Toch heeft u een ministerspost ge- acoepteerd, ook al staat u volgens uw eigen woorden „mentaal nog dicht bij het kernprogramma". Waarom heeft u dan „ja" ge zegd? Prof. Van Agt: „In de eerste plaats doe ik toch mee, omdat al- PROF. VAN AGT .druggebruik uit de straf wetgeving thans een stuk van heli programma van Steenkamp wel is overgeko men. De twee sterkste voorbeelden hiervan in het regeerakkoord vind ik de hoge prioriteit die er gege ven ga-at worden aan de sociale womngbouw, terwijl ook de demo cratisering van het bedrijfsleven in mijn ogen een fijn punt in het regeerakkoord is. Dn daar zal ik ten nauwste mee te maken krij gen". „Een andere overweging is dat ik erg gevoelig hen voor de filosofie van Steenkamp dat het land toch regeerbaar moet blijven. En als we eenmaal met z'n allen in een situa tie zijn terechtgekomen, dat er geen ander kabinet gemaakt kan worden dan dit, dan vind ik hel eigenlijk je plicht om, als ze dan een beroep op je doen, te zeggen: dan in vredesnaam maar met dit kabinet. Al zou in een laboratori umsituatie, dit niet het kabinet van mijn keuze geweest zijn". Van 1963 tot 1968 bent u op het ministerie verbonden geweest aan de stafafdeling wetgeving. Hoa wordt da-ar gereageerd op uw te rugkomst als „top-m-an"? „Ja, niet iedereen op het depar tement zal even enthousiast zijn over m'n terugkeer in deze positie. Ik heb er echter alle begrip voor wanneer bij de hoofdambtenaren van het departement, die me nog zo kort geleden gekend hebben, een zekere reserve aanwezig is tegenover mijn terugkeer. Da-t zal aanvankelijk misschien in sommi ge verhoudingen wat moeilijk lig gen. Ik heb vroeger echter met bijna alle hoofdambtenaren een vriendschappelijk contact gehad en de reacties op - m'n ministerschap waren tot nu toe nog hartelijk" De secretaris-generaal van uw departement, nvr. Mulder, was voorzitter van de gelijknamige commissie, die een rapDOrt heeft uitgebracht over justiële rellen- bestrijdin-g. De commissie pleit hierin voor vergaande verruim-mg van de bevoegdheden van politi-e en justitie om preventief te kun nen optreden tegen ordeverstorin gen. Dat rapport is vrijwel una niem „afgekraakt". Wat vindt u ervan? Prof. Van Agt: Er zijn mensen die het rapport verdedigen. Gezien de wijze waarop het in ons land is ontvangen, is het denk ik echt heel moeilijk om het uit te voeren, gesteld al da-t ik het zou willen. Het gaat naar het oordeel van de meeste mensen veel te ver en ik ben ook geneigd t.o.v. een aantal denkbeelden van bet rapport een kritische houding aan te nemen. Maar dat we nu aan de bevoegd-he den van poli-tie en justitie geen jota moeten veranderen, durf ik ook niet te zeggen. Maar zoals het rapport er nu ligt, lijkt het me bijna niet haalbaar het ongewij zigd të realiseren". Over het drugbeleid: „Er is een duidelijke tendens de laatste jaren de druggebruikers steeds minder te vervolgen. De vervolging wordt in toenemende mate geconcen treerd op de handel. Gebruikers worden steeds minder justitieel bejegend. En die kant moeten we op. Ik heb grote bezwaren tegen de strafbaarstelling van gebruikers en ik ga dan ook zeker overwegen de gebruikers uit de strafwetge ving te halen". „Wie een strafbepaling in stand houdt, blijft bij voortduring belast met het bewijs dat die strafbedrei ging ook noodzakelijk is en reëel belang dient, dat niet op een ande re wijze kan worden behartigd. Ik dacht dat de wetenschappelijke ze kerheid over de schadelijkheid van een aantal drugs te onvast is, om op die basis en strafbepaling te kunnen grondvesten". „Door de strafbaarstelling drijf je bovendien de druggebruikers bijeen i-n een moeilijk toegankelij ke underground cultuur. En daar komen vaak de ontmoetingen tot stand me-t die lang nie-t altijd fris se handelaren en d-a-ar vinden vaa-k de overstapjes plaats van soft naar hard drugs. Wat aanvankelijk niet zo verschrikkelijk was, wordt niet zelden tot een grote persoonlijke problematiek, om niet te zeggen ee-n ra-mp". „Dat is niet zelden het negatieve effect van het inzetten van de justitiële macht tegen dit ver schijnsel". (Van een onzer verslaggevers) i ALKMAAR De Alkmaarse kunst schilder Karei Puhl heeft 24 uur vastgezeten op het politiebureau op beschuldiging -an verduistering van zes schilderijen, die hijzelf had ver vaardigd, maar door de contra-pres- tatieregeling eigendom van het mi nisterie van CRM zijn geworden. Twee jaar terug ontving Puhl f 4.00ft,- van het ministerie, waar voor hij zes schilderijen in ruil gaf De schilderijen werden bij CRM op geslagen, zoals met hel meeste werk gebeurt, dat door de «verheid van noodlijdende i-tirv.'1 word: tan- gekocht. Kort daarop verzocht de- kunstschilder zijn werk terug, om dat hij een tentoonstelling in Alk maar wilde organiseren. Dit gebeurde naar de schilderijen kwamen nooit neer terug. Puhl gaf de schilderijen tan vrienden en kennissen, verspreid tver het hele land. Twee jaar lang is het ministerie bezig geweest om ze terug te krijgen. Toen dit niet lukte werd de justitie ingeschakeld. ,Dc heer Puhl hebben we uitgeno- ligd op het bureau te komen", ver- elde de hoofdinspecteur J. Volwerk tisteravond. „Toen hij daaraan geen tevolg gaf hebben we liem aange- touden". Puhl v„rs'rpktc aan de politic de adressen waar de schilderijen zijn en werd vrijgelaten. De schilderijen zijn gisteravond opgehaald. Tegen de kunstschilder is verbaal opgemaakt wegens verduistering De officier van justitie beslist of er een vervolging wordt ingesteld. „Dit is een unieke zaak", aldus ïoofdinspecteur Volwerk. „Ik heb sterk de indruk, dat dit sen test-case was". De beroepsvere niging voor beeldende kunstenaars (BBK), waarvan Puhl lid is, heeft altijd geprotesteerd tegen het feit, dat kunstwerken, verkregen uit de eon- tra-presttaic, eigendom worden van de overheid. Ais er een rechtszaak van komt verwacht men een duide lijke uitspraak over liet eigendoms recht. (Copyright De Stem/Het Parool) RUIM BINNEN DE TERMIJN die hij zichzelf had gesteld, kon mr. Borend Biesbeuuel meedelen dat zijn formatie was geslaagd. Nou ja zijn formatie. Mr. Biesheuvel moge dan de officiële formateur geweest zijn, het „vuile werk" heeft hij door anderen laten doen. De vijf fractie voorzitters van de in het nieuwe, kabinet samenwerkende partijen komt de eer toe van de geslaagde formatie. Mr. Biesheuvel ontvangt weliswaar de complimenten en de bloemen, maar de „vijf", en mis schien nog meer prof. Steenkamp, hebben zich. moeten uitsloven Die vijf hebben de formateur de kandidaat-ministers op een gouden schaal aangedragen. Samen hebben zij onaer leiding van de formateur zitten passen èn meten. Urenlang heet dfe formateur hen „gevangen gehouden, net zo lang tot er voldpen- de pasklare oplossingen waren. „Va riant en" heet dat in het jargon van het Binnenhof. Zo van: als Drees niet op volkshuisvesting of op on derwijs mag, dan moeten we hem zo ver ziehi te krijgen dat hij verkeer en waterstaat neemt. Maar willen we dan de tweede man van DS'70 op wetenschapsbeleid krijgen, dan moet die portefeuilleveel zwaar der worden. Anders trant Drees er niet in.. Men weet het resultaat: Drees is erin getrapt, omdat het ministerie van onderwijs en wetenschappen ongeveer gehalveerd is. Men hoeft zich niet lang af te vragen wat voor soort kabinet dat van mr. Biesheuvel is. In parlemen tair opzicht is het net zo puur als de volle melk die Barend vroeger op de boerderij bij Haarlemmerliede recht van de koe dronk. Dit parlementaire kabinet is namelijk tot stand geko men dank zij een groot aantal af spraken tussen de vijf deelnemende partijen en dank zij het formatie- werk van de vijf fractieleiders. Na Willem de Zwijger kwam er lange tijd niets, toen Abraham Kuy per de geweldige, Colijn de zuinige en dan nu Barend de ongenaakbare. Lang en geduldig heeft mr. Biesheu vel gewacht op het premierschap. Hij zet zijn (grote) stappen in het voetspoor van grote anti-revolutio naire figuren. Weloverwogen heeft hij gewerkt aan de opbouw en nu de bekroning van zijn politieke car rière. Open-Barendkan zich nu waar gaan maken door het bestuur dich ter bij de mensen te brengen, het beleid openei te maken. Wat dit betreft is hij veel aan zichzelf ver plicht. Hij heeft zijn verschijning mee. Als hij een krachtig en. eigen tijds beleid weet te voeren, dan kan dat zijn populariteit alleen maar versterken. Voorlopig moet worden betwijfeld of de oppositie veel aan dat populaire beeld af zal kunnen doen. (Van onze verslaggevers) GRONINGEN „Ik acht het op dit moment nauwelijks denkbaar, dat in het noorden van het land een industrie met elfhonderd werkne mers de poorten zal sluiten". Dat is de reactie van de heer L. Doeve, bestuurder van de CNV-textielbond „Unitas" in Enschede, op berichten die momenteel in Groningen circule ren als zou de „Groninger Kleding Unie" (GKU) in dusdanige moei lijkheden verkeren dat het werk van de elfhonderd werknemers op het spel staat. De GKU wordt gevormd door S. Muller en co nv, de nv Grol en Zoon en de „Wekotex". De GKU heeft vestigingen in Groningen, Drachten, Hoogeveen en Nieuwe- schans. De „Wekotex" heeft vesti gingen in Tilburg en het Belgische Forst. Wel zei de heer Doeve dat er bij de GKU enige organisatiebureaus werkzaam zijn Er is overeenstemming te ver wachten over de voorwaarden waar onder koninklijke Drostefabrieken nv in Haarlem een bod zal uitbren gen op de aandelen van Radema- ker's koninklijke cacao- en chocola defabrieken nv in Den Haag. Dit bod zal inhouden een vergoe ding van 190 pet voor de gewone aandelen (geplaatst f 180.000) en van 100 pet. voor de 6 pet. preferente aandelen (geplaatst f 10.000). Op de 25 bewijzen van winstaandeel zal een bod worden gedaan van f1000 Indien een naar het oordeel van Droste voldoende aantal aandeelhou ders van Rademaker het bod accep teert, ligt het in de bedoeling te komen tot een concentratie van de activiteiten van Rademaker in het bedrijf van Droste in Haarlem. Voor de 60 personeelsleden van Rademaker is een afvloeiingsrege ling getroffen, hoewel dit niet uits luit dat een enkeling naar Haarlem komt, zo deelde directeur Savrij Droste van Droste desgevraagd mee. Alle zaken van Telerama, een handelsonderneming in elektrische apparaten, in Nederland zijn sinds woensdag gesloten. Deurwaarders hebben in Haarlem, Alkmaar, IJ- muiden, Utrecht en Leiden beslag gelegd op de in deze zaken aanwezi ge apparatuur van Philips. De direc teur van Telerama is de heer H.J. Mertens (41). De heer Mertens is onbereikbaar. Ook zijn personeel (het juiste aantal is niet bekend) dat in grote onzekerheid °rt, weet niet waar hij verblijft (ADVERTENTIE) Ieder mens staat wel eens voor onverwachte uitgaven. Oplossing? Een persoonlijke lening bij de NMB. Dat gaat zonder veel pape rassen of plichtplegingen. U leent bijvoorbeeld 2000,—. U lost af 18 x 127,07. Of 3500,— en u lost af 24 x 168,23. Rente en kosten zijn daar al bij inbegrepen. Stap even naar de NMB. Binnen enkele dagen is alles voor elkaar. nederlandsche middenstandsbank de bank waar óók u zich thuis voelt! Brieven voor deze rubriek moeten met vol ledige naam en adres worden ondertekend. Bij publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uitzondering zal van deze regel wor den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij de redactie bekend. Publicatie van brieven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen een» I» met in* houd, c.q. «trekking. Met ontsteltenis verneem ik de berichten, die de laatste da-gen door ons dorp (Made) de ronde doen. Alweer een bar bij in de Markt straat! Misschien zelfs twee, alhoe wel Made echt geen behoefte meer heeft aan weer een bar. De laatste tijd echter verschijnen zij als pad destoelen uit de grond in Made. Indien we het gaan vergelijken met dorpen in de omtrek dan komt al leen Geertruidenberg met meer bars uit de verf. Ma-a-r als we gaan kij ken welke positieve punten die bars in Geertruiden-berg hebben, dan moeten wij concluderen, dat die er niet zijn. Neen, het zijn alleen maar negatieve punten, die men kan aan voeren tegen de bars in Geertrui denberg. Toenemend gebruik van drugs, alcoholmisbruik en het ont staan van vechtpartijen. Als je naar het publiek gaat kijken, dan moet je constateren, dat slechts weinige be zoekers uit Geertruidenberg komen. Het merendeel zijn „buitenlanders": Rotterdammers, mensen uit Gorkum, Dordrecht, en Slied-recht. Dat wil dus zeggen, dat de bars niet in een plaatselijke behoefte maar in een inter-region-ale behoefte voorzien. Ook in Made zie ik een dergelijke ontwikkeling ontstaan die m.i- voor de plaatselijke bevolking gevaarlijk is. De ontspanningsmogelijkheden voor de plaatselijke jeugd zijn m.i. wel voldoende. Er is een Jongeren centrum „Rotonde" en daar is de Buitelaar, die leuke beatavonden or ganiseert, Het schijnt echter een verschijnsel van onze tijd te zijn, dat de jeugd da-ar geen genoegen mee neemt. In een tijd als de onze, waarin gestreefd wordt naar wel vaart en welzijn, schijnt de mens een steeds grotere behoefte te krij gen aan meer en betere uitgaansmo gelijkheden. Deze mogelijkheden moeten geschapen worden, maar zij moeten dan wel gericht zijn op het zo-veel-mogelijk mensen hij elkaar brengen, omda-t alleen de wereld leefbaar wordt, indien de mensen goed -en verstandig met elkaar kun nen praten. Daarom wordt het ook voor Made m.i. onderhand tijd om te ghan denken in de richting van het culturele werk en het professioneel opzetten daarvan, maar dat is een andere discussie. Om terug te komen op mijn uitla ting, dat veel bars in een klein dorp gevaarlijk zijn voor de mensen, die in dat dorp wonen. Want zou u zich deze situatie voor kunnen stellen. Uw zoon is met zijn vrienden in zo'n bar een pilsje gaan drinken. Er zit daar ook nog een groep „buitenlanders". Om een of andere reden ontsta-at er tussen de twee groepen een ruzie. De vo-lgen-de dag leest u in De Stem: Jongeman neer gestoken tijdens ruzie- Kunt u zich dat indenken? Ik vind het natuurlijk niet erg. dat er bars zijn, maar mensen die nou een erg dolle avond willen heb ben kunnen toch naar de Haver markt in Breda gaan. Verder ligt er natuurlijk nog het punt van de Marktstraat zelf. Dacht u, dat al de winkels in de Marktstraat er ten eerste financieel op vooruit gingen, d-at ze meer waard worden? Vergeet u het ma-ar, ze worden steeds min der waa-rd en 's avonds kun je, als je er woont van het lawaai niet meer sla-pen. En 's maandags kun je beginnen de troep op te ruimen. Juridisch kan men het vestigen van een bar niet tegengaan, maar de publieke opinie valt niet te onder schatten. Daarom roep ik alle men sen op om te protesteren tegen „De ondergang van ons rustige dorp Ma de". Verder vraag ik de Gemeente raadsleden ran Made, deze zaak eens aan de orde te stellen. MAD E BAS VAN MEGGELEN KARDINAAL Paul Gouyon, aarts bisschop van Rennes, heeft twee stu dentenpastores uit hun priesterlijke ambtsbediening ontslagen, omdat de taakopvatting van de studentenpas tores naar zijn mening niet te rij men viel met de opdracht die hij hun had verstrekt.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 9