IMA? toad! een onverbiddelijke rage N.V. lisch irker ilsch irker mm 'H seurs mtiereizen seuses mtiereizen RECEPTEN VOOR EEN BEGINNER I I I L-OPLEIDING Zaterdagbijlage van 3 juli 1971 Barbecue is „in". Net als fondue. En liet zijn niet alleen de smulpapen die zich aan deze gezelschapsspelen overgeven. Iedereen die bij wil blijven, roostert boven houtskool of doopt in kokend vet. komen zij >'n aanmerking die iding op middelbaar-niveau sbben en minimaal 23 jaar chten wij van belang dat zij iring in een verkoopsektor icbten gaan uit naar jonge- anaf 20 jaar, die een middel- liding genoten hebben. ikties, met recente pasfoto, aan Vroom Dreesmann- J v. Drs. G. J. M. Dieteren, f 16 te Amsterdam. DREESMANN I 1013 S rlijk verder. Kom dan wer- jol van Tornado Techniek, moderne manier een pelmaker, machine-bankwer- onderhoudsmonteur, enz. wekelijks naar de L.T.S. Tij- g word je in overleg met ;nt ingeschakeld bij de jwe machines en machine- de reparatie en onderhoud tuur. wij als modern bedrijf je grote waarde. Daarom is 3ek aan de LEVENSSCHOOL r leer je je eigen plaats in palen. sen al een goed loon 5. Je kunt ook schrij- EL. 01608-4925. - 83 33 00 (6 lijnen) ische isolaties in bouw :ieel is, maar hij moet n en industrieën inzake sector. Ervaring in het eheel Nederland. dustrie. Ook deze man ntief zijn om zelf toe- en. lar te vestigen. sen te kunnen voldoen, of Sj-B te zenden aan vrn uit door WIM KOCK i Het is een onverbiddelijke rage, getuige een uitspraak van een pas getrouwd stel, geïnstalleerd elf hoog in een etagewoning: „Elke zater dag drijven hier de lekker ste luchtjes naar binnen. Daar krijg je trek van en je kunt niet iedere keer naar beneden springen, in je auto stappen en naar de dichtstbij zijnde snackbar ijlen. Boven dien is daar niets te koop dat zó lekker is als de luchtjes, die van de balkons van onze buren komen overwaaien, suggereren. We hebben dus ook maar een barbecue ge kocht". Een ander zei, toen hem gevraagd werd of hij zich niet geneerde voor het feit dat hij al zijn buren het wa ter in de mond deed lopen als hij in zijn tuintje aan het grilleren sloeg: „Je hebt twee soorten buren. De ene soort vindt dat het stinkt en voor hen is het inderdaad rot. De tweede soort vindt dat, 't lekker ruikt, versiert vroeg of laat een uitnodiging en koopt tenslotte zelf zo'n bar becue". Barbecue is niet nieuw. De onweerstaanbare vechtjassen van Dzjengis Kahn deden 't ai. Ais ze 's avonds hongerig van hun paarden rolden maakten ze vuur, regen lap pen vlees, vruchten en veld gewassen aan hun zwaarden en roosterden zo hun maal tijd bij elkaar. De pelsjagers van de Rio Pecos roosterden hun buffel-lendestukken op houtskool en elke doorgewin terde saté-liefhebber weet er ook alles van. De moderne vorm van bar becue evenals het woord stamt uit de Verenigde Staten, het land waar ook volwassenen nog steeds cow boy of Indiaantje willen spe len. Mijn eerste kennismaking met barbecue als sociaal ver schijnsel had plaats, bijna twintig jaar geleden, op Cu- ra/ao. De gastheren waren Amerikanen van de een of andere oliemaatschappij. Zij hadden minstens zo'n tach tig mensen uitgenodigd om hun boven reusachtige houtskoolvuren geroosterde diepvrieslammeren uit Aus tralië te komen nuttigen. De reclameman van de maat schappij echter vond de diep vriesbeesten aan de ranzige kant en vroeg toestemming om een paar „cabrito's", 'n onwaarschijnlijk magere en taaie soort Cura/aose geit, te mogen vangen. Op die ma nier werd het veel echter: ja gen en vervolgens bloed- warm-vers vlees aan het spit. Het was vers maar ook taai.... Het spreekt vanzelf dat dit „feestje" niet in een stadstuintje of op een bal konnetje werd gehouden. Barbecue is wat je noemt „verstedelijkt". Slimme mannen hebben steeds han diger apparaatjes bedacht om de geneugten van het primitieve nomadenleven van weleer ook in de steen- en asfaltwoestijnen van de westerse wereld te kunnen genieten. Zo'n apparaat, dat door gaans bestaat uit een meta len bak op poten, met roos ter en spit kun je tegenwoor dig en elk warenhuis, sport artikelen-zaak of delicates- senwinkel kopen. De prijzen variëren van enkele tientjes tot honderden guldens. Het aardige is dat als je goed bent in barbecueën dat je dan op zo'n goedkoop din getje even lekkere dingen kunt klaarmaken als op een superdeluxe, half of geheel automatische barbecue-uit rusting. De kunst is vooral een houtskoolvuurtje brandend te houden zonder vlammetjes. Vervolgens vlees, tomaten, aubergines, stukken banaan, worstjes, spek, uien of wat clan ook, zodanig te rooste ren dat al dit, aan pennen ge regen, lekkers noch ongaar noch verbrand genuttigd kan worden. Dit is iets dat je door er varing moet leren. De gloei ende houtskool (bij voorkeur beuken) geeft aan het ge roosterd voedsel al een apar te, heerlijke smaak. Die kun je nog verfijnen door het vuurtje te bestrooien met rozemarijn, laurier, knoflook basilicum e.d.). Ook het ver branden van een paar denne- takken geeft een extra „kick" aan het vlees. Barbecueën is beslist moei lijker dan het bakken van een spiegelei, maar het geeft zoveel meer vreugde en ge zelligheid dat het zeker de moeite waard is om het te proberen en zo verschrikke lijk moeilijk is het nu ook weer niet. Met wat geduld en de bereidheid er echt \verk van te maken, kan ie dereen er komen. Vooral de damesbladen geven tegen woordig regelmatig tips en instructies en wie ineens he lemaal ingeschoten wil ra ken, kan in da boekhandel een pas verschenen boekje kopen, getiteld „Fondue en Earbecue" uit de bekende reeks van Dishoeck Kook boekjes. Zoals gezegdbarbecueën is een rage aan het worden en als gevolg van zijn ver in de buurt doordringende geu ren, een onverbiddelijke. De heer J. van Rooy, „tuin- feestspeciaiist" van een gro te sportartikelenzaak in het zuiden van hét la .f weet daar alles van: „De vraag naar barbecue-artikelen stijgt snel en het aardige is dat het nu eens niet gaat om een artikel dat iedereen wil hebben omdat YA in de mo de is om het vervolgers in een hoek te laten liggen. Nee, het wordt cok intensief ge bruikt. Dat bir'-t uit het feit, dat klanten steeds weer terugkomen om nieuwe hulp materialen te kopen". Een houtskoolvuurtje maak je aan met spiritus. Maar er z'jn mensen die vin den dat je die spiritus blijft proeven (hetgeen nauwelijks het geval kan zijn want je bent een half uurtje bezig met een houtskoolvuurtje eer het geschikt is om op te gril leren). Maar voor degenen die dat dan toch vinden i over smaak valt immers niet te twisten zijn er speciale geur- en smaakloze aan maakblokjes". Het aantal soorten „hulp artikelen" neemt verbijste rend snel toe. VanzelfsDre- kend zijn er grilleer-pennen (liefst met houten handva ten), sauskommetjes waarin je de (desnoods kant- en- sausen doet, en zakjes houts kool. Maar er is meer: speciale wanten en schorten, voorzien van kleurige afbeeldingen en geinige teksten, speciale bar becue-lucifers van een be lachelijke lengte, spuitbussen met water om de vlammetjes van je houtskoolvuurtje te doven, blaasbalgjes om het vuurtje leven in te blazen (de eerder geciteerde barbe- cueër gebruikt daarvoor met succes de föhn van zijn vrouw), nogal dure barbe cueborden van Fins hout, houtskooltrommels en een keur van tuinverlichtïngsar- tikelen waarvan de langbran- dende kaarsen met citromel (om insecten te verjagen) wel het meest typerend zijn voor de afstand die deze mo derne vorm van pelsjagers- romantiek, inmiddels heeft genomen van de ogenschijn lijk nagestreefde pelsjagers- realiteit. Een moderne stadsbarbe- cueër die motten en muggen maar vervelend en griezelig vindt, blijft natuurlijk ner gens als hij het zou moeten doen met de schamele hulp middelen waarover de rui ters van Dzjengis Khan of de pelsjagers beschikten. Al is hij nog zo goed (inderdaad hij, want barbecueën is mannenwerk, de vrouwen zorgen voor de sausjes en de voorbereidingen). Dat neemt niet weg dat barbecueën een fijn en doorgaans lekker ge zelschapsspelletje is. FOTO HANS CHABOT/Enscenering firma Brejaarf Breda BARBECUEËN JAGER-KHEBAB: Ongeveer 125 gram mager rundvlees, in blokjes gesneden. Zes champignons, een paar klei ne, rijpe, geschilde tomaten, zes schijfjes worst van drie centi meter dik o( zes borrelworstjes. Olijfolie om het geheel In te smeren. Alle ingrediënten moeten af wisselend aan de pen geregen worden (de hier aangegeven portie is slechts voor één pen en voor één persoon). Daarna gril leren boven de gloeiende houts kool. Na een minuut ot zeven keren. Totale roostertljd circa 15 minuten. LEVER-KHEBAB: 150 gram doorregen spek. 250 gram lever, schijfjes tcast, champignons, boter, zout, en kele sjalotten, paprika en tijm (op het houtskoolvuurtje strooien, ca. 1 theelepel). Ver delen over vier pennen, insme ren met gesmolten boter en gril leren. Zout pas toevoegen né het roosteren. WORST-KHEBAB: (per persoon) vier schijfjes cer- velaatworst, vier schijfjes (van minstens 3 cm dik) plokworst, vier schijven appel, stukjes pa prika en olijfolie om het geheel in te smeren. Aan de pen rij gen en ca. 15 minuten vlak bo ven de gloed grilleren (tot de cervelaatworst lekker bruin is). Bij barbecue-feesten hoort na tuurlijk DRANK, ledereen heeft zijn eigen favoriete drankjes. Maar rode wijn en bfer mogen eigenlijk nooit ontbreken. Als men een barbecue-uitrus ting koopt, moet men nooit ver geten een folder met Instructies te vragen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 13